Lögberg - 12.01.1922, Page 5

Lögberg - 12.01.1922, Page 5
LÖGBERG, PIMTUDAGINN 12. JANÚAR 1922 Bls. 5 Dodds rýmapillur eru bezta nýrnameðaliC. Lækna og gigt, bakverk, hjartabilun, þvagteppu og önnur veikindi, sem starfa frá nýrunum- — Dodd’s Kidney Pills ^osta 50c. askjan eða sex öskjur fyrir $2.60, og fást hjá öllum lyf- sölum eða frá The Dodd’s Medi- cine Co., Ltd.. Toronto, Ont. in. á öðrum stað er ofurlítil smiðja, þar sem gera má við verk- í®ri. — Tíðin hefir verið nokkuð nmfhleypingasöm, sumar vikurn- ar> síðan 'byrjað var á þessu verki, en þó hefir verið unnið flest alla dagana. — Reiturinn liggur af- nragðs vel við sól, og þeir, sem Kunnugir eru fiskþurkun, segja að fiskur muni þorna þarna til fiuna fyr en á reitunum við sjó- inn. Má því gera ráð fyrir, að eft- |rsókn verði eftir reitunum þarna í holtinu. --------o-------- Næturgali. Manstu það, sem helzt má hugga hjarta þreytt um nætur stund, þegar dagsins mæðumugga misþyrmt hefir værum blund? Þegar enginn hreyfir hjali huggunar né gleði til þá nálgast bæinn næturgali, sem nægan veitir þrótt og yl. Við hvað linast veikra stingur, v'ð hvað rumskast hreldra sál? ’Það er ljóðið, sem hann syngur sólarroðið guðamál, trygðaþnmginn ástarómur, Sskulífsins harma fró, gömlum þekkur dauðadómur. övínað stríð og eilíf ró. Það er bending guðs á götu, gleðibjarmi sérhvers manns, svo sjatni á heimsins fóisku fötu iroðu kúfur óþokkans, í*ar finst enginn hræsnis hreimur ®em hruflað getur nokkra sál, þar finst enginn ilsku eimur, egta fuglsins hreinleiks mál. 7E, komdu heim á hverri nóttu, kotbæ engan.settu hjá, hrygðar isinn bræddu og brjóttu, svo brennheit verði hjartans þrá; láttu gleymast brandinn beitta, blóð, sem ýfir hjarta manns; syngdu inn í sálu þreytta svásar raddir kærleikans. Jón Stefánsson. MRS. ALEX JOHNSON söngkonan alkunna, hefir með höndum aðal hlutverkið í söng- leiknum “Iolanthe”, sem sýndur verður á Walker leikhúsinu mið- vikudag, fimtudag föstudag, og laugardag í þessari viku. Leikur þessi er næsta tilkomumikill, text- arnir samdir af W. S. Gilbert, en músíkin eftir Arthur Sullivan. Til leiksins er stofnað af félagi hér í borginni, er nefnist Orpheus Club. Sýndi félagið í fyrra sjón- leikinn “Gondoliers”, eftir sömu höfunda og söng Mrs. Johnson þar einnig eitt af megin hlutverkun- um. Allir, sem hlýddu á söng Mrs. Johnson þá, voru sammála um, að henni hefði tekist snildar- lega. Enda er hún hvorttveggja í senn, ágæt söngkona, gædd mikl- um og góðum leikara hæfileikum. Að henni takist vel í þessum leik, þarf ekki að efa. Verkefni henn- ar í þetta sinn er mun erfiðara en það í fyrra, samt er fullvíst, að hún er meira en maður fyrir því og leysir það áreiðanlega af hendí með sömu snildinni. pað ætti ekki að þurfa að minna Islendinga í Winnipeg á að heim- eigenda! SKIFTA S A L A 25t!l 60% Afsláttur á öllum vörum Allir Alfatnaðir og Yfirhafnir verða að seljast Einnig Peysur og Nœrfatnaðir Lyons Ltd. HOUSE OF HART, SCHAFFNER og MARX 280 Portage Cor. Smith F. H. CRUSE, Manager Enok Arden EFTIR TENNYSON Jón Runólfsson þýddi. Anna giftist Filip. (Hartnær tólf ár eru liðin frá því er Enok lét 1 haf með skipinu “Auðnan” og hefir aldrei spurst til hans. Anna liflr viö skort. Filip aðstoðarv hana drengilega. Hann biöur hennar sér fyrir konu. Anna lofast til aö giftast honum eftir ársfrest, en þá voru liöin tiu ár frá því er Bnok sigldi; hann er löngu álitinn aö vera týndur. Anna biöur um frest á frest ofan: ber harm og þrá 1 hljóði—-----. “Er minn Enok týndur?“ spuröi hún 1 sálarangist sinni og sorg. Hana dreymir loks eina nótt og ræöur hún drauminn þannig, aö hennar sárt þreyöi Enok aé látinn.) pýðarinn. ■--------------“So these were wed.” Svo giftust þau og klukknahljóðið klingdi og kvað við glatt á heiðursdegi þeirra, en glatt sló Önnu aldrei negg í barmi. ’Var æ sem heyrði ’ún fóttak sér við síðu, hún vissi ekki hvað það var né hvaðan; fanst einhver stöðugt að sér vera að hvísla, hún vissi ekki hverju. Hjá því vildi ’ún komast, að vera ein í húsum heima. Um hug var henni út að ganga einni. Hvað var það þá, sem olli því að oft hún hugsi tók með hönd um klinkujámið, s«n árætt vart hún gæti að ganga inn? Grunaði Filip brátt hvað 'bar til þess: slík hræðslugimi væri kunn um konur, er fyrir þeim var ástatt eins og henni: hún fór með barni; en er bamið sitt |hún alið hafði, kom 'hin milda móðir með nýju barni endurskírð, að skipa öndvegi hjartans. Hennar góði Filip varð nú i öllu hugkvæmst athvarf hennar, og huliðsfylgjan hvarf með öllu brott. Saga Enoks. En hvar var Enok? Beggjaskauta byrjar naut skipið “Auðnan” er það leysti’ úr höfn, en sem hún kom i Spænska flóann fram þá kembdi af úfnum álandssjóafjöllum, lá við grandi þá; samt skreið hún skemdalaust yfir um þvert og síblitt sumar jarðar. Loks eftir volk og veltu í kringum Höfðann, og svipleg brigði blíðra veðra og stríðra skilaði ’ún sér með heilu og höldnu aftur yfir um siiblítt sumar jarðar, kom þá staðvindi himins blítt ^og beindi henni i ástúð fram hjá gulllöndunum góðu, unz austur þar hún lagðist hei'l x höfn. Keypti þar Enok afar kynlegt margt, er fágætt var á torgum þeirrar tiðar, en bömum sínum logagyltan gamm. Miður gekk heim. í fyrstu, dag frá degi, um marga hafsins skíra sjóndeildi sást stafnmyndin barmhvelfdj bærast vart, er mænd’ún út yfir gráðj er ýfðist fyrir brjósti; svo gjörði logn, þá svæsna sviftivinda, þráviðri hörð og hrakning langa vega. Loks dreif þá fyrir afli ofsaveðurs á niðamyrkri nóttu þar til skipið við neyðarópið “boðar” braut í spón. Týndust menn allir nema Enok þar, og auk hans tveir, er helming nætur hengu á brotnum rám og reiðaslitrum, unz þá í dögun hrakti upp að ey, sem reis í regin auðn úr reginsæ -— en frjó. Ei skorti föng til viðurværis þar: munntömust aldin, kókoshnot, og kjarnrót, og auk þess fanst þar rádýr margt svo ramvilt, að tamt það var, því hægur vandi að höndla ef sannri mannúð sviðið hefði eigi, að leggja hönd á líf svo varnar vana. Þar uppi’á brún í gjá, sem gein mót hafi, þeir gjörðu kofa, sem til hálfs var hellir, og höfðu í þak hans pálmalim og lauf . . . Svona bjóst fyrir þremenningur þessi til setu þarna í Eden gnægta’og undi við eilíft sumar illa sínum hlut. Einn þeirra, er drengur hartnær var og hafði kostast þá illu ófarnaðamótt, veslaðist æ og háði stríð við hel þrjú döpur ár. 'Þeir fengu fæti vart frá honum vikið. Eftir andlát hans fundu þeir tveir, sem eftir stóðu, stofn,; tók félagi Enoks hugsanlaust að hola ’ann með eldi að hætti Indíána, féll sólbrandi lostinn. Las nú Enok einn í beggja dauða bending drottins: “þrey.” Alt upp á gnípu fjallið skógi skrýtt hann hefjast sá og rjóður þess og rinda liðast um brattann eins og braut til himins, ■beinvaxinn kókos krónum fjaðra drúpa, Skordýr og fugla líða hjá sem Ieiftur, vafjurtir langar gullinbjöllum glitra vefjast um stafna tigulegra trjáa °g teygja álmur alt að ægi fram, og miðrar jarðar dýrð og geislaglóð; sem slíkt hann sá, en það, sem helzt ’ann hefði óskað að sjá, hann aldrei litið fekk: mannlegrar sálar vinlegt viðurlit, né þreyða mannsrödd heyrt; en heyrði í stað þess flöktandi sæfugls-mergðar glamm og garg, * lágarða báknin drynja dimt við rifið, vindþytinn svífa í toppi risatrjáa, er gróðurfrjóvum greinum skotið fá imd sólarbáli í himinhvirfis firð; ellegar gljúfra fossaföllin steypast 'þysmikil niður fjallsins hlíð í hafið er ranglaði hann með sænum, eða hann sat í bjargskor sinni, er gagnvart hafi gein, með farþrá manns, er fley sitt brotið hefir og bíður komu skips, en dag frá degi sér enga sigling: að eins þau hin sömu eldroðin skeyti upprennandi sólar ; sundrast við bjargið, sindra um pálmaskóginn; Mossandi sól um hafið alt til austurs; blossandi sól um eyna, yfir honum; blossandi sól um hafsins vötn til vesturs; svo þrúðga nótt með himin stórra stjarna og hafsins brimgný dimmri æ og —- aftur eldroðin skeyti upprennandi sólar, en enga sigling------------------ “Thus over Enoch’s early silvering head”. Og yfir snemma silfrað höfuð hans sóltið og regntíð ár frá ári liðu. Hann hafði’ ekki’ örvænt afturkomu sinnar til vifs og barna að helgum heimaarni, er skyndilega illri einvist hans var hrundið. Annað skip fþað skorti vatný sem hrakist hafði eins og Auðnan forðum afskeiðis fyrir stormum ýmis-áttar og lagst í hlé við eyna vilt og velkt; þvi stýrimaður skipsins skarpsýnn hafði i dögun snemma séð í gegn um glufu á þokuhjúp, sem orpinn var um eyna. dynlausan foss af flugubjargi steypast. Var hópur manns á land upp látinn fara, og bjóst þá hver, sem búinn stóð, að finna einhverja sytru lækjar, eða lindar og glumdu svo, að ströndin öll tók undir. Skreyddist þá o’núr skoru f jallsins uppi, með hárið langt og hæruskeggi kafinn einbúinn trauðla menskum likur manni, af 'bruna sólar brúnn og skorpinskinna og gervi búinn fáránelgra flíka, tnuldrandi eitthvert óskiljanlegt þvaður með óðafasi, eins og vitfirringur og benti þeim, þeir vissu’ ei hvað hann vildi; eins fyrir því á undan þeim hann fór þangað, sem tærir fjallalækir féllu; en eftir því sem lengur leið og heyrði ’ann mennina hjala sín á milli saman, hans lengi bundna tunga tók að losna, unz skiljanlegan þeim sig gjört hann gat. Þegar er fötin voru fylt þeir hurfu af skynding fram til skips með hann, en sagan, sem inti ’ann þeim með stirðum tungutökum —þó trauðla virtist trúánleg í fyrstu, varð sennilegri síðan og æ og vakti samkend og undrun allra’, er hana heyrðu. Létu þeir honum föt og far til reiðu, en oft með þeim hann vann og varp þá af sér einangurskapnum. Enginn þeirra var kominn frá átarhögum hans, né vissi nein deili á því, sem fýstist hann að frétta. . . . Sú för var löng og sóttist seint, því skipið var trauðla sjófært; sveif þá æ á undan þeim lötu vindum óðfús hugur heim, þar til eitt sinn, er tungl í skýjum skein, sem elskhugi gegnum alt sitt blóð hann svalg engdvöggvum höfgan ilm í morgungolu, sem lagði af Englands bleikum bjargaströndum. Sikipverjar allir, æðri bæði og lægri, intu þann morgun framlög fús af hendi til glaðnings þessum munarlausa manni; svo stýrðu þeir til lands og lentu honum í sömu höfn, er lagði ’ann fyrrum frá. Við engan mann þar mælti hann, en stefndi heim—heim—hvert heim? Átti hann enn þar heima ? Bjart var þann aftan: svalt en sólskin glatt unz upp frá gjögrum beggja hafna bólstruð sjólæðan valt og grátt varð umhorfs alt; vegarins huldist lengd og lega fjær, rétt örmjótt svið varð séð til hvorrar handar— hagkvisti visið holt og bleikir akrar. Rauðbrýstingur á nær því nöktu tré söng angurljóð, sem ekkert bergmál fann, en dáið vægi dauðra laufa bar þau í gegn um suddann eins og dauðadrífu....... Og yrjan þéttist, svartar syrti að; loks sá hann bregða Ijósi stóru fyrir í úrgri móðu. Hann var komiriti heim. (Eftir tilmælum þýðandaus endurprentumvér þennan kafla úr Enok Arden sökum misprent- unar sem Varð á kvæðinu í jólablaðinu.—Ritst.] sækja Walker þessa viku. pað er ekki á hverjum degi, að íslenzkur óperusöngvari kemur fram á stærsta og fullkomnasta leikhúsi borgarinnar. --------o-------- Frá Islandi. Sjö togarar hafa nú selt afla sinn í Englandi, og hefir salan gengið hörmulega hjá flestum, svo að mikill skaði hefir orðið á utgerðinni. Fer hér á eftir afli togaranna og söluverðið: Leifur hepni 1100 kassar, sala 906 ster- lingspund, Apríl 1300 kassar á 856 sterlingspund, Gylfi 1000 kassar á 711 pund, Jón forseti 950 kassar á 700 pund. pau skip sem hér fara á eftir, höfðu öll jafnan afla, 900 kassa, og seldu þannig: Skúli fógeti á 700 pund, Ari á 636 pund og Maí á 658 pund. Ymsir botnvörpungar eru nú á leið til Englands. Lausn frá embætti hefir Skúli Árnason læknir í Skálholti fengið frá 1. jan. n. k. Reykhóla læknishérað er auglýst til umsóknar. Frestur er til 15. febr. næstkomandi. Farmgjadsskrá Eimskipafélags- ins er nýkomin út og gildir hún frá 1. jan. 1922. Eftir henni hafa farmgjöldin verið lækkuð að með- altali um 35% frá 1. jan. þetta ár. —- Farmgjald á kornvöru og nauðsynjavörum heir lækkað um 45%, sykri 35 — 40%, sementi, þakjárni og hessian 50 pro., stein olíu 40 og öllum öðrum um 30. Gunnar Egilson, erindreki landsstjórnarinnar er nú fluttur frá ítalíu og kominn til Barcelona á Spáni. par verður hann þangað til hann væntanlega kemur heim í vor eða sumar, til þess að taka við stjórn brunabótafélagsins. Úr bréfi frá Akureyri. Almenn ánægja hér nryðra með varúðar- ráðstafanir istjórnarinnar gagn- vart bolsevikuim í Reykjavík. Menn vænta þess, að þeir menn eem stóðu fyrir því að sýna lög- reglunni mótþróa o g ofbeldi, sleppi ekki við lögmæta hegn- ingu. Nýlega er látinn á heilsuhæli í I Danmörku Haraldur Möller. Var banamein hans lungnatæring, er hann hafði þjáðst af lengi. Var á Vífilsstöðum lengi í fyrra, en í haust var hann fluttur til Dan- merkur mjög veikur, til þess að leita bata þar. Hann var starfs maður Eimskipafélags íslands, og vel látinn maður.—Lögr. Að Tanlac sé dásamlegt meðal handa börnum, sem heilsuveik eru er sannað að fullu, með tilliti til þessa þriggja barna, sem myndin sýnir. Litla Rlanche Blair, frá Providence, R. I., 13 ára gömul, þyngdist 10 pund; Regina McCabe sem er henni á hægri hlið, og á heima í Scranton, Pa., þyngdist 15 pund, en Richard litli Leary, frá Philadelphia, og var aðfram kominn, er nú orðinn hraustur, og sællegur. Skýrsla um þetta, frá foreldum bamanna, fylgir hér á eftir: Mr. A. M. Blair, sem heima á að 20 Atwood Street, Providence, R. I. sagði: “Við erum, svo ham- ingjusöm yfir því, hve Tanlac hefir hjálpað litlu stúlkunni okkar að við fáum ekki nógsamlega lofað það. Hún hafði fallið í vigt, um því nær 20 pund, og var orðin afar veikluleg. Við vorum orðin fjarska hrædd um hana. En síðan Tanlac kom til sögunnar, hefir hún þyngst, um 10 pund á skömm- um tíma.og hefir fengið sitt hraustlega útlit aftur, og lítur út eins og önnur stúlka.” Mrs. Catherine McCabe, 414 Dickens Ave., Scranton, sagði: “Eftir “flúna”, var Regina mín litla, í svo aumu ásigkomu- lagi, að ég var orðin sárhrædd um hana. En þá kom Tanlac til sög' unnar, og bjargaði henni að fullu og öllu. Áður var telpan, svo að segja alveg lystarlaus, og mér var það hreinasta ráðgáta á hverju hún lifði, en hún var orðin svo hugdöpur og beygð, að hún hafði jafnvel ekkert gaman að hinum hinum fallegu leikföngum, semj hún fékk í jólagjöf. S'íðan hún' byrjaði að taka Tanlac hefir hún þyngst um fimtán pund, og er eins og annað barn, kát, j hraust og sælleg. pað er alt! saman Tanlac að þakka.” Richard Leary, 2342 Pale- thorpe St., Philadelphia, sagði: ‘Mér blandast ekki hugur um, að það var Tanlac, er bjargaði lífi drengsins míns. Síðast liðin tvö ár, hefði mér ekki brugðið vitund í brún, þótt eg hefði séð hann detta niður dauðan, nær sem vera vildi, svo var heilsa hans ibágborin. Hann hafði magaveiki á afar háu stigi, og fylgdi stundum svo mikil upp- þem’ba af gasi, að við lá köfnun. En Tanlac gaf okkur harji aft- ur, hra^ustan og heilbrigðaji og fyrir það á það skilið ógleyman- legt hrós.” — Rað er annars í sannleika sagt yfirnáttúrlegt, hve Tanlac er gott fyrir börn, sem þjást af magaveiki. pótt Tanlac hafi þennan feikna lækningárkraft, þá inniheldur það samt ekkert af málmtegundum, sem eru 1 svó mörgum öðrum meðölum og geta verið skaðsamar. pað, að Tanlac er eingöngu unnið úr rótum og jurtum, sem hafa ómetanlegt g^ldi til styrkingar heilsunni, gerir það að verkum, að jafnvpl allra veikbygðustu börn þola það, hvað mikið sem af því er rotað. Tanlac er selt í flöskum og fæst í Liggett’s Drug Store, Win- nipeg. pað fæst einnig hjá lyf- sölum út um land; hjá The Vopni Sigurdson, Ltd, Riverton, Man., og The Lundar Trading Com- pany, Lundar, Manitoba. sem heimsækir íslenzkt heimili, hvar sem það kann að vera, er Lögberg. — Lögberg færir yður nýjustu fréttir úr umheiminum, og Löberg færir yður þær fréttir, sem mest er eftir þreyð, —fréttir frá íslandi—og greinar úr öllum áttum. Lögberg er íslenzka blaðið, en kostar ekki meira en þau blöð, sem minni eru.—Lögberg kemur út 52 sinnum á ári fyrir að eins $2.00. — Gerist kaupendur nú. The Columbia Press, Ltd. útgefendur "Lögbergs" P.O. Box 3172 WINNIPEG Talsimi: N-6327 ^mni f ”More Bread and Betfer Bread pegar þér einu sinni hafið brúk að Purity Flour við bökunina þá munuð þér Aldrei Nota Annað Mjöl PURuy FLOUP 98 Lbs. Biðjið Matsalann yðar um poka af hinu nýja “High Patent” Purity Flour PusuryVcouí*

x

Lögberg

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.