Lögberg - 03.07.1919, Blaðsíða 1

SPEIRS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulía vigt, beztu vörur fyr-
ir lcegsta verð sem verið
getur. R EY N IÐ Þ AÐ!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
Það er til myndasmiður
' í borginni
W. W. ROBSON
490 Main St.
Garry 1320
32. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 3. JÚLÍ 1919
NUMER 27
r. ■ ■" 1 • 1 =? | Otskrifuð í lögum j r 1 1 - ---- Nýútskrifaðir íslenzkir læknar \
rjiwlr p *
Jórun Magnúsdóttir Hinriksson
er fædd 9. febrúar 1895 í Church-
bridge, Sask. Hún er dóttir Magn-
úsar bónda Hinrikssonar frá Apa-
yatni í Grímsnesi í Árnessýslu á
islandi og konu hans Kristínar
porsteinsdóttur frá Hákoti á
Álftanesi á Islandi.
Jórun ólst upp hjá foreldrum
sínum og naut barnaskólamentun-1
ar á uppvaxtarárum sínum. Að j
barnaskólanámi loknu stundaði j
hún nám við miðskóla í bænum
Yorkton, Sask. og útskrifaðist
þaðan 1912. Árið eftir stundaði
hún nám við kennaraskóla í
Saskatoon, Sask. og útskrifaðist
þaðan með ágætu kennaraprófi
(First Class) 1913.
pað haust kom Jórun til Winni-
peg og byrjaði nám við Wesley
háskólann og útskrifaðist þaðan
1916 með ágætiseinkunn. Árið
1915 hlaut hún $150 verðlaun fyr-
ir framúrskarandi þekkingu í
þjóðmegunarfræði.
Að loknu námi við Wesley skól-
ann tók Jórun að lesa lög, og sýndi
þar sömu framúrskarandi náms-
hæfileika og festu eins og áður og
hlaut þar verðlaun fyrir frammi- j
stöðu-sína, árið 1917 $60 og 1918
$100 og útskrifaðist frá háskóla
Manitobafylkis í lögum 23. maí
1919, með hæstu eiukunn sem sú
deild háskólans veitir.
Að því ef vér bezt vitum er Jó-
run fyrsta íslenzka konan í Ame-
ríku, sem lokið hefir lögfræði-
námi, og verður ekki annað sagt
en að brautryðjandinn hafi staðið
myndarlega fyrir sínum dyrum.
25. apríl 1918 gekk Jórun að eiga
Lieut. Valdimar Jakobsson Lindal
(Walter Lindal). Hann er út-
skrifaður í lögum með ágætis
vitnisburði frá há^kóla Saskat-
chewan fylkis og háskóla Mani-
toba fylkis.
Kirkjuþingið 1919.
Eins og auglýst hefir verið var
hið 35. ársþing Hins ev. lút.
kirkjufélags sett í kirkju Árdals-
safnaðar í Árborg, miðvikudaginn
þ. 25. júní 1919. pingið var sett
með guðsþjónustu og prédikaði
Séra F. Hallgrínisson. Við guðs-
þjónustu þessa vígði forseti
kirkjufélagsins kirkju Árdals-
safnaðar, sem er mjög myndarleg
og lagleg kirkja. Var þess látið
getið við þetta tækifæri, að kirkj-
an væri nú alveg skuldlaus, þar
sem all-stór skuld, sem hvílt hefði
á kirkjunni, hefði nú rétt nýlega
verið borguð að fullu. Bendir
þetta á, að áhugi og starfsemi Ár-
dals-safnaðar sé í góðu lagi, enda
augljóst af mörgu, að safnaðarlíf-
ið í prestakalli séra Jóhanns
Bjarnasonar, er á heillavænlegri
og eðlilegri þroskaleið.
Við þingsetninguna voru mætt-
ir 10 prestar, féhirðir kirkjufé-
lagsins og 47 fulltrúar frá 36
söfnuðum.
Forseti lagði fram langa og ít-
arlega skýrslu, þar sem mjög
greinilega var skýrt frá fram-
kvæmdum félagsins á liðnu ári,
hag þess og horfum.
pá lögðu og fram skýrslur sínar
skrifari og féhirðir, og bentu þær
báðar á allgóðan hag félagsins.
Kosning embættismanna fór
þannig að allir embættismenn og
varamenn voru kosnir í einu
hljóði.
Á þinginu sóttu um inngöngu í
kirkjufélagið tveir prestar, sem
nú eru báðir starfandi hjá söfn-
uðum þess, þeir séra Adam por-
Dr. Jón Árnason.
Hann er fæddur á Borg á Mýrum,
25. febr. 1888 og er sonur Árna
prófasts Jónssonar og konu hans
Dýrleifar Sveinsdóttur.
Fjögra ára fluttist Jón með for-
eldrum sínum að Skútustöðum í
Mývatnssveit og var þar hjá for-
eldrum sínum þar til hann misti
móður sína 1895, en síðan hjá
föður og stjúpu þar til hann var
14 ára. En fór þá til móðursyst-
ur sinnar, Guðrúnar konu pórðar
kaupm. Gunnarssonar að Höfða í
Höfðahverfi, og naut hann þar
skólagöngu í nokkra mánuði. Fór
ári síðar á Flensborgarskólann í
Hafnarfirði og útskrifaðist um
vorið með ágætis einkunn.
Árið 1907 fór Jón vestur um
liaf og kom til Winnipeg 1. ágúst
það ár.
pað var fyrir Jóni eins og flest-
um eða öllum, sem fátækir koma
frá gamla landinu, það var annað
hvort að drepast hér eða duga, og
Jón hefir dugað og dugað vel.
Um haustið eftir að hann kom
frá íslandi vann hann við upp-
skeru, en um veturinn byrjaði
hann á námi við Wesley College
með tilstyrk frændfólks síns hér.
Svo vann Jón kappsamlega fyrir
sér á sumrum, en las við Wesley
skólann á vetrum, þar til hann út-
skrifaðist frá þeim skóla með
ágætis vitnisburði árið 1913.
par næst var Jón eitt ár aðstoð-
arkennari í efnafræði við háskól-
ann.
1914 byrjaði Jón á læknisskóla
námi, og sýndi þar sömu náms-
hæfileikana og sama kappið og
vandvirknina, sem einkent höfðu
hann við háskólanámið. En ásamt
námi því tók hann að sér kenslu í
efnafræði við háskcjla fylkisi^s
1915. pað sama ár las hann fimm
mánuði við Chicago háskólann og
sparaði sér þannig 3ja bekkjar
nám við læknaskólann að mestu
leyti.
Nú í vor útskrifaðist Jón með
fyrstu einkunn. Háskólinn veitti
honum $125 verðlaun fyrir fram-
úrskarandi þekkingu í sáralækn-
ingum (surgery) og önnur verð-
laun fyrir bezt samda ritgerð um
sama efni, og meistarastig í sára-
lækningum tók hann með ágætis
einkunn.
Dr. Jón Árnason er auðsjáan-
lega einn þeirra manna, sem hefir
ásett sér:
“að verða menn með mönnum hér
þars mæld oss leiðin er”.
Kristján Jens Backman
er fæddur í Winnipeg 12. janúar
1889. Hann er sonur þeirra hjóna
hr. Daniels Hjartar Backman’s
og Hólmfríðar Salpme Kristjáns-
dóttur, að Clarkleigh, Man.
Kristján hefir nýlega lokið
fullnaðarprófi í læknisfræði með
góðum vitnisburði og tekið
sér aðsetur í Glenboro. — Hann
er atgerfismaður mikill og hinn
bezti drengur í hvívetna; má af
honum mikils góðs vænta í hin-
um nýja, vandasama verkahring.
Eins og títt mun vera um meg-
inþorra íslenzkra mentamanna í
þessari álfu, átti Kristján við örð-
ugan að etja, fjárhagur hans var
þröngur og hlaut hann því að
vinna baki brotnu til þess að geta
haldið áfram námi, en með fram-
úrskarandi ástundun og vilja-
festu, tókst honum að yfirstíga
torfærurnar og ná alla leið upp á
örðugasta hjallann.
pann 17. nóvember 1915 gekk
Kristján að eiga ungfrú Sigurlínu
Johnson, dóttur Ólafs G. Johnson
og Sigþrúðar Guðbrandsdóttur
konu hans, að ísafold P. 0., Man.,
er Mrs. Backman mesta ágætis
kona og hefir átt sinn góða þátt
í því að styðja mann sinn á hinni
erfiðu mentabraut. —
og smátt að kaupa bújarðir af Is-
lendingum, þar og víða annars-
staðar í Nýja Islandi. Hér er
ólfshöfða. Skipverjar voru 13,
björguðust allir, voru fluttir að
bænum Kvískerjum og sóttkvíaðir
hætta fyrir dyrum. Haldi þessu j þar, þangað til náð yrði til læknis,
áfram, getur svo farið þegar tím- J sem er Hinrik Erlendsson á
ar líða, að þessi elzta og stærsta
fslendinga^ bygð í Manitoba, verði
aðseturstaður Rússa og Pólverja
og annara Austur-Evrópu manna.
Væri þá illa farið, ef þeir eignuð-
ust land þetta, en íslendingar yrðu
staðfestulausir.
Frá Víðir komu kirkjuþings-
menn aftur kl. 2.30 og var þá aft-
ur byrjað á þingstörfum. Mestur
dagurinn gekk í það að hlusta á
hinar álitlegu skýrslur skóla-
stjórans og skólaráðsins og ræða
mál þetta. Umræður urðu langar,
og er það ekki undarlegt, því hér
er um stórmál að ræða, sem kirkju-
þingið líklega skilur einna lakast,
allra sinna mála. Skýrt var frá
að innritast hefðu á skólann í
þetta sinn, miklu fleiri en nokkru
sinni fyr, um 74. Af þeim gengju
r.ú 56 undir próf. pess var ekki
getið og ekki um það spurt, hvað
orðið hefði um hina 18. Tekjur
skólans hefðu fyllilega nægt til að
mæta starfskostnaði þetta ár.
Virðist því hagur skólans standa
vel. Framh.
Hornafirði. Skipstjóri heitir
P.anks. Björgunarskipið Geir fór
austur á laugardaginn.
~Fjalla Eyvindur Jóh. Sigur-
jónssonar er nú sýndur hér í
kvikmyndum á Gamla kvikmynda-
leikhúsinu, leikinn af sænskum
leikendum, og eru sýningarnar
mjög skrautlegar.
grímsson og séra Jónas A. Sig-
urðsson. Voru þeir báðir teknir
í félagið og sagðir hjartanlega vel-
komnir í einu hljóði.
peir séra K. K. Ólafsson og séra
Guttormur Guttormsson voru
kosnir til að íhuga skýrslu for-
seta og raða málum á dagskrá.
Samkvæmt því, sem þeir lögðu til
varð dagskrá þingsins á þessa leið:
1. Prestfæðin, 2. Minningarsjóður
Dr. Jóns Bjarnasonar, 3. Jóns
Bjarnasonar skóli, 4. Heimatrú-
boð, 5. Heiðingjatrúboð, 6. Ótgáfa
bóka og rita, 7. Sunnudagsskól-
arnir, 8. Betel, 9. Endurskoðun á
aukalögum Kirkjufélagsins, 10.
Trúvakning, 11. The National
Lutheran Council, 12. Tilraunir
til samkomulags út af trúmála-
ágreiningi, 13. Afstaða kirkjunn-
ar gagnvart vandamálum mannfé-
lagsins og 14. ungmennafélög.
Mikið verkefni og ekki ólíklegt
að einu kirkjuþingi veitist erfitt
að afgreiða þau öll—vel og vitur-
lega—á fáum dögum. — pað er
ekki ætlun fréttaritara Lögbergs,
að skýra frá meðferð og úrslitum
allra þessara mála. pað verður
alt að finna í gjörðabók þingsins,
á sínum tíma, og ætti enginn, sem
lætur sig mál Vestur-íslendinga
að nokkru varða, að vanrækja að
eignast hana.
En með því eg var viðstaddur
þing þetta, vil eg drepa á það,
sem mér finst helzt í frásögur
færandi, innan kirkju og utan, og
sem eg hygg að fólk vilji helzt fá
að vita sem fyrst. Ekki hefir
kirkjuþingið falið mér að skrifa
þessar fréttir og ber því enga
ábyrgð á því, ef svo illa skyldi til
takast, að hér væri eitthvað of-
sagt eða vansagt eða missagt. En
viljandi verður það ekki gjört.
Eins og kunnugt er, ganga
fyrstu' dagar þingsins að mestu
leyti til þess, að leggja málin fyr-
ir þing, og ræða þau frá ýmsum
hliðum. En svo eru þau langflest
lögð í þingnefndir, og koma svo
aftur til úrslita í alt annari röð,
en þeirri, sem þau voru fyrst lögð
fram.
Að kveldi fimtudagsins flutti
séra H. Sigmar fyrirlestur, er
hann nefndi: “Vandamál á vega-
mótum” (vegamót stríðs og frið-
ar). Var að erindi þessu gerður
góður rómur, enda var það snjalt
og vel flutt og höfundinum til
sóma.
Á föstudagsmorguninn var
stuttur þingfundur frá kl. 9 til 11.
En þá var lagt af stað norður til
Vidir, eitthvað 12 mílur norður
frá Árborg, til að þiggja miðdags-
verð sem Viði-söfnuður hafði
boðið kirkjuþingsmönnum og
fleiri gestum. Eg veit ekki fyrir
víst hve margir tóku þátt í för-
inni. En hygg að nær hafi verið
hundrað manns. En þótt fólkið
væri svona margt, þá áttu þó Ár-
borgarbúar og nágrannar þeirra
nógu margar bifreiðar til að flytja
alt þetta fólk. Viðtökurnar voru
hinar rausnarlegustu af hálfn
Víðir-búa og báru .þess ljósan vott,
að þeir kunnu prýðisvel að taka á
móti gestum — ekki síst ungu
stúlkurnar og konurnar, sem
gengu þar um beina.
Víðirbygð er yngsta bygðin í
Nýja íslandi, aðeins 13 ára gömul.
En hún er efnilegur unglingur.
Framfarir og myndarskapur auð-
sær í hvívetna og vegir svo góðir
að þar má nú aka á bifreiðum út
cg suður um bygðina, eins og áð-
ur er að vikið.
Enn er bygð þessi næstum al-
$eg íslenzk. En eins og annars-
<staðar norður þar eru Galiciu-
mennirnir á næstu grösum. Og
sagt var mér að þeir væru smátt
Kirkja Árdals-safnaðar
vígð í kirkjuþingsbyrjun, af for-
seta kirkjufélagsins, á venjulegan
hátt. Kirkjan sjálf 48 fet á lengd
og 28. á breidd, með laglegum
turni, forkirkju og skrúðhúsi.
Altari er í kirkjunni, gefið af
einum bóndanum í söfnuðinum.
kostaði það nál. $125.00 og er mjög
laglegt og í hæfi við stærð kirkj-
unnar. Stærð altarisins 6 fet á
breidd og 12 feta hátt. Bekkir í
kirkjunni eru hinir þægilegustu
og öll kirkjan smekkleg og skemti-
legt hús.
Kirkjan er við aðalgötu þorps-
ins, í Árborg, er í vesturenda bæj-
arins og snýr til suðurs, að íslend-
ingafljóti. Er kirkjan eigi all-
lítil staðarprýði þar í bænum.
Árdals-söfnuður tók á sig æði
stóra skuld við það að reisa þessa
kirkju sína, en svo rösklega var
að verki gengið með að borga þá
skuld, að kirkjan var vígð skuld-
laus, safnaðarfólkið alt einhuga
við að binda enda á skuldabaslið
og lagði fram fé svo alment og
svo ríflega, að skuldin var greidd.
Einn bóndinn í söfniðinum lagði
fram 100.00 til þessa, og allir aðr-
ir gerðu vel, svo vel, að takmark-
inu var mjög þægilega náð.
Kaupfélag Eyfirðinga hélt aðal-
fund nýlega á Akureyri. Félagið
gaf þá 10 þúsund krónur til berkla-
hælisstofnunarinnar á Norður-
landi og 2 þús. kr. til þeirra, sem
tjón biðu við Kötlugosið. Fund-
urinn heimilaði félagsstjórninni
að leggja fram 100 þús. kr. til
skipakaupa Sambands ísl. sam-
vinnufélaga.
Með “Botníu” komu hingað fyr-
ir páskana frá pýzkalandi Harald-
ur Sigurðsson frá Kaldaðarnesi
ásamt frú sinni, Dóru Sigurðsson,
og Páll ísólfsson. Frú Dóra Sig-
urðsson er þýzk. Hún er söng-
kona og söng í Bárubúð á 2. í
páskum og aftur í gærkveldi. par
ætlar Haraldur Sigurðsson síðar
að hafa hljómleika, en Páll ísólfs-
son, að sögn, í dómkirkjunni.
í Stykkishólmsprestakalli
sóra Ásgeir Ásgeirsson í Hvammi
kosinn prestur með 183 atkv., en*
í Setbergsprestakalli á Snæfells-
nesi er kosinn séra Jósef Jónsson
með 83 atkv. Lögmæt kosning á
báðum stöðum.
líklega skyld influenzuveikinni
hjá fólkifiu. pað er sagt, að
skrokkar kindanna, sem úr veik-
inni drepast, séu svartbláir.
—Lögrétta.
Samuel Gomphers.
Hartley Dewart
Kosinn foringi frjálslynda flokks-
ins í Ontario.
Frá íslandi.
Reykjavík 10. maí 1919.
Jarðarför frú Thoru Melsted fór
fram í dag frá heimili hennar,
gamla Kvennaskólanum.
Læknafélagið hefir sent bæjar-
stjórninni ítarlegt erindi um hús-
næðisleysið í bænum er var lesið
upp á síðasta fundi hennar. Von-
andi að bæjarstjórnin sjái sér fært
að gera eitthvað í því máli.
Aflabrögð eru ágæt á þilskip
hér úr bænum og svo að sagt er
að aldrei hafi veiðst annað eins,
aflinn frá 60 til 100 þúsund ýfir
vetrarvertíðina.
Enn þá hefir verið seítur nýr
sýslumaður í yirnessýslu, por-
steinn porsteinsson; hefir hann
áður verið settur þar (á undan
Magnúsi Gíslasyni), en tók í það
skiftið ekki við setningunni. Hann
fór austur núna í vikunni.
Hinar sameinuðu íslenzku verzl-
anir hafa nú sett á stofn skrif-
stofu hér í bænum, Suðurgötu 14,
undir stjórn Johansens fram-
kvæmdarstjóra.
Islenzka smjörlíkið er nú komið
niður í kr. 1.65 pundið hjá kaup-
mönnum, úr 2 kr. Mega menn
fagna þessari verðlækkun, og er
aðferð smjörlíkisgerðarinnar eft-
irbreytnisverð fyrir aðra.
í samsæti, sem vélritunarkepp-
endum var haldið, skoraði Garðar
Gíslason stórkaupmaður á verzl-
unarfélagið Merkúr, að gangast
fyrir hraðritunarkappmóti á næsta
ári og hét þremur verðlaunum,
þeim er þar sköruðu fram úr, 200
kr., 100 kr. og 50 kr. Að sjálfsögðu
reynir félagið að koma á slíku
kappmóti, því að nauðsyn ber til
þess að skrifstofufólk sýni hrað-
ritun meiri rækt heldur en verið
hefir.—tsafold.
Reykjavík 23. apríl 1919.
Enskt botnvörpuskip frá Grims-
by strandaði 17. þ. m. á Bakka-
fjöru, 15 mílur fyrir austan Ing-
Skömmu eftir að snjóflóðið
mikla féll úr fjallinu andspænis
Siglufjarðarkaupstað, féll snjóflóð
utar í firðinum vestarimegin, yfir
bæinn Engidal, og fórust þar 7 \
menn. Bóndinn þar hét Garibaldi,
en hitt fólkið er ekki nafngreint í
fréttunum. — í Hé&insfirði féllu
tvö snjóflóð 12. og 13. þ. m. og
fórust í þeim 2 menn, Páll por-
steinsson og Haraldur Erlendsson.
pessi flóð tóku og með sér fjárhús,
sem í voru yfir 30 kindur. Á
Kaðalstöðum í Hvalvatnsfirði tók
snjóflóð fjárhús með 120 fjár, eign
B. Lindals lögfr. á Svalbarðseyri.
Hafa snjóflóðin þá orðið 18 manns
að bana. pað er sagt, Siglfirðing-
ar telji tjónið af snjóflóðinu nema
1% miljón króna.
«**.># - >•
Holger Wiehe docent fer'héðan
með fjölskyldu sinni í júlí næstk.
til Khafnar. Er óráðið, hvort
hann kemur hingað til háskólans
aftur, eða eigi, og mun hann helzt
hafa í hyggju, að fá starf í Suður-
Jótlandi. Okkur hér er eftirsjón
að H. W. og munu allir, sem hér
hafa kynst honum, óSka, áð dvöl
hans hér hefði orðið lengir.
Á sextugsafmæli dr. Jóns por-
kelssonar landskjalayarðar sátu
með honum minn\ngarveizlu yfir
50 manns. Árni Pálsson bókavörð-
ur mælti fyrir minni heiðursgests-
ins, en séra Kristinn Daníelsson,
sambekkingur hans, mintist skóla-
áranna, Páll SveinSson kdnnari
flutti kveðju frá Skaftfpllingum
og kvæði á latínu, sem prentað
verður í “Óðni”, og enn talaði
Guðm. Finnbogason prófessor. —
Heiðursgesturinn tók tvisvar til
máls og fór samsætið vel fram.
Mörg samfagnaðarskeyti höfðu
heiðursgestinum borist, sum í
ljóðum.
21. þ. m. andaðist á heimili sínu
hér í bænum frú Thora Melsted,
ekkja Páls Melsteds sagnfræðings
og lengi fbrstöðukona kvenna-
skólans hér í bænum, meira en
hálf-tíræð, fædd 18. des. 1823,
merk og mikilhæf kona, og verð-
ur hennar nánar minst síðar. —
Nýlega er dáinn hér í bænuin
Böðvar porvaldsson frá Melstað í
Húnavatnssýslu. — pau Bjarni
Jónsson alþm. frá Vogi og frú
hans urðu nýlega fyrir þeirri
sorg, að missa dóttur sína, barn,
sem Helga hét.
Á Eyrarbakka er sagt að “pjóð-
ólfur” eigi nú að rísa upp aftur,
og verður Einar Sæmundsen skóg-
fræðingux ritstjóri hans. — Sagt,
að kaupfélagið Hekla hafi keypt
allar eignir Einarshafnarverzlun-
ar.
Reykjavík 7. maí 1919.
Frá Khöfn er símað: Svenska
Biografteatern hefir í hyggju að
fara leiðangur til Islands í sumar,
að ta’ka lifandi myndir af Geysi,
Heklu og Vatnajökli.
Kvefpest í sauðfé hefir gert all-
mikið tjón í vor, hér til og_ frá í
kring, og einnig er sagt, að hún
hafi verið í Borgarfjarðarhéraði,
Samuel Gompers, sem var end- ]
urkosinn forseti verkamanna-
sambandsins skýrði þinginu frá
því síðasta daginn, að þrjú af
ptærstu félögum ríkisins—félag
véllstjóra á jármbrautum, félag
conductors og þeirra, sem á
j árnbrautarlestum vinna (Train-
men), ihefðu beðdð um upptöku í
sambandið, og fjórða stórfélag-
ið, sem ætti þing sitt þessa dag-
ana í Denver, félag kyndara á
jámbrautarlestum, væri að tala
um að biðja um upptöku í félag-
ið, og ef það yrði, þá yxi með-
limatala samfoandsins um fimm
hundruð þúöund.
pví var hreyft á þinginu að
verkamannafélögin teldu það
æskilegt að ríkið tæki sem fyrst
eignarétt á öllum jámforautum
landlsinis, og nefnd sett til að at-
huga það mál og koma stefniu-
skrá sambandsins í því máli í
fast form.
Samþykt var og af þessu sam-
bandsþingi að veita þeim
(ritsímamönnum, sem verkfall
höfðu gjört að málum, til þess
er að foæta kjör sín, og kaus sam-
bandið nefnd til þess að fara á
fund póstmálaráðherra Banda-
ríkjanna, Burleson til þess að
reyna að útvega ritsímaþjónum
þeim, sem verkfall höfðu gjört
sömu ‘hlunnindi og veitt hafa
verið þeim, sem við taJlsiíma og
rafþræði vinna.
Á fimtudaginn 26. þ. m. hélt
frjálslyndi flokkurinn í Ontario-
fylki, þing mikið í Toronto. —
Fulltrúar frá öllum kjördæmum
fylkisins voru þar saman komnir
og kom í ljós almennur og ein-
dreginn áhugi á því, að halda sem
bezt saman í baráttunni fyrir
hinni frjálslyndu stjórnarstefnu.
Frjálslyndi flokkurinn í On-
tario hefir verdð án verulegs fyr-
irliða síðan árið 1917, er foringi
hans Mr. Rowell lét af þeirri
stöðu.
William Proudfoot lögmaður,
hefir verið bráðabirgðaforingi
flokksins fram að þessum tíma.
En á flokksþingi þessu var Hart-
ley Dewart þingmaður fyrir suð-
vesturhluta Torontoborgar kjör-
inn til leiðtoga.
Mr. Dewart er * prestssonur,
fæddur 9. nóv. árið 1861 í St.
Johns, Que. Hann var skipaður
stjórnarlögmaður fyrir York
County árið 1891 og gengdi þeim
starfa þangað til 1904.
Við fráfall Hon. J. J. Foy ráð-
gjafa, var Dewart kosinn þing-
maður, í aukakosningu, sem fram
fór 21. ágúst 1916. Hann er tal-
inn að vera áhrifamaður mikill,
mælskur vel og harðfylginn.
1 síðustu sambandskosningun-
um beitti hann sér allmjög og
fylgdi Sir Wilfrid Laurier fast að
málum; kom með honum í þeim
leiðangri til Winnipeg, og flutti
ræðu í Iðnhöllinni.
Talið er hárla líklegt að fpjálg-
lyndi flokkurinp í Ontario, munj
verða sigursæll undir forystu
Dewarts við næstu kosningar.
Æfim inning
Kristín Sigurðsson
sem hún lá í Nýja íslandi. Hún
var fermd af séra Jóni Bjauia-
syni í Winnipeg vorið 1911» Al-
þýðuskölamentunar naut hún í
Norður-Dakota og Nýja fslandi,
en verzfunarskólanáiÍL,’ stundaði
hún í Winnipeg. líinn 17. juní,
1915, giftist hún Hrólfi Sigurði
Sigurðssyni. Hjónavígslan fór
fram að Víðivöllum í Árnes-bygð,
á heimili Stefáns SigurðssonSr
og Guðrúnar Magnúsdóttur, föð-
ur og stjúpu brúðgumans. Sett-
ust þau ungu hjónin að í Árnesi
1 þar sem hann enn stundar verzl-
un. Tvær stúlkur eignuðust þau
sem báðar eru á lífi: Margrét og
Magný.
prátt fyrir tæpa þeilsu um
langt skeið, var Kristin þó frá-
bærlega afkasta rhikil. V Him
hafði frábæra viljafestu og alt
andlegt þrek með afbrigðum.
Útsjón og lægni í sérhverju
eiginkona Hrólfs kaupmanns starfi hafði hún í ágætum mæli.
Sigurðssonar að Árnesi, Man. ósérhlífni, dygð og trúmensku
andaðist, eins og þegar hefir Hafði hún umfram flesta og
■verið getið í blöðunum, a Al- tryggari vin gat enginn átt en
menna sjúkrahúsinu í Wmnipeg þana_ Sami myndarskapurinn
24. marz. var á öllu starfi hennar, hvar sem
Hún var ættuð ur Hunavatns- ;iþag var a| þencji leyst: á heim-
sýslu á íslandi, dottir Sveins
Benóníssonar, sem nú er dáinn
fyrir allmörgum árum, og Mar-
grétar Sveinsdóttur, sem nú er
gift Guðmundi Elíassyni að
Laufhóli í Árnesbygð i Nýja ís-
landi. Kristín fæddist að Kamp-
hóll í Váðidal 22. sept., 1895.
pegar hún var fjögra ára gömul
fluttist ihún með móður sinni,
þá ekkju, og bróður til Ameríku.
Nutu þau fyrst skjóls hjá por-
steini Sveinssyni á Svalbakka,
móðurforóður Kristínar.
Eftir iþað lá æfileiðin í Norð-
ur Dakota og Winnipeg, auk þess
ilinu, í verzluninni, í fél^gslífinUj
eða kirkjunni. f bygð sinni r
Nýja fslandi stofnaði hún uffg-
mennafélagið “Bjarmi”*, Síðast-
liðinn vetur var hún kosinn for-
sefi Ámess-safnaðar og mun
hún hafa fyrst vestur-íslenzkra
kvenna orðið safnaðarforseti.
Hún var jarðsungin frá heim-
ili hennar 29. marz, af séra
Rúnólfi Marteinssyni.
Eftir hana er sár söknuður,
ekki aðeins hjá hinum nánustu
ástvinum, heldur hjá fjölda
annara vina. r. tvi:
Kveðjuorð
Orkt af Guðmundi Elíassyni, Árnes, Man. og
lesið við útför stjúpdóttur hans, húsfrú
Kristinar Sigurðsson, 29. marz 1919.
Margt feilur blóm að foldar-jbeði,
fyr en oft varir dregst að nótt.
Tímanleg hverfur gæfa og gleði;
Guð veit hvað láfið endar fljótt.
Hér þó að finnist hart að líða
og harmanna aðköst séu ströng,
það er ei nerna um stund að stríða,
stund sem að máske ei verður löng.
Nú syrgjum við þig með trega-tárum;
— trúfasti faðir gefðu oss þrótt —
svo komum við til þín öll með árum.
Ástkæra vina, góða nótt!
Ekkert hvar þekkist öfugstreymi,
indælt syngjandi gleðilag,
í blikandi sólar fojörtum heim,'
býður’þú okkur góðan dag.