Lögberg - 20.07.1916, Page 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 20. JÚLÍ 1916
5
Islendingadagurinn á
Gimli, Man.
MIÐVIKUDAGINN 2. ÁGÚST T6
Efnisskrá:
Forseti J. P. Sólmundsson.
RŒÐUMENN:
Minni íslands: Séra Bjarni Thorarinsson
Minni Vestur-íslendinga: Séra F. J. Bergmann
Minni Nýja íslands: Séra Carl J. Olson.
SKÁLD:
Minni íslands: Hjálmur Þorsteinssson
Mínni Vestur-íslendinga: Gutt. J. Guttoimsson
Minni Gimli: Þorskabítur
ÍÞRÓTTIR: Glímur, hlaup, stökk, sund, kaðaldráttur
milli kvæntra og ókvæntra manna o. fl.
VERÐLAUN: Fyrir glímur verður gefinn skjöldur og
heiðurspeningur, fyrir kaðaltog bikar og annar
fyrir sund; sömuleiðis bikar fyrir flesta vinninga
Dans á eftir.
Islendingadagurinn í
Riverton, Man,
PRQGRAM
Minni íslands, Ræða, . . . .
“ “ Kvæði.................
“ Canada, Rœða, . . . .
“ N. íslands, Ræða . . .
. B. Marteinsson
Gutt. Guttormsson
. S. Thorvaldson
. Sigtr. Jónasson
Margvíslegar íþróttir: Kapphlaup, kaðaltog, glímur,
stökk, o.s.frv. Verðlaun gefin vinnendum í hvert skifti.
Riverton hornleikaraflokkur spilar öðru hverju allan
daginn.
Dans í Riverton Hall að kveldinu. Riverton Or-
chestra spilar fyrir dansinum.
Frá Lundar.
ÞaS var glatt á Hjalla hjá þeim
Lundarbúum á laugardaginn. Þeir
héldu þá skemtihátíö mikla skamt
frá bænum undir umsjón íþrótta-
félagsins “Grettir”, sem frægt hef-
ir oröið fyrir frammistööu sína;
meöal annars tekiö svo aö segja öll
íþróttaverölaun á fslendingadegin-
um í Winnipeg aö undanförnu. Á
samkomu þessari var fjöldi fólks,
bæði úr bænum og bygðinni og ann-
arsstaðar að. Alls konar íþróttir
fóru fram og voru verðlaun veitt
þeim er fram úr sköruðu í hverri
grein.
Kvenfélagið og Goodtemplara-
félagið geksit fyrir ágættun veit-
ingum, er þau seldu í tjöldum, og
segja þeir sem á samkomunni voru
að alt hafi farið fram prýðilega.
Allmargir voVu þar frá Winnipeg,
þar á meðal margir frá 223. her-
deildinni. Þeir sem mest og bezt
unnu að samkomunni voru: Páll
Reykdal, Dr. Ágúst Blöndal, Jó-
hann Halldórsson og Breikmanns
bræður.
Lundar er alíslenzkur bær og lag-
legur; eru þar allar verzlanir ís-
lenzkar. Smjörgerðarhús hafa þeir
þar, sem framleiðir 3000 pund
smjörs á hverjum degi; hefir þaö
aðeins unnið að sumrinu, en hefir
nú keypt bæði gufuvél og gerlaeyð-
ingarvél og ætlar að starfa alt árið
hér eftir. Forstöðumaður þessar-
ar stofnunar er G. K. Breckman
kaupmaður. — Verið er aö byggja
nokkur hús í bænum, þar á meðal
er Dr. Blöndal að byggja myndar-
legt íveruhús.
223. Skandinava her-
deildin.
(Frá fréttaritara deildarinnarj.
223 herdeildinni hefir veriö boö-
ið að flytja út á aðalherstöðvamar
x Seweíl. Fyrst fara þangað tveir
undirforingjar með 50 manns í
dag (fimtudag), en hinir fara und-
ir stjórn Albrechtsen aöalforingja á
morgun. Liðssöfnunarskrifstof-
unni í 802 “Union Trust” bygging-
unni verður haldið áfram, undir
stjórn H. M. Hannessonar undir-
foringja.
Skúli Hansson undrforingi kom
vestan frá Saskatchewan á fimtu-
daginn úr liösafnaöarferö og hefir
þegar lagt af staö vestur aftur.
Hefir hann á hendi liösöfnun í
Suður Saskatchewan. Hann fór í
þetta skifti til Swift Current.
IÞ'ví er haldið fram á móti her-
söfnun að menn þurfi til uppskeru
í haust. í ár er 1,368,800 ekrum
minna undir uppskeru en í fyrra,
en samt þarf mikla vinnu við það.
Hennennirnir fá frí til þess aö
vinna við uppskeru og stungið er
upp á að láta útlendinga af óvina-
þjóðum, sem hér eru herfangar,
fara í haustvinnu.
Athugasemd.
Um þetta efni var sent lengra
mál frá deildinni, og þess einnig
getið að nú riði á að rnenn héldu
áfram aö skrifa sig í herinn til þess
að hægt sé að fylla deildirnar, æfa
þær og senda austur, svo Canada
hjálpi sem mest í þeim sigurvinn-
ingum, sem nú em aö byrja, og geri
sitt til þess að þeim geti haldið
áfram. Blaöið var fult og gat ekki
tekið meira af greininni í þetta
skifti. — Ritstj.
Islendingadagurinn.
Nú líður að hátíðinni. Oft hefir
verið til hennar vandaö, en aldrei
eins og nú.
Einn allra nafnkendustu ræðu-
manna meöal íslendinga heima
hefir verið fenginn til þess að
flytja ræðu. — Það er Guðmundur
skáld Kamban. Hann er nú kom-
inn hingað.
Þá er Winnipegmönnum orðið
nýtt að heyra séra Friðrik Hall-
grínxsson. Ýfir liöfuö er hinn and-
tegi partur hátíðarinnar svo undir-
búinn að hann ætti að jafnast við
það bezta sem hér hefir þekst.
IÞað er nýmæli að kona flytji
ræðu á hátiðinni, en nú hefir hin
alþekta gáfu- og mentamær Stein-
unn Stefánsson tekið aö sér að
stíga þar fyrsta sporið.
Margrét Benediktsson, fmm-
kvöðull kvenréttindamálsins í 'Mani-
toba yrkir kvæði og mun mörgum
verða forvitni á að heyra hvað hún
hefir nú að segja.
Eitt aðal atriði hátíðarinnar
verður það að allir íslenzkir her-
menn verða þar saman komnir,
sem hér eru til, eitthvað um 500 að
minsta kosti; er þar tækifæri fyrir
alla að sjá þann prúða hóp og finna
þar vini sína og vandamenn meðal
hermannanna, áður en þeir fara
austur á vígvöllinn.
Kaðaldráttur milli hermanna og
heimamanna verður óefað þess
virði að horfa á hann, því valdir
menn verða á báðum endum og
kapp mikið.
Mikil áherzla hefir verið lögð á
það að allar iþróttir fyrir unglinga
verði aðlaðandi og verðlaun handa
þeim vönduð. Yfir höfuð þarf
ekki annað en benda á efnisskrána
til þess að menn geti sannfærst um
hversu vel er til dagsins vandað í
ár.
Þessi atriði mætti sérstaklega
benda á:
1. Ræða flutt af íslenzku skáldi,
sem aldrei hefir heyrst hér fyr —
Guðmundi Kamban.
2. Einkennis hnappar búnir til
fyrir þetta tækifæri, með mynd af
hinum heimsfræga Islendingi V.
Stefánssyni.
3. Kaðaldráttur milli hermanna
og heimamanna.
4. Öllum opið að taka þátt í öll-
um íþróttum.
Lesið nœsta blað.
Siðleysismál.
Kona sem kölluð er Sis Fraser
var tekin föst nýlega fyrir það að
hafa ólifnaðarhús. Battley heitir
siðgæzlumaður stjórnarinnar sem
það gerði, en hún kærði hann um
það á móti að hann hefði þegið hjá
sér $15 mútu á hverjum mánuði
fyrir það að hún mætti hifa þessa
stofrrun í friði. Fyrir réttinum var
konan fundin sek, en að því búnu
kærði Battley hana um meinsæri og
loginn áburð. Heldur hann því
fram að konan sé í samsæri gegn
sér við pólitíska andstæðinga hans,
og menn sem vilji ná í stöðu hans.
Hefir hann krafist þess að ákæru-
málið verði rannsakað og hefir
stjórnin lofað að gera það bráðlega.
Undarlegt er það að þegar þessi
kona var tekin föst, var því lýst yf-
ir að 10 mikilsháttar verzlunarmenn
í Winnipeg hefðu verið þar hjá
henni, en nöfnum þeirra var leynt,
,og er það stórkostlega rangt.
Einn söngurinn heitir: “Don’t
You Like My Voice”, annar “Bare-
foot Days” og þriðji: “On Our
Way to Chicago” og “Pickininny
Ball”.
Næstu viku verða á Pantages
sýndir Canadamenn í skotgröfun-
um.
Hundadagar.
Þeir eru svo nefndir af heimsku
og hjátrú.
Forn Rómverjar kölluðu sex eða
átta heitustu daga ársins hunda-
daga (caniculares dies). Sam-
kvæmt hugmynd þeirra var það að
þegar hundstjaman (Sírius) kom
upp samtímis sólunni, þá varð veðr-
ið heitara. Hitinn stafaði því
bæði frá sólunni og stjömunni.
Hundadagarnir hjá Rómverjum
voru frá 3. júlí til 11 ágúst. Sumir
töldu þá frá 24. júlí til 1. september.
Sírius (hundstjarnan) var svo
nefnd sökum þess að hún var bjart-
asta stjarnan i stjömu þyrpingunni
“Stærri hundurinn’’ (Canis Major).
Hvar er þetta fólk?
Frá tslanái hefir undirrita’Sur ver-
iS beSinn t-S útvega rétta áritun til
hér eftir nefndra:
1. Halldóra Björnsdóttir, ekkja
eftir SigurS Jónsson frá Brún I
Svartárdal i Húnavatnssýslu; fluttist
hingaS vestur með Jóni, er síðast bjð
a8 Skrapatungu t sömu sýslu. —
EÍnnig er GuSrún dðttir Halldóru
þessarar beCin aö gefa áritun sína.
2. HólmfríSur þorgrímsdðttir frá
Starrastöðum í SkagafjarSarsýslu, er
fluttist vestur meS HðlmfriSi J6-
hannsdðttur (Mrs. Olafson) frá
Vindheimum I sömu sýslu.
3. Jðnas Jónsson Jðnassonar frá
SySstavatni (nú nefnt SySravatn) í
SkagafjarSarsýslu.
þetta aS ofannefnda fðlk, eSa þeir
aSrir, sem réttast kunna aS v'ita um
áritun þess, eru vinsamlega beSnir
aS senda þaS til
S. Sigfússon,
Oak View, Man.
Unglingaleikir verða sýndir þar
næstu viku. “Junior Follies” heit-
ir leikur sem þar fer fram og koma
þar fram unglingar með spriklandi
fjöri og hæfileikum. Þar koma
fyrir söngvar og dansar.
Mabel Walzer heitir sú er fyrir
félaginu stendur.
Kristján K. Daviðsson hermaður
Er sumardísin signir lönd
og sólin skóginn gyllir,
þá hefta andann engin bönd
og ekkert sjónir villir.
Þá fanst þér opið sérhvert sund,
og sérhver teigur fagur.
ÞVí inst í þinni æskulund
var aðeins «umardagur.
En dauðinn kom með berserks brag,
og brandinn hvassa hristi. —
Á sömu stund varð sólarlag
og sveinninn taksins misti.
Og sorgin fór um fold og sjá
og flest hún lagði í eyði. —
þá birtust geislar guði frá
og gyltu hermanns-leiði!
Einar P. Jónsson.
Einlœgur Islendingur
Það er einn maður meðal Vestur-
íslendinga sem stendur í flokki sér,
með hlutakaup i Eimskipafélagi ís-
lands. Ekki svo mjög fyrir þá sök
hve mikiö fé hann hefir lagt fram
til hlutakaupa, borið saman við þá
sem mest hafa lagt fram í þvi skyni,
heldur fremur vegna þess að hann
hefir gengið nær sinum minni efn-
um til stuðnings félaginu heldur en
þeir af sínum meiri efnum hafa
keypt fleiri hluti í því.
Þessi maður er Jón Sveinsson í
Markerville i Alberta fylki.
Þegar fyrst var farið að selja
hluti í félaginu úti um bygðir Is-
lendinga, keypti rnaður þessi 500
krónu virði af hluturn og borgaði
þá þegar i stað. Það var myndar-
leg upphæð frá einum bónda og vel
við unandi, þó ekki hefði hann bætt
við hana. Ef fjöldi annara bænda
hefðu lagt fram svipaðar upphæðir
eftir efnum og ástæðum. En síðan
hann gerði fyrstu kaupin hefir
hann sent féhirði nefndarinnar hér
að minsta kosti fjórar hlutapantan-
ir og borganir að fullu með hverri
þeirra, þar til nú að hann á um
1200 kr. virði af hlutum í félaginu.
Hann hefir sem sé jafnótt og hann
hefir náð saman fé til aflögu frá
heimilis þörfum, varið því til efl-
ingar þeirri stofnun, sem hann tel-
ur að vera þá þörfustu sem íslenzka
þjóðin hafi nokkru sinni myndað.
Með þessu hefir hann sýnt sanna
ættjarðarást og fult traust þess' að
forvígismenn eimskipafél. hafi
bæði vit, vilja og þekkingu til þess
að stjórna svo stofnun þessari að
hún verði landi og þjóð til bless-
unar.
Með siðustu 5 hlutapöntunum er
hann sendi nefndinni, lætur hann
þess getið að sér sé það eindregið
áhugamál að geta orðið félaginu að
því liði sem efni hans og ástæður
leyfi, og það því fremur sem sér
skiljist svo að enn skorti nokkuð á
aö upphæð sú sem Vestur-íslend-!
ingar hafi ákveðið að leggja til fé-
lagsins sé fengin. Og þó hann taki
það ekki fram með beinum orðum, j
er eins og það verði lesið á milli
línanna í bréfi hans, að sú ákvörð-
un sé rótgróin hjá honum að láta
hér ekki algerlega staðar numið
með hlutakaupin. Hann vottar og
Ásmundi Jóhannssyni alúðar þökk
sína fyrir hlutasölustarf hans í
Wynyard héraðinu og vestur þar,
og sömuleiðis bændum þeim öllum
er svo drengilega sintu málaleitun
Ásmundar, sem raun varð á, og
óskar jafnframt að Islendingar í
öllum bygðarlögum vildu sem fyrst
hafa samtök til þess að kaupa svo
hluti í félaginu að 200,000 króna
upphæðin náist bráðlega að fullu.
B. L. B.
er okkar hamla framsókn má
auðvalds grennir akurlönd.
—Árstíð renni upp fegri í hönd.-
Sterk og heit
strengjum heit:
— Stolt fram leiti
drengja sveit. —
Fyr en sigri að fullu er náð
falli ei vígra sóknin háð.
M. S.
Friðelsk þjóð.
“Eg fæ ótal mörg bréf, góðir
hálsar”, sagði Wilson Bandaríkja-
forseti nýlega. “Mörg bréf frá
háttstandandi og áhrifamiklum
mönnum hér í landi. En eg fæ
einnig bréf frá ótal mörgum öðr-
um. Eg fæ bréf frá mönnum og
konum, sem eg alls ekki þekki,
mönnum og konurn af öllum stétt-
um; frá fólki sem aldrei hefir átt
nöfn sín fyrir almennings augum
og aldrei verður getið í sögunni. Og
það er að eins ein bæn í öllum þess-
um bréfum, og hún er svona:
“Herra forseti, láttu engan telja
þér trú um að fólkið í þessu landi
vilji stríð við nokkra þjóð.” — Já,
þetta er bæn allra bréfanna og það
er gleði efni.”
Úr “Telegram”.
F rá Wild Oak.
Hin venjulega og árlega “Fyrsta
júh samkoma” var haldin hér 4. þ.
m. í samkomuhúsinu ‘Herðibreið’.
Þar var saman komið næst um þvi
alt fólk bvgðarinnar, ungt og gam-
alt og allmargt af aðkomu fólki.
Veður var hið bezta. Samkoman
fór hið bezta fram og voru allir
ánægðir. Böövar Jónsson var for-
seti samkomunnar, stýrði henni vel,
með lipurð og sköruleik.
Þetta var á skemtiskránni:
Lúðraspil, söngur, ræðuhöld, kapp-
hlaup, boltaleikur, (Base Ballj) og
dans, um kveldið og frameftir nótt-
unni. Lúðrafélagið frá Langruth
undir forustu Carls Lindals kaup-
manns skemti vel og af list, með
Iúðraspili sinu. Sönginn annaðist
söngflokkur. Guðbjörg Valdimars-
son flutti frumsamið kvæði: ‘Ávarp
til Islands’.
Ræður héldu: Minni Canada:
Húsfrú María S. Hannesson, all-
langt erindi, snjalt og vel flutt.
Minni íslands: Halldór Daniels-
3on. Minni Vestur-íslendinga:
Magnús Pétursson. Minni bygð-
arinnar=Big Point bygðar: Böðv-
ar Jónsson. — Flestir af þeim er
tóku þátt í kapphlaupunum voru
börn og unglingar, en þó nokkuð af
fullorðnu fólki. Verðlaun voru
veitt fyrir kapphlaupin, einnig fyrir
sem bezt færðan dans. Dansverð-
launin hlaut ungfrú Lára Valdi-
marsson. Boltaleikendur keptu um
verðlaunabikar. Langruth menn
unnu og hlutu bikarinn að þessu
sinni.
Samkomur sem þessi auka sam-
heldi í bygðum. Samfundir með
gleðibragði og vináttu marki vekja
margar hlýjar og góðar vináttu
minningar og ættu því ekki að
Fggjast^ niður heldur haldast við
framvegis'.
\T f • •. 1 • 3c» timbur, f jalviður af öllum
Nyjar vorubirgðir tegundum, geirettur og ala-
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetrarin*.
Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
Limited
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
Kvæði
flutt á bœndafélágs samkomu í
Framnesbygð í Nýja Islandi.
Bændur fram og búalið,
berjumst ramma kúgun við.
Frjálsri eining eflist drótt,
yngist grein að nýjum þrótt.
Framtíð vor
finni spor
fylking þéttri
bænda stétt,
þar sem standa stólpar lands,
studdir manndóm búandans.
Herjum gamlan óvin á,
SEGID EKKI
“EO GKT KKIvI RORGAfi TANNIiÆKHI NC.“
Vér yltum, .8 bú yen«ur ekkl alt aS 6ekum og erfltt er »8 elgnMt
aklldinga. Ef tll ylll, er oea þaC fyrlr be*tu. faS kennlr ow, eem
rerSum aS vtnna fyrlr hverju oentl, aS meta glldl penlnga.
MINNI8T þees, aB dalur eparaBur er dalur unnlnn.
MINNISrr þesa elnnlg, aS TENNTIR eru oft melra vlrOl en penlngar.
HKII.RKIGDl er fyreta spor tll hamlngju. Pvl rerSlS þír aS rernda
TENNDRNAR — Nú er tímlnn—hér er staSnrtnn tU nS Uta geiw rta
tennnr ySar.
Mikill sparnaður á vönduðu tannverki
ÐNBTAKAR TINNCR $5.00 HVKR BK8TA 22 RAR. GUTJj
»5.00, 22 KARAT GI IJ/TENNTTR
Verfi rort áralt óbreytt. Mörg hundruS mamii notn sér his lAga verd.
HVKR8 VKGNA KKKI ?
Fara yðar tilbúnu tennur vel?
eSa ganga þar lSulega úr skorBum? Bf þser gera þaS, flnniB þfc tann-
lsekna, sem geta gert rel rlS tennur ySar fyrlr rægt verS.
BX3 slnnl ySnr sjálfur—NotlS flmtÁn fcra reyndu rora rI8 tannlseknlngas
(g.Ofl HVAI.BKIN OPIB A KVðLDCM
TD Tí,. PAESONÖ
McGRItKVY BIjOCK, PORTAGK AVR. Telefðnn M. •»*. Dppi yflr
Grand Trunk farbréfa skrifstofu.
S ó D S K I N
vera að fylgja honum heim til sín Siffriður: Það er svo ljótt, það
aftur, því hann gengi svo hægt, en er galdrabréf, það er máske eitrað,
eg yrði að flýta mér heim til mín. Snertis þig ekki á þvi,
eg sagðist ætla að koma við heima
hjá honum, um leið og eg hlypi, og
s'egja einhverju krakkanna að
sækja hann. Hann biður á meðan
úti i fjósi, og situr á heymeysi,
Annar ágúst á Gimli."
hefir öll skilyrði til þess að verða
sérlega skemtilegur. Gimli er fyrsti
og svo að segja eini islenzki bærinn
í öllum Vesturheimi, sem virkilega
kveður að. Við þann stað eru
tengdar fleiri endurminningar en
nokkurn annan stað hér meðal vor.
Ræðumenn og skáld eru sannar-
lega ekki valin af verri endanum i
ár og miklu fé er þar varið til all's
konar íþrótta. Fjöldi aðkomumanna
er í bænum í sumar og verður þvi
hátíðin fjölsótt, enda svo að segja
eins hægt að sækja hana frá Winni-
peg og þótt hún væri þar. Samgöng-
urnar í Nýja íslandi erp orðnar
svo góðar og greiöar að allir sem
vetlingi geta valdið ættu að koma
úr allri bygðinni.
Gimli er frumrót íslenzks þjóð-
ernis hér vestra og Ný-íslendingar
ættu aldrei að láta það spyrjast að
afturfarablær sæist þar á þjóðern-
islit vorum. — Meira í næsta blaði.
blessaður karlinn!
borvaldur yngri: Jæja, krakk-
ar, Við skulum flýta okkur. Hér
korna tóbaks-dósir, blekbyttan
skrítna, og litli kassinn, sem hann
geymir í silfurskeiðarnar, sem hann
lánar henni mömmu þegar einhver
gestur kemur.
Sigríður: Eg vildi að það væru
hér einlægt einhverjir næturgestir,
svo skeiðarnar væru einlægt x brúki.
Það s'egi eg satt.
Ólöf: Nei, — lítið þið á stóru
bókina! Þáð er biblían, ó, hvað
eltiskinnið er ljótt, sem er utan um
hana. En sjáið þið! Þarna sést
á gullspennur undir skinninu. Ó,
hvað þær eru fallegar, nei, nei, lítið
þið á!
horvaldur yngri : Við skulum
fletta skinninu af og skoða kjölinn
líka, hann er líklega gyltur, eins og
spennurnar og homin.
(Björn þrífur bré'fið af Ólöfu, og
fer að skoða það á alla vegu).
Björn: Það vildi eg, að það væri
galdrabréf, þá skyldi eg læra gald-
ur> galdra að baðstofan væri
orðin full af gulli, upp í mænir og
niður á gólf!
Sigríður: Þú ert mikill asni,
Bjöm, þá værum við öllsanxan dauð
esm erum hérna inni. Ef að eg
ætti mér eina ósk, þá skyldi eg óska
mér að eg ætti grænan silkikjól.
Hvers ætlaðir þú að óska þér,
Valdi ?
Þorvaldur yngri: Bara ef að eg
ætti mér eina ósk, skyldi eg verða
svo kátur og stökkva sVo hátt upp
að eg færi í gegnum þakið á bað-
stofunni; og þá skyldi eg óska mér
að eg væri orðinn hundrað sinnum
sterkari, en eg er, þá skyldi eg fella
alla stráka, sem til eru í heiminum.
Ólóf: Nei, krakkar! haldið þið
annars að þetta sé galdrabréf?
Þorz’aldur yngri: Óhætt er að
BARNABLAÐ LÖGBERGS
I. AR.
WINNIPEG, 20. JC’DÍ 1916
NR 42
Sigríðúr: Eg skal saurna það á skoða það, og fleiri fiafa heimild til
aftur.
(Þorvalclur þrifur bókina, og
sprettir xxtan af henni skinn-um-
búðunum).
Öll börnin : /E, lof mér að skoða,
ó, hvað hún er stór, og falleg! nei,
litiö á!
(Ólöf beygir sig niður, og tekur
upp samanbrotinn pappír, sem dott-
ið hefir á gólfið, og segir um leið
og hún tevgir upp liaxidlegginn) :
Nei! sjáið þið bréfið, sem lá utan
á spjaldinu, undir skinninu, og datt
niður á gólfið, það er skrifað á það.
að halda á þvi, heldur en þú,
Bjössi! (Þrífur það af Bimi, en
það þolir ekki Björn og flýgur á
Þorvald og þeir stynxpast í hálf-
kælingi).
(Þégar sem hæðst standa ólætin,
er hurðum skelt frammi. Þær Sig-
ríður og Ólöf hrökkva saman og
fleygja öllu í kistilinn, en strákarn-
ir hætta að fljúgast á, og halda að
sér höndum. Ingibjörg móðir þeirra
kennir inn).
(Frarnh.)
Kistillinn hans afa.
Leikur handa börnum.
Eftir Jakob Briem.
Persónur:
1. Stefán, f&tœkur bóndi.
2. Ingibjörgr, kona hans.
3. Þorvaldur
4. Björn
5. SigrítSur Börn hjönanna
6. ólöf , ,
7. Þorvaldur faöir húsfreyju, blindur karl
og afi ‘barnanna.
(Leikurinn fer fram í baðstofu.)
Fyrsta sýning.
Baðstofan, allar persónurnar inni.
Þ'au hjón Stefán og Ingibjörg eru
að búa sig til kirkju, bömin öll á
tjá og tundri; en afi þeirra situr
einn sér á rúmi og var að tægja ull.
Ingibjörg: Nú verðið þið öll
blessuð börn að vera heima hjá afa,
og vera nú þæg og góð, munið þið
nú það, og verið þið nú öll blessuð
og sæl!
Stcfán: Já, heyrið þið nú það
krakkar, og þú Þorvaldur minn
segir mér svo, þegar við komum
heim aftur, hvort Ixau hafa ekki
verið þekk og hlýðin börn, og verið
þið nú blessuð og sæl öll saman!
(Þau hjónin fara út). En þegar
þau eru farin, koma allir krakkarn-
ir, slá hring um afa sinn, þar sem
hann situr á rúnxi sinu og er að
tægja. t
Öll börnins Góði, góði afi, sýndu
okkur nú í kistilinn þinn, sem þú
sýndir okkur i á jólunum i fyrra!
Það er svo fallegt í honum, já, svo
margt svo ósköp fallegt. Æi já,
afi, æi já, góði afi! gerðu það.
Þorvaldur gamli (birstur) : Þið
fáið ekkert að sjá í hann hvemig
sem þið látið. Það kostaði mig
einu sinni heila jörð og það beztu
jörðina hérna í sveitinni að eg lof-
aði henni mömmu ykkar með fleir-
um bömum, einusinni þegar hún
var lítil, að rusla í kofforti, sem eg
átti, og síðan liefi eg og foreldrar
ykkar og þið lika lifað í fátækt og
basli, þau týndu fyrir mér afsals-
bréfinu fyrir jörðinni, þegar eg var
nýbúinn að kaupa hana, og borga
hana í eintómurn peningum.
Björn: Afi minn, hvað er af-
salsbréf ?
horvaldur gamli: /E, þið hafið
nú ekkert vit á þvi, það er bréf,
sem annar skrifar til að afsala sér
þeirri eign, sem hann hefir selt hin-
um, og viðurkennir í því bréfi um
leið að hann hafi tekið á móti borg-
un.
ólöf: Er bréfið týnt, elsku afi
minn?
Þorvaldur: Já, það er týnt, og
þegið þið nú, maðurinn, sem eg
keypti jörðina af bar á móti því að
hann hefði nokkurntima selt mér
hana, og að eg hefði borgað sér svo
mikið sem einn skilding.
Ölöf: Það er ljótur nxaður, afi
minn, hann ætti að gráta svo hann
yrði góður, og biðja þig fyrirgefn-
ingar.
Þorvaldur gamli: Já, það ætti