Lögberg - 03.11.1921, Side 5

LOGBERG, FIMTUDAGINN, 3. NóVEMBER 1921
Bls. 5
ung«valdið í Noregi og íslending-
ar í báðum löndunum litið svo á
að sáttmálinn væri sameiginlegt
málefni beggja landanna. Ann-
ars væri þarft. að rannsaka þetta
atrfiði ýtarlega, því ferðir og
langdivalir Ólafs biskups frá em-
bættinu á Grænlandi eru mjög at-
hugaverðar. Hvort sem það er
satt sagt, í kvæði Lyschanders að
Grælendingar hafi risið upp á
mótí konungsvaldinu 1271, er það
víst að Ólafur kom einmitt það
saima ár aftur til Grænlands. En
er ekki ástæða til þess að ætla, að
það hafi einmitt verið þá sem
Grænlendingar gftngu formlega
undir sáttmálann?
Erlenda valdið notaði sér kröf-
una um reglubundnar skipagöng- J
ur til þess að leggja verzlunar ogj
siglingabönn á löndin gegn öll-
um öðrum. íslendingar komust lif-
andi undan einokuninni en Græn-
lendingar voru eyðilagðir til síð-
asta manns. pað er tal^ð að
eyðing nýlendunnar hafi verið
fullkomnuð Um, lok 15. aldar.
pessi þjóðdauði íslenz.kra ný-
Iendumanna í Grænlandi verður
að teljast hinn þriðji meginat-
burður, sem kemur til álita þegar
dæma skal um réttarstöðu Græn-
lands á vorum tímum.
pað er fyrst og fremst augljóst
að erlenda valdið framdi réttar-
brot á móti löndunum báðum, með
því að banna öðrum siglingar um
leið og stjórnin hindraði aðra
frá því að halda uppi slíkri verz-
lun við önnur lönd. sem var lífs-
skilyrði fyrir íbúa beggja þessara
eylanda. Engin réttlát og sann-
gjörn lögskýring á afstöðu kon-
ungsvaldsins tii íslands, (ásamt
með Grænland) mun hallast að
þeirri skoðun, að nein frekari
valdaheimild, og því síður neinn
eignaréttur, yfir löndunum hafi
getað stofnast fyrir erlenda, eða
þegna þeirra, með þessum hætti.
'Sé nokkurstaðar í sögu þjóðanna
hægt að minnast á dæmi, til hlið-
sjónar, frá borgarlegum rétti,
þegar ræða er um heimildir eftir
alþjóðareglum, þá iiggur hér opið
fyrir að ógilda útlenda tilþallið
til Grænlandjs. llvar hefir
"causa turpis” (Ivívirðilegur
réttargrundvöllur) verið borinn
fram til réttlætingar ofbeldi og
yfirgangi, hafi það ekki verið
gjört í meðferðinni á Grænlandi
og eignarhaldinu á þvi einkanlega
eftir skilnað Noregs og Danmerk-
ur 1814.. Áður en gjört var út
um ágreiningin milli íislands og
Danastjórnar hafði engin opin-
ber dönsk játni'ng fengist fyrir
heimildarleysi hennar til þess að
líta á þessi lönd, sem fylgdu
Danmörku undir þögn 1814, eins
og þau væri “óaðskiljanlegur
hluti Danaveldis”. En nú er
sú ótvíræða viðurkenning fengin
og engum dettur í hug að segja
að tilkall Dana til Grænlands geti
verið bygt á öðrum grundvelli
heldur en þeim sama, sem þeir
bygðu á um ísland í stjórnarskrá-
armálinu, nefnilega að Grænland
hafi verið Sóaðskiljanjegur hluti
veldisins danska. pað tilkall sem
þeir þykjast hafa, er komið frá
norska konungsvaldinu og það er
og hefir verið jafngilt bæði að
því er lýtur að Grænlandi og ís-
landi. — En þetta fullveldi sem
erlenda einokunin mótmælalaust
leyfði sér að hrífa til sín yfir
Grænlandi var að eins gjört mögu-
legt með eyðing íslendinga þar í
Jandi.
pað mun óhætt að fullyrða að
vel muni mælast fyrir hjá öðrum
þjóðum að minnast á þá einsdæm-
is þjóðarfórn, sem íslenzkur kyn-
stofn hefur lagt fram í þarfir
heimsins, með því að ryðja braut-
ina vestur yfir Atlashafið. Aldrei
hefur víst nein þjóð goldið meira
afhroð fyrir framsóknarþrá sína
og göfuga baráttu gegn þrautum
og erfiðleikum náttúrunnar, að
tiltölu við mannfjölda þann S2m á
var að skipa heldur en íslending-
ar gjörðu með ibygging Græn-
iands og landnámsferðunum
til Vesturheims. Skvldi sið-
menning jarðarinnar vilja launa
þessi ódauðlegu frægðarverk for-
feðra vorra og alt duuðastríð hins
Islenzka þjóðernis, bæði í nýlend-
unni og heimalandinu, undir
drápsklóm útlendra einokara, með
því að láta það þolast að rétt-
mætri eign Islands, legstað þeirra
manna af þjóð vorri, sem voru
kvaldir þar til bana, verði haldið
fyrir oss, eftir að fyrirslátturinn
um “hluta Danaveldis” eí ónýttur
og afnuminn af Dönum sjálfum?
pað er talið að Grænland hafi,
eftir þjóðardauðann verið van-
rækt og gleymt” yfir tvær aldir
af hálfu útlenda samningsaðilj
ans, sem gjörði gamla sáttmála
■við íslendinga. pessi þögn,
þessi langa dauðakyrð, yfir ný-
lendunni fornu, verður þá hið
næsta aðal atriði í sögu Græn-
lands, sem takast þarf til greina.
Hér er ekki staður til þess að
íara langt út í neitt efni, en svo
mikið virðist mega segja með
Svo auðvelt að
halda góðri heilsu
TAKIÐ “FRUIT-A-TIVES” pAÐ
DÁSAMLEGA ÁVAXTA-
LYF.
805 Cartier Str., Montreal.
“Eg þjáðist hræðilega af stýflu
og Dypepsia árum saman. Fann
til þembu og verkja eftir hverja
máltíð, fékk oft höfuðverk og gat
eigi sofið um nætur. Var auk
þess orðin skínandi horuð. Loks
ráðlagði vinur minn einn mér
“Fruit-a-tivep og innan skammis
tíma var stýflan, höfuðverkurinn
og öll Dypepia horfin. Nú er eg
alheil.
Madam ARTHUR BEAUCHER.
50 c. hylkið, 6 fyrir $2,50,
reynsluskerfur 25 cent. Fæst hjá
öllum ilyfsölum eða burðargjalds-
frítt frá Fruit-ætives Limited,
Ottawa.
Ku Klux Klan í Canada.
(Framh. frá 4. bls.)
fullum rétti án frekari rökleið-
inga, að úr því að hvergi, svo til
þekkist, hefir verið hreyft and-
mælum af hálfu annara þjóða
gegn því að Grænland — með ís-
landi — héldi áfram að standa
undir konungum Noregs og Dan- j
merkur eftir að þjóð sú var liðin
undir lok, sem gekk þeim til
handa í nýléndunni, þá hefur hefð j
fengist fyrir því að réttarstaða
Grænlands skyldi vera óbreytt
fyrir þá sök eina. pað voru
konungar íslands með Grænlandi,
sem héldu uppi strandabönnum
og orsökuðu með því eyðing j
landsmanna eins og áður er sagt
— og þegjandi samþykki alþjóða
um óbreytta réttarstöðu nýlend-|
unnar er því gefið falandi sjálfu, |
móðurlandinu, sem nýlendan var
numin og bygð frá.
En af þessu leiðir aftur mikil-
væg meginsetning mm trúboða-
stofnunina í Grænlandi frá Nor-
egi og endurupptöku verzlunar-
reksturs við landið 1721, þegar
Hans Egede, norskur prestur
hafði fengið norsku stjórnina til
þess að leggja fram fé tii þessa. j
Endurbygging sú sem orðið hef-j
ir síðan, víðsvegar um landið,
eftir að íslendingar voru fyrir
löngu fallnir frá. mun efalaust
vera aðal grundvöllurínn sem
Danir byggja á um heimild sína
til Grænlands, og er þetta síðasta
atriði að því leyti hið mikilvæg-
asta ftieginefni, sem ræða þarf og
rekja til þess að komast að rétt-
látum úrskurði um réttarstöðu
landsins.
Eg vil að eins nefna það helzta
sem virðist koma hér til greina
og skjóta þessu éfni að öðru leyti
til síðari skýringa.
pess er of sjaldan minst hver
var ástæðan og hvötin til þess að
Noregskonungur lét eftir fortöl-
um Egede prests; en það hefir
djúpa og merka þýðingu í þessu
máli. pað var óhjákvæmilegt
að kunnugir menn í Noregi hefðu
samvizku af því hvernig farið
hefði verið með Grænland. pað
var álit fjölda margra að ennþá
þegar Egede kom fram, mundu
vera til leyfar af íslendingum í
svokallaðri Austurbygð, sem vís-
indamenn löngum deildu um hvar
leita ætti að í Grænlandi. pað
sem vakti fyrir Egede og það sem
vann sigur málsins fyrir hann,
var það, að norska stjórnin vildi
endurlífga hina gömlu íslenzku
nýlendu og boða þar kristna trú,
sem ætlað var að mundí að mestu
vera að liða undir lok þar sem
engu sambandi hafði verið haldið
uppi heldur í kirkjulegum efn-
um um afar langar aldir. pað
stendúr sögulega fast og er ó-
hagganlegt, að sigling hófst ekki
^frá Noregi til Grænlands í því
■skyni að nema landið að nýju
heldur tókust þessar siglingar og
kaupskapur beinlínis sem fram-
hald af verzlunarrekstri konung-
anna, samkvæmt gamla sáttmála,
og er auðsætt af því, að enginn
nýr réttargrundvöllur fyrir eign-
arheimild hins erlenda valds til
nýlendunnar. gat skapast með
því.
En auk þessa er hér annars að
geta þegar ræða er um afstöðu
íslenzkrar kröfu til Grænlands
gegn Danmörku — að þegar hinar
“norðlægu hjálendur” allar fylgd-
ust með Danmörk þá var ekki eitt
orð talað í þá átt að bygt væri
neitt sérstaklega á neinu endur-
námi Grænlands frá Noregi.
Löndin fylgdust að öllu leyti þegj
andi með Danmörku á sama
grundvelli, hvernig svo sem þá
varð á hann litið. En út í það
þarf ekki að fara eftir að fulln-
aðardómur sögunnar er fenginn
fyrir afstöðu íslands til Danmerk-
ur, óháð grundvallarlögum þeirra.
— pað sem gildir um ísland i því
efni gildir jafnt um Grænland.
Einar Benediktsson.
t iþessum eama bæ var kaupmaður, sem
Hopkins heitir og þótti í frekara lagi kvenhollur
eða svo hefir þessum Kú Klux félögum sýnst,
því tþeir fói*u að honuan kvöld eitt á heimili hans,
tóku hr. Hopkins út úr liúisi sínu, fóru með hann
út fyrir bæinu, heltu þar yfir hann tjöru og veltu
honum svo upp úr fiðri og skildu hann eftir
þar sem hann stóð. Þannig mætti halda áfram
út í það óendanlega, því félag þetta hefst mikið
að, en nóg er komið til þess að sýna á hverju
að vér megum eiga von, ef félag þetta yrði
myndað hér í Canada. Og þó oss væri ósárt
nm það þó sumir óþokkar (því þá er alstaðar að
finna, og líka í þeseu landi) fengju maklega
ráðningU og skell í tilbót, fyrir framferði sitt.
yá er vonandi samt, áð þessu liði verði aldrei
hleypt inn fyrir landamæri Canada. Því í
eðli sínu er þessi hreyfing ekkert annað en
uppreisn á móti landslögum og virðingarleysi
við þau. En virðingarleysi við landslög leið-
ir aftur til siðspillingar og glæpa.
Til þess eru nú Bandaríkjamenn farnir að
finna í þessu sambandi því komið hefir fram
tillaga í Mexico þinginu að lýsa banni á félagi
}>essu í því ríki. Dómarar þar í ríkinu hafa
fyrirhoðið Ku Kluxmönnum að sitja á tylftar-
dómum. Þetta er í annað sinn, sem Ku Klux
félagið lætur á sér bera í Bandaríkjunum. Það
náð aKImikilli útbreiðslu í Suðurríkjunum fyr-
ir og um 1870 og þótti þá liinn mesti vogestur,
en var með lögum útilokað 1871. 1 sambandi
r ið hið fyrra félag er vert að geta þesis að í því
gátu verið allir karlmenn af hi'num hvíta , vest-
ræna kynflokki.
í nýja félaginu, geta þeir að eins verið
cr fæddir eru í Bandaríkjunum og af þeim sama
'kymstofni, trúa kenniugum kristindómsins, og
innan skanims er ákveðið að opua kvenfólki,
sem fætt er af þeim sama stofni í Bandaríkjun
um, aðgang að félagiuu.
Leynimorð á Þýzkalandi
í blaðinu Halle Zeitung stend-
ur, að leynfélög séu að myndast
um alt pýzkaland og hið sama
hafa sendimenn ýmsra landa, sem
á pýzkalandi eru minst á. Einn
af þeim er yfírmaður í brezka
hernum, sem á pýzkalandi hefir
veriít Hann staðhæfir að leyni-
morðum fari geysilega fjölgandi
og iséu ,þau framin á þann hátt að
lögreglan stendur ráðalaus með að
festa hendur í <hári nokkurs
manns.
peir sem helzt verða fyrir hatri
þessara manna eða leynifélaga
væru pjóðverjar sem í einhverju
vinfengi hafa verið við herfor-
ingja sambandsmanna eða Frakka.
“Rannsóknir sýna’V segir þessi
foringji að það eru stóríköstleg
leyni-samtök á meðal manna, sem
ráða ráðum sínum í neðan jarðar
híbýlum, gegn öllum útlendingum.
Leynifélög af líkri tegund hafa
alt af átt sér stað í Evrópu og
þau hafa sérstaklega staðið í
blóma að afstöðnum stríðum. Á
eftir Napoleonisku stríðunum
spratt upp aragrúi af slíkum félög-
um og var eitt þeirra hið 'svo-
nefnda “Chauans” morð og þjófa-
félag, sem þó bar á <sér blæ sak-
leysis og- dygða.
Á miðöldum þá var eitt af slík-
um félögum, svo sem félag það er
“Vehme” nefndist mjög útbreitt
á pýzkalandi. Upphaflega var
stefna þess alt annað en slæm —
sem sé það, að vernda réttlæti og
refsa sakamönnum þeim, sem rétt-
visin vildi skýla fyrir vendi lag-
anna. Og <svo miklum völdum
náði þetta félag, að menn óbtuð-
ust það mikiu meira en lögin sjálf.
peir tóku sakamenn fasta yfir-
heyrðu þá til málamynda og réfs-
uðu þeim svo óvægilega.
Pað virðist egnum efa bundið,
að síðan stríðinu lauk, hefir verið
gerð tilraun til þess að endur-
reisa Vehme félagið.
Hið mikla leynifélag, sem nú er
tekið til starfa hegnir öllum þeim,
sem að dómi “Vehme” eru óvinir
föðurlandsins og eru því lögreglu
landsins erfiður ijár i þúfu. Fjöldi
franskra hermanna hefir failið
fyrir þessum leynimorðjngjum og
aðferð þeirra, hver svo sem hún
er, er ávalt ihin sama. Líik mann-
anna eru útstungin með hnífum,
og þau finnast í ánni Rín eða þá
ein'hverjum öðrum ám.
Járnmærin.
pegar líkin finnast eru þau eins
og sagt hefir verið, með ótal hníf-
stungum og er það atriði eftir-
tektavert ög hefir það farið fram
hjá mönnum, þegar þeir hafa v>er-
ið að athuga fórnardýr þessa fé-
'lags.
Áður fyr, þá var það “Vehme”
félagið þýzka, <sem fann upp járn-
mærina hina grimmustu dráps-
vél.
pað var konulíki í fullri stærð,
sem var gjört til þess að hegna
þeim, sem brotlegir voru á hinn
lymskulegasta hátt, og stóð það í
neðanjarðar fangelsi, þar sem
engir aðrir en félagsmenn vissu
af því. Inn í þetta fangelsi voru
'sakamennirnir leiddir og þeim
skipað að kyssa mærina, en þegar
þeir nálguðust hana opnaðist hún
og dró sakamanninn að sér og
luktist utan um hann. Eins og
gefur að skilja var Mkneski þetta
holt að innan, en holið var alt
sett hnífum, sem Var svo fyrir
komið að þeir stungust í limi og
augu þess sem inni var. Eftir
fáar mínútur slefti járnlíkneskið
nianninum aftur og opnaðist þá
hlemmur i gólfinu, þar sem mann-
inum var skotið niður og ofan í
ána Rhine. pað er eftirtekta-
vert, að fórnardýr þessa nýja
“Vehme” finnast dauðir og áverk-
arnir sem á þeim sjást benda til
sömu hegningarinnar og tíð var
hjá hjnu fyrra “Vehme” og margt
er ólíklegra en það að hin forna
járnmær, hafi verið endurreist.
pví lík þeirra sem tekir eru úr
ánni Rín, bera ómótmælanlega
merki faðmlaga járnmærinnar
ægilegu.
Hinn nýmyrti stjórnmálamaður
Erzberger, var að vísu skotinn. En
þeir sem eru mótsnúnir hermála-
flokknum þýzka, eru sannfærðir
um, að það morð hefir verið fram-
ið af völdum alþjóðar morðfélags,
sem hefir ákveðið að fjölda ann-
ara, sem þeim er í nöp við, eða
þeim finst vera í vegi fyrir sér.
skuli ef unt, er fara sömu leiðina.
Og sá sannleikur að þó $25,000
hafi verið setta^- til höfuðs morð-
ingjanum og sporhundar settir á
slóð hans, þá hefir ekkert orðið á-
gengt, virðist styrkja þá' ihugmynd.
Hver svo sem framdi það verk,
þá hefjr hann ekki gjört það til
fjár. pví ekkert verðmætt sem
hann bar á sér var hreyft og de-
mants hringur sem hann bar á
fingri sér, en sem féll af honum
þegar hann datt, lá við hlið hans á
grasflötinni.
Copenhagen
Vér ábyrgj-
umst það aðj
vera algjörleg.
hreint, og þaðl
bezta tóbak i
heimi.
TPÍShÁCEN
• snuff *
Ljúffengt og
endingar gott,
af því það er
búið til úr safa
miklu en mildu
tóbakslaufi
MUNNTOBAK
$5 Eldavélar? $5
AÐEINS $5.00 er öll sú upphæð, sem þér þurfið að borga
niður til þess að fá eina af þessum traustbygðu eldavél-
um heim til yðar. Skýringarnar hér fyrir neðan, gefa engan
vegjnn fullkomna lýsingu á kostum þessarar eldavélar. Vér
hikum ekki við að segja, að vafasamt sé hvort þér gætuð feng-
ið JAFNGÓÐA ELDAVJEL, pÓTT PJER GREIDDUÐ fyrir
hana 25% hærra verð út í hönd. Vér bjóðum yður að koma
og skoða með eigin augum. petta er eitt hjnna mörgu kjör-
kaupa, sem svo oft einkenna verzlun BANFIELD’S — afbragðs
vörur með eindæma góðum kjörum.
ELDAVJELIN THE ‘GOOD CHEER’
Fyrir hörð kol eða lin og brenni. pað er falleg eldavél úr stálj
(Range); skrautfleg og vel gerð, á verði sem að sér dregur.
Næg <suðu'hólf og stór bökunrofn, og vér ábyrgjumst að hún
reynist vel. Ofninn er 18x20; sex suðu hólf.
fágaður toppur og bakið steint. Verðið er . $82.25
ELDAVJELIN “THE BRIGHT”
Lagleg lítil Steel Range seld á mjög sanngjörnu verði; hún
brennir allslags kolum og við; fjögur 9-þuml. eldaholur, fág-
aður toppur^ með nickel skrauti; ofninn er 16x19x10 þuml.
rist in er tvöföld. Verð án yfirhólfs . $41.80
Verð með háu ihólfi .................. $49.50
“BRAZEN OAK” eldavél, dragristir í miðu, stórt öskuílát,
mica í hurðinni, full stærð. Bolur lSVfc þuml breið og 37 þml.
á hæð. Sérstakt verð.................. $17.95
Seller’s Kitchen Cabinets $5 niðurborgun
Smíðuð i Canada og beztu eldhússkápar sem gerðir eru. Vér
höfum þrjár tegundir að velja úr, sem hver um sig hefir ýms
sérkennj, en smíðið á öllum jafngott—ekkert betra smíðað.—
Skáparnir, er ko<sta $99.75, $94.00 og $82.50, fást með $5.00 nið-
urborgun, og auk þess gefum vér meðan þessi sala stendur yf-
ir með bverjum sikáp Sunlight Guaranteed pvottavindu, alger-
lega ókeypis. Komið inn og látið oss sýna ýður þetta ágæti.
The “Seller’s Mastercraft” $99.75—$5.00 niður og $2.50 á vjku
The “Seller’s Special” $94.00—$5.00 niður og $2.00 á viku.
The “Seller’s No. 35’ $82.50—$5.00 niður og $2.00 víkulega.
ÓKEYPIS!—“Sunlight” Guaranteed Wringer alls ókeypis með
hverjum skáp. Vinda .þessi hefir lukt hjól, duglegar
rubber rúllur, ábyrgstar til eins árs.
i/A.ðd/?í/e/d
Frá Islandi.
Gullpennasjóðurinn heitir sjóður
sem 25 ára stúdentar 1921 hafa
stofnað með 3600 kr. stofnfé.
pegar sjóðurinn er orðinn svo stór,
ax5 þrír fjórðu vaxtanna nemi 200
kr. og andvirði gullpenna á að
veita úr honum verðlaun fyrir
beztu ús'lenzka ritgerð um sjálf-
valið efni, eða skáldsögu samda af
nemanda í efsta bekk mentaskól-
ana og sé ekki meira en 5000 orð i
að lengd og send dómnefnd fyrir
1. apríl. En í dómnefndinni
eru aðal-íslenzkukerinari menta-
skólans, íslenzku prófessor bá-
skólans og einhver gefendanna
eða afkomenda <þeirra. Seinna
má veita úr sjóðnum utanfarar-
styrk, ekki meira en 2 þúsund kr.
Stofnendurnir eru Guðm.
Björms'son sýslumaður, Guðm.
Finnbogason, pórður Pálsson,
Jónas Kristjánsson, Magnús
porsteinsson, Ingólfur Gíslason,
A. Féldsed, Stefán Kristinson, Ediv
Möller, Sv. Hal'lgrímsson, Jón-
mundur Hallgrímsision, Steingr.
Matthíasson, H. Kr. Júlíusson,
porbjörn pórðarson, Árni por-
valdsson.
Fjárhagsnefnd bæjarstjórnar
hefir lagt til að borgarstjóra sé
hehnilað að taka, fyrir hönd bæj-
arsjóðs, alt að 150,000 kr. lán til
fiskireita gerðar og vegagerðar
samkvæmt tillöguim atvinnuleysis-
nefndar.
porskafli heíir verið ágætur á
Eyjafirði í isumar. Eru vélbát-
ar búnir að fá nú frá 120—140
skpd. Er sæmilegur afli enn og
búast menn við að hann haldist.
Hallgerður langbrók, kona
Gunnars á samkv. sögusögnum
að vera jörðuð í Lauganesi. G.
B. landlæknir kom nýlega í Lauga-
nes, og eftir honum er það haft,
sem hér segir: Hóll eða hæð á
Lauganestúni hefir borið nafnið
Hallgerðarleiði, eða eitthvað því
svipað, og / porgrímur bóndi á
Lauganesi hefir haft orð á því við
Matth. þjóðmenjavörð, að þessi
staður yrði rannsakaður, en drátt-
nr hefir orðið á því. Fyrir
nokkru tóku eig til synir porgríms
og grófu í hæðina, þar sem vera
átti leiði Hallgerðar. peir komu
brátt niður á stein:hleð®lu og er
hún í lögun eins og leiði, aflöng
og súýr frá suðri tiil norðurs eins.
og venja er um grafir kristinna
manna. Nú vildu þeir ekki<
raska leiðinu meir fyr en iþjóð~
: menjavörður væri kvaddur til, og
; við það situr enn.
Sigurður Breiðfjörð segir í
j kvæði um Hallgerði:
í Lauganesi liggur hún nár„
landsins biskupssetri.
Úr Skagafirði er skrifað 17. ág.
' Influensan er að þvælast hér í
[ sýSlunni, bæði skæð og væg. Á
sumuim heimilum hefir flest fólk
legið í einu, t. d. á Svaðastöðum.
Par var Rannveig, eitt hinna nafn-
kunnu Svaðastaðasystkina sem á
lífi er nú, 94 ára, ein á ferli við
heyskapinn um hríð,- að sögn, og
þóttu það tíðindi hér um slóðir.
Sumstaðar hefir kvefpestin ekkl
komið. Ein stúlka hefir dáið.
Tíðin köld og ofsafengin á norðan
til skamms tíma, en nú hefir brugð
ið til hlýrri veðráttu.
í dag eða nótt isean Ieið (6. sept.>
eru liðin rétt 25 ár síðan land-
skjálftarnir miklu urðu hér á
Suðurlandi og hrundu eða skemd-
ust um 30 bæir og komst fjöldi
fólks á vonarvöl. Voru þá und-
ir 200 börn tekin til fósturs hing-
að til Reykjavtíkur, um langan eða
skamman tíma. Séra ólafur Ó-
lafsson fríkirkjuprestur var þá í
Arnarbæli og kann frá mörgu að
segja um þessar hönmungar.
am-Buk
v'EL-pEKT SALUHJALPARHERS KONA SEGIR HVERNIG
MÓÐIR OG SONUR FRELSAST FRA BLÓÐEITRAN.
I Maður getur ekki farið of lofsamlegum orðum um Zam-Buk”
,agði Mrs. Jane E. Zealley, fyrrum Major í Sáluhjálparhern-
im, en dóttir Pr. Beven frá St. David’s, South Wales.
1 samtali á heimili sinu, 3 Bush-
Iness Ave., Toronto, fórust Mrs.
IZealley þannig orS: Pyrir átta
járum rispaBi Alfred sonur mlnn
Isig á látúnshylki af skóreimar-
jenda og fékk blóðeitrun. Eg
jreyndi hin og þessd smyrsli árang-
lurslaust þar til loks eg ákvað að
Jreyna Zam-Buk, er svo mikið
jhefir verið talað um. pér getið
Ihugsað yður, hve fegin eg varð,
! er eftir fáeinar tilraunlr með
j iam-Buk, að sárið tók þegar að
I tróa. Aframhaldsnotkun grseddi
j sárið að fullu og útrýmdi spill-
ngunni. pá skildist mér hve
[ niiklum þjáningum eg hefði get-
, að leitt af drengnum, ef Zam-
< Buk hefði verið við hendina I
fyrstu.
Pegar eg sjálf féll ofan á stál-
slá og meiddi mig I hnénu. not-
aði eg aftur Zam-Buk. Dóttir
mín, sem var hjúkrunarkona,
hélt að eg þyrfti að ganga undir
uppskurð sökum hinnar miklu
bólgu, kringum meiðslið. En eg
hafði ekki gleymt Zam-Buk.
Notkun þess nam bólguna fljðtt
á hrott og lfpknaði hnéð á fðpm
dögum. Síðan hefi eg ekki kent
mér nokkurs meins.” — Berbal
Zam-Buk er 50c. hylkið. Fœst i
'livm hi'iðum oa hid lyfsölum
4,
FREE BOXES! _______
Send 1 cent. (for return
postage). mention paper, and
Zam-Buk Co.. Toronto, will
forward Free Trial Sample.
Unequalled for eczema.ring-
worm, ulccrs, piles. etc.
“The Reliable Home Furnisher”
492 MAIN ST. Phone N 6667
WINNIPEG
HIÐ BEZTA MJÖL, SEM HÆGT ER AÐ KAUPA VIÐ NOKKRU VERÐI —
MJÖL, SEM BÚIÐ ER TIL ÚR BEZTU TEGUND AF WESTERN CANADA NO.
1 HARD VOR HVEITI, ER
ROBIN
HOOD
FLOUR
UR pBSSU HVEITI fæst betra brauð, betri og
fínni kökur, betri smákökur, biscuits, kleinur,
en úr nokkru öðru hveiti í Canada. pað kostar
ekkert meira en annað hveiti — í rauninni roinna* því
þar er um engan úrgang að ræða. — Hver poki, sem
þú kaupir, er ábyrgstur og vér gefum eftirfylgjandi
ábyrgðarskírteini. með hverjum poka af Robin Hood
hveiti, sem þér kaupið:
“Robin Hood” er ábyrgst að veita meiri á-
nægju en annað hveiti malað í Canada..
Kaupmaður yðar hefir umboð til að tskila aftur
fullu andvirði ásamt 10% i viðbót, ef eftir
tvær bökunar tilraunir þér eruð ekki alger-
lega ánægð, og getið skilað til hans aftur því,
sem af gengur.
Rej nið það einu sinni og þér
munuð ávalt nota það aftur.
Robin Hood Mills Limited
MOOSE JAW.
CALGARY
Alu m