Lögberg - 16.06.1927, Blaðsíða 4

Bls. 4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 16. JÍFNl 1927
eig
Gefið út hvern Fimtudag aí Tfce Col-
umbia Press Ltd., Cor. Sargent Ave. &
Toronto Str., Winnipeg, Man.
Tnlsimari N-6327 04 N-6328
Einar P. Jónsson, Editor
L t ’.nAaknft til blað*in«:
T^f COLUyB'/\ PHtSS, Ltd., Box 3171. Winnlpeg. ^»0-
Utanáakrift riutjóran*:
£0lT0B 10CBERC, Box 3171 Wlnnipag, N|an.
VerS $3.00 um árið. Borgist fyrirfram
r. .\ ~
The "L.ógberg” la prlnted and publlehed by
The Columblk Preee, Lámlted, in the Columhla
Buildlng, 886 Bargent Ave., Wlnnipng, Manltoba.

Skipbrot við Bracken-bjarg.
í síðasta tölublaði ‘ ‘ Heimskringlu ”, birtist
á ritstjórnarsíðu blaðsins, svona hér um bil
tveggja dálka langur greinarstúfur, er nefnist
á “Víð og dreif”, — eitt hið flysjungslegasta
samsull, er á prenti hefir birzt í báa herrans
tíð. Ritsmíð þessi á að vera, minsta kosti að
einhverju leyti, svar við grein vorri, “Öðruvísi
ástatt, ” er út kom í Lögbergi þann 2. þ.m., þar
sem vikið var með nokkrum orðum að ástæð-
unnj fyrir því, að eigi varð af samvinnu milli
liberala og hins svonefnda “progressive”
flokks við fvlkiskosningar þær, er nú fara í
hiönd.
Það getur engum þeim dulist, er með at-
hygli les, að Heimskringlu ritstjórinn, hefir
staddur verið í pólitiskum sjávarháska, er hann
ungaði út þessu nýstárlega blekfóstri. Enda
hefir, sem kunnugt er, verið næsta brimasamt
undir Bracken-björgum upp á síðkastið og lít-
ið um björgunarbáta. 1 þessari dómadags,
tveggja dálka lönguvitleysu, er ekki með rök-
um, hróflað við staf í hinni áminstu grein vorri,
heldur snúið út úr á tveim stöðum, og það á svo
strákslegan hátt, að ósamboðið er með öllu
jafn skvrum manni, sem ritstjóri Heims-'
kringlu er. Ritstjórinn gefur í skyn, að bráð-
ókunnugir menn myndu helzt ætla, að grein vor
væri ritin til “harmaléttis” framsóknarflokkn-
um í Manitoba-fylki, út af því að ekki skyldi
takast svipuð samvinna milli liberala og “pro-
gressive” flokksins, eins og átti sér stað við
sambandskosningamar í fyrra. Slíkan skiln-
ing hefði auðvitað enginn annar getað lagt í
ummæli vor, en einhver sá, er sjálfur var bráð-
ókunnugur gangi allra þjóðmála í landi hér, og
þá líklegast margra annara góðra mála yfirleitt.
Vér að eins skýrðum frá, blátt áfram og hlut-
drægnislaust, hvemig á því stæði, að ekki varð
sff kosninga-samvinnu að þessu sinni, milli
hinna tveggja fyrgreindu flokka. Ýmsir góð-
kunningjar vorir úr flokkunum báðum, virtust
eiga örðugt með að átta sig á, hvers vegna
kosninga samband að þessu sinni fór út um
þúfur. Þeirra vegna, og annara, er líkt kynnu
að líta á málin, var hin áminsta grein skrif-
uð. Engan mann, annan en ritstjóra Heims-
kringlu, höfum vér heyrt um það kvarta, að
. grein vor, sú er hér um ræðir, hefði ekki verið
nægilega ljós, — höfum enda fengið þakkir
\nða að, fyrir sanngirnismál það, er hún flutti.
Það er engu líkara, en að sumir menn hafi
einkaleyfi á miskilningi, og að þessu sinni að
minsta kosti, fyllir ritstjóri Heimskringlu þann*
flokk.
Eftir þessari síðustu Heimskringlu ritsmíð
að dæma, virðist ritstjóranum láta drjúgum
betur grautargerð, en rökstudd greinargerð
opinberra mála. Þar er öllu grautað saman, —
f.jasað í sömu andránni um Robert Forke, Mac-
kenzie King, H. A. Robson, Mr. Bracken,
Henry Bourassa, Sir Wilfrid heitinn Laurier,
hallæri, svartadauða, vindgárnr, blaðkrónur og
daggstafi, sem vafalaust er spluugurný stafa-
togund, og sennilega ætluð í einhverja Bracken-
ámnna, sem farin var að leka.
Heimskringlu ritstjórinn er auðsjáanlega
f.júkandi reiður, og íiefir þess vegna alt á horn-
um sér. Honum virðist vera sárilla við marga
menn, en þó einkum og sér í lagi þá, sem mæt-
astir eru og mest hafa unnið bændum og búa-
lýð í hag, svo sem Robert Forke, og aðra nýt-
ustu forvígismenn bændasamtakanna í Manito-
ba, er borið hafa hita og þunga landnámsár-
anna og greitt hinni ungu kynslóð veg. Eini
maðurinn, sem heyrst hefir að Heimskringlu-
ritstjóranum sé um þessar mundir fremur
meinlítið við, er sagður að vera herra Sigfús
Halldórs tfrá Höfnum^
Ritstjóri Heimskringlu, tjáir sig vera sann-
an og einlægan framsóknarmann, og að þess
vegna fylgi hann Mr. Bracken að málum. Hann
kveðst einnig vera góðvinur verkamanna og
vilja hag þeirra í öllu. Hið pólitíska tilfinn-
ingalíf ritstjórans, er vatfalaust auðugt. En
einhvern veginn virðist þó hafa slæðst inn í
það ónotálegt ósamræmi engu að síður.
Allir þeir, er eitthvað skilja í málefnunt verka-
manna, eru svarnir andstæðingar Bracken-
st.jórnarinnar. Má þar meðal annars tilnefna
þá verkamanna leiðtogana, J. Queen, W. Ivens,
S. J. Farmer og V. Anderson, er hver um sig
hafa íordæmt stjórnipa fyrir1 fjandsamlega
afstöðu til mála þeirra, er verkamenn bera
fyrir brjósti. Hefir Mr. Ivens hvað eftir ann-
að lýst yfir því, að þvínær öll mannúðar laga-
nvmæli, er innleidd hafi verið í fvlkinu, hinum
fátækari stéttum í hag, stafi frá tíð Norris-
stjórnarinnar og sé beinlínis bennar verk.
Þetta vita. allflestir menn og viðurkenna líka.
En ofraun hefir það þó sýnilega orðið ritstjóra
Heimskringlu. Hann tjáir sig í anda og sann-
leika einlægan vin verkalýðsins, en berst þó
um leið með hnúum og hnefum fyrir kosninga-
sigri þeirrar st.jórnar, er verkamennirnir sjálf-
ir telja lang fjandsamlegasta málstað þeirra,
af öllum stjórnum, er nokkru sinni hafa setið
að völdum í Manitoba - fylki. Afstaða, sem
þessi, virðist gersamlega ósamboðin hvaða
blaðamanni sem er, og ganga pólitísku óskírlifi
næst.
Af þessu, sem nú hefir sagt verið, er það
því í raun og veru ekkert nndarlegt, þótt
Heimskringlu ritst.jórinn hafi lent í hafvillur
og brotið skip sitt við Bracken-bjarg.
Mannúðarlöggjöf frjálslynda
flokksins.
Um þær mundir, er Norris-stjórnin kom til
valda, mátti svo að orði kveða, að samfélagsleg
mannúðarlöggjöf innan vébanda Manitoba-
f.vlkis, væri með öllu óþekt stærð. Höfðn lög-
gjaíar athafnir Mr. Roblins, flestar hverjar,
hnigið í aðra átt en þá, er til þess miðaði,' að
greiða götu lítilmagnans. En jafnskjótt ,og
frjálslyndi flokkurinn tók við völdum, inn-
leiddi hann hvert laganýmælið öðru merkara,
er að því laut, að trvggja framtíð ekkna og
munaðarleysingja og þeirra annara, er harðast
voru leiknir í baráttunni fvrir lífinu. Má þar
meðal annars tilnefna, mæðrastyrkslögin, lögin
um ekknastyrk, heraðsspitalalögin, og lögin um
hjúkrunarkvenna umdæmi í útkjálkabygðum, þar
sem örðugast var að leita læknis. öil hafa lög-
gjafarnýmæli þessi haft víðtæk áhrif, 0g orðið
fylkisbúum til hinnar mestu blessunar.
%
Hvernig hefir svo Bracken-stjórninni far-
ist úr hendi framkvæmd téðra laga? Þar hef-
ir alt verið a eina bokina lært. Andi laganna
verið lítilsvirtur með aumasta nánasarskap, er
hugsast getur í siðuðu þjóðfélagi, styrkurinn
svo skorinn við nögl, að lögin hafa hvergi
nærri komið að tilætluðum notum. •
Þá innleiddi Norris-stjórnin einnig lögin
um skaðabætur verkamanna, er slysum sæta
við vinnu sína, — lög er svo mikla athygli
vöktu um alt meginland Norður-Ameríku, að
eigi að eins stjórnir hinna fylkjanna canadisku,
tóku þau upp, heldur og mörg ríkin sunnan
landamæranna. Einnig samdi sú hin sama
stjórn og leiddi í gildi lögin um .sanngjörn
vinnulaun, og lágmarkslaunalögin.
Hver hefir verið afstaða Bracken-stjórnar-
innar, í sambandi við fyrgreinda mannúðar-
löggjöf? Spurningunni er fljótsvarað. Stjórn-
in hefir breytt skaðabótalögum verkamanna,
sem og ekknastyrkslögunum, í háðurn tilfellum
til hins verra.
Braeken-stjórnin komst til valda 1922, á
stefnuskrá, sem stolin var frá frjálslynda
flokknum. Mr. Bracken hét kjósendum fylkis-
ins því hátíðlega, að stjóm sín skyldi í öllum
skilningi verða framfara stjórn. Fólkið trúði
Mr. Bracken í það skiftið. En hvort það ber
sama traust til hans nú, eftir fimm ára slæp-
ingjaráðsmensku á þjó'ðarbúinu, getur sjálf-
sagt orðið nokkuð álitamál.
Það stendur öldungis á sama, hversu góður
tilgangur Mr. Brackens kann að hafa verið
1922. Stjórn hans hefir skift lit.um síðan.
Hún er ekki lengur stjórn fólksins, heldur ber
í þe.ss stað á sér flest einkenni auðvalds og yf-
ir-stétta dýrkunar.
Ekki er ýkja langt síðan, ef oss minnir rétt,
að ritstjóri Heimskringlu helti sér vfir Brack-
en-stjórnina fvrir trygð hennar við ölgerðar-
húsin, og gaf henni einn kinnhestinn öðrum
meiri, fyrir hina lítt afsakanlegu vanrækslu
hennar,.að því er viðkom framkvæmd vínsölu-
laganna. Nú er ekki vérið að ómaka sig til að
minnast á slíkar syndir framar. Og þó hefir
ekki verið, svo menn viti til, bætt fyrir eina ein-
ustu þeirra þann dag í dag.
Mr. Bracken er alt af að tapa, og hann hlýt-
ur að vita það sjálfur. Það sanna raddirnar
úr hinum ýmsu kjördæmum. En hann ber sig
karlmannlega, hefir ávalt einhverja afsökun á
takteinum, meðal annars þá, að hann sé við-
vaningur, sem hljóti að standa til bóta.
Vakið á verði.
Það fer ekki að verða langt til fylkiskosn-
inganna úr þessu, og þess vegna ríður lífið á,
að vel og dyggilega sé unnið fram til þess tíma,
er kjörstaðir lokast þann 28. þ.m. Verða því
allir þeir, er frjálslyndu stelfnunni unna, og
Uyggja vilja Manitoba fylki sanna fólksstjórn
næstkomandi fjögur til fimm árin, að vaka á
verði og vinna sýknt og heilagt þar til yfir
lýkur.
Fjórir Islendingar leita að þessu sinni kosn-
ingar, undir merkjum fr.jálslyndu stefnunnar,
sem sé þeir Walter J. Lindal í Winnipeg, Einar
S. Jónasson í Gimli kjördæmi, Skúli Sigfússon
í St. George og Dr. Stephansson í Pas kjör-
dæminu. Allir eru framhjóðendur þessir hin-
ir nýtustu menn og líklegir til góðs á þingi.
Allir hafa þeir, hvernig sem ástatt var, reynst
frjálslyndn stefnunni trúir, og munu enn gera.
Sérhverjum þessara fjögra framhjóðenda,
verða íslendingar í hlutaðeigandi kjördæmum,
að greiða forgangsatkvæði, það er að segja,
setja tölustafinn 1 við nafn hans á kjörseðlin-
um, og tryggja þar rneð kosningu, að svo miklu
leyti, sem í valdi þeirra stendur.
Þá skal það og hér með brýnt á ný fyrir
kjósendum, er í einmennis-kjördæmum búa, þar
sem fleiri en tveir eru í kjöri, að færa sér í nyt
hlunnindi þau, er samfara eru hinni nýju breyt-
ingu á kosningalögunum. Er liér átt við vara-
atkvæði (second choice). ,Ættu kjósendur ekki
að láta hjá líða, að setja tölustafiníi 2 við nafn
þess framhjóðanda á seðlinum, er þeir næst
helzt vilja að nái kosningu.
ÞEIR SEM ÞURFA
LUMBER
KAUPI HANN AF
The Empire Sash& Door Co.
Limited
Office: 6th Floor Bank of Hamilton Chambers
Yard: HENRY AVE. EAST. - - WINNIPEG, MAN.
VERÐ og GŒDI ALVEG FYRIRTAK
Islendingar! Greiðið þessum fjórum fyr-
greindu samþjóðarmönnum yðar forgangsat-
kvæði þann 28. Væri það ekki ósegjanlegt
fagnaðarefni, að sjá fjóra Islendinga skipa
þingbekk í Manitoha í senn?
Alvarleg áskorun.
Það hafa orðið þjóðhátíðarnefndinni bitur
vonbrigði, að áskorun sú sem hirt var í síðustu
viku blöðum til Islendinga í Manitoba, um að
veita fjárstyrk til þess að þátttaka vor í þeirri
hátíð megi verða oss sæmdarauki, hefir ekki
borið iieinn árangur. Ekki eitt einasta tillag
hefir verið sent til nefndarinnar, sem afleiðing
af þeirri áskorun Nefndin trúir því ekki, að
Islendingar séu áhugalausir fyrir, eða andvíg-
ir því máli. Ilver einasti þjóðflokkur hér í
borginni er nú að undirbúa þátttöku í skrúðför-
inni miklu og láta ekkert til þess sparað, að
þátttaka þeirra megi verða sem veglegust.
Þessir þjóðflokkar ætla að hafa frá 60 til 70
“Floats”, öll svo einkennileg og vel búin, sem
efni þeirra leyfa. Þeir leggja fram allan sinn
áhuga, efni og vinnu til þess að komast í verð-
launaflokkinn, ef þess er kdstur. Forstöðu-
nefnd Islendinga finnur sér því skylt, að minna
þjóðflokk vorn alvarlega á það, að vér teljum
sæmd hans í veði í þessu máli og að þar sem
vér erum elzti útlendi þjóðflokkurinn í Vestur-
Canada, þá skuldum vér sjálfum oss það, að
verða ekki öðrum síðri í þátttöku vorri í hátíð-
inni. Vér erum sannfærir um það, að hug-
myndin sem þátttaka vor er bygð á, er verð-
launaverð, því að vér sýnum þar það, sem eng-
inn annar þjóðflokkur í heimi getur sýnt — þús-
und ára gamalt lýðstjórnarþing.... En verðlaun
geta því að eins unnist, að líkingin sé myndar-
lega af hendi leyst, og búningar þátttakenda og
útlit þeirra alt, eins líkt fyrsta þingi, eins og
sagan og tilverandi myndir geta leiðbeint i því
efni. En þetta kostar peninga, vér verðum að
láta gera um hundrað búningspjarir og margar
þeirra skrautlegar, hárkollur, skegg og skó-
fatnað, hjálma, ennispengur og önnur nauð-
synleg áhöld, alt sem líkast því sem sagan sýn-
ir að verið hafi fyrir þúsund árum. Nefndin
er komin vel á veg með alt þetta, sem til sam-
ans er áætlað að muni kosta mikið á annað þús-
und dollara. Þetta fé alt verður að fást á ein-
einhvern hátt með frjálsum fjárframlögum frá
íslendingum og það er í fullri tiltrú til þefrra,
að nefndin, sem nú er efnalaus, hefir tekist á
hendur að leggja út í þennan nauðsynlega
kostnað, hversu mikill sem hann kann að verða,
til þess að þátttaka vor megi verða þjóðflokki
vorum til sæmdar: Vér minnum því íslend-
inga á þetta tvent:
1. Að vér erum siðferðislega skyldir til
þess, að fylgja öllum öðrum þjóðflokkum í því
að taka sérstakan þátt í þessu alþjóðar hátíða-
haldi, og
2. Að sjálfsvirðing vor og sæmd þjóð-
flokks vors krefst þess, að/vér leggjum fram
alla krafta til þess að sú þátttaka sé oss samhoð-
in og fái hlotið fulla viðurkenniugu allra með-
horgara vorra hér í landi.
Vér leyfum oss því enn á ný, að skora fast-
kga á Islendinga, að styðja þetta fyrirtæki svo
með f járframlögum, að vér fáum losast úr þeim
ábyrgðum, sem vér nú þegar, í þeirra nafni,
höfum bundist.
Nefndin hefir gert ráðstafanir til þess að
íslenzk heimili, skrifstofur og “business”-hús
verði heimsókt og samskota leitað. og mælist
til þess, að sendendum verði vel tekið og að
fjárframlögin verði svo rífleg, að þau nægi til
að mæta öllum þátttökukostnaðinum.
Jón J. Bttdfell. B. J. Brandson.
B. L. Baldwinson. A. C. Johnson.
Fr. Swanson. H. A. Bergman.
Th. S. Borgfjörð. Rögnv. Pétursson. ■
Ág. Blöndal. Ragn E. Kvaran.
Björn B. Jónsson.
Mrs. Th. S. Borgf jórð. Mrs. G. Jónsson.
Mrs. 1. Johnson. Mrs. B ,B. Jónsson.
Miss A. Johnson. .Miss E. Peturson
Vér viljum enn einusinni á-
minna kaupendur blaðsins um
að standa í skilum með áskriftar
gjöld sín og reyna að koma
þeirri reglu á að borga það fyrir
fram.
^l 11111111111 i 11111111 i 111111111111111111111 lli 111111II111 i 11111 i 111111111111111111! 11! 111111111111111 !■£
Samlagssolu aðferðin.
Sama reglan gildir um rjóma, sem aðrar búnaðar- =
E afurðir, að því meira sem vörumagnið er, þess tiltölulega E
E lsegri verður starfrækslukostnaðurinn. En vörugæðin E
= hljóta að ganga fyrir öllu. Þrjú meginatríði þurfa að =
E vera til staðar, ef vara vor á að fá það sæti, sem Kenni =
E ber á brezkum markaði, sem sé vörumagn, reglubundnar E
E vörusendingar og vörugæði.
Með því að styðja yðar eigin SAMLAGSSTOFNUN eru E
E fyrgreind þrjú meginatriði trygð.
Manitoba Co-operative Dairies Ltd.
E 846 Sherbrooke St. - ; Winnipe£,Manitoba E
iTi 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 n: 111111111111111111 fE
Þeir íslendingar, er i hyggju þafa aö flytja búferlum til
Canada, hvort heldur er heiman af íslandi eða frá Bandarikjun-
um, sendi skriflegar fyrirspurnir til ritstjóra Lögbergs.
Sýnishorn
af nýjustu ljóðum
Ólafar frá Hlöðura.
Kunni ekki að gefa.
Lengi var eg lítil, snauð,
lagðist þungt í efa.
Loksins fann eg feikna auð;
— fékk hann til að gefa.
Sá eg og heyrði hinna nauð:
hróp úr myrkri efa.
Hélt á krafta’ og kynja auð—
kunni ekki að gefa!
Áköf löngun í mér brann
annara’ hungur sefa.
Kyntu, guð minn, kærleikann,
kendu mér að gefa! 1927.
Meistarinn.
Meistarinn kennir samtið sinnl:
Sýnir henni lifsins brunna.
Gengu menn frá götu þinni; .
gullþyrst menning kann ei
unna!
Alda rennur, elfa’ í hrönnum,
altaf menn þín sporin finna:
ljós þín*brenna, lýsa mönnum,
ljósin kenninganna þinna!
Stendurðu’ enn á meðal manna,
mildur, ennis-hár og fagur?
Áttu’ að kenna enn og sanna?
Enn að renna’ upp m'ikill
dagur? 1927.
Hvergi.
Hvergi finn eg neitt hjá neinum,
nægju sem að veitti mér.
Inst i sálar eigin leynum
alein sit eg bezt hjá þér!
Gott er að vera öll hjá einum,
— aldrei nefna vininn sinn.
Bera ’ann inst við brjóst í
leynum:
bera ’ann inní himininn. ’27
öreiginn.
Inní heim gekk ungur sveinn,
andlitá-hreinn.
Engill sat í svipnum hans:
sjáandans.
Hraðan óx hinn ungi sveinn,
andlitshreínn..
Ylmur var á vörum hans,
’ins vitra manns!
Eins og hann var aldrei neinn
andljtshreinn.
Heimurinn erfði auðlegð hans:
öreigans! 1927.
—Lesb. Mbl.
Flugferðirnar
yfir Atlantshafið og þýðing
þeirra.
Þegar norrænir víkingar fóru
að kanna löndin hérna megin At-
lantshafsins, velktust þeir oft og
tíðum mjög lengi í sjónum; en
því miður höfum vér engar ná-
(kvæmar skýrslur um tímalengd
ferða þeirra jýfir Atlantshafið.
Þó er sagt í Landnámu, að menn
hafi siglt frá Staði í Norvegi til
Horns á íslandi á sjö dögum, og
frá Snæfellsjökli þvert yfir til
Grænlands á fjórum dögum; en
frá ferðum Leifs hins heppna og
Þorfinns karlsefriis til Vínlands
hins góða höfum vér engar
skýrslur um ákveðna tímalengd.
Þegar Kolumbus fyrir 435 ár-
um sigldi út frá Palos á Spáni,
velktist hann 69 daga í hafinu
fyr en hann lenti á San Salva-
dór. Hann lét í haf 3. ágúst 1492
og tók hÖfn 12. október sama ár.
Pílagrímar sigldu frá Plymouth
á Englandi 6. september 1620 og
komu til Cape Cod, Mass., 19.
nóvember sama ár. Þeir voru
þess vegna 74 daga á leiðinni yf-
ir, Atlantshafið.
Savanah, hdð fyrsta gufuskip,
sem sigldi yfir Atlantshaf frá
Savanah í Georgia ríkinu til Liv-
erpool á Englandi, lét í haf 24.
maí 1819 og var 27 daga á leið-
inni yfir hafið.
:Hið nafnfræga seglskip (clip-
per ship) “Dreadnaught” aigldi
frá New Yodk 15. júní 1859, og
lenti eftir tólf daga siglingu 27.
júni í Cape Clear á írlandi.
Hið nafnkunna sjö mastraða
gufuskip, Great Estearn”, sigldi
frá Needles fyrir utan Sout'hamp-
ton á Englandi 17. júní 1860 og
kom til New York 28. júni eftir
ellefu daga siglingu yfir At-
lantshaíið.
Mauretania, hið mikla far-
þegaskip Cunard félagsins, sigldi
frá New York í septembermánuði
1924 og var að eins fimm daga,
einn klukíkutíma og fjörutíu min-
útur á leiðinni yfir hafið til
Cherbourg á Frakklandú.
Hið mikla Zeppelin loftskip,
“ZR-3”, sem seinna meir fékk
nafnið “Los Angeles”, fór frá
Friederichshafen á Þýzkalandi
12. október 1924, og kom til Lake-
hurst í N. J. í Bandaríkjunum 15.
október. Það var 81 klukkutíma
og 17 mínútur á leiðinni.
Hin brezka flugvél, “Alcock-
Brown”, fór frá St. Johns á Ný-
fundnalandi 14. júni 1919 og lenti
í Clifden á írlandi 15. júní. Þessi
flugvél var að eins 16 klukkutíma
og 12 mínútur yfir hafið.
En nú hefir kafteinn Charles
August [Lindbergh flogið aleinn
frá New York til Parísarborgar á
Frakklandi, 3800 mílur á á 33^
klukkutíma. Svona hafa ferðirn-
ar yfir Atlantshafið smám saman
orðið styttri og styttri og er það
engum vafa bundið, að þær eiga
eftir að styttast til muna enn.
Kafteinn Lindbergh, þessi tutt-
ugu og fimm ára unglingur, hefir
I unnið afrek3verk, sem hefir vak-
I ið aðdáun alls heimsins. Hann
segist ekkki hafa gjört það í þeim
tilgangi, að afla sér fjár, og þess
væri að óska, að heiminum hlotn-
aðist ekki að spilla þessum sið-
prúða og hetjulega unglingi. Hin
fyrsta hugsun 'hans, þegar hann
lenti, var að senda móður sinni
símskeyti. Hin fyrsta manneskja,
sem hann heimsótti í París, var
móðir hins ógæfusama| 1 flug-
manns, Nungessar, sem fórst fá-
um dögum áður en Lindbergh
lenti i París. Þessi hetjulegi
flugmaður hefir með framkomu
sinni unnið hjörtu allra íbúa
heimsins.
En nú hafa tveir aðrir flug-
menn, Clarence Chamberlin og
Charles Levine, flogið alla leið
frá New York til Þýzkalands, og
voru þeir 46 klukkutíma og 25
mínútur í loftinu.
Hvað þýðir nú alt þetta? —
Helztu verzlunarkóngar Banda-
ríkjanna hafa þegar haldið fund
og ákveðið, að koma af stað
verzlunarferðum yfir Atlantshaf-
ið í loftinu. Það verður ekki
langt að bíða þangað til að fólks-
og vöruflutningar í loftinu munu
verða veruleiki en ekki draumur,
eins og 'hingað tiil.
En annað mjög alvarlegt hill'ir
upp bak við þessi fyrirtæki, og er
það hin hræðilegu tækifæri, sem
nú eru gefin stríðsvörgum heiirts-