Lögberg - 15.04.1915, Blaðsíða 1

Peningar fyrir Bœkur.
Vér viljum kaupa fyrir peninga út I hönd: Tolstoy's
Works, Kipling’s Works, , Ridpath’s history, Book of
Knowledge, Science and Health, bækur um Canada
og úrvals bækur.—Vér séljum þessar bækur: Dick-
ens, 15 vols., $1.75: Wilkie Collins, 30 vols., $7.50;
Balzac, 7 vols, $1.98; Dumas, 26 vols., $7.50; Bul.
Lytton, 12 vols., $1.98; Mark Twain, 25 vols., $9.98;
Hopkinson Smith, 10 vols., $2.95; Lord’s Beacon
Lights, 15 vols., $12.50; Irving, 10 vols., $2.45. o. fl.—
Ailir velkomnir að skoSa. “Ye Olde Book Shop”, 253
Notre Dame Ave. gegnt Grace Church. Ph. G, 3118.

“GOH AÐ
BORÐA.”
GetiS þér taliS kjúklingana á6ur en Þeir skriSa
úr eggjunum? KomitS og sjáiS p&skabyrgCir vorar
í gluggunum. Vér höfum reykt kjöt og fisk. Sér-
stök kjörkaup fyrir föstudaginn langa og páska.
Mest af hinu bezta fyrir minst.
FORT GARRY MARKET CO., Limited
330-336 Garry St. Phone M. 9200
28. ARGANGUR
WINNIPEG. MANITOBA, FIMTUDAGINN 15. APRÍL 1915
NÚMER 16
Fréttir af styrjöldinni.
Orustan mikla á Frakklandi.
LanchiorSan til á Frakklandi
skagar fylkingar b'rjóst ÞjóSverja
.frani í odda á einumi staö og er
vígiö St. Mihiel yzt í oddanum, en
lieggja vegna eru fylkingar þýzkra
i sterkum vígstöSvum, á hæSum og
hálsum og í víggirtum köstulum.
Á þennan staS hafa Frakkar sótt
um langan tíma, en unniS lítiö’á,
því aS þýzkir hafa ramlegan víg-
búnaS í sínum sterku viggirSing-
um, Um hálf miiljön manna berzt
nú á þessum litla bletti,'rneS dag-
legum áhlaupum og miklum skot-
hríSum. Hvorirtveggja þykjast
lrafa vinninginn og ber aldrei sam-
an, nema þegar Frakkar geta þess,
aS þeim hafi mistekizt eittíivert
áhlaup, og þy'kir af því mega
marka, aS Frökkum sé betur trú-
andi en hinum, er þeir segja til
þess sjálfir, er þedrn veitir miSur,
en þýzkir vilja aldrei viS þaS
kannast, í $,ýnum skýrslum, að
þeim hafi miSur veitt. Mannfall
er ógurlegt í beggja liSi. ÞaS
þykjast rnenn vita, aS meS ásókn
þeirri sé byrjuS hin mikla hríS, er
bandamenn hafa rætt um aS gera
aS ÞjöSverjum, til aö reka þá öf-
uga aftur til síns lands.
Um þaS, yvernig þýzkir fóru aS
undirbúa komu sína til St. Mihiel,
er sú saga sögS, aS áriS 1912
keypti þýzkt féla:g þar grunn æSi
stóran undir verksmiSju, er þaS
byrjaSi aS fáta reisa, en einkum
voru kjallari og undirstaSa þeirr-
ar byggingar meS nýstárlegu móti
og afartraustleg. Þegar bygging-
in var komin undir þak, lét félag
þetta hætta störfum og heyrSist
ekkert frekar frá þvi. En er þýzk-
ir komu meS liSi sínu í haivst, fóru
langri og strangri baráttu búinn.
Hin franska þjóS, misskilin og
fyrirlitin, er risin á fætur, reiSu-
búin aS leggja fórn á förn ofan,
íneS miljónir manna undir vopn-
um, með fullan hug til aö gjalda
þýzkum rauSan belg fyrir gráan.
Vér teljum sigur vísan ■— sigur
hins rétta málstaSar. Vér viljum
að Evrópa sé frjáls, Belgia losnS
úr hershöndum, hinn herskái vík-
ingsandi Prússa brotinn á bak
aftur, meS þvi aS friður í heimin-
um fær ekki. stáSist meS þeim
blóSugu duflungum, sero þeim
ancla er samfara. Vér skulum
koma þessu ætlunarverki fram
með bandamiönnum vorum. Vér
rtiunum rita í sögu Frakklands og
mannkynsins þann þátt, er niSjar
vorir skulu lesa meS ]>ótta blancl-
inni MeSi.”
herliS veröur aS halda honum í
skefjum og verja sendiherra Aust-
urríkis og Þýzkalands i Róma-
ljorg.
ViS botn MiSjarSarhafs er þaS
sögulegast, að herskip hafa aS
mestu létt sókn aS Uardanella
sundi, sem kemur til af því, að
Tyrkir, aS fyrirsögn þýzkra fyrir-
liSa, færSu jafnan byssur sínar úr
einu víginu í annaS. Þó aS eitt
vigið væri unniS að kveldi, ]>á
færðu Tyrkir byssur i þaS einni
eSa nokkrum nóttum síöar og
gekk svo koll af kolli. því aS her-
lið skorti til að senda á land og
sundra liði Tyrkja hundmörgu er
stórbyssum þeirra fylgdi fi landi.
Her sá er fluttur var frá landeign-
um Frakka í Afríku, til landgöngu
viS sundið, var settur á land í
Eystrasalti. í borginni Gaza á
GySingalandi um 50 milur frá
Jerúsalem, höfSu Tykir liBsafnaS
og hergögn, mildl; einn daginn
voru þangaS sendár harSar kveSj-
ur af franska drekanum St. Uouis,
herbirgSimar eySilagSar og liS-
inu sundraS.
þekti manna bezt á skó og skinn in, aS reyna aS kanna td hlítar,
og annar niiSur vel heima í þeimlþaS sem þar fór fram. Um kaup-
efnum settur í hans staS, meS ^ in annars staðar austanlands er lít-
fimm aSstoöarmönnum, er sumir iS eSa ekkert rannsakaS, og verS-
höfSu enga sérstaka þekkingu ájur ekki, því aS nú er komiS aS
skófatnaSi. Ekki keypti stjórnim þinglokum.
eingöngu af þeim, sem stígvélaj Ank þessara fjárdráttar mála er
gerS hafa aS atvinnu, heldur .varjþað frægt orSiS, hvernig keyptir man'
millimönnum hleypt aS, sem fengu' voru sjónaukar handa fyrirliSum
sinn skerf fyrir óþarfa milligöngiu. j hersins. Þeir kostuSu í' upphafi
Til dæmis aS taka kom þaS fram, um 10 dali, en um þaS bil sem átta
Vígaferli.
SvaSalegur leikur hefir staSiS i
skörSum og undirhlíSum: Kar-
pata fjalla aS undanförnu, er
Rússar hafa hrakiS undan sér stór-
heri þýzkra, Austurríkis og Ung-
verjalands. Snjór hefirt veriS þar
afarmikill, kafhlaup utan brauta,
en samt hafa Rússar sótt á, meS
óstöSvandi afli, og eru komnir fast
að sléttum Ungverjalands. Fjöll-
in eru breiS, margir hálsar og
kambar meS dalacírögum og aflíS-
anda niöur aS sléttunni. Svo
segja Rússar, að Ungverjar standi
fastast fyrir, enda þóttu þeir garp-
ar miklir til víga, forSum daga„
er þeir börSust viS Tyrki. Fimm'
heri stóra eiga Rússar viS aS' fást
á þessum slóSum og þýzkur her er
þar. fast aS 300,000 aS tölu, ráða
]>ýzkir hershöfSingjar vöminni og
sagt er jafnvel aS sjálfur keisarinn \ íðar er körugt hjá hinum com
Vilhjálmur sé þangað kominn, aS: servativu stjórnum þéssa lands, held
Nýr kalíf i.
Hinn nýi landstjóri, sem Bretar
settm í Egyptalandi, í staSinn fyr-
ir þann sem $trauk til Miklagarös
í stríSsbyrjun, er nii gerSur aS
kalífa, eða yfirmanni MúhameSs
manna í trúarefnum, meS því aS
soldán í MiklagarSi hafi gert sam-
band viS “vantrúa'Sa”, og herjaS
á MúhameSs játendur. Sá kalífi
mun taka viS æztu trúar ráSum af
soldáni, ]>egar riki hans liSast i
sundur. Hinn nýi kalífi er ættaS-
ur frá MúhameS.
Skór og hestar.
að skóasalar hér í Winnipeg, seldu
]>eir rakleitt að þessu “verksmiSju” j
húsi, brutu ofan af því, og höfSu j
nú hinar l>eztu unclirstöSur iindir j ]>ýzkra
býssur sínar hinar stóru, sem svo J og muni á því standa, að flytja þaS
eru þungar, aö stcipla undir þær saman á einn stað, og gera áhlaup
þarf aS steypa lönigu fyrirfram, J á stöSvar Rússa. norSan fjalla, til |
ella skekkjast ]>eir af hristingnuni, ’ aS draga úr sókn þeirra á Ung-'
er af byssubákninu er skotiS. En verjalancl. Ásókn hata þýzkir
er þýzkir höfSu sett byssuir sinarlbyrjaS norSur í lancli, lijiá (
á þessar hentngu undirstöður,
unnu ]>eir öll vígi, sem umhverfis
voru, er niiklu karftminni byssur
höfSu. Mörg samskonar dæmi og
]>etta eru til urn viSurbúnaS ÞjóS-
verja í framand'i löndum, til aS
létta undir meS fyrinhuguSum her-
fömm þeirra.
Þessi sókn Frakka og miklu
orustur, sem nú voru nefndar, eru
leggja ráSin á og eggja liSiS. I ur en í Manitoba. öllum er kunn-
Það er enn sögn Rússa, aS liö ”-t,a5 sk6rnir sem' land'stjórnin
á Póllandi sé fært úr staS let bua 1,1 handa llgl lailck vor;>
er ]>að sat i \ alcartier, vom svo
1 illa gerSir, aS enginn mælti þeim
hót. Þegar liöiS kom til Englands,
voru skórnir dænvdír óhafandi ;af
tilkvöddum nefndum hinna ýmisui
)s®ow- Lli8sveita' 'hershöfSingiinn Aldeirson,
ets, en þar hafa þeir lengi stein-;Sem fyrir liðimi résh gerSÍ stjóm-
inn klappaS, til að komast þá leiS inni hoh' bvorl hann mætti ekki
til Warsaw. | kaulva aSra betri, en fékk ]>aö und-
arlega svar frá stjómmni í Ott-
stjórninni, 3000 pör af skóm fyrir
$4, sem þeir keyptu af öSrum fyr-
ir $3.50, og fleiri sannanir komu
fram um vítaverSa vanhyggju og j fyrir þá.
eySslu á landsfé. Sá sem hafði þaS
embætti á hendi panta skóna,
fékk lista hjá hermálaráSgjafan-
um, yfir þá sem kaupa mátti fró,
en á honum voru vitanlega þeir
einir, sem stjórninni fylgdíu aS
málum. AfleiSingin af öllu þessu
var sú, aS hermönnivnum voru
fengnir skór sem ekki voru nýti-
legir. Stjórnin bar þaS fyrir sig,
að þún hafi látiS búa skóna til
eftir sýnishorni því, er hin liberala
stjóm lét* smiöa eftir fótabúnaS
þess liSs, sem til stríösins í SuSur-
Afriku var sent, en þaS sannaSist,
að svo var ekki, og aS ekkert eft-
irlit var haft meS því, í þetta sinn,
aS skórnir sem keyptir voru, væru
ekki lakari en fyrirmynd sú sem:
stjómin lagSi til, og ennfremur aS
stjórninni var í lófa lagiS, aSi láta
búa til aSra nýja, betri en hina
fyrstu, á rnjög stuttum tíma.
Ekki var þetta gert, og méira aS
segja, stjórnin hélt áfram aS kaupa
'hina lcdegu skó, löngu eftir, aS
kvartanir vora á loft komnar yfir
þeim sem lagSir voru til. Sams-
konar skófatnaSur hefir verið
keyptur hancla seinni liSsending-
unni héSan, einsog hinra fyrstu,
og, aS því er menn frekast vita,
með sama laginu og fyr. Meiri
Muti þmgsms er altaf reiStibúinn
aS þvo af hvem blett, sem á aö-
gerSir stjónTarinnar fellur, og á
meSam þyki-st hún örugg á brokk-
inu — hún treystir kjósendunum
til að gera hiö sama.
millimenn voru búnir aS fá
skerf af ágóBanum, voru
sinn
þeir
komnir upp i rúma 50 dali, hver,
og þaS fékk landssjóSur að borga
Rannsóknarnefndin
Vonbrigði-
Hálfur mánuSur er liSinn síSan
þingi var slitiS, og óskipuð er
nefndin enn. StjómarformaSur-
inn fór burt úr fylkinu, rétt eftir
aS l>ingi var slitiö, til Ottawa að
finna föður sinn, aS sögn, en ráSa-
neyti hans þóttist ekkert geta gert sinu
á meSan, enda þótt vel hægt hefSi
veriS fyrir bann aS segja til i
síma, hvað gera skyldi í þessu efni.
Nú er liann væntanlegur hingaS
aftur í dag og er þaö haft eftir
einum ráSgjafanum, aS hin kon-
unglega rannsóknarnefnd verSi
skipuö jafnskjótt og stjórnarfor-í
ASeiss einn Islendingur hefir
veriS nefndur í blöSunum til þessa,
af þeim er í hemaSi eru á Frakk-
landi og er þaS Serg. J. V. Aust-
t bréfi frá Serg. Northover,
alþektum byssusmiS hér og laeri-
nieistara Austmans i þeirri grein,
er blaSiS “Free Press” birti á
föstudagskveldiS, er þess getiS, aS
Joe sé i vígahug og hafi feugiS
]>aS hlutverk aS vega skyttur
ÞjóSverja hinar beztu, sem i leyni
liggja til aS sitja uni ]ýi sem gefa
færi á sér. Einsog kunnugt er,
hafa ÞjóSverjar komiS þessum
leyniskyttum sínum svo kænlega
fyrir. að orðlagt er og hefir lið
bandamanna fengið mikíS mann-
tjón af þeim. Þéssa kænlega
földu hættulegu skotnnenn þýzkar-
anna stundar nú Joe, þegar hann
er í skotgröfunum “og hefir nú
allmargar skorur á byssuskefti
segir í bréfinu, en þaS
merkir, aS hann hefir vegiS all-
marga menn. Bréfritarinn telur
upp fleiri skotkappa í sveitinni og
segir þá hafa talaS sig saman um
aS reyna sig, hver beztur sé, þeg-
ar þeir komi til Berlinar, í ágúst-
mánuSi í sumar.
maSurinn er hingaS kominn.
/ skotgröfunum.
Þar hafa Canada piltar tekiS
upp á nýju bragSi, aS nota Uacross
gildrur til að kasta spremgikúTum
i skotgrafir þýzkra. MéS því
móti geta æfðir mierrn kastaS æði
kemlar við Woevre, en víöar sækja langt, og hitt ótrúlega vel. Um
]>eir á, einkum í Uorraine, én eigai 5°° gildrur hafa verið pantaSar, til
torsótt hlutverk fyrir hendi, því aS , aS reyna þetta ráS.
herstöSvar þýzkra eru sterklega John French segir aS liö sitt sé
viggirtar, og.settar á hálsum og
múlum, svo að sem erfiöast er að
þeim að sækja.
Til marks’ nm hve grimmir har-
(lagar hafa staðið á þessum stöð-
um, er þaö, aö Frakkar segj^
ÞjóSverja hafa látiS 30,000 manns
í orustum um einn kastala er
Eparges heitir og franskir náSu i
af þeim.
svo traust og örugt, aö hann viti
vel, aö hægt sé að rjúfa skjalcla-
borg hinna þýzku fylkinga, þegar
]>ar aS komi. AS eins vanti eitt,
sem ómögulegt sé án aö vera, en
]>að sé skotfæri í stórbyssur. Á
þeim virðist standa nieir en nokkra
ööru nú um stundir.
Ráð Frakka.
er fvrirætlun Frakka,
aS
Italir.
MeÖ hverjum clegi koma nýjar
sögur um viöurbúnað ttala. tií aS
skakka leikinn. ÞaS seinasta er,
að hermálaráSaneytið hefir boðiö
aWa: “Erum aö seacta skóhlíiarT”
HershöfSingimi tók. þá til sinna
ráöa og fékk skó handa liSSkm hjá
brezku stjóminni.
Um þetta skóamál hefir sérstök
þingnfefud fjallað, og gefiiö sina
'skýrsluna hvor hluti hennar.. Fylg-
ísmenn stjórnarmnar bera 'í hæti-
fláka fyrir gallana, sem búaat
mátti viiS, en sá hhiti uefndar-
mairaa, sem andstæSinga flokki
hennar tilheyna, segja afdráttar
laust, eu þó hófsanileg'a, tii þess
sem áfátt var. Þess þarf ekki aS
geta, að álit meiri hluta nefnclar-
innar, sem drap öllu á direif, var
samþykt af meiri hluta stjómar-
itinar á þíngi.
Minni hluti nefndárinnar kvaS
svo aö orði i sínu vægirega oröaSa galláSir
áliti, aS ]>ó aö það mætti afsaka aS keyptir
Eitt a£ því seni landsreikninga-
nef.ndin hafði til rannsóknar, meS-
al annara skuggalegra nyila, var
iþáð. hverriig háttaS var hesta-
kaupum til riddaraliösins, fyrir
fyrir Tancl-sins reikning. A, þaö er
vikiö annars stáöar í þessu blaöi,
að éinum gæSingi sfjórnarmnar á
Hvaðanœfa.
— Hálfsjötugur öldungur í
Bedford varð fyrir járnbrautarlest
og beið bana af. Stóð hann
snemma morguns í fögru veðri út
á jámbraut og horfði á lest í
fjarska er var aS koma. En örin-
ur lest var nær; þeirri hafSi hann
ekki tekiS eftir, varö fvrir henni
og beið l>ana af.
— Bóndi nokkur dansfcur var
dænidur í talsveröa fjársekt og
einfalt tveggja daga fangelsi fyrir
að segja "þú" viS dýralæknir er
hann hafSi oröiS raupsáttur viS.
Fáséður vínviður.
Flestir sem liafa koinið til Lond
on, kannast sjálfsagt vel viö
Hamton Court höllina, hina gömlu,
veglegu höll, sem stendur á hægri
bakka Temsár. Wolsey kardináli
bygöi liana og gaf hana Hinrik
konungi áttunda. Var höllin bú
staður Englands konunga fram
þar
þingi voru fengnir 72 þús. dalir
til aö kaupa liesta fyrir. Hann eða
nokkrir félagar hans íótu þannig
aS. :áS sunit af þeim hrossrim, sem
]>eir þykjast liafa keypt, hafa ekki
koniiö fram, en öll skilriki, kaup-
unum viövikjandi, eru horfnir, á-
•samt tvéimur af 'þeim herram, sem
þessi kaup geröu. fJaö sannaSist
fyrir nefndinni, áö afsláttarhross
voru keypt fiill.u verSi, þar á ineöa/
eitt, sem þötti df gamalt, ]>egar
hestar voru keyptir til BúastríSs-
ins, annar þrítugur klár, er skift
hafSi verið á fyrir þrjár gæsir, og
ekkert gefi'S í milli, var keytpur af
þessum kaupstjórum stjórnarinn-^
ar, fyrir 150 clali og lieysjúkir, |
fötaveikir, tannlausir og allavega
uppgjafa-hestar voru
Samsöngurinn i Tjaldbúöar-
kirkju á þriöjndags’kvéldiB tókst
mjög vél, Tögin hepfpilega valin,
söngflokkurinn vel æföur og for-
ystan göS. Organleíkari kirkjunn-
ar, Mr. J. Plálsson Stýröi söngnum.
Samsöngurinn var vél sóttur, enda
átti liann þaö fyllilega skiliS.
— 52 'mannesk'j-ur hafa síSustu
mfmuSina veriS dæmdar tiT datiða
íyrir herrétti í Vínarborg fyrir
föSurlandssvik, meSal þeirra
greifafrú Harra'ch. Atta hinna
fdæmdu hafa verið af lífi tcknir, en
dönii hinna hefir veriS breytt i 4
,til 10 ára fangeUisvist,
— Gjaldkertnn í Prag, höfuS-
borg Bæheims, ásamt 20 öSrum
starfsmönnum horgarmnar, hafa
veriö clæmdir j þriggja til fjörtán
ára hegningarhúss vi-st fyrir
drottinssvTk. Þe'rr voru á bandi
óvinanna og sknm að þeim fregn-
um á laun.
—lönfélög Bretlands telja rúma
eina og kvart-m'iljön meSlirna-; j
lok átjándu aldar. Nú er
geymt mikiS málverkasafn.
í hallargarSinum eru. yinsir
merkir hlutir. ]>ar á nieSal vínvið-
artré sem konungur á.
Þessi vinviSiiT var gróðursettur
áriö 1768. Er krónan metra en 20
FaSniar aS tnnmáli og árlega ber
tréö mjög mikinn ávöxt. Vaxaj á
Jiessu eina tré 400,000 vínber þeg-
ar vél lætur i ári. T.endir mest al
þessum vínberjum á boröi kon-
ungsins. Er sagt aS konungum
Englands þyki gaman að fræöa
gesti sína á því. aö þei'r rækti sjálf-
ir ]>au vinber sem ai borSum eru.
Margar 'þnstinöir ferSamanna gera
sér þaö áflega aö erindi út í ha 11-
argaröinn að skoöa vínviðinn. ,
Fyrir nokkrum döguin barst
herra Árna Eggertson skeyti frá
stjórnendum Eimskipatélags ts-
lands um það að. skipið Gullfoss
geti ekki á næstu ferð sinni hingað
vestur notað loftskeyta tæki þau,
sem á skipum eiga að vera og var
hann beðinn aS leita upplýsinga
um hver áhrif það hefði á væntan-
legán fólksflutning með skipintt
frá Halifax til íslands, í maí n, k.
Eimskipafélagið vissi að frá
Bandaríkjunum eru fólksflutning-
ar hannaöir með þeim, skipum sero
ekki liafa loftskeyta áhöld og það
vildi vita livort svipuð lög væru í
gildi 'hér i Canada.
Unclirritaöur tók því að sér að
leita upplýsinga um þetta og komst
aö þvi að lög um þetta efni sem
samþykt vom af ríkisþimgintt i
Canacla og staðfest þann 6. júní
1913, taka af öll tvímæli um þetta
mál og veita fyrirspurninni frá
tslandi beint og ákveðið svar.
Fjórða grein nefndra laga tekur
þetta fram, meðall annars:—
‘Frotn and after the first day of
Jannary, 1914, no passenger steanier,
whether registered in Canada or not,
licenesed to carry 50 or rnore
persons including passengers and
crew, and going on any voyage which
is or which includes a voyage of
more than 200 nautical miles from
one port or place to another port or
.place ..... shall leave or attenipt
to leave any Canadian port, unless
such steamer is equipped with an ef-
ficient radio-telegraph apparatus in
good working order, capable of trans-
mitting and receiving messages over
a distance of at least one hundred
nautical miles, by night and by day,
and in charge of a person fully quali-
fied to take charge of and operate
such apparatus.”
þar af vorti t. febríiar 80,000 at-
vinnnlausir, nokkm Fléiri en mm
fvrra.
Það
sækja sem haröast aö þessum öllum fyrirliðum, að taka gljáa af
stöðyum, svo aö I’jóSverjar verði voptuun, sverSshjöltum og slíðr-
að draga þangað liö annars staðar um og annari gljáandi prýði Slík-
frá.
Særður liðsforíngi
sem ny-
Fornmenjar í skot-
gröfum.
Fræðimennirnir vinna af kappi
i þaríír rasindanna, þótt þeir liggí
í skotgröfunum. Grasafræðingar
hafa að mörgu að 'hyggja er gras-
sverði er svi’ft í burtu, þegar byrj-
að er að grafa skotgrafir. I grend
við ó'pres og UiIIe eru krítarlög
víða í jörðu; liafa þar funciist
skeljar er áður voru óþektar.
Mest mún þo þýzkum dýrafræS-
ingi, sem lengst hefir barizt viö
’Meziers, hafa orðiö ágengt. Hann
hefir fundið steinrurmar háfstenn-
ur og stór stykki af risavöxnum
| kolkrabba tegundum, sem nú eru
; útdauSar. Nálægt Soisons hafa
"g fundist tennur úr villihestum
Brot mót þessari grein gildir alt
aö þúsund dollars fjársekt.
ftarleg tilraun hefir veriö gerð
til þess, bæði með hréfum og raf-
skeytum, að fá sjómálaráðgjafa
Canada stjómar til þess aS veita
skipinu “Gullfoss” undanþágu frá
þessu laga ákvæSi fyrir þessa sér-
stöku ferð skipsins, sem svo mikið
hefir veriS auglýst í íslenzku blöS-
unum hér, en ráðgjafinn hefir tjiáð
sig ekki' liafa valcf til þess að veita
þá undanþagu. SíSustu skeytin
sem farið hafa á rnilli um ]>etta
mál, eru svo:
:a verö i. Þ aS upþlýst-
einhverju 1eytí, að fyrstu skóbirgð- ist jafrtvél, áS þessir umboðsmenn: sama ievtj j
irnar sem lagSar voru til liðmu, stjörnarinnar höfnuðu kaupum áj
væru lakarí, en átt hefSi að vera, ungtnn 'hestttm, er þeim, voru höðn-
vegna ]>ess aS mikíll hraði var ir, en töku i staSinnt af þeim sem lega er kominn til Betrograd, skýr- sera til forna flæktust í stórhópum
hafður á, þi næði sú afsökim álls þá besta 'btiðn, afsláttar hross, sem ir frá því, að félögnm Imns hafi tmn -meginhliita álfunnar.
. . . . lAhi ti1 þeirra sem síðar vom ekki voru á vetur setjandi. Þessi; eitt s'rnn verið skípað aS tæma 8001 —... «■»._______
Ef þeir taka þaS lið einhvers ar skipanir feru vanalega gefnar í kevptar. í annan stað var eftirliti umrædd’u hestakaup fóru fram i tunnur af áfengi í fískr jörn
staðai af vigstöðvum a Frakk- upphafi stríðs, en aldrei annars. jmeS skóakaupum kynlega hagað, ]>reni svéitiirn í Nova Scotia, og nokkra í þýzku þorpí er þeír höfSu
eftirlitsmaSur settur frá. sem víö það lenfi hestakaupa rannsókn-j tekiS herskildi. Fiskamir í tjöm-
inni urSu veikir af áfengínti, syntu
landi og þynna ]>ar fylkingar sín
ar, þá ætla bandameim að sækja
að þeim stað af afli og kljúfa her-
inn þýzlca. Þetta vita þýzkir full- j
vel. og leita ]>ví allra bragða, til
þess aö halcla fylkingum sínum í
fornum skorötim og auka við sig
nýjtt liöi aö heiman. Fimtugir
menn og enn eldri eru kallaðir til
herþjónústu úr Suöur-Jótlandi, cg
ltver annar, seni vopnfær er, en
ntargur er sá nú talinn vopnfær í
]>vzka ríkinu, sem áður þótti langt
frá liðtækur.
IIwjur i Frökkum.
\'iviaiii lieitir æzti ráðgjafi á
Frakklandi og sagöi hann svo í [
ræðu nýlega, setn lýsír hug Ian 's-
manna. “Þýzkarar ]>ektu ekki !
]>ann hug, sem hýr nieö hinni j
frönsktt þjóö, og taka nú makleg
gjöld fvrir. Þeir ]>óttust niundú
finna fyrir sér stindurlynda og j
léttúðuga ]>jóS, en fyrir þeím várð j
stálveggur svo traustur, að þeír
uunu ekki á. og létu sítt hraust-!
asta lið. Og sjá, stálveggurinn fór j
á skrið, seigur og traustur, áleiSis \
ti 1 landamæra, og ]>okar undan
sér þeim her, er ekkil var viS svo
UýBurinn á ítalín, er svo æstttr, að!
I
Skattarnir nýju.
<>g reyndtt ekki aS
að
a yfirhorðinu
forðast hættur. Gripu hermienn-: Þá verður
irnir þá meS hönduttum áhalda- í
laust og fengu ]>annig
j fiskiforSa til margra daga
| stnttri stund.
A fínitudags morguninn vet'Sur
byrja aö greiða nýju skattana,
að láta 3 cent í frí-
merkjum á hvert bréf, sem áSur
nægan voru flutt fyrir tvö ella verða
H- ör- bréfin brend af póststjórninni.
Jafnframt tílkynnir póststjóniin,
j að meö frímerkjum megi , greiöa
— Kafbátar Þjóöverja færa ! skattana n>'ju á “checjues, bills of
stö'Sugt út kviamar. Hefir ]>eirra I exchange, promissþry notes, ex-
i jafnvel orðiö vart vestur af Portu- j !>rct<s lu°ney orders, proprietary
ga! og tekist að sökkva þar brezktt and patent ntedicines,” svo og vín
| skípí. j og champagne' ennfrenmr á hréf
og póstspjöld, jxistávísanir. og j>en-
— Tveir þýzkir foringjar er t ingasendingar með jx>sti — skatt-
j varShaldi voru i Wales,’ sluppu 4. \ ana á ]>essa hluti ]>arf ekki að
j apnl. Annar þeirra var Ambler, greiða meS liintim sérstöku skatta-
flugmaSur sá er hjargaS var á i merkjum, heldttr meö almennum
NorSursjónum ekki alls fyrirfrímerkjum, Þei.ni sem viSskifti
löngu. KJukkan 8 kveldinu fyrir eiga viö banka og sparisjóöi, ber að
muna, aö skattar eru lagðir á slík
^ viSskifti, og er bönkunum ekki ætl-
hálsmáhtm. | að að leggja skattamerkin til, lteld-
— Tizza greifi, forsætisráðherra j un a®eins hafa ]>au til sölu handa
Ungverja, gat ]>ess nýlega á póli
tízkum funcli, aS matarforSi s(í er
"Winnipeg, April, 9. 1915.
Minister of Marine, Ottawa.
\’our telegram received. We ask
exemption “Gullfoss" May trip only.
Steamer will carry only such Iceland-
ic pasengers as wish to sail direct
froni Halifax to Iceland at their own
risk. No other passengers carried.
B. L. Baldwinson.”
Svarið mot ]>essu ‘hljóðar svo*
"Ottawa, löth April 1915.
B. U. Baklwinson, Wintpeg
Legislation imperativ'e. ^lmpossible
grant exemption Gttllfoss.
J. I). Hazen.”
Strax og eg fékk þetta' skeyti
sendi eg til íslands svolátandi
skeyti:
“Governor—Reykjavík,
Canadian law and Goveniment
prohibits Gullfoss without wireless,
carrying any passengers."
HérmeS er alh.tr kjarni sögunn-
ar sagSur. Skipið Gullfoss getur
á ]>essari ferð sinni fullnasgt
canadiskra
að flytja
ekkt
loftskeyta ákvæSum
laga og fær því ekki
nokkum farþega frá canadiskri
liöfn undir ]>eim kringumstæSum.
Engttm \ estur- tslenclingum get-
ur þcStt meira fyrir þessum von-
brigSum en hlutasölunefndinni hér.
Kn hún finnur sér skylt aS aug-
lýsa þetta nú ]>egar til þess aS
landar vorir fái vitaS að ]>eir eiga
el'ki kost á að komast til íslands
með Gullfoss í næsta rnánuSi.
W innipeg, 12. apríl 1913.
B. L. Baldwinson.
ritari.
vorn ]>eir báðir visir, en um nótt-
ina IiöfSu þeir smeygt frani af sér
i viSskiftamönnum sínum.
Aftaka liernnuins úr 116i þýzkra, er sannur reyndtst af> sök }jm j-.újj og gi Jpdejldir,
leyndum og heyrast sjaldan atvtk, fyr en stríXum er JoktS,
SJíkum aftiikum er haldiX
nú væri í landinu nægSi ekki til
næsta hausts, eSa ]>ar til næsta
uppskeru væri von.
— Keisarinn i Japan hefir kvatt
til aukaþings er koma skal saman
[7. maí og standa i þrjár vikur.
Kvaddir til kommg s.
A konungsfund voni kallaðir
tneð simskeyti þann 9. ntarz ]>rír
þingm. á ísl. úr meiri hluta flokk al-
]>itigis og aö líkindumi forsprakkar
hans. Þessir þingmenn voru GuS-
mundUr Hannesson, Einar Arnórs-
son, Sveitrn Bjömsson. Þeir ertt
allir búsettir í Reykjavik og lögSu
af stað þann 13. marz, eftir því
sem ein fregn hermir. Þeir verða
gestir konungsins, meðan þeir
standa við i Kaupmannahöfn. Um
erindi ]>eirra þykjast kttnnugir
fara nærri, en siður um erindis
lokin, að því er virSist.