Lögberg - 19.08.1920, Blaðsíða 1

SPEIRS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. R E Y NIÐ Þ A£)!
TALSlMI: Garry 2346 - WINNIPEG
Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
490 Main St. - Garry 1320
33. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 19. ÁGÚST 1920
NUMER 35
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
Canada.
Hon Drury, stjórnarformaður í
Ontario lýsti >ví fyrir miklum
mannfjölda, að hann ætlaði sér að
koma betra skipulagi á löggæslu
til að varna óleyfilegri vínsölu
innan fylkisins, og láta við svo
húið standa, unz atkvæðagreiðsla
calmennings væri um garð gengin.
Búnaðarmála ráðgjafinn, Hon.
Tolmie,, er borinn fyrir því, að
enn skuli frjáls og álögulaus inn-|
flutningur á nautum u.m eitt árj
frá Bandaríkjum til Canada, og
að kindur mundu 'bráðum verða
settar í sama flokk.
Hermannafélag hefir komist að
því, að Menonitar í ein'hverjum
stað hér nálægt snúi mynd kon-
ungs að vegg; og tækju niður
brezka fánann af skólastöng, þá
þeir héldu fundi þar, og bera þeir
kennarann fyrir þessu. Nú
ætla þeir að senda menn á fund
mentamála deildar og skýra frá
þessu.
Ef flutningsgjöld með járn-
brautum hækka að mun, er talið
víst, að flutningur með skipum
muni auka3t. par á meðal er
búist við að ferðir skipa frá vest-
ur strönd Canada gegnum Pan-
amaskurð til Europu, muni verða^
teknar upp. Hingað til hafa!
flutningar með skipum verið svo j
dýrir síðan í stríðsbyrjun, að flutn-1
ingar á landi hafa verið óskertir
af flutningi með skipum. Skipum
fjölgar óðfluga með hverri þjóð,
sem þau misti í óróanum, og mun
þess ekki langt að bíða, að skipa-
flutningar nái ainni fyrri stöðu,.
Til Ottawa eru farnir verka-
manna fulltrúar ihéðan úr foorg,
með Mr Dixon í broddi fylkingar,
að finna að máli Solicitor General
Hugh Guthrie, og reyna að fá
linan á dómi verkamannaforingj-
anna þeirra sem nú eru í fangelsi.
Verkamanna fulltrúar frá Ontario
og austan frá sjó ætla að mæta
þeim í Ottawa og þinga þar við
bina margreyndu ráðgjafa um
þetta efni og önnur sem á góma
kann að bera.
Maður sat á bekk í einum listi-
garði borgarinnar og hvíldi sig í
hitanum. Af honum segir ekki
fyr en thann var tekinn fyrir rétt
af þeim sem garðsins gætti og
gefið að sök að hann hefði hrotið
svo hátt, að öllum hefði ofboðið.
Réttarins þjónn dæmdi manninn
8 dala múlt fyrir “óskikkelsi” á
plmanna færi.
Svo er talið, að ef brautar-
gjöld eru ihækkuð um þriðjung að
eins, þá muni hækkun sú nema
nálægt 138 miljónum dala á ári,
eða um 32 dölum á hvert manns-
barn vestan lands, en 12 dölum
á hvert mannsbarn eystra. Sú
upphæð jafngildir hér um bil öll-
um tekjum landsins af tollum. En
nú er það staðreynt, að við þess-
ar álögur á varninginn bætir hver
og einn, sem hann selur, svo að
álögurnar verða frá þré- — fim-
faldir, sem almenningur mundi
verða að borga, sá er vöruna not-
ar. Fólkið í Canada mundi þá
ekki borga einungis þær 138 mil-
jónir sem um er að ræða, heldur
fast að 400 miljónum árlega, að
tali kunnugra, þó ekki fengju
brautirnar nema þriðjung af þeirri
upphæð. petta segja þeir sem
hækkun eru mótfallnir, að muni
auka viðurlífiskostnað gífurlega,
og þó það ef til vill muni sefa
verkamanna óróa um stund, muni
það skammgóður vermir, því að
verðbækkun á nauðsynjum muni
knýja þá til að heimta hærra kaup
þegar stundir líða, sem leiða muni
til hækkunar flutningsgjalda á ný
og svo fram eftir götunum, er
enginn geti séð fyrir endann á.
peir vilja að C. P. R., sem á vænan
varasjóð, standi af sér hallann,
ef til hans kemur, án hjálpar fólks
ins, en að vísu getur þjóðin ekki
komið af sér tekjuhalla á þeim
brautum, sem hún á sjálf.
f borginni Victoria B. C., v^r
rannsókn hafin út af kolaprísum
og því neitað af hálfu kolaverzl-
ara, að prísarnir væru settir með
samtökum, skriflegum eða munn-
legum, engin slí'k samtök ættu sér
stað, sögðu þeir heldur væru prís-
arnir eðlileg afleiðing af óviðráð-
anlegum orsökum, er enginn kola-
kaupmanna máttur gæti rönd við
reist.
Kjósendur í Portage la Prarie
hafa samið ályktun í þá átt, að
þeir hafi bezta traust til hveiti-
nefndar, og skorað á stjórnina að
afnema hana ekki, 'heldur halda
henni fyrst um sinn, svo fjár-
dráttur eigi sér ekki stað í kaup-
um og sölum hveitisins og prísar
haldist stöðugri. peir ‘álíta að
ef hveitiverzlun verði látin af-
3kiftalaus af landstjórninni, muni
spekúlantar og aðrir sem ryðja
sér inn sem milliliðir, gera bænd-
um mikinn skaða, sérlega eins og
ástatt er í viðskiftum veraldar-
innar nú sem stendur, þar sem ná-
lega alt er á hverfanda hveli.
pessi ályktun hefir verið send
bændafélögunum í fylkinu til í-
hugunar og úrslita.
Hópur blaðamanna frá ýmsum
pörtum hins brezka ríkis kom til
Winnipeg í þessari viku. peim voru
haldnar veizlur af borgarráði í
skemtigarði 'bæjarins og af stjórn
fylkisins, margar ræður voru
fluttar og hlýjum huga lýst til
þeirra. Einn kvennmaður er í
för þessari, Miss Billington,
alþektur skörungur til ritstarfa;
tignastur í ferðinni er Burnham
lávarður eigandi eins helzta blaðs
í Lundúnum, en ýmsir velþektir
menn eru í hópnum.
Meðal þeirra eru Sir George
3’oulmin, eigandi að Lancashire
Post, Sir F. Newnes, sem telst eiga
I fjöldamörg tímarit, Sir Roderich
Jones, formaður fyrir Reuter’s
fréttasögu félagi, Dr. E. T. Powell
ráðsmaður blaðsins Financial
News, og margir fleiri velkendir
menn í sínu heimalandi.
Hon. C. C. Ballantyrte, sjómála-
rágjafi landsins, er hér staddur.
Hann lét þess getið, að fjörutíu
skip væru fullsmíðuð af þeim
62 sem stjórnin léti smíða fyrir
landsjóðs reikning. pau eru frá
8,750 til 10,500 tonns á stærð og
kosta alls um 75 miljónir dala.
Hann 'hvað ekki án þeirra mega
vera, er landið hefði tekið að sér
brautir C.N.R. og G.T.P. Um fiski-
veiðar sagði hann, að miklu meiri
væru þær nú en i fyrra, en þá
nam andvirði þeirra 52 miljónum
dala.
Sagt er að þrjú krafta verk hafi
gerst nýlega í St. Anne Beaupre,
Quebec, og er einu þeirra þannig
lýst; Maður einn fullorðinn, en
þó á bezta aldri kom frá St. Johns
á Nýfundnalandi ásamt foreldr-
um sínum til þess að grátbæna
þina helgu menn um aðstoð !
raunum sínum og heilsul'eysi.
Maðurinn studdist við hækjur.
Messa var sungin fyrir þrábeiðni
hins unga manns, og að henni lok-
inni kendi hann sér einkis meins,
gekk hækjulaust hvert sem vera
vildi.
Talið er líklegt að Hon James
Calder muni sækja um þingmensku
í Saltcoats kjördæminu við næstu
sambandskosingar. Sem stend-
ur skipar Calder þingsæti fyrir
Moose Jaw kjördæmið, en þar er
mælt að mikill meiri hluti kjós-
enda sé orðin ihonum andvígur
með öllu.
Nefnd manna af hálfu lamaðra
hermanna, gekk á fund Drurys
forsætisráðherra í Ontario og
baðst þess að hann léti heim.
komna, lamaða hermenn sitja fyr-
ir stjórnaratvinnu hvar sem því
yrði við komið. Tók ráðgjafinn
máli þeirra hið bezta og kvað
stjórn sína reiðubúna að gera alt
sem í hennar valdi stæði í þessu
efni.
Akuryrkjufélögin í Sask. telja
nú milli tuttugu og þrjátíu þús.
félagsmenn.
Félagsskapur einn, sem nefnist
Mining Corporation of Canada,
hefir nýlega látið taka til starfa
við námugröft iskamt frá bænum
Butt í Nipissing xhéraðinu í Ont-
ario. Félag þetfa festi þar eign
á allstórri spildu lands síðastlið-
ið haust og er nú að láta leita að
radíum og öðru fémæti, sem talið
er víst að þar muni fólgið í rík-
um mæli.
Umsjónarmaður Ottawa stjórn-
arinnar með innheimtu tekju-
skatts, hefir lýst yfir því, að lög-
sókn verði hafin tafarlaust á
hendur þeim mönnum, er eigi
hafi enn greitt tekjuskatt sinn.
Allmargir háttstandandi embættis
menn í Ottawa, eru á svarta list-
anum— þ. e. s. hafa eigi goldið
ríkinu það, sem því ber og má þar
til telja suma ráðgjafana. Einn
þeirra sem urðu á eftir með skatt-
inn, var Meighen forsætisráð-
gjafi. — Kvað þó hafa greitt hann
nú fyrir nokkrum dögum.
Fregnir frá Toronto segja papp-
írsskort svo tilfinnanlegan, að
líkindi séu til að fresta verði út-
gáfu margra bóka og tímarita um
óákveðinn tíma.
Fyrsti skipsfarmur af kolum
frá British Columbía verður send-
ur til Svíþjóðar næstu daga. Can-
adian Collieries ætlar að senda
4500 smálestir til þess að byrja
með.
Deild hinna sameinuðu bænda-
félaga i Westmoreland, N.B., hélt
pýlega fund með félagsmönnum
og var þar samþykt ií einu hljóði að
útnefna fulltrúa af bænda hálfu
til þingmensku við næstu fylkis
og sambandskosningar.
Gizkað er á að um hálfrar mil-
jónar dala skaði ‘hafi orðið á á-
vaxtarækt í Niagara héraðinu, af
völdum afskaplegs þrumuveðurs
og eldinga, er þar geysaði fyrir
skemstu.
Hon Harvey Mills var nýskeð
kosinn gagnsóknarlaust fylkis-
þingmaður fyrir Fort William.
Dagblaða prentarar í Toronto
hafa hótað verkfalli svo fremi að
kaup þeirra sé eigi hækkað taf-
arlaust.
Hinn nýji forsætisráðherra
hélt ræðu mikia i vikunni sem leið
fyrir fjölda manns, nálægt borg-
inni Stirling, Ont., lofaði afrek
síns formanns 1 embættinu og lét
sem litla von mætti gera sér um
framkvæmdir til landislheilla, af
þeim sem ekki fylgdu sér að mál-
um. Hann og sín stjórn hefðu
ekki hag neinnar sérstakrar stétt-
ar fyrir augum, né þjóðflokks, né
hagsmuna samtaka, heldur vildi
ítunda að efla sátt og samvinnu
til framfara þjóðinni í heild sinni,
meðal allra hinna sundurleitu
þjóðarbrota landsins. Nauðsynlega
taldi hann háa tolla, til að vernda
iðnaðarstétt landsins. Að öðru
leyti vildi bændastéttin lækka
prísa á sinum afurðum, sem nátt-
úrlegt væri, verkamenn hækka
prisana á því sem þeir þyrftu að
kaupa til lífsviðurhalds og hækka
prísana á því sem þeir hefðu að
selja, nefnilega kröftum sínum og
lagi til vinnu. Og svona stæðu
stéttirnar á öndverðum meið, með
hina hræðilegu vofu, Bolshevisma,
að baki sér, ógnandi þjóðinni og
menningunni og framförunum og
jafnvel framtíð þessarar ungu
þjóðar, með því að reyna að teygja
almenning út á óþektar og ófær-
ar brautir, af vel þektum og ör-
uggum og ruddum með milflum
erviðismunum af forfeðrum vor-
um og frumbýlingum landsins og
frumherjum menningar þess.
Undir hátolla stefnu sína skaut
stjórnarformaðurinn þeim stoðum,
að fyrst þyrfti að útvega landinu
tekjur með því móti, í öðru lagi að
styðja iðnað í landinu á þann hátt,
en iðnaðurinn væri svo n'auðsyn-
legur, að ef ekki væri framleitt
meira i þessu landi af iðnaðar varn
ingi en selja mætti í Bandaríkj-
unum, þá mundi Canada dalurinn
falla niður í hálfvirði. Líka mundu
verkamenn verða fyrstir til að
kenna á því, ef verzlun væri álögu-
laus. Ef skildingareikningur milli
ríkjanna þætti bágur nú, mundi
Ihann hallast á Canada um helm-
ing, ef bændastefnan yrði ofan á.
Sín stjórnarstefna væri sú, að út-
vega tekjur svo miklar, að nægi-
legar væru til allra stjórnar
þarfa og skuldalúkningar og jafn-
framt gefa iðnaði landsins færi
til vaxtar og viðgangs, svo verka-
menn þyrftu ekka að leita út fyr-
ir landamærin til atvinnu og
viðurlífis. Sjálfur ætti hann skamt Opinberar skýrslur skýra frá
til bænda að telja, en sínir mót- því, að á Bretlandi hafi 57,948
stöðumenn á þingi, sem forsprakk- karlar og konur verið dæmd í
ar þeirra þættust vera, hefðu runn-
ið, er hann skoraði á þá að gera
ályktun um stefnuskrá.
Hvernig sem menn standa að
málunum, má segja um þenna
nýja stjórnarforingja, að hann
brestur hvorki einurð né orðfimi.
Tollanefnd ætlar að hefja fundi
hér í Winnipeg, kring um miðjan
septemlber, og á öllum að vera
heimilt að ganga á hennar fund og
tjá henni sínar skoðanir með rök-
um, á tollafyrirkomulagi. Einkum
er sagt að bændafélög séu velkom-
in að segja sína vild.
Milli 20 og 30 gufus'kip, sum
stór, láu á höfn i Halifax og biðu
leyfis að fá kolafarm til Europu,
en urðu að fara svo búin. Sex
Iludson's flóa skip voru þeirra á
meðal og fengu öll úrlausn með
lcyfi Ottawa sjórnarinnar.
Félag þeirra, sem eiga kappsigl-
inga skip í Nova Scotia, hafa gert
New York Yact Cluib orð, að þeir
muni koma næsta ár með snekkju-
korn og reyna að sigla henni til
sigurs við hvern sem móti yrði
lngður. “Resolute” hét sá karfi
er nýlega var lagður fram af N.
York mönnum móti “Shamrock”,
er hinn nafnkendi auðmaður Sir
Thos. Lipton sigldi vestur. Skips-
höfn á “Resolute” var af norrænu
kyni, þó ameriskir væru þeir að
öðru leyti. peir í Nova Scotia
sækja mest sjó allra hér í Canada,
bæði með ströndum fram og til
hafs.
Námamenn sem kolagröft
stunda í sjávar fyíkjum Canada
hafa sent námaeigendum kröfu
um aukin iðgjöld fyrir sína vinnu.
peir krefjast að fá kaup hækkað
um einn dal lá dag og 24 cent á
tonnið þeir sem i samningavinnu
eru, og jafnframt að félagsskapur
þeirra geti innheimt félagsgjöld af
kaupi félagsmanna, áður greidd
eru.
Öllum listamönnum í landinu
hefir verið boðið að keppa um að
gera uppdrátt að minnismerki Sir
Wilfrid Lauriers. peir sem fyr-
ir því standa, eru ásáttir um um
að ekki skuli reisa eirlikneski
heldur bautastein svo veglegan
sem hæfi hinu látna mikilmenni.
refsingar fyrir ofdrykkju árið sem
leið. Tala þeirra er helmingi
hærri en árið 1918.
Amerika hefir gefið Bretum
mynd úr eiri af Abraham Lincoln,
er sett verður upp fyrir West-
minster klaustri í Lundúnaborg.
Myndin er eftir hinn þekta mynda-
smið, St. Gaudens.
Sagt er Englendingar hafi mik-
inn 'her á írlandi, 60—70 þúsundir
og auki hann daglega með liðsend-
ingum yfir írska sjóinn.
Bretar hafa neitað að bera á-
byrgð af hernaði þeim sem Wrang-
el hershöfðingi hefir haldið uppi á
suður'Rússlandi, gegn Bolsheviki-
stjórn. Jafnframt er sagt, að
stjórnarformaðurinn Loyd George
hafi lýst því yfir, að ef iðnaðar-
menn, eða þeir verkamenn sem í
iðnaðarsamtökum eru, gerðust til
að taka fram fyrir ihendurnar á
stjórn og þingi, þá mundi því
frumhlaupi mótstaða veitt með
öllu afli, sem stjórnin ætti yfir að
ráða. Verkmenn á Bretlandi höfðu
samtök til áskorana á stjórnina,
að láta ekki til stríðs koma á ný
á meginlandi Evrópu. Ýmsir
þeirra hafa farið til Frakklands
til að fá stéttarbræður sína þar til
að vinna á hina frönsku stjórn
að fara friðsamlega fram, en hún
hafði áður tekið málstað Wrang-
els opinberlega, mest af því að
Bolshevikistjórn hafði prettast
að borga þær miklu upphæðir er
Frakkar höfðu lánað fyrrum til
Rússlands. Sagt er að franska
stjórnin hafi lofað að viðurkenna
núverandi Rússastjórn ef skuld-
irnar væru iborgaðar og Bolshevik-
ar hættu að ýta undir óróa og óá-
nægju hjlá öðrum þjóðum.
Á þingi Hollendinga var sam-
>ykt í einu hljóði, að veita pýzkum
200 miljón dala lán.
pjóðverjar hafa með lögum af-
rumið lagaskyldu til herþjónustu.
Kallaðar eru þjóðir til fundar í
Washington þann 15. sept. i haust
til þess einkanlega að skifta upp
á milli sín símum pjóðverj^, er
jeir áttu fyrir stríðið.
í Seoul, Korea, er það opinber-
lega auglýst, að setja skuli á
stofn sveitanefndir, nefndir til
héraðsstjórnar og bæjastjórnar,
og er þetta talinn undanfari þsss
að þjóðin fái þingstjórn innan
skamms, en hingað til hefir henni
verið stjórnað eingöngu af jap-
önskum, sem unninni í hernaði.
Fréttir herma, að stjórnarfor-
maðurinn Millerand á Frakklandi
hafi fengið samþykki þings til að
láta samningana við pjóðverja
haldast sem gerðir voru í Spa, um
að þeir siðari láti af hendi 2 mil-
jónir tonna af kolum mánaðar-
lega, en Frakkar greiði þeim
200 miljónir franka á hverjum
mánuði. 356 atkvæði voru sam-
?ykk en 169 ósamþykk.
Bandaríkin
Hvaðanœfa.
í borginni Toledo, Qhio gerði
svo mikið regn með ofviðri, að
skaðinn af skúr þeim er talinn
nema 5 miljónum dala.
Frá því vínsala var afnumin
með lögum í San. Francisco hafa
öll lagabrot minkað um helming,
nema að eins eitt —: óleyfileg
sala víns og annara “áfengra’
lyfja.
Flogið var nýlega 1 Bandaríkj-
unum á flugvél 1200 mílur í einu,
á 10 klukkustundum og 54 mínút-
um, flugvél sú var öll úr málmi,
af nýustu gerð, þeirri sem kend
er við Larsen.
Tollatekjur á N. York höfn
námu 229 miljónum dala síðasta
járhagsár, sem er meira en áður
voru dæmi til.
Samuel Gompers hefir auglýst
að verkamenn muni harðlega
standa í móti niðurfærslu kaups
og því að verkamenn séu “lagðir
af”, og að þeir muni krefjast þess
að iðnaði sé í horfi haldið og við
slitalaust starf, en til þess horfði
um eitt skeið í sumar, að verk-
smiðjur margar hættu af lítilli
eftirspurn á varningi og aftur-
hvarf til þessarar venju í við-
skiftum, einkum austantil í Banda
ríkjunum.
Járnbi'autir í Bandaríkjunum
hafa að sögn, fengið leyfi hlutað-
eigandi yfirvalda til að hækka
flutningsgjöld s'ín um 1500 mil-
jónir dala á ári hverju. Af þessari
upphæð renna um 100 miljónir
árlega í landsjóðinn, sumt af
sköttum almennings, sem á far
gjöld eru lögð.
Sir James Drummond, aðalrit-
ari League of Nation á Swiss-
landi, hefir keypt þar samastað
handa þeim sem stunda skrifara-
vinhu fyrir þann félagsskap í
Genf á Swisslandi.
Enn ibætist á ófriðinn í veröld-
inni. Nú eru þeir kínversku
komnir á stúfana, og herja þeir
hverir á aðra í mesta máta. Sum-
ir fylgja þeirri stjórn sem nú sit-
ur að völdum í Peking, aðrir berj-
ast þeim í móti, og enn aðrir fylgja
hvorugum, að því séð verður.
Stór fylki innan hins kínverska
lýðveldis eru sögð í ófriðar báli.
Hinnfrægi marskálkur Foch
sagði nýlega í ræðu, sem hann hélt
fyrir ungum foringja efnum, að
næsta stríð mundi verða háð
lofti og undir yfirborði sjávar.
Finnar hafa samið vopnalhlé við
Bolsheviki stjórnina.
Tveir menn skutu á Venizelos,
hinn gríska stjórnarformann,
Paríarborg, er hann gekk til járn
brautarstöðvar, en með þwí að lög
regla hafði vitneskju um samsæri
til að taka hann af lífi, var hans
vel gætt, en þó ekki betur en svo,
að tveir flugumenn skutu á hann
mörgum skotum. Eitt þeirra
hitti, en ekki varð að því alvar-
legt sár. Stjórnarformaðurinn
var fluttur til spitala, en flugu-
menn til fangelsis, eftir harða
viðureign lögreglunnar við mann-
fjöldann, er þá vildi tæta í sund-
ur strax í stað.
Bretland
Japan hefir hrundið af stokk-
unum þvi dýrasta fari, sem á flot
hefir komið, síðan sögur hófust
pað er herskip 33,800 tonns að
stærð, hefir átta skotbákn innan
borðs, með 16 þuml. hlaupvídd og
kostar 40 miljónir dala. pað er
sagt 14 miljónum kostbærra en
stærsta herskip Breta. Fréttir
segja, að mjög miklu ráði þar nú
þeir, sem auka vilja herbúnað
peir hafa nýlega slegið eign sinni
ó hinn rússneska Ihluta eyjarinn
ar Sagalhen, en áður höfðu þeir
gert Koreu sömu skil, Shantung
Manchuria og einhvern part Si
beriu hafa þeir undir sér, meðan
núverandi Rússastjórn getur ekki
snúist við að ráða því landi. Inn
anlands hafa Japanar mörgu að
sinna nú sem stendur vegna við-
skifta tregðu og verðfalls á varn
ingi, með atvinnuleysi og háum
prísum ó nauðsynjum.
Vorpróf
í miðskólum fylkisins.
Eftirfylgjandi íslendingar hafa
staðist vorpróf í miðskólum fylk-
isins samkvæmt nýbirtum skýrsl-
um mentamáladeildarinnar. Má
vera, að oss hafi sézt yfir nöfn
einhverra, en ef svo er, þá er það
óviljandi. Fyrst er þá skýrsla frá
forstöðumanni Jóns Bjarnasonar
skóla, svohljóðandi:
Jóns Bjarnasonar skóli—Prófs-
skýrsla:
Hér birtast nöfn þeirra nem-
enda skólans, er staðist hafa próf
mentamáladeildarinnar í júnímán.
uði síðastliðnum:
I 11. bekk.
Guðrún Victoria Thórðarson.
Lilja Valdína Sveinsson.
Albert Sigmar.
Kristbjörg Oddsoh.
Sigríður Eggertsson.
Guðný Kristjónsson.
Rannveig Sigrún Gillis.
Leifur Bergsteinsson.
Leslie Peterson.
Alexander Brynjólfsson..
Friðrik A. Finnsson.
Hrefna pjóðbjörg Bildfell.
Kristín Ásgerður Thorvardson.
Grettir Eggertsson.
Halldóra Johnson
Theódór Jón Blöndal.
Guðmundur Guðmundsson.
Jónas Valdemar Jóhannsson.
Clarence Arnór Julius.
Emily S. Bardal.
í 10. bekk:
Lilja Jónsson.
María Holm.
Guðrún Alice Eyjólfsson.
Hlíf Johnson.
Harald Jón Stephenson.
Alexander Jón Stephenson.
Jón Kristinn Laxdal.
Jörgen J. Cryer.
Jón Wilfrid Swanson.
Jón ö. BildfeM.
EMsabet Eggertína Sigurjónsson
Árni Benidictsson.
Frank S. Halldórsson.
Thomas Frederickson.
Kári Wil'helm Jóhannsson.
Theódór Westman.
Angantýr Árnason.
Erl S. Dahlman.
Jón Lárus Marteinsson.
Einar Einarsson.
Björnlína Sumarrós Josephson.
Thórarinn Melsted.
tSigurjón Austmann.
Edward C. Preece.
inu. Mr. Leslie Peterson í 11. b„
fékk fyrstu ágætis einkunn, IA
(cum magna laude) Sama stig
fékk Harald Jón Stephenson í 10.
bekknum. Jón ö. Bildfell tók
bæði eðlisfræði og grasafræði í
10. bekknum fram yfir það sem
hann var skyldugur að taka, stóðst
próf í öllu saman með 2. einkunn.
Slíkt hið sama gjörði Angantýr
Árnason. Báðir þessir piltar haifa
léttara verk næsta skólaár, en
aðrir í bekknum. Tveir piltar,
þeir Einar Einarsson og Alexand-
er Johnson, luku námi tveggja
bekkja, 9. og 10. bekkjar á árinu.
Rúnólfur Marteinsson.
Kelvin School—Practical Arts.
Grade IX.
Fjóla Anderson.
Bertha Olson.
Dorothy Johnson.
Cecil Johnson.
Grade XI.
Thorlaug Búason
Ruby Olson
Sigrún Thordarson
Hanna Beggs.
Commercial Course
Grade X.
Anna Bjarnason
Jóhanna Bergþórsson.
Olive Markússon.
Margrét Gislason.
Wesley College.
Matriculation for Arts, Part I.
Fredrickson, Fredrick, 2
Einarson, Ingólfur, 2.
Matr. for Medicine, Part I.
Bjarnason, John H.
Guttormsson, Peter B, 2.
St. James High School.
Grade IX.
Jón A. Bildfell, 1A.
Var einn af 5 í fylkinu, sem fékk
100 mörk við prófið.
Rússar og Pólverjar.
i 9. bekk:
Victor Jónasson.
Grettir Leo Jóhannsson.
Victor R. Freeman.
Njóll Ófeigur Bardal
Egill Ragnar Eggertsson.
Gardar Melsted
Theódís Marteinsson.
Ragniheiður Kjartansson.
—Við listann í 9. bekknum má, að
ósekju, bæta nafni Sveins Magn-
ússonar. Hann var að vísu dá-
lítið fyrir neðan það sem krafist
er í sögu; en hann stóðst vel öll
skólaprófin í júní, og útkoma hans
er ágæt, þegar tekið er tillit til
þess, að hann var veikur tímunum
saman í vetur og varð að vera
löng tímabil burtu frá skóla.
Miss Kristbjörg Oddson er hin
6. í röðinni í sinni deild í öllu fylk-
pað strið sem nú er iháð milli of-
annefndra þjóða, hófu þeir pólsku
til að ná þeim löndum, sem legið
höfðu undir Pólland hið forna, þ^
því var fyrst skift sundur milli ná-
granna árið 1772. Hrikastríð segja
kunnugir það vera, og nefna háar
olur hermanna í liði hvorutveggja>
en um orustustaði er fátt getið;
þeir pólsku virðast hörfa undan
varnarlítið, enda miklu liðfærri að
sögn, en hinir. 1 friðargerðinni
í stríðslok var Pólland endurreist
að því leyti að hin fornu pólsku
lönd voru tekin frá þeim þýzku og
austurrisku, svo og nokkuð af þeim
re Rússar höfðu lagt undir sig, en
þar á vantaði stór flæmi, er til
Póllands lágu á þess velmegtar-
dögum og gengið höfðu til Rúsaa
ríkis. Eystri landamærin voru í
þá tíð Dwina fljót norðan til og
Dnieper á sunnan til, og Miklu-
mýrar þar á milli, sem oft hafa
nefndar verið í fréttum, Pripet
mýrar kallaðar. En frá þeim
fornu landamerkjum munaði miklu
til þeirra sem sett voru á friðar-
,þingi milli Póllands og Rússlands.
Pólverjar höfðu her úti, lögðu und-
ir sig mikið af þessum gömlu
pólsku löndum, er hið rússneska
lýðveldi hafði sem mestu að sinna
innanlands i orrahríðum við þá
herflokka sem kendir eru við for-
ingjana Kolchak, Denikine og Ju-
dentitch; en er þeir voru brotnir
á bak aftur snerust Rússar við
þeim sem sóttu inn á landið að
vestan, með svo skjótum umskift-
um, að þeir eru sagðir komnir vest-
ur hjá Varsjövu, höfuðborg Pól-
lendinga. Um afskifti stórveld-
anna af þessari hrynu er svo
sagt, að þau hafi veitt þeim pólsku
hjálp með ráðum og lánum, þeir
frönsku einkum, vegna þess að
Rússastjórn neitaði að borga hin
frönsku lán til keisarastjórnarinn-
ar fyrrum, er geysimikil voru, en
stjórn Breta hefir jafnframt staðið
í samningum við Bols'hevika, til
þess að eiga þá ekki yfir höfði
sér í vissum pörtum Asiu, og ekki
síður til að halda þeim arðvænlegu
viðskiftatökum, sem þeir brezku
meinast að hafa náð við Eystra-
salt og Svartahaf, og geta ekki
haldið, nema með vilja og sam-
þykki hinnar rússnesku stjórn-
ar, svo öflug sem ihún hefir reynst
í þeim römmu viðsjám og stór-
ræðum sem hún hefir staðið í.
Jafnframt bardögum þar eystra
eru þeir pólsku og rússnesku
sagðir sitja á friðarstefnum, er U1
einkis hafa orðið fram að þessu.
Sú rimma sýnist ekki vænleg til
skjótra loka, með því stórveldin
gera ýmist, að stilla eða blása
undir ófriðarbálið, að sögn sumra
fréttasögumanna, enda ekki á
einu bandi með aðstöðu.