Lögberg - 06.05.1920, Blaðsíða 1

SPEIRS-PARNELL BAKINGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta ver5 sem verið
getur. R E Y N IÐ Þ AÐ!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
490 Main St. - Garry 1320
33. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 6. MAl 1920
NUMER 19
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
Canada.
Á fimtudaginn í síðustu viku
fór fram útnefning í Brandon á
þingmannsefni frjálslynda flokks-
ins í Manitoba til fylkiskosninga,
«g varð Stephen E. Clement, sá er
setið hefir á fylkisþingi að und-
anförnu, fyrir valinu. Við það
tækifæri flutti forsætisráðherra
fylkisins, Hon. T. C. Norris, fyrstu
ræðuna í þessum komandi kosn-
inga leiðangri. Benti hann sér-
staklega á framkvæmdir stjórnar-
innar á síðustu fimm árum og
traust það, sem Norrisstórninni
hefði tekist að auka fylkinu frá
því sem áður var, þrátt fyrir erf-
iðleika þá, sem stjórnin hefði orð-
ið við að etja sökum stríðsins og
stríðskringumstæðanna.
í sambandi við stjórnarkostn-
aðinn sagði, forsætisráðherrann:
“Verð á lífsnauðsynjum þaut upp,
pinéhúsið nýja varð að fullgerast.
Ef ekki hefði verið haldið áfram
með það, hefði það orðið tvisvar
eða þrisvar sinnum dýrara en það
varð. Peningar hækkuðu í verði,
•og stríðskröfum varð að vera
mætt og óhyggilegt að skera hlut-
ina of mjög við neglur sér. Til-
lögum til sveita og sjúkrahúsa
varð að halda uppi og stjórnar-
kostnaðurinn varð að fara hækk-
andi, eins og alt annað.
pað sem MrT Willis hefir aðal-
lega út á Norrisstjórnina að setja
er, að hún hafi verið eyðslusöm.
pó færir hann ekki nein rök. Vér
getum rökrætt þetta. Honum yf-
irsést um $2,000,000 á einum stað
og um nálega eina miljón í öðrum.
Hann gleymir að færa inn í reikn-
ing Roblinsstjórnarinnar pening-
ana, sem hún veitti móttöku frá
Ottawa stjórninni og notaði til
almennra útgjalda. Vér höfum
mætt hinni vaxandi verðhækkun á
lifsnauðsynjum með iþví að hækka
kaup þeirra, sem í þjónustu stjórn-
arinar eru um $212,000. Samt
höfum vér lækkað stjórnarkostn-
aðinn án þess að skerða þrótt
stjórnarinnar til framkvæmda.”
Svo mintist Mr. Norris á, að
Manitoba fylki væri í fremstu röð
fylkjanna í Canada að því er hag-
sýna og þróttmikla löggjöf snert-
ir; mintist á vínbanns löggöfina,
beina löggjöf, mentamálin, bænda-
lánfélagið, verkamála löggjöf
stjórnarinnar! og margt fleira.
Um tvö hundruð menn og kon-
ur voru viðstödd og var útnefn-
ingafundurinn einhuga og ákveð-
imi. Auk Mr. S. E. Clement voru
þessir útnefndir: J. W. Fleming,
A. L. Hall og W. I. Smale. peir
Smale og Hall drógu sig strax til
baka, en til atkvæða var gengið
um þá Clement og Fleming. Mr.
Clement félck mikinn meiri hluta
atkvæða við fyrsta atkvæða-
greiðslu.
Frumvarp til laga um kaup á
járnbrautum Grand Trunk félags-
ins í Canada lá til annarar um-
ræðu í efri málstofu Canada þings-
ins fyrir síðustu helgi. Einn af
þingmönnunum, Senator Belcourt,
óskaði eftir að hægt væri að vísa
lögunum frá; nefndi umræðurnar
þriðja þáttinn í hinum fjárhags-
lega sorgarleik, sem verið væri að
leika í Canada.. Senator Bostock
sagði að þessi lög hefðu að líkind-
um aldrei komið fyrir senatið, ef
stjórnin hefði ekki keyrt kaupin í
g'egn á þinginu í fyrra, áður en
hún vissi um $47,000,000 hallann,
sem varð við starfrækslu brautar-
innar.
Stjórnin í Ottawa hefir fengið
tilkynning frá stjórn Breta um, að
hin síðarnefnda ætli sér ekki
a<i kaupa ostframleiðslu Canada
yfir árið 1920 fyrir 32 cent pund-
ið, eins og hún hefir gert, heldur
verSi sú verzlun alfrjáls hér eft-
ir, eins og hún áður var.
Nefnd manna hefir setið á rök-
stólum í Ottawa til þess að semja
tillögur um sameiginleg verka-
manna skaðabótalög í Canada, og
hefir nefnd þessi nú lagt fram til-
lögur sínar, sem eru þrettán tals-
ins og hljóða þannig::
1. Að öll fylkin í Canada stofni
sérstakt fylkis vátryggingarfélag,
sem stjórnað sé af þar til settri
nefnd.
2. Að innan vébanda þessara
iaga sé allir verkamenn, er við iðn-
aðarstofnanir vii|na, sem ekki eru
a sérstakan hátt ! undanskildir, án
tillits til upphæðar á launum
þeirra.
3. Að allir þjónar fylkisstjórn-
anna og sveitafélaga, að meðtal-
inni lögreglunni og eldliðsmönn-
um, skulu vera innan vébanda
þessara laga.
4. Að verndunar eða skaðabóta
lögin sé svo sniðin, að þau taki út
yfir allar iðnaðargreinar landsins.
5. Að í öillum fylkjunum leggi
vinnuveitendur að eins fram fé í
slysasjóðinn.
6. Að öll læknishjálp, hjúkrun
á sjúkrahúsi sé í té látin, þegar
einhver verkamaður meiðist, eða
veikist í iðnaðar stofnunum.
7. Að í öllum fylkjunum skuli
vera ákveðinn tími, sem menn geti
lagt fram skaðabótakröfur sínar.
8. Að borgun fyrir meiðsli séu
afhenl hlutaðeigendum á vissum
tímum, nema í sérstökum tilfell-
um.
9. Meiðslii, ,sem stafa frá veik-
indum, sem orsakast við vinnu
eða í sambandi við hana, skulu
koma undir ákvæði þessara laga.
10. Að kostnaður við starfrækslu
laga þesara sé borgaður af fylkis-
stjórnum innan sinna vébanda.
11. Að varúðarreglur séu samd-
ar af stjórnarnefndinni innan
hvers fylkis, og nefnd manna sett
til þess að sjá um að þeim sé fram
fylgt við hinar ýmsu vinnustöðv-
ar, sem í séu bæði vinnufólk og
vinnuveitendur, og skulu þær var-
úðarnefndir vera undir umsjón
aðal nefndarinnar.
12. Ef I einhverjum skaðabóta-
lögum verkamanna er tekið fram,
að vinnuveitendur hafi ákvæðis-
rétt um það, hvort högin skuli í
gildi eða ekki, þá skal verkafólkið
hafa þann sama rétt.
13. Að í tilfelli af dauðsfalli
eða slysi, þá ættu öll fylkin að á-
kveða, sömu upphæð á skaðabóta-
fé.
Svo er sagt, að í verksmiðjum
Ontario fylkis sé öll framleiðsla
715 miljón dala viröi, afrakstur
af landbúnaði 450 miljónir, úr
námum 52 miljón dala virði, en
andvirði þess, sem af skógar-
höggi fæst, um 50 miljónir dala.
petta er til samans $1,250,000,000,
tæpur helmingur af því, sem fram
leitt er í öllu Canada, sem telst
2,800,000,000 dala virði á ári.
?ar til Hitchcock dró sig til baka
nú nýlega.. Ástæðan með óánægju
með Hitchcock sem leiðtoga var
sú, að sumum þótti hann of und-
irgefinn forsetanum.
Ákæra gegn ráðsmönnum Arm-
our, Swift og Wilson kjötsölufé-
aganna í Chicago, um að selja
kjöt við óleyfilega háu verði
hefir verið borin fram og kviðdóm-
ur (Grand Jury) ákveðið hana á
rökum bygða, og á mál þeirra að
koma fyrir rétt ií New York 10.
ressa mánaðar.
Arthur T. Hadley, formaður
Yale háskólans, hefir sagt af sér.
Verkfall mikið, sem þjónar
tuttugu og fjögra járnbrauta i
Bandaríkjunum gerðu, hefir stað-
ið yfir undanfarandi, og hefir eins
og geta má nærri gert svo ervitt
fyrir með alla flutninga, að á
vistaskorti var farið að bera á
ýmsum stöðum.
Ellefu þúsund manna, sem vinna
kolanámum í Kansas, hafa gert
verkfall sökum þess, að Alexand-
er Howat, forseti hinna samein-
uðu námamanna verkamanna fé-
laga i Ameríku, sem settur hefir
verið í fangelsi út af aðstöðu sinni
til verkamanna mála. Sagt er að
ríkisstjórinn í Kansas, Allan, ætli
að taka alla kola framleiðslu í
hendur ríkisins, og er það í annað
sinn, sem hann neyðist til að gjöra
?að á sex mánuðum sökum verk-
falla.
*
Á þingi Meþodista, sem haldið
var í New York nýlega, var sam-
?ykt að nema úr gildi þau ákvæði
lögum kirkjunnar, sem hingað
til hafa varnað meðlimum þeirrar
kirkju að spila á spil, dansa og
sækja leikhús.
v/A
Sökum járnbrauta verkfallsins,
sem staðið hefir yfir í Bandaríkj-
unum, hafa Detroit búar orðið að
sitja í myrkri og 50,000 manns,
sem á verksmiðjum vinna, urðu
að láta af verki.
Bandaríkin
Leiðtogaskilfti hafa orðið í öld-
ungadeild Bandaríkjanna. Sen
ator Gilbert M. Hitchcock frá
Nebraska, sem verið hefir leiðtogi
demókrata í efri málstofunni og
stýrt hefir gjörðum demókrata í
sambandi við friðarsamningana,
hefir llátið undan síga fyrir Sen-
ator Oscar W. Underwood frá Ala-
bama. Á þessa breytingu er litið
sem algjörðan sigur fyrir Senat-
or Underwood, sem hefir haldið
því mjög eindregið fram, að senat-
orar ættu að vera sjálfstæðir í á-
formum sínum um öll mál og
leggja þau eigil fyrir forsetann,
fýr en þeir væru komnir að ein-
hverri fastri niðurstöðu. En Sen
ator Hitchcock leit svo á, að sen-
atorarnir ættu ekki að slá neinu
föstu um málin fyr en forsetinn
hefði látið vilja sinn í ljós.
Senator Underwood heldur því
fram, að Bandjaríkjaiþingið geti
með engu móti samþykt formleg-
an frið á milli pjóðverja og Banda-
ríkjamanna; til þess þurfi tvo
málsaðilja, og er því sjálfsagður
að vera á móti friðar yfirlýsing
þeirri, sem þingið hefir til með-
ferðar. Segir að óihugsandi sé, að
formlegur friður geti komist á
a milli landanna, nema með samn
ingum, sem báðir aðstandendur
undirskrifi. Mr. Underwood býst
við að friðrsamningarnir verði
lagðir fyrir Senatið áður en það
tekur sér sumarhvíld, sem verður
6. júní. En ef það skyldi ekki
verða, þá lætur hann í ljós, að
ráðstafanir verði gjörðar tíl þess
að útbúa nýjan friðarsamning á
milli pjóverja og Bandaríkjanna
Kappið um hvor þessara manna
skyldi vera leiðtogi demókrata
Senatinu, hefir staðið síðan í jan
úar síðastl., er til atkvæða var
um það gengið á flokksfundi, hvor
heiðurinn skyldi hljóta. Á þeim
fundi fengu þeir jafnmörg at
kvæði og svo hefir staðið síðan
veitti honum nýlega að gjöf 110,-
000 dollara, Sir Thomas Joffrey
100,000 og John Rowett frá Lund-
únum 50,000.
Moore dómari í Galway hérað-
inu á írlandi sagði í ávarpi sínu
til Grand Jury, að glæpr sem í
fyrra hefðu verið 42 talsins, sem
framdir hefðu verið innan þess
dómhéraðs, væru nú 281 talsins.
Ulster eimskipafélagið, sem átti
mörg skip í förum, hefir selt skip-
in og seignir sínar aðrar.
Verkfall hafa sporvagna þjónar
í Lundúnum gert og er því öll um-
ferð þar um borgina mjög erfið
sm stendur.
Eftir skýringum Austen Cham-
berlains, fjármálaritara Breta, er
fjármála afstaða þeirra afar sterk
,að vanda. Útgjöldin á árinu voru
63 milj. pund sterl. minni heldur
en áætlun um útgjöld voru í okt.
síðastl.; en inntektirnar fóru langt
frám úr áætlun; áætlaðar tekjur
fyrir fjárhagsárið voru £1„201,-
100,000, en inntektirnar urðu um
£138,500,000 meiri. Ráðherrann
skýrði frá því, að á síðasta ári
hefði þjóðskuld Breta vaxið, slíkt
mætti ekki halda áfram og yrði
hún því að minka að sama skapi
á þessu yfirstandanda ári, og að
stjórnin hefði fastsett sér, að taka
ekki meira fé til láns til þess að
bæta upp tekjuhallann.
Frá öðrum löndum.
Bretland
Námamenn á Bretlandi sendu
kröfu til brezku stjórnarinnar
um kauphækkun. Stjórnin bauð
þeim tuttugu af hundraði af fram-
leiðslu verði. Um þetta tilboð
stjórnarinnar var gengið til at-
kvæða í félögum námamanna, og
samþykt m«ð 63,135 atkvæðum.
Kona ein frá Bandaríkjum tap-
aði hálsfesti úr perlum, sem
var $15,000 virði, síðastliðinn des-
ember og var gerð ítarleg tilraun
til þess að finna hana af lögregl-
unni, en árangurslaust, og er hún
talin töpuð með öllu.
Nýlega var verzlunarmaður «á
gangi heim til sín frá kirkju, og
lá lei ðhans gegn um Grosvenor
skemtigarðinn og fann hann þá
hálsmenið í götu, isem liggur í
gegn um garðinn og hann gekk
eftir.
Læknir einn á Englandi varð að
taka fót af hermanni, er særðist í
stríðinu og bjó síðan um sárið. En
eftir stund tók það að hlæða svo
að tvisýnt var um líf mannsins
sökum blóðmissirs . Lét þá lækn-
irinn opna sér æð og pumpa blóð
úr sér í hinn aðfram komna mann.
Báðir mennirnir eru hú heilbrigð-
ir orðnir.
í bæ einum á Englandi átti gift-
ing að fara fram á páskadaginn og
alt var til reiðu, prestur og boðs-
gestir komnir og brúður og brúð-
gumi búin til vígslu, þegar klapp-
að var á húsdyrnar, þar sem hjóna-
vígslan átti fram að fara. Var þar
kominn eiginmaður brúðurinnar.
Hann var hermaður, fór snemma í
stríðið, og var sagður týndur aust-
ur í Mesopotamíu. Svo leið nokk-
ur tími og hélt konan að hann
væri dauður og efndi til annars
hjónabands. En þessi maður særð-
ist á höfði og misti minnið, lá
lengi á sjúkrahúsi og var loks
iskorinn upp og batnaði, og kom
svo heim í opna skjöldu.
Maður einn, George Halur að
nafni, vélastjóri á togara í Grims-
by á Englandi, brá sér snögga
ferð til Skotlands, án þess að
segja konu sinni frá hvað hann
ætlaði. Reiddist konan því svo
mjög, að hún réð sér bana, helti
steinolíu í föt sín og kveikt svo í.
Aberdeen háskólinn verður að
líkindum ekki á flæðiskeri stadd-
ur peningalega fyrst um sinn
Verzlunarsamkundan þar í bnæum
Communista þingið, sem staðið
hefir yfir í Moscow, samþykti að
hætta við sameigna og samvinnu
hugmyndina, að því er iðnaðar-
fyrirtæki landsins snertir, og fá
þau í hendur hæfum mönnum til
starfrækslu.
Gabriele d’Annunzio hefir mynd-
að félag, sem á að vinna á móti
alþjóða sambandinu, sem sam-
bandsþjóðirnar hafa stofnað. í
þvi félagi eru þeir á meðal þjóð-
anna, sem óánægðir eru með al-
þjóða sambandið og friðarsamn-
ingana. Félag þetta heitir “Fium
sambandið.”
Berlínarblöðin skýra frá undir-
búningi undir enn eina uppreisn-
ina á pýzkalandi.
Blöðin segja, að þessi uppreisn-
ar undirbúningur eigi rót sína í
Pomeraniu, Austur pýzkalandi og
í Silesia, þar sem blöðin segja að
auðugir landeigendur séu að taka
höndi^m saman við þann hluta
hersins, er keisaravaldinu ann.
Sagt er að sjálfstæðis hreyfing-
in í Bavaríu fari vaxandí. Fólkið
þar hefir snúist á móti stjórninni
og krefst að fá að vera sjálf-
stætt og óháð í skjóli sambands-
þjóðanna.
Vörður hefir verið settur um
allar stjórnarbyggingar, og aðr-
ar opinberar byggingar á pýska-
landi, er það gert út af orðróm
sem blöðin hafa flutt þess efnis,
að í ráði sé að steypa stjórninni,
og mynda samband við Bolshi-
viki stjórnina á Rússlandi og
leggja til nýrrar orustu við
Frakka.
Berlínarblöðin skýra frá því að
sannfrétt sé að Pólverjar hafi til-
kynt fullveldisnefnd Bandja-
manna að ef pjóðverjar ekki upp-
fylli samninga sína við Pólverja
þá fari þeir með her inn í lönd
pjóðverja.
Mannfækkun hefir orðið geysi-
lega mikil á Rússlandi á stríðsár-
unum. Erviðleikum þeim, sem
þjóðin hefir átt við að stríða, er
um kent. Samkvæmt skýrslum
stjórnarinnar þar nemur sú fækk-
un tuttugu og fimm til þrjátíu
miljónum.
Stjórnin á Frakklandi hefir lagt
aflutningsbann á munaðarvöru og
eru teknar þar fram 187 tegund-
ir þeirrar vöru; þar á meðal er:
leður, perlur, ilmvatn, útler.dar
vintegundir, mvndavélar, allslags
silki, gullstáss, hljóðfæri og ýms-
ar tegundir af harðvöru o. s. frv.
Verkföll standa yfir í París, á
járnbrautum Frakklands og í
námum. Og er ekki hægt að
segja hve lengi þau vara né hve
víðtæk þau kunna að verða.
Á Fristrandi Cubra, sem liggur
sunnarlga í Atlanzhafi, tólf hund-
ruð mílur frá landi, búa 114
manneskjur; þar er hvorki prest-
ur, lögfræðingur né lögreglumað-
ur; sjúkdómar þekkjast þar ekki
aðrir en gigt, sem þó er mjög
sjaldgæf, og augnveiki, sem
stundum veldur blindu á öldruðu
fólki. Eftir skipkomu fá flestir
af eyjarskeggjum kvef, en aldrei
endranær.
Umboðsmaður Bölsheviki stjórn-
arinnar á Rússlandi hefir verið
staddur í Kaupmapnahöfn undan-
farandi til þess að semja um
verzlunarsambönd við sambands-
þjóðirnar, en ekki varð af samn-
ingum sökum þess, að Soviet-
stjórnin á Rússlandi vildi ekki
taka á sig ábyrgð fyrir skuldum
þeim, sem keisarastjórnin hafði
bakað landinu.
Annar Rasputin.
Maðurinn, sem mest hefir áhrif
á Rússlandi, er að sögn Kínveri,
sem heitir Ipak Yen. Hann var
aðstoðarmaður í rakarastofu í Pla-
govestchensk á ríkisárum keisar-
ans, og var tekinn fastur þegar
stríðið stóð milli Japana og Rússa,
grunaður um að vera njósnari, og
var að því kominn að véra hengd-
ur. Nú um tíma ihefir hann haft
skrifstofur sínar, í Kremlin og
höll á hann í Moscow, þar sem
hann heldur sig ríkmjánnlega.
Á sunnudögum ekur hann um göt-
ur borgarinnar í gyltum vögnum,
sem fjórir gæðingar eru spentir
fyrir og sem þjónar í einkennis-
búningi keyra.
Vð hlið hans sitja konur hans
fjórar. Rússneskar konur, sumar
af góðum ættum, sem hann hefir
neytt til samlaga við sig með valdi
og kænsku.
Allur ósómi er þessum manni
borinn á brýn. pað er sagt, að
hann hafi dregið saman 3,500
miljón rú’blur ($15,000,000) á sex
mánuðum.
Ipak á þessa velgengni sína og
vald að þakka því, hvað hann er
fastheldinn við áform sín, kænsku
sína og hve góðum tökum hann
getur náð á þeim, sem hann um-
gengst. Hann er aldavinur Len-
ines. Hann kallar hann “himna-
vininn sinn” og framkvæmir ald-
rei neitt, sem nokkuð er í varið,
nema að leita ráða hans.
Communista leiðtoginn Jakolef
sagði nýlega um Ipak: “Við höf-
um eignast annan Rasputin, sem
dáleiðir nýja keisarann.”
Merkur gestur heimsæk-
ir Winnipeg.
Sir Oliver Lodge, sálarfræð-
ingurinn og vjsindamaðurinn al-
kunni, kom til Winnipeg 25. apríl
síðastl. og flutti hér tvo fyrir-
lestra í samkomusal iðnaðar sýn-
ingar skálans.
Fyrri fyrirlesturinn var fluttur
á mánudagskvöldið 27. apríl og
hljóðaði um framhald lífsins.
Hann var þolanlega vel sótt-
ur — um tvö þúsund manns komu,
margir til þess að fræðast, en ó-
efað margir af forvitni.
pegar klukkan var 8.30 kom
ræðumaður fram, stór og tilkomu-
mikill, teinréttur og með fullu
fjöri sálar og líkarna, þrátt fyrir
69 ára aldur.
Hann byrjaði ræðu sína með því
að víkja að breyting þeirri, sem
orðin væri á Winnipeg síðan hann
kom hér fyrir 36 árum síðan, en
áður en menn vissu af, var hann
búinn að leiða áheyrendur sína að
umtalsefninu um framhald lífs-
ins eða áframhald þess.
Sir Oliver er ólíkur mörgum
öðrum að því, að hann er algerlega
laus við fordild í hugsun, í fram-
setning og framkomu.
Honum datt ekki í ‘hug að þvinga
neinum sannleika eða þá ímyndun
upp á tilheyrendur sína; en hann
vildi að þeir athuguðu með hon-
um það, sem hann hafði að segja
og létu svo sína eigin dómgreind
ráða að hve miklu leyti þeir tækju
|>að trúanlegt.
Ástæður hans voru ekkert laus-
unga hjal, heldur bygðar á vís-
indalegum grundvelli, og af
þeim dró hann það, að tilveran
stjórnaðist af einu ráðandi afli.
Að dauðinn væri ekki endir á til-
veru mannsins, heldur að eins
breyting.
“Vér lifum í umheimi, sem er
miklu víðáttumeiri en vér höfum
hugmynd um. Oss er ekki sam-
boðið að loka augum vorum á
þeim grundvelli, að þetta eða hitt
sé óframkvæmanlegt. Útlit hlut-
anna getur verið og er oft vill-
andi. Vér getum ekki vitað hvað
er óframkvæmanlegt, unz vér
reynurri—sönnum.”
“Hvað eru takmörk? Hvar er
endirinn?” spurði Sir Oliver.
“Rúmið og tíminn sýnist tak-
markalaust. Samt hefir það verið
sannað, í sambandi við alt þetta,
að það fylgir alt sama lögmáli, —
er stjórnað af sömu hönd, hlýðir
einum og sama vilja. Út af líkn
við oss er oss þlíft við að þekkja
mikilleik lífsins; ef það væri ekki,
mundi það máske ganga svo fram
af oss, að vér yrðum með öllu ó-
færir til vorra daglegu starfa.”
“Vér vitum mikið meira, en
forfeður vorir vissu, og það er ó-
hætt að fullyrða, að afkomendur
vorir ná miklu lengra í þekking
heldur en vér höfum komist.”
félagi í Sálarrannsóknarfélaginu
í Lundúnum, og hefði lofað sér að
ná sambandi við þá félaga sína,
ef unt væri. Sá maður sagði Sir
Oliver að hefði áreiðanlega látið
til sín heyra, eða að minsta kosti
tryði hann þvi, og saðnanir hans
voru: Einkennileg orða tiltæki,
sérkennileg framsetning í hugs-
un, atvik sem komið hefði fram við
hlutaðeigendur fyrir löngu, svo
sem missætti, uppnefni o. s. frv.,
sem miðillinn gæti með engu móti
vitað um.
Vér leggjum ihér engan dóm á
kennngar Sir Oliver Lodge, enda
þótt sannanir þær, sem hann bar
fram séu oss ekki fullægjandi, þá
dylst engum þeim, sem hlustar á
Sir Oliver, að hann flytur þetta
mál sitt af því það er honum sjálf-
um heilagt mál og hann stendur
í þeirri meiningu, að hann sé að
gera öðrum verulegt gagn með
því.
En vér getum ekki stilt oss um
að benda á, að það, sem vakti hvað
mesta aðdáun vora, var persóna
mannsins sjálfs, svipurinn, sem er
hreinn og góðlegur, göfgi hans,
sem myndi vekja athygli manna á
honum á meðal þúsunda.
Framsetning öll á þessum fyrir-
lestrum var hin ágætasta. Málið
fagurt og svo létt og laust við
alla fordild, að það var engum of-
vaxið að skilja.
Drotningunni í Belgíu datt í
hug að bregða sér til Parísar-
borgar fyrir skömmu og skilja eft-
ir drotningarskrúðann og drotn-
ingar titilinn heima. pegar hún
kom til Parísar, lét hún aka með
3ig til Fontainebleau gistihússins
og beiddist þar gistgar, en fékk
ekki; þaðan ók hún til annars
gistihúss, en það fór á sömu leið;
síðast varð hún að láta fyrir ber-
ast um nóttina í húsi hjá fólki,
sem var svo gestrisið að skjóta
skjólshúsi yfir hana. Að morgni,
þegar hljóðbært var hverjum að
úthýst hefði verið á gistihúsunum
kveldið áður, varð þeim sem þar
réðu húsum ekki um sel.
Að undanförnu hefir sænsku
prinsesssunum verið bannað með
lögum að giftast í ættir, sem eru
ótignari en þær sjálfar. Nú er
verið að nema lögin úr gildi í Sví-
Gróði á hveiti.
Skrásetning
Skrásetning ti<l kosninga í Mani-
toba fylki hófst í kveitum fylkis-
ins á mánudaginn var og er sú
aðferð höfð þar, að nöfn allra, sem
á gömlu listunum eru, eru færð
yfir á nýja listann. En allir aðr-
ir, sem rétt hafa til kosninga,
verða að láta skrásetjast. Eins
ættu þeir, sem búferlum hafa
fiutt síðan að síðustu kosninga-
listar voru gefnir út, að láta skrá-
setjast í þeirri kjördeild, sem þeir
eru nú 1.
í Winnipeg byrjar skrásetning
á mánudagsmorgun 10. mai og
stendur yfir þrjá daga, og verða
allir, konur jafnt sem karlar, að
láta skrásetja sig, hvort sem þeir
eru á síðustu kjörskrám eða ekki.
pað er mjög áríðandi, að menn
gleymi ekki að fara og láta skrá-
setjast í tíma, geyma það ekki þar
til síðasta daginn. Eftirfylgjandi
eru nokkrir skrásetningarstaðir,
sem íslendingar eiga að skrásetj-
ast á:
Að 518 Maryland St., þeir sem
eiga heima í því stræti og öðrum
austur að Furby St., milli Sargent
gent og Ellice stræta.
Að 690 Langside St., milli Notre
Dame og Sargent Ave., vestur að
Sherbrooke St.
Að 597 Bannatyne Ave., milli
William og Notre Dame ave., og
Young og Sherbrooke stræta.
Að 739 Elgin ave., milli Alex-
ander og William ave., frá Sher-
brooke og Tecumseh St
Að 761 Bannatyne ave., milli
William og Notre Dame ave., frá
Sherbrooke að Tecumseh St.
Að 635 Sargent ave. (G. Templ-
Síðari fyrirlesturinn flutti Sirjara húsinu), milli Notré Dame og
Oliver á miðvikudagskveldið þ.! Sargent ave., frá Sherbrooke að
28. apríl og var sá fyrirlestur sér-1 Agnes Str.
Hversu víða stjórnin í Canada
þarf við að koma, eða þeir sem
hún setur til þess að sjá málefn-
um landsmanna farborða, sést af
nýlega birtri frétt um það, að sam-
komulag hafi náðst við stjórnina
á GrikMandi um verð á hveiti.
Svo er að sjá, sem Grikkjastjórn
hafi keypt 6,600,000 bushel af
hveiti frá Canada á $2.50 hvert.
Síðan hækkuðu prísarnir og virð-
ist svo, sem hveitisölunefnd þessa
lands hafi krafist uppbótar á
hinum upprunalegæ prís, 50 cent.
á hvert bushel. peirri kröfu hef-
ir loks framgengnt orðið, að sögn,
og hefir þeim, sem hveitið seldu,
græðst $3,250,000 við þetta. Hin
svo kallaða hveitinefnd og verzl-
unarnefnd hafði þetta málefni til
meðferðar, en þessir eru nefndir
forstöðumenn: Sir Charles Gor-
þjóð. Mega þær hér eftir giftast1 don frá Montreal, og R. D. Fair-
staklega helgaður sönnunum þeim
sem Sir Oliver hafði fram að færa
því til staðfestingar, að hann hefði
náð sambandi við látna menn í
andaheiminum, og leyndi það sér
ekki að Sir Oliver var með öllu
sannfærður um, að það hefði
náðst og að hann hefði talað við
látna vini sína. gegn um miðil.
“Vér erum ekki lögð í gröfina,”
sagði hann. “Pað er ekki minsta
vitund af sannleika í þeirri mið-jice Ave.
Að 720 Victor St., milli Notre
Dame og Sargent ave., frá Agnes
að Toronto St.
Að 766 Beverley St., milli Notre
Dame og Sargent ave., frá Toron-
to að Sherburn St.
Að 676 Home St., frá Toronto
að Sherburn, milli Sargent og
Wellington ave.
Að 488 Simcoe St., frá Toronto
að Burnell, milli Sargent og Ell-
þeim, er þær sjálfar vilja, að eins
verða þær að fá samþykki kon-
ungsins til ráðahagsins.
bairn frá Toronto. pessi skild-
ingur er betri en ekkert í dýrtíð-
inni.
alda hugmynd, að vér liggjum í
gröf vorri þar til einhvern. tíma í
komandi tíð. Legsteinninn, sem
stendur á leiði John Jones segir
oss, að John Jones liggi þar undir.
En hann lýgur. Hið varanlega
lífsafl deyr aldrei. Líkaminn deyr
og vér afklæðumst honum eins og
slitnu fati.”
í sambandi við sannanir þær,
sem Sir Oliver hafði fraih að bera,
mintist hann á hugboðið, eða eins
cg hann nefndi það, “telepathy”
og kvað það véra ómótmælanlega
sannað, að slíkur hæfileiki væri
til hjá fólki af öllum stéttum.
Hann sagðist ekki vera viss um
hvernig að hugboðið bærist, en
sagði að sér þætti líklegast, að það
bærist með öldum ljósvakans frá
einni sál til annarar.
I sambandi við beina vitnisburði
frá öðrum heimi, mintist hann sér-
staklega á einn mann, Professor
Myers, sem í mörg ár hafði verið
Að 509 Agnes St., frá Maryland
að Toronto, milli Sargent ave. og
Ellice ave.
Að 438 Victor St., frá Mary-
land að Toronto St., mMli Ellice
og St, Mathews ave.
Að 457 Home St., frá Toronto
að Burnell, milli St. Mathews og
Ellice ave.
Að 582 Lipton St., frá Burnell
að Erin St., milli St. Mathews og
Ingersoll St., frá Burnell til járn-
brautar, milli Sargent og Well-
ington ave.
Að 885 Lipton St., þeir sem búa
fyrir norðan Sargent, vestan Brun-
ell og sunnan Alexander ave.
Skrásetningarstaðir eru opnir
allan daginn frá 9 að morgni til
10 að kveldi, tvo fyrstu dagana.
Sðasta daginn (miðvikudag) iað-
ins frá 10—12 árdegis og 2—4 síð-
degis, og verður þá mótmælum
veitt áheyrn viðvíkjandi nöfnum,
sem skrásett hafa verið.