Lögberg - 09.08.1917, Page 7

LOChBERG, FIMTUDAGEnN 9. ÁGÚST 1917
7
Fimni ungmenni
á Gimli, Man.
druknuð I Winnipegvatni 10. ágöst 1916.
Á djúpið var haldið frá hjartkærri strönd
í hásumars brosandi leiði,
>ar æskan og vonimar héldust í hönd
á hugljúfu tímanna skeiði;
en svifhröðu bárurnar léku sitt lag
við ljósgyltu sundin um heiðskíran dag.
Frá góðvinum hljómuðu árnaðar orð
en örlögin sátu að völdum,
þar hjartfólgin ungmenni bárust um borð
í burtu með rísandi öldum.
En brothætt er fleyið á daganna dröfn
og dulinn vor tími og síðasta höfn.
Eg gleymi því aldrei hvað sorgin var sár
með sviplegu fregnina grimmu,
að vinina fimm hefði freyðandi sjár
þar falið í helskauti dimmu.
J?að sýndi hvað lífdaga leið vor er hál
með leiftrandi vonir og stundanna tál.
Úr djúpinu líkin þeir færðu á frón
og fundimir helguðust tárum.
Já, aldrei á Gimli var sorglegri sjón
með söknuð á hugarins bárum;
frá syrgjendum stigu í himininn hljóð
við hjartnanna brennandi skilnaðar óð.
Nú blundar þú sonur með brúði við hlið
því bjartur er ferillinn genginn.
Og dóttir sem skilin ert vinina við
á vori með þagnaðar strenginn,
1 brjósti þíns maka er blæðandi sár
og bamið þér fellir hin saklausu tár.
Með sorgir í hjarta eg horfi af strönd
á hafið og öldumar þungu,
er grönduðu fleyi og brutu þau bönd
sem bundu mig vinunum ungu.
En minningin fögur á eilífan óð
sem ómar og lifir þó gröfin sé hljóð.
Fyrir hönd Mrs. Sigurbjargar P. Guðlögson.
M. Markússon..
Vínbann að fornu
og nýju.
Margir halda a$ vínnbandshug-
myndin og haráttan gegn áhrifum á-
fengra drykkja og verzlun meS þá,
sé tiltölulega ný.
Þetta er hinn mesti misskilningur.
Sú barátta er svo að segja eins göm-
ul og mannkynssagan.
Núverandi ritstj'óri þessa blaðs
skrifaði dflitla grein um það efni fyrir
20 árum í blaðið “Dagskrá” á íslandi
og sýndi fram á villukenningu þeirra
manna sem vildu tileinka þá baráttu
seinni tíðinni og þessajri kynslóð.
í þá daga voru bindindis eða bann-
ræður ekki sem vinsælastar, og voru'
þeir kallaðir ofstækismenn og sér-
vitringar, sem réðust á helgi drykkju-
siðanna og brennivínsverzlunarinnar.
Þessvegna var það að á jmóti þessari
áminstu grein var ýmislegt sagt og
svo litið á, sem hún væri úti á þekju
skrifuð.
En bindindisstarfið hélt áfram, og
vínbannsmálið hélt áfram og því er
nú komið svo langt að jafn vel þeir
sem allrasvæsnastir voru gegn því,
eru orðnir því fylgjandi og telja það
meðal þeirra mála, sem þjóðin eigi
að láta sér annast um.
Á laugardaginn birtist grein í blað-
inu “Tribune” með fyrirsögninni:
"Vínbannsmenn að \ferki síðan 560
fyrir Krists burð.”
Er í þessari grein flutt nákvæm-
lega sama kenningin, er vér mint-
umst á fyrir 20 árum og talin var
ofstæki.
“Tribune” segir að bindindis- og
bannmál hafi ef til vill verið á
dagskrá þjóðanna síðan mannkynið
var til.
Vitnar höfundur greinarinnar í bók
sem Guy Hayler” hefir nýlega gefið
út og heitir: “Vínbann í öllum lönd-
um.”
Fyrstu bindindis- og bannkenning-
ar voru bygðar á trúfræði jafnframt
siðfræði. Austurlanda trúarbrögðin
kröfðust þess flest að fylgjendur
þeirra væru algerðir bindindismenn.
Prestar, vísindamenn og læknar hjá
Austurlanda þjóðum tóku saman hönd-
um í þessu efni.
Búddatrúarmenn, Bramatrúarmenn,
Múhameðstrúarmenn og allir aðrir
trúflokkar á Indlandi hafa frá alda
Öðli skipað fylgjendum sínum algert
bindindi.
Hinir mörgu ibúar í Birma, mikl-
um hluta Kína, Síam og Tibet eru
allir Búddatrúar og þess vegna algerð-
ir bindindismenn. Alls er talið að í
Asíu séu 500,000,000 Búddatrúar-
manna, ,eða fimm sinnum eins margir
og íbúar allra Bandaríkjanna; og
gera prestarnir þar sitt bezta til þess
að útiloka áfengi í allri mynd.
Árið 560 fyrir Krist fæðingu var
hafin sterk og öflug vínbannshreifing
af æðstu prestum, lærðustu mönnum
og læknum Hindúanna.
Hin mikla löggjöf Hindúa, er
Manu hét, gaf út ákveðið bann- gegn
áfengisnautn og áfengisverzlun. Þar
er þetta meðal annars:
“Enginn skal sitja til borðs, enginn
ganga til fórna og enginn lesa með
þekn er áfengra drykkja neyta. Eng-
inn skal tengjast slíku afhraki hjú-
skaparböndum. Drykkjumaðurinn og
vínsalinn skulu útilokaðir úr öllu
mannlegu félagi og sviftir öllum rétt-
indum. Hann skal útilokaður sem
afhrak veraldar; brennimerktur með
óafmáanlegri fyrirlitningu; hann skal
yfirgefinn af sínum eigin foreldrum,
og ekki vera liðinn í félagi neinna
siðaðra manna.”
Þannig var ]jað í Austurlöndum
fyrir þúsundum ára.
En það var ekki einungis þar sem
þessi barátta gegn hinu allra mesta
böli, er heimurinn hefir þekt, sem
þetta stríð var háð í fornöld.
Jafnvel á Englandi var málið tek-
ið til alvarlegra athugana á fyrstu
árum þess eftir að þing komst á.
Voru þar þá samin lög til þess að
draga úr böli drykkjskaparins. Árið
1327 var lögleitt þar að takmarka
tölu áfengissölustaða og árið 1495
var dómendum landsins veitt vald ti!
þess að banna með öllu vínsölu í viss-
um héruðum, þar sem þeir teldu þess
þörf. Árið 1553 var það ákveðið að
í engri borg' né bæ skvldu leyfðir
fleiri vínsölustaðir en tveir, nema í
Lundúnaborg: þar máttu þeir að eins
vera f jórir; þrír í Westminster,
átta í York og sex í Bristol. Árið
1556 var tilbúningur áfengis með
öllu fyrirboðinn um tíma. Árið 1604
var áfengisgerð aftur bönnuð, en
það bann numið úr gildi til þess að
afla fjár í ríkissjöð; en afttir sett í
gildi vegna matarskorts. En veruleg
og áhrifa mikjl lög j þessa átt komust
ekki í gildi á Englandi fyr en 1853.
Þess má geta að i Atneríku var
þá fyrir löngu byrjað á þessu starfi.
Meðal annars hafði maður sem James
Oglethorpe hét fengið þau lög sam-
þykt af Englendingum fyrir nýlendu
sina Georgía, að bannaður væri þang-
að aðflutningur áfengra drykkja. Og
þótt þessum lögum yrði aldrei vel
framfylgt, þá voru siðferðis áhrif af
baráttu þessa manns afarmikil.
Sá hét þó Wood Dow er fyrstur
getur talist bannvinur hér í álfu, sem
vérulegum breytingum kom á. Hann
hefir ritað bók um þetta efni, er
hann nefnir “Endurminningar.” Seg-
ir hann þar frá því að ári eftir að
friður var saminn i st-ríöinu 1812
hafi nokkrir góðir borgarar i Port-
land komið sanian í kv'ekarahúsi til
Sátu þeir þar umhverfis borð og
drukku, ræddu um ofdrykkjuna óg
skaðsemi hennar og nauðsyn þess að
draga úr henni, en töldu það með
öllu óhæft að vilja banna vínnautn í
hófi og áfengissölu.
Þessi fundur varð til þess að vekja
upp allmik'ar æsingar gegn Sextíu og
níu manna félaginu; voru þeir taldir
uppreistarmenn líkt og þeir sem nú
vilja útiloka áfengi af Eimskipum ís-
lands, og reynt að telja mönnum trú
um að ryk það sem þeir þyrfluðu
upp væri mótstætt heill þjóðarinnar.
Svo mikið kvað að mótstöðu gegn
þessu félagi að nokkru eftir hófsemd-
armanna fundinn var reynt að eyði-
leggja kirkju Dr. Paysons og hús það
sem félagið hélt í fundi sina.
1 Portland í Maine voru aðal vín-
gerðarstöðvar og vöruhús; þar var
bölið mest; þar sáust afleiðingarnar
bezt og þar vöknuðu fyrst bindindis-
og bannhreyfingar, en þar var eðli-
lega mótstaðan einna mest
Áhrif hinna “Sextíu og níu” komu
brátt í ljós. Árið 1818 var það að
söfnuður sá er Dr. Payson prédikaði
hjá rak í burtu nokkra meðlimi, sem
töku þátt í brennivínsgerð. Nokkru
siðar var það ákveðið að takmarka
baráttuna að eins á móti hinum sterk-
ari drykkjum.
í New York var prestur sem Dr.
Lyman Beecher hét. Hann flutti sex
ræður á móti áfengi; og eru þær með
því svæsnasta sem um það mál hefir
verið sagt. En áhrif þeirra voru ó-
trúlega mikil. í einum stað segir Dr.
Beecher meðal annars: “Hver er sá
kaupmaður, sem» svipast eftir ábata-
samri verzlun á góðum stað, að hann
forðjiðist bústaði friðsamra bænda
og veldi sér stað í bæ, þar sem krökt
væri af ósjálfbjarga drykkjubjálfum,
áflogahundum og blótvörgum; við-
bjóðslegum vændiskonum og óhirtum
börnum; gömlum bústöðum*" með
brendum viðpm, * brotnum rúðum
og öllu líkara því að helvíti
væri en á jarðríki?” í ávarpi
sínu til löggjafanna segir Dr. Beecher
“Yður er í hendur fengið það vopn,
sem bezt bítur og þyngst heggur
gegn skrímsli ósiðferðinnar. Þér
eigið að vaka yfir velferð þjóðarinn-
ar eins og móðir vakir yfir barni
sínu. í stað þess að selja áhrif yðar
djöfli ólifnaðarins með því að leyfa
umboðsmönnum hans áfengisgerð og
eitursölu, eigið þér að kasta honum
út í ystu myrkur lagalegrar fordæm-
ingar. Til þess eruð þér kjörnir.
Þér eigið að veita heilbrigðum
straumum inn í þjóðlífið, en ekki eit-
urlindum áfengisbölsins.”
Neel Dow segir að Dr. Beecher
hafi verið einhver merkasti og á-
hrifa-mesti bindindis- og bannmaður
fyrri tíma: Dr. Beecher sýndi fram
á að erfitt yrði, ef ekki ómögulegt.
að lyfta þjóðinni upp í hærra veldi
siðferðis- og menningarlega nema
því að eins að áfengisverzlunin yrði
fyrst bönnuð með lögunt í allri mynd.
Árið 1827 var stofnað félag í bænurn
New Sharon, þar sem allir skuldbinda
sig, er í það gengu, til þess að neyta
einskis áfengis. Eftir árs starf voru
félagsmenn orðnir 70 að tölu. Nokkru
síðar myndaðist fimm manna félag
með sömu stefnu í bænum Provest
og ári síðar í Windsor, Buchfield og
Gorham. 1829 var eitt stofnað í við-
bót i Gardiner. Smám saman fóru
menn að veita þessu máli athygli og
ljá því fylgi sitt. Urðu þeir fyrir
athlægi lengi fram eftir, og jafn ve!
ofsóknum, en þegar sterkir menn og
mikils megandi fóru að veita því
stuðning og lið, þá dró úr ofsóknunum.
H. C. Potter biskup, Dr. Benjamin
Rush, L. M. Sargent sagnaritari og
fleiri gerðust forvigismenn málsins,
og ritaði hinn síðastnefndi margar
sögur því til styrktar. Auk þess
barðist öfluglega maður sem E. C.
Delavan hét og var stórkaupmaður í
New York. Gaf hann út margar
bækur af ritum Dr. Rush, Dr. Beech-
ers, Sargents o. fl.
Nú kom fram maður í Massa-
chucettes er Appleton hét; bar hann
upp frumv’arp í þinginu þess efnis að
banna skyldi áfengissölu í srnærri
skömtum en 60 pottum. Var það eða
átti að vera fyrsta sporið til algers
vínbanns. En á ntóti þeim lögum
reis upp prestur sem Hildreth hét;
hélt hann þvi frant að eitt af því sem
væri meðfæddur réttur manna væri
það að selja áfengi og neyta þess.
Þrátt fyrir mótstöðu hans og fleiri
bárust áhrifin frá Vesturheimi aust-
ur til Englands og var þar stofnað
félag “Alrikis sambandið”; en litið
varð því ágengt þangað til áhrif bár-
ust þangað frá öðrum áttum.
1830 hófst bindindis- og bannstarf-
ið í Noregi og Svíþjóð; þaðan barst
það til Þýzkalands og Austurríkis urn
miðja 19. öldina.
1814 reis upp félag í Bandaríkjun-
um meðal hinna svokölluðu “Samein-
uðu bræðra í Kristi”; þeir komu því
til leiðar að áfengisnautn var með öllu
bönnuð þeim er félaginu ti]heyrðu
nema aðeins sem læknislyf, og árið
1818 var það samþvkt á kirkjuþingi
Presbytera í Genova héraði í New
York að enginn þeirra skvldi neyta
áfengis nerna til lækninga. Árið
1826 var stofnað hið svokallaða “Bind
indisfélag i Vesturheimi” og var þá
unnið af alefli móti áfengisnautn-
inni.
þess að stofna félag, í þeim tilgangi
að útrýma áfengum drykkjum. Þar
voru staddir hinir fremstu og virð-
ingarmestu prestar í Maine, sem hétu
Edward Payson og Ichabod Nichols.
Félagið var kallað “69 manna
félagið” (“'The sixty-niners”).
Annar fundur var haldinn í Maine
til þess að íhuga hvað gert yrði til
þess að stöðva böl drykkjuskaparins.
Sá fundur var haldinn í v'eitinga-
húsihúsi og voru þar sfaddir menn,
sem annast létu sér um það að stemma
stigu fyrir algerðu bindindi.
Voru þar mættir aðallega þeir sem
kalla sig hóídrykkjumenn, eins og nú-
lifandi bindindismenn kannast við.
Goodtemplara félagið v'ar ekki
stofnað fyr en 1851; var þá eins og
nýtt líf færðist í málið og áhugi
vaknaði, þótt starfsmenn væru fáir í
fyrstu. Þeir höfðu .ákveðnari rekl-
ur og einbeittari stefnu, en áður hafði
þekst; vöktu þeir miklu meiri mót-
stöðu og eftirtekt en dæmi voru til
og það svo að margir risu ttpp gegn
því með ofsa og heitingum; en hins
vegar vakti félagið virðingu fyrir sér
og starfi sínu, þar sem það var auð-
sætt að hér var gengið hreint að verki
og um ekkert hálfverk að ræða; enda
mun ekkert félag hafa komið eins
miklu til leiðar né fest dýpri rætur.
Árð 1869 var stofnað “Vínbannsfé-
Tannlækning.
VIÐ höfum rétt nýlega fengið tannlæknir sem
er ættaður frá Norðurlöndum en nýkominn
frá Chicago. Hann hefir útskrifast frá einum af
stærstu skólum Bandaríkjánna. Hann hefir aðal
umsjón yfir skandinavisku tannlækninga-deild
vorri. Hann brúkar allar nýjustu uppfundingar
við það starf. Sérstaklega er litið eftir þeim sem,
heimsœkja oss utan af landsbygðinni.
Skrifið oss á yðar eigin tungumáli Alt verk
leyst af hendi með sanngjörnu verði.
REYNIÐ OSS!
VERKSTOFA: TALSÍMI:
Steiman Block, 541 Selkirk Ave. St. John 2447
Dr. Basil (TGrady,
áður hjá International Dental Parlors
WINNIPEG
Business and Professional Cards
Dr. R. L HURST,
Member of Royal Coll. of Surgeons,
Eng., útskrtfatSur af Royal College of
Physlcians, London. SérfrætSingur I
brjóst- tauga- og kven-sjúkdúmum.
—Skrifst. 306 Kennedy Bldg, Portage
Ave. (á mðti Eaton’s). Tals. M. 814.
Heimili M. 2696. Timi til viStals:
kl. 2—6 og 7—8 e.h.
HVAÐ sem þér kynnuð að kaupa
af húsbúnaði. þá er Kægt að
semja við okkur, Kvort Keldur
fyrir PENINGA UT I HÖND eða að
LÁNI. Vér höfum ALT sem til
húsbúnaðar þarf. Komið og skoðið
OVER-LAND
HOUSE FURNISHING Co. Ltd.
580 Main St., horni Alexander Ave.
lOc TOUCH-O 25c
NORWOOD’S
Tá-nagla Me ð al
læknar fljótt og vel
NAGLIR SEM VAXA í H0LDIÐ
Þegar meðalið er brúkað
þá ver það bólgu og sárs-
aukinn hverfur algerlega
ÞAÐ MEÐAL BREGST ALDREI
Tll sölu Kjá lyfsölum eða
sent með pósti fyrir $1.00
A. GAROTtjtHS, 164 IJoseberr) St., St James
Búið til i Winnipeg

Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sberbroeke & William
Trlkpbonb garry 3BO
Offich-Tímar: 2—3
Heimili: 776 VictorSt.
Telbphonb garry 3*1
Winnipeg, Man.
Dagtals. St.J. 474. Næturt. St.J.: 866.
Kalli sint á nótt og degi.
D R. B. GERZABEK.
M.R.C.S. frá Englandi, L.R.C.P. frá
London, M.R.C.P. og M.R.C.S. fr&
Manitoba. Pyrverandi aðstoðarlæknlr
við hospital I Vfnarborg, Prag, og
Berlín og fleiri hospltöl.
Skrifstofa f eigin hospítali, 415—417
Fritchard Ave., Winnipeg, Man.
Skrifstofutim'i frá 9—12 f. h.; 3_6
og 7—9 e. h.
Dr. B. Gerzabeks eigið hospítal
415—417 Pritchard Ave.
Stundun og lækning valdra sjúk-
linga, sem þjást af brjóstveiki, hjart-
veiki, magasjúkdómum, innýflaveikl,
kvensjúkdómum, karlmannasjúkdóm-
um, taugaveiklun.
Vér leggjum sérstaka áherzlu á að
selja meðöl eftlr forskriftum lækna.
Hín beztu lyf, sem hægt er að fá,
eru notuð eingöngu. þegar þér komið
með forskriftlna til vor, megið þér
vera viss um að f& rétt það sem
læknlrinn tekur tll.
COLCLEUGH Sk CO.
Notre Dame Ave. og Sherbrooke St.
Phones Garry 2690 og 2891
Giftingaleyfisbréf seld.
Dr. O. BJORN8ON
Office: Cor, Sberbrooke St WiUism
iYilbpbonri garry 33«
Offioe-tímar: 2—3
HBtMIL.ll
76« Victor 6t.«et
IRLKFHONKi garry 768
Winnipeg, Man.
THOS. H. JOHNSOW og
HJALMAR A. BERGMAN,
fslenzkir l.igfrægisgar,
SRmrsTOFA:— Room 811 McArthoc
Building, Portage Avenue
ÁaiTUN: P. o. Box 165«.
Telefónar: 4503 og 4304. WianipH
Gísli Goodman
tinsmiður
VBRK9TŒBI
Horni Terooto og Notre D«u
” áSSItt.
Oarry aeea
J. Swanson & Co.
Venle með iaeteignir. Sjá utn
toy^o:aAn~**Uno‘
Aburður til þess að fægja mfilm, er
I könnum; ágætt á málmblending,
Tals. M. 1738
Heimasími Sh. 3037
Skrifstofutími:
9 f.K. til 6e.K
kopar, nlkkel; bæði drýgra og áreið
anlegra en annað.
Winnipeg Silver Plate Co., Ltd.
136 Rupert St„ Winnipeg.
CHARLE6 KREGER
FÖTA-SÉRFRÆÐINGUR (Eftirm.Lennox)
Tafarlaus lækning á Kornum, keppum og
innvaxandi nöglum. Hraðnudd og fleira.
Suite 2 StobartBI. 290 Portage A»e., Winqipeg
Sendið Lögberg til íslenzkra hermanna
lagið” í Bandaríkjunum og 1874
“HvitabandiS” eða “Kristilegt bind-'
indisfélag kvenna”; en 1888 “Bann-'j
félagiö” fAnti-Saloon LeagueJ. Loks-
ins var 1896 stofnað “AlþjóCa sið-
bótafélagið". Síöan 1890 hefir það
verið bannað að selja áfengi sjóher
Bandaríkjanna og lðöi voru lög sam-
þykt í þinginu sem einnig bönnuðu
áfengissölu til hermanna á landi.
Þótt bindindis og bannmálið Eafi
víða átt öfluga starfsmenn hafa
hvergi, ef til vill, komið fram fleiri
eða einbeittari starfsmenn í þeim vín-
garði en í Bandaríkjunum. Þar kom
fram kona ein um aldamótin síðustu
er Carrie Nation hét; hún ferðaðist
riki úr ríki með öxi í hendi sér og kall-
aði á tal við sig vínsala og fór fram
á það með góðu að þeir legðu niður
sitt ljóta starf og tœkju upp ærlega
atvinnu. Þegar það hafði engin
áhrif tók hún sig til og braut með
öxi sinni alt sem fyrir varð og notað
var við vínsöluna, svo sem tunnur,
flöskur, gluggarúður í drykkjustof-
um o.s.frv. Hafði hún með sér hóp
kvenna og ferðaðist sjálf og flutti
^yrirlestra. Þótti aðferð hennar
ofsafengin, en það dylst engum, sem
fylgst hafa með málinu að sá heiti
neisti sem hún kveikti stækkaði óðum
og óx að áhrifum; er ekki hægt að
segja hversu mikil áhrif hún og starf
hennar hefir haft. Eitt er víst og það
er það að þar sem vinsölubann hafði
verið um tugi ára og vín selt í lög-
leysu, þar braut hún og bramlaði, en
slapp bæði við sekt og fangelsi og
eftir það var farið að framfylgja
lögum betur en áður.
Þá má ekki gleyma að nefna hinn
mikla siðbótamann og alþjóðaborg-
ara William Jenngs Bryan. Hann
hefir um nokkra áratugi barist fyrir
v’mbanni og haft alheimsáhrif í þá
átt. Árið 1913 strengdi hann þesí
heit að í öllum Bandaríkjunum skyldi
verða algert bann gegn tilbúningi,
inr^flutningi, útflutningi, umflutningi
og sölu allra áfengra drykkja árið
1920. Lítur vel út fyrir að sú heit-
strenging verði efnd, eftir þeim stóru
skrefum sem nú eru stigin í þvi landi.
Margir hafa risið upp víðsvegar til
þess að reyna að stöðva þessa vín-
bannsöldu, en orð þeirra hafa ekki
gertr annað en að tefja — verulega
hindrun hefir ekki verið um að tala;
málið hefir þokast áfram hægt og
eðlilega, þangað til nú að það er að
stiga síðustu sigursporin svo að segja
um heim allan. Einn hinna grirnm-
ustu manna á móti málinit hefir ver-
ið Bruno E. Fink. Hann sagði einu
sinni að alt glamur og alt ryk hinna
ofstækisfullu hannmanna, væri ekki
áhrifameira en flugur á nautshorni,
eða óráðshjal hins brjálaða manns á
geðveikraspítalanum. En bannmenn
héldu og halda sinu fram hvað sem
brennivinspostularnir sögðu og segja.
Ritgerðin í “Tribune”, sem þetta
er bygt á er mjög frÖðleg og löng,
en óvinsæl hefði hún verið fyrir 20
árum; nú þykir hún ágæt. — Tímarn-
ir breytast og mennirnir með.”
SORGIR
1.
Maður hét John Longer De Sulles
og átti heima í New York. Árið 1910
fór hann í járnbrautarerindum til
Chile. Þar kyntist hann stúlku, sem
Bancia Errezuriz hét. Ári síðar
giftust þau og fór vel á með þeim í
fyrstu. í júlímánuði í fyrra koinst
konan að því að maður hennar hafði
bréfaviðskifti við aðra konu, sem var
dansmær og leikkona; sótti hún þegar
um skilnað frá honum og fékk hann.
Þau áttu einn son og var hann hjá
föður sínum; hann var rúmra fjögra
ára. Á fimtudaginn var kom konan
þangað sem maðuinn átti heima og
bað hann að lofa drengnum að koma
með sér og vera með sér mánaðar-
tíma í Chile á heimili foreldra henn-
ar; hún ætlaði þangað daginn eftir.
Hann neitaði þessu. Þegar hann
gekk frá henni og ætlaði inn skaut
hún hann til bana og bíður nú dóms
i fangelsi, kærð fyrir morð.
óeirðir í Bandaríkjunum.
Heil miklar óeyrðir eiga sér stað i
Bandaríkjunum. Nokkrir bændur í
Oklahoma höfðu náð sér vopnum og
hótað uppreisn nýlega vegna herskyldu
laganna. Þeir héldu þvl fram að í
þjoðstjórnarríki sé það óeðlilegt að
herskylda skuli eiga sér stað án
þjóðar atkvæðis og kváðust mundu
veita alla þá mótstöðu sem þeir geti.
Hótuðu þeir að brenna borgir og
eyðileggja járnbrautir, hindra störf
og teppa flutninga og vinna með öllu
því ofbeldi sem þeir gætu gegn her-
skyldunni. Herlið var sent til þess
að bæla uppreistina niður, en upp-
reistarmennirnir voru orðnir um
1000 og voru harðir í horn að taka,
samt tókst að sefa þá í bráðina, en
þessi hreyfing er að breiðast út og
stafar af henni mesti voði ef áfram
heldur.
Fjölkvæni.
Lögreglustjórinn i bænum Schreiber
i Ontario, sem William Dickinson
Cowley heitir, hefir verið tekinn fast-
ur' í Fort William fyrir fjölkvæni.
Er sagt að hann hafi kvænst stúlku
hér i Winnipeg 5. december 1916:
stúlkan heitir Emma Winson og átti
heima í Hugo byggingunni. Cowley
átti og á konu á Englandi og eiga
þau börn saman, eftir því sem fréttin
segir. Nú er Miss Winson á heimili
Cowleys í Schreiber. Cowley átti
heima að 411 Brandon Ave. þegar
hann var í Winnipeg. Hann var
byggingamaður hér, en fór til Eng-
lands i herinn; þaðan var hann látinn
fara sem ófær hermaður. Þegar hann
kom aftur kvæntist hann þessari
stúlku.
Herstjóri skotinn.
Erdelli herstjóri í Pétursborg segja
fréttir á laugardaginn að hafi verið
myrtur. Hafði v’erið læðst aftan að
honum og hann skötinn í bakið til
bana.
Dr- J. Stefánsson
«01 Boyd Building
C0R. P0RT/\CE A7E. & E0M0)«T0|4 IT.
Stuadar eingöngu augna, ejrina. naf
og kverka sjúkdóma. — Er að hitta
frákl. I0-I2 f. h. «g 2 -5 e. h.—
Talsimi: Main 3088. Heimili 105
Olivia St. Talsími: Garry 2315.
1UARKET JTQgL
ViB sölutorgiB og Ctty Hall
$1.00 tíl $1.50 á dag
Eigandk P. O’CONNEILL.
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. «g Donald Streat
Tals. mam 534£.
Talsímið Garry 3324
J. W. MORLEY
Hann málar, pappírar
og prýðir hús yðar
ÁÆTLANIR GEFNAR
VERKIÐ ABYRGST
Finnið mig áður en þér
látið gera þannig verk
624 Sherbrook St., Winnipeg
592 Ellice Ave. Tals. Sh. 2096
Ellice Jitney og
Bifreiða keyrsla
Andrew E. Guillemin, Ráðsm.
THE IDEAL Ladies & Gentlemens
SH0E DRESSING PARL0R
á móti Winnipeg leikhúainu
332 Notre Dame. Tals. Garry 35
JOSEPH TAYLOR,
LÖGTAKSMAÐUR
Helmilis-Tals.: St. John 1844
Skriístofu-Tals.: Main 7978
Tekur iögtaki bæ8i húsaleiguskuldir,
vet5skuldir, vlxlaskuldlr. AfgrelSlr alt
sem aC lögum lýtur.
Room 1 Corbett Blk. — 615 Main St.
Talsímið Main 5331
HOPPS & Co.
bailipfb
Tökum lögtaki, innheimtum skuldir og
tilkynnum stefnur.
Room 10 Thomion BL, 499 Main
Fred Hilson
Uppboðshaldari og virðingamaður
Húsbúnaöur seldur.-gTÍpir, jarðlr, fast-
eignlr og margt fleira. Hefir 100,000
feta gðlf pláss. Uppboðssölur vorar 4
mifivikudögum og laugardögum eru
orfinar vinsælar. —• Granite Galleries,
milli Hargrave, Donald og Ellice Str.
Talsímar: G. 455, 2434, 2889
Lightfoot Transfer Co.
Húsbúna&ur og Piano
flutt af mönnum sem
vanir eru því verki.
Tals. Garry 5071 544 Elgin Ave.
A. S. Bardal
84» Sherbrooke St.
Selur Iíkkistur og annast um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann alskonar minnisvarða
og legsteina.
Heimilia Tala.
Skrifstð-fu Tala. ■
- Oarry 2151
Oarry 300, 375
rLUlTm til
151 Bannatyne Ave
Horni Rórie Str.
í stærri og betri verkstofur
Tals. Main 3480
KanalyElectricCo
Motor Repair Specialist
Electric French Cleaners
Föt þur-hreinsuð fyrir Sl.25
þvl þá Korga $2.00 ?
Föt pressuð fyrir 35c.
484 Portage Ave. Tals. S. 2975
Canadian Art Gallary
585 MAIN ST. WINNIPEG
Sérstök kjörkaup á myndastu'kkun
Hver sem lætur taka af sér mynd
hjá oss, fær sérstaka mynd gefins.
Sá er lætur stækka mynd fær
gefins myndir af sjálfum sér.
Margra ára íslenzk viðskifti.
Vér ábyrgjumst verk'ifi.
KomiS fyrst til okkar.
CANADA ART GALLF.RY.
N. Donner, per M. Malitoski.
Það sem mest á ríður.
Áð hafa líkamann í rétt-
um stellingum ríður mest
á af öllu því, sem heilsunni
tilheyrir. Ef maginn er í
góðu lagi, þá hjálpar hann~*
til að losna við alt óheil-
næmt og halda líkamanum
starfandi og blóðinu hreinu
og taugunum styrkum.
Triners American Elixir of
Bitter Wine er-lyf, sem al-
drei bregst að lækna maga-
veiklun. J>að hreinsar inn-
ýflin og styrkir allan líkam-
ann. pað læknar hægða-
leysi, meltingarleysi, höf-
uðverk, taugaveiklun, slapp-
leika o.s.frv. ]7ess vegna er
það að svo margir lofa það.
Verð $1.50. Fæst í lyfja-
búðum.
Til þess að lækna gigt,
taugaþrautir, tognun. bruna,
mar og bólgu o. s. frv. er
Triners ábyrður óyggjandi
og mjög mikið notaður, því
hann læknar fljótt og var-
anlega. Verð 70 cent; fæst
í lyfjabúðum eða sent með
pósti. Jos. Triner, Manu-
facturing Chemist, 1333-
1339 S. Ashland Ave.,
Chicago, 111.