Lögberg - 20.01.1921, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 20. JANCrAR 1921
Ósannindi og rugl í
Hkr.
Engin nýung er það nú raunar,
að sú vara finnist í ferðatöskum
Hkr. Sú gamla væri naumast
með sjálfri sér, ef hún mætti ekki
hafa drjúgan skerf af þessháttar
farangri.
***Ótuktárskeytum þeirrár* gömlu
í minn garð hefi eg alloftast engu
svarað. Bæði hefir það verið
svo stundum að skeyti þau hafa
komið svo þétt, að eg hefði naum-
ast haft undan að sinna þeim, og
svo hitt, að mér hefir ekki æfinlega
þótt stásslegt að mæta (þeim er á
mig hefir verið sigað. Rithátt-
urinn oft svo sóðalegur, að ekkert
blað, nema sú gamla ein, mundi
lata sér detta í hug, að leggja ann-
að eins fram til sýnis fyrir al-
menning.
Sending sú er Hkr., sendir mér
í síðastl. viku er svipuð mðrgum
hinum fyrri að iþví leyti, að þar er
sóðábragur sá á orðfæri er ein-
kennir iheimafólk þeirrar gömlu.
Sömuleiðis er þar og leirburður
r.okkur, sem er stöðugfylgja Hkr.
Fram hjá hvorutveggja þessu get
esr gengið. En þar sem sveigt er
að dæmi nokkru, er eg notaði í rit-
gerð fyrir allmörgum árum, og
það dæmi er rangfært, það ætla
eg ofurlítið að athuga.
Líklega muna fæstir nú hvernig
stóð á því, að eg notaði dæmi um
hestastuld eða hestaþjófnað. Til-
drögin voru þessi:
Einn af rithöfundum Hkr. hafði
haldið því fram með töluverðri
frekju, að únítarar hefu sama rétt
til andlegra umráða yfir oss Vest-
ur-íslendingum eins og íslenzk
lútersk kristni. Svaraði eg því,
að 'það væri nú öðru nær. Hér
væri um sama mismun að ræða
eins og á því, að stela hesti og að ná
stolnum hesti til baka. Únítara
úthaldið í Boston stæði í sporum
þess er stæli hestinum. Únítara-
hópurinn íslenzki stolni hesturinn.
íslenzk, lútersk kristni, uppruna-
lcgi eigandinn, er hefði fullan rétt
til að taka stolna hestinn hvar sem
hún fyndi hann. Hitt var auð-
vitað og er annað mál, að 'hver ein-
stakiingur ihefir fullan rétt á að
Til fulltrúans að heiman.
KJARTANS prófasts HELGASONAR
í Hruna í Árnessýslu
(Flutt á þjóðræknissamkomu, sem hanu hélt í húsi
Sívertz-hjónanna í Victoria, British Columbia,
þann 26. janúar 1920.)
Mæti sendimaðurinn
móður vorrar—Fjallkonnnar!
Verfu til vor velkominn
'væni heiöursgesturinn!
Vígi gæfan veginn þinn
Vesturheims um slóðir kunnar.
Mæti sendimaðrinn
móðúr vorrar—Fjallkonunnar.
Hvernig lizt þér annars á
alt; í þessu Gózenlandi,
sem að láði feðra frá
íluttu margir, til að sjá,
og hér sælu æðstu ná. —
ölíu fjarri gæfu-strandi ?
Hvernig lízt þér annars á
alt i þessu Gózenlandi?
Koma þín að Kyrra sæ
kæti vekur frónskum lýðum,
því hér víða, í bygð og bæ,
blómgast þjóðrækninnar fræ;
vermt af sól og bliðum blæ,
bar það góðan ávöxt tíðum.
Koma þín að Kyrra sæ
kæti vekur frónskum lýðum.
Fyrirlestra-förin þín
farsæl verði’ að öllu leyti.—
Iværa, aldna móðir mín
man og elskar börnin sín
meðan andans eygló skin,
ýmsu þó að tíminn breyti. —
Fyrirlestra-förin þín
farsæl verði’ að öllu leyti.
Saga Islands sýnir þjóð,
sem cr flestum kostum búin.
Hún á margt í sínum sjóð,
sem er fögur eign og góð:
Afbragðs sagnir, ágæt ljóð;
•— oft þó væri’ hún frelsi rúin.
Saga íslands sýnir þjóð,
sem er flestum kostum búin.
Islenzk drenglund er sú dygð,
ávalt sem vér rækja skyldum;
gimsteinn sá í gleði’ og hrygð,
gefur ljós i hverja bygð;
gæðum með er gæfan trygð ;
göfgi býr i huga mildum.
íslenzk drenglund er sú dygð,
ávalt sem vér rækja skyldum.
Það vor skylda allra er,
aldrei móður vorri að gleyma!—-
Guðamálið geyma bcr,
gullið, sem að erfðum vér;
að því hlúa ættum hér,
og það niðjum vorum geyma.
Það vor skylda allra er
aldrei móður vorri’ að gleyma.
Svo að börn vor andans auð
ættarlandsins notað fái,
lifa ])arf—í lán’ og nauð—
ljúfa tungan — galla snauð,
því vort lýðfrægt lifsins brauð
liggur ei á hverju strái.
Svo að börn vor andans auð
ættarlandsins notað fái.
Fins og brceður hönd í Itönd
höldumst ávalt—Islendingar!
Hér á timans hrjósturströnd,
höf þó skilji oss og lönd,
þjóðrækninnar bindi bönd—
bernsku- lielgar tilfinningar!
Eins og bræður hönd í hönd
höldumst ávalt — Islcndingar!
Flyttu, Kjartan, kecra heim
kvcðju frá oss—Vestanmönnum!
Einnig beztu þökk frá þeim
þínum vel í huga geym;
út þú dreifðir andans seim
alúð með og drengskap sönnum.
Flyttu, Kjartan, kæra heim
kveðju frá oss—Vestanmönnum.
J. Asgeir J. Líndal.
an og ihvergi höggvinn, þrátt fyrir
ámælisorð og aðdróttanir Hkr. að
fornu og nýju. Mannorð manns, er
>að orð sem aðrir gefa manni. pað
orð getur verið satt eða ósatt, eða
u.,. 1,.,.. 1. , . . - sambland af þessu tvennu, alt eftir
vera hvar sem honum symst, hvort , ,, ... * , u i,.r
heldnr rtntt.W >V1 hve rett eða skakt f°lklnU hef
heldur Únítari eða eitthvað annað.
En hér var ekki um >að að ræða.
Ileldur var umtalið einungis um
rétt þessara tveggja félagsheilda,
ir tekist, að úthluta hverjum ein-
um >ví mannorði sem honum ber.
ber því á góma fyrir honum, sem
við lítil rök hefir að tyðjast.
Hann 'heldur >ví fram, að hvíta
mannflokknum sé að hnigna-, og
sé mikil hætta á því, að hann líði
bráðum undir lok, en guli mann-
flokkurinn nái völdum í heimin-
um. Af >ví >að er vitanlegt, að
sumir dýraflokkar hafa dáið út,
Karakter manns er aftur á móti liðið undir lok á jörðunni, >á finst
, ... „ i það sem maður er í raun og veru,
hvort væri retthærra til andleerar . ...
* . , . gr r hið eiginlega og sanna gildi manns
forystu meðal vor her vestra.
sem eg man, ekki til greina. Hefir
höfund “bréfsins” skort hér minni,
eða samvizkusemi að fara rétt
með, ekki síður en hann brestur á-
ræði til að birta nafn sitt.
Um árangurinn af framsetning
XT.. , , , . 1 Það gildi getur verið mikið eða
Nyja guðfræðin kom vist, svo Iangtj ^ Rarakterinn heiH eða höggv-
inn, alt eftir því hve þroski manns
er mikill eða lítill og hvernig tek-
ist hefir að sigla mannlífssjóinn,
hvort giftusamlega hefir siglt
verið, eða slys hafa borið að hönd-
_,um á þeirri siglingu. Af þessu
þessa ofur einfalda dæmis þarf ( má sjá hve affarasæit er að skerða
ekki að f jölyrða. pað verkaði eins' mannorð eins manns eða annars,
og stríðsöl á skriffinskukappa Hkr.| eða jafnvel taka það með öllu. Til
Einn orðkappinn eftir annan | >ess þarf ekki annað en hugdjarfa
braust fram á ritvöllinn og höfðingja þess hins gamla er fyrst-
\ar mokað úr kláfunum og “bor-[ ur flutti lygina í mannheim. Aft-
ið á völl af miklu kappi. Lét eg ur á móti má líka sjá hversu af-
mokstur þann að mestu leyti eiga; ar örðugt er, eða jafnvel með öllu
•dg. Allir skriffinsku höfðingj- ómögulegt, að skerða eða ásælast
arnir rangfærðu dæmið, sumir iíkt Karakter manns, með því hann er
°g bóE bréfsins” gerir, og réð- alls óháður öllu nema sannleikan-
ust að mér með ibæjarbragsorð-' um einum. Mannorð manns ferð-
bragði þeirrar gömlu, sem vel er ast um alfaraveg, verjulaust og
kunnugt. En mér er dálítið ant vopnlaust, og á undirhöggi að kom-
um að dæmið fái að halda sér ó- ast fram hjá þeim mannorðsleitar-
skekt . pað er engin lokleysa og mönnum er gera >ví fyrirsát,
skýrir réttilega málavöxtu. pað vígbúnir og staðráðnir í að veita
er heldur ekki >ær skammir sem því sár eður bana. Karakteri
sumir ;hafa álitið >að vera í garð manns aftur á móti'býr í þeim kast
íslenzkra Únítara. Og naumast ala sem ekki verður sóttur né unn-
verður það heldur skilið sem fá- inn með nokkrum þeim vopnum er
ranlegt hrós um Únítara, eins og menn þekkja
þessi síðasti skriffinnur læzt skilja Fari nú svo, að Hkr. þyki við
það. pað er blátt áfram rétt og mig fyrir að hafa hróflað við frá-
utdrægn slaus skýring á mikils- sögn hennar, vil eg minna hana á,
verðu máli er öllum Vestur-ís- að eg hefi, það frekast eg veit, far-1 í þúsundatali. pað vantar þar
en íngum, og raunar öllum ís- ið hér með algerlega satt mál, og þvi allan samanburð á fyrri tíma
kemur Vlð’ þar með þá ekki ásælst neitt af, og nútíma heilsufari barna. En
i kemur það beint þessu máli því stóra og dýrmæta arfalóðiþ hitt vita menn, að áður dóu í öll-
v: , en er rangfærsla samt, fyrir sem sú gamla hefir haft uppeldr um löndum miklu fleiri nýfædd
verja að Dr. Brandson hefir sitt af hingað til og mun sjálfsagú börn, og reyndar fram
honum sennilegast að svo fari eins
með hvía mannflokkinn, eða mann-
flokkana. En fyrir þessu geta
engir fært neinar sannanir. Falsk-
ar skýrslur sumra Darwinssinna
duga nú eigi lengur, né hugar-
burðarteóráur. — Ungir vísinda-
menn 4 ýmsum löndum eru nú
farnir að kryfja kenningar Dar-
winssinna og finna þær ærið gall-
aðar og að litlu hafandi.
Dr. Kellog staðhæfir að Eng-
lendingar geti ekki fengið nóga
hermenn 5 feta háa (1900), því
enska þjóðin sé altaf að minka
i vext. Eg hefi nú eins góðar
heimildir að því gagnstæða. Enska
þjóðin er nú Iítið eitt hærri til
jafnaðar en hún var fyrir 1—2
öldum, og sama er að segja um
fleiri menningarþjóðir.
pá er heilsufarið, sem læknir-
inn talar mikið um. Eg er nú ekki
læknisfróður eða nelnn sjúkdóma-
íræðingur, en samt leyfi eg mér
að athuga lítið eitt þessa kenn-
ingu Dr. Kellogs, eins 0g hún
kemur fram 4 Skírni, því Steingr.
gengur fram hjá ýmsu sem nefna
mætti, og gerir mannhnignunar-
kenningu doktorsins vafasama.
Hannt talar um 'hin- mörgu van-
heilu börn í skólunum. pað er
eigi langt síðan farið var að rann-
saka heilsufar barna í skólum eða
ej^pt Tjaldbúðina. Hafi hann hafa framvegis. Gefst henni og
• ey*3t kirkjuna> 'þá er það ekki fyr- færi á af nýju, að selja einhvern
ir ir jufélagið, því kirkjufélagið hlut af arfinum á vaxtaberandi
scm elag, á enga kirkju. pær umferð þegar hún sendir mér
eign hinna einstöku safnaðaa, kveðju sína næst. Má vera eg
1 Jc>rkiufélaor.«ina í heild verði <þá svo viljugur, að athuga
þá gömlu ofurlítið frekar.
Árborg, Manitoba, 11. jan. 1921
Jóhann Bjarnason.
eru
en
---í — v.wgwma i iiencj
smni. i
Sennilega verða þessar athuga-
-->emdii mínar, svo meinlausar sem
þær >ó eru, ekki til að bæta skap
Hkr. Vafasamt einnig hvort
kurteisi þeirrar gömlu tekur nokkr
um framförum. Mun henni
fijálfsagt skiljast, að eg, fyrst eg
er prestur, hafi engan rétt til að
svara fyrir mig.
-æ-
Úrky
njun manna.
að 12 ára
aldri, en nú deyja. Nú er haldið
lífinu í fleiri börnum heilsulinum
sem áður hefðu dáið. Barnadauðinn
1 gamla daga var einskonar kyn-
bætur, því alt það veiklaðasta
féll féll í valinn áður en það
tímgaðist.
petta hefir aftur þau áhrif, að
mannsæfin lengist þegar meðal-
tal er tekið af lífsaldri ungra og
gamalla. pað þykir nú framför
í >ví, að mannsæfin lengist og ó-
tvírætt merki um heilbrigðari
lifnaðarhætti manna 0. s. frv.
En svo segir Dr. Kellog, að öld-
ungum fækki, þ. e. að minna sé nú
en áður var af gömlum mönnum.
Sé þessu svo farið, þá er >að bein
afleiðing af því, að 'barnadauðinn
er nú minni en áður. Nú komast
>eir á fullorðins aldur og lifa
Nú halda margir því fram, að
Makindum heilsufar manna fari hnignandi,
blaðsins enda spilt að nokkru ef se eiSÍ sv0 kott sem það var *yr a
>að skyldi komast á, að prestar t>mun', eða jafnvel fyrir 1—2
færu að sína lit á að borga send-i mannsöldrum. Enn fremur er því
ingu þeirrar gömlu. Svo undur haldið fram, að menn verði eigi
þægilegt að geta í næði gert til eins ?amlir og áður.
mannorð þeirra sem ekki svara Fyrir nokkrum árum ritaði máske 30—60 ár, sem mundu hafa
fyrir sig. Viljandi býst eg ekki Steingr. Matthías.son grein í Skírni dáið ungir, ef læknum hefði eigi
vi að Hkr. hafi skilið mér neitt með fyrirsögninni “Heimur versn- fjölgað og hreinlæti þjóðanna auk-
eftir af mínu mannorði. En hafi andi fer”. Hann fór þar mest eft- ist.
enni sésf yfir einhver slitur af ir Dr. Kellog, eða kenningum hans. En það eru mér vitanlega engar
þvi, j á er nú tækifæri fyrir þá! Dr. Kellog er læknir í Ameriku og ábyggilegar skýrslur til hjá þjóð-
gomlu að slá eign sinni á það sem einn af postulum gróðumeyzlu- unum um hlutfallið milli öldunga
eftir er. Hitt er annað mál hvort nanna, og ritar hann bækur til og manna á öðrum aldri fyrrum óg
enni auðnast að ná í Karakter þess að færa rök fyrír þeirri nú. Menn hafa á öllum ðldum
minn. Hann segist eg hafa heil- stefnu og útibreiða hana. — Margt orðið mismunadi gamlir. Móeses
telur 70 ár meðal ellialdur, og
sama skoðun kemur fram hjá
Arstoteles, og svo ótal mörgum
rithöfundum á ýmsum öldum. Að
eins stöku menn hafa náð og ná
enn 100 ára aldri og nokkuð þar
yfir. Fyrir stríðið lifði á pýzka-
landi maður 100 ára og þar yfir
af hverjum 700,000 manna; á ír-
landi 1 af hverjum rúmum 70000,
hjá Búlgurum 1 af ihverjum 1030.
pá voru 436 menn yfir 106 ára
gamlir hjá Serbum, þar af 290 frá
106—115 ára, en 125 menn voru
115—135 ára og þrír menn frá
135—140 ára að aldri. En dæmi
eru til þess, að 4 Ertglandi hafa
’menn orðið eldri en þetta, t. d.
þrír á nokkrum öldum 150—160
ára, og sagt er að einn ihafi orðið
170 ára, og einn á að hafa lifað í
185 ár. Má trúa þessu? — Talið
er víst, að stöku Kínverjar hafi
ná slíkum aldri. par í landi verða
tiltölulega margir menn mjög
gamlir.
Fyr á tímum gengu á ári hverju
“kynjasóttir”. pá voru mjög tíð-
ar kregðusótt, bólusótt, blóðsótt
og “pestin.” pá var líka kólera
aigengari en hún nú er i heimin-
um. Og hvað var t. d. “taksótt-
in”, sem fór hér stundum yfir bæ
frá bæ, sveit úr sveit, um heila
landsfjórðunga? pað var smit-
andi sýki, sem kom með útlendum
skipum. — Er ekki þessi sótt, á-
samt mörgum öðrum, 'horfin úr
löndunum?
Nefna mætti ýmsa þekt sjúk-
dóma, sem tíðari voru áður en nú
eru þeir, t. d. tugaveikl, sullaveiki
0. s. frv. Fólkið hrundi niður unn-
vörpum í sumum þessum sóttum,
enda var mannfjölgun Mtil og oft-
ast engin hjá flestum þjóðum öld-
um saman. — Gömlu sóttirnar
sumar virðast að mestu horfnar úr
heiminum, og aðrar sem enn eru
til, minna drepndi en þær voru
áður.
En svo eru sérstaklega fjórir
sjúkdómar, sem Dr. Kellog byggir
mikið á í ályktunum síunm. pað er:
berklaveiki, geðveiki, krabbamein
og tannsýki. Hann Iheldur því
fram, að þessir sjúkdómar hafi
verið sjaldgæfari í gamla daga,
og þykir öllum það trúlegt. Berkla-
veikin er nú að réna aftur í ýms-
um löndum, en hinar sóttirnar
þrjár eru en í vexti. En þess má
vænta i framtíðinni, að vísindun-
um takist að komast fyrir upptök
þessara sjúkdóma og draga úr
þeim eða uppræta þá máske. —
pað er engu líkara en að þegar
sumar mannkynsóttirnar dvína
eða hverfa, þá komi aðrar í þeirra
stað. — Margt er ótrúlegra en
þetta.
Náttúran lætur líklega aldrei
manninn ráða yfir sér að öllu
leyti. Ef ihann tekur frá henni
einn þjóninn, þá skapar hún nýj-
an >jón eða þjóna til þess að fram-
kvæma vilja hennar. Hver fær
t. d. kilið þá sannreynd, að þegar
mikið deyr af karlmönnum í stríð-
um eða af slysum, þá fæðast fleiri
piltbörn en vanalega, og óvana-
lega miklar fæðingar eru á eftir
miklum manndauða af tórsóttum.
— Og sama kvað eiga sér stað eft-
ir mikinn skepnufellir. Svo var það
t. d. eftir Móðúharðindin miklu.
pá voru allar skepnur sem lifðu
cvenju frjósamar.
pví er alment haldið fram, að
sjúkdómar séu nú tíðari á mönnum!
og óhreysti manna meiri en áður
var. En gæta ber þess, að mann- j
fólkið er margfalt fleira en áður
var, svo sjúkdómstilfellin verða
ví margfalt fleiri nú. Nú eru
fleiri læknar, pess vegna leitar
fólk tii þeirra meira en áður. pá
höfðu fláir af heilsufari manna að (
segja. Engar ábyggilegar skýrsl-
ur um fyrri tíma sjúkdóma eða
hreystimun eru til. — Sem bend-
ing um manndauðan fyr á tímum
og nú má nefna dæmi, sem kunn-
ugt er og ábyggilegt. pað er um!
manndauða í London. Árið 1670
—1679 dóu þar úr öllum sjúkdóm-
um 80 af hverju 1000 að meðaltali
á hverju ári; 1746 —1755 35,5 af
1000; 1844—1855 24,9 af 1000, og
nú er þessi tala orðin lægri. En
svona er þessu farið í öllum ment-
uðum löndum meira og minna, að
miklu færri deyja nú en áður
hlutfallslega hvert ár.
peir Steingr. Matthííasson og Dr.
Kellog igera mikið úr því, hvað
konur geldist, mjólki minna nú
en áður, og geti því eigi haft börn
á brjóstum. petta á nú að vera
eitt af hnignunármerkjum hvíta
mannflokksins. En hvað vita menn
um nythæð kvenna fyr á tímum?
pað hefir Víst altaf svo til gengið,
að sumar konur lögðu börn á j
brjóst en aðrar eigi, t. d. þær sem'
Iítil mjólk var í eða eigi vildu eða
máttu binda sig of mjög við barn-
ið. — Og ætli það hafi eigi getað j
valdið dauða margra ungbarna
fyr á tímum, að þau fengu eigi
nógu mikla mjólk úr brjóstum
móðurinnar.
En sé >ví svo farið, að meira
beri á mjólkurleysi í brjóstum
kvenna nú en áður, þá má ætla að
það stafi af því, að kvennfólkið
lifir óeðlilegu lífi og að konurn-
ÞjáSist bæði
nótt og dag
Dyspepsia þjáningar læknast
með “Fruit-a-tives.”
Little Brass D’or, C. B.
“Eg þjáðist ákaft af Dyspepsia
og stýflu í fjögur ár. pembdist upp
eftir máltíðir með áköfum verkjum
og gat ekki sofið á nóttum. Loks
sagði kunningji minn mér frá
“Fruit-a-tives.” Eftir viku var
stýflan úr sögunni og eg kendi
ekki framar höfuðverkjarins, sem
Dyspepsia jafnan fylgir.
Eg hélt áfram að nota þetta á-
gæta ávaxtalyf og er nú hriaustari
en nokkru sinni áður.”
Robert Newton.
50 c. hylkið, 6 fyrir $2,50,
reynsluskerfur 25c. Fæst hjá lyf-
sölum eða ibeint frá Fruit-a-tives
Limited, Ottawa.
Copenhagen
Vér ábyrgj
umst það aí
vera algjörlegt
hreint, og það
bezta tóbak í
heimí.
Ljúffengt og
endingar gott.
af því það ei
búið til úr safa
niklu en mildu
tóbakslaufl
MUNNTOBAK
ar eru víða að hverfa frá eðli sinu,
hætta að vilja vera það, sem nátt-
úran hefir ætlað þeim að vera.
petta er mönnum sjálfrátt. Nátt-
úran á enga sök á því. Sama er
að segja um geðveikina, ef það er
rétt sem Dr. Kellog heldur, að hún
stafi einkum af vaxandi áfengis-
nautn og umsvifamiklu ábyggju-
lífi í fjármálum. pegar áfengið
verður að mestu gert útlægt úr
heiminum eða nautn þess minkar,
og fjárgróðasóttin dvínar af heil-
brigðari samvinnu lí atvinnumálum
milli þjóðanna og stéttanna, þá
minkar geðveikin að líkindum. pó
getur hún lengi haldist við og
jafnvel magnast, >ar sem miklar
trúarofstækis- og dultrúaröldur
! geisa sem farsóttir um löndin.
Að mannkynið sé í þann veginn
að klekja út kynlausum verum, er
heilaspuni og staðhæfing út í blá-
inn. pótt þeir, sem þessu halda
fram, vitni til vinnubýflugnanna,
sem eru kynlausar verur, þá er
fyrst og fremst ósannað enn af
hverju það stafar, og í öðru lagi
litlar líkur til þess, að maðurinn
hlýði sama ^lögmáli og skordýrin.
pessi trú, manna á úrkynjun
manna á uppfuna sinn til Darwins,
kenningarinnar, sem nú er minna
móðins en áður var. Hvað vita
menn um það t. d., hvort maðurinn
hafi ií upphafi haft 13 rifbein
hvoru megin eins og apadýrin,
eða 12, eins og maðurinn hefir nú?
Og hvað geta menn fullyrt um
það, að þegaV fram líði stundir,
hverfi úr manninum 11. og 12.
rifbeinið? Ef það ber við, að barn
fæðist nokkuð loðið, þá hrópa
Darwinssinnar upp og segja:
“Sjáið eftirmynd frummannsins,
sem var kafloðinn og klifraði í
trjánum.” En þegar tvö börn fæð-
ast alveg samvaxin, sitt með hverri
blóðrás, eða dýrshöfuð er á ný-
fæddu barni, eða kvenngetnaðar-
færi á piltbarni, þá þegja Darwins-
sinnar, því ólíklegt þykir þeim að
frummaðurinn hafi nokkru sinni
verið þannig á sig kominn.
Mér finst litlar líkur fyrir því,
að hvíti mannflokkurinn sé yfir-
á úrkynjunar- eða hnignunar-
skeiði, og síst af öllu að það sé
réttmætt að segja að heimurinn
fari versnandi. Eg trúi á hið
gagnstæða. Við mennirnir get-
um verið vissir um það, að náttúr-
an hefir vakandi auga og hönd
í bagga með öllum framförum og
aðalframkvæmdum þjóðanna, sem
að einlhverju leyti koma i bága við
ákvörðun hennar eða eðlileg lífs-
lög. — pegar minst varir tekur
hún í taumana og kollvarpar öllu
því, sem bygt er á óheilbrigðum,
ónáttúrlegum grundvelli. — Augu
mannanna opnast og þeir rífa þá
niður margra alda menningar-
hrófatildur, en byggja upp annað
betra, náttúrunni geðfeldara eða
mönnunum sjálfum heilnæmara.
S. p.
—Isafold.
KOL!
• •
KOL!
Vér seljum beztu tegund afDrumheller kolum,
sem fæst á markaðinum. KAUPIÐ EITT TONN
OG SANNFÆRIST.
Thos. Jackson & Sons
Skrifstofa, 370 Colony St. Símar: Sher. 62-63-64
PURITy FL0U
r
' c More Bread and BetíerBread’
Eftir að þér hafið eitt
sinn byrjað að brúka
Purity Flour í eldhús
inu þá
notið þér það í allar y<5-
r ar Bakningar
BiíSjið kaupmann ySar um poka af
New "High Patent” Puiity, Flour
nauðsynlegast þyrfti eftirlits og
láta þar við sitja. Nú vill svo
til að margt þarf eftirlits með, svo
hætt er við því að þingtíminn
verði ekkert styttri en vanalega.
pingflokkar eru því nær jafnir,
“Independents” hafa 3 atkvæði yf-
ir í neðri málstofunni, en Town-
leysinnar, þeir sem Fraziek
lylgja 1 atkvæði yfir í þeirri efri,
og geta þannig staðið lí vegi án
þess að koma nokkru fram í trássi
við þinn flokkinn, og þó skamt sé
liðið á tímann og lítið gert, hafa
íþeir sýnt tilraun í þó átt þótt ekki
lukkaðist. pví er svo háttað að
eitt af þeim lagafrumvörpum sem
innleidd voru og gengu til al-
mennings atkvæða 2. nóv. í haust,
voru þá viðtekin og náðu gildi 2.
desember, skipaði þriggja manna
nefnd til að yfirskoða reikninga
ríkisibankans og allra stofnana sem
standa undir umsjón og yfirráðum
iðnaðarnefndarinnar “Industrial
Commission” ekki sjaldnar en
tvisvar á ári og gefa fullkomnar
skýrslur um hag þeirra. — Sú yfir-
skoðunarnefnd samanstendur af
þremur ríkisembættismönnum sec-
retry of State, Auditor og Attorney
General. Vegna þess að mennirn-
ir sem héldu þessum embættum
fengu þar engan aðgang af því
þeir voru stjórnar andstæðingar,
fengu þeir engan aðgang til yfir-
skoðunar. — Auditor reyndi það
einu sinni, taldi það skyldu sína,
þar sem lögákveðið verk hans var: ^ýtá‘fyrír '^rðbréfasölu og gera
og er að líta eftir og yfirskoða hag „ sem fyrgt
allra ríkisstofnana— en hanr. var, ^ „1:+
rekinn út með staur eins og Adam! 1 ^e a s en ur‘ . ... »
Nú ,þegar lögin!lð °* iðnaðarnefndin ekki buin að
taka boðinu, hvað sem verður.
aðaDbankanum fylgjandi tilboð. að
selja $3,000,000 Farmloan Bonds
afgang af $10,000,000, eftir því
sem þörf krefði $2,000,000 af Mill
and Elevator bonds til að fullgera
mylluna og Elevatorinn sem byrj-
að er að byggja. í Grand Forks.
$250,000 home building bonds og
$1,000,000 af toank of North Da-
kota bonds. ©kilyrðin eru þessi;
að verksvið rikisbankans Bank of
North Dakota, sé takmarkað við
ríkisstofnanir og iðnað og fast-
eignaveðlán og verðbréf.
Að fá ný “depository lög
gerð fyri Counties, townships,
skólahéruð, mentamiálanefndir
(Board of Educationn, þorp og bæi,
sem geri Ihvern fullveðja banka
sem er, geymslustað viðlagafjár
þeirra áframhaldandi, með lögá
kveðnum vöxtum, sem ákveða einn-
ig að skýrslur þar að lútandi verði
gefnar til tryggingar jafnharðan
skiftum. Einnig að vissa þess
fáist, að hin svonefnda bænda
stefnuskrá verði bundín að eins
við Grand Forks mylluna og korn-
hlöðuna og mylnuna í Drake og
Bank of North Dakota, og að Deiri
fyrirtæki verði ekki byrjuð á þessu
stjórnartímabili — pað er næstu
tvö árin.
Að ráðfæra sig við lögmenn
verðbréfa verzlunarmanna og ef
að þeir álíti ný lög eða lagabreyt-
ingar þurfa, eða nokkrar ákvarðan-
ir frá iðnaðamefndinni, til að
úr Paradís.
gengu í gildi, töfðu þeir ekki, en
sömdu við yfirskoðunarfélag í St.
pað er ómögulegt að segja hvað
Or Nortur-Dakota.
Paul sem sendi menn hingað, eg fyrir þessu þingi liggur að gera,
veit ekki hvað marga, sem hafal e^a hvað fyrir ríkinu liggur.
unnið stöðugt síðan að yfirskoðun1
reikninganna og eru enn ekki bún-
Nú má ganga að því vísu að
Jónas Hall.
ír,
Bismarck N. D. 8. jan. 1921
Lölígjafailþing ríkisins var sett
á þriðjudaginn var þann 5. þ. m.
par kom ríkisstjórinn fram end-
urfæddur í allri sinni dýrð að veita
embættinu viðtðku af sjálfum sér.
Hann var endurkosinn. — Boð-
skapur hans til þingsins bar mark
Guðmundar Ráðalausa. Mesta á-
iherslan lögð é það að ný löggjöf
væri ekki áríðandi eins og nú
stendur, því nóg væri af lögum,
heldur samvinna og samúð, að
reyna til þrauta það sem byrjað'
hefir verið á að gjöra. Ný lög
þyrfti að gera í framtíðinni, en
ekki nú. Allan sparnað þyrfti viðt
að hafa, og það langbezta sem
þingið gerði væri að ganga frá
öllum fjárveitingum og því sem
fjárveitingar verði krafist af þing-
inu til áframhalds iðnaðarfyrir-
tækjanna, svo anti-Townley þing-
flokkurinn vildi fá þau rök sem
íyrir ihendi eru, áður en til þess
kemur. par stóð stjórnar flokk-
urinn á móti, en það dugði ekki,
því neðri málstofan kom því fram
án þess að leita samþykkis hinnar.
petta sýnir andann þó smáræði sé.
Annað mál liggur fyrir sem bendir
til þess að Frazier stjórnin sé ekki I
eins samvinnukær og hún vill að |
aðrir séu. Svo stendur á að 28
bankar eru nú lokaðir í ríkinu fyr- j
ir fjárþröng, sem að miklu stafar !
af uppskerubresti og lágu hveiti-!
verði, en jafnframt af því að und-
ir núverandi lögum fæst ekki doll-
ar til láns á peningamarkaðinum
gegn verðbréfum (Bonds) ríkis-
ins. par kallaði Frazier helztu
bankamenn rikisins sér til aðstoð-
ar, og þeir hafa verið að þinga um
það mál undanfarandi daga og
seinast hér í gær. — peir gerðu
1 ' !
Gjörist
kaupandi
LÖGBERGS
ódýrasta og
stærsta
ísl.blaðinusem
grefið er út.
$2
argang-
urinn.