Lögberg - 25.11.1915, Blaðsíða 1

Óskast til kaups
allskonar brúka'Sar skúlabækur, bæði fyrir barna- skóla og alla hærri skóla. Hæsta verS borgatS fyrir þær. Einnig seljum vér eSa skiftum viS yöur á öllum ötSrum bókum, gömlum sem nýjum.
“Ye Olde Book Shop”, 253 Notre Dame Ave.
Gegnt Grace Church* Tal*. G. 3118
ef a.
Két með
sijomsieítiiliti.
Búnaðar stjórnardeild Canada lætur stimpla két af öllum
•ke? num, sem slátrað er í þeim stofnunum, sem hún hefir
eftirlit meö: „Canada approved.** Vor aðferð er að selja
aðeins két af heilbrigðum skepnum. Gætiö að stimplinum.
FORT GARRY MARKET C0., Limited
330-336 Garry 9t. Phonc M. 9200
28. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 25. NOVEMER 1915
NÚMER 48
Stríðsfréttir
A laugardaginn var gekk
Kitchener hershöfSingi á fund
Grikkjakonungs og áttu þeir tal
saman í heila klukkustund. A8
því búnu mætti Kitchener Skon-
loudis forsætisráöherra.
HvaS þeim fór á milli vita menn
ekki með vissu, en þaS er víst aö
Kitchener var ákveöinn í þeirri
kröfu fyrir hönd bandamanna aS
Grikkir annaöhvort gengju í liö
meö þeim, samkvæmt þeim samn-
ingum er þeir hefðu gert við
Serbiu, eða þá að öðrum kosti
leystu upp herfylkingar sinar og
sýndu það með því moti að peir
ætluðu sér að standa ittan stríðs-
ins, án nokkurrar þátttöku í því.
Eftir samtal þeirra var þing-
fundur kallaður saman, en ekkert
látiö uppi áðkveðið. Bandamenn
sendu á laugardaginn síðustu kröf-
ur til Grikkja og hótuðu þeim að
hefta alia flutninga til þeirra ef
þeir ekki tækju þá stefnu, sem
bandamenn álitu þeim samboðna
og sjálfsagða. Nú er svo komið
'að farið er að hindra flutninga til
Grikklands og láta Bretar skoða
öll skip í Eginaflóanum og Mið-
jarðarhafinu, sem sigla undir
grísku flaggi.
Sjötíu flutningaskip brezk hafa
farið inn um Gibraltarsundið á
nokkrum dögum að undanfömu
með vistir, vopn og menn, til hers-
ins á Grikklandsskaga.
Hernaðarnefnd Frakka og
Englendinga átti meö sér sameig-
inlegan fund í Paris fyrra mið-
vikudag. Frá Breta hálfu voru
þar Asquith forsætisráðherra, A.
J. Balfour sjóliðsráðherra, David
Lloyd George hergagnaráðherra og
Sir Edward Grey utanríkis ritari.
Frá hálfu Frakka: Briand forsæt-
isráðherra, Gallieni hermálaráð-
herra, Lacaze flotamálaráðherra og
Joffre yfirhershöfðingi. Komu
þeir saman til þess að ræða um
striðið yfir höfuð og sérstök atriði
þess einkanlega, aðallega í því
skyni að geta haft sterkari og betri
samvinnu en verið hefir.
nóg með að verjast sjálft og gat
enga hjálp veitt.
t>að er boriö til bakak aftur að
Monastir sé tekin.
Fréttir frá Rússlandi segja að
heilli miljón manna eigi að bæta
við herinn á vígvöllinn innan
skamms tíma.
Roasewelt fyrverandi forseti
Bandaríkjanna hefir haft það á
orði að fara í stríðið og gerast
herforingi fyrir canadiskri her-
deild. hvað sem úr því kann að
verða. Sir Sam Hughes kvað
hafa lýst ánægju sinni yfir því og
látið það fylgja með að hann
vonaði að Roosewelt stæði við það.
Henry Ford, bifreiða
urinn mikli, fór nýlega til Wash-
ington í þeim erindum að herða á
Wilson forseta að senda fulltrúa
á friðarþingið, sem halda á í
Berne á Svisslandi 14. næsta mán-
aðar.
+HH++++++H+++
t * |
Ur bygðum Islendinga.
X ♦
^4,^.4.>.rl.4.4.>^.+.+.+4'+++'l'+'l'+'++-l'+'t+'i'+"++"i'+-'i’+- 'i+iH+i++++++H+'
Vatnabygöir: — Þess hefir ekki
verið getið ennþá að skólast]ora-
skifti hafa orðið við háskólann i
Wynyard. Mr. Spears sem þar
var hætti þeim starfa i vor sem
leið, en Björn Hjálmarsson frá
Kandahar tók við. Þótti löndum
það skemtilegt aö fá hingað ís-
lenzkan skólastjóra og fellur ytir
höfuð sérlega vel við Hjálmarsson.
Hann er alfluttur hingað með
konung-. konu sína, og var það góð viðbót
Japans keisari krýndur.
10. nóvember var hinn nýi
keisari Japan Yoshihito krýndur í
bænum Kioto, hinum foma höf-
uðstað. Var sú athöfn haldin há-
tíðleg í öllum bæjum og þorpum
landsins. Nýi keisarinn tók eng-
an eið, ekki var hann heldur
krýndur neinni erfða kórónul og
enginn prestur kom fram sem
meðalgangari milli hins verald-
lega rikis hér á jörð og alheims-
stjórnarinnar eða guðs, eins og
viða tíðkast annarsstaðar. Keis-
arinn i Japan er æðsta vald og
fullkominn, og þarf því ekkert
þesskonar tákn, samkvæmt skiln-
ingi þjóðarinnar. Krýningin er
aðallega í þvi fólgin að öndum
hinna framliðnu stjomenda er
skýrt frá því að þessi nýi keis-
ari setiist að völdum.
Anglia hét hospítal skip, sem
rakst á tundurvél í sundinu milli
Englands og Frakklanrs fyrra
miðvikudag. A skipinu voru 300
særðir menn auk skipshafnar,
lækna og hjúkrunarkvenna. 100
manns fórust, en hinum varð
bjargað. önnur fregn segir að
skotið hafi verið á skipið.
A fimtudaginn tóku Bretar 880
fet af skotgröfum frá Tyrkjum
og mistu sárafáa menn sjálfir.
J. G. Anderson og A. W. North-
bover deildarstjórar, voru sæmdir
heiðursmerkjum fyrra miðvikudag
fyrir framúrskarandi dugnað í
stríðinu.
Fréttir hafa borist vesmr »um
það að talsverðar óeirðir hafi átt
sér stað á Indlandi og jafnvel upp-
reist; fyrir skömmu, en þaö er
eindregið borið til baka af stjóm-
inni á Englandi.
Allir bandamenn hafa stotnað
nokkurs konar sameiginlega mið-
stjóm, er hafi hermálin með hönd-
um. í henhi eru þeir sem fyr var
getið frá Englandi og Frakklandi,
og auk þeirra fulltrúar frá Rúss-
um og ítölum. Þessi miðstjóm á ______
að hafa fundi með sér á víxl í j Mótmæli liafa verið send
þessum fjórum löndum, og verður I c • 1 ,. ... , .x , ,
K c r j , , Svisslandi til stnðslandanna
næsti fundur haldmn braðlega 1
Lundúnaborg.
Kitchener hershöfðingi kom til
Aþenuborgar á fimtudaginn var.
Er búist við að hann taki við yf-
irstjórn alls hersins þar eystra; en
Joffre hershöfðingi verðui gerður
yfirhershöfðingi alls liðsins að
vestan. Er það góð samvinna
með Frökkum og Englendingum,
ef svo er hagað til.
Vel að verið.
Kona 'nokkur, ivlrs. * Amelia
Burritt að nafni, sem heima á í
St. James í Winnipeg er 93 ára
gömul; fædd 1. ágúst 1822. Hún
er einhver elzta kvenréttindakona
Manitoba; hefir altaf unnið fyrir
því máli síðan hún var ung stúlka.
Þegar farið var að safna undir-
skriftum undir atkvæðabeiðnina
til stjómarinnar, þá bauðst hún
til að fara út og tala við nokkrar
konur. Þegar hún skilaði listan-
um hafði hún safnað 4000 nöfn-
um, og þótti það býsna myndar-
lega gert. Þegar einhver andmælti
rétti eða hæfileikum kvenna til
þess að taka þátt i stjórnmálum,
er altaf viðkvæðið hjá henni:
“Hefir nokkumtíma verið betur
stjórnað á Englandi, en á þeim
árum sem kona stjórnaði þar?
Fór ekki vel úr hendi stjórn á
meðan Elizabet drotning eða
! á'ictoria réðu ríkjum? Ef þær
gátu stjórnað svo vel einni stærstu
þjóð heimsins að ekkert varð
að fundið, hvi skyldi þá konum
neitað um hæfileika til þess að
greiða atkvæði ?” Og sannleikur-
inn er sá að Mrs. Bumitt hittir
naglann á höfuðið með þessari
spurningu. Iiún er býsna erfið
viðfangs fyrir þá, sem ekki vilja
kúga kvenfólkið.
i íslenzka hópinn. Kona hans er
Sigrún dóttir Tryggva Friöríks-
sonar bónda á Kandahar og syst-
urdóttir séra B. B. Jónssonar. Viö
skólann eru tveir aðrir íslenzkir
kennarar þær Margrét Paulson,
dóttir W. H. Paulson þingmanns
og Sigríður dóttir Geirs bónda
Christianssonar.
Þriðjudaginn 9. nóv. voru þau
Snæbjörn Hallgrimsson og
Ingibjörg Rannveig ("fréttin
segir ekki hvers dóttir) gefin sam-
an í hjónaband af séra H. Sigmar
í kirkju Agústinusar safnaðar við
Kandahar. Ungu hjónin ferðuð-
ust samdægurs til Saskatoon.
Heimili þeirra verður í grend við
Kandahar.
Tveir læknar eru nú í Wynyárd,
íslenzki læknirinn Dr. Jacobson og
annar enskur, er Dr. Brawley
heitir. Má svo segja að meiri
partur fólksins yfir höfuð sæki
Dr. Jacobson, og það alveg eins
hérlent fólk eins og Islendingar.
Þess hefir láðst að geta að bæj-
arstjórinn í Wynyard er Islending-
ur. Það þykja ef til vill ekki
miklar fréttir, en þegar allar
kringumstæður eru skoðaðar, þá
er það íslendingum allstór lieiður.
Flokkadrættir höfðu verið i bæn-
um í meira lagi, voru flestir ís-
lendingar á sama bandi, en hér-
lendir menn á móti, þótt nokkrir
þeirra væru einnig Islendinga
megin. Bæjarstjórnin hafði verið
framkvæmda lítil og þótt æði
hlutdræg. Var að eins einn mað-
ur í henni sem virkilega kvað að,
það var landi okkar H. J. Hall-
dórsson. Svo þegar til kosninga
kom í fyrra haust, voru útnefnd-
ir tveir í bæjarstjóra stoðuna.
Annar skozkur maður, afar dug-
legur og miklum hæfileikum
gæddur. Hinn var Sigfús S.
Bergmann kaupm. Studdu ís-
lendingar auðvitað Bergmann, en
það var ekki nægilegt, því þeir
voru í miklum minni hluta. Þótt
ust hinir svo vissir að þeir höfðu
þegar undirbúið veizlu mikla til
þess að fagna hinum nýkosna
bæjarstjóra, þegar úti væri; en
það fór á aðra leið, landinn vann
sigur með talsverðum meiri hluta.
og H. J. Halldórsson var auk þess
kosinn í bæjarstjórnina með lang-
mestum meirihluta.
Það er óhætt að segja að bæjar-
menn þurfa ekki aö iðrast þess,
þótt þeir kysu Sigfús Bergmann.
Spanis Fork, 18. nóv. 19Í5: —
Einmuna tíð hefir veriö hér að
undanfömu. I fulla fjóra mánuði
kom ekki skúr úr lofti, þangað til
í byrjun þessa mánaðar. Þá
rigndi til mikilla bóta, og svo ícom
dálítið snjóföl með litlu frosti.
Þrátt fyrir þurkana hefir hér orð-
ið góð uppskera á öllu sem sáð
hefir verið. Þresking var búin um
siðustu mánaðamót; eru þeir siö-
ustu að koma sykurrófum sinum
inn í verksmiðjuna. Her er Duiö aö
byggja sykurverksmiðju, og er
sagt aö hún eigi að verða sú
stærsta, sem til er í vesturfylkjun
um. Nú er verið að leggja raf-
magnsbraut í gegn um miðjan bæ-
inn, og eru vagnarnir farnir að
ganga hingað frá Saltavatni og á
að halda brautinni áfram alla leið
um Lhah. — Islendingum mun líöa
hér vel yfir höfuð.
Magnús hmarsson.
N.-Dakota: — Fyrsta nóvember
lézt að Gardar Sigurður Amason,
25 ára gamall piltur, fyrir skömmu
kominn frá Reykjavik á Isiandi.
Hann veiktist snemma í september
og var fluttur till Grand Forks;
þar lá hann á sjúkrahúsi í þrjár
vikur. Var það mænusjúkdómur
sem að honum gekk og einskis
bata von. Húsbóndi hans, herra
Ó. K. Ólafsson,. bróðir séra Krist-
ins, sótti hann því og flutti heim
til sin, og hjá honum dó hann.
Hann var jarðaður að Gardar af
séra K. K. Ólafssyni.
Sigurður átti bláfátæka móður
og fjölda systkina heima á Is-
landi. Lífsábyrgð hafði hann tek-
ið fyrir nokkm hjá New ¥ork
Life fyrir tveimur þúsundum, en
liætt við, og var það illa farið
vegna móður hans og systkina.
Séra K. Ólafssor. o r kona hans
ferðuðust um ýmsa staði hér í
bygðunum, eftir að þau voru gift,
og var þeim hvervetna fagnað hið
bezta. I Pembina var þeim hald-
ið samsæti og gefnir dýrir mumr
úr skornu gleri fcut glass).
Nokkrir landar
Canada og voru
landnámshátíðinni á Gimli
m. Láta þeir allir af hið bezta.
brenst hættulega, eru nú á góðum
batavegi og komnir heim til sin;
taldir báðir úr allri hættu.
Argylebygð: — Þriðjudaginn 16.
þ. m. héldu íslendingar i Glenboro
og nágrenni bæjarins heiðurssam-
sæti herra Sigurjóni Sigmar og
konu hans, er giftust að Wynyard
4. þ. m. og hafa nú sezt að i
Glenboro. Samsætið var haldið í
samkomuhúsi íslendinga í bænum,
og tóku þátt í því um 150 manns.
Hjónunum ungu var gefinn silfur-
borðbúnaður vandaður, sem hr.
G. Lambertson hafði grafið á
nöfn þeirra af sinum alkunna
hagleik. Skemtu menn sér langt
fram á nótt við ræöuhöld, söng og
dans og spil, er góðar veitingar
höfðu verið fram bomar.
Miðvikudaginn 17. þ. m. voru
gefin saman í hjónaband í Argyle-
bygð, Man. af séra Fr. Hallgríms-
syni, herra Björn S. Johnson frá
Baldur og Jónína Þórhildur
Frederickson, dóttir herra Olgeirs
Fredericksonar í Glenboro. Hjóna-
vigslan fór fram að heimili for-
eldra brúðarinnar og lögðu ungu
hjónin samdægurs af stað í
skemtiferð til Minneapolis og St.
Paul.
fóm norour til
á fjörutíu ára
11. þ.
Svisslendingar mótmæla
því
Þjóðverjar gerðu tnraun á
fimtudaginn til þess að fara yfir
ána Dvina, en mishepnaðist þáð
og mistu þeir allmarga menn í
þeirri tilraun.
Þjóðverjar hafa tekið svo að
segja alla Serbiu. Sagt að þeir
hafi tekið Monastir, siðasta vígi
frá
gegn
að póstsendingar frá þeim
séu hindraðar. Er þvi haldið
fram að póstsendingar séu sér-
staklega hindraðar þaðan til
Bandaríkjanna. Þjóðbankinn á
Svisslandi kveðst hafa sent bréf
með bankavíxlum, hlutabréfum og
skírteinum, sem hafi verið tekið á
leiðinni, og sé það gagnstætt al-
þjóða lögum.
Séra Jakob Kristinsson frá Wyn-
yard hefir dvalið hér um tima að
undanförnu. Hann hélt guðs-
þjónus.tu að Mountain fyrra
sunnudag og var fjöldi fólks við-
staddur, og aðra á sunnudaginn
var.
Heimboð mikiö var haldið aö
Gardar fyrra föstudag hjá þeim
hjónum G. Davíðsson ok konu
hans. Var þangað boðið fjölda
gesta, þar á meöal öllum frum-
byggjum sveitarinnar þar í grend.
Safnaðarkvenfélagið á Mountain
hélt samkomu nýlega til styrktar
söfnuðinum og hafði $100.00 i á-
góða, þegar allur kostnaður var
greiddur.
Minnesota-. — Séra B. B. Jóns-
son er væntanlegur hingað þessa
við neitt ráðið: “Við viljum hafa
séra Pawone, eða engan prest ella!”
hrópuðu þeir hver í kapp við ann-
an.
Á verkamanna þinginu i San
Francisco var Samuel Gompers
frá New York endurkosinn lor-
maður hinna sameinuðu verka-
mannafélaga í Ameríku. Ákyeðið
var að halda næsta þing i Baltimóse
g*- +|
Eldur mikill kom upp 1 bæiiunft"
St. George í Öuebec á laugarc^ig-
inn og brann fjöldi húsa. Eldur-
inn byrjaði i lítilli búð. Hundrað
| manns eru húsviltir og er skaðinn
metinn á $300,000.
Edward Brown fjármálaráð-
herra hefir lýst því yfir aö $50,-
000 opinber bygging verði reist í
Pas, fyrir fylkisfé. Verður þar
réttarsalur og sameinaðar skrif-
stofur fyrir sveitaráð og fylkis-
málefni.
Skotfæraverkstæði skamt frá
Nebel, sem er 7 milur frá bænum
Perry Sound í Ontario, var sprengt
í loft upp kl. 7.30 á mánudags-
kveldið. Enginn veit með vissu
um orsök sprengingarinnar, en tal-
ið er víst að hún sé af völdum
Þjóðverja. Sjö hundruð manns
sem unnu í verksmiðjunni, voru
nýlega famir heim og varð því
ekkert manntjón, en verksmiðjum-
ar voru gjöreyddar.
Billy Sunday, prédikarinn frægi,
hefir hafið baráttu í Ontario á
móti brennivínssölunni. Þykir hann
þar harðorður og lítt heflaður í
framkomu, en sannfærandi' og
áhrifamikill.
Á kirkjuþingi hinna sameinuðu
mótmælendakirkna í Halifax var
samþykt fyrirspum til stjómarinn
ar um það hvers vegna kaþólska
kirkjan og enska kirkjan hefðu
verið þær einu, er fulltrúarétt
hefðu fengið við jarðarför Charles
Tuppers. Var þungum orðum
kastað í sambandi við þetta og það
gefið i skyn, að með því sýndi
sambandsstjómin i Canada að hún
hugsaði sér að viðurkenna aðeins
þessar tvær kirkjudeildir.
Ritstjóri vikublaðsins L’Action
í Montreal. sem Jules Fournier
heitir, sagði nýlega í bláði sinu að
bæjarstjórinn Mederic Martin
væri þjófur, í sambandi við með-
ferð á bæjarfé. Bæjarstjórinn
höfðaði meiðyrðamál gegn Foumi-
aftur á móti haglskemdir. I ár er’ fn hann var sýknaður af kær-
námu skemdir af hagli þar í fylki l,nn'\. Að Þv* viðbættu þó að hann
Almennar fréttir.
Peter Wythe heitir maður er
fór í herinn í vor héðan írá Mani-
toba. Þessi maður er nýkominn
heim aftur úr stríðinu og hefir
verið sæmdur heiðursmerki, sem
kallað er D. C. M. fDistingvished
Conduct Medal), eða heiðurspen-
ingur fvrir framúrskarandi hegð-
un.
Dr. Charles Eliot fyrverandi
forstöðumaður Harvard háskólans
hefir hlotið fyrsta heiðurspening,
sem veittur er af vísinda- og
fræðafélagi Bandaríkjanna. Það
var fyrst í fyrra að félagið ákvað
að gefa skólanum pening. Er
þetta heiður mikill þar scm valdir
eru menn úr öllum heimi, sem fram
úr hafa skarað, og einungis sá
bezti hlýtur verðlaunin.
Stjómin í Saskatchewan hefir
samið þau lög að þar sem sveitahér-
uð samþykkja að svo skuli vera ár
frá ári, greiði bændur örlítinn
aukaskatt af hverju landi til
stjórnarinnar, en hún ábyrgist
í júnímánuði; yrði því annaðhvort
aö fresta atkvæðagreiðslunni
þangað til eftir þann tíma eða
semja kjörskrámar tvisvar.
Væru atkvæði ekki tekin fyr en
eftir júní, yrði komið fram yfir
áramót vinsöluleyfanna, og þá ó-
hjákvæmilegt aö veita þeim leyfi
aftur, sem að engu leyti hefðu
brotið; en það tefði málið um
heilt ár. Væru aftur kjörskrámar
samdar svo snemma að konur
kæmust á þær og gætu greitt at-
kvæði í marz, þá yrði að semja þær
aftur i júní, samkvæmt lögum
landsins, en það væri $60,000 til
$80,000 aukakostnaður fyrir fylk-
ið, og mundi þaö þykja óþarft, sér-
staklega nú.
Flestum kom saman um það á
þessum fundi að vinsolubannið
mundi ekki í neinni hættu; það
yrði óefað samþykt, þótt karlmenn
einungis greiddu ákvæði um það,
að þeim áhrifum viðbættum, sem
konur hafa yfir að ráða.
Um beina löggjöf var einnig
rætt, og var þaö samkomulag í
einu hljoði aö koma henni í fram-
kvæmd á næsta þingi.
Þá var rætt um stjómarstörf,
eða veitingu þeirra. Gamla að-
ferðin hefir verið sú, að stjómin
reki hvem þann er henni sýndist
og skipaði í stöðumar eftir eigin
geðjiótta. Nú er sú breyting í
huga stjómarinnar að sérstök
nefnd skipuð óháðum mönnum
hafi það mál með höndum, og
vort, flestir því hlyntir; töldu það
miklu sanngjaraara.
Allir þingmenn létu í Ijósi full-
komið traust til stjómarinnar og
bar fundurinn vott um ágæta sam-
vinnu allra, bæði stjómar og þing-
manna.
Glaðar stundir
kvæmdarsamur
og sanngjam.
Hann hefir reynst sérlega fram- | dagana, er búist við að hann verði
hér yfir þakklætishátíðina og
flytji þá ræður í kirkjunni. Það
er eins og altaf hækki brúnin á
Minneotabúum, þegar þeir eiga
von á að sjá og heyra séra Bjöm.
Bergmann er framúrskarandi vel
kyntur maður hjá öllum sem hann
þekkja og var þaö bænum mikið
lán að hann var þar kosinn í æðsta
sæti. Við kosninguna í haust er
lítill efi á því að Bergmann verð-
ur endurkosinn, ef hann gefur
kost á sér, sem vonandi er
hann geri.
Læknir nokkur í Cnicago, er H
J. Haiselden heitir tók nýlega
móti barni, sem var vanskapað.
Alitið var að bamið gæti lifaö ef
á því væri gerður dálítill skurður,
en að það yrði aumingi alla æfi.
Þriðjudaginn 16. nóv. vom pau f
Sveinn Guðni J. Sanders og Asta
Josepha Hanson, bæði frá Kanda-
har, gefin saman í hjónaband
heimili Mr. og Mrs. N. Hanson,
foreldra brúðarinnar, af séra H.
Sigrnar.
Veizla var haldin eftir hjóna-
vigslnna, sem nánustu skyldmenni
brúðhjónanna tóku þátt í. Mr. og
Mrs. Sanders fóru samdægurs til
a Winnipeg og Selkirk og ætluðu að
dvelja þar nokkra daga; en búist
er við að ]>au setjist að hér í
Kandahar sveitinni uin 15. næsta
mánaðar.
Kvenfélag íslenzka safnaðarins
Minneota hélt samkomu nýlega
að °s a*laí51 Þar svo vel aS tekjur auk
kostnaður urðu $264.00.
Mr
þeirra, fyrra miðvikudag. Serbar I Læknirinn fékk leyfi foreidranna
börðust og vörðust eins og hetjur,
en bandamenn komust ekki nógu
snemma þeim til hiálpar, og vom
þeir því einir síns liðs.
Frakkneska liðið í Saloniki hafði
og samjiykki fjórtán Iækna til
þess að láta barnið deyja þannig
að gefa því enga næringu. Lík-
skoðun fór fram og var læknirinn
fríkendur.
og Mrs. A. B. Gíslason
Minneapolis nýlega og
komu aftur fyrra mánudag; þau
fóru þangað með son sinn til
a lækningá.
$700,000, og borgaði stjórmn það.
Verkamanna þing var haldið i
San Francisco á föstudagmn, og
var þar hávaðasamt í meira lagi.
Trésmíðafélagið var þar sakað um
að hafa verið í óheiðarlegum sam-
tökiun við vélstjórafélagið í því
skyni að neyða sjómannafélagiö til
jæss að skilja við sambandiö.
Tillaga kom fram á fundinum um
það að reka alt trósmíðafélagið úr
sambandinu; en loksins var þannig
miðlað málum að því var aðeins
veitt harðorð áminning. Trésmíða-
félagið hefir um 200,000 manns.
Þessar óeirðir eru taldar alvarleg-
astar allra, er fyrir hafa komið
innan verkamannafélagsins um
langan tíma.
228,000,000 mæla áætlar Ottawa
stjórnin að hændurnir í Canada j
hafi til sölu af hveiti í ár.
Tilfinnanlegur uppskerubrestur
er sagður á Þýzkalandi. Stafar
það bæði af óhagstæðri tíð og
vinnuskorti.
Eldgos mikil hafa verið að
undanförnu í Stromboli fjallinu á
Sikeley. Sagt að hraunleðjan j mála um að sjálfsagt væri að efna
streynn um öll hémðin umhverfis
eins og stórfljót.
skyldi birta það í blaði sinu að
Martin hefði ekki sjálfur stungið
bæjarfé i eiginn vasa.
Alexnder Thonipson, 59 ára gam-
all, sem Iengi átti heima að 246 St.
Marys Ave., var sleginn af hesti á
sunnudaginn og dó af afleiðingum
jtess á spitalanunii á mánudaginn.
Maður að nafni John Irrodeipsz
varð fyrir járnbrautarlest á C.N.R.
járnbrautarstöðinni á mánudaginn og
masti annan fótinn eða meiddist svo
að óumflýjanlega var að taka hann
af honum.
Maður að nafni Wilfrid Brorson
sem heima á að 321 Home St.. varð
undir stórum járnkassa á strætis
vagnastöðinni á mánudaginn og
meiddist allmikið á fæti. Var flutt-
ur á sjúkrahúsið.
Þingmannafundur.
Allir ráðherrar fylkisins og
flestir þingmenn komu saman
Winnij+eg á fimtudaginn var, til
þess að ræða um ýms áhuga-
og framfaramál. Voru allir sam
Guðsþjónusta á Mozart sUnnu-
daginn 28. nóv. kl. 3 e. h.
Söngguðsþjónusta hátíðleg (upp-
skeruhátíð) á Elfros kl. 7 e. h 28.
nóv. Allir boðnir og velkomnir.
Paul Johnson og Christin Thor-
steinsson vom gefin saman x
hjónaband í Lincoln héraði á heim-
ili móður brúðarinnar fyrra mið-
vikudag. Fjöldi gesta sátu veg-
lega veizlu á eftir brúðkaupinu.
S. S. Hofteig og Vilhjálmur
Gunnlaugsson fóru suður til Port-
land, Oregon á föstudaginn var.
Þeir búast við að verða í burtu
um tíma. Mr. Hofteig hefir verið
veikur i augum að um'anfömu og
ætlar að leita sér lækninga þar
syðra hjá sérfræðingi.
Gíslasons drengimir, sem getið
var um fyrir skömmu að hefðu
Norsku skipi, er Ulriken hét var
sökt (líklega af Þjóðverjum) í
Norðursjónum í vikunni sem leið.
Skipið var með 3000 smálestir af j °íT Þa® ákveðið
hveiti til Belgiu.
Allmikið uppþot hefir verið í
New York að undanförnu yfir því
að kaþólskur prestur, Nicola
Pawone að nafni, yar Iátinn hætta j fólkig skyldi'fá tækifærftil þess að
storfum sinum 1 sofnuði, er hann
þjónaði, en annar prestur sendur í
loforð þau, sem gefin hefðu verið
fyrir kosnngamar, viðvíkjandi
ýmsum áhugamálum fólksins.
Kvenréttindamálið t. d. var rætt,
í einu hljóði aö
veita konum atkvæði tafarlaust
þegar næsta þing kemur saman.
Að því er vínsölubannið snertir
var lofað fyrir kosningamar að
hans stað. Presturinn vildi ekki
fara og söfnuðurinn vildi ekki
tapa honum. Þegar nýi prestur-
inn ætlaði að prédika í fyrsta
skifti, mættu safnaðarmenn í
vígamóði með allskonar vopntxm,
svo sem öxum, skóflum, jámum
og staurum, og gerðu svo mikinn
láta í ljósi vilja sinn með atkvæð-
um, og það verður .gert í marz
næstkomandi. Sumir vildu reyna
að haga því þannig að konur
fengju atkvæðisrétt áður en sú
atkvæðagreiösla færi fram, en það
kom í ljós aö slíkt mundi vera lítt
mögulegt, sérstaklega fyrir þá sök
hávaða i kirkjunni að ekki varð að kjörskrár verða að vera gerðar
+H4+Hi+4+Hi+i+++'H‘H"H4
!
♦
•4
X+i'+'i'+'i'+++4.+4.+++4.>4,4i4.^.^.^.^,ljl
Heimsókn og gjafir.
Hg imdirrituð leyfi niér hérineð, að
biðja okkar góða Lögberg að lýsa yfir
™nu innilegasta hjartans þakklæti til
félagssystra minna — kvenfél. Fyrsta
lúterska safnaðar 1 W innipeg—, fyrir
heimsókn síðasta laugardagskvöld’
sem var sjötíu ára afmælisdagurinn
minn; fyrir allar hjartans óskimar,
sem eg vona og veit að verða að á-
hrinsoröum, því jjær voru sprotnar af
svo mikilli einlægni—ást og trú og
von—, og í alvöru og sannleika, þótt
inn í það væri ofið gaman og glað-
værð. Og svo þakka eg jjeim á
sama hátt fyrir hinar rausnarlegu
gjafir: sálmabókina nýjustu og dýr-
ustu og loðkraga og handskýlu, er i
sannleika voru miér hinar dýrmæt-
ustu gjafir. Þvi hvenær hefir maður
sárustu ]>örfina fyrir “orðið”, sem
bendir manni í himininn, eða það,
sem skýlir manni í jjessum jarðneska
kulda, úti á víðavangi, ef það er ekki
jiegar ellin færist yfir mann og
æskusólin er fyrir svöna löngu
gengin undir? Eða hvenær þráir
maður ást og aðhlynning, andlega og
líkamlega, ef það er ekki þegar mað-
ur er kominn á áttræðisaldurinn ?—
A8 eiga ]>á svona marga elskulega og
umhyggjusama vini og sjá þá alla í
einu í kringum sig með kærleikans
blíða sólskin í hverju brösi og tilliti,
sameina sig í eitt allsherjar vináttu-
stórmerki þá getur maður ekki ann-
að en grátið af gleði, jafnvel þó
maður láti ekki á því bera fyrir fullu
húsi.
En eitt var þó sem laumaði skngga
inn á þennan “sólskinsblett”, því
miður; það var það, að eiga svo lít-
ið skilið öll þessi gæði. En þeirra
var ]>aðan af meira, sem létu þau
úti. Og þaðan af betur og meira
vona eg og bið þeini verði margfalt
launað bæði hér og í öðru lífi.
Aö öðru leyti þýðir ekki að lýsa
heimsókninni, nema þv1, að vel
höfðu gestirnir búið sig út með
“nesti og nýja skó”, svo búrkista
húsmóðurinnar var látin vera aftur
og óhrærð að öllu búnu. Gott ef hús-
móðirin var ekki beðin að gera svo
vel og koma hvergi nærri búri né
eldhúsi, meðan gestimir tóku alla
ráðsmensku og veitingar í sínar
hendur.
A undan öllu |>essu höfðu þrjár
vinkonur mínar, Mrs. B. Benson,
Mrs. B. Brandson og Mrs. Fred.
Swanson, tekið ráð sín saman að
gleðja mig á' afmælisdaginn. Og
komu þær fyrstar af öllum Mrs.
Benson og Mrs. Swanson, og færðu
mér silki-morguntreyju, mjög hlýja
og vandaöa. Einnig þeim, vona eg.
v'erði öll vinsemd í minn garð launuð
fyr og síðar.
Satt að segja fanst mér eg nú
vera að “ganga í endumýjungu líf
daganna” vera “að kasta ellibelgn-
um.” Og finst þessa daga síðan eg
vera orðin 10 árum yngri að minsta
kosti. Svo það borgar sig að verða
fyrir svon<y_óvæntri heimsókn.
Carolína Dalmann.