Lögberg - 26.02.1925, Blaðsíða 2

Bks. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN
26. FEBRÚAR 1&26.
Hún þjáðist í sjö ár.
En Dodd’s Kidney Pills
lækmiðu hana alveg.
Mrs. Nellie Bagan fékk enga bót
á sjúkrahúsinu, en Dodd’s Kidney
Pills; komu henni til fullrar
heilsu.
Gilbert Plains, ,Man, 23. febr.
(einkafregn).
“Eg hefi notað Dodd’s Kidney
Pills öðruhvoru og ihafa iþær
reynst mér öllu betri við nýrna-
sjúkdómi mínum. Eg var veik í 7
ár og lá alllengi á sj krahúsi, án
þess að batna nokkuð. En eftir að
eg fór að nota Dodd’s Kidney Pills,
skifti fljótt um. Vildi eg ráðleggja
konum, er líkt stendur á fyrir, að
nota Dodd’s Kidney Pills.” Þann.
ig kemst Mrs. N. Bagan að orði,
velmetin kona hér á staðnum.
Dodd’s Kidney Pills, ættu að
vera á hverju einasta heimili.
Þegar þér finnið til slappleika
eða þreytu, þé stafar það oftast
frá nýrunum. '
Þegar nýrun lokast upp, geta
þau ekki hreinsað blóðið, sem
skyldi, en elíkt hefir í för með sér
margskonar veiklun og illa líðan.
Reynið Dodd’s Ki<fney Rfills tog
dæmið um þær af Iþekkingu.
Verzlunin 1924.
Árið 1924 hefir verið hagstætt
verslunarár, og mun Jþe&s lengi
verða mint í sögu þjóðarinnar,
sem eins hinis mesta afla- og við-
reisnarárs, er yfir hana heflr
runnið.
Eftirköat stríðsáranna hertu
stöðugt tökin, alt fram á þetta ár.
Mun mörgum jþá hafa fundist full-
erfitt updráttar, o-g litið hálfgerð-
um örvæntingaraugum fram I
tímann. Gildi peninganna var þá
stórfallið og landið og einstak-
lingar I Btórskuldum. Þá kom
blessaður þorsJkurinn i mikilli
mergð að landi, gjörbreytti fjár-
hagnum og gaf vonir og hug til
atfhafna.
Fer hér á eftir lauslegt jrfirlit
yfir ýmislegt, er verslunina snert
ir á árinu.
Þingið 1924.
má segja að hafi verið ibetur skip-
að, hvað snertir frjálsa verslun,
en undanfarandi þing, þó það,
vegna erfiðra fjárhagsástæðna
landsins yrði að gjöra að nokkru
leyti ráðstafanir, sem miðuðu að
því, að íþyngja versluninni.
Þingið var meðmælt því, að
beitt yrði heimildarlögunum frá
8. marz 1920, um bann gegn inn-
flutningi á ýmsum Vörum, og hef-
ir stjórnin framfylgt lögunum eins
og kunnugt er með nokkrum und-
anþágum. Þá ákvað og þingið 25%
hækkun á öllum tollum, nema
vörutolli af kornvörum, með til-
liti til lággengisins. Einnig var
lagður á ýmsar vörur 20% verð-
tollur (miðað við innkaupsverð).
Um þimgtímann komst á samn.
ingur við norsku stjórnina um
tolllækíkun á íslensku kjöti, er nam
hér um bil 25 aur. á kílógr., gegn
nokkrum íviljiunum frá íslend-
inga hálfu á fiskiveiðalöggjöfinni
frá 19. júraí 1922.
Á meðal gjörða þingsins, er
snerta verslunina, má telja, að
lögð var niður einkasala ríkisins
á vogum og mælitækjum, er stað-
ið hafði um 5 ára skeið. Þá má
einnig geta þess, að á þessu þingl
voru sett lög um nauðasamninga
í skuldamálum, og skipuð þriggja
manna nefnd til þess að hafa á
hendi gengisskráning og eftirlit
með gjaldeyrisversuninni.
Að lokum má geta þesa, að þetta
þing ákvað með lögum, að notuð
yrði í landinu aðeins ein tegund
sauðfjárbaðlyfs, sem löggilt yrði
til þess af atvinnumálaráðuneyt-
inu, með ráði dýralæknis, jafn-
framt því, sem ráðuneytinu var
falið að sjá um, að búnar yrðu til
nægar birgðir af slíku ibaðlyfi.
Þessari ráðstöfun mun stjórnin
hafa framfylgt, og Wlaut Lands-
verslunin einkasöluréttinn.
1924 £ I ). kr. Sv. kr. N. kr, %
1. Jan. 30,00 124,94 186,92 103,76 7,08
1. Febr. 32,60 128,96 204,43 105,75 7,81
1. Mars 33,46 123,00 207,41 106,99 7,96
1. Apríl 33,00 124,31 207,08 105,66 7,85
1. Maí 32,50 126,25 199,06 104,23 7,57
1. Júní 32,30 126,27 199,13 102,78 7,51
1. , Júlí 32,00 118,52 196,74 99,79 7,41
1. Ágúst 31,85 116,84 192,96 98,14 7,26
1. Sept. 31,25 114,47 185,04 96,38 6,97
1. Okt. 29,66 116,05 177,44 95,16 6,68
1. Nóv. 28,85 110,75 170,00 91,59 6,40
1. Des. 28,20 106,90 164,36 90,33 6,11
31. Des. 28,00 104,63 159,57 89,51 5,92
Hi ímark.
12. Mars 33,95 212,54 8,14
12. Maí 126,96
24. Jan. 110,61
L á gm a rk.
22. Des 28,00
23. Des. 104,28
29. Des. 160,53
24. Des. 89,68
31. Des. 6,92
LÆKNAR.
MÝKIR
VER GERLUM.
Við meiðslum
' og hörundskiúlla
Útlánsvextir ibankanna hækkuðu
15. febr. úr 7% upp í 8%. Á sama
tíma hækkuðu innlánsvextir úr
\y2% upp í 5°/0, og hafa haldist
þannig síðan.
Samgöngur.
Þrjú gufuskipafélög hafa hald- j
ið uppi reglu’bundnum ferðum, líkt j
höfn á d. kr. 1,55 pr. kg., en eru
nú iskráðar kr. 3,15.
Æðardúnn hefir einnig hækkað
töluvert á árinu: úr kr. 45,00 í kr.
60,00 í Khöfn; hefir Iþó salan á
árinu verið fremur dræm.
Útflutningur á innl. afurðum.
Samkvæmt bráðabirgðartalningu
og síðastl. ár, að undanskildu þvl, I Hagsfofunnar, til 1. des, hefir út-
að Bergenska félagið ihefir á j flutningurinn numið nálega 73
þessu ári haft tvö skip í förum, og milj. kr. og er þá útflutningurinn
hefir annað þeirra farið hraðferð- I í desember ótalinn.
ir hálfs mánaðarlega á milli
Rekjavíkur og Bergen.
sölu á steinolíu og tóbaki með
óbreyttu fyrirkomulagi, og bættist
henni sVo á árinu salan á baðlyfi,
eins og áður er getið.
Samningi þeim, er gerður var
fyrir rúmlega tveim árum, við
breska steinolíufélagið, um einka.
sölu á steinolíu til landsims, ihefir
nú verið sagt upp, með árs fyrir-
vara.
Sjávarafurðir.
lEins og áður hefir verið á vik-
ið, hefir þetta ár verið sérstaklega
gott afla-ár, og fór -saman eftir-
spurn og hækkandi verð á árinu.
Við byrjun ársins mun láta nærri
að verð á stórfiski muni hafa ver-
ið hér innanlands kr. 145,00 pr.
skpd., en nú í lok ársins alt að kr.
226,00.
Við byrjun ársins voru fisk-
birgðirnar áætlaðar um 12 þús.
skpd., miðað við verkaðan fisk, og j
er áætlað að fiskafli landsiras neml j
um 294 þús. skpd. Á árinu gengu i
til veiða 28 fsl. togarar, auk þess
bættust fjórir við seint á árinu. j
Afla togaranna má nokkuð miða j
við lifrarfatatölu, er. þeir hafa
lagt á land, sem var um 43,500 föt.
Andvirði ísfiskjar togaranna
mun vera orðið um áramótin um
115 þúsund pund sterlirag (brúttó
sala).
Síldveiðarnar gengu treglega &
árirau vegna ógæfta. Er talið að
íslendingar hafi sattað 102,330 tn.
Kryddað 22,224 tn. og brætt 73,
360. mál.
Allflestir höfðu selt síldina fvr-
irfram, er reyndist óheppilegt
vegna þess að verðið hækk-
aði hröðum fetum, eftir því sem á
leið síldveiðatímann. En þeir fáu
sem eigi seldu fyr en að lokinni
vertíð, náðu góðum hagnaði.
í Kaupmannahöfn var ísl. síld
ihæst skráð á kr. 85,00 pr. tn. (cif.
sv. höfn).
Lýsisverð hefir verið fremurj
Innflutningur á erl. vörum.
Um verðmæti þeirra á árinu er
því miður ekkert hægt að segja,
vegna vantandi innflutnings-
skýrslna. En til hliðsjónar má geta
þess, að innflutningurinn árið
1922 nam um 52 mi'lj. kr. og vissa
er fengin fyrir því, að innflutning-
| urinn 1923 var töluvert minni.
Mikil verðhækkun hefir átt sér
stað á þessu ári, sérstaklega á
ýmsum neysluvörum, eins og eft-
irfarandi tafla um stórsöluverð í
Hhöfn (í dönskum kr.) gefur hug-
mynd um:
Þótt verð á1 erlendum vörum sé
hátt, og ekki útlit fyrir að það
falli um sinn, er ýmislegt, sem
bendir tii þes, að íslensk verslun
hafi á þessu ári komist yfir verstu
erfiðleikana, og að nú liggi ibetri
verslunartímar fram undan. Sú
von byggist mikið á viðreisn sjáv.
ar útvegsins, og bættum markaðs-
aðstöðum erlendis. En sérstaklega
á því, að nú fjölgar óðum tals-
mönnum frjálsrar verslunar,
og tíminn og reynslan sýnir æ bet-
ur og betur gallan á verslunar.
rekstri ríkisiras og samvinnufélag-
anna svo kölluðu.
Skilyrðin fyrir því að verslunin
sé góð og þjóðinni til sem mests
gagns og sóma, eru meðal annar
þau:
Að verslunin sé frjáls og öll í
höndum verslunarstéttarinnar.
Að í verslunarstéttina veljist
sem mentaðastir og vandaðastir
menn, og að þeim sé eigi gjört ó-
kleyt að afla «ér nauðsynlegs
1. ^jan. 1. júlí 31. des.
Rúgmjöl pr. kg. 0,23 y2 0)25 y2 0,40)4
Amerlkubv. 0,42 0,46 0,62
Hrísgrjón — — 0,42)4 0,44 0,49
Hafragrjón 0,43 0,44 0,51
Kaffi 1,46)4 2,11. 2,86
Högg.sykur — i—• 0,89 0,82 0,68
Vísitala Hagstofunnar var nú í
októlberbyrjun 317, en 268 á sama
tíma í fyrra.
Kaupgjald.
Dýrtíðaruppbót opiraberra starfs
rekstursfjár, og
Að verslunin sé þeim lögum háð
sem tök eru á að framfylgja og
|vernda.
Frá þjóðfélagsiras sjónarmiði á
manna var í ár 92% en hækkar nú það að vera markmiðið, að versl-
um áramót í 78%. Sömuleiðis hef-
ir kaupgjald verkamanna töluvert
hæikkað á árinu. Verkföll hafa
engin orðið, sem teljandi eru.
Ný iðnaðarfyrirtæki.
unararðurinn lendi sem mestur í
landinu, að útlendu vörurnar séu
sem haganlegaist innkeyptar, og
íslensku vörurnar séu gerðar sem
eigulegastar og verðmestar, áður
Á árinu hefir tekið til starfa en þær séu seldar á þeim stöðum,
smjörlíkisgerð á Akureyri, mjólk- j þar sem þær eru best borgaðar.
urniðursuða í Borgarfirði, kaffi- Þetta er hlutverk verslunarstétt-
bætisgerð og baðlyfsiblöndun í arinnar, og til þessi er henni trú-
Reykjavík, og ólíufatagerð í Súg- j andi, ef hún fær að njóta sín á
andafirði. og mun horfa vel fyrir! komandi árum.
flestum eða öllum þessum fyrir.
tækjum. /
Landsverslunin
stöðugt á árinu, og noikkuð hærra j hefir á árinu ihaldið áfram einka- j
en síðastl. ár. En verð á því er | —
Á gamlársdag 1924.
Garðar Gíslason.
Morgunibl. 4. jan.
mjög mismunandi eftir tegundum.
iSundmagar hafa selst fremur
dræmt, en með líku verði og síð-
astliðið ár.
Landafurðir.
Vegna óhagstæðrar veðráttu á
Norður- og Austurlandi var fjár-
slátrun með meira móti. Kjötút.
flutningur talinn ' í nóvemberlok
22246 tn., og er þá þessa mánaðar-
útfiutningur ótalinn.
Verð á saltkjöti var við ársbyrj-
un um d. kr. 155,00 pr. tunnu I
Khöfn, en mun nú vera þar um
185,00 pr. tn.
Af fersku kjöti voru fluttir út
i haust 2216 skrokkar til Skotlands
með góðum árangri, og 2 skips-
farmar af lifandi fé, 3808 talsins
til Englands.
Fiskveiðar.^
við Nova Scotia strendur.
Major Hugh A. Green frá Lund-
únum, hefir verið staddur í Aust-
ur Canada undanfarandi í þeim
tilgangi, að rannsaka skilyrðin
fyrir aukinni fiskiverslun milli
Nova Scotia og Englands. Telur
hann enska útgerðarmenn
fúsa til að leggja fram þrjár milj-
ónir dala til að koma upp fiski-
markaðsbyggingum og vöruhúsum
í Halifax, svo fremi að sambands-
stjórnin vilji breyta þannig skip-
um verslunarflotans, að þau full-
nægi nútíðar kröfum, hafi nægi-
Ieg kælirúm og þar fram eftir göt.
unum. Ennfremuí telur Mr. Green
það óumflýjanlegt, að stjórnin
Étflutningur hrossa var varlbejtj s4r fyrjr ]æ,kkun flutnings-
Meðan á stríðinu stóð, hafði Mr.
Green á bendi innkaup á frosnum
fiski, handa canadiska hemum og
keypti einnig- mikið af fiski héð-
an, fyrir hermálaráðuneytið
Ibreska.
“Eins og nú standa sakir,” sagði
Mr. Green, er bestur markaður a
Bretlandi fyrir fersikan fisk. Er
því um að gera, að geta flutt afl-
vera ann héðan ófrosinn, geymdan í
tempruðum kælirúmum, sem að-
eins ikoma í veg fyrir að í hann
slái á leiðinni.”
Peningaverslun.in.
IMeð batnandi fjáhagsástæðum
bankanna og ýmsra framleiðenda
hefir peningaverslunin á þessu
ári tekið mjög miklum framförum.
'Síðan gjaldeyrisnefndin tók til
starfa hefir gengisskráning farið
reglulega fram og erlend mynt
fengist viðstöðulaust keypt.
Á genginu hafa verið miklar
sveiflur á árinu, eins og eftirfylgj-
andi tafla gefur ihugmynd um:
töluvert minni en árið áður. Þá er
talið að flutt ihafi verið út 3865
hross, en í ár 2374. Sömuleiðis fór
verð útflutningshrossa töluvert
lækkandi á árinu. En þó álitið, að
meðalverð hafi verið kr. 250 fyrir
hvert hross komið á skip.
Á síðastliðnum tveimur árum
hefir lítið eða ekkert selst af ísl.
ull til Ameríku, þar sem þó áður
var bestur markaður fyrir hana.
Stafar það af gífurlega hækkuð
um innflutningstolli, sem þar var ékki um annað að ræða, en að leita
n 11 r n Hví aB Þ:iíLst af
|J I | L Ib synleg-ur. |>vl Dr.
. " || blaetandl og bðlg-
I I Lla U mm ryillnlæí?
UppekurCur ónauC-
Chanwa Ointment hjálpar þér atrax.
10 cent hylklC hjá lyfsölum eCa frfi
ICdttMuison, Batea & Co., Ijmltert,
Toronto. Reynsluskerfur sendur 6-
ef nafn þenaa b)aC« er tlltea
■ w i oeat frtmerlt'
lagður á hana í febrúar 1923
(nokkrum dögum eftir að stein-
olíueinkasalan gekk hér í gildi).
Hefir tollurinn þar numið frá kr. 4
til 5,50 á hvert kílógramm (eftir
dollars genginu).
Vegna ullarþurðar á heimsmark-
aðinum hefir ,þó verðið hækkað að
stórum mun á árinu; mun láta
nærri, að bækkunin hafi numið kr.
2,00 pr. kg. Um fyrri áramót seld-
ist fyrsta flokks vorull fyrir rúm-
ar kr. 3.00 daraskar, en nú rúmar
kr. 5.00 í Khöfn. Haustull hefir
hækkað eftir líkum hlutföllum.
Gæruverð má telja að hafi tvö-
faldast á árinu. Við síðastliðið ný-
ár seldust gærur í Kaupmanna-
gjalda á fiskiafurðum.
Mr. Green átti tal við Armstrong
yfirráðgjafa Nova Scotia fylkis,
um mál þetta og ýmsa fleiri leið-
andi menn í Halifax. Hélt hann
því næst til Ottawa, til þess að
leita hófanna hjá sambandsstjórn-
inni. Kvað hann fiskiveiðar Eng-
lendinga, hafa minkað stórum hln
síðari árin og það svo mjög, að ti]
stórra vandræða horfði. Væri þvi
að nýjum miðum, er fullnægt gætu
þörfinni.
“Vilji sambandsstjórnin breyta
svo skipum þeim, er hún heflr
umráð yfir, að þau geti nær sem
vera vill flutt fisk í kælirúmum,”
sagði Mr. Green, “þá er það eng-
um efa undirorpið, að enskir fé-
sýslumenn munu, þess aibúnir, að
leggja fram fé, til að reka fiski-
veiðar í stórum stíl, á Nova Scotia
miðufn, sem að öllu samanlögðu
munu mega teljast með þeim allra
bestu \ heimi. Fáji erindi iritt
“Enska þjóðin þarf meiri fisik,
— margfalt meiri fisk,” bætti Mr.
Green við. “Bestu fiskimið Eng-
lendinga, hafa farið forgörðum,
sökum breytingar þeirrar, er golf-
straumurinn Ihefir tekið hin isíð-
ari árin. Á Englandi er að finna
næsta víðáttumikinn markað, fyr-
ir hinar svonefndu lélegri fiski-
tegundir, sem við strendur Can-
ada veiðast og lítt eru seljanlegar
þar ef þá ekki óseljanlegar með
öllu.”
Major Green kvaðst einnig hafa
' byggju, að koma upp ísihúsum í
Halifax, er keyptu og frystu kjöt
og sendu það síðan til Englands.
Eftirspurn eftir slíkri vöru, væri
þar því nær óþrjótandi, eins og
sakir stæðu.
Fari svo, sem líkur eru til, að
þessi nýju stórfyrirtæki komist á
fót í Nova Scotia mundi skapast
þar við geysimikil atvinna, sem
eigi aðeins yrði hlutaðeigandi
fylki til blessunar, heldur og jafn-
framt allri hinni canadisku þjóð
í heild ‘sinni líka.
Dagbók afIakkaraDs.,,
Á mánudagsmorgun um kl. 9. f.
h. kom eg til Exeter, þar sem
góðar undirtektir í Ottawa, mun Sveinn bróðir minn og hana fjöl-
eg hverfa heim hið bráðasta og skylda býr á 34 ekrum af orange
gera ráðstafanir til að hrindajog rúsínu landi og Pálína dóttir
máli þessu í framkvaemd. I mín og Egill maður hennar og’
Copenhagen
Vér ábyrgj
umst það að
vera algjörlegi
hreint, og
bezta tóbak
heimi.
c?pínhagen ^
■ snuff
Ljúffengt og
endingar gott,
af því það er
[ búið til úr safa-
miklu en milun
tóbakslaufi.
MUNNTOBAK
börn þeirra lifa og reka matvöru-1
verslun, þar var alt í besta lagi
bæði hvað hei'lsufar, uppskeru og
atvinnurekstur áhrærði, verðlag á
aldinum var að mun hærra en ár-
ið á undan, og uppskera mikil af
öllum aldinategundum. Regn hafði
komið þar og grasið, sem sumar-
ihitinn 'og þurkarnir skræla, var nú
byrjað að pretta að nýju og Sierra
fjallahlíðarnar, sem liggja þar
fyrir ofan voru orðnar fagur-
grænar að nýju. Allir voru þar í
mesta anraríki að tína ávexti af
trjánum og flytja þá að húsunum
sem verka þá, þvo og setja þá í
kassa til að flytja þá á markaðinn
út um víðan heim. Veðrið var hið
iradælasta, ipátulega ihlýtt sólskin
á daginn og ákjósanlega svalt á
næturnar til að sofa vært og ró-
lega. Ef eg væri ekki hálfjhrædd-
ur um að eg með því að 'segja svo,
kynni að fara með guðlast, þá
mundi eg segja að eg kærði ekkert
um neina aðra paradís lifandi eða
dauður heldur en flatlendið með
fram iSöerra Nevadafljöll'unum,
þar sem aldinin vaxa svo vel, og
þar sem veðrið er ®vo biítt, ef
heilsan væri óendanleg, gráðugir
landeigendur væru þaðan burt
numdir, og allir, sem þar byggju
hættu að drýgja syndir, enn lifðu
þar í “einingu andaras og bandi
fiðariras.” Þið prestar megið ekki
verða voradir, eg segi þetta ekki,
en mundi segja það, ef eg þyrði
trúarbragðanna og ýkkar vegna.
Eftir þriggja daga dvöl í Exeter
hélt eg á stað í síðasta áfanga ferð
arinnar, hingað til Lois Angeles,
þar sem konan mín og 2 börn
okkar hafa iheimili, það er aðeins
225 mílur í há suður yfir fjöllin
sem næst eru Kyrraihafinu. Alt
var hér raokkuð líkt eins og þá eg
fór héðan i næistl. ágústmánuði,
nema það sem mér var altaf mest
umhugsunarefni í burtverunni,
heilsufar konunnar minnar, það
var ekki betra en þegar eg fór, en
heldur hitt, mér er það, eiras og
geta má nærri stórt áhyggjuefni
dag hvern, en um það vil eg'ekkl
eyða mörgum orðum opinberlega
Nánustu vinir okkar vita hvað þvl
líður af “privat” bréfum frá okk-
ur og eg læt það nægja. í Iburt-
veru minni voru hér hjá hennf
auk barnanna okkar, Þorbjörg
! Guttormsdóttir frændkona hennar
! og maður hennar Erlendur Jóns-
j son trésmiður ættaður af suður
j fsl. nálægt Reykjavík. Þesei góðu
: hjón hafa reynst okkur við veru
j sína sér,'eins og bestu systkyni á
i allan hátt, og vera þeirra hér hefir
orðið okkur, undir okkar kring.
umstæðum, eins og bjartur sólar-
geisli af guði sendur, og við ósk-
um og vonum, að þeim launist góð-
semi sú og hjálp, sem þau hafa
látið okkur í té með hérveru sinni.
á hVern þann hátt, sem þeim
hentar Ibest, og á hverjum þeirn
tíma, sem þau þarfnast mest. í
þessu sambandi get eg ekki stilt
mig um að mælast til við vini okk_
| ar f jær og nær, að senda Mrs.
I Thiorwald'son línur sem oftast, þö
ekki sé nema bréfspjald, það virð-
ist vera hennar mesta jafnvel eina
ánægja að fá sem oftast línur frá
vinum sínum, sem flestir eru nú
í fjarlægð, en þó mér þyki fyrir,
að þurfa að segja svo “upphátt”
þá furðar mig hvað sjaldan jafn-
vel sumt af okkar nánustu vin-
um og vandafólki dettur í hug að
gjöra þetta, en orsökin er auðséð
menn álíta að hér sé um sjúkling
að ræða, sem ekki notist að fá lín.
ur 'sendar sér, en þetta
er ekki svo, hún er enn ekki meiri
sjúlkingur, en svo að hún les tals-
vert, bæði í bókum og blöðum, og
umfram alt, það sem ihún fær
skrifað frá vinum sínum fjær og
nær. Auðvitað má enginn búast
við að fá bréf frá benni, því ‘hún
er ekki fær um að 'skrifa, en við
hin í fjölskyldunni vilj'um undir-
gangast að bæta það upp að
minsta kosti á parti. Börnin okk-
ar vinna bér bæði fyrir bæinn,
hann er lögreglumaður, einn af
156 nýjum, sem bætt var við lög-
regluliðið um jólaleytið en stúlk-
an, isem er hjúkrunarkona, vinnur
við að líta eftir hjálparþurfa
sjúklingum út um bæinn og við
ýms önnur störf, sem sjúkrahús-
um borgarinnar viðkemur. Það er
ekki frítt við að eg isé álítið upp
með mér af að foörnin mín hafa
bæði svona lagað verk að inna af
hendi, fremur en að þurfa að
krafla fyrir sér öðruvísi, eins og
flestir þurfa að gjöra, munurinn
er sá að á þennan hátt vinna þau
að velferð annara um leið og þau
viníia sjálfum «ér gagn, en það er
meira en hægt er að segja um
fjöilda fólks, sem annað ihefst að,
og sem er í mörgum tilfellum ekki
aðeins stór.eigingjarnt, heldur
líka oft óþarft og í mörgum tilfell-
um ilt. Um mig sjálfan er lítið
hægt að segja, sem í frásögur er
færaradi. Ef til vill líkist ag belst
sumum af þessum “1 dollar a
year” mönnum, sem okkur var
sagt um á stríðsárunum. Sumir
þeirra voru óefað ágætis menn,
sem án efa áttu 'skilið að fá “1
dollar a year” fyrir istarf sitt, en
mig grunar, að aðrir þeirra hafl
ef til vill verið þjófar og bófar, og
Ihafi því aukið Við kaup sitt á
“kóngsiras” kostnað talsvert meira
en manni getur orðið ljóst ,en bvar
eg kem í þennan “1 dollar a year”
klassa læt eg aðra ráða fram úr,
vii þó ekki fara fram hjá að segja
að mér líður vel eftir kringum-
stæðum, hefi nóg að starfa, nóg að
borða, hefi ágætt heimili, um-
gengst ágætt fólk í því besta
loftslagi, sem til er á þessu megin.
laradi og fæ í kaup $1,00 á ári svo
tíminn líður fljótt og eg er ánægð-
ur við alla menn, og þakklátur við
guð. Þetta er þá eradir á dagbók
flakkarans, hvað eg kann að ó-
náða Uögberg framvegis, er mér
nú hul|ð. S. Thorwaldson.
1.0. G. T.
Þrítugasta og níunda þing Stór-
stúkunnar í Manitofoa og Norð-
vesturlandsins var haldið hér í
borginni þann 16. og 17. febr.
Þingið var betur isótt, en oft hefir
átt sér stað, enda hefir Reglan tek-
ið talsverðum framförum á síðast.
liðnu ári og vissa fengin fyrir því
að hún taki stórkostlegum fram-
förum á komandi árum. Það sem
Reglan mun beita sér mest að i
framtíðinni er það, að fá sem flest
fólk til að ganga í bana, koma
mönnum í ski'lning um að það sæmi
ekki verum sem skapaðar eru í
Guðs mynd að neyta áfengis.
Að einmitt þetta muni köma því
til leiðar, Að áfengissala, sem
fram að þessum tíma hefir verið
gTÓðavegur hvað peninga snertir,
verði tap þeirra, er þann atvinnu-
veg stunda.
Að koma áfengissölunni úr
höndum sttjórnarinnar, því vé? á-
lítum að það sæmi ekki stjórn
nokkurs siðaðs lands að selja sín.
um eigin iþegnum, vöru fyrir ærna
peninga, Vöru sem er einkis virði E>f
sem fæða eða klæði. En vöru, sem
er til niðurdreps fyrir foæði sál og
líkama.
Samþykt var að stofna sjóð með
sérstöku tillagi frá meðlimum
Reglunnar, sem aðeins brúkist
fyrir útbreiðslu reglunnar hér í
fylkinu.
lOg að fojóða alheimsstúku Good-
templara að halda þing sitt sér í
Winnipeg, sem fer fram á árinu
1927. í samlbandi við þetta síðasta
mætti geta þess að þegar þetta
'birtist í ensku hlöðunum hér i
bænum þá sendir verzlunarfélag
þessa bæjar (The Winnipeg Board
of Trade) tilfooð til Stór-stúkunn-
ar um alla þá bjálp, sem það fé-
lag geti veitt til að koma því til
leiðar að alheimssitúkan komi með
þing sitt hingað.
The Wioo’peg’ ®öard' of Trade
er öflugasta framfarafélag þessa
bæjar með sjálfann bæjarstjórann
í broddi fylkingar, svo á þessu
getur almenningur séð hvort okk-
ar góða bindindisregla hefír ekki
glæsilega framtíð.
IMeð þetta fyrir augum viljum
vér mælast til við íslendinga hér
í fylkinu þar ’sem er nokkurt fjöl-
menni, að leita uppi öll sín Good-
templara plögg og ihafa það alt 1
röð og regflu, þegar umfooðsmaður
Stór.stúkunnar kemur að heim-
sækja ykkur, sem verður fyr eða
síðar á næstkomandi ári.
Sérstaklega viljum vér ibenda á
þessa staði: Selkirk, Gimli,
Hnausa, Árborg, Oak Point, Hay-
land, Baldur.
Á þessum stöðvum hafa verið
G. T. stúkur og vér álítum að
lifni ýmislegt fleira ef að stúkurn.
ar tækju til starfa aftur á þessum
stöðvum.
Þessir méðlimir voru' kosnir í
embætti Stór-túkunnar fyrir kom_
andi ár:
A. S. Bardal ;P. G. C. T.
S. Matthews; G. C. T.
Miisfsi I. Jóhann'esson G.V.T.
J. E. Marteinsson; G. Counc.
Mrs. Ásb. Eggertsson; G. Elector.
T. M. Elder; G. Sup. J. W.
G. F. Long; G. Sec.
W. R. Wood; G. Ast. Sec.
H. Gíslason; G. Treas.
G. Dann; G. Elect. Sup.
Johra Lucas; G. Mar.
Mrs. S. Sveinsson G. Dep. Mar.
Th. Tborarirason; G. Mess.
Jón Haldórssion; G. G.
E. Sigurðsison; G. Sent.
H. Skaftfeld; Dep. I. C. T.
I SMÍÐUM.
Við iberumst með árum, á örlaga
brautum,
ýfðum með sárum, og hrjáðir af
þrautum.
þótt einn verði nár, undir and-
streymis pressun,
hið argasta fár veitir margsinnis
blessun.
Því fleiri sem iholskeflur falla, og
stærri,
er frami því meiri, að vera þeim
hærri,
og fylgja æ toppunum, freyðandi,
veltandi,
er fórna að þér lopppunum norn-
irnar geltandi.
Svo hörfum ei aftur, þótt hiti se
steikjandi,
haföldur brattar og kömbunum
hreykjandi.
einurð ei sjatnar í erfiðu
sporunum,
eldur og vatn tekur gullið úr
Isoranum.
Við þurfum þess misjafna, með
hinu góða,
manndáð úr vesaldóm til þess að
isjóða;
Því svanna og guma í lífsgern-
ingahríðum,
Guð hefir suma svo lengi I
smíðum.
Gestur.
T a 1 s í m i ð
KOL
B62
COKE
V I D U R
Thos. Jackson &
TVÖ ÞÚSUND PUND AF ANÆGJU.
S o n s