Lögberg - 21.07.1921, Blaðsíða 7

LÖGBERG. FIMTHDAGINN, 21. júlí, 1921.
Bls. 7
wniiiBiBiaiiUHiiiiaiiiiBiiiiHiiiíBiiiiBiiiiamiPiiiiiaiiiiB
I <iniitii!imiintimiiiiiiiHiiinntiiiii!!!niiiiiiiiniiiiniinuiniuiimn!iii!inii!miiiuniiniiminniinii>
Sérstök deild í blaðinu
_ <IIII!IIII!IIII!IIIIIII!II!I!I1IIIIIIII!II1!!I!1IIIIIIIIIII!!!IIIII1IIII1!!II!II!11IIIIIII!III!II1III!!!!!!1!!!111IÍI1IIIP’
■K—g—BMBilBIMBWBITilMllMIBD—MIHMlMiaf—MillM
SÖLSKIN
IIDllll!Hi!IIH!II1HIIIIBIIIlBl!DaiaiU«IMIIIIH!IDBI!1!B!!nH!IIBlBIIUi!Wlg
|
•iiiiiiiiiiiiiuinniiiniiuiiinuimiinmnuniiumimiiinmininiiumiiniHunimiiiiiiinmmiiiiiimiix a
Fyrir börn og unglinga ■
•iiiiiiiiniiiiiiiuiinminiiniiininmiimiunniimiinnininmiiiiiinumiiiuiiiiiiiiimuiiimiiiuiniinf |
Professional Cards :
■
—!l—l!UH!!l!BIII—ll!!.!!!IH:iliail—ll!IH!!lia:!—l!ll.l—!!l!.l!!l.ini.n.lW!ll.l!BIDIB>inBI—ilBiHIIHII—iniB!IIIHilBIIHnil—!lBlffiHlllia!inBiHl
Sagan af Sigurði konungi
og sonum hans.
Næsta kvöld um sólsetur, var Aftanroði kon-
ungsson til reiðu í stafni “Hraðfara” með bogann
og örina við hlið sér, öldurnar komu hægt og létti-
lega utanfrá djúpinu, þær lyftu skipinu á brjóst-
um sér, vögguðu því hægt og gætilega, fleygðu sér
svo hvíslandi og suðandi upp á fjörugrjótið, þá
sá konungsson meyjar höfuð koma upp úr vatninu,
ljósir silkimjúkir hárlokkar liðuðust um brjóst og
herðar, vatnakristallar, perlur og “Maríudoppur”
glönsuðu í kórónu meyjarinnar. Konungsson
mintist nú þess er draummaðurinn hafði sagt, að
ef hann hikaði eitt augnaJblik væri það eins árs
tap af aöfi hans og hennar, og er alda lyfti konungs-
dóttir svo hátt yfir vatnsflöt, að vinstra brjóstið
sást, þá lagði konungsson ör á streng og kvein við
er hún klauf loftið, örin hitti markið, því konungs-
dóttir varð náföl misti sundtökin og virtist ætla
að sökkva. Aftanroði fleygði sér í vatnið og
synti til hennar, vafði öðrum armi um mitti henn-
ar, synti svo með hana til landis, lagði hana í
mjúkan sandinn. Ekki sáust nein merki eftir
örina á hinum sægræna, fíngerða, vatnsjurtakyrtli
er hún var sveipuð í, og ekki virtist konungsdóttir
vera særð, hún dró andann hægt, eins 0g hún
svæfi, “hún liíir,” sagði fóstri hennar sem nú
var kominn til þeirra á einhvem óskiljanlegan hátt.
Hann fókk nú konungssyni ofurlítinn gullhamar
“með þessum hamri skaltu slá þrjú högg á bergið
þarna,” sagðí hann og benti á einn bergstallinn,
“0g þá mun það opnast, þar getið þið bræður
fundið okkur litlu eftir sólampprás á morgun.’ Þá
tók Döður konungsdóttir í faðm sér og hvarf inn
í bergkastalann. En Aftanroði færði bróður
sínum bogann góða, og sagði honum hvað skeð
hafði.
Næsta morgun fór Morgunroði snemma á
fætur og horfði til austurs, sem hinn fyrri dag,
Með hinum fyrstu sólargeislum komu litlu 1 jós-
álfarnir, þeir rendu sér léttilega eftir sólargei .1
unum, hoppuðu 0g dönsuðu í kringum drotning-
una sína sem þeir báru á sama hátt og fyrri dag-
inn, þeir settu hana niður í blómareitinn hjá
tjaldi konungssonar, hann tók þá bogann, “en ef
mér skyldi nú mishepnast,” hugsaði hann, og er
'hin fríða stjörnudrotning sneri sér brosandi móti
konungssyni sá hann rauðu rósina á brjósti henn-
ar 1 hjartastað, hann spenti bogann lagði örina á
strenginn, en hikaði, ekki eitt augnablik, heldur
andartak, þá leit hún á hann tárvotum augum,
örin hvein, konungsdóttirin hneig sem dauð til
jarðar, örin hafði hitt markið, tíu ár af æfi þeirra
voru glötuð að eilífu, koungsson kraup grátandi
við hlið ástmeyjar sinnar yfirkominn af harmi,
'þá var sem konungsdóttir vaknaði af dvala, hún
horfði 'brosandi á hann og mælti: “Við höfum
tapað dýrmætum tíma vinur minn, en við skul-
um reyna að fara þeim mun ^betur með þá stuttu
æfi er við eigum yfir að ráðá, og njóta gæða lífs-
ins á meðan við megum.” Nú kom Döður fóstri
hennar til þeirra hann leit óhýrum augum til
konungssonar, tók svo Sóley í faðm sér og hvarf
inn í bergkastalann.
Morgunroði fór nú að svipast eftir gullbog-
anum, en bann var horfinn, þá kom Aftanroði til
hans, og fékk að heyra raunasögu bróður síns.
“Eg samhryggist þér kæri bróðir, en úr þessu
verður ekki ibætt, 0g nú skulum við heimsækja
Döður dverg og þær systur.” Gengu þeir bræð-
ur þá að hamradvrum kastalans, barði Aftanroði
þrjú högg á bergið, opnuðust þá dyrnar og gengu
þeir iþá í sal einn mikinn, aldrei höfðu þeir séð
svo skrautlega höll, veggir og gólf voru úr hvít-
um marmara, borð og bekkir úr ekta silfri, þrjú
ihásæti voru í öðrum enda salsins lir skíru gulli,
í einu þeirra sat töframaðurinn, í öðru Vilhjálm-
ur konungur faðir Sóleyar og Lilju. en í þriðja
hásætinu sat Sigurður konungur. Döður dverg-
ur kom nú til móts við þá bræður, 0g bauð þá vel-
komna, 0g leiddi þá til sætis hjá 'Si£urði konungi,
þá voru þær systur Sóley og Lilja leiddar til
þeirra, varð iþar fagnaðar fundur, var þá hafin
hin veglegasta veizla, því nú áttu þeir bræður
að giftast systrunum fögru. Eins og vanalega
gerist var byrjað með því að eta dýrindis krás-
ir og drekkka kampavín og rauðvín og freyðandi
bjór, því nærri má geta að allir voru glaðir og
kátir, svo var farið að dansa, litlir dvergsveinar
dönsuðu við álfameyjar, og ljósálfasveinar við
dvergastúlkur, stundum kom það fyrir að kær-
ustupör voru aðskilin á þenna hátt, voru strák-
arnir því að klípa hver annan, svona í laumi, þeg-
ar þeir héldu að enginn tæki eftir því.
“Nú verður farið að kveikja,” sagði gamli
Jökull, eg hefi því ekki tíma til að segja þér Jói
minn hvernig búningarnir konungsdætranna voru
eða að lýsa vaxtarlagi dverganna, eða að segja
þér hvernig stóð á álögum konungsdætranna, það
yrði of löng saga. Eg skal þó bæta því við, að
Morgunroði 0g Sólev réðn ríkjum eftir Sigurð
“hinn ^óða”, en Aftanroði pg Lilja tóku við
ríki Vilihjálms konungs, og urðu þeir bræður
hinir mestu lánsmenn.” “En”, sagði Jói litli,
“glataði ekki Morgunroði tíu árum af æfi sinni
0g Sóleyjar.” “ Jú eg var búinn að gleyma því,
þau voru, syrgð af öllum þegnum ríkisins, á leiði
þeirra, á bakka hins “Blikanda fljóts”, voru
gróðursett hin fegurstu blóm, og voru þau vökv-
uð hverja einustu nótt,. með tárum hinna litlu
ljósálfa, er komu frá stjörnunni fögru, er blikaði
eins 0g tárvott auga engils á festingu himins-
ins.”
10. aprfl, 1921, A. E. ísfeld.
Smárit.
Þ að er sagt, að Hinrik Vergeland, Aorðmanna
skáld, hafi jaifnan haft fullan vasa af greni og
furutrjáa frækornum, er hann var í skemtigöng-
um um norsk fjalllendi á sumrum, og hafi dreift
þeim hvar sem hann hitti skóglausan blett. Hon-
um duldist ekki að flest frækornin mundu engan
árangur hafa, en vonaði að sum þeirra yrðu að
trjám og þá værbómak sitt margborgað. — Hon-
um var áhugamál að klæða fjallið.
Svipað vakir fyrir þeim mörgu mönnum er-
lendis, sem gefa kristileg smárit út. Yms stór
og smá smáritafélög gefa út fjölda kristilegra.
smárita, sem úthlutað er eingöngu til gjafa.
Margir áhugasamir söfnuðir gefa út sunnu-
dgsblöð, 4 litlar blaðsíður að stærð, með stuttri
hugvekju 0g kristilegri smásögu og sjá um að
blaðið komist hvern sunnudagsmorgun á öll
heimili safnaðarins, áhugamenn leggja fram féð
og vinna svo enginn þurfi að 'borga blaðið.
Margur góður prestur telur sér skylt að gefa
kristileg smárit hvar sem hann kemur til sjúkl-
inga eða í húsvitjunarerindum, og sumir áhuga-
menn hafa þau jafnan með sér er þeir fara að
lieiman til að geta gefið þau á leiðinni.
1 sumar sem leið átti eg erindi við danskan
stórkaupmann í Kaupmanpahöfn, en þegar eg
kom sögðu skrifstofuþjónar hans, að ef eg hrað-
aði mér mundi eg geta hitt hann við sérstakt
götuhorn við “Kongsins nýja torg”. “Það er
vani hans að vera þenna hálftíma þar og útbýta
öllum kristilegt smárit, sem fram hjá ganga.”
Mér þótti nýlunda að sjá stórkaupmann standa á
gatnamótum í þeim erindum og hraðaði mér á-
leiðis; en kóm samt of seint. Hann var far-
inn.
- Vitanlega dylst engum, að mörg smáritiín,
, sem gefin eru af handa hófi “falli við veginn”
og “meðal þyrna.” En mörg eru dæmi þess að
þau hafa mikil áhrif og góð, og vafalaust kemur
það oftar fyrir en gefandinn fær vitneskju um
fyr en á landi lifenda.
Ricar Baxter (1615—91), frægur enskur rit-
höfundur, fann einhverju sinni kristilegt smárit
er varpað hafði verið í garð hans. Það rit
knúði hann að krossi Krists, og síðan ritaði
benn hoisfræga bók “Hvíld heUagrn,” sena lesin
er enn í dag víða um heim. Baxter hjálpaði með-
al annars séra Filip Doddridge, ensku sálma-
skáldi (1702—1751) til lifandi trúar, en hann
veitti síðar Wilberforce lávarði, mannvininum
mikla, sömu hjálp. W. hjálpaði Thomasi Chal-
mers (1780—1847) úr skynsemistrúar þokunni
lifandi trúar. En hann varð seinna leiðtogi
fríkirkju Skota 0g frægur um öll kristin lönd
fyrir dugnað og fórnfýsi.
Það var smárit sem orsakaði afturhvarf
Coligny hershöfðingja Húgenotta á Frakklandi,
og sama ritið er mælt að hafi valdið afturhvarfi
Vilhjálms Þögla frá tJraníu.
Mörg fleii dæmi mætti telja um mikil áhrif
lítils rits.
A voru landi eru þeir harla fáir, sem nokkru
sinni hafa stuðlað að útgáfu og útbreiðslu kristi-
legra smárita, hinir miklu fleiri, sem í fávizku
sinni telja slíkt Htilsvirði.
En vera má að það breytist.
S. Á. Gíslason.
—Bjarmi.
—-------0--------
Heppilegur misskUningur.
Hann Valdi litli bróðir okkar var eiskuleg-
asta bam. það var að eins eitt að honum, sem
foreldrum okkar og systkinum þótti leitt. Hvað
lítið sem út af bar með hann, þá fór hann að
gráta.
“Hann'fer að gráta,” sögðum við, “þó það
sé ekki nema fluga, sem lítur á hann.”
Hann hafði nú lengi langað til að fara með
okkur í kirkju. Mamma lofaði honum það
einn sunnudag. Ræðutextinn var: sounr ekkj-
unnar í Nain.
Eftir þann sunnudag var Valdi litli allur
annar. Hann heyrðist nú sjaldan gráta. Ef
tárin ætluðu að koma fram í augun, þá barðist
hann við af öllum mætti við að halda þeim inni.
Einu sinni rak hann sig illa á og lét ekki á
neinu bera. Þá sagði mamma við hann: ‘ ‘ Þetta
var fallega gert af þér, barnið mitt, þú ber þig
karlmannlega, en hvernig stendur á því, að þú
ert alt í einu orðinn svona harður?”
Þá svaraði Valdi litli: “Mamma, Drottinn
Jesús sagði í kirkjunni, að við mættum ekki
gráta. ’ ’
Hann hafði þá sldlið orð Drottins Jesú;
“Gráttu eigi” á sinn hátt.
Þessi smásaga hefir huggunarríkan lærdóm
að geyma. Hver sem vill, getur skilið orð
Drottins. Barnið tekur til sín, það sem það
þarf á að halda, og hinn mesti spekingur skilur
orðið alls ekki.
---------0--------
mni iiminMuiiaiitiaiiiiBiiiiHiuiMiiiiBiiiiaiiimiiiBnHBiiiiBnnBiiiiBuiiMuiia^
Andvarp sjúklings.
Sem fugl í búri eg bundin eiri
og blaka vængjum til og frá;
vonir missi fleiri og fleiri,
falin gleymd með særða þrá.
En Drottinn ráði — Drottins náðar
dýrðina er mér nóg að fá.
Eg vil lifa heima bulin,
hópi smæligjanna í.
Þótt vilji Guðs mér virðist dulinn,
veit hann rök að öllu því.
Drottinn ráði — Drottins náðar
dýrð eg stöðugt sé á ný.
o-
Jákob Jóh. Smári.
íslenskaði.
Hann vissi það.
“Mannlegur líkami er undraverð vél,” sagði
prófessorinn.
“Já,” svaraði stúdentinn. “Sé manni
klappað á bakið, blæs út á manni höfuðið.”
Mrs. Robinson: “Hefi eg ekki sagt þér
að þú mættir aldrei koma hér framar ?”
Flækingurinn: “Fj’rirgefðu madama góð,
það er skrifara mínum að kenna. Eg sagði
honum að strika nafn yðar út af heimsóknar-
lista mínum.”
Vandlátur á málið.
Hann var að heimsækja vin sinn í Boston.
Einn dag fann hann son húsbónda í lestrarher-
berginu með blað og ritblý fyrir framan sig.
“Ertu að draga gufuketil,” spurði hann. Dreng-
urinn leit á hann alvarlegum augum. “Það
þarf að vera sérlega sterkur dreng-ur sem dreg-
ur gufuketil,” svaraði hann. “En eg er að
draga upp mynd af eimreið.”
Akveðið svar.
í umhverfi nokkru, er enginn skóíi var til í,
komu menn sér saman um að mynda kappræðu
félag, til þess að þroska hugann. Ferðamað-
ur nokkur kom upp með 'fyrsta kappræðuefnið:
“Hver var meira skáld Tennyson eða Brown-
ing?” Þetta þótti hið æskilegasta spursmál;
en þar sem engar íbækur voru ti'l — ekki heldur
rit þessara umræddu skálda og enginn af félags-
meðlimum leða öðrum sveitabúum höfðu lesið
neitt eftir l>á, þá sýndist málið nú vandast. En
gamlir eru elztir, og gamall maður nokkur skar
úr þessum vandræðum. Hann reis á fætur og
tók til máls: “Þar sem við eigum nú engar
bækur til að fara eftir, geri eg það að tillögu að
Tom Green og Bill Spurlings séu nefndir nöfnum
þessara, svo látnir fara fram á gólfið héma og
reyna með sér, hvor kastar hinum fyr niður,
Spurling, sem nú var nefndur Browning, kastaði
Green fjórum sinnum flötum; eftir það lýsti for-
seti fundarins því yfir að Browming væri meira
skáld en Tennyson, og var skrifara falið að
grenslast eftir heimilisfangi Mr. Brownings og
segja honum útkomu þessa fundar.
Þýtt.
————0-------
Lóan.
Ungur fyr á áa grund
oft eg festi væran blund
út við holt, og heyrði þá,
heilla blund er síðar brá,
sönginn þinn; ó, drottinn dýr!
dýrðar orðin voru skýr.
Ungur fyr á áa grund, r
einlægt man eg þessa stund,
hljóp eg oft um holt með þér,
hjá þér las og söng á kver.
Lóan mín, ,þú lofsöng þinn
lézt þá móta huga minn.
Ungur fyr á áa grund;
átlum bæði Drottins mund.
Bæði vorum börnin hans,
bar þá Mfið sigurkranis.
Gefur Drottinn gæðin sín,
gætir minna samt án þín.
Ungur fyr á áa grund;
áttum saman glaða lund
þú og eg, og þá var ró,
þú sem vígðir sérhvern mó.
Gæfan brosti bhð og hrein,
bezt er vorum saman ein.
Kór.—Nii er öldin önnur,
Oft eg sakna þín.
Þelckirðu fornu förin mín,
þar sem okkur góður gaf
Guð að minnast sín?
F.

Dr. B. Gerzabek
M. R. C. S. frá EnRlandi, L. R. C P. frá London, M R. C. og
M. R. C. S. frá Manitolba. Fyrverandi aðstoðarlæknir við
hosoital í Vínaribor», Pras: og Berlín osr fleiri Ihospítöl.
Skrifstofa á eigin fhospital 415—417 Prichard Ave..
Winnioeg. Skrifstofutími frá 9-12 f. h. os: 3-6 osr 7-9 e. h.
Dr. B. Gerzabek eij?ið hospital 415—417 Priöhard Ave.
Stundun oj? læknins: valdra sjúklinsra, sem Ibiást af brjóst-
veiki, bjartabilun. majrasjúkd'ómum, innýflaveiki, kvensjúk-
dómum, karlmannasjúkdómum, tausraveiklun.
DR.B J.BRANDSON
701 Undsay BuUding
Phone A 7067
Ofílce tlmar: 2—3
HelmiU: 776 Vtctor St.
Phone: A 7122
Winntpeg, Man.
Dr- O. BJORNSON
701 I.lndsay Buiiding
Office Phone: 706 7
Offflce tfmar: 2- —3
Heimili: 764 Victor St.
Telephone: A 7586
Winnipeg, Man.
DR. B. H. OLSON
701 Lindsay Bldg.
Office: A 7067.
Viðtalatími: 11—12 og 4.—5.30
10 Tiielma Apts., Home Strcet.
Phone: Sheb. 5839.
WINNIPBQ, MAN.
Dr. J. 0. F0SS,
íslenzkur laeknir
Cavalier, N.-Dak.
Dr. J. Stefánsson
401 Boyd Buildirtg
COR. P0RTJ\CE ATE. t> IDMOflTOJi IT.
Stuadar eingongu augna, eyina naf
eg kverka ajúltaóma. — Er að hitta
frúkl. 10-12 f. h. ag 2-5 e.h,—
Talsfmi: A 3521. Heimili: 627
McMillan Ave. Tals. F 2691 1
Dr. M.B. Halldorson
401 Boyd BuUdlng
Cor. Portaga Ave. og Bdmonton
Btundar atretaklaga berklaafki
og aðra lungnaajúkdóma. Hr »P
flnna k akrifatofunnl kl. 11—
12 f.m. og kl. 2—4 c.m. Skrlf-
stofu tals. A 3521. Heimili 46
Alloway Ave. Talaimi: Sher-
brook 3161
Dr. Sig. Júl. Jóhannes-
son, B.A., M.D.
Lundar, - Manitoba
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. eg Donald Streat
Talsíml:. A 8889
MORRIS, EAKINS, FINKBEIN
ER and RICHARDSON
Barristers og fleira.
Sérstðk rækt lögð við mál út af
óskilum á korni, kröfur á hend-
ur járnbrautarfél. einnig sér-
fræðingar í meðferð sakamála.
240 Grain Exchange, Winhipeg
Phone A 2669
Thos. H. Johnson
og
Hjalmar A. Bergman
Isienzktr lögfneðlngar
Skrifstofa Room 811 McArthur
Buijding, Portage Ave.
P. O. Boz 1656
Phones: A 6849 og 6840
W.J. LINDAL, B.A.,L.L.B.
Islenzkur lögfneðlngur
hefir helmild til aO taka aO Ȏr mdl
bœOi i Manitoba .og .Saskatchevoan
fyVcjum... Skrifstofa aO 1267 Vnion
Trust Buitding, Winnipeg. Talsimi
A4963 — Mr. Lindal hefir og skrif-
stofu aO Lundar, Man. og er þar d
hverjum miOvikudegi
JOSEPH T. THORSON
fslenzkur lögfræðingur
Heimaf. Sher. 4725
Helmili: Alloway Court
Alloway Ave.
MESSRS. PHIIjl.II’S & 8CARTH
Barristers, Etc.
201 Montreal Trust Bldg.,
Winnipcg
Phons: A 1336—1337
^^gCTq»>yrMMWvivM««eaa»
Phone: Garry 2616
JenkinsShoeCo.
639 Notre Dame
Avenue
Vér leggjum sérstaka áherzlu & að
eelja meðöl eftir forskriftum ltekna.
Hin beztu lyf, sem hægrt er a8 t&,
eru notuB eingöngu. Pegar þér komlB
me8 forskriftina til vor, megiS þér
vera vlss um fá rétt þa8 sem læknlr-
lnn tekur tll.
COBCLEUGH & CO
Notre Dame Ave. og Sherbrooke St.
Phones N 7659—7650
Giftlngalyfisbréf seld
A. S. Bardal
84S Sherbrooke St.
Selur lfkkiatur og annast um útfarír.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann alskonar minnitvarða
og iegsteina.
Skrlfst. talsími N 6608
Heimflis talsími N 6607
Giftinga og i i,
Jarðarfara- °l°m
með litlum fyrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tals. 720
ST JOHN 2 RING 3
Vér geymurr. reiðhjól yfir vet-
urinn og gerum þau eins og n|jj,
ef þess er óskað. Allar tegund-
ir af skautum búnar til sam.
kvæmt pöntun. Áreiðanlegt
veric. Lipur afgreiðs-la.
EMPIRE CYCLE, CO.
641Notre Dame Ave.
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKSMAÐUK
Heimllis-Tals.: St. John 184«
Skrlfstofu-Tals.: Main 7978
Tekur lögtakl bæ81 húsaleiguakuldir,
veSekuldir, vlxlaekuldlr.' Afgrel6ir alt
sero a8 lögum lýtur.
Skrifstofa. 455 M»*n Stree*
ROBINSON’S BLOMA-DEILD
Ný blóm koma inn daglega. Gift-
ingar og hátíSablóm sértaklega.
Útfararblóm búin með stuttum
fyrirvara. Alls konar blóm og fræ
á vi&sum tíma. —íslenzka töluð 1
búðinni.
Mrs. Rovatzos ráðskona.
Sunnud. tals. A6236
J. J. Swanson & Co.
Verzla meO taateignir. Sjá or
leigu á húaum. Anneat lán c.
elaaábyrgSir o. fl.
808 Parts BuUdlng
PhoneB A 884«—A 631«
I