Lögberg - 26.07.1917, Blaðsíða 2

2
LÖGrBERG, FIMTUDAGINN 26. JúLí 1917
’,Islendingar viljuin vjer allir vera“
Hinn tuttugasti og áttundi
ISLENDINGADAGUR
Verður haldinn í
SÝNINGARGARDI WINNIPEG-BORGAR
FIMTUDAQINN 2. AQUST 1917
Forseti hátíðarinnar: Dr. B. J. Brandson.
Til Athugunar:
Hátíðahaldið opnast kl. 9 árdegis.
Allur undirbúningur er nú fullgerður, eftir
beztu vitund nefndarinnar. Að eins eitt er nauð-
synlegt til að gera daginn þetta ár þann bezta
íslendingadag, sem nokkum tíma hafir haldinn
verið hér í Winnipeg — það, að sem flestir íslend-
ingar sæki daginn. Sjálfsagt sækja hann allir
fslendingar, sem eiga heima í Winnipeg, og er von
á, að sem flestir úr íslenzku bygðunum komi einn-
ig og taki þátt í skemtuninni.
Klukkan 10 byrja hlaupin fyrir böm frá 6 til 16
ára, og þar eftir hlaup fyrir fullorðið fólk, menn
og konur, gift og ógift, ungt og gamalt. peir,
sem vom áægðir með verðlaunin í fyrra, verða enn
þá ánægðari í ár, því nefndinni hefir hepnast
ágætlega að fá góða og þarflega muni, en ekkert
glingur.
Máltíðir verða veittar allan daginn af “Jón
Sigurðssop” I.O.D.E. kvenfélaginu, og er það nægi-
leg trygging fyrir því, að góður matur fæst þar
keyptur með sanngjömu verði. En þeir, sem vilja
hafa mat með sér, geta fengið heitt vatn ókeypis.
Frá klukkan 3 til 5 verða fluttar ræður og
kvæði og sungnir ættjarðarsöngvar, og spiluð ís-
lenzk lög.
Breyting á fyrirkomulagi íþrótta.
Áður hefir verið svo til hagað að félög og
klúbbar einungis hafa tekið þátt í þefm; en sök-
um þess hversu margir eru fjarstaddir frá félög-
um, er öllum einstáklingum boðið að taka þátt í
hvaða íþróttum sem er. Verðlaun éru bæði mörg
og glæsileg, og er enn tími til að senda nöfn
þeirra sem þátt vilja taka í íþróttum, sé það gert
nú þegar.
Nefndin skorar í nafni íslenzks
þjóðernis á þjóðflokk vorn að fjöl-
menna á hátíðina.
Skemtiskrá:
1. Minni Bretaveldis:
Ræða—Jóh. G. Jóhannsson.
Kvæði—Jóh. Magnús Bjamason.
2. Minni íslands:
Ræða—Séra Jónas A. Sigurðsson.
Kvæði—Einar P. Jónsson.
3. Minni ísl. hermanna:
Ræða—Séra Bjöm B. Jónsson.
Kvæði:Sig. Júl. Jóhannesson.
4. Minni Canada:
Ræða—Miss Jórunn Hinriksson.
Kvæði—O. T. Johnson.
5. Minni Vestur-íslendinga:
Ræða—Sveinbjöm Johnson lögmaður.
Kvæði—Jón Runólfsson.
Barnasýning.
íslenzk bændaglíma.
Knattleikur fyrir stúlkur.
Hljóðfærasláttur; æfðir flokkar.
Aflraun á kaðli.hlaup og stökk.
Allskonar íþróttir.
Dans.
Klukkan 8 byrjar dansinn; flokkur Th. John-
ston leikur á hljóðfæri. Verðlaun verða gefin
þeim sem bezt dansa.
Hljóðfæraflokkur “lOOth Grenadier” spilar
íslenzk lög.
Enginn fær að fara út úr garðinum og koma
inn í hann aftur ókeypis án þess að hafa sérstakt
leyfi.
f forstöðunefnd dagsins era :
Dr. B. J. Brandson, forseti.
Th. Borgfjörð, varaforseti.
J. J. Swanson, skrifari.
Hannes Pétursson, féhirðir.
P. Bardal Jr. H. Metnsalems
Sig. Björnsson. Ámi Anderson
Fred Swanson. Einar P. Jónsson
Amgr. Johnson. O. T. Johnson
Sig. Júl. Jóhannesson. Th. Johnson
VERÐLAUNASKRÁ ISLENDINGADAGSINS 1917
1.
FYRSTI PARTUR
Byrjar kl. 10, árdegis
1— Stúlkur innan 6 ára, 40 yards
Verfilaun, vörur.....................$1.25
verfilaun, vörur..................... 1-00
verölaun, vörur.........................'5
2— Drengir innan 6 ára, 40 yaisls
verfilaun, vörur.....................$1.25
verfilaun, vörur...................... L00
verfilaun, vörur .......................75
3— Stúlkur ö til 8 ára, 50 yards
verfilaun, vörur....................$1.2.)
verfilaun, vörur................. . • l-ÓO
verölaun, vörur.........................75
4__Drensir « til 8 ára, 50 yards
verfilaun, vörur.....................$1.25
verðlaun, vörur....................... 100
verfilaun, vörur........................75
5—Stúlknr 8 til 10 ára, 75 yards
verfilaun, vörur r...............' • -$1.75
verfilaun, vörur . . .. ■ ■ ■ ■...... 1-50
verölaun, vörur ..................... 1-25
«—©rengir 8 til 10 ára, 75 yards
verfilaun, vörur.....................$1.75
verfilaun, vörur..................... 1-50
verfilaun, vörur..................... 1-25
7— stúlkur 10 til 12 ára 100 yards
verfilaun, vörur.....................$3.00
verfilatm, vörur . . ................ 2.00
verfilaun, vörur................'. .. 1.00
8— Drengir 10 til 12 ára, 100 yards
verölaun, vörur......................$3.00
verölaun, vörur...................... 2.00
verfilaun, vörur......................1.00
9— Stúlkur 12 tik 14 ára, 100 yards
verfilaun, vörur................. .. $3.50
verfilaun, vörur..................... 2.50
verfilaun, vörur..................... 1.50
10— Drengir 12 til 14 ára, 100 yards
verfilaun, vörur......................$3.50
verfilaun, vörur..................... 2.50
verðlaun, vörur...................... 1.50
11—Stúlkur 14 til 16 ára, 100 yards verðlaun, vörur $3.75 21—Kapplilaup, ein míla
verfilaun, vörur 2.75 verfilaun, vörur 1.75 2. v'erfilaun .. silíur medalía
12—Drengir 14 til 16 ára, 100 yards verfilaun, vörur $3.75 verfilaun, vörur 2.75 22—Uástökk, hlaupa til 1 verfilaun g-ull medalía
verfilaun, vörur 1.75 3—ógiftar stúlkur yfir 16 ára, ÍOO yards verfilaun, vörur $4.00 verðlaun, v'örur 2.00 ’• ver51aun bronze medalía 23—Kapphiaup, 220 yards 1. verfilaun gU]j medalía
verfilaun, vörur 3.00 3. verðlaun KPrtn7n i:„
14—Giftar konur, 100 yards verfilaun, vörur $4.00 verfilaun, vörur 3.00 24—hangstökk, hlaupa til 1. verðlaun . . gU]] medalía
verfilaun, v'örur 2.00 15—Giftir menn, 100 yards verfilaun, vörur $4.00 3. verfilaun brorrze medalía 25—Hopp, stlg, stökk, tástökk 1. verðlaun/ gull medalía
verfilaun, vörur 2.00 3. verðlaun bronze medalía
16—Konur 50 ára og eldri, 50 yards
verfilaun, vörur....................$4.00
verfilaun, vörur.................... 3.00
verfilaun, vörur................... 2.00
17—Karbnenn 50 ára og eldri, 75 yards
verfilaun, vörur....................$4.00
verfilaun, vörur................... $3.00
verðlaun, vörur.................... 2.00
ANNAR PARTUR
Byrjar kl. 1 eftir hádegi
18—Knattleikur kvenna
1. verfilaun, “Bon Bon” öskjur .... $11.00
2. verðlaun, “Bon Bon” öskjur .... 5.50
1»—Kapphlaup, menn, 100 yards
1. verfilaun.................gull medalía
2. verfilaun...............silfur medalía
3. verfilaun...............bronze medalía
20—Langstökk, jafnfætis
1. verðlaun..................gull medalía
2. Verfilaun...............silfur medalía
?. verölaun................bronze medalía
26— Stökk á staf
1. verðlaun...................g’till medalía
2. verfilaun.................silfur medalía
verðlaun............ bronze medalía
27— Bamasýnlng
verfilaun, vörur ...................$6.00
verfilauny vörur.................... 5 oq
verðlaun, vörur....................' 4 00
28—Glíinur
verfilaun, vörur...................$10.00
verfilaun, vörur.................... 7.00
verfilaun, vörur.................... 3 qq
29—-\firaun á kaöli
Winnipegmenn og utanbæjarmenn
verfilaun ..............sjö vindlakassar
30—Brjónaðlr karlmannssokkar
verfilaun, vörur....................$7.00
verölaun, vörur ................... 5_qq
verfilaun, vörur.................... 3 qq
31—Dans byrjar kl. 8
VerSlaunadags ageins fyrlr ínlendinga
1. verfilaun, vörur...................$7.00
2. verfilaun, vörur................... 5.OQ
3. verfilaun, vörur................... 3,qq
Maðurinn og vélin.
Eftir R. G. Ingcrsoll.
Hugvit og uppfindingar hafa marg-
faldað samkepnina í heiminum. Pafi'
má svo afi orði komast aS verkamaS-
urinn sé ekkert annaS en hjóltönn í
vél þeirri, er hann vinnur mefi. Hann
er knúfiur áfram af því sem aldrei
þreytist; hann veröur afi fófira þafi
sem aldrei sefist. Þegar vélin stöfiv-
ast, þá er hann vinnulaus—matarlaus.
Hann hefir ekkert getafi dregifi sam-
an; vélin sem hann reyndi afi fylla
og aldrei saddist, bætti ekki kjör hans
— hún var ekki fundin upp fyrir hann
Fyrir nokkrum tíma heyrfii eg mann
segja, afi þafi væri ómogulegt fyrir
þúsund gófia vélfræfiinga aö fá at-
vinnu, og taldi hann þafi skyldu
stjórnarinnar afi sjá fólkinu fyrir
starfi. Fáum augnablikum sífiar
heyrfii eg annan segja afi hann væri
afi selja vélar til þess afi snífia í dúka;
hann hrósafii vélinni á hvert reipi og
kvafi hana geta unniö á viö 20 manna;
kvafist ’ hann hafa selt tvær þeirra
fyrir viku sífian á klæfiskerastofu í
New York og heffiu fyrir þafi 40
manna mist vinnu. Hvert sem litiS
er, sést þafi og heyrist, afi mönnum er
sagt upp vinnu og vélar koma í þeirra
stafi. Þegar stórar vinnustofur fækka
mönnum — mönnum sem héldu þeim
lifandi, voru þeim þafi sama, sem
hugsanirnar eru heilanum, þá taka
þeir allir saman höndum og fara, en
vinnustofan er eftir auö eins og
skræltóm hauskúpa.
Nokkrar vinnuhræfiur koma saman
af einhverjum vana og standa vifi
lokafiar dyrnar og brotna gluggana.
Þeir líta hverjir á afira mefi kvífia-
fullum áhyggjusvip á þreytulegu and-
litunum og tala um raunir sínar,—
um vinnuleysifi, háa verfiifi á matvör-
unni og gestinn grimma, sem þeir
eiga í vændum — veturinn. Þeim er
þafi fullljóst afi þeir hafa ekki fengifi
þafi, sem þeim bar af því, sem starf
þeirra framleiddi. Þeir skilja þafi
fullvel, afi vélin inni varfi þeim ekki
til hamingju né hagsældar. Þeir
renna augunum á skrauthýsi hús-
bænda sinna. Fyrir hvafi eru þau
bygfi? Fyrir það fé, er þeir fram-
leiddu, og til samanburöar hugsa þeir
um litlu, lélegu hreisin sín; þröngu,
lágu, óheilnæmu kytruna, sem þeir,
ef til vill, ver$a þó aö yfirgefa á
morgun, reknir út á klakann mefi
börn og konu fyrir ,þá sök, að vinnan
varfi þeim ekki svo arfiberandi, að
þeir gætu greitt húsnæðisgjaldið. Þeir
hafa ekkert afgangs —• ekkert nema
sjálfa sig úttaugafia og slitna í þarfir
aufikýfingsins. Þafi her ekki á öfiru
en afi vinnuveitandinn hafi alsnægtir.
Jafnvel þegar hann “fer á höfuðifi,”
éverður gjaldþrotaj, þá hefir hann
meiri þægindi og hetra líf, en verka-
mafiurinn átti kost á. Auðkýfingur-
inn kemur fram sem hagfræfiiskenn-
ari; hann segir verkamanninum að
hann skuli vera sparsamur, og þó veit
hann þafi vel, afi á meðan þafi fyrir-
komulag er, sem nú á sér stafi, þýfiir
sú sparsemi, sem aufimaSurinn kennir
honum, ekkert annafi en þafi, afi kaup
hans yrfii lækkafi. Á meðan þafi
ranglæti rikir, sem nú er, verfiur spar-
semi vinnulýösins afi eins til þess, afi
hrúga enn þá meira fé í vasa hinna
ríku. Hv'er einasti sparsamur mafiur,
sem neitar sér um þægindi Hfsins,
veikir óafvitandi möguleika sína og
annara til þess afi kjör þeirra verfii
bætt. Þrælar þeir, er ekki vildu
strjúka, hjálpufiu til þess afi herfia
hlekkina á höndum og fótum hinna.
Eins er því varifi mefi þá sparsemi,
er aufimenn kenna fátæklingunura,
— hún er í raun réttri ekkert annafi
en kvalir, og þafi afi þeir kvelja sig
til þess afi þykjast hafa nóg, nota hin-
ir sem sönnun fyrir því, afi kaupifi sé
nægilega hátt. En segifi mér: Er
þafi nokkursstafiar bofiifi í nokkurri
heilbrigöri löggjöf, afi allir verka-
menn ættu afi neyta svo lítillar fæfiu,
sem afi eins nægfii þeim til þess, afi
eklci væri hægt afi segja afi þeir heffiu
orfiið hungurmorfia ? Er þafi gilt lög ■
mál, sem vinnumaðurinn verfii afi
hlýfia, afi hann skuli vinna baki brotnu
í dag, afi eins í því skyni, afi hann geti
kevpt sér nægilegt vifiurværi á morg-
un, til þess afi hann hnígi ekki nifiur
vifi vinnu sína örmagna af hungri?
Er þafi eina v'onin, sem hann hefir
leyfi til afi ala í brjósti sér,—það
og að — deyja?
Aufimennirnir hafa stöfiugt talifi
sér þafi heimilt afi mynda félagsskap.
og þeir telja sér þafi heimilt enn þanr.
dag í dag. Verzlunarmenn halda
stefnumót og ákvefia verfi á hvers-
konar varningi og þafi stundum mjög
ósanngjarnt. Hafa verkamenn ekki
sama rétt til afi mynda félagsskap og
bera ráfi sín saman? Aufimennirnir
koma saman í bankastofum, leikhús-
um efia opinberum sölum. En bá
sjaldan sem verkamennirnir ráfia ráfi-
um sínum, koma þeir saman á stræt-
um og gatnamótum. Og hvers vegna
er þafi ? Ástæfian ligguf í augum
uppi: Þeir geta ekki keypt sam
komuhús. öll félög hafa horn í sífiu
þeirra, því þau eru flest afi einhverju
leyti tól í höndum aufimanna. Aufi-
urinn hefir hald á land- og sjóher,
hann hefir í hendi sér löggjöf og lög-
reglu, dómstóla og framkvæmdarvald.
Þegar ríkismenn ganga í félagsskap,
eru þafi skynsamleg samtök, en ]>egar
fátæklingarnir reyna þafi, þá er þaö
“samsæri.” Ef þeir vinna í einingu,
ef þeir hafa stefnumót til ráSagjörfia
þá er þafi “skrílsháttur.” Ef þeir
reyna afi mjaka ofan af sér einhverj-
um af þeim mörgu og þungu fótum,
sem á þeim trofia, þá er sjíkt kallafi
“árás afi ósekju.”
Hvernig stendur á því að aufivald-
ifi stjórr.ar stjórninni? í’þessu rík:
('Ameriku) er þú stjórnmálavaldinu
jafnt skift á mefial manna.’ Lagaiega
hafa allir sama rétt. Hér eru miklu
fleiri fátækir en ríkir. Hvernig getur
það þa rétt verifi, afi láta þá ríku
Kaupmannahafnar
Munntóbak
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa- mestu tó-
baks blöðum, ey
Þetta er tóbaks-askjan semUbyfgSt að Vefa
hefir að innihalda heimsinsalgjörlega hfeint
bezta munntóbak.
Hjá öllum tóbakssölum
— hina fáu — hafa bæfii töglÍQ_x>g
hagldirnar? Hví skyldu ekki fátækl-
ingarnir mynda öflugan félagsskap
til þess afi ráfia framkvæmdarvald-
inu, löggjafarvaldinu og dómstólun-
um? Skyldu þeir aldrei skilja til
fulls, hversu mikiö vald og afl þeim
er í lófa lagifi? Stunur, kvein, kvart-
anir, ásakanir heyrast af vörum hinna
undirokufiu, hinna sveltandi og særfiu,
lifandi-og stríSandi, af vörum deyj-
andi barna, kvalinna kvenna, örvænt-
andi manna. Þeir tímar hafa komifi
og koma, afi sá sem af átrofiningí
sterkara brófiur neyddist til þess afi
verfia beiningamafiur, þolir þafi ekk:
afi lifa lengur á bónbjörgum; hann
gengur í félag vifi alla sína líka og
kemur til leifiar eina mefialinu, sen:
hægt er að beita — þafi er stjórnar
bvlting; hann hefir heiningaprykifi
— vonarvölinn — afi stöng og festir
vifi hana förumann ræflana; snýr
þeim upp í strífismerki — sigurfána.
Undir þess háttar merkjum hafa verifi
háfi þau einu afsakanlegu strífi, sem
heimurinn á til í eigu sinni — strífi
fyrir réttlæti, fyrir frelsi, fyrir sönnu
Iífi.
Hvernig á afi mifila málum á milli
v’erkamannsins og vinnuvélarinnar ?
Kemst vélin framvegis í hendur vinnu-
lýfisins? verfiur því komifi til leifiar
afi þessi öfl náttúrunnar starfi börn-
um hennar til heilla og blessunar?
Skyldi óhófifi ávalt haldast í hendur
við hugvitifi ? Skyldi vinnulýfiurinn
nokkru sinni verfia nógu skynsamur
og nógu sterkur til þess afi eignart
vélarnar? Verfia vélarnar framvegis
til þess afi stytta vinnijtímann afia til
þess afi lengja hann? Verfia þær til
þess afi skapa hvíldarstundir fvrir
ifijuma'nninn efia verfia þær einungis
til þess afi gera ríka ríkari, fátæka
fátækari ? Er mafiurinn virkilega ó-
sjálfstætt verkfæri? Er þá ekki til
nokkur miskun, nokkur líkn? Getur
mafiurinn ekki verifi nógu skynsamur
til þess afi verfia göfugur, réttlátur?
efia stjórnast hann af sömu lögum og
önnur dýr efia grasiö á jörfiunni, sem
hann gengur á? Stóra eykin stelur
birtunni og ljósinu frá litlu trjánum;
sterkari dýrin eta hin minni máttar;
þafi er trjónan, hrammurinn, hófur-
inn, tönnin, höndin, kylfan, sverfiifi
og byssan, sem öllu ræfiur. Því er
stjórnafi af ágirnd, sjálfselsku, rang-
læti, hroka, tilfinningarleysi. Þegar
hesturinn á götunni, sem dregur kerr-
una, yfirkominn af þreytu, sár af
höggum, máttvana af hungri, af-
skræmdur af hor, sér annan hest
strokinn og kemdan, sléttan og gljá-
andi, feitan og fjörugan, hnarreistan
og hnakkakertan, skreyttan fögrum
aktýgjum, þá hljóta jafnvel hjá hon-
um — skynlausri skepnunni — afi
vakna jafnafiarhugmyndir; hugmynd-
ir um þafi, hversu mikill sé ójöfnufi-
urinn og hvílík þörf sé á jöfnufii.
Þessi sami gamli hestur, — uppgef-
inn, hungrafiur, margbarinn og meidd-
ur, skilinn eftir fyrir utan girfiing-
arnar þegar heim kemur og öllum
hlifium læst, — hann stendur þar hugs-
andi, hvílir höfufiifi á einum girfi-
ingarstaurnum, og horfir á asnana.
sem ösla þar í allsnægtum. Þafi þarf
engan djúpskygnan hugsanafræfiing
til þess, afi geta skiliS ástæfiuna fyrir
ofsa-æfii stjórnleysingja einmitt af
þessu litla dæmi.
Á þeim tíma, þegar mannát tifik-
aðist, átu hir.ir sterku þá veikari, —•
bókstaflega átu þá. Þrátt fyrir öli
lög, sem mennirnir hafa búifi til, þrátt
fyrir allar framfarir vísindanna, lifa
þeir sterku — tilfinningalausu— enn
þann dag í dag á þeim veikari, efia
réttara sagt, á þeim heimskari! Þafi
er satt, afi þeir eta ekki af þeim kjöt-
ifi né drekka úr þeim blófiið í eigin-
legri merking, en þeir lifa á vinnu
þeirra, á sjálfsafneitun þeirra, veik-
leika þeirra og skorti. Fátæklingur-
inn, sem afskræmir sjálfan sig mefi
of mikilli, of erfifiri, og of langri
vinnu, sem vinnur baki brotnu, nærr:
því nótt og dag, til þess afi reyna, af
yeikum mætti að halda Hfinu í konu
sinni og börnum; fátæklingurinn, sem
aldrei naut neins nema hins versta af
Hfinu, liffii í vonlausum áhyggjum og
dó í huggunarlausri örvænting, hanr.
er eiginlegá heimskingi; hann hefir
verið étinn upp lifandi af mefibræðr-
um sínum.
Þegar eg íhuga allar hörmungar
hins svb kallafia mentafia heims, allar
sorgirnar, öll tárin, alt strífiifi og
basHfi, allar dánu vonirnar, allar ó-
svörufiu bænirnar, alt hungrifi og
kuldann, alla glæpina, svívirfiuna,
smánina, og þegar eg gæti orsakanna.
þá er eg nálega neyddur til afi segja
afi líkamlegt, liókstaflegt mannát, þótt
ílt sé og ljótt, sé þó jafnvel mikln
betra og mildara, en þafi mannát, er
nú tífikast — þafi afi lifa á striti og
svita annara, en láta þá svelta.
Þafi er ómögnlegt fyrír mann, sem
á nokkurt hjarta til í eígu sinni, afi
vera ánægfiur mefi heiminn eins og
hann er nú. Enginn mafiur getur mefi
góðri samvizku neytt jafnvel þess, er
hann hefir unnifi fyrir, — sem hann
veit sjálfur að hann á mefi réttu —
þegar hann veit afi miljónir bræfira
hans lífia skort og hungur.
Þegar vér íhugum hversu margir
verfia hungurmorfia, verfium vér ná-
lega afi vera tilfinningarlausir til þess
afi geta neytt vorar eigin fæfiu. AS
mæta manni, sem er rifinn og tættur
vegna fátæktar, kemur manni til þess,
afi fyrirv'erfia sig fyrir þafi, afi vera
vel til fara. Þegar mafiur sér brófiur
sinn efia systur skjálfandi af kulda, er
eins og manni finnist mafiur hafi
sjálfur ekki rétt til þess afi láta sér
vera hlýtt. Þafi er eins og allur
þeirra kuldi streymi nístandi í gegn
um manns eigifi hjarta—'ef þafi er
nokkufi til.
í landi, þar sem eru miljónir mil-'
jóna ekra af bújörfium svo frjóum, afi
einn mafiur getur framleitt fæfii"handa
þúsundum manna,—í því sama landi
verfii miljónir manna nálega hungur-
morfia. Hvernig er hægt afi skilja
þá vofia heimsku, sem ræfiur öllu
þessu ? Er engin breyting í vændum ?
Eiga lög framleifislu og eyfislu,
uppfindinga og vísinda, einokunar og
samkeppni aufis og stjórnar altaf að
vera fjandsamleg þeim sem strita og
starfa? Ætlar vinnulýfiurinn um
aldur og æfi afi vera svo heimskur,
afi láta meginpart af ávexti verka
sinna lenda í klóm og kjöftum tilfinn-
ingalausra ránsvarga; lenda hjá let-
ingjum og ifijuleysingjum ? Æt!a
þeir afi halda áfram afi ala miljónir
hermanna — manndrápara— til þess
afi drepa sonu sína og bræfiur? Ætia.
þeir afi halda áfrarrí afi byggja skraut-
hýsi handa þessum engisprettum, en
lifa sjálfir í lélegum hreisum, stund-
um verri en fjósum og svínastíum?
Ætia þeir um aldur og æfi afi lífia
blófisugunum aö éta sig upp lifandi?
Ætla þeir enn afi vera þrælar sníkju-
dýranna er þeir fæfia? Vilja ekki heifi-
virfiir menn hætta þvl, afi taka ofap
hattinn fyrir slægum svikurum ? Æti-
ar heifiarleg starfsemi um aldur og
æfi afi falla á kné fyrir krýndri leti
og ómensku ? Ætia þær varir, sem
hafa haldifi sér ósaurgufium af lýg-
inni, endalaust afi kyssa á blófiuga
hönd svikarans ? Geta menn ekki skil-
ifi þafi, afi þeir, sem aö óþörfu gerast
betlarar, eru aldrei og verfia aldrei
göfugmenni, og afi hver einasti heil-
brigfiur mafiur er skyldur afi vinna,
ef hann vill hafa rétt til afi lifa? Vil!
nokkur halda því fram, afi mafiur,
sem upphaflega var til sama réttar
borinn og allir afirir, hafi enga ástæfiu
til þéss aS kvarta? ESa vilja menr.
fylgja þeim reglum, er harðstjórinn
nífiingurinn setti þeim?
Geta menn ekki lært þafi, afi af!
verfiur aö hafa hugsun afi bakhjalli,
ef nokkuö á afi verfia ágengt, og afi
alt sem gjört er í því skyni afi þafi
endist, verfiur afi hafa þann hyrning-
ar^tein, sem heitir — réttlccti.
Ðánarfregn.
Þann 9. maí S. 1. andafiist afi heim-
ili sonar síns, South West Harbor
Maine, Þorkell Jónsson 80 ára gamall.
foreldrar Þorkels sál. voru Jón Sig-
urfisson ('kallafiur Brúnar Jón) og
Gufirún Sigurfiardóttir kona hans,
sem lengi bjuggu á Brún í Svartár-
dal í Húnavatnssýslu. Þorkell sál.
liffii mest æfi sinnar í Skagafirfii,
uns hann fluttist vestur um haf árifi
1900 ásamt konu sinni Maríu Stefáns-
dóttur, sem dáin er fyrir sjö árum.
Þorkell sál. var vel greindur mafi-
ur og vel látinn af öllum sem þektu
hann. Hann var ætífi glafiur og
skemtinn í vifiræfium við hvern sem
var og kunni oft frá mörgú frófilegu
afi segja, því hann var þaullesinn og
minnugur vel.
Þorkells sál. er sárt saknafi af
börnum hans sem lifa hann hér á
ströndinni ásamt fjölda kunningja
bæfii vestan hafs og austan.
Binn af vinum hins látna.
Every 10
' Packet of x
WILSON’S
FLY PADS
WILL KILL MQRE FLIES THAN
\ $8°-°worth of any
v STICKY FLY CATCHEP
Ilretn í nieðferð. Seld í livcrrl
lyfjaliúð og t matvörubúCum.