Lögberg - 19.04.1923, Síða 7
LÖGBERG, FEMTUDAGINN
19. APRIL 1923.
Sama gamla sagan
frá Nova Scotia
Dodd’s Kiddney Pills bættu,
‘ þegar öll önnur meðöl
gátu ekki.
I
\ ------------------
Mrs. Mary McLean þjáðist af gigt
og nýrnaveiki og fékk bót meina
sinita af brúkun Dodd’s Kidney
Pills,
Tke Point West Bay, Rich-
mond Oo., N. S., 16. apníl (Einka-
fregn). “Eg þjáðist af gigt og
nýrnaveiki, og eftir að hafa eytt
mörgu mdollur.um á önnur meðöi,
fór eð að reyna Dodd’s Kidney
Pilís. ipær hafa gert miér meira
gott en nokkur önnur meðö.l hafa
áður gerj;.
Mrs. Mary McLean, sem á
heima hér, segir svo frá. Hún seg-
ir að Dodd’s Kidney • Pills, séu
eins góðar og hsegt er að hugsa
sér. 1
Dodd’s íidney Pills hafa stað-
ist reynSluna , og hafa verið að
lækna veikina á öllum stöðum i
Canada yfir 25 ára tímabil.
Dodd’s Kidney Pifflls ilækna strax
nýrun, o gstyrkja þau svo að þau
geta afkastað því verki §em þeim
er ætlað með! því að hreinsa blóðið
Uric Aid sem sezt að í liðamótum
orsakar gigt. par sem það ekki
er, er engin gigt. — Spyrjið ná-
granna yðar hvort Dodd’s Kid-
ney Piíls ;lækni ekki nýrun.
Svar til einnar af
stúlkunum.
í næst síðasta tölublaði Lög-
bergs birtist grein með yfir-
skriftinni: “Vilja ekki vinna,”
pað átti víst að vera hvorttveggja
í senn, svar til konu sem hafði
sent blaðinu grein nokkru áður
með sömu yfirskrift og svo við-
vörun- til stúlkna að fara ekki í
vistir. petta finst mér miður
greindarlegt og‘ lýsa ekki neinum
vdlviíja til. okkar ungu stúlkn-
anna er að heiman komum. Eg
vildi að min góða landa vildi
segja mér hvað við ættum að gera
er hingað komum mállausar eða
því sem næst, og ekki með næg
efni tfl að stunda skólagöngu. pað
lítur ekki út fyrir að Miss E.
(það ætla eg að kalla hana) hafí
haft tækifæri á að gera annað en
að fara í sveit, fremur en svo
margar aðrar stúlkur, því annars
hefði hún ekki gert það, að minsta
kosti ekki eftir að vera búin að
vera í þessari fyrstu. Satt er
það, að vísu, að sumar konur
þakka ekki stúlkum sínum sem
bezt verk þeirra, jafnvel þó stúlk-
an reyni sitt bezta að leysa verk
sín vel af hendi, en leitun mun
vera á konu enskri eða íslenzkri,
sem |gerir jafn illa till stúlkna
sinna eins og Miss E, hefir orðið
fyrir. í einum stað í grein þess-
ari stendur: “Eg var húsverkum
ókunn og hafði ekkert á móti að
reyna þau,” litlu seinna í sömu
grein ^stendur: “Eg gat gert öll
verk, nema opna dósir með niður-
eoðnum mat í.” Námfús hlýtur
Miss E. að vera að geta gert alt
verk, (eg býst við, að hún eigi
eingöngu við húsverk) eftir þó
að eins að hafa verið í einni vist,
og hafa þó ekki betri tilsögn ea
hún lætur af. pað verðhr eitt-
hvað skrítið við það. pá segir
Miss E. að eitt kvöld er hún hafi
matreitt ágæta máltíð fyrir kon-
una, þá hafi hún fengið sér tóm
bein og s>agt sér að ihafa þau til
matar. petta virðist miklu líkj
ara því að hutaðeigandi Miss E.
hafi verið — eg ætla ekki að
segja niðursetningur sjálf, — því
það væri of móðgandi, heldur
hreppsómagi heyna á íslandi, og
það ekki ihin síðustu 5C1—60 árin,
heldur fyrir 100—120 árum, frem-
ur en að hún hafi verið í vist af
nokkru tági, og alllra sízt cana-
diskri. Nú býst eg ekki við að.
Miss E. sé komin svo við aldur,
að hán sé fædd um 1830—40 eða
þar um bil, svo eg hefi komist á
þá skoðun, að hana hafi dreymt
eittlivað af þessum sögum er hún
segir. Eg tel sjálfsagt að hun
hafi heyrt hvernig farið var með
hreppsómaga á íslandi í þá daga
og í draumnum hafi hún sjálf
verið »iðursetninigurinn, en í stað-
inn fyrir að vera kö'lluð það, þá
hafi henni fundist hún vera í
vist í Winnipeg, og er því grein-
in ííklegast í draúmi til orðin,
enda finst flestum er eg hefi talað
við, hún miklu líkari drauma-
rugli, heldur en hún sé skrifuð
af alvakandi, skynsemi gæddr'i
manneskju, hvað allan frágang
enertir.
pað, sem kom mér til að segja
nokkað á móti þessari fyrnefndu
grein, var sérstakllega tvent.
Pyrst og fremst það, að mínu áliti
er það miður skynsamlegt að gefa
þeim, sem nýkomnir eru að Iheim-
an og eins þeim er þetta blað
lesa ’heiroa á íslandi, aðra eins
hugmynd um vistir í Canada,
eins og Mísb E. er auðsjáanlega
að reyna áð gera í þessari grein.
í öðrui lagi fann eg, að eg mátti
eins ve'l láta í ljósi álit mitt í
þessu efni, með þeirri litlu þekk-
ingu ep eg hefi af vistum. pað
var líkt á komið fyrir mér og Miss
E., er eg kom hingað, að eg var
húsverkum ókunn, því eg þurfti
ekki að vinna þau í heimahúsum.
pegar konur hér sögðu mér að
það eina sem eg gæti gjört, væri
að fara í vist, fanst mér lítt til
um það, því eg ætlaði mér ekki
að verða vinnukona, er eg var
heima, en fyrst eg kaus að fara
hingað til Ameríku, til að reyna
að hafa mig áfram af eiginn
rammjleik, þá varð eg að taka það
sem eg gat fengið. Hver stúlka
ætti því að geta séð, að það -.r
jyakklætisvert að vistir skuli
sfanda þpim til boða hér, mállaus-
um og öllum hérlendum háttum ó-
kunnar, og verður því hyrningar-
steinn þess, er stúlkan tekur sér
fyrir hendur seinna meir í sínu
nýja heimkynni Canada, að því
leyti að í vistinni lærir ihún, það,
sem alt er undir komið, málið,
og lærir það bæði hreinna og fljót-
ara, heldur en jafnvel hún gæti,
þó hún fengi eitthvað að vinna 1
bú$, eða matsöluhúsi. Eg hefi
að eins verið 'í tveimur enskuln
vistum og af því Miss E. aðallega
talar um ensku vstirnar, sem hún
vann 'í, þá ætla eg dálítið að minr.
ast á þær er eg hefi verið í. Eg
hafði í báðum stöðunum ágætar
húsmæður og alian viðurgerning
að sama skapi góðan, sem Miss
E. hefir verið svo óheppin að hafa
hann illan. Og þarf eg naum-
ast að gefa lesendunum meiri út-
skýringu á þvi. Mér var auð-
vitað sagt til verka, því eg þurfti
þess með, og var það gert með
meri lipurð en eg er viss um að
Miss E. verður fær um að gera
ef það á fyrir henni að liggja að
verða yfir aðra sett. prátt fyr-
ir þetta er eg ekki ánægð með að
þurfa að vera í vist og mun hætta
því eins fljótt og eg get, en ekki
stafar það af því að þar sem eg
•hefi verið hafi frjálsræði mitt
verið heft, eða atlæti hafi að
nokkru leyti verið víta vert,
heldur standa til þess mínar eig-
in ástæður.
Við ættum að geta séð, ef við
notum skynsemi okkar, að þakk-
látar megum við vera fyrir vist-
irnar núna, þegar atvinnulleysið
er svo mikið, að þó málið hamli
okkur ekki lengur, þá getum við.
ekki fengið nokkuri*' skapaðan
h'lut að gera, sem nokkurs er
virði, nema vistir og verðum
þeim fegnar. Hvað myndum
við gera annars? — Skrifa heim
til aðstandenda okkar eftir far-
gjaldi heim, og þar sæti við það
sama, ekkert að gera nema að
fara í vim\umensku eða láta for-
eldra okkar sjá fyrir okkur að
öðrum kosti. Heldur en það
kýsi eg, að fara í vist hér, þar til
mér býðst eitthvað er mig fýsir
meir eftir, og eitthvað er í varið.
Að endingu vil eg ráðleggja Miss
E. að gefa ekki canadiskum hús-
mæðrum í annað sdnn, slíkan vitn-
isburð í opinberum blöðum, því
það munu margir mér færari
verða til þess að taka svari þeirra.
Einnig vil eg biðja Miss E., að ef
hún þarfa að ganga í vist aftur, að
leita þá til annarar hvorrar af
þessum konum og er eg viss um
að hvor þeirra sem væri mundi
h^ldur þegja, en gefa henni
sama vitnisburðinn og húsmæður
hennar fá frá henni. pær
myndu að minsta kosti gefa henni
þann vitnisburð að hún væri nám-
fús og það er ekki svo lítið í það
varið. pað er leiðinlegt að geta
ekki gert mýflugu úr úlfaldanum.
eins og úlfalda úr mýflugunni.
pað er víst sjaldan þegar hús-
móðurinni og vinnukonunni sinn-
ast, að það sé alt stúlkunni
að kenna og það er heldur ekki
rétt af okkur að ætla að alt það
ranga sé konunnar megin. — pví
sjaldan ýeldur einn þegar tveir
deila.------- E. J.
Skrúðurinn í Faskrúðsfirði
Gltir ARNA SVEINSSON
Eg, Árni Sveinsson,. er fæddur
á Tunguhóli !í Fáskrúðsfirði 6.
nóv. árið 1851, og ólst þar upp.
Eg stundaði sjávarútgerð, þar
til eg fluttist til Vesturheims ár-
1876. Aðai fiskistöðvar mínar
voru við Sikrúðinh. Hér um bil
2 mílur enskar ftustur frá Kol-
fréyjarstað — sem var ábúðar-
jörð prestanna sem þjónuðu söfn-
uði Fáskrúðsfjarðar, var allgóð
höfn, se mnefnd var í “Skálavík’,
því þar lágu sjómenn til “vers”
og bygðu þar 'lítil hús, sem oftast
voru nefndir “skálar’. Skamt
þaðan utar í firðinum var Œðar-
sker og Andey; og var þar æðar-
varp og mun það hafa verið, viss-
asta og bezta tekjugrein prests-
ins á Kolfreyjustað. — Um fimm
miílur enskar norðaustur frá
Andey ei' Skrúðurinn, tignarle'
asta fjailaeyjan við ísland. Það
mátti heita að hann væri stand-
berg alt í kring. par var þó
á einum stað austan lí Skrúðnum
hægt að ganga upp á 'hann. Komu
menn þá upp á grasflöt; hér um
bil tvo teiga að víðáttu, sem var
vaxinn töðugrasi.
í Skrúðnum er stór og hár hell-
ir, hérumbil 100 fet fyrir ofan
sjávarmál, innst í honum er upp-
’sprettulynd með góðu drykkjar-
vatni ; drakk eg úr lindinni oftast
þegar eg kom í íhéllirinn.
Um Skrúðinn mynduðust þjóð-
sögur, til dæmis: að risi byggi í
Skrúðnum. En eðlilega gat hann
ekki alt af lifað konulaus, svo
hann settist á “seiðhjallann” og
seiddi til sín 18 ára gamla dótt-
ur prestsins á Hólmum í Reyðar-
firði.
Bestu skáldin okkar orktu fög-
af einhverjum veit eg stað.
Fjalleyju grænni og góðri
geti þið hver muni það.
Hún iheitir Skrúður
og skýlir iSkrúðsbónda öldnum hal.
Úti fyrir Fáskrúðsfirði
þú finnur þar eyjarval,
og hvenær sem eg hugsa um hrút-
inn og pækilinn
er mér s.em eg sjái hann Gísla og
og séra Ólaf minn.”
Gísli Hjálmarsson var ágætur
læknir og mjög skyldurækinn. Er.
séra Ólafur Indriðason var prest-
ur á Kolfreyjustað, og stundaði
líka lækningar, Hann fór með
skáldinu Jónasi, að sína honum
Skrúðinn. Séra ólafur var gott
skáld, (faðir skáldanna Páls og
Jóns). Hann orkti kvæði um
Skrúðinn Og Skrúðs-bóndann; eg
kann aðeins tvö erindi sem hljó^a
þannig: ,—
“Ekki dugði heimi það,
að hún daglega kvað
hinar dýrðlegu Maríurímur.
Það ei fekk hana fest,
er á seiðhjaillinn sezt
sá hinn svipilli hamranna Grím-
ur.”
“pú skalt koma með mér!
sá hinn tröllslegi tér,
og mjeð töfraða brúðina gengur,
inn í afhellir þann
sem að enginn sér mann,
eða um getur forvitnast lengur.”
Upphaflega hefir hellirinn ver-
ið lengri en hann er nú, hefir
hvejfingin yfir auistur endanum
verið þunn og ekki þolað þyngsl-
in, sem á henni hvíldu; brotnað
og þá ihefir austur endinn fýllst
af malargrjóti, og sjást þess
merki enn í dag. En þjóðsögurn-
ar sögðu að Skrúðsibóndinn ihefði
. ... , , ... , . verið valdur að því, til að geta lif-
ur kvæði um skruðinn, Til dæmis * , *. _ ,,,,, . . , .
,___A T,___TT11___,_____,____að í næði með prestdóttunnm fra
Hólmum.
kemst Jónas Hallgrímsson þannig
að orði:
“Austast fyrir öllu landi
Jón ólafsson orkti krvæði um
Skrúðinn, sem hljóðar þannig: —
Frá Islandí.
Sigfús Bjarnason.
Símfregn frá Kaupmannahöfn
hermir að Sigfús Bjarnason kon-
súll frá ísafirði sé nýlátinn þar.
Hann var fæddur 24. sdpt. 1857
sonur Stefáns Bjarnasonar sýslu
Inanns ‘í ísafjarðarsýslu og síðar
í Árnessýslu, og var Stefán sýslu-
maður hálfbróðir hin-s góðfræga
guðfræðings Magnúsar Eiríks
sonar og Jóns tókhaldara Eiríks
sonar í Reykjavík, föður séra
Stefáns á Auðkúlu, en kona
Stefán-s var dönsk að ætt.
Sigfús Bjarnason varð stúdent
frá Latínuskólanum 1880, fór ut-
an og las lög við Hafnarháskóla.
Hann hvarf svo frá því námi og
snéri sér að kaupsýslu. Hann
Fyrir austan í Fáskrúðfirði, fagurt mjög þar er:
Tíð er leið og löng
í fegurð, þú Skrúðurinn af öllu samt þar ber
já satt er það sorgin er ströng.
En dóttir prests á Hólmum átján vetra var
Tíð er leið og löng
Og aldrei Reyðarfjörður fegri,meyju bar
já, satt er það sorgin er ströng
Einn risi býr í Skrúðnum, þeirri undur fríðu ey
á háum hjalli situr og magnar seið að mey;
Tíð er leið og löng
Á páskadag fyrsta, þá prestur gekk úr stól:
Tíð er leið og löng
fór prúð á undan bl,essun, úr kirkju faldasól
Já, satt er (það'isorgin ter ströng.
En sturlun þrá og sorgin á sinni hennar lá:
Tíð er leið og löng
pó svall ei tár um vanga, nei, þur og heit var brá
Já, satt er það sorgin er iströng.
“Eg kveð þig kæri faðir, eg kveð þig systir þíð t
Tíð er leið og löng
“Eg kveð þig ástrík móðir, er varst mér æ svo blíð
Já, satt er1 það, sorgin er ströng.
“pig fagra Reyðar-fjall, og þig Hólma-tindur hár:
Tíð er leið og löng.
“Eg hinsta ainni kveð, og þig himinn fagurblár
Já, satt er það isorgin er ströng.
“Eg alt í hinsta sinni það kveð sem kært er mér:
Tíð er 1-eið og löng . «
“Minn kærasti mín bíður; til hans nú beint eg fer
Já, satt er það sorgin er ströng.
Eg sé ið gulli greypta, ið fagurbúna fley.
Tíð er leið og löng
Sinn fljótskreiða dreka sendir bóndinn sinni mey.
Já, satt er það sorgin er ströng.
Á hlaðvarpanum lá þar ein fúin gömul fjöl.
Tíð er leið og löng.
En fjörðurinn hann rauk, sem í vindi þyrlist mjöl
Já, satt er það sorgin er ströng.
Og mærin viti firð settist fjölina á
Tíð er Jeið og löng
pvj fjölin var drekinn, sem hún þóttist -sjá
já, satt er það sorgin er ströng.
En fjöilin þaut með hana langt fram á sjá,
Tíð er leið og löng.
Hún flaug sem í loftinu bylgjunum á
Já, satt er það sorgin er ströng.
Og síðast þáð til hennar isáu menn þá
Tíð er leið og löng
Hún sveif inn í Skrúðshelli fjölinni á
Já, satter það sorgin er ströng.
En veðurteptir ef að menn verða úti í Skrúð
Tíð er leið og löng
pá vistir æ þeim færir ’in hamra trylda brúð
Já, satt er það sorgin er ströng.
Fyrir austan í Fáskrúðsfirði fagurt mjög þar er
Tíð er leið og löng
í fegurð þó Skrúðurinn af öllu samt þar ber
Já, satt er það sorgin er ströng.
En dóttir prests á Hólmum átján vetra var
Tíð er leið og löng.
Og aldrei Reyðarfjörður fegri meyju bar
Já, satt er það sorgin er ströng.
The Maytag Co., Ltd.
• er miðstöð Vestur-Canada, að því er snertir raf-
þvottavélar og handvélar. pessar vélar inna mögl-
unarlaust af hendi skyldustörf sín. pær eru allar
búnar til í vorri eigin verkstofu og ábyrgstar í öllum
tilfelium. Maytag rafþvottavélarnar, eru einar þær
frægustu í víðri veröld.
Skrifstofa vor í Winnipeg, er að 181 Market
Street, steinsnar austan við Main Street. Einnig
höfum vér útibú í Calgary.
pegar þér þarfnist þvottavélar, þá finnið oss
að máli.
The Maytag Company, Ltd.
181 Market St., W.peg
Glöð fyrir leiðbeiog
vinar míns.
Mrs. Hartley segir að Tanlac, sem
hún tók eftir meðæmlum Mrs.
Brathwaite’s, læknaði
hana að fullu.
“par er alveg merkilegt hvað
fljótt Tanac læknar mann. Eft-
ir að eg hafði tekið tvær flöskur,
hafði meltingin komist í samt lag
og eg þyngdiist um 11 pund. Ekk-
ert heimiJi ætti að vera án Tanlac.”
Þetta sagði Mrs Alma Hartley,
13 Bright St., Toronto, Ont.
“Magaveiki svefnleysi og mátt-
leysi sem eg hafði þjáðst af í tvö
ár gerði mig taugaslappa. Þegar
eg horfi til baka, þá furðar mig
hvernig eg fór að lifa á því litla
sem eg iborðaði. Fæðan súrn-
aði, vindspenningur kvaldi mig,
og að öðru leyti leið mér illa. Eg
hafði gleymt 'hvað góður svefn
varð og tapaði holdum og varð
slöpp.”
“Það var Mrs Brathwaite, ná-
granna kona mín, sem ráðlagði
mér að reyna Tanlac og eg er
henni mjög þakklát. Matarlyst-
in er nú svo mikil að eg get varla
beðið til næstu irailtiðar. Taug-
arnar eru í góðu Iagi. Eg sef eins
og barn og finn til styrkleika.
Tanlac er alveg ágætt.
Tanlac er selt hjá öllum góðum
lyfsölum. Takið ekki eftirlík-
ingar. Yfir 35 miljón flöskur
seldar.
Prentun í prentsmiðjunum
hófst loks aftur -í fyrradag eftir
hálfs annars mánaðar vinnuteppu.
Það var atvinnumálaráðherrann
sem gekk í milli og kom sættunum
á. Urðu úrslit deilunnar þau
að farinn var meðalvegurinn
milli krafanna af beggja hálfu.
* * *
Um síðustu mánaðamót lét
Tofte bankastjóri af bankastjórn
og.fór þegar af landi iburt. Fer
ekki hjá því að einhverjum verði
að segja hið fornkveðna: “Far vel
Frans og kom aldrei aftur til ís-
lands.” Oddur Hermanns3on
skrifstofustjóri og Jen-s B. Waage
bankabókari hafa verið settir til
að gegna hinum lausu embættum.
og óskar hlaut enn fremur verð
laun fyrir fegurðarglímu. — Hvar
eru höfuðstaðarbúarnir? —-—
Niðurjöfnunarnefnd Reykjavik-
ur hefir nú verið lögð niður. í
stað ihennar annast nú fimm
menn niðurjöfnun útsvaranna og
hafa þeir aðgang að skattskýrsl
unum. Fjórir eru kosnir af bæj-
arstjórn, en skattstjóri er sjálf-
kjörinn formaður nefndarinnar,
ísfiskisála togaranna til Eng-
lands hefir gengið ágætlega vel
undanfarið.
Ármannsglíman var háð
aðarmannahúsinu hinn 1. þ. m,
eins og undanfarið. Keppendur
voru í færra lagi, en þeir gerðu
sér far um að glíma vel. Magn-
ús Sigurðsson frá Drumboddstöð-
um i Biskupstungum vann skjöld-
Hinn 9. þ. m. lézt Andrés Féld-
sted augnlæknir hér i bænum eft-
I ir þunga legui Hann var mað-
í Iðn-! ur u bezta aldri, bróðir Lárusar
Féldsteð málaflutningsmann og
Sigurðar bónda Féldsteð í Ferju-
koti. Andrés átti miklum vin-
sældum og virðingu að fagna hjá
stéttarbræðrum sínum og er að
honum mikill mann-skaði.
inn. Eggert Kristjámsson Hnapp-
dælingur og Óskar pórðarson frá Hinn 29. f. m. lézt hér í bænum
söndum í Dýrafirði skiftu með ekkjufrú pórhildur Tómasdóttir,
sér öðrum og þriðju verðlaunum á heimili dóttur sinnar, frú Álf-
heiðar Briem ekkju Páls amt-
manns. Hún var ekkja Helga
lektors Hálfdánarsonar og dóttir
séra Tómasar Sæmundssonar. Jón
biskup Helgason er nú einn á lífi
sona hennar. Frú pórhildur
hafði verið afbragðskona.
Próf eru nýafstaðdnn við háskól-
ann. Guðfræðingar hafa orðið
þessir: p. E. pormar frá Geita-
gerði II. einkunn betri 77 stig,
Ingólfur porvaldsson II. einkunn
lakari 58 stig og Ragnar Ófeigs-
son frá Fellsmúla I. einkunn 127
stig. Læknisprófi hafa lokið þess-
ir Skúli V. Guðjónsson I. einkunn
182 stig, Steingrímur E. Eyfjö -ð
I. einkunn 192 stig. Lögfræð-
ingar eru orðnir þessir: Stefán
Stefánsson frá Fagraskógi II.
einkunn betri 104 stig og Kristinn
Ólafsson 1. einkunn 124. stig.
Séra Eiríkur AlbertssOn á
Hesti hefir flutt undanfarið og
flytur enn fyrirlestra i Nýja
Bíó um kirkju og skólamál. Segir
cinkum frá kirkju og skólamálum
í Svíþjóð og ber fram tillögur um
skipun þeirra mála hér.
Nýja strandferðaskipinu hefir
nú verið gefið nafnið “Esja”, og
er það gott nafn. pórólfur
Bech, sem verið hefir skipstjóri á
Borg, verður sldpstjóri á Esju.
Ásgeir Jónasson frá Hrauntúni
tekur við skipstjórninni á Borg.
m
Það er auðvelt að þvo og straua með
TH0R
Rafvél
°g
St raujárni
Sparið tíma,
peninga. Sú
alt og veitir
nægju.
krafta og
vél þvær
óslitna á
rak verzlun og útgerð á ísafirði í
fjölda mörg ár og var konsúll
Norðmanna og Svía. Stjórmál
lét| hann mikið til sín taka og
fylti jafnan flokk siálfstæðis-
inanna.
Hann var manna glæsilegastur
á velli, fríður og skörulegur, at-
orkumiikill á yngri árufti, -en sett-
ist um kyrt hin síðiari árin og bjó
þá löngum, ytra.
Hann var öruggur vinur vina
sinna, drengur góður og staðfast-
ur.
Af hinum mörgu systkinum
nans eru þessi enni á lífi: Pétur
Bjarnason verksmiðjueigandi hér
í bænum, pórarinn skipstjóri '
Kaupmannahöfn, Camilla kona
Magnúsar sýslumanns Torfasor-
ar og Dagmar læknir á Frakk-
landi. En látin eru áður: Björn
sýslumaður Dalamanna og por-
björg fyrri kona Klemensar Jóm-
sonar atvinnumálaráðherra.
Sigfús Bjarnason var kvænt-
ur Ingiibjörgu dóttur porsteins
Thorsteinssonar alþingiismanns
og bakara á ísafirði. Hún lif-
ir mann sinn. peirn varð ekki
barna auðið. —Tíminn 3. marz.
The Thor strauáhöld-
in, straua á minna en
fjórða parti þess tíma,
i
sem handstrauing tek-
ur. Má hita hvort
heldur sem vill með
gasi, gasolíu eða raf-
magni.
Undir öllum kring-
umstæðum þá notið
Thor.
Selst með vægum afborgunum, í Appliance Dept.
Winnipeg Electric Railway Co.
Main Floor, ElectricRailway Ghambers.
ai!l«ill!IHI!l
'"■::!IK!iKII:H:il'Hi:>K:l
IIHlHIIIIBIlliHllliailllBllÍ
Spaialisf Said
ECZEMfl
WasTncurablé
—en hann reiknaði
ekki Zam-Buk í því
Capt. Oscar V. Petty, skní
ar oss frá Sweetwater, Tenn.,
U.S.: “í fjögur ár leið eg af
þurri eczema — Hörundið á
mér smá hvarf og í stað þess
'komu útbrot á andiitið og höf-
uðið. Velþektuþ hörund sé’-
fræðingur, sagði það ólækn-
andi, en vinir mínir sem
heiam áttu í Maine sögðu mér
að reyna 55am_Bu’k. Sjálfum
mér til gleði, sá egó skjótan
bata og hörundið fór að ná
sér aftur. Um það leyti sem
eg byrjaði að brúka Zam-B k
þá hafði kvillinn 'borist út um
allan líkamann en fyrir hjálp
Zam-Buk hefir hörundið r.ái
sínu rétta eðli.”
“Vinur minn sem, líkt gtóð á
fyrir læknað'st og eftir fáa
daga af Zam-Buk. — Hann seg
ir: að Zam-iBuk eigi ekki sinn
líka.”
Zam-Buk cannot be equalltd for ulcert,
boils, abscestea, þiles, ringworm, þoisoned
wounds, and allsores, xvounds and ittjuries.
Purely herbal. All dealera 50c. box,3 for %1.25.
FOB TRIAL SAMPLE mention þaþer and
send 1c. þostage to Zam-Buk Co Toronto.