Lögberg - 08.11.1923, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
8. NÓVEMBER 1923
Bte. f.
mér orðin í hug: “pá blæs eg það a'manum og það getur ekki verið
burt.” Það leit út sem þetta hefði: holt fyrir þann líkama, að sumir
VeriS aldrei án Peps, ef ySur er
gjarnt aS fá kvef, hösta eSa köldu.
Er þessar gufukendu töflur leys-
ast upp 1 munni ySar, þd þrýstir
gufan sér inn i Jungnapípurnar,
steindrepur alla gerla og styrkir
öndunarfærin.
Peps binda þegar enda á hnerra
og nasarensli. Peps innihalda eng-
in skaSsemdar lyf, eins og ýmsar
aSrar leyndarlyfja tegundir. ViS
háls og lungnapípu sjúkdómum er
ekkert meSal hentugra né ábyggi-
lega.
AS öllu samanlög'Su er liklegast
ekki til öruggara meSal gegn
köldu kvefi, hósta, brjóstþyngsl-
um og sárindum i hálsi, en i’eps.
Fyrir börn, 6r Imfct V6ikt brjóst,
eins og fyrir söngmenn og ræSu-
menn, eru Peps töflurnar óviS-
jafnanlegar.
skyndilega verið blásið í burt.
Takið eftir hvernig fyrir yður
fer — þér búist við miklu, en fáið
litið í aðra hönd, og þó þér flytjið
það heivn, þá blæs eg það burt.
Hvers vegna? Segir drottinn her-
sveitanna — vegna húss míns,
af því það Iiggur í rústum, meðan
sérhver yðar flýtir sér með sitt
hús. Fyrir því heldur himin-
inn uppi yfir yður aftur dögginni
og fyrir þvi heldur jörðin aftur
gróðri sínum. Eg kallaði þurk
yfir landið og yfir fjöllin, yfir
kornið, vínberjalögin og olíuna
og yfir það, sem jörðin af sér
gefur, yfir menn og skepnur og
yfir allan handafla.” Haggaí 1.7,-
11.
Það musteri, sem þarna er
minst á, er guðs ríki á jörðinni,
sevri kristnu þjóðirnar áttu að
byggja og efla, til þess voru þær
kallaðar, en þá köllun sína hafa
þær svikið. pær gerðu >lítið að
I-m—því sinna boði meistarans:
1 y J | tÉÍÍPyniSj&S "Farið og kristnið allar þjóðir.”
J 2 I A, Þær máttu ekki vera að því
“flýttu” sér með sín eigin hús,
ríkin sín. Þær máttu ekki eyða
fé í musteri drottins, í það að efla
ríki hans á jörðinni. pær þurftu
að efla flota sína og eigin hags-
muni. Þær voru nú orðnar
sterkar, þurftu ekki hins al-
. máttka við, máttu ekki vera að
Sv° hljóðar eitt af hmum fornu hugga um hann> hann yar orðinn
limirnir þurfi að þola hörku og
kulda lífsins naktir, en hinir séu
dúðaðir um of.
Eg vil umfram alt að
skoði mig ekki sem einn
er stjórnað af 5 per cent þjóðar-
innar. Einn þingmaður ríkj-
anna staðhæfði að eitt per cent af
íbúum ríkjanna ætti 99 per cent
af auðæfum þjóðarinnar. Ford
menn fé’agið gaf upp $125.000.000 for-
þeirra I þénustu árið 1922, það er 350,000
manna, en blása í þann ófriðar-1 hvern einasta dag að sunnudög-
eld, sem stéttabarátta vorra tí'ma! unum meðtöldum. Fyrir 25 ár-
er, því eg held ekki að bölið verði: um átti Henry Ford rétt sagt ekki
bætt með þeirri aðferð sem reynd neitt, nú eru eignir hans taldar
hefir verið, en það ætti að vera! biljón dollara virði, og blaðið
skylda hvers einasía vel hugsandi | Wall Street Journal álítur að
mans, að reyna hafa betrandi á- ! meta megi það sem hann hefir
hrif á þetta vonda fyrirkomulag. með höndum $2.000.000.000 virði.
En þar er fleira en eitt, sem þarf j Ef Adam hefði lifað fram á þenna
að athuga. Við eigum stundum1 dag og grætt $300 á dag eða
erfitt með að reikna út til fulls ;
afleiðingalögmálið.
Stríðinu hefir verið kent um j
alla dýrtíðina, en það eru þó
ÞAKKARAVARP.
Illur fengur illa for-
gengur.
$182,500 á hverju ári öll þessi
sex þúsund ár, þá væri hann þó
samt ekki eins rákur og Henry
Ford og John D. Rockeféll^r.
virkilega fleiri orsakir. Það | Hundrað og þrjár fjölskyldur
verður að vera samræmi í hlut-; stjórna fjórtán aðal iðnaðar fyr-
unum svo jafnvægið haldist pað j irtækjum Bandaríkja þjóðarinn-
gæti ekki farið vel á því heimili! ar, með sameinuðu f jármagni er
þar sem allir vi'du bera á borð, nemur $22.245.000.000. pað er
en enginn matreiða eða framleiða! helmingi meir en 13 suðurríkin
matinn. En nú er það svona. eru metin að verðmæti, og meira
Það vilja helzt allir meðhöndla j en öll 22 ríkin fyrir vestan Miss-
vöruna, en ekki framleiða hana.! issippi fljótið.”
þeim fjölgar óðum sem vilja
færa vöruna af einu borðinu á j
annað, en framleiðslan á við j allan skilning. Hugsa sér að
ramman reip að draga. Af þess-j safna því sem virt er á $2.00C.-
um mörgu óþörfu milliliðum leið-j 000.000 að eins á rúmum tveimur
ir svo það, að framleiðandinn j áratugum. Svo kemur hver
fær of 'lítið fyrir verk sitt, en; geysiháa upphæðin á fætur ann-
Menn tala um auðæfasöfnun,
en það er söfnun sem yfirstígurj
hálfíslenzku spakmælum. Mér
datt það ósjálfrátt í hug, er e?
athugaði nokkrar tölur i sam-
bandi við fjárhagsástand heims-
ins, Fjárhagsástand heimsins,
er eitthvert hið allra erfiðiðasta
viðfangsefni tímans, því varla
hægt annað en gefa því gaum, og
svo gamaldags. Engann tíma
mátti missa, hvorki við helgidags-
hald, eða við kirkjuferðir, helgi-
dagana þurftu menn að sinna
aukastörfum sínum, gera upp
reikninga, telja peningana, fara í
kaupstaðinn rýja fé, eða færa
frá. Bjarga sér ætluðu þejr.
kaupandi vörunnar verður
borga of mikið, og
raskast algjörlega.
að1
arí, sem safnað hefir verið á ör-
jafnvægið stuttum tíma, John D. Rocke-
Síðasta ár j feller með $2.400.000,000, Rot-
Mér er bæði Ijúft og skylt að
votta hér með, mitt innilegasta
hjartans þakklæti öllum löndum
m/ínum, skyldum og vandalausum
:í Vancouver og annarstaðar, fyrir
margvíslega hjálp, huggun og
hluttekning þeirra S mínum erf-!
iðu kjörum, kringumstæðum og
sorg, í sambandi við missi minn-
ar Jónsdóttur Benson, sem lést á
ar ástríku konu, Jóhönnu Sigrið-
almenna sjúkrahúsinu hér í borg-
inni 24. september síðastliðinn.
Fyrst er skylt að minnast
þeirra hjóna Jóns Jónssonar
j tengdabróður míns ok konu hans,
frá Tacoma í Washington, sem yf-
irgáfu heimili sitt og atvinnu
þar, í fleiri vikur, hún til að
hjúkra sjúklingnum með óþreyt-
andi alúð og nákvæmni í bana-
legunni, og hann til þess að að-
stoða mig á margvíslegan hátt og
hugga, við þetta ógleymanlega
sorgartilfelli.
par næst einnig Mrs. Gillespie, j
sem tvívegis fyr, og nú á ný á-
samt Mrs. Jónsson, hjúkraði Jó-'
hönnu sál. með fádæma nákvæmi
og alúð í sjúkdómslegunni, unz
vökur og áreynsla ofbuðu, jafn-
vel hennar góða og mikla vilja-
krafti og þreki.
Einnig hlýt eg að minnast,
tengdabróður míns Páls Jónsson-
ar, sem kom alla leið frá Winni-
peg, Manitoba, bæði til þess að
Verið vissir í yðar sök!
Með því að nota áreiðanlegar vörur eins og
Electro Gasoline, Buffalo hnglish Motor
Oil, Special Transmísson Lubricant
“Best by Every Test”
Seldar í vorum átta “Service Stations” í Winnipeg
No. 1—Á horni Portage Ave. og Maryland Street.
No. 2—Á Suður Main St., gegnt Union Depot.
No. 3—McDermot og Rorie Sts., gegnt Grain Exchane.
No. 4—Á horni Portage Ave. og Kennedy St.
No. 5—Á horni Rupert og King, bak við McLaren Hotel
No. 6—Á horni Osborne og Stradbrooke St.
No. 7—Á homi Main St. og Stella Ave.
No. 8—-Á horni Portage Ave. og Strathcona St.
Einnig í Moose Jaw, Saskatoon, Sask., og Lethbr'idge, Alta.
Prairie City Oil Company Limited
PHONE: A-6341 601—6 SOMERSET BUILDING
fengu bændur í Suður fylkjunum j hschild með $2.000.000.000', Vand-
6 cent fyrir hverja melónu, burð-| erbilt með $500,000,000, Astor
vera við jarðarförina og til þess; CJ
að styrkja mig að bera böl mitt og! \
liðsinna mér með mörgu móti.
Þá minnist eg líka óvenjulega!
areyrir fyrir hverja til New Yorkjmeð $500.000.000, Sir Basil Za
var 18 cent, en þar var hún seld! haroff, Hugo Stinnes, Percy! Þakklátlega Mr. og ^Jrs. Sanders j
fyrir $1.50. Bændur nokkrir Rockefeller, Baron Mitsui, barónj hér l Vancouver^ sUlfi lögðu mikið j
fengu $7.00 fyrir smálestina af H. Ivvasaki hver með $100.000,000.
hvítkáli, burðargjaldið var $28,00, James B. Duke, tóbaks konungur-
hver einasta vel innrætt sál, semj við “miklu” bjuggust þeir, en lít-' en kaupandinn varð að borga inn, George F. Baker, bankamað-
ber velferð almennings fyrir
brjóstinu, hlýtur að hugsa alvar-
lega um það stórræði.
I ið fengu þeir. pað var “blásið” $140.00 fyrir smálestina.
burt. Illur fengur illa forgeng-
Skuldir þjóðanna voru eft-
Eg hefi komist að því, að is-
lenzku blöðunum hér er mjög lítið
um að flytja trúmálagreinar, og
virði eg það á betri veg fyrir
þeim. Þó flytja þau eins, og
flest önnur blöð trúmál að ein-
hverju leyti. Eg skal hrein-
skilnislega játa það, að trúmál
mín eru mér helgari en það, að
eg kæri mig um að gera þau að
blaðaþvælum, en eg get ekki skil-
ið, hvers vegna kristnar mann-
eskjur ættu að þurfa að útiloka úr
umræðum sínum hinar andlega
þrungnustu og lærdómsríkustu
retningar, téknar úr hinum
dýpstu andlegu auðsuppsprettum
vorum, að eins ýegna þess að
þær kunni að snerta trúmál. Eg
vil því biðja heiðraðan lesara og
blaðið sjálft velvirðingar á því,
þótt eg styðjist við eina eða tvær
ritningargreinar í þessum fjái*-
mála hugleiðingu mmínum.
Blásið burtu.
Eg var að bera saman þessar
tölur, $181,200,000,000 það var
þjóðeign Þýzkalands, Stórbreta-
lands og Austurrikis og Ung-
verjalands til samans fyrir stríð-
ið, en stríðskostnaður þjóðanna
við síðasta stríð var $186.000.000-
C00, þannig dálítið meiri en allar
þjóðeiginir þessara þriggja stór-
vélda fyrir stríðið. pá duttu
ur.
ir fáein ár meiri en allar eignir
þeirra voru áður. Lítið nú yfir
Norðurálfuna og sjáið hversu
reisugleg húsin þeirra standa,
þeir vanræktu að byggja musteri
drottins, vanræktu að efla friðar-
ins og kærleikans anda, jafnaðar-
ins kristilega anda, og þegar það
verk liggur í rústum, þá hrynur
alt annað, viðskiftalífið verður
rang’.átt, kalt og ramflókið. Við-
skiftastríðin hefjast og þjóðstríð-
in fylgja. Það er ekki af eigin-
gjörnum hvötum, að drottinn vill
að vér eflum sitt ríki fyrst af öllu.
pað er eingöngu velferðarskil-
yrði mannkynsins. pað var
ekki nóg að þjóðirnar “flýttu”
sér með sín hús, og vanræktu
drottin shús, heldur bygðu þær
líka á sandi. Nú sést það.
General Smuts kemst svo að
orði um Norðurálfuna:
Oss finst mentamála fyrir-
komulag vort glæsilegt, en það er
þó að nokkru >leyti orsök í þessu.
Hver einasta ung manneskja,
stúlka jafnt sem strákur, þarf að . ,
verða hámentuð, allur bezti tími __ jöns y ur
æfinnar fer að stagla eitthvað í
skólunum. Allir verða að vera
ur í New York, og T. B. Walker, I
eigandi viðarverzlunar í Minnea- j
polis, mega teljast með, sem hver
fyrir sig eiga $100.000.000.
En til hvers er að telja einn
fyrir einn.
í Bandarílíjunum.
sem allar eiga yfir $100.000.000
hver fyrir sig, svo koma 100 fjöl-
á sig, og í sölurnar fyrir mig, við
þetta tækifæri.
Fyrir blómasendingar og svo j |
peningagjafir, frá vinum og i
vandamönnum, eins og hér segir j
þakka eg líka innilega.
Mr. og Mrs J. Jónsson, Ta-
coma. ........ $10.00 j

“Sandarnir eru að skolast burt,
, . , . , . , . skyldur sem eiga meira en $50,-
skolagengnir hvort sem þeir hafas & „„„
! 000.000 hver, og svo 3C0 sevn eiga
nokkra hæfileika eða ekki, þeir
sevn'hvo læra, læra oftast að fara í
.... * * . , manneskjur sem dáið hafa í þess-
eitthvað með voruna, en ekki að “ „ , . , . .
ari kynsloð hafa latið eftir sig
eignir er námu frá $300.000.000
fram’eiða hana, allir vilja svoj
auðvitað vinna við það sem þeir,
hafa lært, og að vanda leiðir svo j
að lokum. Þótt það sé eins og
Það eru fleiri en j yinir, .................. 17.00 j|
Mrs Rósa Smith, Tacoma, 25.00
Mr og Mrs Magson, Rigna-
all, Wash.............. 5.00
Kvenfélagið “Sólskin” Van-
couver............,.... 20.00
Mr. og Mrs Grímson S.
Vancouver ............... 10.0C
Mr. H. Helgason, Vanc..... 5.00
Mrs S Jónson, Vanc.......... 2.00
Mr og Mrs Gillespie, New
Westminster ........... 5.00
meira en $20.000.000 hver, 179
til $10.000.000, eða samlagt $7.-
000.000.000. Ilenry Ford græðir
út úr efninu. langar mig til að *250 hverja m,ínútu-
pegar nu tekið er tillit til þess,
j að stríðið eyddi meiru en aleigu
segja um leið, að skólarnir og
mentamálin, eins og þau nú eru,
eru að verða rammar meinætur í
Vnannfélaginu. Skólarnir eru
að verða dvalarstaðir þar sem
margur slæpingur og iðjuleysingi
ejðir að eins tímanum. peir
drepa næstum allan frum^eik j bændur, svo auðæfum heimsins er
fjögurra stórvelda, að millilið-
irnir í verzlun heimsins eru orðn-
ir það margir að það til dæmis
eru 19.000.000 vöruverslanir I
Bandaríkjunu’m en 33.500.000
manna, kenna mönnum oft lítils-
hrúgað saman utan um
fáeina
og ef ékki einhver sterk höndí virðingu fyrir þvi göfugasta ogi menn’ ^a ter maður að
hrífur Norðurálfuna og bjargar bezta. Þar lærir æskulýðurinn vel hvers vegna fjarmal heimsias
gjálífi og venst við agaleysi og erUTSV_° _°*_va“da^°m-_,
stundum siðspillandi félagsskap. j
'Eg gat varla trúað mínuVn eigin
Innivera.
Hin stöðuga innivera kvenna
gerir það að verkum, að þeim
verður íhættara við stýflu, en á
sér stað um karlmenn. Lifr-
in verður ekki eins hrein eins
og vera ætti og innýflin í heild
bezt að nota Dr. Chase’s Kidney
Liver Pills þær leiða til varan-
legrar hreysti og heilsu.
Mrs. John Barry, 18 St.
Amable Streeet, Quebec, Que.,
Hér með vitnast að eg þjáð-
ist af stýflu í mörg ár og meðul
virtust ekki gera mér vitund
gott. Loks fékk maðurinn
minn mig til að reyna Dr.
Chase’s Kidney-Liver Pills. Og
þærgerðu mér á skömmum
tíma meira gagn, en öll þau
meðul, er eg notaði í fimtán ár.
Eg get einnig borið vitni um
það, að Dr. Chase’ Ointment, er
óviðjafnanlegt við ^ylliniæð.”
I>r. Chase’s Kidney-Liver
Pills, ein pilla í einu, 25 cent
askjan. Hjá öllum lyfsölum,
eða Edmanson, Bates & Co.,
Ltd.„ Toronto.
henni frá að sökkva eins og hún
nú gerir, getur hinn svo kallaði
friður endað með meiri skelfingu,
en jafnvel hið mikla stríð var.”
William Philip Sims segir í
blaðinu Scripps-Howard um >á-
standið í Norðurálfunni:
“Sex hættuleg alræðismanna-
vekli (dictatorships) eru í al-
g’eyVningi í Norðurálfunni sem
stendur: á Spáni, ítalíu, Grikk- j menn,
landi, Búlgarfíu, Rússlapdi og
Tyrklandi. Sjö þjóðir, með
700.000.000 íbúum, nálægt helm-
ingi allra íbúa jarðarinnar eru í
eyðileggingar ásigkomulagi. Það
er Þýzkaland, Austurríki, Ung-
verjaland, Grikkland, Búugaría,
Rússland og Kína.”
Svona fór, sterkur var stormur-
inn, sem blés frægðina burt. Les-
arinn skal sjálfur látinn um að
hugleiða hinn hluta teksta vors,
sém talar um þurk og gróðurleysi.
pað er ekki vert að segja of mik-
ið, en eitthvað má læra af öllu.
Það er ekki æfinlega hægt að vega
á 'metaskálum viðskiftalifsins
þetta, sem vér köllum blessun
himinsins eða forsjónarinnar, en
hún er oftast 'meira virði, en að
hinn skamsýni vantrúaði heimur
kunni að meta.
Mun nú þessum auðæfahrúgum
reiða betur af, heldur en auðlegð
augum, er eg las nýlega í Lög-j stórþjóðanna. ^e’m sviku ^köllun
bergi, að meira en 50 af hundraði, I
af öllum þeim skólálýð, sem gekk:
undir próf hér í Mantoba síðasta j
ár hefðu fallið við próf. Eg er oft einf og sumlr
að óska og biðja að guð himn- leglr yflr bess
anna veki upp sterka siðabótar- el£endur þeirra taka af ser lifið
sína og hrokuðust upp í fávisku
sinni? Mun koma vindur, sevn
blæs þar líka burt? Það er
séu eitthvað óró-
legir yfir þessum auðæfum þegar
sem losi oss við það j
grimma ranglæti, að vera lög-
bundnir til að senda börnin okk-
ar í þessa stajli.
Ágæti þessarar mentunar að-j
ferðar vorra tíma, er að mínu á-j
sjálfir í tugatali árlega,
Kæri lesari, hefir þú ekki tíma
til að bera þetta fjárhagslega
fyrirkomulag með mér saman við
þtssi sannleiksþrungnu orð:
“Heyrið nú, þér auðmenn, grát-
ið og kveinið yfir eyVndum þeim,
ÖMu þessu ofan og fravnan
talda fólki þakka eg, taldar og
ótaldar velgjörðir, gjafir og að-
stoð, og bið guð að launa því þær,
og á þann hátt, er J>ví má til
mestrar blessunar verða.
Auk þess ber mér líka að minn-
ast og þakka þeim góðu mönnum
öðrum, sem hér skal nefna. Fast-
eignasala W. H. Galegher, og Dr.
H. B. Gourlay; og síðast en ekki
síst Rev. Engerstein, sem allir,
hver á sinn hátt, studdu mig og
og hjálpuðu og hugguðu sjúkling-
inn af ýtrasta megni og bezta
vilja.
B. K. Benson
1609 Vames Ave.
Vancouver, B. C.
-------o--------
Jens Laxdal.
RJÖMI
Styðjið heiir.aiðnað með því að styrkja yðar
eigið félag og fá fult verð fyrir framleiðsl-
una.
Hafið hugfast, að samvinnu markaðurinn er
eini framfaravegurinn að því er landúnaðinn
snertir. Látið ekki glepja yður sjónir, farið
að fordæmi annara þjóða, sem hafa sannað, að
samv»innumarkaðs aðferðin er sú eina, er
skapar gott verð á mjólkurafurðum.
SENDIÐ RJÓMANN TIL
The Maniloha Co-operalive Dairies
LIMITKD
Fæddur 1855.
Dáinn 1923.
til 1879, en hvarf þá heim aftur.
Hann giftist 22 júní 1882 eftirlif-j
andi konu sinni Guðfríði Guð-j
mundsdóttur frá Sn.óksdal í Dala-
sýslu. Reistu þau hjón bú sittj
að Leiðólfsstöðum í Dalasýslu og
bjuggu þar unz árið 1888 að 'þau i
fluttust til AlnerrKU. Hér í
Amefíku höfðu þau búið á ýmsum
stöðum en þó lengst af í Sask. j
fylki, og síðustu 6 árin í Wynyard,
Sask. Fimm börn höfðu þau
hjón eignast, þrjú náðu fuMorðins
aldri, en hið yngsta þeirra Lilja,
dó ráið 1912. Af börnunuto eru
því að eins tvö sem lifa föður
sinn. Margrét tókja eftir Mil-
ton Craik, nú búsett í Wynyard,
og Egill búsettur í grend við Da-
foe, Sask. Var hann um langt
skeið oddviti í Big Quill sveit.
liti mjög vafasöm. Það var þðj Sem yfir y.ður muni koma. Auð-
ekki þessi þátturinn, sem eg ætl- Ur yðar er orðinn fúinn. Gull yðar
aði að stefna að Það er annað sem 0g silfur er orðið ryðbrunnið, og
truflar jafnvægi mannfélagsins ryðið á því mun verða yður til
enn þá ver. pað er hinn rammi j vitnis og eta hold yðar eins og
ójöfnuður og auðæfasöfnun, hún| eldur, þér hafið fjársjóðum safn-
er fyrirboði alvarlegra hluta. Eitt að á síðustu dögum. Sjá, laun
af víðlesnustu b’öðunum í Banda- verkamannanna, sem hafa slegið
ríkjunum ketost svo að orði: Að t lönd yðar, þau er þér hafið haft
ástandið ’íkist mest ástandinu í af þeim, hrópa, og köll korn-
rómverska ríkinu rétt áður en það skurðarmanna eru komin til eyrna
sundraðist, Þegar tvö þúsund drottins hersveitanna. Þér haf-
manns áttu allan hinn mentaða j ig lifað í sællífi á jörðinni og í ó-
heim, og með auðæfum sínum hófi, þér hafið alið hjörtu yð-
unnu að því að sökkva honum nið- ar á slátrunardegi.” Jak.5,1-5.
Enginn getur neitað því, að
‘mestn j “fjársjóðuto hefir verið “safn-
Fjársjóðum safnað.
Fleira á þó eftir að fara en far-
ið er. öfgar hafa ávalt Mt l
för með sér. Eg heyrði fyrir
skömmu greinda konu henda ga'm-
an að öfgum tízkunnar. Hún
sag^Si meðal annars: “Þegar eg
var ung, þá létu ungu stúlkurnar
sil'kið um hálsinn, en ull og skirn
á fætur sér, en nú dúða þær vold-
ugum skinnkrögum um hálsinn,
en klæða sig í þunt silki upp fyr-
ir hné og það þótt hörkur séu.”
“petta var nú spaug, en sumir tala
um þetta með alvöru og sjá, að
Sflíkt ei^ ekki heilsusatolegt, en
hvað um það, ef þess konar öfg-
ar, að vanrækja suma limi lík-
amans, en bera um of á aðra, er
óheilbrigt, þó er það ennþá 'hæltu-
legra og óheilbrigðara, að van-
rækja avleg sumar stéttir manna,
en bera um of á aðrar. Vér er-
ur í siðspillingu.
Sama blað segir að sjö
ráði miklum hluta Lundúnaborg- að,” enginn getur neitað því, að
ar og að fjögur þúsund manns köll kornskurðarmanna hafa ver-
eigi helminginn af Englandi. Um j iö háróma, hin hljóðu köll stíga
ástandið í Ameríku segir blaðið þó hærra. Drottinn segist
meðal annars: heyra þau. Það var vitnað að
“Á velgengistímabili Banda- framan í grein þessari, í blað,
ní&janna, sem .leiddi af stríðinu, sem komst svo að orði, að auðæfin
Föstudaginn 5. okt. andaðist
Jens (Egilsson) Laxdal að heimili
sínu í Wynyard, Sask. Hann
hafði fengið slag fyrir sex áru'.n,
og var áva'lt þar á eftir mjög bil-
aður á heilsu. Smátt og smátt
hnignaði honum með þessu hausti
unz hann lézt hinn fimta oktð-
ber.
Jens sál. fæddist 6. júlí 1855 á
Hornstöðum í Laxárdal, í Dala-
sýslu á íslandi. Foreldrar hans
voru Egill Jónsson og kona hans
Margrét Markúsdóttir. Föður
sin nmisti hann er hann var 14
ára að aldri en hélt áfram að búa
hjá móður sinni þar til árið 1876,
að hann fluttist til Ameríku. t
Atoeríku dvaldi hann þá að eins
Jens sál. Laxdal var vel gefinn
maður og mjög bókhneigður, varj
því fróður um marga hluti og vel
að sér. Hann var drengur hinn^
bezti, og vel látinn af öllum semj
þe'ktu hann. Góður heimilis-
faðir var hann, og ástríkur eigin-
maður og faðir, enda sakna ást-j
vinir hans sárt, og allir þeir er!
þektu hann bezt sakna hans. En
sjúkdómskrossinn var
mjög þungur, og honum lausnin
því dýrmæt.
ing hans.
H. S.
t
Samuel Gompers
endurkosinn.
Á hinu nýafstaðna þingi sam-
einuðu verkamanna félaganna í
Bandaríkjunum, American Feder-
ation of Labor, var Samuel
Gompers, endurkosinn til forseta.
Ymsir menn innan þessa félags-
! s'kapar hafa verið að hamra á því
undanfarin ár, að Gompers væri
hættur að vera í samræmi við
nútíðarstefnu verkamanna, væri
orðinn íhaldssamur uto of. pegar
til kastanna kom, sönnuðu og
sýndu kosningarnar hið gagn-
stæða. Gompers hefir ávalt
veri? frjálslyndur og sannur vin-
ur verkamanna, þótt hann aldrei
1 hafi fylt flokk þeirra, er umturna
vilja öllu á einum degi- Hann
í er eigi að eins sá maðurinn, sem
áhrifamestur er á meðal verka-
manna í Banadaríkjunu'm, ,held-
1 einn af aMra merkustu núlifandi
mönnum þjóðar sinnar. Samu-
el Bompers er maður hniginn
I mjög að aldri, en fylgist þó eins
vel með i stefnu og straumum
hins nýja títoa og þeir ungu er
orðinni *6™ >að bezt’
Endurkosning hans sannar betur
— Blessué sé minn- ] en nokkuð annað hvers trausts að
; maðurinn nýtur hjá verkamönnum
Bandaríkjanna yfirleitt, og hve
miki'l fjarstæða það er að halda
því fram að hann sé of gamal-
dags í skoðunum og á eftir tím-
anuto.
töluðu dagblöðin um að 'menn
“væðu gull til knjánna,” “of mik-
ið gull’, “gull straum,” “hættu
gullflóðsins, “að mánuðum sam*
an hafi bankar ríkjanna reynt að
stöðva gullstrauminn.” Hve marg-
ir óðu þá guMið til knjánna og
'komust þá naumast hjá því að
drukna í gullstraumnuto? Hve
mikið af öllu þessu gulli lenti í
vasa almennings? Hvar er alt
þetta gull nú? Það ryðgar af að-
gerðarleysi í höndum fárra
manna.
Auðæfi Bandaríkjanna eru tál-
in $250.000.000.000. Nákvæmt yf-
irlit sýnir að 95 per cent af upp-
um allir limir á mannfélags lík- hæð þessari eða $230.000.000.000
“ryðguðu” af aðgerðarleysi e>
notkunarleysi. Svo þetta er ait
satt. Svona er komið og svona
er það. En hvað um eymdirn-
ar, sem þarna er að talað um?
þær eru þess eðlis, að auðkýfing-
arnir hafa ástæðu til að “gráta
og kveina”. Eymdirnar kotoa,
tormurinn sem blæs burt er óum-
flýjanlegur, en alt sem gæti dreg-
ið úr honum væri mi&il blessun
fyrir mannfélagið. Hér er verk
að vinna fyrir þá, sem völd og a-
hrif hafa. En sami höfundur
sem hér er vitnað i, býður oss að
fara gætilega og vera þolintoóðir,
því að stórt standi til.
P. Sigurðsson.
xcu
AUSTUR
CANADA
1. I ><'St*inbor 1923 til 5. Janúar 1924
M I D
FYLKIN
1. Deseiuber 1923 til 5. Janúar 1921
KYRRAHAF
STROND
Visslr ílagar í Des„ Jan., og l'<*».
Nánar npplýsingar uin |>ossa sjerstöku fanniða eittar meí áuægju. Oss inundi
og vera ánægja I að aðstoða yður við íorðaáaetlun og unrtirbúning.
N.W. Cor. Main and Portage
Phone A-5891-2
And 667 Main St., Phone A-6861.
Ferðamanna skrifstof a