Lögberg - 17.05.1917, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 17. MAl 1917
TIL VERKAMÁLARÁÐHERRANS
Thómasar H. Johnsonar.
(Orkt í tilefni af komu hans til Victoria, B. C.,
1 marz 1917).
Vér bjóðum þig velkominn vestur að sænum,
hvar veðrið er indælt, og náttúran fríð;
hvar fuglamir syngja í svalandi blænum,
og svipmikill Ægir oft brosir við lýð. —
Já, dýrðlegt er flest hér í “Drotningar-bænum”,
hér dreymir fólk lítið um jarðlífsins stríð,
en mikið um sælu í sól-heimi vænum,
hvar sitji menn góðir um eilífa tíð!
Eg bað þess á roblinskum óstjómar-árum,
að yrðir þú forsætisráðherra senn;
en alþjóð var blinduð af afturhalds-dárum,
og áleit þá stór-þjófa — fyrirtaks, menn!
En þér tókst að lokum að sýna og sanna,
að svikið var fólkið og — stolið af því.
Og þar með lauk stjómartíð þjóðræningjanna,
sem þvælst höfðu svo lengi völdunum í.
1
Að þér skyldi takast þeim þrjótum að steypa,
var þrekvirki mikið, sem gleymast mun ei,
því alveg þig, stundum, þeir ætluðu’ að gleypa,
sem útsævar holskefla stormbarið fley. —
En norræna blóðið þér ólgaði’ í æðum,
og andríkið, þrekið og kjarkinn þér gaf.
Á afturhalds-liðið, í rökstuddum ræðum,
þú réðist, — og vaktir fólk svefninum af.
pó forsætisráðherra ei sértu’ í orði,
og annan þú skipir nú ráðherra sess,
hvað áhrifin snertir, þú ert það á borði;
þitt atgjörfið mikla er valdandi þess. —
Svo þökk fyrir stjómarfars-umbætur allar,
sem ötull þú komið nú hefir í verk. —
pá drenglund og þekking fram dugnaðinn kallar,
er dagsverkið fagurt og lífs-sagan merk.
( J. Ásgeir J. Líndal
(Marz 1917).
Aftur í tímann.
Björn Andrésson.
Björn Andrésson er fæddur á Héð-
inshöföa á Tjörnnesi á föstudag 25.
nóvember 1853. Foreldrar hans voru
hjónin Andrés Helgason og Hólm-
fríður Pálsdóttir. Björn fór þriggja
ára gamall meS foreldrum s'tnum aö
Mána á Tjömnesi til systur sinnar.
Um fermingaraldur ati Bakka á Tjörn
nesi; var hann þar til þess hann fór til
Atneríku 1876. Fór hann frá Akur-
eyri sunnudaginn 2. júlí, og kom til
Winnipeg á þriðjudaginn 8. ágúst.
Fékk hann ásamt fleiri löndum sínum
skuröarvinnu á ASalstrætinu, og var
Sigurður Kristófersson frá Neslönd-
um við Mývatn túlkur. Seint um
haustið tók Sigurður að sér að flytja
■fólk og vörur á stórum flatbát ofan
að Gmli, fékk Björn til að fara með
sér og hjálpa sér með flutninginn.
Þeim sóttist seint ferðin, voru tvær
Vikur frá Winnipeg til Kjaivíkur þar
sem Skapti Arason bjó, tafði fyrir
þeim að báturinn rakst á stein við
St. Andrews streingina, svo alt varð
að taka af honum og fá annan bát,
líka urðu þeir sökum ógæfta á Winni-
pegvatni að bíða um tíma teftir í
Rauðárósnum. Á ■ bátnum voru 21
farþegi og 100 hveiti mjölpokar.
Þegar komið var ofan eftir fékk
Björn vinnu við þjóðveginn sem þá
var verið að höggva eftir Nýja Is-
landi og vann þar fram að jólum,
lagðist þá í bóluveikinni og komst
hætt og vann ekkert eftir það um
veturinn, heimili sitt hafði hann á
Lundi hjá Kristjáni Jónssyni frá
Héðinshöfða. r
Þegar Björn tók að hressast á-
setti hann sér að komast sem fyrst
burt úr Nýja íslandi. Þeim sem feng
ið höfðu bóluna, var leyft að fara
burtu áður en vörðurinn var aftekinn
ef |>eir fengju sér læknisvottorð fyr-
ir því að þeir hefðn fengið veikina og
skiftu um föt, keyptu ný, og ef fötin
v'oru til við vörðinn, gat maður hald-
ið áfram ferðinni fyrirstöðulaust.
En þeir sem ekki höfðu fengið ból-
ttna þurftu að kaupa sér föt og bíða
10 daga við vörðinn.
Seisast í apríl fékk Björn sér lækn-
isvottorðið og slóst i för með nokkr-
ttm ttngum mönnum, sem eins og hann
hófðu afráðið að kornast burtu. Þeir
héldtt stiður að verðinum. Björn af-
henti varðstjóranum læknisvottorðið
og 5 dollara fyrir föt, meiri peninga
átti hann ekki til. Hann beið viku
við vörðinn eftir fötunum og þegar
hann fékk þau voru þau af skornum
skamti: rauður hattur, lérefts skyrta,
buxur, fómullar sokkar og skór.
Það var ekki furða þó Björn væri
ekki ánægður með fötin, þó líkaði
honum verst rauði hatturinn, hafði á
honttm mestu sköntm. Nú hélt hann
áfram ferðinni ttpp til Winnipeg.
Árni Scheving Þorkelson frá Stóra-
Sandfelli í Skriðdal varð honum sam-
ftrða. Þegar þeir komtt upp að
Nettlelæk voru Indíánar þar fyrir
þeir gerðu þeim skiljanlegt að þeir
bæðtt þá að flytja sig yfir lækinn. En
|>eir rauðleitu vortt hræddir við þá
af því þeir komu frá bólu plássinu
(Nýja íslandi) og neituðu að flytja
þá yfir um, léðu þeim samt bát svo
þeir fluttu sig sjálfir yfir um. Þeir
höfðtt náttstað í Clandeboy, hefði lik-
legast verið úthýst, ef Jón Taylor unt-
boðsmaður og Halldór Árnason frá
Bræðraborg, sem komu þar við
skömmtt áður, á leið til Winnipeg,
hefðti ekki verið búnir að útvega þeint
þar næturgisting.*
Þegar þeir komu til Winnipeg var
þar enga vinnu að fá, sem ekki stóð
tii, menn vissu ekki að bærinn ætti
eins glæsilega framtíð i vændum og
síðar reytidist, svo ekki var lagt út í
að reisa neinar stórbyggingar í bæn-
unt á þeim dögum.
Björn tafði ekki í Winnipeg, lagði
af stað gangandi sömu leið og hann
kom áleiðis til Selkirk. Þegar hann
átti þangað ófarna m'tht og/hálfa
hitti hann bónda sem John Harriett
hét. hjá honum réðist Björn í mán-
aðar vist fyrir 5 dollara í kaup.
Hr. Harriett sá að Björn var illa
staddur með föt, kvaðst skildu borga
homtm fyrirfram þessa 5 dali, svo að
Itann gæti aukið við föt sín. Björn
þá það og fóru þeir svo báðir til
Selkirk og kevptu föt. Það segist
Björn hafa séð um að hatturinn sem
hann fékk væri ekki raitður.
Vinna Bjöms hjá Harriett var að
aka heim vatni neðan úr Rauðá og svo
aö mjólka kýrnar með konunni. Regl-
an var að ntjólka þrjá spena á hverri
kú og láta svo kálf sjúga þann fjórða
Þegar mánuðurinn var á enda, fór
Rjörn fram á það við bónda að hækka
við sig kaupið ef hann yrði hjá hon-
um lengur. Bóndi kvaðst ekki gera
það fyr en heyskapur byrjaði þá sagð
ist hann skildu borga honum 18 dali
unt ntánuðinn. Birni j>ótti langt að
bíða eftir því og afréð að fara og
leita sér að vinnu austur á Kyrrra-
hafs járnbraut. Hann gekk svo ofan
til Selkirk og hitti jtar aftur Árna
Scheving. Þeir Iögðu nú báðir af
stað gangandi austur á járnbraut.
Þess skal getið að Kyrrahafs járn-
brautar stæðið, 77 mílur til austur frá
Selkirk , austur að Cross Lake, var
kallað Contract 14. Meiri hlutinn af
þvt svæði lá yfir mýrar ogflóa. ölltt
jarðefninu úr skurðunum með fram
járnbrautinni var ekið upp á grunn-
inn í hjólbörum. Plankar voru Iagð-
tr yfir skurðina upp á grunninn, sem
ekið-var eftir og kostaði það mikinn
handastyrk að halda hjólbörunum
fullttm af blautum leir í jafnv'ægi á
plönkunum þegar ekið var yfir skurð-
ina, svo maður misti ekki alt ofan i
skurðinn, því þá mátti maður eiga
von á ef til vildi að verða rekinn úr
vinnunni, að minsta kosti var haft í
heitingum við mann að svo yrði
gjört ef }>etta vildi til oftar. Dag-
kaupið var 2 dollarar. Svo tóku
sumir að sér samningsvinnu ("accordj
við að byggja parta af grunninunt
v'issa vegalengd. Fæði var 4)4 um
vikuna og var hið bezta.
Fyrir austan Cross Lake tók við
Contract 15, náði yfir 37 mílur aust-
ur undir Rat Portage. Það svæði
lá yfir kletta og klungur og voru
sumstaðar mýrarsund á milli klett-
anna. Vinnan var hættulegri en á 14
þó féll mönnum hún betur af því hún
var þokkalegri. En fæði var voða-
lega ílt, og flestir sem voru }>ar leng-
ttr en þrjá mánuði fengu skyrbjúg,,
var kent um kæruleysi mannsins, sem
tók contract að leggja brautina, og
svo voru matreiðslumenn ntisjafnir,
líka var mjög erfift með matvæla
flutning j>angað sökum vegleysis, svo
ráðða þurfti rnenn til að bera mat-
væli á bakinu út á 15, hestum og ux-
tim varð ekki við komið, líka var fátt
um vinnudýr í Manitoba á þeim dög-
um, þar sem lítill hluti af fylkinu var
bygður. Kaupgjald var 2 dollarar,
þeirra sem slóu á meitla er verið var
að klappa sprengiholur í klettana, en
hinir sem losuðu upp grjót og hlóðu
|>ví á vagna höfðu 1 dollar 75 cent.
Þegar Björn og Árni voru komn-
ir austur fyrir Whitemouth Riv'er,
skildu þeir. Ámi hélt lengra áfram,
en Björn fékk þar vinnu við að hjálpa
tli við matreiðslu.
?Jegar verkamennirnir vissu að
Björn var frá Bólu-landinu; bönnuðu
]>eir honum að sofa í sama skála og
þeir sváfu í, svo hann varð fyrstu
vikuna að sofa í ónotarlegu úthýsi,
með eina ábreiðu ofan á sér sem mat-
reiðslumaðurinn lánaði honum. Svo
bætti j>að nú ekki svefnhúsið að þar
var hafður inni uxi fárveikur af
flugnabiti og öðrum illkynjuðum
kvillum. sem gerði út af v'ið hann á
endanum. Þegar vikan var liðin gat
matreiðslumaðurinn fengið verka-
inennina til að lofa Birni að sofa í
skálantun hjá J)eim.
Nú kom nýtt æfintýri fyrir Björn:
einn af verkamönnunum var nefndur
Mikael, írskur að ætt, kallaður Mikael
digri. Hann var hár og digur, sterk-
ur sem naut en styrður mjög. var ill-
menni við þá er hann þorði aðbeita
sér við, einkum ef hann hélt að J>eir
væru vesalmenni og einstæðingar.
Hann var þektur af flestum Jieiin
íslendingum sem á þeim dögum unnu
úti á járnbraut. var ætíð reiðubúinn
að leggja ílt til J>eirra i orðum og
verkum. Hann tók nú upp á þvl að
kasta kaldyrðum að Birni og ekki nóg
með það heldur sló til hans eitt sinn
inn í snæðingsskálanum. Björn réð
á bófann og keyrði hann niður á milli
sætanna. Hann átti ekki við Björn
eftir það og fékk líka ómælda ofaní-
gjöf hjá matreiðslu manninum. Það
var seinna að Björn kom austan af
járnbraut á leið til Winnipeg, þá sér
hann Mikael digra skamt frá járn-
brautinni einan við vinnu. Karl talar
til Björní og segir: Come here I will
kill you ("kondu hingað eg ætla að
drepa þig). Bjöm gekk til hans og
tókust }>eir tali og var karl hinn ]>ægi
legasti.
Björn vann |>rjá mánuði við mat-
reiðsluna, hafði 10 dollara í kaup um
fyrsta mánuðinn en 15 um hina tvo,
fór svo lengra austur á braut og fékk
vinnu og vann þar til nýárs. Kaup
var 1 dollar 75 cent á dag, en fæði 4
dollarar og 50 cent um vikuna. Svo
fór hann austur á contract 15 og fékk
J>ar v'innu fyrir sama kaup og fæðið
kostaði ]>að sama. En ekki hafði
hann verið þar lengi, }>egar einum
verkamanni vildi það slys til að slá
til hans með grjótpál ('pickj svo Björn
varð ófær til vinnu, varð svo að ganga
25 mílur austur á sjúkrahús, sem var
frá 6 til 8 mtlur fyrir vestan Rat
Portage, }>ar var hann nærri mánuð.
Læknishjálp kostaði hann ekkert. Svo
|>egar honum batnaði fékk hann vinnu
þar skamt frá. Þar voru tveir v'erka-
mannaflokkarog tveir verkstórar. en
allir sváfu í sama skála. Björn vissi
ekki að það væri tsienzkur maður
annar en hann í skálanum. En eitt
kvöld sá hann að ungur maður var að
lesa í bók, sem honum sýndist vera
svo lík íslenzkri biblíu, hann vék sér
yfir til mannsins og sá þá sér hafði
sýnst rétt, bókin var íslenzk biblta
og maðurinn íslenzkur, Hjálmar
Arngrímsson úr Vopnafirði í Norður-
Múlas-slu.. Þessum tveimur mönn-
um af sama þjóðflokki þótti vænt um
að sjást. Þeir breyttu nú til um
svefnpláss sín í skálanum svo þeir
gátu verið saman á kvöldin, á dag-
inn unnu þeir hjá sínum verkstjóran-
ttm hver.
Björn vann þarna þangað til í júní
um sumarið, þá fékk hann skyrbjúg,
sva að hann varð að hætta vinnu og
fara inn til Winnipeg. Fékk svo
vinnu á gufubát þegar honum batn-
aði, sem gekk á milli Winnipeg og
Fisher Landing. Hafði hann 25 dali
í kaup um mánuðinn og vann þar til
}>ess er fraus upp, tók sér þá ferð til
Nýja Islands með Arngrími Jónssyni
frá Héðinshöfða. Á ferðinni komust
þeir t hættu, þegar þeir fóru yfir
Nettle læk, duttu báðir ofan í lækinn
og var sv'o neitað um næturgisting í
fyrsta húsi sem þeir komu að. Líka
fór Björn í landskoðun fyrir jólin
með Halldóri Árnasyni frá Bræðra-
borg, vestur í land, í grend við
Carberry, námu þar }>ó engin lönd,
eins og kunnugt er.
Seint í Desember fór Björn í vist
til einbúa úti í Rockwood bygð fyrir
10 dali um mánuðinn. Vann við að
hreinsa upp dauðan við í skógi og
vifi að berja úr hveiti ('þreskja þaðj.
Maðurinn sem Björn vann hjá hafði
verið einn af hermönnum þeim, sem
bældu, niður Riels uppreistina fyrri
1869—1870.
Björn vann ]>arna t ]>rjá mánuði,
fór svo austur á contract 15 og vann
þar til }>ess í maí mánuði, og eru
þá tvö ár liðin frá því er hann fór
burt úr Nýja íslandi, það er árið
1879. Þá í maí mánuði var verkfallið
mikla, sem kallað var, gert á allri
contract 15. Ástæðan til þess var að
kaupið var sett niðuf í $1.50 úr $1.75
en fæðið var það sama, $4.50 um
\ikuan. Verkamenn kröfðust sama
kaups eða þeim væri borgað út og
fengju fritt far til Winnipeg. Seinni
kröfunni var fullnægt, öllum var
borgað upp og fluttir til Winnipeg
þeim kostnaðarlaust.
Nú fór Björn vestur til Winnipeg
og fékk vinnu á gufubát, sem gekk
á milli Emerson og Winnipeg, kaup
var $25 ttnt mánuðinn. Næsta vetur
1879—80 var hann mestallan i Winni-
peg og varð lítið úr timanum, fór
svo austur á contract 14. komst þar
í mánaðarvinnu fyrir $25 i kaup. En
bráðlega eftir að hann var þar bvrj-
aður fór að leika grunur á að menn
mundu verða sviknir um kaupið. Svo
þegar Björn var búinn að innvinna
sér $24. seldi hann vinnulauna rétt-
inn með helmings afslætti, fékk $12
fyrir $24. En svo frétti hann seinna
að hinir, sem unnu út tímann, fengu
ekki eitt cent af kaupinu.
Þegar hér var kamið sögunni, árið
1880, var afráðið orðiðað Kyrrahafs-
brautin yrði lögð vestur frá Winni-
peg, en ekki frá Selkirk, eins og ætl-
ast hafði verið til að gert yrði. Við
þá breytingu tók atvinna að aukast í
Winnipeg. Björn Andrésson vinnur
nú da^launav'innu í Winnipeg hiá
sama manni í þrjú sumur 1880—81—
82. Fyrstu tvo veturna af þeim ár-
um vann hann norður í Dýrey við
fiskiveiðar, veturinn 1882—83 vann
hann norður við Fisher Bay við skóg-
arhögg fyrir $25 um mánuðinn. í
Winnipeg hafði hann að sumrinu 1
kaup á dag $1.75—$1.80. En næsta
sumar fór það hækkandi; komst upp
í $3 að áliðnu sumri 1882.
Björn tók heimilisréttar land í
Argyle snemma vors 1882. Það var
búið að taka það áður af öðrum, og
þurfti hann að fara til Brandon, til
þess að fá fullkominn réttindi fyrir
landinu. Fátt var um keyrsludýr.
Þeir voru fjórir í förinni og höfðu
einn lítinn ökuhest (pony). Svo fór
Björn austur til Winnipeg frá
Brandon og var hann 9 daga á leið-
inni; lestin sem hann fór með teptist
sökum snjófalls.
Björn fór á land sitt vörið 1883.
Hann og nágranni hans, Jóhannes
Sigurðsson hófu strax félagsbú og
höfðu það í mörg ár; skiftu ekki upp
fyr en nokkru eftir að Björn giftist.
Hann giftist árið 1893, þegar hann
stóð á fertugu. Kona hans er Kristín
Björg Björnsdóttir Stefánssonar,
ættuð í föðurætt úr Eyjafirði. Móðir
bennar hét Katrín Bjarnadóttir frá
Fellsseli, systir Margrétar fyrri konu
Jóns Björnssonar á Héðinshöfða.
Þegar Björn giftist, orkti Sigur-
björn skáld Jóhannesson til þeirra
hjónanna brúðkaupsvísu. Gat þess að
seint hafði tekist að vinna Björninn
en hefði þó tekist um síðir.
Þau Björn og kona hans eiga sjö
börn, tvo pilta og fimm stúlkur; öll
eru þau mannvænleg.
Bú Björns er bæði mikið og blóm-
legt, hann á þrjú lönd og hálft (560
ekrurj; hús hans er bygt úr múrsteini
að utan og er að öllu leyti hið falleg-
asta að innan, öll útihús á heimili
hans eru hin myndarlegustu.
Björn er stiltur maður og dagfars-
prúður. Gat á fyrri árum haft til
að vera spaugsamur og fyndinn í
orðum þó hægt færi með. Hann hef-
ir ávalt reynst að vera góðtir drengur
að dómi þeirra sem þekkja hann og
á hann minnast.
Jóhannes Sigurðsson.
Jóhannes Sigurðsson. félagsbróðir
Björns Andréssonar er fæddur í
Hrísgerði í Fnjóskadal á fimtudag,
9. september 1852. Foreldrar hans
voru hjónin Sigurður Bjarnason og
Sigurbjörg Sigurðardóttir frá Drafla-
stöðum. Sigurður Bjarnason faðir
Jóhannesar var bróðir Margrétar
konu Jóns Björnssonar á Héðins-
höfða. Jóhannes og Kristján Jóns-
son á Baldur og Thómas ráðherra og
þeir bræður eru systkina synir, og
svo eru líka Jóhannes og Kristín
Björg kona Björns Andréssonar
systkina börn.
Jóhannes misti móður sína 11 ára
gamall. Brá faðir hans þá búi og
fór með Jóhannes með sér til Indriða
gullsmiðs Þorsteinssonar að Víðivöll-
um í Fnjóskadal, og var þar eitt ár.
Eftir það var Jóhannes bæði hjá
Jóni á Héðinshöfða í vist og í Ytri-
Tungu á Tjörnesi og hafði hann þar
í kaup 20 dali um árið. Þegar hann
var 18 ára gamall fór hann að Laxa-
mýri til Sigurjóns bónda Jóhannes-
sonar og v'ar þar 6 ár, þar til 1876.
Þá fór hann til Ameríku. Hann fór
strax til Nýja íslands og hafði heim-
ili sitt á Lundi, hjá Kristjáni Jóns-
syni frænda sínum. Hann vann við
þjóðveginn í Nýja Islandi, en varð,
eins og fleiri, að hætta vinnu þegar
l>ólan skall á. Hann lá í bóluveikinni
í 8 vikur.
Vorið 1877 og frameftir sumr-
inu vann Jóhannes í samverki með
Kristjáni frænda sínum í Lundi við
afi setja upp trjáviðargirðingar og
annað, sem laut að búskapnum erfiða
í þá daga í Nýja íslandi.
Jóhannes mun ekki hafa farið i
burtu úr Nýja íslandi fvr en snemma
á árinu 1878, þá fór hann austur á
Kyrrahafsjárnbraut og vann þarn ærri
ár samfleytt. Hann vann á “con-
tract 15” þegar verkfallið mikla var
gert árið 1879, sem áður er getið. Á
gufubát vann hann á sumrum. Vet-
urinn 1881—82 vann hann norður i
Dýrey með Birni Andréssyni við
fiskiveiðar. í
Jóhannes mun hafa flutt á heimilis-
réttarland sitt í Argyle um sama
leyti og Björn félagi hans. Hann á
nú fjórar jarðir (640 ekrurj þar.
íveruhús hans er vel vandað og allar
byggingar hans hinar fullkomnustu
að öllu leyti. Yfir það heila, stendur
bú hans með miklum blóma.
Jóhannes hefir ekki kvænst, en
fóstrað hefir hann bróðurson sinn,
sem ber nafn hans, efnilegur maður.
Vel kynt sæmdarhjón hafa verið
hjá Jóhannesi í langan tíma og hjálp-
að honum til að stunda bú hans. Þau
heita Sigurgeir Friðfinnsson og Berg-
ljót Jónsdóttir. Þau bjuggu seinast
á íslandi í Saltvík á Tjörnesi, komu
til Ameríku árið 1889. Jóhannes og
Bergljót eru bræðrabörn.
Jóhannes Sigurðsson er bezti
drengur að reyna hann, góðlyndur
maður og gat verið gamanyrtur á
yngri árum sínum. Hann er lágur
á vöxt og þrekinn og hefir verið afar
harðfenginn og fylginn sér, enda kom
sér betur að svo væri fyrir þá, sem
vinnumenn voru hjá Sigurjóni á
Laxamýri að þeir ekki væri lingerðif.
Líka þurfti Jóhannes á hörku að
halda eitt sinn á Víðivöllum í
Fnjóskadal, þá barn að aldri. Allir
karlmenn fóru að heiman um haustið
er hann var þar og voru að heiman
tvær vikur, en stórhríðar voru ná-
lega upp á hvern dag. Jói var einn
heima og mátti annast um öll útiveA.
TME CANAOIAN SA1.T CO, LIMITED
Skemtilegt þótti þeim, sem þetta
ritar, að heimsækja nú fyrir skemstu
félagsbræðuma Björn Andrésson og
Jóhannes Sigurðsson, þeir em báðir
fomkunningjar hans frá fyrri ár-
um hans og þeirra hér í landi; voru
þá i samverki, þó einkum Björn. Og
öskar sá sem ritar þeim bjartra elli-
ára.
borleifur Jackson.
A ifl A itl A -* A A W A W A « A ,W, X A W- A ■ A ■ A
TTttt TTtTTTTTTTTT I T ‘I1 T 'I Tl'T f
} Glaðar stundir }
Bjarni Eyjólfson ungur bóndi frá
Langruth, Man., gifti sig í Winnipeg,
mánudaginn 16. apríl sl. Gekk að eiga
Miss Guðnýju Johnson. Giftingarat-
höfnin fór fram að 259 Spence St.
Séra Friðrik J. Bergmann gifti þau.
Nokkru eftir að þau hjónin voru
komin norður hingað, heim til sín,og
sest að á landi því er Bjarni á, gerðu
nokkrir vinir og kunningjar Bjarna
þeim hjónum óvænta heimsókn, að
heimili þeirra, að kveldi föstudagsins
27. apríl.
’Hófst þar samsæti, sem byrjaði
með því að Magnús Pétursson Ias upp
ávarp til hinna nýgiftu hjóna og færði
þeim vinagjöf, að miklum hluta i pæn-
ingum, frá vinum þeirra norður hér.
Mrs. Guðbjörg Valdimarsson las
upp og færði þeim hjónum kvæði sem
hún hafði ort.
Svo byrjuðu ræðuhöld og söngur.
Söngnum stýrði Ágúst Eyjólfsson
bróðir Bjarna Eyjólfssonar.
Þessir menn töluðu, taldir eftir því
sem þeir tóku til máls: Magnús Pét-
ursson, Steini B. Olson (Þorsteinn
BjörnssonJ, Björn Bjarnason, Davíð
Valdimarsson, Pétur Jakobsson, Á-
gúst Eyjólfsson og Halldór Davíðson
Bjarni Eyjólfsson þakkaði fyrir hönd
þeirra hjóna, samsætið og gjöfina
með vel völdum orðum.
Að loknum ræðuliöldum voru bom-
ar fram rausnarlegar veitingar, er
konur þær er samsætið skipuðu höfðu
haft með sér og framreiddu. Þegar
staðið var upp frá borðum skemtu
menn sér við söng, dans og samræður.
Um 40 manns tóku þátt í samsæt-
inu sem varaði fram á morgun og fór
hið bezta fram. Almennar lukkuósk-
ir fylgdu hinum ungu og efnilegu ný-
giftu hjónum fram á æfibraut þeirra.
Bjarni Eyjólfsson er ættaður frá
Laugarvatni í Laugardal. Foreldrar
hans voru Eyjólfur bóndi á Laugar-
vatni Eyjólfsson. frá Snorrastöðum
og kona hans Ragnheiður Guðmunds-
dóttir ættuð frá Eyvindartungu. Guð-
ný Johnson er ættuð frá Arnkolsgerði
í Vatnahreppi í Suður-Múlasýslu.
Foreldrar hennar: Jón Eiríksson
bóndi í Arnkelsgerði, dáinn, og eftir
lifandi kona lians Margrét Sigurðar-
dóttir.
Wild Oak, Man., 4. mat 1917
H. D.
II.
í tilefni af því að þau heiðurs-
hjónin G. Johnson og kona hans, sem
lengi hafa búið hér í Winnipeg og
nú síðast að 745 Winnipeg Ave.
(Emely Block, eru að flytja burt
úr bænum, var þeim boðið í heið-
urssamsæti að .heimili Mr. og Mrs.
Andersonar að 545 Toronto St., og
safnaðist þangað allstór hópur vina
þeirra og kunningja.
1 þákklætis- og kveðju skyni voru
heiðurshjónunum afhentir $25, og
auk þess voru fluttar margar stuttar
ræður, er allir lýstu hlýju og vináttu.
Vistir voru frambornar og alls kon-
ar skemtanir byrjuðu að endaðri mál-
tíð, sem stóðu yfir þangað til kl. 2
um nóttina. Skemtu menn sér með
söng og samræðum, spilum, leikjum
o. fl.
Heiðursgestirnir þökkuðu af alhug
þessum mörgu vinum; ekki einungis
fyrir gjafirnar, heldur einkum og sér
t lagi fyrir það hugarþel, sem fram
kom gagnvart þeim við þetta tækifæri.
Vögguljóð.
Eg stund þá eygi, ástin mín!
—1 hún óðum nálgast mig —
er lengur ei eg fegin fæ
i fang mítt tekið þig,
og glatt mig við þitt bernsku-bros,
og borið þig á arm,
og raulað við þig ljúflings lag
og lagt þig mér að barm.
Það er sú stund, mitt elskað barn!
þá æskan kallar þig
og léttum fetum leiðir glöð,
á lífsins ferða-stig. x
Og þrá og löngun blíð þig ber
frá barnsins sæla frið. —
Þú gengur frá mér, góða barn,
sem geisli’ um sólsetrið.
Og ef þú Iifir, lífið sjálft
mun líka kalla þig.
Æ, lát þá ei þess galsa glaum
þig ginna’ á villustig.
En stefndu beint á stjörnu þá
sem stærst og fegurst skín;
hún lýsir þér um lífsins hjarn,
og leiðir upp til sín.
En oft á þinni æfileið
er yndi lífsins dvín,
mun bernskuminning björt og hlý
þér benda heim til mín,
og leggia aftur lítið barn
í Ijúfrar móður skaut;
hv'ar ungur fyr þú áttir skjól,
og enga kendir þraut.
Og þó að eg sé orðin nár
og orpin moldu, köld;
og fái ei þig sungið sætt
í svefn, eins og í kvöld.
Mun vögguljóð mitt — ljúfa barn!
þig láta sofna rótt
við minninganna milda barm,
um myrka vöknótt.
Maria G. Arnason.
HEIMSINS BEZTA
MUNNTÓBAK
Kaupmannahafnar
Hefir góðan
keim
Munntóbak sem
endist vel
Hjá öllum tóbakssölnm
Friðarboð.
Verkamenn og jafnaðarmenn á
Rússlandi hafa kosið framkvæmdar-
nefnd í félagi sem sendir boð öllum
þjóðum um það að taka saman hönd-
um til þess að koma á friði.
Friðarnefnd jafnaðarmanna setur
nú á þingi í Stokkhólmi í Svíþjóð og
ætlar þessi sama framkvæmdarnefnd
að senda fulltrúa þangað. Enn frem-
ur hefir verið ákveðið að senda full-
trúa til allra þjóða bæði þeirra, sem
í stríðinu eru og hinna sem utan við
það standa og fara fram á það að
saman sé komið tafarlaust á alls-
herjar friðarþing, sem haldið v'erði
með fulltrúum allra þjóða í einhverju
friðar landi. Það sem samþykt hefir
verið af þessari friðarnefnd eins og
hér segir:
1. Að haldið verði alþjóða friðar-
þing fyrir forgöngu jafnaðarmanna.
2. Að bjóða þarigað fulltrúum frá
öllum sem fallast á hugmynd verka-
manna og jafnaðarmanna á Rússlandi
til þess að samþykkja áskorun til allra
þjóða um friðarsamninga.
3. Að kosin sé allsherjar fram-
kvæmdarnefnd frá verkamanna- og
jafnaðarmannafélagi á Rússlandi og
öllum jafnaðarmönnum í öllum heimi.
til þess að undirbúa þetta alheims
friðarþing.
4. Að semja tafarlaust og senda
ávarp til allra þjóða heimsins og sér-
staklega til jafnaðarmanna í löndum
bandamanna um það að mæta á al-
heims friðarþingi
5. Að senda fulltrúa til allra þjóða
bæði hlutlausra og í stríðinu og fá
þær til þess að senda fulltrúa á frið-
þing jafnaðarmanna í Stokkhólmi.
6. Að friðarþingið sem haldið
verði frá öllum heimi, verði í hlut-
lausu landi.
7. Að stjórnir allra þjóða séu
beðnar að leyfa öllum fulltrúum á
þessi friðarþing óhindraða för und-
antekningarlaust. •
Mannfallið er 10,000,000 í
daga.
1,000
Fyrir tveim vikum voru liðnir 1000
dagar frá því stríðið hófst og hefir
mannfallið á þeim tima verið yfir
10,000,000, eð.a 10,000 á hverjum degi
eða 416 á hverjum klukkutíma. Af
þessu eru 90,000 frá Canada og 11,000
að eins frá Winnipeg. Tæplega er
til heimili í Winnipeg sem mannfallið
hefir ekki snert. Fimtán þjóðir taka
þátt í stríðinu.
GÓÐAR VÖRUR!
SANNGJARNT VERÐ!
Áreiðanlegir verkamenn
Petta er það sem hvern mann og konu
varðar méstu á þessum tímum. Heim-
sœkið verkstœði vort og þér sannfærist
um alt þetta. Nýjustu snið, lægsta| verð
í bœnum. Velsniðin föt sem ætíð fara vel
H. SCHWARTZ & CO.
The Popular Tallors 563 Portafije Ave.
Phone’Sh. 5574
160 ekrur af landi
14 milu frá Nettle brautarstöðinni fæst leigulaust fyrir
yfirstandandi ár ef aðeins eru ræktaðar 80 ekrur, sem þegar
eru plægðar. Landið hefir gefið af sér undanfarin ár frá
60 til 70 tonn af góðu heyi. J?að má leigjandi taka frítt.
Ráðsmaður þessa blaðs hefir umboð
að gjöra samninga.
Larsen’s Rheumatism Sanitorium
449 Main St.
Phone: M. 4574.
Arkansan hvera aðferð er höfð við liðagigt, bakgigt og
húðsjúkdómum.
Gigt orsakast af þvagsjúkdómum í blóðinu; þig losnið
við það á þennan hátt.
Fimm ára reynsla við Arkansas hverina.
Hér eru taldir fáeinir af hinum mörgu sjúklingum, sem
geta sagt ykkur um lækninguna, sem þeir fengu í Larsen’s
gigtarhælinu.
Mrs. J. L. Knight, Ph. G. 399.
Mrs. A. H. Hoskings, 712 Portage Ave.
Mr. A. Corbett, Shipman Court, Suite 15.
Mr. W. H. Steadman, C.N.R. Weightmaster, Fort Rouge
Mr. A. W. Amott, Transcona.
ALMENNINGI KUNNGERIST
að vér höfum byrjað
THE TIRE EXCHANGE
STÆR8TA TIRE VERKSMIDJA VE8TUR-OANADA
Allar tegundir af Tires, sem efnið í er af beztu tegund og
verkið vel af hendi leyst. Hvort heldur vanalegar Tires
eða Good-year í öllu véðri og sem kosta uppgerðar
þriðjung minna en vanalega.
Þegar vér gerum þœr upp brúkum við fjórum pundum meira
af Rubber heldur þeir sem upphaflega bjuggu þær til.
Sendið Tires yðar með Express. Ef þær eru þess virði að |gert
sé við þær og skulum vér láta yður vita um verð, eða
sendið oss þær og vér borgum fyrir þær hæsta verð.
Skrifið í dag
Allar bæjarviðgerðir sóttar og fluttar heim.
318-320 Hargrave Street, Winnipeg, Man.