Lögberg - 21.08.1924, Blaðsíða 1

Lögberg - 21.08.1924, Blaðsíða 1
Það er til myndasmiður í borginni W. W. ROBSON AthugitS nýja staði'nn. KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton 35. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 21. AGÚST 1924 NÚMER 34 Canada. Hon. John Oliver, forsæti®ráð-j gjafi S British Columibia hefir á-! kveðið að leita kosningar í Nelson kjördiæminuj. TJtnefningur fara fram hinn 20. þ. m. en kosning þann 23.. Kennetlh Campell, sá er koisningu Ihlaut í kjördæmi því þ. 20 júní s. 1. sagði af ísér til þess að opna kjördæmi fyrir Mr. Oliver, er tapði sem kunnugt er þingsæti sínu í Victoria í síðustu kosning- um. Eigi mun afráðið enn hvort nokkur bjóði sig fram gegn Mr. Oliver eða ekki. Það þó eigi ó- líklegt tailið að íhaldsflokkurinn muni (Senda einhvern út til ihöfuðs hionum. 'Sir Augustus Nanton, einn af nafnkendulstu fðsýslumönnum Vesturlandsins ihefir verið kjör- inn í einu hljóði forseti Dominion- bankans í stað Sir Edmund B. Osler, isem nýlega er látinn. Er mælt að ISir Augustus flytji Ibú- ferlum ihéðan úr fborg í náinni framtíð og setjiist að í Toronto. Látinn er í Toronto, Thomas G. Malson, stofnandi og forseti Ma- son & Riísch hljóðfæraverzlunar- innar nafnkunnu. Var hann kom- inn fast að níræðu. íhaldsmenn í Britislh Columbla hafa ákveðið að kveðja til flokks- þings í hau^st, eða fyrri part kom- anda vetrar í þeim tilgangi að velja leiðtoga fyrir flokkinn x stað Mr. Bowser, sem sagt hefir af sér þeirri istöðu fyrir fult og alt. Bráðabirgðarleiðtogi ihefir verið kjörinn R. H. Pooley, þing- maður í Esquimalt kjördæminu. * * * W. C. McKinnell fylkisþingmað- ur í Manitohaþinginu fyrir Rock- wood kjördœmið er staddur í Lundúnum um þeissar muridir I erindagerðum fyrir Brackenstjórn- ina. Ætlar hann (sér að leggja fyrir stjórnina er iheim kemur, uppástungu um það, að Ihún veiti fé til þess að stofna umboðsmanns emhætti í Lundúnum. Útflutt kjöt frá Canada yfir tólf mánaða tímabilið, sem endaði 'hinn 30 j.úní síðastliðinn, nam $22,400,777. Blaðið Mail and Empire, virðist þeirrar iskoðunar, að senatið I Ottawa hafi slátrað Ihinum ýmsu járnhrautarálmum, í þeim til- gangi að hefna sín á ílbúum Vest- urlandisins fyrir ívilnanir þær, er stjórnin veitti þeim í samhandi við lækkun verndartollanna. (Nýáltinn er að heimili sínu St. Victor, Beauce senator Bolduc for- seti efri málstofu samlbandsþings. ins í stjórnartíð Sir Rolberts Bord- en. * * * Fyrstu vagníhlösisin af þeslsa árs rúgi voru seld í Winnipeg fimtu- daginn í fyrri viku. Kaupandi var Lake of the Woodis mylnufélagið. Nýlega lést að White Bear Lake, Minnesota, Dr. Charles Arnold Ritchie, héðan úr borginni. ihafði hann gegnt læknisstörfum í Win- nipeg (síðastliðin fimtán ár, og getið sér góðan orðstír. L. A. Gihson, eftiriitsmaður rjómalbúa í Manitoiba, íhefir nýlega lýst yfir því, að verlsiunarfélög á lEnglandi hafi pantað frá Manitoba 5,600 kassa af ósöltuðu smjöri, fimtíu og sex pund í hverjum kas|sa um sig. Áætlað er að andvirði smjörisins nemi um hundrað þúisundum dala. Rjóambúin lí Winnipeg, Shioal Lake, Egiksdale, Belmont, Suris og Lundar, eru sögð að taka þátt í þessari sendingu. Framkvæmdarstjórar hveitisölu- samtakanna í Manito'ba, eru um þesisar mundir að leitást fyrir um tuttugu og fimm miljón dala lán til þess að geta tafarlaust iborgað ihinn ákveðna Ihluta af andvirði karns þess, er þeir kaupa. Er full- y-rt að banlkarnir muni bregðast vell við málaleitan þessari. Rev. J. Woodside prestur frá Glasgow á Skotl. sem hefir dvalið í AusturÆanada undanfarandi og flutt guðsþjónuistur í ýmsum inna stærri borga, þar á meðal Toronto er hiklaust þeirrar skoð- unar að konum beri sami réttur til þesis að reykja eims og körlum. Fórust honum í þessu samhandi þannig orð: “Séu karlmenn þeirrar skoðunar að ekkert sé á móti bvi að reykja, og að slíkt veiki á eng- an Ihátt heilsuna, því ættu konur þá ekki að mega njóta ihins sama?” * * * George H. Stewart, fram- kvæmdarstjóri Hollinsworth versl- unarinnar ihér í horginni, hefir verið kosinn forseti félagsskapar smásölukaupmanna í Manitoba fylki. — Samningur sá, um heilagfiski- veiðar, er samhandsistjórnin gerði í fyrra og Hon. Ernest Lopiointe, þá verandi fiskiveiða ráðgjafi und- irskrifaði fyrir Canada hönd, hefir nú íhlotið konungsstaðfest- ingu! Kaupgjaldsdeilla alisnörp stenð- ur yfir í Alberta milli námueig- enda og þjóna þeirra. Samkomu- lagshoirfur sagðar að vera frem- ur daufar. Hon. W. E. Raney, fyrrum dóms- málaráðgj af i Dr uryst j órnarinnar í Ontario, hefir nýlega sent Fergu. ison stj órnarformanni opið bré'f, þar sem hann telur hann bera á- byrgðina á því, að áfengt öl hafi Iselt verið í svo að segja hverju einasta gistihúsi fylkisins, frá því að stjórnarskiftin urðu. Eplauppskera í Ontario og British Columhia, er isögð að vera um fjörutíu af hundraði minni í ár en í fyrra. Blaðið Ottawa Citizen, er þeirr- ar skoðunar, að þjóðin muni síður en svo æiskja sam’bandsþingskosn- inga í ár. Raddijr um nýjar kosn- ingar heyrast aðallega úr herbúð- um afturhaldsliðsinBí Kemur blað- inu þetta undariega fyrii', þar sem nokkurn veginn fullsýnt >sé, að sá fiokkur myndi síst af öllu hagnast á kosnmgum, eins og áliti Ihans nú sé komið með þjóðinni. flokksins í South Dakota að bana á hýli hans iþann 12. þ. m. iSex námamenn voru nýlega skotnir til ibana í uppþoti við Bull Hill námurnar skamt frá Wiltbur- ton í Oklahomaríkinu. Maður nokkur að nafni Marion Crahtree, áttatíu og eins árs að aldri, dansaði sig dauðan hinn 14. þ. m. í bænum Dayton í Ohiorík- inu. Var gamli maðurinn svo á- fjáður í dams að engin hönd héldu honum iheima. John W. Davis fonsetaefni Demokrata hefir lýst iþví yfir í ræðu, að í þVí falli að hann nái kosningu, muni það verða eitt sitt fyrsta verk, að kveðja til nýs afvopnunarmóts í Washington og bjóða öllum þjóðum heims, að senda iþangað fulltrúa. Bretland. Síðastliðinn sunnudag lést í Lundúnum Sir Cyprian Bridge að- míráll, áttatíu og fimm ára að aldri. * # * Verkamannastjórnin ibreska, hefir fýrirskipað að sakmálsrann- sókn á ihendur Jolin Ross Camp bell, ritstjóra, einum af leiðandi mönnum Communistaflokkfeinís skuli falla niður. Mr. Campbell hafði verið sakaður um æsingar bæði í ræðu og riti. Sir Alfred Mond, frambjóðandi frjálslynda flokksins, sigraði með allmiklu afli atkvæða við auka.. kosninguna, sem fram fór í West Caermarthen kjördæminu í Wales síðastliðinn mánudag. Verka- mannaflokkurinn og íhaldsflokk- urinn höfðu einnig frambjóðend- ur í kjöri. skyldu kvatt hafa beim alt herlið sitt úr Ruhr-dalnum innans áris og gefið þýskum pólitískum föngum, jafnframt uþp sakir. Einnig gengu Frakkar inn á að flytja samstund- is á íbrott setulið sitt úr Offen- iburg og Appenwier. Á íhinn hóginn skuldlbindur þýská stjórnin sig til að fullnægja tillögum Dawes- nefndarinnar í öllum atriðum, að því er greiðslu skaðabótanna &. hrærir. Allir sáttmálar og samn- ingsgerðir Lundúnastefnunnar, verða að hljóta samþykki hlutað- eigandi þinga, áður en þeim verð- ur hrint í framkvæmd. Er þess alment vænst, að slíkt muni verða gert, fyrirstöðulítið eða fyrir- stöðulaust. * * * Fregnir frá Cape Town hinn 19 ■þ. m. láta iþess getið að á hinni víðáttumiklu Kalahari eyðimörk í Afríku Ihafi nýlega fundist hvítt fólk, sem dvalið hafi þar í fimtlu ára ánauð undir yfirráðum óbil- gjairns negrakonungs. * * • Stjórnin í Pensíu, hefir sam- þykt kröfur Bandaríkjaistjórn- ar, að standast allan kostnað við heimflutning á líki Maj. Robert Imlbrie hins ameríska ræðismanns, sem myrtur var fyrir nokkru að Teheran. * * * Alvarlegar iskærur eru sagðar að hafa átt isér stað í Marocco, milli uppreistarrrtanna og spanska hersins. Um átján hundruð menn ýmist isærðust eða Ibiðu bana. Ur bænum. Norski presturinn, C. N. San dager, sem skipaður hefir verið kennari viS skóla Jóns Bjarnason- ar, var hér staddur i borginni um helgina. -----o------ Miss FriSrika T. jdinriksson kom um helgina úr ferðalagi sínu í kynnisför til Swan River og Vatnábygðum, eftir þriggja vikna burtuveru. Bandaríkin. iSíðustu fregnir frá Atlantlc City, láta þess getið, að því nær helmingurinn úr framkvæmdar- nefnd verkamanna samtakanna— American Federation of Labor, sé mótfalin því, að verkamenn veiti þeim La Follette og Wheeler stuðning í forsetakosningunum, stórakosningu í New York, eins og sakir standa. Sagt er að John W. Davis for- ‘setaefni Demokrata Ihafi nýlega lagt fast að Alfred Smith, með að leita kosningar í þriðja sinn til ríkisstjóraemhættisins í New Yoi'k. Ákveðið (svar mun hann ekki enn hafa igefið, en fremur er þó lík- legt talið, að sökum hagsmuna flokksins muni ihann láta tilleiðást Og verða í kjöri. Er sagt að hann muni vera eini maðurinn úr Demo- krataflokknum, sem nokkurn veg- inn sé hárviss með að ná ríkls- stjórakosningu í New York, eins og sakir standa. * * * Á síðastliðnum tíu mánuðum voru þrjátíu og fimm þúsundir manna dæmdir í fésekt og fang- elsi í Bandaríkjunum, fyrir brot á Vínbanmslögigjöf þjóðarinnar. Mannýgt naut varð A. S. And- erson, ríkisstjóraefni Demokrata- Látinn er fyrir nokkru að Bislhopshourne á Englandi, Joseph Oonrad, nafnfrægur skáldjsagna- höfundur, fæddur í Úkraníu hinn 6. dag desemlbermánaðar 1857. Mr. Conrad var af pólsku for. eldri, en fluttist til Englands árið 1884 og öðlaðist bresk þegnrétt- indi. * * * Svo mjög þykir vegur Ramsay MacDonaldS1, stjórnarformannis Breta, hafa vaxið af framkomu hanS' og afreksverkum á Lundúna- stefnunni Ihinni síðustu að ýms stórblöðin bresku sem ;voru alt annað en vingjarleg í garð hans I fyrstu eru farin að >spá því, að engan vegin sé óhugsandi að hann og flokkur hanS' geti fengið ákveð. ið meirilhluta fylgi í næstu kosn- ingum. Hvaðanœfa. Síðaetliðið sunnudagskveld sleit Lundúnastefnunni, með því að fulltnúar allra þeirra þjóða, er 1 henni tóku þátt, höfðu þá orðið sammála í öllum meginatriðum og undirskrifuðu fundangerðina ásamt isamningum ðllum og sátt- málum þar að lútandi. Mun mega fullyrða að með þessu sé tillögum Dawes-nefndarinnar í skaðáhóta- málinu trygður framgangur. Um tvö ihundruð fulltrúar og sérfræð. ingar sóttu stefnuna en ’stjórn hennar hafði á Ihendi frá upphafi til enda Rt. Hon. Ramsay Mac Donald, istjórnarformaður Breta. Allir voru fulltrúarnir í besta skapi, er þeir kvöddust. Herriot, forsætisráðgjafi. Frakka lauk kveðjuræðu sinni með þeissum orð- um: “Nú horfumst vér í augu við aftureldinguna, verður dagur um alt loft, dagur ihræðralags og frið. ar.” y Eitt viðkvæmasta verkefni fund- arins, var Rulhr-málið. Fulltrúar Þýskalands, þeir Marx kanzlari og Stressemann utanríkisráðgjafi höfðu krafiist þess í upphafi að Frakkar kveddu heim setulið isitt á þessum svæðum innan sex mán- aða, en inn á það treystist Herriot ekki til að ganga. Kvað hann það kosta mundu stjórn sína í póli- tískum skilningi, lífið, Fyrir ó- trauða milligöngu Ihins breska stjórnanf. og sendiherra Banda- ríkjanna, Mr. Kelloggs náðist þó samkomulag um það, að Frakkar Mrs. Á. Arason frá Glenboro var ’hér á ferð um helgina i kynnis- för til foreldra sinna, Mr. og Mrs. O. Frederickson að Victor St., og annara ættingja og vina. Mr. Sigurjón Sigurðsson kaup- maSur frá Árborg, var á ferð hér í borginni eftir helgina ásamt frú sinni. Komu þau í bíl aS heiman. Mrs. EO. Johnson frá Glenboro o'g dóttir hennar Mrs. Stephenson frá Cypress River komu til bæjarins á mánudaginn og dvelja hér nokkra daga. Bóndi, er búið hefir um fjörutíu ára skeið urn 50 milur hér austur af bænum, og byrjaði hveitislátt sinn núna eftir helgina, skýrir blaðinu Free Pregs frá því í síma, að uppskeru útlit hjá sér sé nú hið bezta er hann hafl átt að fagna öll sín búskaparár. Á stöku stað mun frost hafa gert nokkurn skaða á ökrum og í görðum bænda hér í fylkinu, en sem betur fer mun þetta vera óvíða og nú er veðurlag aftur að hlýna og vonast er eftir að ihveitisláttur í Manitoba geti orðið almennur í síðustu viku þessa mánaðar. Rúg- ur er þegar farinn að koma á markaðinn. Dr. C. B. Gohdes, prófessor við Capital University í Columbus, Ohio, er staddur hér í borg þessa daga. Lúterskir söfnuðir borgar- innar ’hafa ákveðið að koma sam- an í Fyrstu lú^ersku kirkju á föstu- dags-kvöldið, 22. þ. m., til að hlýða á fyrirlestur, er prófessorinn flyt- ur um efnið: “How to transmit Lutheran truth to the coming gen- eration". Allir eru boðnir og vel- komnir og aðgangur ókeypis. Sam- koman byrjar kl. 8. Silfurbrúðkaup áttu þau Thord- ur Vatnsdal í Portland, Oregon, og kona hans, 29. júlí s.l. Að kveldi þess dags buðu þau Mr. og Mrs. L. Laxdal þeim til kveldverðar, og að honum loknum buðu Laxdalshjón- in gestum sínum að aka með sér í bifrefö og þáðu þau það. En ein- kennilegast þótti þeim, að ferðinni var undir eins stefnt heim á heim- ili þeirra sjálfra, og þegar þangað kom, var þar fyrir fjöldi manns, sem bauð húsbændur velkomna. >— Þetta voru vinir þeirra hjóna, sem eru margir, því þau eru bæði vel virt og vinsæl af öllum, sem þau þekkja. í þessu samsæti, eins og mörgum öðrum af slíku tægi, skemtu menn sér við söng, ræðu- Bygð íslendinga í Saskatchewan. (Islendingadagsrœða.) Eftir G. J. GUTTORMSSON. Eg heilsa þér á hátíð, unga bygð, Og heimboð þakka mörgum fögrum orðum, Sem rúmast ekki í rími? Mér er hrygð Að rýrð, sem er á sálar minnar borðum. En þú með kosti bezta bygðarlags Auk barna þinna mesta heimayndis, Ert hafin upp í fangi frægðardags, Sem fríðust kornstöng allra sveita bindis. Hér geymir frjómold -gullsins undramátt Og geislar þess af hverju axi stafa. Oss fræða þeir, sem fjarri standa hátt, Það finni hver, sem að eins nenaii’ að grafa. Svo rniklu lofi bar þig eitt sinn blað, Að borgað gætirðu’ ísland snautt og kalið Með arði sumars eins og meira en það, En eigi var þó Grænland með því talið. Og þennan hveitiaxa ólgusjó í anda og fjarlægð vil eg skoða glaður, Mig mundi sjálfsagt svima’ á honum—þó Eg sé að vísu góður fiskimaður. —í minni sýslu engan brestur auð, En akra vora ferst oss sízt að telja. Vér verðum þvi að biðja guð um brauð, Gegn borgun út í hönd oss það að selja. Eg ætla’ að þú sért íslenzkt höfuðból, Hver íslenzk sál sé hér á réttum vegi, Og þennan fríða flokk við glaða sól Er frami mér að sjá á þessum degi. En þrátt fyrir líf og yndi eitt er það, Sem ætlar mig sem þurran hálm að brenna: Mig langar hér svo sárt að setjast að, Er sé eg hópinn þessara friðu kvenna. Þær fréttir hafa héðan borist mér, Um hitt er minna vert, hver mér þær sagði: Að enginn verði ellidauður hér, Sem eigi virðist gott í fljótu bragði, Þvi háski fyrir fætur leggur net, Og fótmál eitt er milli vor og grafar, — En allrei fyrir elli þoka fet Má æska, sem af góðum kirtlum stafar. Og fyrir bóndans áhug, æskuþrek Og elju þróast sveit og líf tryggir, Og fyrir þeirri tign eg ofan tek, Sem tekur friði eyðiland og byggir. Að tigna prinsinn—það má gjarna þó Með því sé bóndinn heiðri sínum rændur, En meyjar ættu’ að setja silfurskó Á sig, er dansa þær við gilda bændur. Að kóngi’ er eigi kynlbót neinni þjóð, Þær kannast við það drotningarnar flestar. Þeir menn, sem eiga’ í æðum hreinna blóð, Það eru bændur, skáld og jafnvel prestar. » Að kóngsins tign sé ei fré. guði’, en gjörð Af grunnúð lýðsins, mpn og nærri sanni. Sú æðsta tign, sem til er hér á jörð, Er tign, sem veittist andans landnámsmanni. Eg finn mér skylt, að mæla’ á móti þvi Og með þeim orðum, sem eg tel að hrífi, Að bændur hér sig hafi ei á né í Og eigi að heilsa tómu þrælalífi. Ef sagt það væri satt um þetta land Og sönnun þess með engum brögðum hrakin, Þá mundi einhver sjást með sultarband Og sjálfsagt líka einhver vera nakin. Eg veit að hveiti brestur bóndann—þó Hann beri’ í sínar hlöður mestu kynstur, Því aðrir göt að neðan naga, i ró Og ná því, svo hans hluti verður minstur. Sé alment líkamsafl og sálarfjör, Má ugglaust trúa því að fáir svelti, Og það ber vott um meira’ en kotungs kjör, Að karlmenn taka’ að þykna undir belti. En þjóðarkjarninn eini, bræðraband, Og bilið styzt á milli vina’ og frænda, Og ættstofn sá, er lögum byggir land, í lengd og bráð á heima meðal bænda. Meí^urmul barna úti’ um völl og gólf Þá æðstu og mestu landskuld flestir gjalda. Að enginn bóndi eigi færri en tólf, Ef alt er talið, mér er nær að halda. Og ástalífið blómgast bezt, að von, 1 bygðum þar sem flest að óskum gengur, En meyjurn finst þó mest um bóndason, — Eg man það alt af síðan eg var drengur; Og bændadætur þóknast einkum þeim, Sem þrá að eiga siungt blóm að vini. Og sjálfur á eg út um víðan heim Víst eigi færri’ en þúsund tengdasyni. Og eflaust blómgast íslenzkt lif og mál í öllum bygðum jafnt, unz veröur þjóðin Hér vestra talin vera, hennar sál I vorum hópi, — það er mesti gróðinn. Og þeir, sem sitja nú við fróðleiks foss Hjá fjalli heima, sem er minnisvarði, Þá koma’ að nema norræn fræði’ af oss Og njóta styrks í vorum skólagarði. Öll framför taka skessuskrefin hér Og skjóta fljótt til baka hverjum vegi. Hvað framtíð geymir hugsjón hulið er, En hitt er víst, að framför stöðvast eigi. Eg sé hér efni’ í bezta biskupsstól Og biskup verður sá, er þykir mestur. Eg vendi hingað vestur, skrýddur kjól, Sem við á, þegar ég er orðinn prestur. En vertu framast skáldum heilagt hof Og hörgur, frjálsa bygð á þinni sléttu, Og færðu aldrei öðrum skáldum lof, Sem eigin skáldum þínum ber með réttu. í hverri bygð er gengið yfir gröf, Sem geymir spámann þann er var of nærri, En annar minni sæmdur gildi, gjöf, Og góður talinn, sé hann nógu fjarri. VTér slítum þessum fundi, förum senn Að fylla hug með gulli sólarlagsins, Og fyr en kveð eg glaða glæsimenn Eg greiði konum þökk fyrir yndi dagsins. Með myndir þeirra margra burt eg fer, Eg minnist lengi þeirra heilladísa. Að geta ekki haft þær heim með mér Er hrygðarefni, sem eg má ei lýsa. Svo hrifin eg af öllu verð og er Og að því finst svo mikillega sópa, Að annan fótinn hafa vil eg hér, En hinn á Bifröst norðr’í Manitóba. En þrátt fyrir alt í þetta sinn eg fer, Og þar með kveð eg snildarfljóð og drengi. Og þeim sé einkar vel, sem veittu mér! Eg veit eg man og þakka boðið lengi. hald og gleðskap frarn eftir kveld- inu. En áður en gestirnir fóru, afhentu þeir Mr. og Mrs. Vatns- dal borðbúnað úr silfri til minn- ingar um heiðursdag þeirra og til minningar, sögðu gestirnir, um gestrisni og höfðingsskap, sem þeir hefðu notiö á hinu prýðilega heimili Vatnsdalshjónanna í Port* land. Frá íslamdi. Ragnar Ásgeirsson, forstj. Gróðr- arstöðvarinnar, hefir tvísinnis í sumar sent ýmsurn sjúklingum líkn- arblóm heim á sjúkrabeðinn, úr stöðinni. i Er þetta hugulsemi, sem vert er að minnast, því fátt þykir sjúklingum vænna um, en að fá blóm að sæng sinni, hvort sem þau korna frá skyldum eða vandalaus- um.—Mbl. Vélbáturinn Haraldu.r frá Rvík kom inn til Sigluf jarðar í gær (iy. júlí) með 350 tunnur.af síld; Sval- an frá Bolungarvík kom með 200 tn.; Nanna og Skjaldbreið með svipaðan afla.—Á Vestfjörðum er engin síldveiði enn þá. Þar er alt af stormur og því ekki hægt að stunda veiðar. Brezkur botnvörpungur var ný- lega að veiðum í landhelgi fyrir Vestf jörðurn. Kom að honunx varð- báturinn Enok og réðu þrír menn til uppgöngu og kröfðust þess, að skipinu yrði haldið til hafnar. En skipverjar höfðu það að engu og héldu til hafs með mennina. Nokkru síðar komu þeir til Hest- eyrar og vildu skjóta mönnunum á land, en stýrimaður Eir. Kristó- fersson kvaðst ekki fara óbundinn í land. Hélt þá skipið út með þá og má ætla, að þeir verði fluttir til Englands. Leifur Eiríksson heitir lítill vél- bátur, sem.ningað er kominn og er á leið til Vesturheims frá Dan- mörku. Ráða Bandaríkjamenn fyr- ir honum og keyptu ihann .í Dan- mörku. Hann hét áður Shanghai og höfðu Danir siglt honum frá Kina til Danmerkur og varð sú för allfræg. Jarðarför Olafíu sál. Jóhanns- dóttur fór fram hér i Reykjavík laugardaginn 19. júlí og fylgdi henni rnargt fólk til grafar. í kirkjunni fluttu þeir ræður séra Bjarni Jónsson og cand. theol S. Á. Gíslason, en í , kirkjugarðinum töluðu Ellingsgaard trúboði frá Noregi, frú Guðrún Lárusdóttir, séra Árni Sigurðsson og Jón prent- ari Helgason, ritstj. Heimilisblaðs- ins.—Vísir. kjósendum þar eystra. Segir hann grasibrest alltilfinnanlegan, eink- um austan Mýrdalssands og verst í Skaftártungu. Eru tún þar víða mjög kalin. í Mýrdal er grasvöxt- ur betri etg fara menn að byrja slátt þar. Heilsufar manna gott. Finnur Jón’sson frá Kjörseyri andaðist að heimili sínu 19. j>. m. 82. ára gamall, fæddur 18. maí 1842, að Stóru-Völlum í Rangár- vallasýlu, sonur Jóns prests Torfa- sonar og Oddnýjar Ingvarsdóttur. Hann var kvæntur Jóhönnu Matt- híasdóttur Sívertsen, óðatebónda á Kjörseyri. Byrjuðu þau búskap á Kjörseyri 1869 og bjuggu þar rúm 40 ár. Gerði Finnur þar all- miklar jarðaibætur; var 26 ár ihrqppstjóri, og tók þátt í öllum almennum héraðsmálum meira og Eiðaskóli. Annað kenn^i'aem-1 minna, og kom alstaðar fram sem bættið þar er laust og er umsókn- j stakt ljúfmenni, síglaður og arfrestur til áútsloka. Launin eru j skemtandi öllum sem til ihans samkvæmt 26, gr. launalaganna j heyi'ðu. Tryiggfaistur vinur og góð- frá 1919, og húsnæði eftir því,! gerðasamur, jafnvel fremur en isem húsrúm iskólans leyfii’. efni leyfðu. f , . , Ken’slugreinar kennara þessa A semni arum lagði ha'nn fyrir verða sennilega náttúrufræði og; sig sagnaritun, og mun mikill náttúrusaga, landafræði, félags*- fróðleikur finnast í bókum og fræði, danska og söngur. j bréfum hans. Síðustu árin hafa ------ j þáu hjónin dvalið á vegum tengda- Siglufirði 23. júlí. lsonar Guðm. G. Bárðar- Stormasamt ihefir verið útifyrir sonar a ®’ og ^ar el na kona síðasta sólarhringinn og tiltölu- inns. 1 ' a 1 j,. , • 1 . » ,, . , ., reynslu að baki, þar a meðal að lega fa skip þvi farið ut. Afli hja , , .’. ' , , , * , . . t. « vera morg ar blind a besta aldrl þeim sem xnn ihafa komið heflr; < verið Mtill. en heflr nu haft *** 1 morg ár- * ________ j Munu allir, Isem þektu þau hjón, j telja hana samboðið kvennval öðr- Úr ferðalagi um Vestur-iSkafta- um eins manni og Finnur var. Að feljssýtslq kom Jón Kjartansson j öðru leyti má vísa til æfiminning- alþingismaður í fyrrakvöld. Hefin ar Finns í 2. áng. óðins, ibls. 96. hann verið að halda leiðarþing með 23. júlí. 1924. G. G,

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.