Lögberg - 12.01.1922, Blaðsíða 5
LÖGBEEG, FIMTUDAGINN
12. JANÚAR 1922
Bla. 5
Wúomfs\
|KIDNEY?
\ PILLS^
LkidnéC
phT'S Dl5
Dodds nýrnapillur eru bezta
nýrnameðalið. Lækna og gigt,
bakverk, hjartabilun, þvagteppu
og önnur veikindi, sem starfa frá
nýrunum- — Dodd's Kidney Pills
kosta 50c. askjan eöa sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf-
sölum eða frá The Dodd's Medi-
cine Co.. Ltd.. Toronto, Ont
in. A öðrum stað er ofurlítil
smiðja, þar sem gera má við verk-
færi. — Tíðin hefir verið nokkuð
uirihleypingasöm, sumar vikurn-
ar, síðan byrjað var á þessu veriki,
en bo" hefir verið unnið flest alla
dagana. — Reiturinn liggur af-
j>ragðs vel við «61, og þeir, sem
kunnugir eru fiskþurkun, segja
að fiskur imuni þorna þarna til
Riuna fyr en á reitunum við sjó-
inn. Má því gera ráð fyrir, að eft-
irsókn verði eftir reitunum þarna
í holtinu.
—,--------o------------
'bar fins.t enginn ilsku eimur,
egta fuglsins hreinleiks mál.
Æ,, komdu heim á hverri nóttu,
kotbæ engan.settu hjá,
hrygðar ísinn bræddu og brjóttu,
svo brennheit verði hjartans þrá;
láttu gleymast brandinn beitta,
blóS, sem ýfir hjarta manns;
syngdu inn í sálu þreytta
svásar raddir kærleikans.
Jón Stefánsson.
Næturgali.
Manstu þaS, sem helzt má hugga
hjarta þreytt ura nætur stund,
begar dagsins mæSumugga
misþyrmt hefir værum blund ?
Þegar enginn íhreyfir hjali
huggunar né gleSi til
þá nálgast bæinn næturgali,
sem nægan veitir þrótt og yl.
ViS hvaS linast veikra stingur,
viS hvað rumskast hreldra sál?
fraö er IjóSiS, sem hann syngur
sólarroSiiS guSamál,
trygðaþrunginn ástarómur,
Sskulífsins harma fró,
gömlum þekkur dauoadómur.
dvínað stríS og eilíf ró.
^a'S er bending guSs á götu,
gleSibjarmi sérhvers manns,
svo sjatni á heimsins fólsku fötu
írorJu kúfur óþokkans,
^ar finst enginn hræsnis hreimur
Bem hruflað getur nokkra sál,
Enok Arden
Anna giftist Filip.
(Hartnær tólf ár eru liðin frá. þvl er Enok lét 1 haf
með skipinu "Auðnan" og hefir aldrei spurst til hans.
Anna lifir við skort. Filip aðstoðarv hana drengHegu.
Hann biður hennar sér fyrir konu. Anna lofast til aO
giftast honum eftir ársfrest, en >á voru liðin tlu ár fra
því er Enok sigldi; hann er löngu alitinn að vera týndur.
Anna biður um frest a frest ofan: ber harm og bra 1
hljöði—--------. "Er minn Enok týndur?" spurCi hún I
salarangist sinni og sorg. Hana dreymir loka eina nött
og ræður hún drauminn þannig. að hennar sart þreyCi
Enok aé latinn.) Pi/Oarinn.
"So these were wed/
MRS. ALEX JOHNSON
söngkonan alkunna, hefir með
höndum aðal hlutverkið í söng-
leiknum "Iolanthe", sem sýndur
verður á Walker leikhúsinu mið-
vikudag, fimtudag föstudag, og
laugardag í þessari viku. Leikur
þessi er næsta tilkomumikill, text-
arnir samdir af W. S. Gilbert, en
músíkin eftir Arthur Sullivan.
Til leiksins er stofnað af félagi
hér í borginni, er nefnist Orpheus
Club. Sýndi félagið í fyrra sjón-
leikinn "Gondoliers", eftir sömu
höfunda og söng Mrs. Johnson þar
einnig eitt af megin hlutverkun
um. Allir, sem hlýddu á söng
Mns. Johnson þá, voru sammála
um, að henni hefði tekist snildar
lega. Enda er hún hvorttveggja í
senn, ágæt söngkona, gædd mikl-
um og góðum leikara hæfileikum
Að henni takist vel í þessum leik,
þarf ekki að efa. Verkefni henn
ar í þetta sinn er mun erfiðara en
það í fyrra, samt er fullvíst, að
hún er meira en maður fyrir því
og leysir það áreiðanlega af hendí
með sömu snildinni.
pað ætti ekki að þurfa að minná
íslendinga í Winnipeg á að heim-
EIGENDAÍ
SKIFTA
S ALA
25 «' 60*
Afsláttur á öllum vörum
Allir Alfatnaðir og Yfirhafnir
verða að seljast
Einnig Peysur og Nœrfatnaðir
Lyons Ltd.
HOUSE OF HART, SCHAFFNER og MARX
280 Portage Cor. Smith
F. H. CRUSB, Manager
Svo giftust þau og klukknahljómö* klingdi
og kva8 við glatt á heiöursdegi þeirra,
en glatt sló Önnu aldrei negg í barmi.
Var æ sem heyröi 'ún fóttak sér vi8 sí&u,
hún vissi ekki hvaS það var né hvaíSan;
fanst einhver stöðugt að sér vera aS hvísla,
hún vissi ekki hverju. Hjá því vildi 'ún
komast, aö vera ein í húsum heima.
Um hug var henni út aö ganga einni.
Hvaö var það þá, sem olli því aíS oft
hún hugsi tók meC hönd um klinkujárniC,
s«n árætt vart hnn gæti aS ganga inn?
GrunaiSi Filip brátt hvaS bar til þess:
slík hræöslugirni væri kunn um konur,
er fyrir þeim var ástatt eins og henni:
hún fór meS barni; en er barniö sitt
|hún aliö hafði, kom 'hin milda móíir
með nýju barni endurskírð, aí skipa
öndvegi hjartans. Hennar góöi Filip
varö nú í öllu ihugkvæmst athvarf hennar,
og huliísfylgjan hvarf me8 öllu brotfc
Saga Enoks.
En hvar var Enok? Beggjaskauta byrjar
naut skipið "AuSnan" er tþaS leysti' úr höfn,
en sem hún kom i Spænska flóann fram
þá kembdi af úfnum álandssjóafjöllum,
lá við grandi þá; samt skreiS hún skemdalaust
yfir um þvert og síblítt sumar jarSar.
Loks eftir volk og veltu í kringum HöfSann,
og svipleg brigöi blíCra veSra og stríSra
skilaSi 'ún sér meS heilu og höldnu aftur
yfir um siblítt sumar jarSar, kom þá
staSvindi himins blítt ,og beindi henni
í ástúS fram hjá gulllöndunum góSu,
unz austur þar hún lagSist heil í höfn.
Keypti þar Enok afar kynlegt margt,
er fágætt var á torgum þeirrar tíSar,
en börnum sínum logagyltan gamm.
MiSur gekk heim. I fyrstu, dag frá degi,
um marga hafsins skíra sjóndeildi sást
stafnmyndin bannhvelfdi bærast vart, er
mænd'ún
út yfir gráð, er ýfSist fyrir brjósti;
svo gjórSi logn, þá svæsna sviftivinda,
þráviSri höri5 og hrakning langa vega.
Loks dreif þá iyrir afli ofsaveSurs
á niSamyrkri nóttu þar til skipiS
viS neySarópiS "boðax" braut í spón.
Týndust menn allir nema Enok þar,
og auk hans tveir, er helming nætur hengu
á brotnum rám og reiSaslitrum, unz þá
í dögun hrakti upp aS ey, sem reis
í regin auSn úr reginsæ — en frjó.
Ei skorti föng til viSurværis þar:
munntömust aldin, kókoshnot, og kjarnrót,
og auk þess fanst þar rádýr margt svo ramvilt,
aS tamt þaS var, því hægur vandi aS hóndla
ef sannri mannúS sviSiS heíSi eigi,
aS leggja hönd á líf svo varnar vana.
Þar uppi'á brún í gjá, sem gein mót hafi,
þeir gjörSu kofa, sem til hálfs var hellir,
og höfðu í þak hans pálmalim og lauf . . .
Svona bjóst fyrir þremenningur þessi
til setu þarna í Eden gnægta'og undi
viS eilíft sumar illa sínum hlut.
Einn þeirra, er drengur hartnær var og hafSi
kostast þá illu ófarnaSarnótt,
veslaSist æ og háSi stríS viS hel
þrjú döpur ár. 'Þeir fengu fæti vart
frá honum vikið. Eftir andlát hans
fundu þeir tveir, sem eftir stóSu, stofn;
tók félagi Enoks hugsanlaust aS hola 'ann
meS eldi aS hætti Indíána, féll
sólbrandi lostinn. Las nú Enok einn
í beggja dauCa bending drottins: "þrey."
Alt upp á gnípu f jalliS skógi skrýtt
hann hefjast sá og rjóSur 'þess og rinda
liSast um brattann eins og braut til himins,
beinvaxinn kókos krónum fjaSra drúpa,
Skordýr og fugla líSa hjá sem leiftur,
vafjurtir langar gullinbjöllum glitra
vefjast um stafna tigulegra trjáa
°g teygja álmur alt a8 ægi fram,
og miSrar jarSar dýrS og geislaglóS;
sem slíkt hann sá, en þaS, sem helzt 'ann hef«i
EFTIR TENNYSON
Jón Runólfsson þýddi.
óskaS a» sjá, hann aldrei litiB fekk:
mannlegrar sálar vinlegt viSurlit,
né þreySa mannsrödd heyrt; en heyrSi i staS
þess
flöktandi sæfugls-mergSar glamm og garg,
lágarSa báknin drynja dimt viS rifiS,
vindþytinn svífa í toppi risatrjáa,
er gróSurfrjóvum greinum skotiS fá
und sólarbáli í himinhvirfis firS;
ellegar gljúfra fossaföllin steypast
þysmikil niSur fjallsins hlíS i hafiS
er ranglaSi hann meS sænum, eSa hann sat
í bjargskor sinni, er gagnvart hafi gein,
meS farþrá manns, er fley sitt brotiS hefir
og bíSur komu skips, en dag frá degi
sér enga sigling: aC eins þau hin sömu
eldroSin skeyti upprennandi sólar
sundrast viS bjargið, sindra um pálmaskoginn;
blossandi sól'um 'hafiS alt til austurs;
blossandi sól um eyna, yfir honum;
blossandi sól um hafsins vötn til vesturs;
svo þrúSga nótt meí himin stórra stjarna
og hafsins brimgný dimmri æ og — aftur
eldroSin skeyti upprennandi sólar,
en enga sigling----------------------------'
"Thtu over Bnoch's early silvering head".
Og yfir snemma silfraS höfuS hans
sóltíS og regntiS ár frá ári liBu.
Harm hafSi' ekki' örvænt afturkomu sinnar
til vífs og barna afi helgum heimaarni,
er skyndílega illri einvist hans
var hrundiS. Annaö skip ("þaS skorti vatnj
sem hrakist hafSi eins og AuSnan forSum
afskeiSis fyrir stormum ýmis-áttar
og lagst í hlé viS eyna vilt og velkt;
því stýrimaSur skipsins skarpsýnn hafSi
í dögun snemma séö í gegn um glufu
á þokuhjúp, sem orpinn var um eyna.
dynlausan foss af flugubjargi steypast.
Var hópur manns á land upp látinn fara,
og bjóst þá hver, sem búinn stóS, aS finna
einhverja sytm lækjar, eSa lindar
og glumdu svo, a"S ströndin öll tók undir.
Skreyddist þá o'núr skoru f jallsins uppi,
meS húriS langt og hæruskeggi kafinn
einbúinn trauðla menskum líkur manni,
af bruna sólar brúnn og skorpinskinna
og gervi búinn fáránelgra flíka,
muldrandi eitthvert óskiljanlegt þvaSur
meS óSafasi, eins og vitfirringur
og benti Iþeim, þeir vissu' ei hvað hann vildi;
eins fyrir því á undan þeim hann fór
þangaS, sem tærir fjallalækir féllu;
en eftir því sem lengur leiS og heyrSi 'ann
mennina hjala sín á milli saman,
hans lengi bundna tunga tók aS losna,
unz skiljanlegan þeim sig gjört hann gat.
Þegar er fötin voru fylt þeir hurfu
af skynding fram til skips méS hann, en sagan,
sem inti 'ann þeím meS stirSum tungutökum
—þó trauSla virtist trúanleg í fyrstu,
varð sennilegri síSan og æ og vakti
samkend og undrun allra', er hana heyrSu.
Létu þeir honum föt og far til reiSu,
en oft meS þeim hann vann og varp þá af sér
einangurskapnum. Enginn þeirra var
kominn frá átarhögum hans, né vissi
nein deili á því, sem fýstist hann aö frétta. . . .
'Sú för var löng og sóttist seint, því skipiS
var trauöla sjófært; sveif þá æ á undan
l)eim lc'itti vindum óSfús hugur heim,
þar til eitt sinn, er tungl í skýjum skein,
sem elskhugi gegnum alt sitt blóS hann svalg
engdvöggvum höfgan ilm í morgungolu,
sem lagSi af Englands bleikum bjargaströndum.
Skipverjar allir, æSri bæSi og lægri,
intu þann morgun framlög fús af hehdi
til glaSnings þessum munarlausa manni;
svo stýrðu þeir til lands og lentu honum
í sömu höfn, er lagSi 'ann fyrrum frá.
ViS engan mann þar mælti hann, en stefndi
heim—heim—h'vert heim? Átti hann enn þar
heima ?
Bjart var þann aftan: svalt en sólskin glatt
unz upp frá gjögrum beggja hafna bóIstruS
sjólæSan valt og grátt varC umhorfs alt;
vegarins huldist lengd og lega fjær,
rétt örmjótt sviS varS séS til hvorrar handar—
•hagkvisti visiS holt og bleikir akrar.
RauSbrýstingur á nær því nöktu tré
söng angurljóS, sem ekkert bergmál fann,
en dáiS vægi dauSra laufa bar þau
í gegn um suddann eins og dauSadrífu.....
Og yrjan þéttist, svartar syrti a^;
loks sá hann bregSa Ijósi stóru fyrir
í úrgri móSu. Hann var komirin heim.
Að Tanlac sé dásamlegt meðal
handa börnum, sem heilsuveik eru
er sannað að fullu, með tilliti' til
þessa þriggja barna, sem myndin
sýnir.
Litla Blanche Blair, frá
Providence, R. I., 13 ára gömul,
þyngdist 10 pund; Regina McCabe
sem er henni á hægri hlið, og á
heima í Scranton, Pa., þyngdist
15 pund, en Richard litli Leary,
frá Philadelphia, og var aðfram
kominn, er nú orðinn hraustur, og
sællegur. Skýrsla um þetta, frá
foreldum barnanna, fylgir hér á
ef tiT:
Mr. A. M. Blair, sem heima á að
20' Atwood Street, Providence,
R. I. sagði: "Við' erum, svo ham-
ingjusöm yfir því, hve Tanlac
hefir hjálpað litlu stúlkunni okkar
að við fáum ekki nógsamlega
lofað það. Hún bafði fallið í vigt,
um því nær 20 pund, og var orðin
afar veikluleg. Við vorum orðin
fjarska hrædd um hana. En síðan
Tanlac kom til sögunnar, hefir
hún þyngst, um 10 pund á skömm-
um tíma,og hefir fengið sitt
hraustlega útlit aftur, og lítur iit
eins og önnur stúlka."
Mrs. Catherine McCabe, 414
Dickens Ave., Scranton, sagði:
"Eftir "flúna", var Regina
mín litla, í svo aumu ásigkomu-
lagi, að ég var orðin sárhrædd um
hana. En þá kom Tanlac til sög-
unnar, og bjargaði henni að fullu
og öllu. Áður var telpan, svo að
segja alveg lystarlaus, og mér
var það hreinasta ráðgáta á hverju
hún lifði, en hún var orðin svo
hugdöpur og beygð, að hún hafði
jafnvel ekkert gaman að hinum
hinum fallegu leikföngum, sem
hún fékk í jólagjöf. Síðan hún
byrjaði að taka Tanlac hefir
hún þyngst um fimtán pund, og
er eins og annað barn, kát,
hraust og sælleg. pað er alt
saman Tanlac að þakka."
Richard Leary, 2342 Pale-
thorpe St., Philadelphia, sagði:
"Mér blandast ekki hugur um,
að það var Tanlac, er bjargaði
lífi drengsins míns. Síðast liðin
tvö ár, hefði mér ekki brugðið
vitund í brún, þótt eg hefði séð
hann detta niður dauðan, nær
sem vera vildi, svo var heilsa
hans bágborin. Hann hafði
magaveiki á afar háu stigi, og
fylgdi stundum svo mikil upp-
þemba af gasi, að við lá kðfnun.
En Tanlac gaf okkur har|i aft-
ur, hrajUistan og heilbrigðaji og
fyrir það á það skilið ógleyman-
legt hrós." —
}>að er annars í sannleika sagt
yfirnáttúrlegt, hve Tanlac er
gott fyrir börn, sem þjást af
magaveiki. þótt Tanlac hafi
þennan feikna lækningárkraft,
þá inniheldur það samt ekkert af
málmtegundum, sem eru I svó
mörgum öðrum meðölum og geta
verið skaðsamar. pað, að Tanlac
er eingöngu unnið úr rótum Og
jurtum, sem hafa ómetanlegt
g^ldi til styrkingar heilsunni,
gerir það að verkum, að jafnvel
allra veikbygðustu börn þola
það, hvað mikið sem af því er
rotað.
Tanlac er selt í flöskum og
fæst í Liggett's Drug Store, Win-
nipeg. pað fæst einnig hjá lyf-
sölum út um land; hjá The Vopni
Sigurdson, Ltd, Riverton, Man.,
og The Lundar Trading Com-
pany, Lundar, Manitoba.
[Eftir tilmælum þýSandans endurprentum vér þennan kafla úr Enok Arden sökum misprent-
unar sem Varð á kvæSinu í jólablaSinu.—Ritst.]
sækja Walker þessa viku. pað er
ekki á hverjum degi, að íslenzkur
óperusöngvari kemur fram á
stærsta og fullkomnasta leikhúsi
borgarinnar.
Frá íslandi.
Sjö togarar hafa nú selt afla
sinn í Englandi, og hefir salan
gengið hörmulega hjá flestum,
svo að mikill skaði hefir orðið á
útgerðinni. Fer hér á eftir afli
togaranna og söluverðið: Leifur
hepni HCO kassar, sala 906 ster-
lingspund, Apríl 1300 kassar á
856 sterlingspund, Gylfi 1000
kassar á 711 pund, Jón forseti
950 kassar á 700 pund. pau skip
sem hér fara á eftir, höfðu öll
jafnan afla, 900 kassa, og seldu
þannig: Skúli fógeti á 700 pund,
Ari á 636 pund og Maí á 658 pund.
Ymsir botnvörpungar
leið til Englands.
Lausn frá embætti hefir Skúli
Árnason læknir í Skálholti fengið
frá 1. jan. n. k.
Reykhóla lækniishérað er auglýst
til umsóknar. Frestur er til 15.
febr. næstkomandi.
Farmgjadsskrá Eimskipafélags-
ins er nýkomin út og gildir hún
frá 1. jan. 1922. Eftir henni hafa
farmgjöldin verið lækkuð að með-
altali um 35% fra 1. jan. þetta^
ár. — Farmgjald á kornvöru og.
umi
eru nú á til hann væntanlega kemur heim
í vor eða sumar, til þess að taka
við stjórn brunabótafólagsins.
Úr bréfi frá Akureyri. Almenn
ánægja hér nryðra með varúðar-
ráðstafanir stjórnarinnar gagn-
vart bolsevikuim í Reykjavík.
Menn vænta þess, að þeir menn
sem stóðu fyrir því að sýna lög-
reglunni mótþróa o g ofbeldi,
sleppi ekki við lögmæta hegn
ingu.
Nýlega er látinn á heilsuhæli í
Danmörku Haraldur Möller. Var
i
;| Hinn bezti gestur
sem heimsækir íslenzkt heimili, hvar
sem það kann að vera, er Lögberg. —
Lögberg færir yður nýjustu fréttir
úr umheiminum, og Löberg færir yður
þær fréttir, sem mest er eftir þreyð,
—fréttir frá lslandi—og greinar úr
öllum áttum.
Lögberg er íslenzka blaðið,
en kostar ekki meira en þau blöð, sem
minni eru.—Lögberg kemur út 52
sinnum á ári fyrir að eins $2.00. —
Gerist kaupendur nú.
The Columbia Press, Ltd.
útgefendur "Lögbergi"
P.O. Box 3172 WINNIPEG TaUími-. N-6327
^ms&
naufeynjavörum heir lækkað
45%, sykri 35-40%, sementi.i banamein hans lungnatænng, er
þakjárni og hessian 50 pro., stein
olíu 40 og öllum öðrum um 30.
Gunnar Egilson, erindreki
landsstjórnarinnar er nú fluttur
hann hafði þjáðst af lengi. Var á
VífiLsstöðum lengi í fyrra, en S
haust var hann fluttur til Dan-
merkur mjog veikur, til þeas að
leita bata þar. Hann var starfs
frá ítalíu og kominn til Barcelona j maður Eimskipafélags íslands, og
á Spáni. par verður hann þangað vel látinn maður.—Lögr.
PURITU FL0UR
More Bread and Betíer Bread
pegar þér einu sinni hafið brúk-
að Purity Flour við bökunina
þá munuð þér
Aldrei Nota Annað Mjó'l
Biðjið Matsalann yðar um
poka af hinu nýja "High
Patent" Purity Flour