Lögberg - 08.11.1923, Blaðsíða 3

8. NÓVEMBER 1923
BLb. 3
SSSSSSSSS^SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS
Sérstök deild í klaðinu
STSSSSSSSSS?SSSSSSSSSSSSSSS8SSSSSSSSS8SSSSS8SSi^SSi«
SOLSKIN
SSSS^^SSSSS£SSSSSS£SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS3SSSSSS7
Fyrir börn og unglinga
S^SSSSSSS£3SSSSSSSSSSSSSSSSS3SSSSSS2SSS8SSSSSSS3SS8
<)<r
1 rn
°g
þú
l»ú
úr
l»ú
ENG'ILL DAUÐANS.
heyri, vinur, liörpu óm
hvellan lúður gjalla;
veldur því, að bikna blóm
blöðin niður falla;
kemur snemma, kemur seint,
kemur til að græða;
kærleiks-bænum ljóst og leynt
leggur braut til hæða.
Við síðasta boðskap, “sofðu rótt”,
eg sé í skýjum rofa,
því eilífðar um “eina nótt”
þú ætlar mér að sofa.
Svo öllum hefir arminn rétt,
það enginn lield eg rengi,
þú hefir aldrei leikið létt
á lífsins hörpustrengi.
En þó að holdið hvíli rótt
í húmi grafar svörtu,
mun sálin vekja vængja þrótt
í víðsýninu björtu.
Því dauðinn fær ei lengur lejmt,
hvað lífið á að boða,
í faðmi lians við getum greint
hinr^gullna morgunroða.
A. E. ísfeld.
AF NAÐ.
(Sbr. Matt. 10, 8; Efes. 2, 8).
Einu sinni var mér sagt frá gamalli konu.
Barnið hennar lá sjúkt heima. Hún gekk fram
lijá aldingarði konungsins, en þar uxu hin inn-
dælustu vínber. Einu sinni sá hún vínyrkja
konungsins; hún bauð honum aleigu sína fyrir
eitt vínber handa sjúka barninu sínu. En vín-
vrkinn færðist undan.
Einu sinni var dóttir konungs á gangi í vín-
garðinum; konan bað hana hins sama ,en konungs
dóttir svaraði: “Ef þér haldið, að þér getið
fengið keypt vínber hérna, þá skjátlast yður, því
að faðir minn er ekki kaupmaður, hann er kon-
ungur.” Að svo búnu gaf hún konunni stóran
víberjaklasa.
. Þetta er það sem vér þurfum að læra. Guð
ér ekki kaupmaður, heldur gjafari, gjafmildur
koungur. Vér fáum eigi himneska arfinn keypt-
an fyrir peninga né dygðir eða störf.
Einu sinni stóð prestur nokkur lijá banasæng
auðugs aðalsmanns. Aðalsmaðurinn spurði,
hvort presturinn héldi ekki, að Guð mundi end-
urgjalda sér góðverkin sín. “Hvað hafið þér
gert ” spurði prestur. “Eg hefi látið byggja
kirkjur fyrir hér um bil 200 þúsundir króna. ”
“Haldið þér að Guð selji yður himnaríki fyrir
200 þús. króna?” spurði prestur.
Enginn öðlast Guðs ríki fyrir einliverja sér-
staka þjónustu við Drottin. Alt gott, sem vér
gerum, er framkvæmt í svo miklum ófullkom-
leika. Guðs ríki er náðargjöf. Jesús hefir keypt
oss það með sínu dýrmæta blóði. Hvað er dýrð-
legra, en þetta fyrir oss veika og vanmáttuga
menn, að mega þiggja alt ókeypis vegna Jesú.
Einu sinni lá guðrækinn maður fyrir dauð-
anum. Þá sagði einhver vinur hans: “Elsku
bróðir! Þú færð nú bráðum launin fyrir starf
þitt”. “Nei, eg vil ekkert nema náð, og eg þarf
hennar jafnt við sem hinn aumasti syndari.” —
Þetta er satt. — Heimilisblaðið.
ÍIVAÐ ÆFISAGA MIN KENNIR.
Æfisögu met eg mína
mentabók, af Guðs hönd ritna,
senda mér af sjálfum honum,
svo hún skyldi' um ráð hans vitna.
Og hún vitnar og hún sannar;
orðin fom með dæmum skýrir:
“Maðurinn hygst sinn veg að velja;
vizka Guðs hans sporum stýrir.
i y
Og hún sannar eins með dæmurn
oi'ðtækið, sem þekkja lýðir:
“Margt fer annan veg en viljum,
verður þó til góðs um síðir.”
Samt hún þessu sarnan kemur
sannmæli þau alkunn viður:
“Viljinn góður vinnur sigui'. ”
“Veikan máttinn herrann styðui'.”
Þessu hefi’ eg þráfaldlega
þreifað á um mína daga. —
Ó, að stöðugt mér í minni
mín vel gaymdist æfisaga.
(Br. J., fyr á Minna-Núpi. Kv.: 1889).
—Heimilisbl.
VIÐ GRÖFINA IIENNAR MÖMMU.
Það er komið sólarlag. Eg er staddur í
kirkjugarðinum á Höfðabrekku. Jörðiu er’
mjallhvít eftir nýuppstytta logndrífu. Himin-
hvolfið er heiðríkt og vesturloftið sólroðið.
“Hálsinn” skyggir á svo sólin sést ekki. Bár-
urnar syngja við sandinn, skreyttar aftanroða,
syngja til þess að sefa og kæta, sefa mannlegar
vanstillingar- ogsviðkvæmnisöldur; g*leðja 'þá,
sem gráta og njóta, eins og þær eru vanar. Gleðj-
ast með glöðum og hrggjast með hryggum;
Það er eins og allri þoku heimsins sé hlaðið
í kös á Mýrdalssandi, nær sá köstur svo langt
sem augað eygir til austurs, en yfir hann sést
óraleið út í þrotlausan geimipn. Hjörleifshöfði
tekur upp úr eins og lág ey í ísþöktu hafi og nýt-
ur kveðju kvÖldsólarinnar.
Með mér eru nokkrir menn og nokkrar kon-
»xr, öll liljóð og alvörugefin.----
Það er búið að segja: “Að jörðu skaltu aft
ur verða” og líkmennirnir standa í snjóugi-i
moldinni, með rekur í höndum.
Eg stend utan við hópinn með hugann þrung-
inn endurminningum liðinna tíma, en hvílan
hennar mömmu er umkringd innan við — opin
"röfin.
Eg geng fram á grafarbarminn og horfi um
stund túrfullum augum ofan á rúmið hennar
mömmu, sem svo oft hafði breitt ofan á mig og
beðið fyrir mér. Mig langar að kveðja hana í
síðasta sinn og bjóða lienni góða nótt, áður en eg
þarf að lieyra hið ömurlega liljóð, er fyrstu rek-
unum verður kastað ofan á blessað rúmið henn-
ar.------Og líkmennirnir sýna mér þá góðvild
að bíða.------
Hver getur varist því að verða að barni við
gröfina liennar mömmu! Og hver vill verjast
því ? Þar—umfram alt, þar nýtur sálin sársauk-
ans. Og þar berum vér móðurástinni sýnilegan
sannan vitnisburð.
Jesús frá Nazaret tók að sér tollheimtumenn
og bersynduga, menn, sem þjóðin fyrirleit og
hafði andstygð á. Hann tók þá að sér — ekxi
þrátt fyrir fyrirlitningu fjöldans, lieldur vegna
að fjöldinn sneri við þeim baki. Jesús kendi í
brjósti um ekkjuna frá Nain og gaf henni aftur
drenginn, sem dó og liún var að fylgja til grafar.
Þegar Jóhannes lét spyrja Krist hvort hann
væri liinn fyrirlieitni Messías, þá segir Kristur:
“Farið og segið Jóhannesi það er þér heyiúð og
sjáið.” Og öðru sinni segir Kristur: “Það verk
sem eg geri, vitnar um mig að faðirinn hafi sent
mig.”
Ef eg líki móðurástinni við elsku Jesxi
Krists til mannanna — við hina guðdómlegu
ást föðursins, er elskaði heiminn svo, að liann
gaf son sinn í dauðann, til þess að enginn maður
þyrfti að farast, þá veit eg að þér getið sagt, að
móðurástina megi oft gruna um eigingirni. En
ef hún er ekki guðleg í instn eðli, þá eru flestar
svokallaðar dygþir heimsins óguðlegar. Og
mamma mín elskuleg, sem er farin, er eitt dæmi
af mörgum, um ósérplægni hreinnar móðurást-
ar. Hún gekk mér í móður stað. Móðir mín
gafr ekki alið önn fyrir mér og leitaði á náðir við-
komandi sveitar. Ekki býst eg við, að sveitar-
börn liafi verið álitin bersyndug. En full lítils-
‘. irðing var þeim sýnd af mörgum, sennilega engu
minni en tollhiemtumönnum á Krists dögum í
Gyðingalandi. Og barn, er þannig er flutt, mátti
oft heita dáið — horfið móðurinni. Og spor
móðui’innar hefðu eigi verið öllu þyngri, þótt
hún hefði átt að fylgja barni sínu eða bera það
til grafar, en að reiða það á viðkomandi sveit.
1 þessu ástandi — sundurtætt af harmi og
eymd örbirgðarinnar, afhendir móðir mín mig á
2. ári Guðrúnu Steinsdóttur, sem liér hvílir eftir
dáðríka 95 ára æfi. Hún skilur liugraun rnóður
minnar og tekur að sér að lífga drenginn, sem
móðirin er að missav— svo hún rnegi fá hann aft-
ur lifandi.
Þetta er dæmi — satt og virkilegt. Og slík
læmi eru sífelt að gerast. En ef þeim fækkar og
ef þau hætta að ger^st, þá er—lýður og land í
voða.
“Móðurást blíðasta börnunum háð,
blessi þig jafnan og efli þitt ráð
Guð, sem að ávöxtinn gefur.”
St. H.
—Heimilisbl.
LJÓTUR VANI.
uðið út úr dyrunum, og gef honum til smekk
bætis duglegt spark í endann; og af því þið,
kunningjar góðir! þekkið þenna galla á mér, þá
verð eg að óska að þér haldið mér hann til góða”.
Að svo mæltu settist hann niður í sess sinn.
Var nú tekið til annara mála, en þess var ekki
getið, að menn þessir þyrftu að halda á, að fram-
kvæma heitorð sín, því alt fór fram í bróðerni á
meðal boðsgestanna.
HEIMSPEKI.
Professional Cards
Gömul hjón sátu kvöld eitt í bezta veðri og
glaða tunglskini úti fyrir kofadyrum sínum og
góndu upp í tunglið, sem var í fyllingu, og spegÞ
aði það sig í sjónurn, er lá skamt fyrir neðan
túnið. Bar þeim margt á góma. Þar x meðal
spurði kerling kaíl sinn, hverju það sætti, að
tunglið væri stundum svo örverpislegt, að ósköp
væri að sjá það; aftur væri það á» stundum svo
stórt og hrikalegt, að furðu gegndi. Karli varð
ekki fljótt til svars og fór að hugsa út í spurn-
ingu kerlingar sinnar, en í því bili bar nágranna
þeirra að kotinu. Maður þessi var fremuivhvgg-
inn og spaugsamur, heilsuðust grannarnir með
ínestu virktum, bað karl hann að koma þeim
hjónum í skilning um það, hver orsök væri til
þessara breytinga á tunuglinu. Granninn kvaðst
fús á að leiðbeina þeim í þessu efni hvað hann
kynni. Setti hann nú upþ mesta spekings svip,
og fór að útlista fyrir þeim, að breyting sú sem
yrði á yfirborðU tunglsins orsakaðist af því,
hvernig jörðina. bæri á milli þess og sólarinnar,
frá hverri það fengi ljós sitt. Hjónin gutu aug-
um hvort að öðru, meðan á ræðunni stó, og þá
henni var loki, stóð karl á fætur, sté fram á fót-
inn og mælti: “An þess að móðga þig, kunningi,
þá læt eg þig vita„ að þó við séum engir spek-
ingar hjónin, þá þarftu ekki að hugsa til að telja
okkur þessa tröllatrú. Nei, nei, ekki rþetta skipti
laxi.”
Nú sá granninn við hverja hann átti, sló
hann þá öllu upp í spaug og sagði: “Eg vonast
eftir, að þið reiðist mér ekki, þó eg gjöri að
gamni mínu. Eg skal nxi segja ykkur allan sann-
leikann: Tunglið er mesti hrokabelgur, og belg-
ir sig út sem mest það kann, en þegar drotni
þykir úr hófi keyra dramblæti þess, tekur hann
það og klippir utan af því svo og svo mikið, og
býr til stjörnur úr skeklunum, og þeytir þeim xit
í himingeiminn.” “Já, þessu get eg trúað,”
sögðu bæði hjónin, og þökkuðu honum með
handabandi fyrir kenninguna.
Þegar Jakob 1. var seztur að völdurn á Eng-
landi, tíðkaðist sú venja, að ekki einasta konung-
urinn sjálfur, .heldur allflestir höfðingjar og
maktarmenn landsins, lióldu lxver öðrum stór-
veizlur. Meðal þeirra voru margir af skozkum
ættum og aðli. I einni þess konar stórveizlu, sem
enskur greifi Ilarewood að nafni hélt vinum
sínum, er voru helztu stórmenni við hirð kon-
ungs, bæði af enskum og skozkum ættum, höfðu
boðsgestirnir matast, og voru nú vínglösin farin
að rölta um borðið; brátt fóru gestirnir að hitna
í hamsi og verða örorðari og var ekki trútt um,
að þeir færi að gefa hver öðrum kjarngóðar
meiningar, svo sumum er hlýddu á þótti nóg um.
Sté þá lierforingi Seymour upp xir sæti sínu, bað
sér hljóðs og mælti: “Herrar mínir, þegar svo
vill til, að eg hefi fengið mér dálítið í s'taupinu
og blóðið er farið að volgna í kroppnum, þá hætt-
ir mér til að halda þeim ólukku Ijóta vana, að
vanda Skotum ekki kveðjurnar; en fvrst þið,
kunningjar góðir! vitið af þessum ótætis galla á
mér, vonast eg eftir, að þér virðið mér hann á
hægri veg.” Settist hann svo aftur í sæti sitt
og slokaði úr stórum bikar. En þá sté sktökur
aðalsmaður á fætur, Sir Robt. Bleakir að nafni.
maður hniginn á efri aldur; var vöxtur og alt út-
lit hans ekki ósvipað því og að líta fornfálegan
kastalaturn frá miðöldunum. Maður þessi tpk
til orða með mestu hægð: “Herrar mínir! þeg-
ar mér, sem sjaldan ber við — vill sú ólukka til,
að taka mér ríflega í staupinu, svo blóðið er kom-
ið í hreyfingu um skrokkinn á mér, og eg hevri
þá að landsmönnum mínum Skotunujn, er nokkra
ögn misboðið í orðum, þá rýk eg á fætur óg þríf
í lurginn á fúlmenninu, og sveifla honum á höf-
Sendibréfin.
Á stjórnarárum Carls 2. Englandskonungs var
hennaður einn, Jakob Schiffton, dæmdur til að
hengjast sökum þjófnaðar; í vandræðum þess-
um ritaði hann konungi bréf er svo hljóðar:
Konungur Carl!
Einliver ixndirsáta yðar stal frá mér urn
daginn 40 pundum sterl., en til að gjöra mig
skaðlausan, tók eg frá öðrum svo sem því svar-
aði. Nú hefir hann verið sú mannfýla, að láta
setja mig í varðhald, og hefir heitið að láta
hengja mig. Þess vegna, ba’ði yðar og mín vegna,
mælist eg til, að þér gefið mér lausn, því ef eg
fer, þá missi þér, — guð straffi mig — allra bezta
hermanninn vðar sem til hefir verið á flota
vðar. Jakob Schiffton.”
Konungur ritaði bréf í móti, er hljóðar
»annig:
“I þetta sinn skal eg gefa þér lausn frá
gálganum, en yf þú verður sekur annað sinn í
sama glæp, þá skaltu — Guð straffi mig — verða
hengdur, og eins þó þú sért bezti maðurinn á flot-
mum mínum. Carl.”
IMOLAR.
Stafur heimilis-agans og skóla-agans er eins
og stafur Arons. Kasfi menn honum frá sér, þá
verður hann að höggQrmi; en sé hann tekinn og
lagður inn í hedgidóminn frammi fyrir augliti
guðs, þá ber hann blóm og ávexti.—Dr. Bath.
Dálitla liugmynd geta menn gert sér um þá
mergð af skrifstofum, sem eru í skýjabrjótunum
í Ameríku. 1 Hudson-Terminal l)vggingunni í
New York eru t. d. 3000 talsímar. Byggingin er
55 hæðir og samanlögð lengd símalínanna, sem
um liúsið liggja, er um 500 enskar mílur.
Strax þegar krókdílsunginn er skriðinn úr
egginu, getur hann farið að bjarga sér sjálfur.
Þó hann sjái ekki vatnið, sem er í kringum liann
skríður hann þó þangað og fer að leita sér að
fæðu, — þar er ekki langur óamaghálsinn.
Kvóld og morgun.
Blessuð sólin sígur rótt að svölum unni;
þókk fyrir guðdms geisla þína,
gott væri að sjá þá lengur skína.
' \
Sælt er að rísa úr rekkju og skoða rósir fjalla
hlíðar girtar, hnúka, tinda,
himins roða gullnum linda.
Ef sú fegurð aldrei hrífur einhvers hjarta,
gæti varla glatt hans sinni
geisladýrð í eilífðinni.
Lýsi blessað ljósið þitt af lífsins öldum,
þeim, sem á banakvisti köldum,
kveðja dag að sleptum völdum.
Ant. H. Sig.—Hbl.
DR. B. J. BRANDSON
210-220 MEDICAIj ARTS BU)G.
Oor. Grataam and Kennedy Sta.
Phone: A-7067
Office timar: 2—3
0 HelmUi: 776 Victor St.
Phone: A-7122
Winntpeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
216-220 MEDICAL ARTS BLDO.
Cor. Grataam and Kennedy Sta.
Phone: A-7067
Office timar: 2—3
Heimili: 764 Vietor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manitoba
DR. B. H. OLSON
216-220 MEDICAIj ARTS BIjDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Plione: A-7067
Viftalstmi: 11—12 og 1-
-6.30
Hcimili: 723 Alverstone St
Winnlpeg, Manitoha
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Room 811 MoArthnr
Building, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-684*
W. J. LINDAIj, J. H. IJNDAL
B. STEFANSSON
Islenzkir lögfræðlngar
3 Home Investment Building
468 Main Street. Tals.: A 496S
feir hafa einnig skrifstofur af
Lundar, Rlverton, Glmii og Piney
og eru t>ar af hitta a eftlrfylgj-
andi timum:
Lundar: annan hvern miBvikudag
Riverton: Eyrsta fimtudag.
Gimliá. Fyrsta miCvikudag
Piney: þriBja föstudag
I hverjum m&nuSl
DR J. STEFANSSON
216-220 MEDICAL ARTS BLDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdóma.—Er a8 hitta
kl. 10-12 f.h. og 2-6 e.h.
Talsírni: A-3521. Heimill: 627
McMillan Ave. Tals. F-2691
DR. B. M. HALLDORSSON
401 Boyd Building
Oor. Portage Ave. og Edmonton
Stundar sérstaklega berkiasýkf
og aSra lungnasjúkdóma. Er afS
finna á skrifstofunni lcl. 11—12
f.h. og ?—4 e.h. Síml: A-3521.
Heimili: 4 6 Alloway Ave. Tal-
simi: B-3158.
DR. A. BLONDAL
818 Som«rset Bldg.
Stundar sérstaklega kvenna eg
barna sjúkdóma.
Er að hitta frá kl. 10—12 f. h.
3 til 6 e. h.
Office Phone N-6410
Heimili 806 Victor Str.
Simi A 8180.
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
í félagi við E. P. Gariand
Skrifst.: 801 'Electric Rail-
way öhambera
Talsími: A-2197
A. G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræð;ngur
«
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstoía: Wynyard, Saak.
(
Phone: Garry »616
JenkinsShoeCo.
6S9 Notra Danw
Avenu«

DR Kr. J. AUSTMANN
848 Somerset Blk.
Viðtalstími 7—8 e. h-
Heimili 469 Simcoe,
Office A-2737. res. B-7288
DR. J. OLSON
Tannlæknir
216-220 MEDICAL ARTS BLDG.
Cor. Gruliam and Kennedy Sts.
Talsími A 3521
Heimili: TaLs. Sh. 3217
A. 8. Bardal
843 Sherbrooke St.
S.lui líkkistui og annast um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfrem-
ur selur Kann alskonar minnisvarða
og legateina.
Skrlfet. talHÍnal N 6a«6
HeimUís talsími N 63OT
J. G. SNÆDAL
Tannlæknir
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald Sl.
Talsíml: A-8889
Vér leggjuin scrstuka álierzlu á að
selja meðul eftir forskriftuin liekna.
Hin beztu lyf, sem hægt er að fá eru
notuð eingöngu. . pegar þér komið
með forskrlifium tll vor megið þjer
vcra viss nm að fá rétt |>að scm l;ckn-
irinn tekur 111.
COLCLEUGH & co.,
Notre Dame and Slierbrooke
‘Phones: N-7659—7650
Giftingaleyfisiiréf seid
EINA ÍSLENZKA
Bifreiða-aðgerðarstöðin
í horginni
Hér þarf ekkl sÍS biða von úr vlti.
viti. Vinna öll ábyrgst og leyst af
hendi fljótt og vel.
J. A. Jóhannsson.
644 Bumell Street
F. B-8164. AS baki Sarg. Fire Hal
John Cíiristopherson, B1
Barrister, Solicitor, Notary
Pnblic, etc.
DOYLE, COSTIGAN and
CHRISTOPHERSON
045 Somerset Bldg.
Phono A-1613 Winnipeg
Munið Símanúmerið A 6483
og pantiS meSöl ySar hjá oes. —
SendiS pantanir samstundis. Vér
afgreiSum forskriftir meS sam-
vizkuseml og vörugæSi eru óyggj-
andi, enda höfum vér magrra ára
lærdómsrlka reynslu aS baki. —
Allar tegundir lyfja, vindlar, ls-
rjóml, sætindi, ritföng, tóbak o. fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor Arlington og Notre Dame Ave
ralsímar:
Skrifstofa:
Ileimlll: ....
.... N-6225
.... A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAVLOR
LÖQTAK8MAÐUR
Heimllistals.: St. John 1844
SkrVÍHtofu-Tnls.: A 6557
Tekur lögtaki bæBl húsaleiguakuld^
ve'ðakuldir, vlxlaskuldlr. AfgrdBtr t)
sem a6 lögum lýtur.
Skrilstofa 355 Matll S»re«
J. J. SWANSON & CO.
Verzla með fasteignir. Sjá
um leigu á húsum. Annast
lán, eldsábyrgð o. fl.
808 Paris Bldg.
Phones. A-6349—A-6310
Giftinga 02’ 11 /
Jarðarfara- °»om
með litlum fyrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tal*. B720
ST IOHN 2 RING 3
Verkstofu Tals.: Heima Tais. •
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonar rafmagnsáiiöld, svo scni
straujárn víra. allar tegundir
glösum og aflvaka (liatterlee)
Verkstofa: 676 Home St.
Phone B-4558 Tll taks ð
öUum tímum.
Exchange Auto Iransíer Co.
Flytja Húsgögn og Pianos
Annast flótt og vel um allar teg-
undir flutninga; Jafnt 4 nótt sem
njtum degi
A. PRUDEN. Eigandl
57? Staerbrooke St. Winnipeg