Lögberg - 05.10.1916, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
5. OKTÓBER 1916.
5
Hver dagur er Purity-
Flour-Dagur matreiðslu-
konunnar, sem ánœgð er
aðeins með bezta brauð
og kökur.
PURITV
FtOUR
"MORE
BREAD
AND
BE.TTER
BREAD’’
CANAOflí
HNEST
THEATR*
ALLA VIKUNA SEM KEMUR
°g byrjar eftir hádegi á mánudag
inn 9. Okt.
/aðrir leikir á Miðvdag og Laug-
ardags matinees.
verður sýndur hinn afar stórfeldi
leikur og fagri, og Liebler-
félagið kemur með, og heitir
THE GARDEN OF ALLAH
þar verða sýrndir Olfaldar, h'estar,
Asnar og Arabar og 100 manns
Sætasala byrjar föstudaginn 6. Okt.
Verð: $2 til $50c. Mats. $1.50 til 50c
Póstpantanir afgreiddar þegar.
Vfkuna frá 16. Október
WALKER.
‘fThe Garden of 'Allah” verður
sýnt þar á þakklætisdaginn 9 okt.
Það verður svo sýnt alla vikuna að
kveldinu og síðdegis' á niiðvikudag-
inn og föstudaginn. Þetta er ein-
kennilegnr leikur, sjást þar alls
konar eyðimerkur og frjólönd á
víxl eins og í Austurlöndum.
Auk ,þess er þar sýnt Austur-
landalíf í öllum sínum myndum.
“Hohsons Choice” er skopleikur,
sem þar verður einnig sýndur, og
“It Pays to Advertise”, sem er und-
urfögur leiksaga.
ORPHEUM.
“The Mary Garden of Ragtime”
verður leikinn þar á mánudaginn—
Þakklætisdaginn. Leikur þar
Sophie Tucker aðalhlutverkið og
er mikið af látið. Hún hefir orð
á sér fyrir það að vera með allra
beztu leikurum; hún vann sér mikið
lof í leiknum “Coun Shouting”.
“Get the Fly Stuff” verður einn-
ig Ieikið á Orpheum. Sömuleiðis
“The Girl with the Smile” og “The
Meanest Man in the World”.
Yfir höfuíi er svo til alls vandað
á Orpheum og svo góðir leikir, að
óþarfi er að mæla með því fremar.
pakkarávarp.
M5g langar til í fáum orðum að
minnast á dálítið, sem fyrir mig
kom. í byrjun septembermánaðar.
Þá lofuðu þær mér forstöðukonurn-
ar í “Betel-’ að fara upp til Winni-
peg til að sjá dóttur mína Elínu á-
samt fleiri kunningjum. Þá stóð
svo á. að hún v'ar búin að vera ein
t húsi með fjögur börn á annað ár,
því maður hennar er í stríðinu, og
var þá orðin frásinna af sinnisveiki
þegar eg kom, svo það varð að flytja
hana á spítala í Selkirk, og stóð eg
]>á uppi með bömin öll ung, það
elzta 12 ára en það yngsta ársgam-
alt. Sökum þess skrifa eg þessar
fáu línur. að mig langar til að minn-
ast þeirra miklu velgjörða af ná-
grannafólkinu, sem var t krittg um
dóttur mína, að taka af mér þrjú
börnin, því eg gat ómögulega vitað
af þvi, að láta þau fara á barna-
heimilið. Þau Mr. og Mrs. H.
Thórólfsson tóku eitt barnið og Mr.
og Mrs. Karl Goodman annað, svo
tók ensk kona þar nálægt elzta barn-
ið. Svo var mér boðið að koma
með eitt barnið með mér ofan á
gamalmennaheimilið og hafa það
hjá mér ,um tíma. Þetta kærleiks-
góðv'erk bið eg góðan guð að launa
þessu fólki, sem tók af mér börnin,
ásamt öllum, sem liðsintu mér t
þegsum kringunilstæðum;, sem vlbru
margir og of langt yrði að nafn-
greina hér.
Betel, 29. September 1916.
Margrét Bergman.
Nýtt fjós fýkur og mölbrotnar
verður sýndur hinn neyðarlegi gam-
anleikur um lífið á Englandi
anleikur um lífið á Englandi
HOBSON’S CHOICE
100 ára faðir hýðir 60 ára son.
Halldór Sigurðsson smiður kom
til Winnipeg á föstudaginn var; er
hann v'ið smíðavinnu hjá herra O.
Astman, Spy Hill P.O., Sask, hefir
verið þar í sumar, fyrst að smíða
fjós, sem kostaði um eða yfir $2,500.
En þann 28. Ágúst kom þar svo mik-
ið veður, að fjósið tókst í loft upp
af steingrunni og var flutt til af
veðrinu og þvi kastað niður í öðrum
stað, þar sem það um leið brotnaði
alt upp, svo varla sást óbrotin fjöl
eða planki í byggingunni eftir veðr-
ið. Það var nýbúið að fullgera
smíðið á fjósinu þá þetta veður
kom. Það var að stærð 36 fet á
breidd og 76 fet á lengd og um 30
til 40 feta hátt. Þá þetta veður
kom var Halldór nýbyrjaður á að
smíða íveruhús hjá sama bónda, og
undraði Halldór það einna mest, að
húsið skyldi ekki fara lika, enda
forðuðu smiðir sér niður t kjalíara
undir þvi þar til veðrinu slotaði.
Húsið er ákaflega dýrt og vandað,
búist við að það muni kosta í það
minsta um $5,000. Sami bóndi, hr.
Ó. Austmann, á fjögur lönd, mest
undir akri, sem alt eyðilagðist að
meira eða minna leyti í nefndu of-
viðri; alt hveiti eyðilagðist gersam-
lega, en önnur uppskera skemdist
meira og niinna. Má sjá að þetta
hefir verið ómetanlegur skaði, sem
þessi bóndi hefir orðið fyrir þessa
litlu stund (um 5 mínúturý, sent
veðrið stóð yfir. En ekki er getið
um, að mikið hafi borið á Mr. Aust-
man yfir öllum skaðanum; heldur
liann áfrant að láta byggja hið veg-
lega hús sitt, eins og ekkert hefði í
skorist. — Það er gleðilegt, hversu
víða sjást enn þá merkin af íslenzku
stillingunni og þrautseigjunni hjá
landanum hér vestra, þá eitthvað
reynir á hann.
A.
William McCormick, 100 ára öld-
ungur, mætti fyrir rétti í bænum
Elizebeth í New Jersey 28. septem-
ber. Sextíu ára drengur sem hanr.
átti hafði kært hann fyrir ofbeldi.
Gamli maðttrinn sagði að piltur-
inn væri orðinn svo óþekkur að
hann réði ekkert við hann.
“Strákurinn lét svo illa að heim-
ilisfólkið hafði engan frið”, sagði
gamli maðurinn. “Hann hefir alt-
af hlýtt mér þangað til nýlega. Eg
tók hann því og lagði hann þvers'
um yfir hné mér og hýddi hann.
Honum hefir víst fundist að eg vera
farinn að eldast og hefir haldið að
eg væri orðmn kraftalaus, en hann
veit betur hér eftir.”
Æfiminning.
Eins og þegar hefir verið getið
um i blöðunum, andaðist að heimili
sinu i Hensel-bæ í Norður Dakota,
húsfreyja Halldóra Sigriður Egg-
ertsdóttir Austfjörð, að kveldi þess
31. Ágúst siðastl. Banamein henn-
ar var krabbamein.
Halldóra sál. var fædd að Fossá
á Hjarðamesi í Barðastrandasýslu
þann 29. sept. árið 1866. Voru for-
eldrar hennar Eggert skipstjóri
Magnússon Vatnsdal (nýdáinn) og
Sophía Friðriksdóttir prófasts Jóns-
sonar á Stað á Reykjanesi. Foreldr-
ar Eggerts föður Halldóm sálugu,
voru þau Magnús Einarsson bóndi
í Skáleyjum, bróðir Eyjólfs alþing-
ismanns Einarssonar í Svefneyjum,
af hinni alkunnu Svefneyja-ætt, og
Sigríður Einarsdóttir hreppstjóra
Ólafssonar, sysfir Þóru móður séra
Matthíasar Jochumssonar.
Halldóra sál. ólzt upp hjá for-
eldrum sínum og fluttist með þeim
vestur sumarið 1885. Settust þau
þá að í íslenzku bygðinni í Dákota
og bjuggu skamt austur af
Mountain. Sumarið 1888 giftist
hún Birni Jónssyni Austfjörð, frá
Bkkjufellsseli í Fellum í Norður-
Múlasýslu, er hingað fluttist vestur
árið 1887. Byrjuðu þau búskap
fyrst í Wimúpeg, en fluttust þaðan
árið 1889 til hinnar svokölluðu
Lögbergs nýlendu, er þá var í
myndun. Dvöldu þau þar í tvö ár,
en þaðan fóru þau aftur til Norður
Dakota, og settust að á landi, er
þau keyptu, vestur af Cavalier.
Þar voru þau i sjö ár.
Um þetta leyti byrjaði mikill út-
flutningur úr Dákota bygðinni og
fóru þá margir austur til Minne-
sota, i nýbygð er þar myndaðist tmi
þetta leyti, í Roseau County. Flutt-
ust þau nú ]>angað vorið 1899. Voru
þau þar þangað til um sumarið
Halldóra Sigríður Eggertsdóttir
Austfjörð.
19Ó4, að þau seldu bú sitt og fluttu
til baka aftur til Dakota og reistu |
verzlun í bænum Hensel, þar sem
þau hafa átt heima síðan.
Fimm börn hafa þau eignast ogj
eru öll á lifi: Eygarð, Sophía, Jón-
ina, María og Haraldur. Eru þau
tvö elztu útskrifuð af kennara há-
skólanum í Valley City, en hið
þriðja á þar nú að eins ólokið fulln-
aðarprófi.
Fjóra bræður á Halldóra heitin
á lífi; eru þrír búandi hér vestur í
Saskatchewan, Elías bóndi að Wyn-
yard; Friðrik og Þórður, verzlun-
armenn í Wadena.
Veikinnar, er dró hana til dauða,-
kendi hún fyrst snemma í marz í
vor. En hversu sem læknishjálpar
var leitað, stoðaði það ekki, og að
kveldi þess 31. ágúst var friðurinn
fundinn.
Jarðarför hennar fór fram frá
heimilinu og kirkju Vídalins safn-
aðar sunnudaginn 3. sept. Flutti
séra Rögnv. Pétursson, frá Winni-
peg, ræðu bæði heima og í kirkj-
unni. Var hún jarðsett í grafreit
Vidalins safnaðar.
Halldóra heitin var mesta mynd-
arkona i sjón, þrekmikil, gáfuð og
trygg og föst í lund, eins og frænd-
ur hennar fleiri. Hún var mjög
frjáls í skoðunum, tryggur vinur
vina og hin umhyggjusamasta
móðir. Er hennar sárt saknað af
börnum og eiginmanni, ættingjum
og vandamönnum, bæði nær og
fjær. Var útför hennar ein með
þefrn fjölmennari, er haldin hefir
verið í Dakota.
BÚNAÐAR-SKÓUNN í
Manitoba-fylki
TlUNDA ÁR
Tíunda ár búnaðarskólans í Manitoba byrjar 17. október fyrir þá sem próf ætla að
taka og 24. október fyrir þá sem útskrifast.
Nú er tíminn til þess að byrja nám.
INNTÖKUSKILYRÐI NEMENDA.
Peir verða að vera fullra 16 ára, hafa gott siðferði og næga þekkingu í enskri
tungu til þess að skilja og meta fyrirlestra kennaranna.
ÓSKAÐ EFyR NEMENDUM
Skólinn er handa ungum mönnum og konum, sem innilega óska þess að fullkomna
þekkingu sína yfir höfuð og sem hafa í hyggju að búa sig sérstaklega undir það að geta
orðið til meiri uppbyggingar í héraði sínu.
NÁMSGREINAR OG TíMI
Kenslutíma 0g starfi skólans er skift niður í þrent; það er búnaðarkensla, heimilis
hagsýni, og búnaðar heimakensla.
Aðalatriðið er búnaðurinn og nær hann yfir þrjú vetrar tímabil, fimm mánuði
hvert. pessi kensla er fyrir unga bændur, sem æskja þess að afla sér almennrar ment-
unar og læra vísindalega búfræði.
Heimilishagsýni er fyrir ungar stúlkur, sem læra vilja vísindalega og hagfræði-
lega heimilisstjórn og heimilisstörf. par á meðal hússtjóm, matreiðslu, hjúkrun bama
og sjúkra, hænsarækt o. fl. Auk þess fá þær^lmenna mentun í skólanum.
Búnaðar heimakensla er falin í tilsögn heima fyrir handa þeim, sem ekki komast
í burtu til náms við skólann hér.
Fæði við skólann kostar $3.50 á viku og húsnæði $1.00 á viku.
Skrifið tafarlaust eftir eintaki af upplýsingabók fyrir 1916—1917. par eru allar
mögulegar skýrslur.
Utanáskrift:
The President,
Manitoba Agricultural College,
Winnipeg, Manitoba.
Hon. Valentine Winkler
Minister of Agriculture
4
sölskin
“pað er miklu stærra.”
“Er það helmingi stærra en húsið hans
Andrésar?”
“pað er að minsta kosti tíu sinnum stærra?”
“Tíu sinnum stærra! er það mögulegt að það
sé tíu sinnum stærra? ósköp væri gaman að
koma til Winnipeg og sjá það. Fær maður að
koma þangað inn, þegar maður kemur til
Winnipeg?”
“Já, allir sem vilja fá að koma þangað inn.”
“Hefir þú komið þangað, þegar þú hefir farið
til Winnipeg?”
“Já, oft; langflestir Landar koma þangað inn
þegar þeir eru staddir í Winnipeg.”
“Fær maður að sjá hvernig sólskin er búið til,
þegar maður kemur þangað?”
“Já, ef maður biður um það?”
“Hefir þú séð það?”
“Já, oft; eg kem venjulega inn á prentsmiðj-
una þegar eg er á ferðinni, því eg þekki suma
prentarana þar.”
“Ætli þeir lofi mér að sjá það ef eg kem þang-
að þegar eg er orðinn stór?”
“Já, eg er viss um að þeir lofa þér það, og það
getur vel skeð að eg lofi þér að koma með mér
til Winnipeg þegar þú ert orðinn 14 ára, ef þú
verður þægur við hana mömmu þína þangað til,
og duglegur að læra.”
“Ó, það verður gaman.” sagði Nonni litli. Hann
stökk til mömmu sinnar allur eitt bros og sagði að
pabbi ætlaði að lofa sér að koma til Winnipeg
þegar hann væri orðinn 14 ára, ef hann yrði góður
þangað til; og þá fengi hann að sjá hvar Sólskin
væri búið til og hvemig farið væri að því.
Og Nonni litli hugsaði sér að vera altaf þægur
og duglegur að læra, þangað til hann væri orðinn
14 ára.
er sorglausa sólskríkju vermir
og seður í frostum og snjó.
Hann vemdar oss sér undir vængjum,
— við vitum ei stormunum af. —
Svo förum þá fagnandi og þökkum
sem fuglamir alt, er hann gaf.
—Æskan. (B. J.).
Kusa úti á engjum
unir sér að vana;
dugar ekki drengjum
dramblæti viö hana.
Kusa, þegar kvelda fer
kemur heim aS vana;
mönnum gefur mjólk og smér,
mér er vel við hana.
STAFRÓFSVÍSUR.
a á undan á,
er þar b, c hjá,
d á undan ð,
e og é þar með.
f á undan g,
ætla eg að sé;
i á eftir h,
í og j og k.
I, m, n og 0
ó og p-ið svo,
q og r og s,
áttu að gæta þess.
t og u og ú,
eftir v sér þú,
og því fylgir x,
altaf talan vex.
y og ý er næst,
eftir z fæst
einnig þ og æ,
ö eg síðast næ.
Eins og ungar í hreiðri.
Við erum sem ungar í hreiðri,
en óvinir slá um oss hring,
því nóg er af netum og snörum
og næðingum alt í kring.
Við erum sem fuglarnir fleygu
og færu um bala og hól,
er ekkert fær sært eða sakað,
því sjálfur er Guð þeirra skjól.
Til fata, til fæðu, til drykkjar
sá faðirinn gefur oss nóg,
Ef þið lærið allar þessar vísur, þá munið þið
íslenzka stafrófið rétt.
\
SÓLSKIN
Barnablað Lögbergs.
II. ÁR. WINNIPEG 5. ÓKTÓBER 1916 NR. 1
Dr. Sigurður Júlíus Jóhannesson
ritstjóri Lögbergs og Sólskins.
Prenturunum þótti viðeigandi að sýna andlitið
á ritstjóranum, bæði vegna þess að Sólskinsblaðið
er nú stækkað að mun, og svo einnig vegna þess
að hann er mikill vinur ykkar bamanna. Ykkur
ætti því að þykja vænt um að eiga myndina af
honum í litla blaðinu sem hann ritar fyrir ykkur.
J. W. M.
Afmœlisdagur Sólskins.
Sólskin er Ársgamalt. pegar það fæddist í
fyrra var það ósköþ lítið og vissi ekki hvemig
sér mundi verða tekið.
Nú hefir það lifað í heilt ár og víða komið.
Allir hafa tekið því vel; ekki einungis bömin
heldur einnig fullorðna fólkið.
pað hefir farið út um allan Winnipegbæ, út um
allar bygðir fslendinga í Canada og Bandaríkjun-
um og heim á ísland.
Og Sólskin er víðast velkomið þar sem það
hefir komið. pið sjáið að það hefir stækkað síðan
í fyrra og kemur nú út í nýjum fötum á afmælis-
daginn sinn.
Hver veit nema það verði enn þá betur búið og
fínna næsta afmælisdag.
Sólskin þakkar öllum sem bezt fyrir viðtökum-
ar árið sem leið. pað lofar því að verða eins
skemtilegt og fróðlegt og því er mögulegt. pað
vill reyna að hjálpa litlu stúlkunum og litlu pilt-
unum til þess að læra íslenzku, og það vill lika
hjálpa þeim til að verða góð böm.
Af því Sólskin er stærra núna en það var í
fyrra getur það kannske komið með fleiri bréf
frá börnunum sjálfum, en það hefir gert.
pað er áríðandi fyrir bömin að læra sjálf að
skrifa, og helzt að gera það án þess að láta nokk-
urn hjálpa sér til þess.
Sum börnin hafa sent Sólskini ljómandi góð
bréf árið sem leið, og það vonast til að þau haldi
því áfram.
Nú getið þið tekið árganginn af Sólskini, sem
kominn er út, og beðið pabba ykkar að láta binda
hann í bók, af því það sem út kemur héðan af er
í stærra broti.
Sólskin heilsar öllum Sólskinsbömum brosandi
á afmælisdaginn sinn og vonast til að lifa marga
afmælisdaga.
Getur vel skeð að það verði sjálfstætt og sér-