Lögberg - 03.02.1916, Side 6

6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN
3. FEBRÚAR 1916
Á fcöltunardögum er vissasti
vegurinn að nota— 15
PURITy FLOUR
Or bygðum Islendinga
Siglunes P.O. 19. Jan. 1915.
HéSan ekkert markvert aS frétta,
nema eins og íslenzka máltækiS seg-
ir: “heilsa manna og höld fjár.”
FiskiveiSi orSin sárlítil. En fiski-
verS nú orS:S sæmilegt, þegar nær
allir eru búnir aS selja: Pike 2 cent
pundiS (jafnv. 2j4cJ, birtingur 2c.,
pickerell 3j4c til 4c., sugfiskur lc.,
hv'ítfiskur 4c.(?). — Þeir fóru aS
kaupa hér fisk Geirfinnur Pétursson
og Jóhann Halldórsson frá Lundar,
og viS þaS hækkaSi fiskurinn í
verSi. Sumum eSa líklega öllum
bætt upp um lAc. verS á birtingi
('eftir skoöunj, þeim er áSur höfSu
selt Armstr. Trading Co.
Hér hafa veriS grimdar frost
undanfariS, einn dag 50 stig fyrir
neöan zero, mig minnir 11. þ.m.
mikiS snjófall og sífeldir stormar. í
dag og gær samt stiltara og frost-
minna. Vetrarmók yfir öllu og hver
situr í sinu horni. Jólatréssamkomu
héldu stúlkurnar í stúkunni Djörf-
ung, fyrir börnin í Siglunes og Hay-
land skólahéruSum, á jóladaginn;
var hún all-fjölsótt og fór vel fram.
26. þ.m. ætlar áöurnefnd stúka aö
halda samkomu á afmælisdag sinn.
Um jámbrautar-lagning til Nar-
rows höfum viS fengiö þá vitneskju
frá stjórninni, aö ekkert veröi viS
hana átt meÖan stríSiS vari. ViS ósk-
um allir, aö vera komnir meö hreyt-
ur okkar vestur i Alberta! Þar segja
blöSin, aS eigi aS leggja jámbraut-
ir er kosti 8 til 10 miljónir.
Wild Oak, Man., 22. Jan. 1915.
AllmikiS er hér um samkomur, nú
um þetta leyti. Snemma í Desem-
ber var samkoma á Eangruth; af
henni var allgóSur arSur til “Red
Cross” sjóSsins.
Jólatrés samköma var haldin á
jóladagskvöldiS eftir messu. Sami-
koman var haldin í samkomuhúsinu
HerSibreiÖ. Skemtiskráin var vel
valin; hana framkvæmdu börnin af
Big Point skóla Nr. 962. Börnin
voru vel æfö og skemtiskráin var
hiS bezta flutt. Kennari skólans,
Mrs. Lena Thorleifsson, haföi æft
börnin ágætlega. Hún hætti kenslu-
störfum viö skólann viö byrjun jóla-
frítímans; fór hún til Winnipeg til
jiáms á . kcnnaina-skólanum fThe
Normal SshoolJ. ÞaS er einmæli,
aö hún hafi leyst kenslustarfiö vel
af hendi. í lok samkomunnar færöu 1
konur úr bygSinni henni aö gjöf til
minja vandaöa feröatösku. Mrs.
María Hannesson afhenti gjöfina,
meö nokkrum vel viö eigandi orSum.1
Mrs. Thorleifsson þakkaöi gjöfina og
óskaöi skólanum og bygöinni alls
góös.
Á gamlárskvöld var haldin sam- j
koma til arös fyrir lestrarfélgiö Ár-
galinn; arSur af henni var 40 doll.
Á samkomu þessari v'ar löng og
margbreytt skemtiskrá: ræSur, upp-
lestur og söngur. Var þaö alt hiS
skemtilegasta og fór vel fram. LúSra
félagiö frá Langruth, undir forustu
Karls Lindals, spilaöi á lúöra sína á
samkomunni. Tókst þaS vel og var
hin bezta skemtun.
Fiskafli hefir veriö meö tregasta
móti þenna vetur, og svo er víSar
frétt, hér viö Manitoba vatn. VerS
á fiksinum fremur Iágt; hækkaöi lít-
ilsháttar nú fyrir stuttu. Lengst af
hefir veröiS veriS: Pike lfác. pundiS.
Nú er v'erSiö: pike 2%c. pundiS og
pikkerel 3}4c.
Mikil hafa frostin veriö nú undan-
fariö. Þau ganga um al’an noröur-
hluta Ameríku, aS minsta kosti
austan fjalla. Ekki eru þau sérstak-
lega í þessari bygö. Nei, langtum
víSar. — Einhvers staSar sá eg þaS
á prenti, aö þau lönd, sem heföu
rr.ikil vetrarfrost og mikinn sumar-
hita, væru beztu lönd heimsins.
Mun þaS sanni næst.
Kvef vesöld gengur hér nú um
þessar mundir; margir lasnir, eink-
um börn og unglingar; heldur er þó
kvefinu aö létta af, aS eg hygg.
Halldór Danielison.
hönd hjónanna: samsætiö, kvæSiS og
gripina. Vináttuvottinn, er þeim
v’æri sýndur.
Samsætiö var skemtilegt, og fór
hiS bezta fram. Þau hjón, Mr. og
Mrs. Jakob Jónasson, biöja Lögberg
aö færa þessum mönnum, körlum og
konum, er heimsóttu þau, sínar beztu
þakkir fyrir samsætiS, kvæöiö og
grip'na, og óska þeim alls góSs.
Þau hjón. Jakob Jónasson og
Pá’ina Gísladóttir, eru þingeysk aS
uppruna; þau hafa búiS um 20 ár
hér í Big Point bygS, Wild Oak,
Man. Þau eru dugnaöarhjón rrikil.
Hafa reynt öröugleika frumbýlings
og nýbyggjara áranna. Nú eru þau
komin í góöar kringumstæöur. Upp-
kommir synir þe:rra eru dugnaöar-
menn, samhentir heimilinu og heim-
iliö samhent. Þau hjón eru vinsæl
af nábúum sínum og bygöarmönn-
um.
Wild Oak, P.O., Man...
Sunnudagskvöldiö 19. Des., 1915,
komu nokkrir vinir og nágrannar
hjónanna, Jakobs Jónassonar og
Pálínu Jónasson heim til þeirra og
færSu þeim aö gjöf tvo v'andaSa
gripi,borSIampa og borSdúk.
Gestir þessir höfSu meö sér veit-
ingar og hófst þar rausnarlegt sam-
sæti, sem byrjaöi klukkan 8 síödegis
og' endaöi kl. 12 um nóttina. Rúm-
lega 20 manns aökomandi, var þar
saman komiS. Þau hjón, Mr. og
Mrs. Davíö Vialdimarsson, giengust
fyrir samsætinu.
Þessir menn, karlar og konur, sátu
samsætiS: Mr. og Mrs. Davíö Valdi-
marsson og börn þeirra; Mr. og Mrs
Sigfús Björnsson og böm þeirra;
Mr. og Mrs. Bjarni Ingimundson;
Mrs. GuSrún Eastman og Gestur
sonur hennar; Mr. Bjarni Eastman
var lasinn og gat þess vegna ekki
sótt samsætiö; Mr. og Mrs. Magnús
.Pétursson; Mr. og Mrs. Einar Ey-
vindsson.
Magnús Pétursson afhenti gripina
meS ræöu. Gat hann þess, aö heim-
sókn þessi og gripir þeir, er hann nú
afhenti þeim hjónum, Mr. og Mrs.
Jónasson, sem vinagjöf, væri hvort-
tveggja i senn: í minningu þess aö
þau væru nú nýflutt í nýtt og vandaö
iveruhús, og vináttuvottur til þeirra
frá vinum þeirra og nágrönnum, sem
komnir væru saman í kvöld, er allir
bæru hlýjan vinarhug til þeirra og
kynnu aS meta þann dugnaö, er þau
hafa sýnt í stööu sinni, sem oft hefö'
ver'S örSuo'. En fvrir dugnaö sinn
og þrautseigju heföu þau aflaö sé
fallegs heimilis. Allir hérstaddi
samifleddust þeim.
Mrs. Guöbg. Valdimarsson færö
þeim hjónum kvæSi, sem prentaö e-
á öörum staö hér í blaöinu.
Einar Eyvindsson þakkaSi fyrir
Til hjónanna
Mr. og Mrs. J. Jónasson.
í nýju húsi nýja blessun hreppiS;
i nýju húsi sorg og kvíSa sleppiS ;
og nýja húsiS blíöur drottinn blessi;
og bjarta húsiö sinni ykkar hressi.
Og æfikveldiö ykkur blessun fæöi
aö unnu stríöi, sem þiö hafiö bæöi
í sameiningu strítt, í stormi köldum
og staöiö fast og hrundiS mótgangs-
öldum.
Já, l'fiö heil viö lukku kjör og næöi;
já, lifiö heil og hljótiö lífsins gæöi
og nýja blessun, nýja krafta finniö.
i nýju húsi drotni þakkir inniS.
Mrs. D. Valdimarsson.
Minneota, M'nn., 21. Jan. 1915.
Herra ritstjóri Lögbergs.
Þér hefir fyrir einhverja vangá
sézt yfir aö geta tveggja manna, er
hér létust fyrir skömmu. Var þeirra
þó ýtarlega getiS í Minneota Mas-
cot, og veit eg aö þaö blaö kemur á
skrifstofu Lögbergs. BáSir voru
menn .þessir af gömlum og héraös-
kunnum ættum og báöir mörgum
kunnir persónulega. Ætta því ekki
nöfn þe'rra aö glatast úr íslenzkum
annálum. Óska eg þvi, aö þú vildir hann þaS meS jafnaöargeöi og æör-
áum. Einnig minnist eg þess, aö
mikiö þótti koma til söngs þeirra
Jóseps og Ásbjarnar. HöfSu þeir
söngrödd mikla og mjög fagra. Er
enginn efi á því, aS orSiö hefSu
þeir söngmenn meö afburSum, ef
notiö heföu tilsagnar góös kennara
í æsku. Ásbjörn var göngugarpur
mikill og var oft í feröalögum. Var
hann svo stefnuviss i dimmviörum,
aö aldrei fór villur, aS því er hann
sagöi mér sjálfur. Ásbjörn var þrí-
kv’æntur. Var 1. kona hans Sigur-
borg Eymundsdóttir frá Hólum í
Vopnafiröi; meS henni átti hann
fjögur börn; lifir eitt þeirra. Önn-
ur kona hans hét Sigurborg Hall-
dórsdóttir Sigurössonar frá Gunn-
ólfsvík á Langanesströndum. MeS
henni átti hann og líka 4 börn, er öll
lifa; er eitt af þeim Halldór skóla-
kennari nærri M'nneota. ÞriSja
kona hans var Matthildur Jónsdóttir.
Lifir hún mann sinn ásamt 2 dætr-
um þeirra: Mrs. Sigurbjörg R. Berg
og EriSrikka, heima hjá móöur sinni.
Ásbjörn flutti t'l þessa lands meö
börnum sinum áriö 1894. Settist
hann aö í Minneota og var þar jafn-
an síöan.
Saga Ásjarnar er þessi í fám
oröum: Fátækt, þrátt fyrir atorku
og erfiöi; þó jafnan glaöur og á-
nægöur. — ÞaS er karlmannlegt.
Búskap byrjaöi Sigfinnur á Há-
konarstööum, en fluttist þaöan 1875
á Svínabakka í VopnafirSi og þaöan
flutti hann til þessa lands meS
skylduliS sitt 1878 og nam land í
Lake Stay, Lincoln Co. Þar bjó
hann fram aö árinu 1899 aS liann
flutti til Minneota og var þar síSan.
Þá var elli farin aö falla yfir
hann. Sá hann og líka. aS synir
hans gætu betur notiö skólamentun-
ar, meS því aS hann byggi í bæ.
VarS þaö líka, og eru tveir synir
hans útskrifaöir af Minnesota há-
skólnum. T:I þessa lands komi Sig-
fús svo aö segja félaus, sem flestir
aörir íslendingar. UrSu honum því
sem flestum öörum frumbyggjum,
æriS erfiS frumbýlingsárin. Bar
H. kennari í mælskufræSi í Corn-
vallis, Oregon.
K. S. Askdal.
gera svo vel og ljá línum þessum
rúm í Lögbergi.
Sá þessara manna, er fyr andaö-
ist. var
Sigfinnur Pétursson.
Hann dó aS heimili sínu í Minneota,
aöist ekki.
Mannvinur var Sigfinnur og v'ar
kona hans honum samhent í því.
Mátti svo heit, aö heimili þeirr væri
alla þeirra samverutíö rraunaöarleys-
in?jahæli. Munu börnin hafa veriö
Minn., 11. Desember 1915, og var þá j 12; er ólust aS meiru e'Sa minna
búinn aS liggja rújnfastur 5 ár. Elli ]eyti upp hjá þeim.
varö honum aS bana. Sigfinnur var
fæddur á HákonarstöSum á Jökuldal
9. Júlí 1836. Voru foreldrar hans
Pétur bóndi þar Pétursson og
kona hans, Ingibjörg Vigfúsdóttir
frá LjótsstöSum í Vopnafiröi. Er
ætt Sigfúsar rakin í blaSinu ÓSni og
þar aS auki er HákonarstaSa-ætt
öllum Austfiröingum kunn. Fjöl-
yröi eg því ekki rmeira um hana.
Hinn var
Asbjörn Jósepsson.
Hann dó 14. Desember 1915. Bana-
mein hans var magakrabbi.
Hann var fæddur á HaugstöSum i
Vopnafiröi 16. Apríl 1842. Voru
MeS Sigfinni Péturssyni er fall>
inn í valinn merkur maöur.
Sex voru þeir HákonarstaSa-bræS-
ur. synir Péturs, og dó Sigfinnur
þeirra síöastur.
Sigfinnur var tvíkvæntur. Átti
hann fyrst GuSrúnu Óladóttur frá
Merki á Jökuldal. Einkasonur þeirra
er Óli; býr hann góöu búi 5 mílur
norSaustur frá Minneota.
SíSari konu sinni g:ftist Sigfinn-
ur 1877, Ingibjörgu SigurSardóttur
Jónssonar frá RefstaS i Vopnafiröi.
Var hún áSur gift Birni Hallssyni
frá BessastaSagerSi í Fljótsdal.
foreldrar hans Jósep bóndi þar Biuggu þau í Fossgeröi og þar dó
Jónsson og kona hans Sigríöur Vig- Björn 1874. MeS Birni átti Sigur-
fúsdóttir. Var hún móSursystir björg tvo sonu, Halla, sem nú er
beirra Sigfinns Péturssonar og syst- gildur bóndi 8 mílur suöv'estur frá ;
kina hans. Synir þeirra Jóseps og Minneota, og Jörgen ('GeorgeJ hveiti j
SigríSar voru 6; var Ásbjörn þeirra kaupmaöur t Minneota. Þeir bræS-1
vngstur og dó síöast. ur ganga undir ættamafninu Bem I
Allir vom þeir HaugstaSabræSur son. Þeir bræöur voru börn aS aldri |
tyndarlegir menn á velli. Er mér er móSir þeirra giftist aftur og gekk
'aS barnsminn’, aö minst var þeirra S:gfinnur þeim í fööurstaö. Börn
'lauo-staöabræSra svo. aS meiri væru Sigfinns og Sigurbjargar voru 6 og
en meöalmenn. Var Jósep fvrir þeim lifa af þeim: Vigfús bóndi aS Un-
urra flest og varö hann þjóökunnast- derwood, N.D., Jósep námafræöing-
ur. Hann dó í Minneota fyrir 3 ur í Telluride, Colorado og SigurSur
Að gœta matvæla heinia fyrir.
Þegar vistir eru fluttar heim og
þær eru hreinar, þá hefir matsalinn
gert skyldu sina. En sé vistanna
ekki gætt eftir aö þeim er veitt
móttaka, þá geta þær oröiö hættu-
I legar heilsunni; sérstaklega fyrir
börn og unglinga. Matvæli geta
skemst á ýmsan hátt og oröiö ó-
hæfileg til neyzlu, til dæmis eins og
hér segir:
4. AS þau séu geymd þar sem
flugur setjast á þau.
2. AS þau séu látin í óhrein ilát.
3. AS þau séu geymd í óhreinu
lofti.
4. Að þau ésu geymd þar sem
ekki er nógu kalt.
Allar breytingar sem verSa á
matvælum þegar þau eru geymd, t.
d. mvgla, ýlda, ólga, sýra o. s. frv.
orsaiíast af bakteríum eöa gerlum.
Þegar fólk sýkist af einhverri
veiki, sem bakteríur valda, þá er
þaö langoftast af því aS það hefir
neytt fæöu sem sóttkveikja er í.
Sóttkveikjur dáfna bezt þar sem
rakt er og dimt og hlýtt og óhreint,
en þær geta ekki lifað lengi þar
sem kalt er, bjart, þurt og hreint..
Matgeymsluskápurinn er víða í
dimmri kytru und'r stiganum, og
er þangaö fleygt alls konar óhreinu
rusli, til þess aö hafa það afsiöis.
Þar sem matur er geymdur þarf
að vera bjart og loftgott, og að
sumrinu ætti aS vera þar virnst
fyrir gluggum svo hægt væri a'o
hafa þá opna, en verja flugum
á sama tima. Hyllunrar ættu að
vera sem sléttastar, vel hefluð borð
og er gott að mála þær hvitar. Þær
ættu aö vera á klömpum, til þess
aö hægt sé aS taka þær ofan og þvo
þær hve nær sem þörf er á.
ÞaÖ er algengt að leggja pappír
á skáphyllurnar. Það er ekki góS-
ur siður. Bezt er aö hafa engan
pappír á veggjunum, hyllunum né
neinstaöar; veggirnir ættu að vera
þvegn:r ööru hvoru meS kalkvatni,
en ef þeir eru með pappír, þá þarf
þaö aS vera einhver tegund af gljá-
pappír; þá má þvo þá og þurka
meö rakri dulu. Olíudúkur ætti aS
vera á gólfi í ö’lum matskápum.
Þar sem kuldaskápar eða kæli-
vélar eru í húsum, þarf að þvo þær
vikulega með sjóðandi vatni; ekki
einungis þann partinn sem matvæl-
in eru geymd í, heldlur einnig ís-
hólfiö.
Vissar fæöutegundir þurfa vissa
geymslu, hver út af fyrir sig, til
þess að skemmast ekki og skal hér
fariS fám orðum um nokkrar
þeirra.
Brauð þarf að geyma i blikk-
eða tinkassa meS loki sem vel fell-
ur. eða í le rkeri meö viðarloki.
Sé þessi síðari aðferð höfð, þá má
hafa lokið einnig til þess að skera
á því brauöiö. BrauS sem þannig
er geymt helzt mjúkt nokkra daga,
ef það aftur á móti er geymt á
diski eða öðru þannig að loftiö
Margt smátt gerir eitt stórt
jafnvf 1 þegar um eldspítur er að raða, þá ætlu menn
að hafa augun á smámunum. Viðai tegundin, gæði
brennisteinsins, hversu hægt er að kveihja á þeim
EDDY’S ELDSPlTUR
eru búnar til úr sterkum hrtinum fuiuviÉi cg svo vel
gerðar að í þ im kviknar fréfcærlega ^el. Eddys eld-
spítur hafa verið til sölu í sextíu cg firrm ái það er því
ekki að undra þó þetta félag kunni að búa til eldspít-
ur. Það er altaf chætt að reiða sig á vörur sem Eddy
félagið býr til.
S ó Ii S K I N.
En Indiánarnir voru hér löngu
á undan honum. Enginn veit hve-
nær þeir hafa komiS hingað fyrst
né hvaSan þeir hafa komiö.
AS útliti eru Indiánar svona:
Hár’ð er hrafnsvart og gljáandi,
augun mósvört, fjarska dökk og
tindrandi; nefið venjulega stórt og
kinnbeinin há, ennið fremur lítiS
en hakan stór. Liturinn er líkast-
ur og dökkleitur kopar. Þeir eru
beinvaxnir og flatvaxnir, frábær-
lega fallegir í vexti margir. Þeir
eru alvarlegir og fremur tortryggn-
islegir á svip. Þeim þykir gaman
að alls konar fafegum hlutum,
helzt því sem er með sterkum lit-
um; þeir klæðast því í alls konar
skrípabúning með öllum sterkum
litum sem þeir ná í. Þeir eru latir
og værukærir; búa i lélegum kof-
um af því þeir nenna helzt ekki að
byggja sér hús. Þeir lifa mest á
aíls konar dýra- og fuglaveiðum;
éta óstjórnlega mikið þegar þeir
hafa eitthvað, en svelta svo tímun-
um saman á miLi.
Kvenfólk S vinnur mest hjá
þeim; þegar Indiánar ganga sam-
an, annaöhvort til að heimsækja
hverjir aðra eða þegar þeir fara í
bæi, þá ganga karlmennirnir lausir
og liöugir, en kvenfólkið ber böm-
in. Þær binda sjal um heröarnar
og bera krakkana í því á bakinu.
Þegar hvítir menn tóku þetta
land, þá böröust þeir viö Indiána;
en svo gerðu þeir samninga viS þá
:jö láta þá hafa Iktti til og frá þar
sem þeir gætu lifað út af fyrir sig
í ró og næði. Og svo sömdu þeir
ííka v S þá að láta þá haúi vissa
peningaupphæð á hverju a-i. og
þá er maður frá stjóminni sendur
með peningana úl þeirra og safn-
ast þeir í hópum í kring ttr.i hann.
Þegar þeir fá peningana kaupa
þeir fyrir þá alls konar glingiir og
óþarfa og helzt brennivin, ef þeir
ná í þaö — en það er bannað með
lögum að selja Indi num brennivín.
ÞaS eru til margar sögur um
índiána, sumar ósköp fa’legar.
Skáldið Longfel’ow orti langt
kvæði um þá, fjarska fallegt, sem
heitir Hyawatha. IndiánamáliS er
mjög skrítið, mörg nöfn á bæjum
og öðru er komið úr Indiánamáli.
Skáldkona sem er alveg nýlega
dáin hér í Ameríku var Indiáni;
hún var önnur mesta ská'dkona
sem nokknrn tíma hefir verlS i
Ameríku (Ella Wheeler Wilcox í
Chicago er hin), þessi Indiána
skáldkona var hei'sulaus alla æfi,
en fjarska gáfuð; hún hét Pauline
Johnson.
Dr. Penny.
Penny var bara lítill mórauður
hundur; en hann var vitur hund-
ur og frábærlega vel gefinn, og
læknirinn sem átti hann sagði að
hann væri sér til aðstoðar á lækn-
isferðum sínum.
Penny fylgdi lækninum hvert
sem hann fór, og þegr lækn’rinn
var aS vitja sjúklinga, þá beiö
Penny við dyrnar þangað til hús-
bóndi hans kom út aftur. Ef fólk-
iö á heimilinu var gott viS hunda,
þá var hann fyrir innan dvrnar og
það var eins og veika fólkinu 1 ði
betur þegar það horfði á Penny
og hann á það. Hann hafði eitt-
hvað í svipnum sem gladdi og
friöaöi. Börnunum þótti sérlega
vænt um Penny, og það var eins
og veiku börnin yrðu langtum
friskari; þaS var blátt áfram eins
og þe'm batnaði þegar hann 'ék viS
þau; og það var sa?t að gletturn-
ar hans Pennys og leikirnir lækn-
8 6 I. S K I N.
uðu fleiri börn, en meSulin sem
Iæknirinn gaf þeim.
Svo var það einn morgun aS
læknirinn var sjálfur veikur og
gat hann þá ekki he'msótt sjúk-
linga sina. Penny þótti það óþol-
andi hvað seint húsbóndi hans kom
til sjúklinganna. Loksins hélt hann
það ekki út lengur, hann lagöi einn
af stað og Iabbaði heim "að dyrun-
um sem læknirinn hafði fyrst kom-
ið að dag'nn áður. Hann klóraði
í hurðina þangaö til dvrnar voru
opnaðar. Þá gekk hann beina IeiS
inn og að rúminu þar sem sjúkling-
urinn var, stóö þar svo litla stund;
þá fór hann fram aö dyrunum aft-
ur og k'óraði í hurSina til þess aS
biðja aS lofa sér út. Svo hélt hann
áfram og kom á sama hátt í hvert
einasta hús, sem læknir'nn hafði
komið í daginn áður. Löngu áSur
en hann kom hemi aftur var fólk-
ið farið aS hringja símanum í húsi
læknisins og segja frá heimsóknum
hans Doctors Pennys.
Læknirinn var veikur í nokkra
daga og fylgdi Penny sömu reglu
á hverjum morgni á meöan. Þeir
voru sérlega góðir vinir læknirinn
og Dr. Penny og var þaö mikiö
sorgarefni þegar Penny hafði ó-
vart étið eitur, sem átti að vera til
þess að drepa rottur, og dó af því.
l>ýtt.
íslands vísur
(íslenzkra barna í VesturheimiJ.
Ljúfa, feðra-lan ’ið mitt,
langt í burt i norðursænumt
O að Líðin yrði st'tt
yfif til þín, landiö mitt,
þig svo gæti' eg hérna hitt,
haldið leik á balt græiium,
liúfa feðra-Iandið mitt,
langt í burt í norðursænum.
Erfðagullið gafst þú mer;
göfga hugsjón, fagra tungu.
Gjafir þínar gjaldi þer
GuS, sem allra faSir er.
DygSir, sem eg þág frá þér,
þrekið veita hjarta ungu.
Erfðagullið gafst þú mér:
göfga hugsjón, fagra tungu.
Er eg hugsa heim til pin,
heyri þaöan ljóö og sögur,
er sem birtist ásýnd þín,
opnist hafs og fjalla sýn.
Hugann laðar hátign þín,
nafsins drotning, björt og fögur,
er eg hugsa heim til þín,
heyri þaSan ljóð og sögur.
Eg vil gefa gullin min,
gæfa þin svo aukast megi;
eg vil hugsa oft til þin,
Island, feðra,bygSin mín.
Bæði pabbi’ og mamma mín
minnast þín á hverjum degi.
Eg vil gefa gullin min,
gæfa þín svo aukast megi.
Adant Iwrrjrímsson
frá Nesi.
Hvernig litli drengurinn vann
fyrir ömmu sinni.
í litlu húsi sat gömul kona og
litill drengur, sem var á að gizka
tólf ára. Hann sagði við ömmu
sína að hann ætlaði á morgun að
reyna að f.i sér vinnu.
Næsta morgun kvaddi drengur-
inn ömmu sína. Nú leið vika og
amma drcn^sins vissi e’ kert um
Jón sinn; það var nafn drengsins.
Næstu viku fékk amma Jons'
litla bréf frá honum, o'r sen ’i Jón
nenni tvo dali, sem hann hafði
unnið fyrir.
Nú liðu mörg ár og amma jóns
CANADIAN NORTHEBN RAILWAY

Einfalt Fargjald
Fyrir HÁDAR Leiðir
TIL WINNIPEG frá öllum stöðum í Ontario (Pcrt Aithur
og þar fyiir vestan) Manitcba cg Seskatchcvan
Farreílar til sölu 12.-16. Febr. Gilda til beimferðar til 22.FebJ
Mesta Bonspiel í heimi, ' FcKa-Vo'wih1
Atján þing og Arssimkomur verða hildin í WlT'inez um iniðwetrnr
sýningarncr. Afar mikil hernaðar-sýnlng. Leilchús-sýningar og allar
mögiilesar tc<?«nclir lial'a vcrið nndirbúnar. Sér.stak aðdráttarafl ú
ieikliúsum. Opinberar heimsúknir og lieimboð.
Allir verða á miðsvetrar sýningunni. J>ar getiS Þér mætt öllum fnrn-
kunningjum yðar. Ef drengirnir þfnir eSa einhver af vinum þfnum
hefir fariS í EtríSiS, þá komiS til Winnipeg til þess aS finna þá á
hernaSar sýningunni.
.... Upplýsilngar um lestagang, fargjöl o.s.frv. fúst hjá. öllum
uinboðsmönnum Canadian Northcrn. peir fá yður einnig
í hendnr skemtiskrá, ef þér óskið eftir.
K. CKEELMAN,
General Pasenger Agent, Winnipeg.
komist óhindraS að því, þá þornar
það og barðnar og flugurnar geta
skemt þaö.
Þegar fiskur eða kjöt er flutt
heim ætti tafarlaust aS taka utan
af því allar umbúSir og l ta þaS
þar sem það á aS geymast; í kæli-
skáp ef hann er til; sé það ekki
þarf að breiða yfir matinn til aö
verja hann flugum og geyma hann
þar sem hreinast er og ka'dast í
húsinu. Ef umbúöir eru haföar
lengi á kjöti þegar heitt er í veðri,
er það fljótt að skemmast, og verSa
óætt eöa aS minsta kosti óholt.
Smér ætti einnig að geyma í
kæliskáp, þar sem hann er til. Ef
mikiS er af því er bezt aS hnoöa
þaö eins þétt og hægt er i leirker
og bneiöa yfir það ostklæöi, þar of-
an á þarf aö láta hér um bil þuml-
ungs þykt lag af salti. Má á þann
hátt geyma smér svo mánuðum
skiftir og þegar taka þarf af því
þarf ekki annaö en að lyfta upp
ostaklæSinu á meöan.
Te. kaffi, pipar, salt og aðrar
kryddtegundir þarf að geyma í
þlikkkassa meS loki, sem vel fellur.
Er þaS sérstaklega nauðsynlegt að
lokið falli vel ef lengi á að geyma
og kaffið eöa hvaS sem það er á
ekki aS tapa séV. Þegar kaffi og
þess háttar er geymt í bréfpoka,
eins og oft er gert, þá tapar þaS sér
og verður ekki aö hálfum notum,
auk þess sem það getur orð!S
hættulegt vegna flugna og óhrein- >
inda.
Skyr, mjólk o. s. frv. ætti aS |
vera geymt í stórum galvaniseruð-
um járnkönnum eöa kössum fóör-
uðum meS galvaniseruöu járni,
eða leirkerum með vel feldu loki,
til þess að ekkert óhreint né óheil-
næmt komist að því.
Allir linir ávextir, svo' sem þer,
plómur og steinfíkjur þurfa að
geymast þar sem kalt er og loftgott
og um fram alt ríður á að verja
það fyrir flugum og ryki.
Epli og járnóvextir geymast bezt
i tunnum í þurrum kjallara. En
ööru hvoru þarf aS skoSa þá og
tina úr þeim þaS sem kann aö
skemmast, því annars skemmir þaS
út frá sér. Eitt skemt epli eða ein
skemd kartafla getur eyðilagt alt
hitt ef ekki er viS gert í tíma.
Sömuleiðis má geyma jaröávöxt í
hreinum, þurrum sand'. En jafn-
vel þó þaS sé gert þarf aö skoða
þaö öðru hvoru og tína úr því ef
eitthvaö finst skemt.
Niöursoöin matvæli þarf aS
geyma þar sem kalt er. ÁSur en
kanna er opnuð er vissara aö líta
eftir aS botnarnir í henni séu ekki
með bungu. Sé svo þá táknar þaö
þrýsting innan frá og er vottur
þess aö fæöan i könnunni er skemd
og hættuleg.
Sýran sem myndast þsgar ro‘n-
un kemst í matvæli getur étið sig
inn í könnuna og verður þi fæöan
eitruð. ÞaS er algengt aö fólk
neytir þess konar fæöu og deyr af.
GætiS því vel að aS nevta al ’rei
matar úr könnum meS útbungandi
botnum.
Þegar kanna er opnuö ætti að
láta þaö sem í henni er á a'veg
hreint fat eöa disk. Sé kanna opn-
uð og maturinn látinn vera þar,
verður hann brátt eitraSur og óæt-
ur. ÞaS kemur stundum fyrir að
kanna er opnuS, nokkuð tck'ð úr
henni og hitt geymt í henni milli
máltíða eða jafnvel lengur, en það
er stórkostlega hættuelgt og ætti al-
drei aö eiga sér staö.
Járnbrautir í Manit* ba.
Norris forsætisráöherra lagöi
fram skýrslu fyrra mánudag um
járnbrautir í Manitoba og kostnað
við þær. í fylkinu eru alls 4,411,69
mílur af jámbrautum og er fylkiS
í $25,851,873,33 ábyrgS i sambandi
við járnbrantir fyrir C.N.R. félag-
ið.
C.P.R. brautirnar í fyklinu eru
1,723,65 mílur, C.N.R. 2,02862
mílur, G.T.P. 266.11 mílur, The
Mjdland Ralways of Manitoba
17,06 mílur og Transcontinenteal
156 mílur, The Brandon, Saskat-
chewan og Hudson Bay 80,06 míl-
ur og Manitoba Great Northem
101,38 mílur.
Sambandsstjórnin er aS láta
vinna aS Hudsonflóa brautinni og
verönr bal 'iS áfram meS hana
þangað til hún er fullger.
15 milj. manna fallnir
særðir og herteknir.
Samkvæmt skýrslum voru 14,-
900,000 manna fallnir, særSir og
herteknir af ölium stríSsþjóöunum
1. janúar.
AuSvitaS eru skýrslurnar ekki
nákvæmar sölcum þess aS þær eru
aðeins áætalnir aS því er Þjóðverja
og samherja þeirrar snertir, en á
bandamanna hliS eru þær réttar.
Af þessum 14,960,000 eru 2,990,-
000 fallnir, 2,140,000 fangar, og
9,830,000 særðir. Skýrslan er
þannig eftir þjóöum.
Rússar................4,000,000
Þjóðverjar............4,000,000
Bretland............... 560,000
Frakkland.............2,300,000
ítalia................. 300,000
Austnrríki og Ungverjal. 2,800,000
Belgia, Serbia, Bulgaria og
Tyrkland............ 1,000,000
Alls..........14,960,000
21,000,000 miljón manna er nú
alls á vígvellinum.
Norris og Scott
í Chicago.
Stjómarformennimir fri Sask-
atchewan og Mantoba fóru til
Chicago nýlega til þess aö vera þar
,á innflutninga þingi sem haldið var
þar. Fóru þeir aðallega til þess
að bera á móti allskonar sögum
sem sagðar hafa veriö um kjör
manna í Canada.
Stúlka frýs í hel.
Bóndi aö nafni Albert La
Frence í Radv lle í Saskatchewan
lagSi af staö heiman að frá sér fyr-
ir nokkrn að sækja hveiti og var
dóttir hans með honum er Austoni-
onette hét. Bilur skall á þau og
komu þau ekki hestunum á móti
veSrinu, þau reyndu því að ganga,
en komust ekki. Þegar þau fund-
ust var stúlkan frosin 11 dauös en
faSir hennar svo kalinn að hann
m ssir limi, en þó talið líklegt aS
hann lifi.
Járnbrautarslys.
Tveir gufuvagnar rákust á
nýlega, átta mílur fyrir austan
Moose Taw í Saskatchewan, meidd-
ust nokkrir menn og tveir dóu.