Lögberg - 06.12.1917, Blaðsíða 6

Lögberg - 06.12.1917, Blaðsíða 6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6. DES^MBER 1917 Húsmœður! Venjiö yöur á sparnaö, og þrifnað. Fariö vel meö matinn. l>ú færð meira brauö og betra brauö ef þú brúkar PURITV FLOUR "MORE BREAD AND BE.TTER BREAD" 144 Glaðar stundir. Á föstudagskveldið voru gefin sam ar. í hjónaband af sér R. Péturssyni, herra Jóhann Straumfjörð og ungfrú Anna María Johrnson, aö heimil Mr. og Mrs. Gísla Jónssonar, 906 Banning street.. Brúöguminn er sonur Mr. og Mrs. Straumfjörð, Lundar P. O. Man., en brúðurinn dóttir hr. Jóns Benjamíns- sonar og önnu heit. Jónsdóttur seinni ■konu hans; hálfsystir Benjamíns, ís- aks, Þórarins og Gísla, en alsystir Einar P. Jónssonar og séra Sigurjóns á Barði i Fljótum. Brúðurinn var leidd til brúðarbekks af Gísla bróður sinum og var Miss Þorbjörg Kernested, brúðarmey, en Þórarinn Jónsson að- stoðaði brúðgumann. Elzta dóttir Gísla, Bergþóra, lék brúðgöngulagið, En giftinga sálma- lögin spilaði Einar P, Jónsson. Rausnarlegar veitingar voru fram- reiddar og skemtu menn sér lengi naet ur við spil og söng. Stephan G. Stephanson las kvæði, og ýmsir fluttu stuttar ræður. Um þrjátíu manns sátu hófið, sem var að öllu hið ágætlegasta. Brúðhjónin fengu margar fagrar brúðargjafir Skemtisamkomur tvær, allfjölsóttar voru haldnar í vikunni sem leið. Var hin fyrri á þriðjudagskveldið í Skjald- borg, að tilstuðlan kvenfélags safnað- arins, og var húsfyllir, og þótti takast ágætlega. Síðari samkoman var á fimtudags- kveldið í Goodtemplarahúsinu og stóðu fyrir því “Dorkas”-meyjar, fyrstu hitersku kirkjunnar. Hvert sæti var fullskipað. Skemti.skráin v'ar einkenni- leg og Ijómandi falleg. Skiftist á söngvar, skrautsýniogar, upplestur o. fl. “Dorcas’-meyjarnar kuona sannarlega tökin á því að skemita fólkinu. Vinnuvísindi. ('Frasrtrh.J, 1 Þá var að framkvæma það sem reikningurinn hafði sýnt að átti að vera hægt. Fýrst var valinn einn verkamaður til þess að gera tilraun, og honum lofað 60% hærra kaupi, ef hann vildi vinna eftir því sem honum væri sagt fyrir. Verkstjórinn stóð sVo með úrið í hönd allan daginn og skipaði fyrir, hvenær hann ætti að taka upp járnbút og bera og hvenær hann ætti að hvíla sig. Fyrsta daginn lauk hann í tæka t»ð 47smálest, og svo æ síðan. Smámsaman völdust úr fleiri sem gátu leikið þetta sama, og jfengu þeir allir 60% hærra kaup en áður, en ekki nerna áttundi hver mað- ur af þessum 75 hafði líkamsburði til þess. Hinir voru þá settir í aðra vinnu. Varla þarf kð taka það fram, að málsverkið var Ker sem annarstað- ar sniðið svo, að þeir sem það unnu ofreyndu sig ekki, en auðvitað urðu þeir að fylgja réttum reglum um hvíldirnpr. Engum virðist hafa hugkvæmst, að nein vtsindi þyrfti við mokstur, fyr en Taylor. Og þó mundi engin geta sagt fyrir fram, hve mörg kílógrömm góður mokari ætti að taka á rekuna i hvert sinn, til þess að afkasta sem mestu, hvort þau ættu að vera 5, 10, 15, 20 eða hvað. Slíku verður ekkt svarað nema með tilraunum. Taylor hagaði þeim svo: Hann valdi eina tvo beztu mokarana úr, og borgaði þeim há laun til að leggja sig vel fram við tilraunirnar. Voru þeir svo látnir moka, þunganum á rekunni smám- saman breytt, og allar aðstæður við starfið athugaðar nákvæmlega af vön- urn mönnum vikurn saman. Varð sú reyndin á, að góður mokari afkastaði mestu dagsverki með því að hafa 9,5 kg. á rekunni. Voru því hafðar tíu tegundir af rekum til skifta. eftir þvi hvaða efni var mokað, svo að þunginn yrði æ hinn sami. Þá voru og gerðar tilraunir urn það, hv’e lengi mokarinn væri að fylla hverja rekuna, eftir því hvort hann stakk henni inn í haug eða mokaði af sléttu, eftir þv't hvernig undir hefini var o. s. frv. Þá var athugað, hve lengi væri verið að kasta af rekunni í til- tekna fjarlægð og hæð. Þegar öll- um þessum rannsóknum var Iokið, og búið að ákveða hvíldina eftir vinnu- }x)Iinu, voru mokararnir látnir fylgja settum reglum, og niðurstaðan varð þessi eftir þrjú ár (við Bethlehem stálVerksmiðjuna, þar sem tilraunirn- ar voru gerðarj: Það sem 590 menn að meðaltali mokuðu með gámla laginu, moktiðu 140 með því nýja. Áður mokaði hver maður að meðaltali 16 smálestir á dag, nú 59. Meðaldagkaup manns var áður $1,15, nú $1,88. Moksturkostn- aður við hverja smálest var áður $0,072, nú $0,033, og í þessum lága kostnaði við moksturinn á hverri smá- lest var þó falinn allur aukakostnað- ur við verkfæri, umsjón, tilraunir o. s. frv., sem þetta nýja fyrirkomulag hafði í för með sér. Og um leið blómgaðist hagur verkamannanna i öllum efnum, langt fram yfir það sem áður var. Múrsmíði er æfagömul iðn, en öld- um saman hafa verkfæri og aðferð við hana lítið eða ekkert batnað. Verkfræðingur nokkur, Frank B. Gil- berth að nafni, einn af þessum amer- ísku vinnuvísinda mönnum, tók sér nú fyrir hendur að rannsaka þessa iðn. Hann athugaði hverja hreyfingu múrarans, feldi burt allar óþarfar hreyfingar, og setti snöggar hreyfing- ar fyrir hægar. Hann gerði tilraun um hvert smáatriði, er haft gat áhrif á flýti múrarans og þreytu. Hann ákvað nákvæmlega, hvemig múrarinn ætti að standa í réttri fjar- lægð frá veggnum, vegglímskassanum, og tiglahlaðanum, svo að hann þyrfti engar ójjarfar hreyfingar að gera við að ná í það sem hann þurfti. Hann athugaði hve hár vegglíms- kassinn og tiglahlaðinn ætti að vera, bjó til reisipall með borði á fyrir veggjarefnin, svo tiglar, lím, maður og veggur v'æri alt í réttri afstöðu hvað við annað. Þyssi reisipallur var svo hækkaður af öðrum, jafnóðum og veggurinn hækkaði. Ennfremur var tiglunum hlaðið á trog, þannig að bezta röndin sneri upp, og trogið sett á borðið hjá múraranum; hann þurfti þá ekki að tefja sig á því að athuga hvemig hver tigull ætti að snúa. Og til að raða tiglunum á trogið mátti hafa liðlétting. Þá gætti og Gilbreth þess, að steinlímið væri hæfilega blandað til þess að tígullinn næmi staðar mátulega djúpt,, er þrýst var á hann með hendinni sem hann var lagður með. Hann lét og vinna sam- tímis með báðum höndum. Með öllu {>essu tókst Gilbreth að fækka hreyfingunum,' sem þurfti til að leggja hvern tigul, svo þær urðu 5 í stað 18. Þar sem nú auk jæss var séð um, að samvinnan gengi liðugt, að hver gerði sitt hltitverk á réttum tíma, svo að enginn þyrfti að biða eftir öðrum, og mennirnir valdir til verksins, er það skiljanlegt, að þeir sem voru orðnir leiknir í þessari nýju aðferð gátu hlaðið 350 tiglum á klukkustund, i stað 120 áður. Þeir sem leggja svona stund á að athuga vinnubrögð manna, geta orðið furðu leiknir í því að sjá hvar hreyf- ingu er ofaukið. Einu sinni Var Gil- breth staddur í London. Hann kom þá á sýningu nokkra og bar þar að, sem stúlka ein var að starfa. Hún var svo handfljót, að vinur hans, er með honum var, bjóst nú við að Jrama hefði Gilbreth loks engu við að bæta. Verk hennar var fólgið í því, að líma auglýsingamriða á smákassa, og dáð- ust allir að því hve fljótvirk hún var. Gilbreth horfði áhafa um stund, og fann að hún lauk við 24 kassa á 40 sekúndum. Hann sagði henni þá, að hún færi öfugt að þessu og að hún skvldi reyna aö fara svo og svo að bví. Hún fyrstist við, en hann bað hana svo vingjarnlega, að hún lét til- leiðast. Við fyrstu tilraun lauk hún 24 kössum á 26 sekúndum, og við næstu á 20 sekúndum. Þurfti hún þó ekki að reyna meira á sig en áður, heldur að eins gera færri hfeyfingar. Oft þarf litlu að muna um afstöð- una til þess að verkið vinnist léttara. f verksmiðju einni í Ameriku, hafði verkstjórinn tekið eftir því, að allir stólarnir væru of lágir, svo að vinnu- stúlkurnar hefðu óhentugar armstell- ingar. En j>ær vildu ekki láta hækka stólana, þóttu J>eir góðir eins og þeir voru. Verkstjórinn lét þá án vitund- ar ]>eirra hækka stólana um 2 mm á hverju kvöldi, þegar Jxer voru farn- Oss vantar fslenzka menn og konúr tll a8 læra rakara 18n. par e8 hundr- u8 af þessa lands rökurum verSa at hætta þelrrl vlnnu og fara 1 herlnn, þelr ver8a herskyldaöir. Nú er beztl tlminn fyrir þig aS 4æra góða i8n, og komast I vel borgaSa stö8u. Vér borgum yður gott kaup á meSan þéi eru8 aS læra, og útvegum y8ur beztu stöSu eftir á8 þér eruS búnir, þetta frá $18.00 til $25.00 á viku. Eínr getum vér hjálpaS y8ur til a8 byrja fyrir sjálfan ySur, meS mánaSar af- borgun; aSelns 8 vikur til náms. — HundruS Islendinga hafa lært rakara i8n á skóla vorum og hafa nú gott kaup, eSa hafa sínar eigin rakara stofur. Spari8 járnbrautarfar mef því aS ganga á næsta skóia viS ySar bygSarlag. SkrifiS e8a komiS eftir hár kvenna, I skóla vorum a8 200 Saskatoon. — Vér kennum lika sim- ddn vjoS gn 3o ‘ugj-'ei^Aijitaan ‘un-jp ókeypis bók. Hemphills Barber College 220 Pacific Ave., Winnipeg. Pacific Ave., Wlnnipeg. útibú í Regina, Moose Jaw, og ar, og eftir svo sem hálfan mánuð voru J>eir orðnir mátulega háir, án þess þær tækj eftir því. En þær unnu ]>á miklu betur en áður. Allir vita að menn eru mismunandi viðbragðsfljótir. Sálarfræðingarnir mæla viðbragsflýti manna á þann hátt, að gefið er eitthvert merki, og á þá prófaður að gera tilteknar hrevf- ingar undir eins og merkið kemur, en sjálfritandi tímamælir sýnir bæði live- nær merkið var gefið og hvenær hreyfingin varð. Má mæla viðbrags- flýti manna upp á þúsundasta part úr sekúndu. Með æfingu vex vðbragðs- flýtirinn noikkuð hjá hverjum manni, unz hann stendur í stað og ver ekki meira hjá þeim manni. Þetta próf getur nú komið að góðu haldi, þegar á að velja menn til starfa þar sem riður á að vera viðbragðs- fljótur. í stórri verksmiðju, er bjó til ósköpin öll af stálkúlum í reiðhjól voru 120 stúlkur hafðar til að prófa, hvort lcúlurnar væru gallalausar. Flestar þeirra höfðu verið þarna ár- um saman, svo þær voru leiknar í starfinu. Nú komu vinnuvísindin til. Vinnutíminn var styttur smámsaman, unz hann var 8y2 stund i stað 10j4, stúlkumtm gfin 10 minútna hvild eftlr hverrar 1% stundar vinnu og öll að- staða gerð sem hagstæðust. F.n ná- kvæm athugun sýndi, að J>etta stari reið einna mest á viðbragsflýtinum. Þær sem voru of viðbragðsseinar urðu að hætta. iNðurstaðan varð loks sú, að 35 stúlkur gerðu það verk sem 120 unnu áður, og þó flýtirinn væri svona mikill, var verkið meira en helmingi betur unnið. Stúlkurnar fengu um 80% hærri laun en áður, verksmiðjan betri vinnu og talsvert minni kostnað. Slík .tinemi vekja til eftirbreytni. Amerismir útgefandi, Kent að nafni, hafði gefið út bók Gilbreths um til- raunir þær er eg áður gat um og ver- ið hrifinn af. Hann fór að luigsa um hvort hann gæti ekki hagnýtt þessi vinnuvísindi við sina iðju líka. Eitt af því sem hann þurfti að láta vinna, var að senda út ein 20,000 hréf í senn. Stúlkurnar er unnu þetta starf, höfðu alt af fengið að ráða því sjálfar, hvernig ]>ær færu að því að brjóta bréfin, smeygja þeim inn í umslagið og loka þeirn.' Kent fór nú að athuga, j hvort hann gæti ekki fundið upp betri aðferðir, og þótt hann væri óvanur ' slíkum rannsóknum, tókst honum að koma því lagi á, að stúlkurnar gátu lokið við 20,000 bréf á sama tima og með sömu árevnslu og þær höfðu Hvemig eg lœknaðist af slímhimnubólgu. SAGT A EINFALDAN HATT. An úhalda, innöndunarverkfæra, smyrsla, skaðlegra meðala, reyks eða rafmagns. Læknar dag og nótt pa8 er ný a8ferS. paS er nokk- u8 alveg óvenjulegt. En&lr áburSir, sprautanir e8a daunill smyrsl e8a rjómi. Engar innöndunarvélar né nein önnur áhöld; ekkert til þess a8 reykja né soga, engin gufa né nudd, né innsprauting- ar; ekkert raf- magn né titrings- áhöld, né duft, né plástrar, né innivera. Ekk- ert þess konar, heldur nokkuS nýtt og óþekt; nokkuö þægilegt og heilnæmt; er nokku8, sem taf arlaust læknar. pú þarft ekki a8 bI8a og hanga og borga stórar fjár upphæöir. pvi þú getur stöSvaS þaS á einni nóttu, og eg skal meS ánægju segja þér hvernig þú getur þa8—ókcypis. Eg er ekki læknir og þetta er ekki svo- kallaSur lyfse8ill—en eg er læknaö ur og vinir minir eru lækna8ir. og þú getur læknast. Prautir þínar hverfa 4 svipstundu eins og um kraftaverk væri a8 ræ8a. Eg er frjáls—pú getur orðið frjáls. Slimhlmnubólgan I mér var vi8- bj68sleg og þreytandi; eg var8 velk- ur af henni; hún gerSi mig sljóvan, hún velkti viljakraft minn; hóstinn og ræskingarnar og hrákarnir ger8u mig andstygS öllum og vegna andremm- unnar og lelöinlegs framferSIs höf8u vinir minir 6geS á mér I laumi. Lifs- gle8i min var lömu8 og skynskerpa min sljóvgu8. Eg vissi a8 þetta mundi lei8a mig I gröfina smátt og smátt, þvi á hverju augnabllki dag og nótt var þaö a8 grafa nndan heilsu minni. En eg fékk lækningu og eg er albúinn a8 segja þér frá henni endurgjaldslaust. Skrifa8u mér tafarlaust. Legðu að eins eltt cent á hættu. Sendu enga peninga, a8 eins nafn þitt og áritun á bréfspjaldi og segöu: “Kæri Sam Katz. ger8u svo vel og seg8u mér hvernig þú læknaölst af sllmhimnubólgu og hvernig eg get læknast.” paö er alt og sumt; eg skil þa8 og eg skal senda þér fullar upplýs- ingar tafarlaust og kostnaðarlaust. — DragBu það ekki, skrifa8u mér I dag; snú8u ekki vi8 þessu blaSi fyr en þú hefir skrifa8 og spurt um þessa undra- verSu lækningu, er getur gert þaS fyrir Þig sem hún hefir gert fyrir m’ig. SAM KATZ, Room D.R. 1107 142 Mutual St. Toronto, Ont. komið af 5000 bréfum áður. Þetta varð jafnframt til þess, að verkafólk- ið fékk áhuga á þessum tilraunum, og fór af sjálfsdáðum að hugsa upp nýj- ar og betri aðferðir við ýms önnur störf. Þannig fann ein stúlkan upp aðferð við að frímerkja bréf, miklu fljótlegri en áður hafði tíðkast, svo að hún gat frímerkt 100—120 bréf á mínútunni. Þar sem árangurinn er nú sv'o mikill við óbrotnu störfin, hvers má þá vænta, er flókin og vanda- söm verk verða tekin til alvarlegra rannsóknar ? Það er engin furða, J>ó þessi' reynsla, sem eg nú hefi drepið á, hafi vakið mikla athygli í Ameríku. Merk- ir menn hafa látið í ljósi, að hún væti rrnesta framfaraspor sem stigið hefí i verið í iðnaðinum síðan verksmiðju- vinna og vélanotkun komst á. En 1T/* .. a • v. timbur, fjalviður af öllum Nyjar vorubirgöir tegundum, geirettur og ala- konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetrarins. fComið og sjáið vörur vorar. Vér erum ætíð glaðir að sýna þó ekkert sé keypt. The Empire Sash & Door Co. Limited HENRY AYE. EAST WINNIPEG I j ADANAC GRAIN COMPANY, LIMITED HVEITIKAUPMENN Tals. Main 3981 1203 Union Trust Buildine WINNIPEG í 208 Drinkle Block, Saskatoon, Sask. 27. september 1917. Bóndi góður! Ekki nema á þeim komtegundum, hveiti, höfrum og flaxi, sem ekki ná fyrstu flokkun, er hægt að mæta verð- samkepni. pað eina sem getur verið að ræða um er tegunda- mismunurinn. Adanac Grain Co., Ltd. hefir tekið upp þá aðferð í skoð- un á hveiti, sem algerlega fyrirbyggir rangindi. Vér höfum óháðan umsjónarmann, sem í mörg ár var aðal aðstoðar um- sjónarmaður sambandsstjómarinnar. Hann lítur eftir öll- um vagnhlössum sem oss ejru send og hans ummæli fylgja því sem seljandi hefir fengið. f sambandi við þær korntegundir sem samkepni er hægt að koma að, er vort félag betur sett til að gefa góðan árang- ur. Aðal ráðsmaður vor hefir haft þrjátíu ára reynslu í þeirri grein — bæði hvað innkaup snertir úti um landið oy eins á útflutningi til annara landa. Hans reynsla er peninga virði í þinn vasa. Sendið vagnhlass til reynslu og mun það tryggja fram- hald verzlunar—því góður árangur eykur viðskifti. Yðar þénustubúnir ADANAC GRAIN COMPANY LIMITED forvígismenn vinnuvisindanna telja þau eiga engu minna erindi við ýmsar iðjur aðrar en iðnað. Þeir ætla þeim að gjörbreyta starfsháttum manna á öllum sviðum jafnt innan húss sem utan, við landbúnað, sjávarútveg, v’erzlun; þau eiga jafnvel að ná til stjórnarráðanna og skólanna. “Hag virkni” ('efficiency) er að verða orð- tak í öllum iðjum. í “Outlook”, tímariti Roosevelts, mátti lesa einkennilega grein 31. jan. 1914, eftir Martin H. Glynn landstjóra í New York ríki. Hann talar um hag- virkni í stjóranarstörfum. og skorar að lokum á þá menn rikisins, sem bezt séu að sér i hagvirkni, hver á sínu sviði, t. d. í verzlun eða iðnaði, að slá sér saman og mynda ókeypis nefnd til að koma á stjórnarskrifstof- urnar og athuga allar framkvætndir stjórnarinnar, og benda á það sem 6- hagvirkt kynni að vera þar. Triner’s heilsu almanak. Triner’s veggalmanakið fyrir árið 1918 er nýútkomið. Á fremstu síð- unni, er gullfalleg mynd af HeilbrigSis gyðjunni, með Triner’s jurtalyfja- cfni í skauti sínu. Fknm sögulegar TAROLEMA lœkmr ECZEMA GylliniæÖ, geitur, útbrot, hring- orm, kláða ög aðra húðsjúkdóma Læknar hösuðskóf og varnar hár- fallii. 50c. hjá öllum lyfsölum. CLARK CHEMICAL CO., 309 Somerset Block, Wínnipeg LJÓMANDI SILKI-AFKLIPPUR “Crazy Patchwork,” af ýmsum tegundum, til a8 búa til úr teppl, legubekkjar-pú8a, og setur. Stðr 25c pakki sendur til reynalu. 5 PAKKAR FYRIR $1.00 PEOPLE’S SPECIADTIES OO. i Dept. 18, P.O. Box 1836, Winnipeg iL myndir um þroskun meðalsins eru i bókinni og tvær sem sýna útbúnað Triner’s efnarannsóknarstofunnar. Sendið að eins 10 cent fyrir póstflutn- ingi. Jos. Triner, Manufacturer of Tri- ner’s Amerikan Elixir of Bitter Wine and other remedies, 1333—1343 S. Ashland Ave., Chicago 111. « IÓLIKIH I4LIK1N » unni og mér var sagt að nöfnin í biblíunni hefðu öll vissa þýðingu. María Elizabet, æstli það þýði nú ekki frelsandi engill.” “Herra!” sagði María Elizabet og horfði spyrjandi á hann. “Og hvar áttu heima?” “Hvergi, herra”. “Hvar sefur þú?” “í kofanum á bak við húsið hennar Mrs. O’Flynn, þar var of kalt fyrir kúpa, svo Mrs. O’Flynn sagði að við mætftum vera þar”. “Hver er þar með þér?” “Enginn nema bara Jóa”. “Er það bróðir þinn?” “Nei, herra. Jóa er stúlka, eg á engan bróð- ir, eg á engan nema bara Jóu”. “Á hverju lifir Jóa?” ‘*Hún krælir sér, herra”. “En á hverju lifir þú .’ ’ “Á því að betla, það er þó betra en að kræla sér — held eg”. “Hvar er móðir þín ?” “Dáin”. . “Af hv^rju dó hún?” “Af drykkjuskap”, svaraði María Elizabet með sinni einlægnislegu skýru bamsrödd. “ójá, — en faðir þinn?” “Hann er Bka dáinn, hann dó í fangelsi”. “Hversvegna lenti hann í fangelsi?” “Fyrir drykkjuskap, herra”. “ójá”. ‘ “Eg átti líka stóran bróðir, sem var prestur, en svo fór hann að drekka líka og nú er hann dá- inn”. Svo þagnaði hún snöggvast en bætti svo við í hálfum hljóðum: ‘“Mig langar svo mikið í eitt- hvað að borða, og nú fer Jóa að verða hrædd um mig”. “Bíddu við”, sagði ungi maðurinn. “Eg skal vita hvort eg get ekki betlað saman nóg fyrir kveldverð handa þér”. pað hýmaði yfir Maríu Elizabetu. Já eg hélt það mundi vera eitthvað afgangs handa mér miili svo margra manna, hugsaði hún, og nú fæ eg lík- lega fimm centin mín til baka aftur. Ungi maður- inn tók fimm centin og lét þau í hattinn sinn, svo tók hann úr buddu sinni eitthvað og lét líka í hatt- inn, eitthvað, sem ekki hringlaði neitt í, svo gekk hann með hattinn í kring og allir létu eitthvað í hann. Og þegar hann kom til baka hvolfdi hann úr hattinum á borðið og fór að telja. María litla horfði á hann óttaslegin, hún skyldi ekki hvar hann hefði fengið alla þessa pen- inga, silfur og seðla. “Fjörutíu dalir”, sagði ungi maðurinn. “]7ú átt þetta, og nú skulum við koma fram til að borða. En maðurinn, sem gaf þér fimm centin ætlar að geyma fyrir þig peningana. pér er óhætt að trúa honum. Hann á líka konu. En nú skulum við koma að borða”. “Já!” sagði hann. “Konan mín veit bezt hvað þarf að gera fyrir þig, hún tekur við þér”. ... .“Já, en Jóa verður hrædd um mig, eg má ekki stylja svona við Jóu, og svo þarf eg að fara og þakka Mrs. O’FIynn fyrir að hún lofaði mér að sofa í kofanum”. “Já! já!” sagði herramaðurinn, “við skulum sjá um það alt saman, stúlka sem á 40 dali þarf ekki að sofa í gömlu fjósi, og við skulum sjá um Jóu líka. En viltu nú ekki fá að borða?” Svo leiddu þeir hana milli sín inn í borðsalinn og settu hana á stól við eitt marmaraborðið og spurðu hana hvað hún vildi nú helzt fá til að borða. María litla Elizabet sagði að steikt brauð og mjólk væri ósköp gott. J?á hlóu allir gestirnir, og hún skyldi ekki neitt af hverju þeir gætu hlegið. Ungi maðurinn bað um hænsnasteik, stappaðar kartöflur, brauð og sjmör, tómötur, sætar kökur, ísrjóma, hnetur, rúsínur, epli og þrúgur. Og María litla Elizabet borðaði það alt saman, en hvernig á því stóð að henni varð ekkert meint af því, það skilur enginn. Ungi maðurinn með fallega hrokkna hárið stóð bak við stólinn hennar og fylgdi hverri hreyfingu með augunum, og ljós gleði og ánægju smá færðist yfir alt andlit hans, ekki samt þeirrar gleði, sem víndrykkjan veitir, því fingraför hennar smá hurfu úr svipnum og yfirbragðinu, drættimir skýrðust og æskuroðinn færðist yfir kinnamar. Drottinn blessi þig sagði hann í hálfum hljóðum, þú hefir kent mér meira á þessari litlu stund, heldur en allir prestar sem eg hef hlustað á. Ef þessi eigingjami heimur ætti marga þína líka myndi hann fljótt skána. J?etta er endirinn á bindindis prédikuninni hennar Maríu litlu Elizabetar. Sólskinssjóður. Kæri ritstjóri Sólslcins. Hér meS sendi eg nokkur cent í Sólskinssjóð gömlu bamanna að Betel. — Með beztu óskum til gömlu barn- anna. Vinsamlegast. Sigurður Leó Björnson. Safnað aif S. Leo Björnson, Baldur, Man.: Jonina I. G. Johmson............................$ .25 Elmer M. Johnson...................................25 Hermann A. Johnson.................................25 Aurora L. U. Johnson .. ...........................25 Otto A. Björnson...................................25 Hjörtur R. Björnson................................25 Carrie Helga Þorgerður Björnson....................25 Krisitin R. Björnson ..............................25 S. Leó Björnson....................................25 Mrs. S. Bjömson................................... 50 Dr. Sig. Júl. Jóhannesson. Kæri vin! Sendi nokkur “cents” frá börnunum hér í Blaine, fyrir Sólskinssjóð. Nöfn þeirra eru þessi: John Johnson..............$ .10 Sig. Johnson..................10 J. C. Johnson.................10 H. J. Johnson.................10 Vinsamlegast Sig. Ólafsson. Baldur P. O., 16. Nóvember 1917. Eleanor Pauilson............... Þorbjöm Johnson................ Friðjón Johnson................ Jónína Johnson................. Ágústa Johnson................. Aðalheiður Johnson............. Steingrímur Johnson............ Thorsteinn Olson............... Hanna OI«on.................... Margrét Helga Linsiedal........ Christine Oliver............... Paul Jackson................... Ida Vollrath................... George Volrath................. Dorothy Rose Budd.............. Sigurlaug Bernice Stevenson .. . Vilmar Thorgrímur Thorgrímson Elín Dóra Thorgrimson........... Thorbiörg Dagmar Thorgrímson Guðbjörg Peterson.............. Halldóra Allen................. Haraldur Peterson.............. Oddný Peterson................. Raymond Peterson............... Þórdís Haíldórson.............. Margrét Halldórson.............. Friðbjörn Halldórson........... Sigríður Iveifur .............. Lillian Leifur................. Sigurrós Leifur................ Helen Leifur................... $ .25 .10 .10 .10 .10 . 5 . 5 .10 .25 .25 .25 .10 .15 .10 .50 .25 .25 .25 .26 .25 .50 .10 .10 .10 .10 .10 .10 .10 . 5 ....5 Doratha Benson......................................10 Emily Bertson.......................................10 Valdimar Benison................................... 10 Marinó Benson..................................... 10 Aðalsteinn Benson.................................. 10 Laufey Benson.......................................10 G. V. Leifur...................................... .25 Mrs. G. V. Leifur...................................25 Sigurgeir Leifur....................................25 Erá Marietta Washington: Frá ónefndum.....................................$ .25 Sina Eyford .. .............................. .. .50 Leo Eyford........................................ 75 Ben. Eyford.........................................10 John Eyford........................................ 10 Sigga Eyford..................................... 1.30 Frá Caspaco, B C.: Jónatan Davidson.................................$1.00 Sigurrós Davidson...................................50 Þorsteinn Davidson.............................. .46 David Albert Davidson.................. .. ,.......30 Haraldur Rúpert Dav'idson...........................20 Guðlaug Katrín Davidson.............................15 Evangelin Ingibjörg Davidson........................10 Elín Davidson .. .05 Frá börnitm Thordar Axdal, Wynyard, Sask . Woodrow Lincoln Axdal............................$ .2t Sigurður Kristinn Axdal............................ 25 Sigurjón Hallgeir Axdal............................ 25 Helga Stefanía Axdal .. .......................' .25 Frá Hove P. O., Man.: Allan S. Eyjólfsson............................. $ .25 Lillian May Evjólfsson..............................25 Herbert S. Eyjólfsson...............................25 Ronald Hilmar Eyjólfsson............................25 Laurence Alvin Eyjólfsson...........................25 Jörína Herdís Eyjólfsson............................25 Frá Keewatin: Miargrét Sigrún Sigurðson........................$ .50 Oscar Stephens ,................................. .50 Guðný M&gnússon.....................................50 Guðmundur Magnússon............................... 50 Sigurður Magnússon . ...............................50 Margrét Sigurðsson .......................,........50 Ragnhildur Siguiðsson...............................50 Ingiman G. S. Johnstone.......................... 1.00 Hermanía Gróa Hermanson.............................25 Jewel Mc. Reynolcls.............................. 1.00 Guðný Margrét Bergman, Kenora, Ont..................50 Harald Norman Bergman, Kenora, Ont.............. .50 Miagnús B. Magnus, Winnipeg.........................50 Ragnhildur Ingibjörg Margrét Magtjús, Wpeg .50 Hlíf Elín Sigurðsson, 1286 Dawning St............ 1.00 Magnús Bjarnason, Bellingham, Wash..................50 Bertha Bjarnason, Bellingham, Wash..................50 I

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.