Lögberg - 14.03.1918, Blaðsíða 1

SPIERS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
, getur. REYNIÐ ÞA!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
Þetta pláss er til sölu
Talsímið
Garrv 416 eða 417
31. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 14. MARZ 1918
NÚMER II
Eins og lítillega var minst á í
síðasta blaði, þá var Manitoba-
þinginu slitið á miðvikudaginn
þann 6. þ. m. Eins og þau þing
öll, sem haldin hafa verið hér í
fylkinu, síðan Norrisstjórnin
kom til valda, var þetta síðasta
þing afkastamikið. Og margt af
þeim frumvörpum sem á því
náðu fram að ganga, eru þörf og
til verulegrar uppbyggingar. Er
það eitt aðaleinkenni þessarar
stjórnar, að taka einarðlega til
meðferðar og úrlausnar þau mál,
sem til uppbyggingar og al-
mennra þjóðþrifa eru, og má
þar til nefna vínbannslögin,
kvenfrelsislögin, lögin um þjóð-
aratkvæði og fleiri lög, sem hér
yrði of langt upp að telja.
Lagafrumvörp þau, sem af-
greidd voru á þessu þingi, og nú
eru flest búin að öðlast samþykki
fylkisstjóra, eru 120 talsins, og
eru sum þeirra þýðingarmikil,
eins og að framan er sagt. Má
þar til nefna:
1. Lög um eignarrétt giftra
kvenna í félagsbúi hjónanna
(Dowry Law). pessi lög ákveða
að konunni skuli tilheyra óskerð-
anlegur eignarréttur í því sem
lög þessi kalla iheimilisréttar-
land. En það meinar að ef
hjónin eru búsett í sveit eða á
landsbygð, svo sem 320 ekrum
af landi, eða ef landeign hjón-
anna er ekki svo mikil, þá í land-
eign þeirra hver sem hún er,
alt að 320 ekrum. 1 bæjum er
það húseign hjónanna, hús og alt
að sex bæjarlóðum. Eignir þess-
ar getur maðurinn því hvorki
selt, né heldur pantsett, nema
með samþykki konunnar. Enn-
fremur taka þessi lög það fram,
að enginn kvæntur maður megi
arfleiða neinn að eigum sínum,
né heldur á annan hátt gefa í
burtu, án þess að skilja konu
sinni eftir að minsta kosti þj af
öllum sínum eigum. Enn frem-
ur er ákveðið í lögunum um eign-
arrétt í sambandi við heiman-
mund hjóna. — Að líkindum
koma lög þessi í gildi fyrsta
september næstkomandi.
2. Um lámark vinnulauna
(Minimum Wage Law). Um
þau urðu all snarpar umræður í
þinginu, og skildust menn aðal-
lega í tvo flokka. Annar flokk-
urinn vill setja $10 á viku sem
fast lágmark fyrir alt kvenfólk,
sem væri 18 ára að aldri, eða þar
yfir, en sem færi lækkandi eftir
aldri fyrir þær sem yngri væru.
Hinn flokkurinn vildi að nefnd
manna væri sett, sem hefði fult
vaid til þess að kynna sér allar
kringumstæður, í hinum ýmsu
tilfellum, og eftir því ráða fram
úr því hvert skyldi vera lágmark
vinnulauna kvenna, og líka með
fullu valdi til þess að bæta úr
illri meðferð eða ófullkomnu fyr-
irkomulagi, þar sem það á sér
stað. Og varð sá skilningur of-
an á, að aðalatriðin, sem tekin
eru fram í þessum lögum eru:
1. Að nefnd manna sé sett,
sem nefnist “Lágmarksnefnd
vinnulauna”. Tveir af þeim, sem
þessa nefnd skipa skulu kosnir
af verkamönnum, tveir af verk-
veitendum og einn sé flokkunum
óháður og sé hann forseti; tveir
í nefnd þessari eiga að vera
kvenmenn, önnur úr flokki
vinnuþiggjenda, hin úr hópi
vinnuveitenda.
2. Nefnd þessi skal hafa vald
til þess að ákveða upphæð á
vinnulaunum við alla vinnu í
búðum og verksmiðjum í öllum
bæjum innan fylkisins, og til
þess að bæta vinnukjör verka-
fólksins á hvem þann hátt, sem
tiltækilegt virðist, og eins þeirra
hyrjenda, sem í búðum og verk-
smiðjum eru, til þess að læra.
3. Umbætur í sambandi við
stjómarþjónustu (Civil Service
Reform). Stjórnar stöðumar
hafa löngum vérið ásteitingar-
steinar hér hjá oss og víðar sá
Ijóti vani, sem mjög hefir tíðk-
ast hjá öllum stjómmálaflokk-
um, að veita vildarmönnum sín-
um og stuðningsmönnum feit-
ustu og beztu stjómarstöðumar,
oft sem borgun fyrir pólitískt
fylgi. án nokkurra verðugleika,
og er það ein af höfuðsyndum
stjómmálaflokkanna nú á dög-
um. Til þess að fyrirbyggja
þetta, eða að minsta kosti til þess
að stemma stigu fyrir því, eru
þessi lög nú sett hér í Manitoba.
Pau taka fram:
) 1. Að fylkisstjórinn í sam-
ráði við stjóm fylkisins velur
hæfan mann til þess að prófa alla
þá menn, sem um stjórnarstöður
sækja í fylkinu, og eins þá, sem
í stjórnarstöðu eru, en vilja bæta
kjör sín með því að sækja um
vandasamari og betur launaðar
stöður en þeir hafa. Allir slíkir
menn verða að ganga undir próf
hjá prófdómara þessum, og hann
gefur hverjum einum skírteini
eftir verðleikum. Prófdómari
þessi heldur stöðu sinni eins lengi
og hann leysir verk sitt trúlega
og sómasamlega af hendi.
2. Lögin tala um sex mis-
munandi stöður og ákveða um
launin, sem þeim fylgja., Einnig
er það tekið fram, að menn skuli
vera teknir í þeirri röð, sem
bænarskrár þeirra berast próf-
dómaranum, en samt hefir próf-
dómarinn rétt til þess að velja
þann mann sem hann álítur hæf-
astan af umsækjendunum, til
þess að fylla þá stöðu, sem um
er að ræða í það eða það skiftið.
pað er og skylda þessa prófdóm-
ara, samkvæmt tilkynningu frá
aðstoðarráðherra hinna ýmsu
stjómardeilda undirritaðri af
ráðherranum sjálfum, að benda
á menn hæfa til þess að fylla
stöður þær, sem auðar eru og
um er að ræða í þessu sambandi.
Ennfremur er það tekið fram að
auglýst skuli í lögbirtingarblaði
stjómarinnar, hvenær prófin
fari fram, stöðumar sem um er
að ræða og hverjum skilyrðum
þær séu háðar.
3. Ákvæði eru í þessum lög-
um um hermenn, sem komnir em
til baka úr hernum, að þeir skuli
sitja í fyrirrúmi að öllu öðru
jöfnu, þeir verða samt að hafa
tekið þátt í stríðinu og hafa ver-
ið lögum samkvæmt leystir frá
herþjónustu og eiga heima í
fylkinu. Stjórnarþjónum er
bannað að taka þátt í stjómmál-
um á meðan þeir eru í stjórnar-
stöðum og brot á því ákvæði
varðar burtrekstri, eins það að
reyna að hafa óíögleg áhrif á
prófdómara í sambandi við próf
eða veitingu á stjómarstöðu.
Hin nýju skattlög (New
Taxation) ákveða að sökum dýr-
tíðar og aukinni útgjalda skuli
lagður skattur á:
1. Einn af miljón á allar
skattgildar eignir í fylkinu, og
er sú upphæð, sem búist er við
að fá inn á þann hátt $750,000.
2. Að skatt skal leggja á að-
göngumiða að öllum leikhúsum
og skemtistöðum, þar sem inn-
gangur er seldur. par sem inn-
göngumiði kostar 10 cent og upp
í 25 cent, þar skal kaupandi
greiða 2 cent; svo fer þetta
hækkandi þar til aðgöngumið
arnir eru komnir upp í $2.50, þá
er skatturinn orðinn 25 cents;
eða til þess að fara á leikhús þar
sem aðgöngumiðar kosta $2.50,
verða menn að borga $2.75. Á
þennan hátt er talið líklegt að inn
komi um $200,000.
3. Skattur á óunnum löndum,
sem ekki er búið á. Skattur
þessi er 1/2 per cent. af virðing
arverði landsins, eins og það er
virt til almennra útgjalda. pó
má þessi skattur ekki fara fram
úr 20 centum af hverri ekru, en
þegar virðingarverð einhverrar
landspildu er svo lágt að skatt
urinn ekki nemur einum dollar,
þá skal ákvæðisverð skattsins
vera $1. Ekki er búist við að
skattur þessi verði innheimtur á
þessu ári.
Vistráðninga skrifstofa (Gov-
ernment Employment Bureaus).
pessi lög, sem til þess eru gerð
að vera sér úti um ábyggilegar
upplýsingar um alla vinnukrafta
í fylkinu, svo og einnig hvar
i þeirra krafta er mest þörf, er
að eins einn þáttur í samtökum
í öllu þessu landi frá hafi til hafs,
og er þetta gjört í samráði við
Dominion stjórnina og öll hin
fylkin í Canada, og áformið er
með þessum lögum og samtök-
um að taka nokkurs konar mann-
tal—kanna vinnuliðið til hlítar,
og sjá um að vinnuaflinu sé deilt
niður í hinum ýmsu fylkjum og
við hin ýmsu nauðsynjaverk,
teins og með þarf og þar sem
þörfin er brýnust. Allar aðrar
yistráðningaskrifstofur leggjast
niður, en allir þeir, sem á vinnu-
fólki þurfa að halda senda kröf-
ur sínar til vistráðningaskrif-
stofu stjórnarinnar. Ein slík
skrifstofa á að vera hér í Winni-
peg, önnur í Brandon og máske
víðar. Skrifstofum þessum veit-
ir aðalforstöðu einn maður, vist-
ráðningarskrifstofustjóri, en sér
,til leiðbeiningar á hann að hafa
4 skrifara á vistráðningaskrif-
,stofu fylkisins, einn tilnefndan
,úr flokki verkamanna, einn úr
flokki bgenda og einn úr flokki
annara Verkveitenda.
4. Lög um að nefnd sé sett
(til þess að athuga óánægju þá,
sem fram hefir komið í sambandi
'við framræslu á ýmsum stöðum
í fylkinu og gjörð var í tíð
Roblinstjórnarinnar. pað er
’staðhæft, að ekki einasta hafi
margir vatnsskurðir verið gjörð-
ir, sem óþarfir eru, heldur einn-
ig séu sumir þeirra til bölvunar
og nefnd þessi á að ráða fram úr
því, hvernig laga megi þetta,
ásamt með rannsókn á fram-
,ræslu og skurðagerð í fylkinu
þar sem lágt er og framræsla er
óumflýjanleg. Nefnd þessa eiga
þingmenn að skipa, með aðfengn-
um forseta, sem hefir sérþekk-
ingu í því máli.
5. Lög sérstaklega snertandi
Winnipegbæ og afgreidd voru á
þinginu eru þessi:
a) Að gefa Winnipegbæ öll
umráð yfir “jitney”-keyrslu í
bænum.
b) Leyfi til þess að lofa þeim
mönnum, sem skulda bænum
skatt, að borga hann í fjórum
jöfnum afborgunum, þar sem
áður urðu menn annaðhvort að
borga hann allan eða ekkert.
c) Leyfi til þess að láta bæj-
armenn greiða atkvæði um það,
hvort stjórnarfyrirkomulag það,
sem nú er hér í bænum, 0g nefnt
er “Board of Control” skuli hald-
ast eða ekki, ef atkvæði eru
greidd fyrir 1. sept. 1918.
d) Leyfi til þess að taka til
láns 4,000,000 án leyfis bæjar-
búa, þó þarf borgarstjórinn, eftir
að vera búinn að samþykkja
þessa lántöku á bæjarstjómar-
fundi, að fá sérstakt leyfi Mani-
tobastjórnarinnar til lántökunn-
ar. Peninga þessa á að brúka til
þess að mæta lánum er í gjald-
daga falla, og tekin hafa verið í
sambandi við vatnsverkið nýja,
ásamt vöxtum.
6. Lög um vemdun á höfuð-
stól fylkisins, að andvirði allra
eigna þess, sem seldar eru, sé
ekki eytt, heldur ávaxtað til þess
á sínum tíma að borga með því
fylkisskuldirnar. Að innkaup
öll sem fylkið þarf að gjöra séu
í höndum nefndar, sem annist
hag fylkisins.
Mörg fleiri þýðingarmikil lög
voru afgreidd á þessu þingi, þó
að oss virðist að þau sem nú hef-
ir verið minst á séu þau merk-
ustu.
berst upp á líf og dauða fyrir
frelsi og mannréttindum.
í byrjun febrúannánaðar voru
horfur með vistir hjá samherj-
um alt annað en glæsilegar, og
leituðu þeir þá til Bandaríkjanna
og sögðu Bandaríkjastjórninni
að það væri lífsspursmál að frá
Bandaríkjunum yrði þeim send
800,000 tonn af matvælum á
mánuði. Fyrtsu vikuna í febrú-
ar sendu Bandaríkjamenn 85,000
tonn af komi yfir hafið til sam-
herja sinna, aðra vikuna sendu
þeir 150)000 tonn, þriðju vikuna
145,000 tonn og 175,000 tonn þá
fjórðu, Alls sendu Bandaríkin
af komi og kjötmat til sam-
bandsmanna sinna 700,000 tonn
af matarforða.
Ný herör skorin upp í Banda-
ríkjunum, 95,000 kallaðir til her-
þjónustu þar, er eftir voru af
fyrs.ta útboðinu, og svo þeir sem
em í því næsta. petta er gjört
í öllum ríkjum nema í Minnesota
og Iowa.
Nýtt lán hafa Bretar fengið
hjá Bandaríkjunum að upphæð
$200,000,000, og var þá upphæð
sú, sem Bandaríkin eru búin að
lána samherjum sínum orðin
$4,949,400,000, og er þeirri
feikna upphæð deilt þannig á
milli þjóðanna:
Bretland........$2,520,000,000
Frakkland . . . . 1,440,000,000
ítalía............ 550,000,000
Rússland........... 325,000,000
Belgía............... 93,400,000
Serbía............... 6,000,000
Cuba................. 15,000,000
Herréttur situr í Fort Shafter
og er að yfirheyra séra Franz
Feinler herprest. Er hann kærð-
ur fyrir að tala máli pjóðverja,
og útbreiða hugsjónir þeirra á
meðal hermanna.
Bandaríkjamenn gjörast her-
skáir á vesturvígstöðvunum,
hvert áhlaupið a fætur öðru
hafa þeir gjört nú upp á síðkast-
ið, og alstaðar gengið sigrandi
af hólmi.
Betel-samkoma að Gimli.
Bandaríkin.
Eugene Schwerdt stórkaup-
maður í New York hefir verið
tekinn fastur fyrir það að reyna
að kaupa ull handa pjóðverjum.
Wilson forseti Bandaríkjanna
hefir ákveðið að verð á hveiti
sem selt er frá því nú og til 1.
júní 1919 sé frá $2.00 til $2.28
mælirinn.
Richard B. Clerk frá Balti-
more, sem er vel þektur og mik-
ið þótti til koma, bæði í New
Nork og eins í Philadelphia, á-
hrifamikill og skemtilegur mað-
ur í klúbbum og samkvæmunv
var nýlega sektaður um $50.00
fyrir iðjuleysi.
Vantrausts yfirlýsing á senat-
or La Follette samþykti efri
málstofan í Wisconsin út af
framkomu hans í sambandi við
istríðið með 26 atkv. gegn 3.
William H. Taft, fyrrum for-
seti, hefir verið valinn af vinnu-
v’teitendum til þess að semja við
umboðsmenn verkamanna í
Bandaríkjunum um atvinnugrið
á meðan á stríðinu stendur.
Fund héldu socialistar í New
Ýork á sunnudaginn, 3. þ. m. og
samþyktu að veita sambands-
þjóðunum að málum, þar til
þýzkt hervald væri molað. Sum-
ir af þessum mönnum voru þeir,
sem hæst töluðu um frið, meðan
Bolsheviki veldið stóð sem hæst.
Framkoma pjóðverja við rúss-
nesku stjórnleysingjana og eins
hin ömurlega framkoma Bolshe-
viki sjálfra, hefir opnað augun
á þessum mönnum mörgum, ekki
að eins af hættu þeirri, sem af
slíkum friði hefði staðið, heldur
líka skyldu sjálfra þeirra fyrir
því að hætta að vera hálfvolgir
0g hikandi, á meðan landið þeirra
John Redmond
hinn nafnkunni stjórnmálafröm-
uður fra, er dáinn.
Hinn 6. þ. m. lézt, eftir upp-
skurð, hinn ágæti stjómmála-
leiðtogi írlendinga, Mr. John
Redmond, eftir tuttugu og fimrn
ára látlausa baráttu fyipir sjálf-
stæðismálum þjóðar sinnar.
Hann var fæddur árið 1851,
sonur W. A. Redmond, er lengi
sat á þingi fyrir írska kjördæm-
ið Wexford.
Mentun sína hlaut Mr. Red-
mond í Clongowe latínuskólan-
um, og eftir að hafa útskrifast
þaðan mieð bezta vitnisburði,
lagði hann stund á lögvísi í
Dublin og 1886, öðlaðist hann
málaflutnings réttindi, en gaf
sig aldrei að lögmanns störfum.
Voru istjórnmálin honum hug-
leiknari. Árið 1891, hafði írski
flokkurinn, sem við Parnell var
kendur klofnað, 0g kom Red-
rnond þá fyrst verulega til sög-
unnar, tókst honum að bræða
saman flokksbrotin, og gerðist
hann þá sjálfkjörinn foringi
heimastjórnarmannanna írsku
eftir það. — pegar ófriðurinn
hófst lýsti Redmond yfir ein-
dregnu fylgi sínu við stjómina
og stefnu hennar í stríðinu;
hlaut hann fyrir það harðsnúna
mótspymu frá flokki þeim, er
kallast Sinn Fein. En eigi lét
hann það á sig fá, enda var hon-
um vegur hins brezka ríkis meira
virði, en fylgi nokkurs ákveðins
flokks. Mr. John Redmond var
afburðamaður, höfði hærri í
andlegum skilningi en allur
fjöldinn. Mælsku hans og rök-
fimi er við brugðið. Maðurinn
var ávalt allur, hverju sem hann
starfaði að. Hann var elskað-
ur og virtur af miklum meiri
hluta hinnar írsku þjóðar, og
naut virðingar allra stjórnmála-
flokka í þinginu.
Jarðarför hans fór fram á
kostnað ríkisins að viðstöddum
fádæma mannfjölda af öllum
stéttum.
pann 26. marz tóku Gimli-
búar heldur óþyrmilega í lurginn
á Víði-búum. pað kveld var 1
Betel-samkoma haldin þar í bæ,
og ef maður má dæma eftir af-
leiðingunum, þá hafa Gimli-bú-
ar tekið saman ráð sín og neitað
sér um kaffi í heila viku, aðeins
til þess að geta lúskrað í Víði-
mönnum.
pað var einhver sérstakur
ánægjusvipur á öllum þetta
kveld, því nú átti það að rætast
sem spáð hafði verið, að Gimli-
búar myndu ná í og halda kaffi-
drykkju-“beltinu”.
Undir eins og skemtiskráin
var á enda, ruddust þeir er á-
fjáðastir voru út á hólmgöngu-
völlinn; en hann var í borðstofu
Betels.
Heyrðist nú vopnabrak mikið
og sást fljótt að hér fylgdi hug-
ur máli og var samvinna hin
bezta. Ruddust nú allir fram
eftir megni og 'létu ekki á sig fá,
þótt mörg yrðu svöðusárin. —
Féll þar margt göfugra manna,
en jafnvel í dauðanum sjálfum
Ijómaði >heiður sigurbjarmi af
andlitum þeirra — ánægju-
bjarmi yfir því, að hafa fallið,
borg sinni til heiðurs og sæmd-
ar.
Eftir tveggja klukkustunda
orustu varð uppihald nokkurt, og
á meðan hljóp Jakob Briem bæj-
arleið eftir rjóma. Var sú hvíld
notuð til þess að grenslast eftir
líðan Víði-búa, og rættist þá
málshátturinn gamli: “Enginn
er annars bróðir í leik”.
Víðir-búar voru hraustir
strákar á sinni tíð, en nú var
þeirra dauðadagur kominn —
Gimli-búar voru búnir að kæfa
þá í 35 dollara virði af kaffi.
pegar Briem kom aftur með
rjómann—næsta dag—var byrj-
að aftur, ef ske kynni að aðrar
kaffidrykkjur færu að seilast
eftir beltinu. pegar 40 dollara
hámarkinu var náð stakk ein-
hver upp á því að nú skyldi stað-
ar numið, annars kæmist kann-
ske óorð á bæinn, en á meðan á
þessum umræðum stóð, hafði
einhver “pumpað” 25 centa virði
á laun og var hann sektaður —
og settur í tveggja vikna kaffi-
bindindi, og líður honum illa
eftir seinustu fréttum. Húrr-
uðu nú allir, sem húrrað gátu:
“Lengi lifi kaffikannan!” Jakob
Briem var forsöngvarinn, og á
hann heiður mikinn skilið fyrir
djarfa framsókn í stríði þessu
og óbilandi kaffidrykkju krafta.
Og ekki má gleyma konunum,
sem báru merki Gimli-bæjar í
J>essari orustu. Alstaðar og æf-
inlega eru konumar fremstar,
þegar sigur ber að höndum.
Skýrsla.
Samskot.................$75.25
Kaffisala............... 40.25
Ungur, íslenzkur lœknir á leið til vígstöðva
Lieut. Sigurgeir Bardal, M.D., C.M.
Lagði af stað til Englands 15. febrúar síðastl. Hann er
meðlimur The Royal Army Medical Corps. Faðir hans, Mr.
P. S. Bardal, fékk skeyti frá Dr. Bardal um að ferðin til
Englands hefði gengið vel.
Alls.........$115.50
Ferðakostnaður . . 12.25
Ágóði.........$103.25
í alt hafa Ný-íslendingar gef-
ið Betel á þessum samkomum
$441.15, og langar mig til að
þakka þeim innilega, bæði fyrir
þessa ríkmannlegu gjöf og líka
fyrir þá velvild og alúð, er þeir
sýndu mér.
í næstu blöðum birtast skýrsl-
ur yfir samkomur þær, er haldn-
ar hafa verið í Grunnavatns- og
Manitobavatns bygðum, og mun
,þá sjást að ekki eru bændur okk-
ar þar neinir eftirbátar í því að
styrkja Betel — heldur þvert á
móti. ,
pab verður að duga í þetta
sinn að geta þess, að nú sitja
Lundar-búar í samskota-hásæt-
inu, með 115 dollara kórónu á
höfði. peir álitu það illa sæma
Grettir gamla og hans niðjum að
syngja millirödd fyrir Riverton-
búa. Kaffi drukku þeir upp á
n30 dali, án nokkurs undirbúnings
— Gimli-búar beðnir að athuga.
O. Eggertsson.
- |Miss Rakel Oddsson, svo las Miss
P)Óðvenar gera áhlaup Emilía Bárdal “Mímir”, næst íelc
á Parísarborg með Miss Nina Pálsson á fíólín
60 loftförum.
Sextíu loftskip pjóðverja
gjörðu áhlaup á Parísarborg að
kveldi þess 11. þ. m., kl. 9.10.
Sást til þeirra á leiðinni til borg-
arinnar, og var þá strax byrjað
að skjóta á þau og voru nokkur
þeirra skotin niður. pó komust
allmörg til borgarinnar og skutu
sprengikúlum niður á borgina, og
varð af allmikill skaði. Annað
áhlaup gjörðu pjóðverjar á
Parísarborg á föstudagskveldið
var. í því áhlaupi drápu pjóð-
verjar 13 manns, en meiddu 50.
Bruni í Wynyard.
Séra Rögnv. Pétursson, sem
nýlega er kominn vestan frá
Wynyard, segir þau tíðindi að
brunnið hafi á föetudagskveldið
var þar í bænum, bygging sú er
Páll Bjamason hafði skrifstofu
sína í og bifreiðarskýli, er á bak
við stóð og ennfremur billiard
stofa. — Upp á loftinu í sömu
byggingu og skrifstofa Páls var,
bjó Mrs. Fanney Jakobs, systir
Alb. Jónssonar í Winnipeg, og
varð litlu eða engu bjargað.
Nú fer blessað vorið að koma
og með því allskonar annir fyrir
alla, sem eitthvað geta gert,
skólafólkið ekki síður en aðra.
pá þarf það að vera viðbúið að
geta staðist próf í öllu, sem það
hefir verið að læra í vetur. Meiri
hlutinn af nemendum við þenn-
an skóla, er fólk utan af lands-
bygðinni og nú, þegar vorann-
irnar kalla að þarf margt af
þessu fólki að fara heim til að
vinna að sáningu. Fyrir þetta
fólk byrja skólaprófin 27. þ. m.
en fyrir hitt ekki fyr en eftir
páska og aðabskólaprófin ekki
fyr en um miðjan júní, eftir það
verður öllum slept út og hver er
frjáls að fljúga heim til sín.
Einn dag í fyrri viku heim-
sótti Dr. Stewart skólann.. Dr.
Stewart er yfirlæknir við Ninette
heilsuhælið. Hann hélt langa og
fróðlega ræðu um heilbrigðis-
ástand fólks, sagði frá hvernig
mætti varast ýmsa sjúkdóma
með því að hafa sem fullkomnast
hreinlæti og um fram alt lagði
hann áherzlu á að hreinu lofti og
sólskini væri hleypt inn í húsin.
Ræða thans hafði mikil áhrif á
alla sem heyrðu hana. Margir
læknar gætu gert vel í því að
og
seinast kappræðan. Kappræðu-
efnið var: “Ákveðið að verkleg
mentun sé nauðsynlegri en bók-
leg mentun”. pau Mr. Björgvin
Vopni og Miss Rósa Johnson
töluðu fyrir játandi hliðinni, en
þeir Mr. Jón Straumf jörð og Mr.
Halldór Stefánsson fyrir neit-
andi hliðinni. Séra B. B. Jónsson
og tveir háttstandandi enskir
menn við háskóla hér í bænum,
voru fengnir til þess að vera
dómarar. öllum bar saman um
að það hefi verið talað svo líkt
fyrir báðum hliðum, að ílt væri
að dæma um hver hliðin hefði
gert betur, en dómur féll þó
þannig að játandi hliðin hefði
unnið. Forstöðumaður dómar-
anna og séra B. B. Jónsson héldu
sína ræðuna hver og ámintu
nemendur um að reynast trúir
köllun sinni í lífinu, hver og
hvernig sem hún yrði. Að síð-
ustu þakkaði skólastjóri dómur-
unum og skýrði frá því í fáum
orðum hver væri aðal-tilgangur-
inn með þessum skóla, nefnil. að
halda við íslenzkunni vestan hafs
Eftir að hafa hrest sig á góðum
veitingum héldu allir heim,
klukkan langt gengin tólf um
kveldið.
Árni Björnsson
er fæddur í Argyle-bygð 4, ágúst
koma þannig inn í skóla og beita 11897. Foreldrar hans eru Bjöm
áhrifum sínum á unga fólkið á Björnson frá Haga í Aðalreykja-
meðan það er frískt.
Á föstudaginn 8. þ. m. var
haldinn skemtifundur í skólan-
um, sá síðasti sem verður hald-
inn á þessu skólaári. pað var því
reynt að vanda til hans eftir
dal í Suður-pingeyjarsýslu og
konu hans Sigríðar Benedikts-
dóttir; eiga þau heima á Baldur,
Man. Ámi hefir um nokkur
undanfarin ár unnið að aktýgja-
gjörð í Baldur. Hann gekk í
beztu föngum og margir gestir 1223. herdeildina 14 marz 1917 og
voru viðstaddir. Nú átti að veita fór með henni til Norðurálfunn-
þeim heiðursmedalíu, sem sigur-
vegarar yrðu í kappræðunum.
Fyrst spiluðu þær á píanó
Miss Guðrún Marteinsson og
ar í apríl síðastliðinn. Eftir
stutta dvöl á Englandi fór hann
til Frakklands og hefir verið þar
all-lengi í skotgröfunum.