Lögberg - 26.04.1917, Blaðsíða 7

Lögberg - 26.04.1917, Blaðsíða 7
LÖGBEBG, FIMTUDAGINN 26. APRÍL 1917 7 HEIMSINS BEZTA MUNNTÓBAK Kaupmannahafnar Hefir góðan keim Munntóbak sem endist vel Hjá öllum tóbakssölum Vatnsþróin. Bftir Edward Beliamy. Land nokkurt var afar þurlent og ófrjótt; vatnsskortur var fólkinu ó- bærileg plága. Frá morgni til kvelds leitutiu menr svölunar, en fundu ekki, og fjöldi lét daglega lífiö fyrir þorsta sakir. En i landi þessu voru nokkr- ir menn slægari og farmsýnni en aSrir. Þeir höfðu fundiö vatn, safn- að því saman og geymt þaö vandlega. tÞessir menn hétu auSkýfingar. Svo skeöi þaS, aS fólkiS í landi þessu kom á fund auSkýfinganna og bað þá allra undirgefnast aS veita sér sv’ölun og gefa sér hlutdeild í vatn- inu er þeir höföu safnað saman, svo þatS mætti drekka, þvi þorstinn var óbærilegur. En auökýfingarnir svöruðu og sögðu: FariS frá oss, þér heimskingjar! Hví skyldum vér gefa yður af vatni því, er vér höfum safnatS? ÞaS mundi leiíia til þess, að vér yrtSum jafnir ytSur og færumst ásamt yíSur. Gjörist þjónar vorir og þá skal yður ekki vatn skorta. Og fólkið sagði: GefiS oss að- eins vatn að drekka og vér skulum vður þjónustu veita, vér og börn vor. —Og þetta varð. En auiSkýfingarinr voru slægir og framsýnastir sinnar kynslóðar. Þeir skiftu niíSur fólkinu, sem nú var orð- þjónar þeirra, í flokka með for- ingjum og stjórnendum; suma settu þeir við uppsprettumar, til þess a? ausa upp vatni, en aíira létu þeir bera vatnið og enn afSra létu þeir leita að nýjum uppsprettum. Og alt vatnið var flutt á einn stafS og þar létu auðkýfingamir gera afar stórt ker til þess afS geyma þafS í, og keriiS var kallaS markafSur, því þangafS fóru allir—jafnvel þjónar aufSkýfinganna •—til þess að fá vatn. Og autSkýfing- arnir sögfSu vifS fólkifS: Fyrir hverja Vatnsfötu er þér fær- ifS oss svo vér megum hella úr henni t kerifS, sem er markatSur, gefum vér v-f5ur einn pening, en fyrir hverja fötu af vatni, er vér tökum úr kerinit handa yfSur, svo þér megiS drekka, skulutS þér og konur ytSar og börn borga tvo peninga; og mismuninum stingum vér í vorn eiginn vasa. Má vtSur þatS ljóst vera, atS ef vér ekki fyrir þenna lítilfjörlega hagnatS gjör'ðum ytSur þenna mikla greitSa, þá mnndutS þét* allir úr þorsta deyja. Og fólkið lofatSi autSkýfingana fyrir gæzku þeirra, því þatS skorti skilning og þekkingu. Og dag eftir dag báru menn v’atn í keritS og fyrir hverja fötu gáfu autSkýfingamir þeitn einn pening, en fyrir hverja fötu.v jÞelm- vér kaupa af ytSur á eftir, því vér kveljumst af þorsta. En autSkýfingarnir svöruðu fólk- inu og sögtSu: Hvt skyldum vér borga yður fyrir að sækja oss vatn, þegar v'atnskerið, sem er markaður- inn, er svo fult að út úr flóir? Kaup- ið þér fyrst vatn af oss; svo þegar kerið er tæmt og þér hafið keypt alt vatnið, þá skulum vér veita yður vinnu á ný. Sökum nú þess að auðkýfingarn leigðu fólkið ekld lengur til þess að sækja vatn, hafði það ekki peninga til þess að kaupa fyrir það vatn, er það hafði sótt, og af því fólkið hafði ekki peninga til þess að kaupa vatnið, sem það hafði sótt, leigðu auðkýfing- arnir það ekki til þess að kaupa meira vatn. Og neyðaróp var á hverri tungu meðal verkamanna. Þorstinn v'ar þeim óbærilegur. Nú hafði ham- ingjan snúið við blaðinu frá því, sem var á dögum feðra þeirra, þegar landið valr heimilt öllum jafnt og allir höfðu jafnan rétt til þess að drekka og svala þorsta sínum, án þess að þurfa að kaupa dýrum dóm- um það vatn. sem þeir sjálfir höfðu aflað. En nú höfðu auðkýfingarnir tekið á vald sitt alla brunna, allar upp- sprettur, allar lindir; ennfremur allar fötur og önnur vatnsílát, svo enginn skyldi geta náð vatni án þeirra hjálp- ar. Þá höfðu þeir einnig tekið öl! skip og báta og öll samgöngufæri. svo engum var fært að ferðast á sjó né landi nema undir vernd þeirra. Og fólkið möglaði gegn auðkýfing- unum og sagði: Sjá,' vatnskerið er svo fult að út úr flóir, en v'ér förumst af þorsta. Gefið oss vatn að drekka,. svo vér ekki deyjum. En auðkýfingarnir svöruðu: Nei, það gjörum vér ekki. Vér eigum vatnið; þér fáið ekki einn einasta dropa, nema þér kaupið það fyrir peninga. Og þeir sóru þess dýran eið, að gefa engum vatnsdropa og tóku í munn sér orðtæki það, sem þeim var kærast og þannig hljóðar: Verzlun er verzlun. En auðkýfingunum var órótt er þeir sáu að fólkið hætti að kaupa af þeim vatn; þeim var það ljóst, að þótt kerið væri fleytifult, þá veitti það engan arð, ef ekki v'ar hægt að selja vatnið. Þeir litu hver á annan og sögðu: það virðist sem gróði vor hafi komið í veg fyrir að vér megum meira græða. Hvernig víkur því við, að það, sem vér höfum grætt, virðist ætla að gjöra oss félausa? Látum oss leita spámanna og táknþýðenda, svo v'ér megum skilja hvað þessum undrum veldur. Og þeir sendu eftir sem þeir tóku úr kerinu handa fólk- inu, tóku þeir tvo peninga. Og þegar margir dagar voru liðn- ir, var kerið fult orðið, svo út úr flóði á alla vegu og fólkið fékk fyrir hverja fötu, sem það helti í kerið, að eins það, er til þess þurfti að kaupa aftur hálfa fötu. Og fyrir því, setn eftir varð af hverri fötu, rann út úr kerinu; því fólkið var margt en auð- kýfingarnir voru fáir og þeir gátu ekki drukkið meira en aðrir. Fyrir þá sök rann út úr kerinu. Og þegar auðkýfingarnir sáu að vatnið fólkið: Sjáið þið ekki að kerið, sem er markaður, er svo fult að út úr flóir. Setjist nú niður, hvílið yður og verrð rólegir, því þér þurfið ekki að færa oss meira vatn fyr en kerið er tæmt. En þegar fólkið fékk ekki lengur fé frá auðkýfingunum fyrir vatns- burðinn, þá mátti það ekki lengur vatn kaupa, því það hafði ekkert til emlurgjalds. Og þegar auðkýfing- arnir sáu að þeir græddu ekki lengur, af því enginn gat keypt vatn, hrygð- ust þeir í hjörtum sínum og báru sam- an ráð sín. Þeir sendu menn út á stræti og þjóðvegu og til allra staða, þar sem von var manna, og létu þá kalla hástöfum segjandi: Sé nokkur þyrstur þá komi hann að vatnskerinu og kaupi vatn af oss, því út úr því flóir! Og auðkýfingarnir sögðu sín á meðal: Verzlunin er dauf, vér verðurn að auglýsa. En fólkið svaraði og sagði: Hvern- ig eigum vér að kaupa vatn af yður, nema þér veitið oss vinnu? Hvernig ættum vér á annan hátt að hafa nokk- uð til þess að kaupa fyrir ? Leigið þér oss því eins og áður til þess að sæjcja vatn fyrir yður, og þá skulum Og spámennirnir kunnu þá list einkar vel, að mæla tviræðum orðum. Þeir vortt hygnir og slægir sem högg- crmur. Þeir urðu við bón auðkýf- inganna fyrir þá sök, að þeir voru á þann hátt vissir um að fá gnægð vatns handa sér og börnum sínum. Og þeir töluðu til fólksins fyrir hönd auðkýfinganna. Þeir skynjuðu það brátt, að auðkýfingamir voru menn ekki djúphygnir, og alls ekki til þess færir, að tala sjálfir svo í lagi færi. Og auðkýfingarnir skipuðu spá- mönnunum að skýra frá því, hver rann niður, sögðu þeir Við væri orfk |>ess Þeir ekki sama groða af vatninu og þetr hofðu áður gjört, eða hv'ers vegna fólkið hefði hætt öllum vatnskaupum, þar sem þeir hefðu gnægð vatns til sölu. Og nokkrir spámannanna svöruðu og sögðu: Það stafar af ofmikilli framleiðslu. Og aðrir sögðu: Það stafar af offylli, en það þýðir hvorttveggja nákvæmlega hið sama, ef vel er athugað. Og enn aðrir neituðu þessum ástæðum, en kváðu það standa í sambandi við sóldílana. Loksins kváðu sumir allar þessar á- stæður rangar, en töldu undur þau, er um var að ræða af vantrausti sprottin. Og meðan spámennirnir deildu sín á meðal, sváfu auðkýfing- arnir, og þegar þeir vöknuðu, mæltu þeir við spámennina: þetta nægir; þér hafið v'eitt oss frið mcð ræðum yðar; farið nú og talið með sömu áhrifum við fólkið, svo það sofni og láti oss í friði. En spámennirnir — vísindamenn hörmunganna, eins og þeir voru af suraum nefndir, — veigruðu sér við að ganga fyrir fólkið, þar eð þeir óttuðust að þeir mundu verða grýttit, því fólkið var þeim fráhverft. Og þeir sögðu við auðkýfingana: Náð- ugu herrar, það er eðli fræði vorrar og kunnáttu, að ef menn eru hvorkl svangir né þytstir, þá v'eitist þeim hvíld og værð af orðum vorum, eins og nú hefir raun á orðið með yður, en sétt þeir þyrstir eða ef þeir svelta, mega þeir enga værð hljóta, en snú- ast til fjandskapar gegn oss, þvi svo virðist sem kunnátta vor megi engin áhrif á þá hafa sem þyrstir eru og svelta, nema ef vera skyldi til ills eins. En auðkýfingarnir svöruðu og sögðu: Farið og hlýðið boðum vor- um! Eruð þér ekki sendimertn vorir fóru til fólksins og skýrðu fyrir því leyndardómj. of mikillar framleiðslu og hvernig á þvi stæði, að það færist af þorsta fyrir þá sök, að ofmikið var-til af vatni; og hvernig því væri varið að það gæti ekki fengið nógu mikið þegar til væri of mikið. Svo skýrðu þeir fyrir þvi sóldílana og einnig vantraustið, er þeir höfðu minst á v'ið auðkýfingana. En svo fór sem spámennina hafði grunað, speki þeirra v'ar misskilin og talin einskis virði og fólkið smánað: þá og sagði: Farið frá oss, þér ill- menni! Komið þér hingað til þess að gjöra gys að oss? Haldið þér oss þá skynskiftinga, að trúa því, að gnægð valdi skorti. Ætlið þér að telja oss trú um það, að allsnægt sé orsök þess að ekkert sé til? Og fólkið tók steina til þess að grýta þá. Og þegar auðkýfingarnir sáu að fólkið hélt áfram að mögla og lét ekki að orðum spámannanna, og með þvi að þeir óttuðust að það kærni að vatnskerinu og tæki vatnið án leyfis, létu þeir sækja nokkra helga menn, sem vortt falsprestar og sendu ti! fólksins. Þeir töluðu um fyrir lýðn- um og sögðu mönnum að bera sig ve! þótt þeir kveldust í þorsta og veita auðkýfingunum engar árásir né óþæg- indj. Og þessir helgu menn, sem voru falsprestar, vitnuðu fyrir fólk- inu að þessi þraut væri frá guði send í því skyni, að snúa sálum til himins og ef lýðurinn sýndi þolinmæði og bæri þorstann möglunarlaust, sæktist ekki eftir v'atni og ónáðaði ekki auð- kýfingana, þá kváðu þeir þann tíma mundu koma, eftir að hinir þolin- móðu hefðu skilið við þetta lif, að þeir kæmu í nýtt heimkynni, þar sem engir auðkýfingar þektust, og þar væri gnægð vatns fyrir alla. Þrátt fyrir alt þetta voru i land- tnu nokkrir sannir spámenn guðs, sem aumkuðu lýðinn og neituðu að ganga í lið með auðkýfingunum, en töluðu gegn þeim einarðlega. Þegar nú auðkýfingarnir sáu að fólkið enn þá möglaði og hvorki lét það segjast fyrir orðum spámannanna né falsprestanna, gengu þeir fram sjálfir fyrir lýðinn, dýfðu fingurgóm- ttm sýnum t vatnið, sem flóði út úr kerinu, og hristu svo vatnsdropa af fingrum sér yfir fólkið, sem þyrpst hafði umhverfis kerið, og þeir köll- uðu þessa vatnsdropa kærleiksverk, en droparnir voru undur beizkir. Og þegar auðkífingarnir sáu það enn einu sinni, að hvorki varð fólk- inu í skefjum haldið með orðum spá- tnannanna, né hinna helgu manna, sem voru falsprestar, né tneð vatns- dropunum, er þeir hristu af fingrum sér og kærleiksverk nefndust, heldur varð það með hverri stundu æstara og ákafara og þyrptist að kerinu, svo að ekki var annað sýnilegt, en að það mundi með valdi taka vatn að drekka, þá báru þeir ráð sin saman og sendu menn út á meðal fólksins heimulega. Þessir sendimenn völdu alla þá sterkustu og voldugustu meðal lýðs- ins, tóku þá á eintal og neyttu allrar þeirrar slægðar, er þeim var lánuð og sögðu: Kouið með oss! Hvers vegna búið þér yður ekki sömu kjör og auðkýf- ingarnir hafa? Ef þér gangið, þeim á hönd og Veitið þeim lið á móti fólk- inu, svo það ryðjist ekki að vatns- kerinu og drekki, þá munuð þér öðl ast gnægð vatns,—bæði þér sjálfir og böm yðar. Og hinir voldugu og sterku, sem valdir voru, og þeir sem kunnáttu höfðu í hernaði, hlustuðu með at- hygli á þessi ráð og létu viljugir til- leiðast, því þeir kvöldust af þorsta. Og þeir fóru á fund auðkýfinganna °g gengu þeim á hönd og sverð og véldissprotar voru þehn í hendur fengin, og þeir voru gjörðir að varn arliði auðkýfinganna og börðu á fólkinu þegar það þyrptist að v'atns- kerinu. Og eftir langan tíma var orðið lágt í kerinu, því auðkýfingamir höfðu sér til skemtunar látið gera gos- brunna og fiskitjarnir, svo vatnið hafði til þurðar gengið; ennfremur höfðu þeir látið gera baðstaði handa sjálfum sér og konum sinum og börn- um og eytt vatninu í alls konar þæg- indi. Og þegar auðkýfingarnir sáu að kerið var tómt orðið sögðu þeir: Nú er stríðið . úti! Og þeir sendu út menn á meðal fólksins með þá gleði- fregn, að nú skyldu þeir leigja það til vatnsburðar, þvi kerið væri tómt orðið., Og fyxir hverja fötu, sem fólkið bar í kerið, fékk það einn pen- ing, en fyrir hverja fötu, sem auð- kýfingarnir seldu fólkinu af vatninu, sem það hafði aflað, tóku þeir tvo peninga, svo þeir mættu hagnað hafa. Og eftir nokkurn tíma’flóði aftur út úr kerinu á sama hátt og fyr. Þegar þannig hafði lengi liðið, að fólkið hafði sótt v'atn í kerið þangað til úr því rann og þar næst kvalist í þorsta þangað til kerið var tæmt ti! ýmiskonar fagnaðar fyrir auðkýfing- ana, þá skeði það, að fram komu menn í landjnu, er kallaðir voru æs- ingamenn, því þeir æstu upp lýðinn og vöktu hjá honum óánægju. Og þeir töluðu við fólkið og eggjuðu það til félagsskapar og samtaka, því þá mundu þeir ekki lengur þurfa að vera á valdi auðkýfinganna og ekki kveljast i þorsta. Og æsingamenn- irnir voru skæðari llverri drepsótt t augum auðkýfinganna og þeir hefðu fegnir viljað krossfesta þá, ef þeir hefðu ekki óttast uppþot lýðsins, er þeir kölluðu skril. Og æsingamennirnir mæltu við fólkið á þessa leið: Þér einfeldning- ar! Hversu lengi ætlið þér að láta blekkjast af lýgi og trúa því ykkur til glötunar, sem engan sannleika hef- ir í sér fólginn? Því sjá, alt þetta sem til yðar hefir sagt verið af auð- kýfingunt og spámönnum, eru kænlega hugsuð ráð, og sama er að segja um hina helgu menn, er segja það guðs Tannlækning. VIÐ Köfum rétt nýlega fengið tannlæknir sem er ættaður frá Norðurlöndum en nýkominn frá Chicago. Hann hefir útskrifast frá einum af stærstu skólum Bandaríkjanna. Hann hefir aðal umsjón yfir skandinavisku tannlækninga-deild vorri. Hann brúkar allar* nýjustu uppfundingar við það starf. Sérstaklega er litið eftir þeim sem heimsœkja oss utan af landsbygðinni. Skrifið oss á yðar eigin tungumáli Alt verk leyst af hendi með sanngjömu verði. REYNIÐ OSS! VERKSTOFA: TALSlMI: Steiman Block, 541 Selkirk Ave. St. John 2447 Dr. Basil O’Grady, áður hjá International Dental Parlors WINNIPEG Tals. Garry 3462 A. Fred, Stjórnandi The British Fur Co. . - t Flytur inn og framleiðir ágætar loðskinnavörur bæði fyrir konur og menn, loðskinns- eða eltiskinnsfóðruð föt Föt búin til eftir máli. LOÐSKINNA FÖT GBYMD ÓKEYPIS Allar viðgeiðir frá $10.00 og þar yfir hafa innifalda geymslu og ábyrgð. Allar breytingar gerðar sem óskað er. Pantanir nýrra fata afgreiddar tafarlaust fyrir lægsta vetð og aðeins lítil niðrborgun tekin fyrir verk gerð í vor. , v ÖLL NÝJASTA TÝZKA. 72 Princess St. Horninu á McDermot - Winnipeg, Man. Business and Professional Cards Dr. *. L HUK5T, Member of Royal Coll. of Surgeons, Eng., útakrifaCur af Royal Collegre of Physlcians, London. SérfrætSlngur 1 brjóst- taugra- og kven-sjúkdömum. —Skrifst. 306 Kennedy Bldg, Portag:e Ave. (& mótl Eaton's). Tals. M. 814. Hetmili M. 2696. Tlml til vlðtals: kl. 2—6 og 7—8 e.h. Dr. B. J.BRANDSON Office: Cor. Sherbrooke & WiMiam TEL&PUONK GARRV 380 Orrtca-TfMAR: a—3 Heimili: 776 Victor St. Tki.kphonk garrv 381 Winnipeg, Man. THOS. H. JOHNSON og hjálmar a. bergman, fsientkir lógfræBiagar, SaairsTorA:— Roon 811 McAnhar Haildin*, Portage Avenue AatTUN: p. o. Box 1058. Teletónar: 4503 og 4304. Winnipeg Vér leggjum sérstaka áherzlu á a8 selja meööl eftir forskriftum lækna. Hin beztu iyf, sem hægt er aö fá, eru notuö eingöngu. pegar þér komlö meö forskriftina til vor, meglö þér vera viss um aö fá rétt þaö sem læknlrinn tekur til. COLCIiEXJGH & CO. Notre Dame Ave. og Sherbrooke St. Phones XSarry 26 90 og 2691 Giftlngaleyfisbréf seld. og talsmenn? Til þess v'oruð þér þó fyrir oss kallaðir. Og spámennirnir vilja að þér skuluð um aldur og æfi lifa við kvalir og þorsta. Sjá, þeir guðlasta, þeir flytja lýgi í guðs nafni; þeir sleppa aldrei hjá hegning, þótt öllum öðrum kynni að vertfa fyrir- gefið. Hvernig er því varið að þér komist ekki eftir vatninu að kerinu? Er það af peningaskorti ? Og hví skortirNyður fé? Er það ekki fyrir þá sök, að þér fáið aðeins einn pen- ing fyrir hverja fötu, er þér berið : kerið, sem er markaðurinn, en verð- ið að láta tvo peninga fyrir hverja fötu, er þér fáið þaðan aftur, til þess að auðkýfingarnir megi fé græða? Sjáið þér það ekki, að með þessu móti hlýtur kerið að fyllast svo út úr renni, þar sem það er fylt með því sem yður vantar? Sjáið þér ekki einnig, að þess meira sem þér vinnið og þess starfsamari sem þér eruð við vatnsburðinn, þess ver líður yður, sökum þess, að því fyr fyllist ícerið, svo þér tapið vinnu og yður skortir fé. Og þetta á enga breyting í vændum, nema þér sjálfir takið í taumana. Á þennan hátt töluðu æsingamenn- irnir í marga daga við fólkið, og eng- inn veitti þeim áheyrn um langan tíma. Þó Var það um síðir að fólkið gaf gaum orðum þeirra og sagði við æsingamennina: Þér talið sannleika. Það er auð- kýfingunum að kenna að vér líðum skort; það er ávinningur þeirra, sem eyðileggur oss. Það er þeim að kenna, að vér verðum að kaupa sjálf- ir og starf vort er til einskis, og því meira sem vér keppumst við að fylla kerið, því fyr rennur út úr því og vér fáum ekkert af því of mikið er til, eins og spámennirnir sögðtj oss. En sjá, auðkýfingarnir eru grimmir og miskunarlausir. Segið oss. hvaða ráð vér megum taka til þess að kom- ast undir v’ernd þeirra. En ef þér vitið engan veg bjargar, þá grátbiðj- um vér yður að láta oss í friði, svo vér megum gleyma böli voru! En æsingamenhirnir svöruðu og sögðu: Vér þekkjum óbrigðult ráð. Og fólkið sagði: Svíkið oss þá ekki; því þetta hefir tíðkast frá alda öðli, og enn hefir engum það ráð 5 hug vaknað, er duga mætti, og þó hafa þeir margir verið, sem þess létu freistað. Heitar hafa þær bærjir ver- ið, sem vér höfum sent upp til hæða, en þeim er enn ósvarað; mörg hafa þau tár verið, er oss hafa af augum hrotið, en ekkert hefir áorkast. Ef þér nú vitið einhvern veg frelsis, þá tefjið ekki; vísið oss þangað. Þá töluðu æsingamennirnir við fólkið ,um ráð og vegi, og sögðu: Hvaða þörf er yður öllum á hjálp auðkýfinganna? Hin eina hjálp þeirra er sú, að þeir njóta ágóða starfs yðar. Hvers vegna fýsir yður svo mjög að veita ]>eim alt það, er þér aflið? Það er einungis fyrir þá sök, að þeir hafa* fjötrað yður og leiða yður út og inn; þeir skipa yður að vinna að vatnsburði og láta yður svo hafa að eins litinn hluta þess, er þér hafið aflað. Sjáið nú veg þann, er vér bendum yður á út úr þrældómi þessum. Gjörið sjálfir það sem auð- kýfingarnir gjöra, nefnilega það, að stjórna vinnu yðar og njóta fram- leiðslu yðar, þá þarfnist þér ekki lengnr hjálpar auðkýfinganna og þeir fita sig ekki á ágóða starfs yðar, en þér njótið sjálfir þess, er þér aflið; njótið þess í félagi sem bræður. Þá rennur aldrei út úr kerinu fyr en allir hafa fengið næga svölun. Síðar meir getið þér gjört gosbrunna, fiskitjarn- ir, laugar og önnur þægindi handa | sjálfum yður og skylduliði yðar, eins > og auðkýfingarnir nú gjöra. Þá | verða þægindi lífsins, er guð gaf öll- ) uni, ekki aðeins liöfð handa fáum. Dr. O. BJ0RN80N Office: Cor. Sherbrooke & W illiaa rRLRPHOflR,0ARRT S3| Offioe-timar: a—3 , HBIMILH 76« Victor 6t> «et rel.KPI.OINK> GARRT TBS Winnipeg, Man. Gísli Goodman TINSMIÐUR VKRKSTCB®I: Horni Toronto og Notre Dame :-! tleiml « Qarry Dhone Omrry 2088 J. J. BILDFELL FAaTB|QNA8At| Ho,m5aO Uni.n Bant - TCL 20BM Seiur hús og 1 ðtlir og annaei alt þar af) lútandi. Peoingalás J. J. Swanson & Co. Verzk með faeteignir. Sjá um M411H1 Og fólkið svaraði og sagði: Hvaða ráð megptm vér taka til þess að koma því til vegar, er þér ráðið oss? Því það virðist vera oss í hag, ef nokkur leið finst því til framkvæmdar. En æsingamennimir svöruðu: Kjósið nokkra menn á meðal yðar til þess að hafa forustu á hendi; komið skipulagi á starf yðar, berið saman ráð yðar, og þá munuð þér sjá, að þessir menn, er þér kjósið, skulu koma t stað auðkýfinganna, en þeir skulu ekki verða harðstjórar yf- ir yður, eins og auðkýfingarnir eru, Iieldur bræður yðar og framkvæmda- menn, er gjöra vilja yðar. Og þeir skulu ekki sjálfir stinga t eigin vasa áVexti starfs yðar, heldur skiftist á- góðinn jafnt meðal allra, eftir hlut- föllum. Þá munu ekki lengur þekkj- ast harðstjórar og þrælar, heldur '•erða allir bræður. Og á vissum tímum skuluð þér kjósa aðra for- ingja, eftir því sem þér sjáið bezt til fallið. Og fólkið veitti þessu athygli og þótti það óskaráð. Og nú sýndist sem það mundi einnig verða auðvelt til framkvæmda, og allir hrópuðu ein- um munni: Verði það sem þér hafið sagt! Látum oss fylgja ráðum yðar, guðs nafni! Og auðkýfingarnir heyrðu hávað ann er ópin dundu við, og það sem íólkið sagði, og spámennirnir heyrðu það einnig og falsprestarnir og hinir voldugu hermenn, er barið höfðu á fólkinu fyrir auðkýfingana; og þeir tirðu ákaflega skelfdir , svo þeir skulfu og titruðu og sögðu hver við annan: Það er úti um oss! Og nokkrir sannir prestar voru i landinu, er þjónuðu guði lifanda og vildu ekki vinna fyrir auðkýfingana, en aumkuðu fólkið; og þegar þeir heyrðu ópið í lýðnum og það sem hann sagði, glöddust þeir í hjörtum sínum og fluttu guði þakkir fyrir frelsi fólksins. Og fólkið tók til starfs og gjörði alt það er æsingamennirnir höfðu ráðið því til. Og það skeði alt, er æsingamennirnir höfðu sagt. Og þorsti þektist ekki lengur t landintt, ekki heldur hungur né nekt, né kuldi eða nokkurskonar skortur. Og allir menn sögðtt hverir við aðra: Bróðir minn ! Og allar konur sögðu hverjar við aðrar: Systir mín! Því allir lifðu saman í farsæld og eining. Og bless- tin drottist rikti í þessu landi um allar aldir frá þeim tíma, er fólkið vakn- aði til meðvitundar um það undraafl, yr það hefir í sjálfu sér fólgið, og réttlát samvinna heitir. Það voru æsingamennimir, svo- nefndu, er sneru þessu landi neyðar- innar upp í jarðneska paradís. —Jafnaðarmanna rit nr. 1. Dr- J. Stefánsson «01 Boyd Building COR. PORT^CE AVE. ðc EDMOJUOJI ST. Stuedar eingöngu augna, eyina. nef og kverka sjúkdóma. — Er að hitta frikl. 10 -12 f. h. «g 2 5 e. h.— Talsimi: Main 3088. Heimili 105 OUvia St. Talsimi: Garry 2315. jy[ARKET [|OTEL Vi6 sölutorgið og City Hall SI .O® til $1.50 á dag Eigandk P. O’CONNELL. J. G. SNÆDAL, .TANNLŒKNIR 614 Somemet Block ‘ Cor. Portage Ave. og Donald Streat T»l*. OMÍB 530C. A. S. Bardal 8*6 Sherbrooke St. Selur Ifkkistur og annast um útfarír Allur útbúnaður .4 bezti. En.frem- ur selur hann alskonar minnisvarða og Iegsteina. SKrl-fsto'fu Tals. - Qarry 300, 375 FLUTTIR til 151 Bannatyne Ave Horni Roríe Str. í ataerri og betri verkstofur Tals. Main 3480 KanalyEleotricCo Motor R.pair Specialist Talsimið Garry 3324 J. W. MORLEY Hann málar, pappirar og prýðir hús yðar ÁÆTLANIR GEFNAR VERKIÐ ABYRGST Finnið mig áður en Nr látið gera þannig verk 624 Sherbrook St.,Winnipeg HVAÐ sem j>ír kynnuð að kaur af húsbúnaði, þá er hsegt s , . «mí» v»ð okkur, hvort heldi þmPENINGA UT I HÖND eð. . LÁNI. Vér hðfum ALT aem I húsbúnaðar þarf. Komið oglskoð OVER-LAND HOUSE FURNISHING Co. Lld. 580 Main St., hoini Alexander Ave. L- 592 Ellice Ave. Tals. Sh. 2096 Ellice Jitney og Bifreiða keyrsla Andrew E. Guillemio, Ráðsm. Electric French Cleaners Föt þur-hreinsuð fyrir 61.25 því þá borga $2.00 ? Föt pressuð fyrir 35c. 484 Portage Ave. Tal*. S. 2975 THE IDEIL Ladies & Gentlemens SHOE DRESSING PARLOR á móti Winnipeg leikbúsinu 332 Notre Dame. Tals. Garry 35 $1,000,000 skaðabótamál. Strætisvagnafélagið hefir á prión- ttnum málshöfðun gegn Winnipeg bæ • krefst það $1,000,000 skaðabóta fyrir það tjón, sem þaö hafi biðið við bif- reiðaflutninga í bænum (jitneysj. Hunt lögmaður bæjarins kveður enga hættu stafa af þeirri málssókn og ráðleggur bænum að gera enga sar’ti- inga; félagið hafi ekkert á að byggja Manitoba Hat Works Við hreinsum og lögum karlaog kvenna hatta af öllum tegundum. 309 Notre Dame. Tals. G. 2426 JOSEPH TAYLOR, LÖGTAKSMAÐUR Heimilis-Tals.: St. John 1844 Skrifstofu-Tals.: Main 7978 Tekur lögtakl bæöl húsaleiguskuld'ir, veöskuidir, víxlaskuldir. AfgreiÖir alt sem aö lögum lýtur. Ttoom 1 Corbett Blk. — 615 Main St. er Blaðadrengur tekinn fastur. Blaðadrengur Gust Sternberg að nafni hér í bænum var nýlega tekinn fastur fyrir það að selja blað sem heitir “Seattle German Press”. Sömuleiðis var tekinn fastur maður sem heitir Agust Rinder Wilde fyr- ir að kaupa blaðið. — Báðum var mönnunum slept þegar fyrir rétt kom. Talsímið Main 5331 HOPPS & Co. __________BAILIFPS _____ Tökum Iögtaki, innheimtum skuldir og tilkynnum stefnur. Room 10 Thomson Bl., 499 Main Vér gerum við og fœgjum Kúsmuni, einnig tónum vér pítnó og pólerum þau ART FINISHING C0MPANY, Coca Cola byggingunni Talsími Garry 3208 Winnipe Aðalatriðið okki það hversn mikið þn borð- ar heldur hitt hversu vel þú meltir Alvarlegasta efni þesa- ara tíma, dýrtíðin, verður ekki eins tilfinnanleg ef þe88 er gætt að neyta fæðu sem auðvelt er. Trinera American Elixir of Bitter Wine bætir meltinguna og styrkir meltingarfærin. Líkaminn hefir nóg mót- stöðuafl gegn sjúkdóms- gerlum. Triners American Elixir of Bitter Wine er bezta lyf við meltingaleysi höfuðverk, hægðaleysi, taugaslappleik, tíðabreyt- ingu, námumannasjúk- dóma og fleira. Verðið er $1.50. Fæst í lyfjabúð- um. Triners áburður bregst aldrei þegar um gigt er að ræða, taugaþraatir, bólgu, o.s.frv. Verð 70c. Sent með pósti. Joseph Triner, Manufactnring Chemist, 1333-39 S.. Ashland Ave., Chicago, III.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.