Lögberg - 27.12.1923, Side 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
27. DESEMBER 1923.
Bla. 5
OKif
■g
j
Uoada nymapillur eru beít*
nýrnameðaiið. Lækna ogr ffijrt
bakverk, hjartabiiun, þvagrteppu
og önnur veikindi, sem starfa frá
nýrunum- — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c. askjan tða sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf-
sölum eöa frá The Dodd’s Medi-
andi frið. En trúin þarf eitt-
hvað líka til að lifa á. Hún
byggist á boðun. Til þess að trúin
geti verið sæluveitandi frelsandi
trú, verður boðunin að fela í sér
fögnuð. Það verður að vera
fagnaðarboðskapur. pað verð-
ur að Vera boðskapur um himnesk-
an, kærleiksríkan föður, sem elsk-
ar með eilífum kærleika, boð-
skapur, sem sýnir oss hans réttu
mynd, svo stóra, fullfcomna, eftir-
sóiknarverða, elskulega og aðlað-
andi, að hún töfrar hjörtu vor,
dregur þau til sín og fyllir þau
'með guðselsku. pað hjarta sem
fult er af lelsku og er elskað,
ihoppar af fögnuði og kæti, finst
það hafa unnið alt, eiga alt og
geti líka elskað alt. i Því finst
það geta faðmað allan heiminn að
sér.
Það er orðið heitt og gerir aðra
heita. pað hefir verið sigrað
og unnið sigur. ipað sigrar því
og vinnur hjörtu annara. Þetta
er það eina, sem getur gert mann-
lífið sætt og ’mýkt og grætt djúpu
svíðandi sárin. Það hefir skeð
og getur skeð. En það skeður að
eins fyrir þann boðskap, sem veit-
ir fögnuð. Og boðskapurinn
hljómaði upprunalega svona:
“Eg boða ykkur mikinn fögnuð,
sem veitast ’mun öllum lýðum,
því yður er í dag frelsari fæddur,
se er Kristur drottinn, í borg Da-
víðs.” Lúk, 2, 11.
“Dýrð sé guði,” sveitir englar
syngja.
Sigurbjarmi glæstur jörðu roðar.
1 ljósasölum klukkur himins
hringja,
hátignarinnar fæðing mönnum
boðar.
Pétur Sigurðsson.
Alexander Freemann
Jónasson.
Fæddur 4. sept. 1890
Látinn 5. okt. 1923.
MMér Iheyrist sem ihlývindar
segja,
að dauðinn sé fögnuður friður
og ró,
og fegurst sé ungur að deyja.”
Þann 5. oxt síðastliðinn, and-
aðiist a sjUKrabusi i Winnipeg,
Alexander b reeman Jónasson,
frá Gimli, Man., hafði hann ver-
ið fluttur veikur að hei’man, að
morgni þess sama dags. Bana-
mein hans var magasjúkdómur.
Alerander Freeman Jónasson, eða
“Manni”, eins og hann var venju-
lega nefndur meðal kunningja
sinna og vina, var fæddur, 4. sept.
1890 í Gardarbygð í Norður Da-
kota. Foreldrar hans voru þau:
Benedikt Jónasson og kona hans
Anna Torfadóttir. Ætt Bene-
dikts er úr pingeyjarsýslu, var
hann sonur Jónasar bónda Jónas-
arsonar frá Mjóadal í pingeyjar-
sýslu, og konu hans Guðnýjar
Jónsdóttur. Anna kona Bene-
dikts, en móðir Freemans heitins
er Torfadóttir. ættuð úr Flióts-
dalsbéraði. Var hún dó+tir
þeirra hióna, Tnrfa Jónssonar
’Smiðs bónda í San^hróVk’u í TTíalta
staða þirghá, o" k«nu hans Maríu
Bjarnadóttur: w” bau hión
kunn austur bar harn fyrir ]ist-
fengi sína sem sm;ðnr, en kona
hans fyrir ágæta hæfilegleika og
dugnað til framkvæ*mda. Gift-
ust þau ihjón Anna og Benedikt
árið 1883; settust þau að í Garð-
arbygð, og bjuggu þar í níu ár,
en fluttu árið 1891 til Red Deer.
Þar dvöldu þau í tvö ár, en fluttu
þá til Gimli, Man., og bjuggu þar
síðan, og þar dó Benedikt faðir
Freemanns heitins 1. sept 1906.
Með móður sinni ólst svo Free-
man heitinn upp, eftir dauða föð-
ur síns, og reyndist henni víst á-
gætur sonur. pann 25. júlí 1914
kvæntist ihann Þuríði Bjarnadótt-
ur Pétursson, lifir ihún mann sinn.
Hún er dóttir þeirra Mr. og Mrs.
Pétursson á Grenivöllum í Árnes-
bygð í Nýja íslandi. Munu hin
góðkunnu hjó foreldrar hennar
bæði skagfirsk að ætt. Bjarni
faðir puríðar frá Reykjum í
Tungusveit, sonur Péturs Bjarna-
sonar bónda þar, og konu hans,
Guðrúnar Pétursdóttur. En
Kristín kona Bjarna er dóttir
þeirra: Þorleifs bónda Jónsson
ar, er lengi bjó á Reykjum, á
Reykjaströnd, og konu hans Sig-
ríðar porbergsdóttur. Þau hjón
Freeman og puríður kona hans,
bjuggu lengst af á Gimli; en
einnig um hríð í Winnipeg, er
hr. Jónasson vann þar að smíðum.
Fyrir sex árum veiktist hann og
var þá skorinn upp fyrir maga-
sjúkdómi er þjáði ihann. Mun
hann aldrei hafa náð fullri heilsu
eftir það. Síðastliðinn ágúst-
mánuð veifctist hann aftur, en
vann þó að starfa sínum, þar tii
tvei'm dögum áður en dauða hans
bar að höndum.
Mð honum er ágætur drengur
genginn grafarveg. Um hann
mátti víst segja, að hann var alt
af að þroskast. Hann hafði
margt til að bera, sem veldur því,
að sorgin við fráfall hans, nær
lengra en til nán-ástvina og
skyldmenna. Hann var talinn
mjög listfengur smiður og fjöl-
hæfur; alt verklegt var honum
sem bók. Hann ávann sér álit
og traust samferðamanna sinmp
Þrátt fyrir það þó hann væri
heilsuveill hin síðari ár æfi sinn-
ar, var fjör hans og harðfengi
svo mikið að lítt gætti þess að
hann var ekki vel hraustur. Mjög
var hann gefinn fyrir líkamlegar
íþróttir; var hann vasklegur mað-
ur og fallegur að vallarsýn. Vin-
áttu ítök átti hann víst í mörgum
hjötum, einkum mun mörgum
yngri mönnirm hafa verið mjög
hlýtt til ihans. Aldrei hefir sá
er þetta ritar, séð jafn marga
unga menn með sorgarsvip, eins
og við útför hans.
Fráfall hans snögt og sviplegt,
er sem gefur að skilja afarþung
reynsla ungri konu hans, sem nú
er ein eftirskilin; en hún á fagr-
ar endurminningar um hann,
sem er til grafar genginn, er >hún
því rík mitt í sorg sinni. öldruð
móðir hins látna, ásamt yngri
syni og tveimur dætrum, syrgir
góðan son, sem var henni hjálp-
samur og Ijúfur. Etirvænting
um endurfundina varpa isólstöfum
á sorgarskýin. Jarðarför Free-
mans heitins fór fram þann 10.
okt, Var fyrst kveðjuathöfn á
heimilinu, en síðar útför frá lút-
ersku kirkjunni á Gimli. Fjöldi
fólks var viðstatt; mun það hin
langfjölmennasta jarðarför, sem
hér hefur farið fram um alllangt
skeið.
Innilegt þakklæti eiga línur
þessar að færa hinum mörgu, sem
sýndu samúð og hluttekningu með
syrgjendum undir þessum örlaga-
þrungnu kringum.stæðum sem hér
áttu isér stað; ná þau þakkar-
orð til hinna mörgu, sCm á einn
eður annan hátt Ihafa með fra’ni
kontu sinni glatt og huggað þá,
sem bera þunga fcyrði sorgarinn-
ar.
Sknmdegi sorgarir>nar hvíiii' yf-
ir þeivn, sem syrgja elskaðan eig-
inmanni, ástkæran son, hjartfólg-
in tbróður og vin. En sól jól-
anna, flytur ljós og yl, út í
dimmu og kulda vetrarins i ríki
náttúrunnar, — og hún er þess
megnug að lýsa inn í syrgjandi
hjörtu, og láta birta þar, eem
dimma óblíðra örlaga grúfir yf-
yfir, — og kveikja þar ihið fagra
Ijós vonarinnar, sem lýsir út yfii
dauða og gröf.
Sig. Ólafsson.
Molar.
Að stríðinu loknu, var Ameríka
sterkari en nokkru sinni fyr.
Höfðingja samábyrgðin má heita
óskert. Þjóðin þarf minna að
reiða sig á Norðurálfu markaðinn,
en dæmi eru áður til. Stjórnar-
bylting í Bandaríkjunu’m, er enn
í áratuga fjarlægð. — Leon Trot-
zky, hermálaráðgjafi Soviet-
stjórnarinnar á Rússlandi.
Alræðisvald í stjórnmálum,
getur enst um aldur of æfi, sé
réttilega haldið á. Stefna mín
er sú, að skapa verði traust
stjórnarfarskerfi, þar sem eng-
inn árekstur á sér stað. pegar
eg fell frá, ætlast eg til að slíkt
kerfi verði sjálfstandandi. Vér
höfum þing, Eg nota það, hve-
nær sem mér liggur á. pað er
kyrlátt og hagar sér vel og veld-
ur lítilli truflun. — Benito Mus>so-
lini, stjórnarfor*maður eða alræð-
ismaður ítala.
Sverðið veitir aldrei verulegt
framtíðar öryggi, og svo getur
farið fyr en nokkurn varir, að ó-
kleift verði með öllu, að stjórna
Norðurálfunni með (hnefa'rétti.
— Jan Christian S'muts, stjórnar-
formaður Suður Afríku sambands-
ins.
Hvað er um frelsismál Norður-
álfunnar, eins og sakir standa?
Frölsið, se'm oss var kent, að falið
væri í sannri lýðstjórn? Rússland
er lengra frá takmarkinu en
nokkru sinni fyr, — kýs ekki einu
sinni löglegt fulltrúaþing. Á
ftalíu, situr einræðisstjórn að
völdum. Sama er að segja um
Spán. Þýzkaland er alt í mol-
um. Sannur friður fæst að eins
með sönnu réttlæti. — Grey lá-
varður, fyrrum utanikisráðgjafi
Breta.
iMyndir.
Hugfangin myndina horfði eg á
og hugsaði um ælskunnar blórna
gáfnanna unaðssemd glóði um
brá,
með geislandi kærleikans ljóma.
Álengdar þannig í anda eg sá
svo undrandi leyndardóma.
Að burtkalla snemma svo sól-
auðga sál,
er sólgeislum stráði á veginn
og æfði ihið líknandi 'mannúðar
mál
sem móðirin óskaði fegin.
Ef vonirnar indælu voru hér tál
þá vaxa þær hinumegin?
pví gleðin í fyllingu verður
þar víst,
og vonirnar fögru þá rætast,
sársauki tí'mans í sælu þar
snýst,
og sorgirnar stundlegu bætast
Æfilífs húmið þar upp verður
lýst,
pegar ástvinir fagnandi mætast
En minningin vina mín veimir
þig kær,
Sem vorið með geislana hlýja.
Þú veist það að æskan að ei-
lífu grær
við andlega vísdóminn nýja.
Þar bíður eftir þér blómleg og
skær
þín blessaða “ólafía”.
Kristín.
inn cfer oft. á mis við þægindi og
vellíðan, og hversu oft stofnar
hann ekki lífi sínu í hættu til að
afla sér og sínum brauðs, og í
þarfir þjóðarinnar.
pú, sem lest línur þessar og
nýtar þæginda lífsins, sem ef til
vill eru að nokkru leyti sjómann-
inum að þakka, vilt þú ekki
minnast hans á sunnudaginn og
leggja þinn skerf fram?
Skátarir hafa lofað að aðstoða
við innsöfnunina; ennfremur
verða inmsöfnunarbaukar á hver-
ju horni Austurvallar meðan
Lúðrasveitin leikur. Síðar verð-
ur skýrt frá hér í laðinu, á hvaða
tíma dagsins það verður.
Reykjavík 7. nóv. 1923.
Jóhs. Sigurðsson
skap, heldur sem meðvitandi
■sannndi, að öfundsýki og sín-
girni er heimska of fávíisi. — En
meðan þess er vandlega gætt, að
enginn ríði á annan ofan, þá
verður hin hræsnislausa eigin-
girni sú megindygð, sem grefur
eftir gulli sannleika og réttlætis.
Valgarður grái.
—Islendingur.
Frá íslandi.
Sjómannastofan
Vesturgötu 4.
Hún var opnuð 15. ágúst í
sumar og hefir síðan verið opin.
Það hefir verið spurt, hvort
þörf hafi verið á slíkri stofnun.
Eftir að hafa starfað við sjó-
mannastofuna í þessa 2% mánuð
síðan hún var stofnuð, svara eg
hiklaust já.
pað hefir verið þörf á slíkri
stofnun. >— par, sem sjómenn,
þegar þeir eru í landi, og þegar
þeir ekki hafa skipsrúm, — Og nú
eru margir sjómenn atvinnulaus-
ir — gætu komið og lesið bækur
blöð og tímarit, iskrifað bréf og
hlustað á góða, fræðandi fyrir-
lestra og Guðs orð. — Það hefir
lengi verið þörf á slíkri stofu.
Síðan stofan var stofnuð hefir
hún verið vel sótt. Á tveim mán-
uðum, sept.—okt., komu 1177 sjó-
menn, útlendir og innlendir Cþar
með ekki taldir þeir, sem sótt
hafa samkomur á föstudagskvöld
um, sem hafa verið vel sóttar).
Mörg bréf hafa verið skrifuð,
og fá sjómennirnir bréfsefni ó-
keypis.
Starfið er í byrjun og vantar
o.ss ennþá ýms tæki, og einna til-
finnanlegast hljóðfæri. Eg hefi
fært það í tal við Lúðrasveit
Reykjavíkur, Jhvort ihún mundi
fáanleg að leika á Austurvelli,
þar se?m safnað væri ifyrir hljóð-
færi handa sjómannastofunni, og
gaf hún mér það svar, að þaN
mundi Ihún gera með gleði, og
hugsar hún isér að gera það á
isunnudaginn temir, ef veður
levfir.
O.g nú sný eg mér til þín,sem
lest þessar línur: Vilt þú á sunn-
udaginn minnast sjómannanna
O’g leggja nokkra aura í þann
sjóð ? ö
Eg þykist vita að sjómanna-
stéttin eigi svo miki! tök í hjört-
um okkar, sem í lar.di erum, að
við séum fúsir að Ieggja örlitið
að okkur, til þess að auka á
gleði þeirra og þægindi, þegar
þeir knnia í land.
Mnmumst þess hvað sjómaður
Þjóðin og einstakling-
arnir.
pe&s hefir orðið vart, að í
manneðlinu er gróin síngirni,
hver reynir að koma ár sinr.i,
sem best fyrir borð og skara eld
að sinni köku. Undirhyggju-
menn, sem ekki nenna að vinna
ærleg störf, fiska á heimsku
annara. Þeir sleikja utan hégóma
skap þeirra með fleðumælum og
hræsni og leytast við að hrífa þá
með mælgi og hávaða. Menn þess
ir gylla sig utan með loforðum,
sem stefnt er rakleiðis inn að
hjartarótum eigingjörnustu
hvata fjöldans. Þeir eru hund-
næmir á misendisgeðslag almenn
ings og spila á það eftir nótum.
Fals, brigsl, illkvitni og dylgjur,
—þegar kiarkinn brestur til að
ljúga hreinskilnislega — níð og
rógur um mætustu menn þjóðar-
innar, sem altaf verður þessum
pólitísku fiskimönnum að veiðar-
tjóni, það fellur í frjóa jörð og
eru handhæg og sigursæl vopn í
augum öfundsjúkrar og rang-
sýnnar kynslóðar. Vegurinn er
breiður og hægur, þegar ekki er
spurt um hvert hann liggur.
Sa'mvinnuhreyfingin segja
hræsnararnir að stafi af bróður-
þeli manna á meðal o.g þeirri
kærleiksþörf, að bera hvers ann-
ars ibyrðar. Fjarri fer því. Þó að
hver vilji í raun og veru skóinn
af öðrum, sitja eigin hagsmunir
altaf í fyrirrúmi alls. Frumhvöt
in er að hafa hag af náunganum.
pví er sbefnaii frá siðgæðislegu
sjónarmiði, efckert fyrirbrigði
peim 'mun lítilsverðari er hún,
þegar menn brestur kjark
til þess að kannast við þetta.
Trúhræsni knýr menn til að
gylla fyrir sér sitt eigið durgs-
eðli og skálda sér upp dygðir.
Lífslýgin er mönnum andlegt tó-
bak og brennivín, sem menn geta
ekki lifað án.
Eigin ihagsmunamarkið spegl-
ast í starfsemi foringjanna. Með
þá hættu í baksýn, að tvístra
kaupfélagsskap bænda, er hann
óhikað dreginn út í saurfcast ó-
vandaðrar valdapólitíkur. Hlut-
fallið milli foringja og félags-
skapar er í raun og veru hið
sama og félaga innbyrðis. Allir
eru því blessunarlega blindi í
sömu sök. Göfgin er ekki meiri
en annarstaðar — en bræsnin er
meiri.
Réttlætiskröfur þjóðarinnar
eru ekki í umboði lýðskrumara og
glamrara. Hvorfci hafa þeir hug-
mund um réttlæti né myndug-
leika til að hera fram kröfur því
viðvíkjandi. Réttlætið er almenr-
ingi engin óþekt stærð, því að
réttlæ.ti Páls er alt ar.nað en rétt-
læti Péturs. Hugmynd sú, sem
/þessir heiður.smenn hafa um þessa
hluti, er skrípamynd úr spéspegli
sálna þeirra sjálfra, lituð af eig-
ingirni, og skæld af hemsku. Hið
eiginlega réttlæti kemur fram,
jafnt í lífi þjóða og einstaklinga í
lögmáli orsaka og afleiðinga.
Skynsamleg hegðun gefur góða
afleiðing, en iheimskuleg hegðun
leiðir til ófarnaðar. — pað er
réttlæti.
Pjóðin er eins og úthaf. Ein-
staifclingshugurínn er eins og
öldurák á þessu úthafi. Ef allar
öldurnar hlæðust undir eina,
yrði hún há og digur og stæði
froðukúfur upp af. Það gæti
orðið hvimleiður þröskuldur sak-
lausum kaupförum o.g veiðarsfcút-
um. Hagstæðu jafnvægi sjáv-
arins væri raskað og boðaföll og
gusugangur óþolandi, þar sem
slíkum froðukúlum heldur jafnan
við sprengir.gu. Því er eigi
s.kynisamlegt, að fá úlfinum sauð-
ina í hendur. Skynsamlegra
er, að tefla ref á móti ref. pá
kemur krókur á móti bragði.
enginn ann öðrum græskunnar.
par sem rök og gagnrök eru veg-
in, knýr nauðsyn atvikanna fram
þenna heilbrigðasta ávöxt, sem
fengin verður af eðlisrót síngirn-
innar. Og með vaxandi rök-
viti færast þjóðirnar nær endur-
lausn sinni til göfugra hugarfars
% læra, efcki fal.p o^ yfirdrem
’merkasta málefni íslands, að á
þenna hátt er framkomin mikil-
væg rödd frá frændum vorum
eystra, til sönnunar réttmæti
þess málstaðar, sem vér eigurn um
kröfu til Grænlands.
Málið er nú að komast á nýjan
rekspöl. Það verður ekki þagað
í hel í Danmörfcu framar, og múr-
veggirnir um verzhmarþýin í
hinni fornu nýlendu vorri standa
fyrir hruni.-----
Sama dag (8.þ.m.) flytur Björg-
vinjarblaðið “Gula Tidend” a’l-
langa grein um Grænlandsmálið
eftir Helga Valtýsson. Skýrir
hann frá fundinum í Rvík um mál
þetta, rekur nokkuð sögu þess hér
heima fyrir og lýsir þar grund-
vallarskoðun Einars Benedifcts-
sonar. Einnig skýrir hann fvá
svari E. B. við grein prófessors
Finns Jón.ssonar um þetta mál, er
birtist í Morgbl. hér í haust. —
Slær ÍH. V. á sama streng og E.
B., að hér sé samvinna milli ísl.
og Norðm. aðalatriðið á þessu
stigi máls, og telur Grænlands-
1 málið muni verða prófsteinn á það
hvort vér frændþjóðirnar séurn
nógu þroskaðar til þess háttar sam
vinnu. — Og víst er um það, að
samvinna við Norðmenn um þetta
mál er eina leiðin fyri oss íslend-
inga að svo stöddu. Árvakur.
—Vísir 29. nóv.
Ragnheiður Einarsdóttir syst-
ir Indriða Einarssonar, rithöf-
unds, og séra Gísla í Stafholti,
andaðist í Stafholti 26. þ. m. 87
ára að aldri. — Vísir 29. nóv.
ÍÍSKiííSík * '•'■''ÍftJíÁ
Rausnarleg gjöf.
Thör Jensen stórkaupm. gaf
Stúdentagarðinum í gær (mánud-
3. des.), á sextugs afmæli sínu
10,000 krónur, sem er andvirði
tveggja herberja í Garðinum.
Verða herbergin fcend við þau
hjón Thor Jensen og frú hans.
Margréti porbjörgu Jensen.
Um kvöldið fóru stúdentar all-
ir með happadrættisnefndina
broddi fylkingar, undir fána, til
húss T.h. Jensen. Flutti formað-
ur nefndarinnar þeim hjónum
þakkir og hyltu stúdentar hann
með ferföldu húrra og sungu ný-
ort kvæði til afmælisbarnsins.
pakkaði Th. Jensen með ræðu og
bau öllum stúdentum inn og veitti
hverjum sem vildi. Voru fluttar
margar ræður og sungnir stú-
denta og ættjarðarsöngvar. Um
miðnætti fcvöddu stúdentar.. —
Vísir 4. des.
rænlandsmálið.
Eitt helsta blað (Norð'manna,
“Tidens' Tegn,” flytur 8. þ. m.
grein eftir Einar Benediktsson, j að betra sé hjá sjálfum sér að
sem aðallega sýnir fram á, hvern- taka, einnig barnaleikföngin.
ig mál iþetta horfir nú við á ís- Hefir mikið verið flutt til lands-
landi, eftif að málalok eru orðin ins af leikföngum undanfarið, og
við Dani um eigið frelsi vort, — sá innflutningur sífelt farið vax-
samanborið við það sem áður var; andi, nema ef til vill tvö síðustu
komið hér fram um þette efni. •— árin, og það þá af sérstökum á-
Var og þörf á því, að gera þetta stæðum. Hefir ekki alllítið fé
atriði ljóst, þar sem annars væri; verið greitt út úr landinu fyrir
hægt að berja því við, að íslendn-1 þenna varning, landinu vissulega
ingar hafi með þögn sinni sam- til lítils gagns. Er því ástæða
þykt meðferðina á Grænlandi að til að fagna tþví, að framvegis
undanförnu. í þessari grein j verður þó nokkuð af því fé kyrt ’í
getur höfundur ennfremur um til-í landinu, og þó ekki síst nú. er
lögu, sem komin er fra'm (sibr.! landið þarf á öllu sínu að halda,
fundinn í Rvík 10. f. m.), um sam-j en atvinnulausir menn fá hins-
eiginlegan flutning þess málsjvegar atvinnu við þessa fra'm-
gegn Dönum, af hálfu íslendinga leiðslu, þó að lítið sé.
og Norðmanna, með væntanlegu i Vísir hefir átt kost á að skoða
samkomulagi milli beggja hinna j smíðisgripi verksmiðjunnar, og
norðlægari þjóða, eftir að mál- virðast þeir fullkomlega jafnast
stað Dana væri ráðið til lykta j á við erlendan varning af sama
en úrskurði. alþjóða, ef vér getum tagi; en það eru hin haldbeztu
að lokum ekki orðið á eitt sáttir; leikföng, sem hér háfa verið fá-
með Norðmönnum. | anleg, sem sé ýmislegt smíðað úr
Grein þessi er flutt se*m leiðari tré, svo sem: hjólbörur, ýmiskon-
í “Tidens Tegn”, en ritstjórinn | ar vopn, isverð, axir og fleira,
skrifar þar að auki sérstaklega ýms dýr, smá rúmstæði og fleira
mjög hlýlega í garð íslendinga út og fleira. — Er þess að vænta, að
af þessu tilefni. Er þetta sann-jþessu fyrirtæfci verði vel tekið,
arlega athugavert fyrir iþá alla, j og að verksmiðjan verði látin
sem kynnu að vera andvaralausir sitja fyrir viðskiftum að öðru
hér heima fyrir um þetta all- jöfnu. Og yfirleitt mun verð-
lag verksmiðjunnar þola erlenda
samkepni, enda er allhár aðflutn-
ingstollur á slíkum varningi frá
öðrum löndum. —Vísir 21. nów
Hér í bænu'm hefir verið komið
á fót nýrri verksmiðju, þó að í
smáum stíl sé. Það er barna-
leikfanga verksmiðja. Er Her-
luf Clausen eigandi hennar. —
Enhver kann nú að segja, að það
hafi þá líka verið mest þörfin á
slíku. En við nánari athugun,
munu þó flestir geta fallist á það,
Jóhannes Jósefson
glímukappi..
Heill sé þér íslands hetjan unga
sem hættur engar vinna á
þú vekur oss upp af deyfð og
dunga,
svo dafnar þolið ofckur hjá,
þú íslands prýði ætíð verður,
á þig við setju'm traðst til þors
þú ert nú svona af guði gerður
gæfu ber þú til hinsta vors.
V
Þú hefir barið traust á tröllum
og til þess eru dæmin fá, —
þú ert svo langt á undan öllum,
að enginn við þig jafnast má,
þú sýnir íslenzkt íslenzkt ættar-
mótið (
Egill og Grettir vari sig,
þú fæst ei um það hætishótið
þó hund-tyrkinn sjálfur elti þig.
Landið mitt
Eg elska litla landið mitt
eg lifi hálfur þar?
með gull í jörð
og gull í sjá
og gullið alstaðar,
eg þekfci það með blíðu brá
og bjartan jökultind,
og 'hressing er að ihorfa á
svo himinfagra mynd.
Og hvar eg fegra á foldu land
með fjöll og alla dýrð
og hvar er meira mannaval
og minni andleg rýrð,
og hvar er fegri í heimi hrund
með hýra og fagra brá,
er hraustra drengja hærir lund
svo hjarta strengir slá.
G. Th Oddson.
Aukakosnipgarnar í
Manitoba.
Hinir nýju ráðgjafar Bracken-
stjórnarinnar í Manitoba, þeir
Hon. Charles Cannon og Al-
bert Prefontaine, voru báðir end-
urkosnir hinn 24. þ. m„ með stór-
fcostlegum meiri hluta.
SANNGJÖRN FARGJÖLD Á VIÐEIGANDI TÍMA
EXCURSI0NS
AUSTUR
CANADA
Si’ld Daglega Til
5. Jamiar 1924
AFTl’RKOMU TÍMI pRfH MÁN.
Margt Fagurt að Sjá
Kyrrahafs
Strandar
VANOOUVER.-VICTORIA og
NEW WESTMINSTER
FARBRJEF SELD
Desember. Janúar Febrúar
4. 6. IC 13 3. 8. 10. 15.
18. 20. 27. 17. 22. 24. 5. og 7.
—1923- —1924— —1924—
Farbrjefin enilast til
/>. Apríl 1924
MID-BANDARIKJANNA
Frá Járnbrautarsliicvuir í Saskatchtwan og Alberta.
TIL SÖLU DAGLEGA TIL 5. JANÚAR ^
AUir Umboðsmenn Gefa Fiislega Upplýsingar. Uciðbeina um Ferðaátlun og Aðstoða í ölln.
City Tieket Offico Depot Tieket Offieo 003 Maln St.—Tel. AB313
Tel. N-43211-13-14 Tel. N-43218-17
CANADIAN PACIFIC
“ROSEDA1.E” Drnmheller Beztn
LUMP OG ELDAVJELA
STŒRD:
EGG
STOVE
NU
SCREENED
Tals. B 62
Besta
Tegund
MEIRI HITI — MINNI KOSTNACUR
THOS. JACKSON & SONS
Winnipeg