Lögberg - 14.07.1927, Side 5
LöGBERG„ FIMTUDAGINN 14. JÚLÍ 1927.
Bls. 5
BÆNDUR! SPARIÐ YÐUR
011 Bindaratvinna óþœgindi
með því að panta nú þegar
HollandséBinder Twine
Tvinninn, sem er Lengri, Betri og Sterkari en annar Tvinni
(Frá N. V. Yereenigde Touwfabrieken, Rotterdam, Holland)
VORAR TEGUNDIR
Queen City, 550 ft.; Prairié Pride, 600 ft.; Manitoba
Special, 650 fet.
Allur “HOLLAND” tvinni er varinn gegn skordýrum.
Bæði 8 pd. og 5 pd. hnyklar vindast alveg upp án þess að
snurða komi á þráðinn. Auk þess sem tvinninn er
sjálfur ágætur, mun yður líka kaðallinn, sem
vér vefjum utan um sekkina.
Harold & Thompson
Umboðsmenn í
Manitoba, Saskatchewan, Alberta
REGINA - SASKATCHEWAN
Sjáið næsta “HOLLAND” kaupm.
kona Jóns yngra Sigmundssonar
var Halldóra, dóttir Arnórs Kol-
beinssonar gamla Arnórssonar.
Móðir Halldóru var Guðrún dóttir
Brands biskups Sæmundarsonar
Grímsonar Loðmundarsonar. En
móðir Sæmundar var Guðrún dóttir
Brands í Skógum Þorbjarnarsonar.
Móðir Brands biskups Sæmundar-
scinar var Ingveldur Þorgeirsdóttir
Snorrasonar Þorfinnssonar Karls-
efnis. Þá kem eg að kynþætti 22.
Þar vantar tvo ættliði á milli nr. 30
og nr. 31.
Þorsteinn rauður, er var konung-
urá Skotlandi, átti Þórríði, dóttur
Eyvindar austmanns og Ravörtu
dóttur Kjarvals írakonungs. Son
Þorsteins og Þórriðar var Ólafur
feilan, átti Álfdísi dóttur Konáls
Steinmóðssonar Ölvéssonar barna-
karls. þ. d. sjá nr. 31.
Þá verða Djúpfirðingar næstir til
athugunar. K. þ. 23, 6, Þorbjörn
loki landnámssnaður í Djúpafirði,
7, Þorgils átti Helgu dóttur Gests
Oddleifssonar bins spaka í Haga.”
Ekki veit eg hvaðan ættfræðingn-
um hefir komið þessi ættfærzla.
Það eru engar líkur til þess að Þor-
gils son Þorbjarnar loka hafi átt
dóttur gests Oddleifssonar. Helgu
dóttur hans hefi eg hvergi séð getið.
En þar sem barna Gests er getið í
Landnámu er nefnd Halla móðir
Þorgils Höllusonar. “Önnur dóttir
Gests ,var Þórey er Þorgils átti.”
Hvaða Þorgils það hafi verið er
ekki tilgreint. Þorgils son Þorbjarn-
ar loka er aðeins nefndur í Land-
námu. Annarstaðar er hans ekki
getið í sögum nema þar sem Þorsk-
firðingasaga telur hann vera sam-
tíðarmann gull-Þóris, og að hann
hafi búið á Þorgilsstöðum. Þar sem
hann er nefndur hér bendir til þess
að hann komi síðar við söguna.
Enda er til lítið brot af niðurlagi
sögunnar, er segir frá bardaga
Þóris við Þorgils, son Þorbjarnar
loka. Þar segir svo: “Þórir elti . . .
upp með firðinum, til þess er fyrir
þeim varð gil eitt, steyptist . . .ofan
í fors, en Þórir kastar eftir honum.”
Hér vantar aftan við, sem er líklega
það síðasta er segir af gull-Þóri; að
Þorgils hafi fallið þar fyrir honum,
en síðan hafi hann steypt sér í foss-
inn eins og sagan segir. Þetta nið-
urlagsbrot sögunnar bendir til þess
að Þorgils hafi verið með Þorkeli
auðga um liðveizlu við þá bræður í
Laugardal, til hefnda eftir Þorbjörn
stokka og Örn son hans, frændur
þeirra. Það mætti helst ætla að þetta
atriði er segir af Þorgilsi hafi fylgt
hinni upphaflegu sögu, en týnst úr
henni, hafi svo verið sléttað yfir sár-
ið, en brotið svo fundist síðar.
Þetta litla brot ósannar alls ekki
neitt það sem í sögunni stendur,
enda mun hún áreiðanleg i öllum
atriðum, nema hvað nokkrum forn-
eskjublæ slær yfir gullið, sem Þórir
sækir í hellinn. Það var á öndverð-
um dögum Hákonar Aðalsteins-
fóstra er Guðmundur Þórisson og
félagar hans fara utan og dvöldu
með konungi fjóra vetur. En Há-
kon konungur kemur til ríkis í Nor-
^fíEC^
Skoðið hið mikla
úrval
Frá $4.95
hjá
Wírinípc^Hqdro,
55 • 59 Prlncess SL
iram duu m. ÍWjIJ uo i
egi 934. Munu því síðustu atburðir
sögunnar hafa gerst um 940. En þá
hefur Gestur verið á bamsaldri er
Þorgils fellur fyrir gull-Þóri um
940, því hann er fráleitt fæddur
fyrir 930, er hann lifir fram um
1016, sem ráða má af Laxdælu. Af
þessu má sjá hversu mikil fjar-
stæða það er að Þorgils son Þor-
'bjarnar loka hafi átt dóttur Gests
Oddleifssonar. Miklu nær lagi
væri að geta sér til að Gestur hefði
átt dóttur Þorgils Þorbjarnarsonar,
enda er eyða í Landnámu fyrir
nafn þeirrar konu er Gestur hefir
átt, hennar er heldur hvergi getið.
Hér næst kemur aðalinnblástur-
inn í hinni merkilegu ættfræði
fræðimannsins frá Höfða i k. þ. 24.
6, Refur hinn gamli átti Berg-
þóru dóttur Kolgrims ens gamla
7, Halldóra Refsdóttir átti Sigfús
son Ásgrims Elliða-Grímssonar.
8, Þorgerður Sigfúsdóttir, átti
fyrri Loðmund Svartsson Úlfsson-
ar Aurgoða, en seinni maður henn-
ar var Svertingur á Mosfelli þ. s.
9, Grímur Svertingsson á Mos-
felli í Mosfellssveit, lögsögumaður,
1002—1003, átti Þórdísi þórólfs-
dóttur, Skallagrímssonar þ. s. var:
10, Svertingur Grimsson á Mos-
felli, átti Þórdísi dóttur Guðmund-
,'ir Egla, þeirra dóttir, n, Vígdís
Svertingsdóttir, átti Þórð Gilsson,
þ. s. 12 Hvamm-Sturla.
Hér hefi eg séð ættfræðinga
koma einna verst búna fyrir al-
menningssjónir.
Bardaginn á Vínheiði og fall
Þóris Skallagrimssonar verður 925,
eftir því sem nánast verður talið,
er það ári síðar en Aðalsteinn tekur
konungdóm á Englandi. Þórdís
dóttir Þórólfs er því fædd 924.
Nú er Svertingur móðurfaðir
Hvamm-Sturlu talinn hér sonur
Þórdísar. Síðar en 974 hefir hún
tæpast eignast afkvæmi, því þá er
hún fimtug. En svo er Hvamm-
Sturla sonur Vigdísar Svertings-
dóttur fæddur 1114, því getur móð-
ir hans ekki hafa verið fædd fyr en
964, hún yrði annars að vera kom-
in yfir fimtugsaldur 1114. Á þessu
má sjá að Svertingur yrði að vera
90 ára er honum fæðist dóttir. Skal
hér nú vel aðgætt. Grímur Svert-
ingsson á Mosfelli er maður Þór-
dísar Þórólfsdóttur; mun hafa
fengið hennar litlu eftir að Egill
föðurbróðir hennar kemur úr sið-
ustu utanför sinni 952. Mun hann
hafa verið nokkrum árum yngri en
hún, fæddur um 932, verið þá um
sjötugt er hann hefir lögsögn 1002
—1003. Nú er hann talinn hér son-
ur Þorgerðar Sigfúsdóttur, en Sig-
fús talinn son Ásgríms Elliðagríms-
sonar. En Ásgrímur Elliðagímsson
er í bardaganum á alþingi, sem er
talið að verið hafi árið 1012. Það
er ekki líklegt að hann hafi staðið í
bardaga eldri en sjötugur. Mun
hann þvi fráleitt fæddur fyr en 940.
Því mun Þorgerður Sigfúsdóttir,
sem er bróðurdóttir Ásgrims, en
ekki sonardóttir, hafa verið á ung-
um aldri, en Grímur á Mosfelli
andast í hárri elli 1003—4. Sæ-
mundur fróði er sonasonur hennar,
sem er fæddur 1056.
Hér er ekki vanþörf á að kippa
í Iiðinn. Enda er auðvelt að fá hér
rétta ættfærslu frá Úlfi örgoða og
Elliðagrimi, til Oddverja og Sturl-
unga. Njála tekur hér af öll tvímæli
í þeirri ættfærslu, sem kemur vel
heim við það sem Landnáma og
Sturlunga tilfærir, og set eg hana
hér. “Úlfur örgoði var faðir Svarts
föður Loðmundar, föður Sigfúss,
föður Sæmunda hins fróða. Loð-
mundur Svartsson var faðir Grims,
föður Svertings, föður Vígdisar,
móður Sturlu i Hvammi.” (TSTjála
kap. 25.) “Bróðir Ásgríms Elliða-
grimssonar hét Sigfús. Hans dóttir
var Þorgerður móðir Sigfúss, föð-
ur Sæmundar hins fróða.” fNjála
kap. 25.)
Um þenan kafla er hér hefir ver-
ið til athugunar, hefi eg ná lítið
meira að segja. En hvergi hefi eg
séð það annarstaðar að Sigfús
Elliðagrimsson hafi átt dóttur Refs
hins gamla. Þó má það vera rétt,
því það getur staðist rétt tímatal.
Sú ættfærsla, sem ekki er í sam-
ræmi við réttfært tímatal hlýtur að
falla um sjálft sig. Þess vegna hefði
farið áttu betur á því, þótt stað-
leysa væri, að telja Sigfús Elliða-
grímsson dótturson Gríms á Mos-
felli, því það hefði mátt heimfæra
það við aldur þeirra beggja. Hitt
má virðast óskiljanlegt gáleysi af
viðurkendum ættfræðing að telja
Sigfús móðurföður Gríms. En svo
yrði heldur engum vafa komið hér
að um móðurætt Sigfúss, því Sturl-
unga tekur það svOyskýrt fram að
Jórunn Teitsdóttir systir Gizzurar
hvíta hafi verið móðir þeirra beggja
Flliðagrímssona, Ásgrims og Sig-
fúss, föður Þorgerðar í Odda móð-
ur þeirra Grims og Sigfúss föður
Sæmundar prests hins fróða. fSturl.
II. kap. 12.)
Þá kem eg að því atriði er eg
hefi tekið til athugunar í k. þ. 29.
16 Jón Loftsson átti fyr Ragnheiði
Þórhallsdóttur, systur Þorláks
biskups hins helga, en seinni kona
hans var Halldóra Skeggbrands-
dóttir. þ. d.
17, Sólveig átti Guðmund gríss
eldra Oddsson, Þórarinssonar þ. s.
18. Þorlákur á Svínafelli, átti Hall-
dóru Ormsdóttur frá Holti, þ. d.
19, Þóra átti Klæng Teitsson.
Það getur verið nokkuð vafasamt
að Ragnheiður hafi verið fyrri kona
Jóns Loftssonar, af aldri barna
þeirra má heldur ráða hið gagn-
stæða. Sæmundur, er sonur Hall-
dóru, en hann er fæddur 1154. En
Sólveig sem er amma Orms Svín-
fellings hlýtur að vera nokkru eldri.
En Páll biskup sonur Ragnheiðar er
fæddur 1155,4 en Ormur albróðir
hans mun vera nokkru yngri. Um
ætt Skeggbrands hefir að mestu eða
öllu verið ókunnugt þar til Steinn
Dofri hefir sýnt fram á það i “Bút-
um” að Skeggbrandur hafi verið
sami maður og Brandur sá, er
Landnáma tilfærir að kominn hafi
verið frá Melpatrik á írlandi, sem
er talið þannig: Melpatrik var faðir
Steinröðar, föður Þormóðar, föð-
tir Kára, föður Þormóðar, föður
Brands. fÞað er Skeggbrands föð-
ur Halldóru, er átti Jón Loftsson í
OddaJ. Það litur helzt út fyrir að
skrásetjara þessarar ættartölu Árna
Jónssonar, hafi verið í meira lagi
villugjarnt í sinni ættfræði, eins og
sjá má af ættfærslu Grims lögsögu-
manns hér að framan. Og engu
minni þoku hefir slegið hér yfir
hann, þar sem hann telur Guðmund
gríss vera Oddsson Þórarinssonar.
Sturlunga getur Odds Þórarins-
sonair Króksfjarðar, ér uppi var
um iniðja tólftu öld. Þar eru nefnd-
ir þrir bræður synir Þórarins
Króksfjarðar, kallaðir miklir menn
og sterkir, enda voru þeir komnir
í móðurætt frá Herdísi systur
Grettir hins sterka. Siðar er Odds
getið að hann kaupir bú af Snorra
Þórðarsyni undir Fjalli ('Staðar-
felli). En að hann hafi átt sonu eða
dætur er ekki getið. Hér verður því
engri fótfestu náð í nokkra ætt-
færzlu til Guðmundar gríss á Þing-
velli. Enda er engum vafa bundið
með ''föðurætt hans. Faðir hans var
Ámundi Þorgeirsson en Þorgeir
var bróðir Markúss lögsögumanns
Skeggjasonar og Þórarins. Voru
þeir bræður komnir i beinan karl-
legg frá Ingólfi Árnasyni í Reykja-
vík, Iandnámsmanni. Því hefir alls-
herjargoðorðið er gengið hefir ó-
slitið í ætt frá Ingólfi orðið eign
Guðmundar gríss.
Nú er óvíst að ættfræðingurinn
hafi ætlað Oddi Króksfjarðarsyni
þann heiður að vera faðir allsherj-
argoðans, þótt ekki taat'i verið um
annan Odd Þórarinsson að ræða,
sem getið er að uppi hafi verið
nokkru fyrir og um miðja tólftu
öld. En skyldi hann ekki öllu heldur
hafa hlaupið þarna fram fyrir sig
um 100 ár ? og tekið Guðmund gríss
son Odds Þórarinssonar á Val-
þjófsstöðum fyrir Guðmund gríss
Ámundason á Þingvelli. Þórarinn
faðir Odds á Valþjófsstað var
launsonur Jóns Sigmundarsonar á
Svínafelli, fæddur 1202—3. En
Oddur son hans er fæddur 1231.
En 1249, þá átján ára fær Oddur
Randalinar dóttur Filippusar Sæ-
mundarsonar i Odda Jónssonar
Loftssonar. Því munu börn þeirra
ekki vera fædd fyr en 1250 og ekki
síðar en 1255, því það ár 14. jan-
úar er Oddur veginn i Geldingaholti
í Skagafirði. Eru þá nefnd börn
þeirra, Guðmundar griss of Kikiza,
sem bæði hafi þá verið fædd. Ólust
þau síðan upp með móður sinni á
Valþjófsstöðum, og er þess víð-
getið hversu mannvænleg þau hafi
verið. Enda mun Oddur hafa verið
einhver mestur atgerfismaður sinn-
ar samtiðar, er svipað hafi til þeirra
Gunnars Hlífarsonar á Eyri, er
mestir hafa atgerfismenn verið á
söguöldinni.
Þóra, sem talin er hér í ættartöl-
unni dóttir Þorláks Guðmunds^on-
ar, en kona Klængs Teitssonar, er
ekki nefnd í Sturlungu. En þar er
Asta nefnd kona hans, dóttir And-
résar Sæmundssonar í Odda. Er
þess getið þegar Andréssynir veita
Gizuri atförina 1264; en Klængur
var bróðurson Gizurar. Má vera að
það hafi verið seinni kona Klængs
sem hér er átt við. Ásta er líka tal-
in dóttir þeirra er átti Ivar Vígfús-
son Hólm. Dætur Þorláks, sem
Sturlunga nefnir eru: Arnbjörg
nunna, Þorgerður og Guðrún syst-
ur í Kirkjubæ. Arnbjörgu átti Helgi
Loftsson í Skál, og var þeirra son
Árni biskup hinn síðari. En Árni
biskup fyrri var son Þorláks Guð-
mundssonar gríss á Þingvelli.
Eg hefi ekki gagnrýnt svo ættar-
tölu þá er eg hefi haft hér til at-
hugunar, að eg getið verið viss um
að ekki sé þar um fleiri ranghverf-
ur að gera, en þær sem hér hafa
verið framsettar. En með því að
ættir eru már ekki eins kunnar úr
því kemur fram yfir 1300, sem frá
landnámstíð og fram til þess tíma
læt eg hér staðar numið með þær
athuganir. Hefi ekki heldur sýslu-
mannaæfir eða önnur ábyggileg rit
fyrir hendi til stuðnings.
Svo vona eg að þeir, sem hafa
með höndum að skrásetja ættartöl-
ur, vandi betur verk sitt, en hér
hefir átt sér stað, með ættartölu
Árna Jónssonar frá Kaldrananesi.
Ritað í mai 1927.
Magnús Sigurðsson á Storð.
Frá íslandi.
Stykkishólmi, 9. júní
Tíðarfar er ágætt, kyrvirði og
blíður, en allsvalt seinustu daga,
ef nokkuð andar. Skepnuhöld eru
ekki góð, yfirleitt misjöfn, sum-
staðar mjög slæm. Hefir borið
talsvert á lambapdauða á sumum
bæjum, Sömuleiðlis ,hefir orðið
vart við ormaveiki í fé.
Heilsufar má heita dágott, þó
hefir gengið hér þungt kvef, sem
er þó heldur að minka. Sumir
óttast, að kíghóstinn sé kominn
hingað, en eigi kveðst heraðs-
læknir geta sagt um það með
fullri vissu enn. — Auk þeirra
framboða, sem fullvíst er um,
nefnilega Steinsens og Hannesar
dýralæknis, hefir heyrst að ann-
ar hvor þeirra Guðmundar Jóns-
sonar fyrv. kaupfélagsstjóra eða
Oscar Clausen héildsali myndu
bjóða sig fram hér í sýslunni,
en á þeim orðróm er ekkert að
byggja sem stendur.
útgerðina hér í ár, vegna þess að
bátar hafa orðið að sækja salt til
Reykjavíkur sjálfir.
Heilbrigði góð. Kvefsótt rén-
andi. Var slæm hér um tíma.
Sandgerði, 3. júní.
Heilbrigði ágæt, enginn kíg-
hósti.
Tveir bátar í útilegu, Jón Finns-
son og Gunnar Hámundarson, þeir
eru nú í annari ferð. Gunnar fékk
18 skpd. í fyrstu ferð, en var að
eins tvo daga úti; Jón Finnssor.
lagði ekki upp hér. Landbátar
hafa fengið 7—9 skpd. í róðri. —
Fjórir Eyjabátar voru hér og var
afli tregari hjá þeim, enda að-
eins sex á bát hjá þeim. Allir
farnir heim.—Vísir.
Keflavík 8. júní.
Hér hefir ekki verið róið síðan
fyrir hvítasunnu. Komu bátar að
laugard. fyrir hátíð og höfðu afl-
að fremur lítið. Róa sennilega í
dag. Hefir verið heldur storma-
samt hér suður frá undanfarið.
Ekki verið róið í Sandgerði held-
ur nýlega, nema þá kannske í dag.
Þjórsártúni, 8. júni.
Ágæt tíð og graspretta góð, þó
nokkru svalara seinustu þrjá dag-
ana. Fyri^ nokkru var hleypt á
Flóann og Skeiðina og hefir senni
lega gengið vel, að a. m. k. hefir
ekki heyrt annað hér, en ekki
frézt greinilega af áveitunni. —
Bær brann nýlega í Villingaholts-
hreppi, Forsæti, og er bóndi þar
Kristján Jónsson, fátækur maður.
Eigi er kunnugt um upptök elds-
ins. Húsið var nýtt timburhús og
var það vátrygt, en innanstokks-
munir ekki, en þeir brunnu allir.
Skaðinn er fólkinu mijög tilfinn-
anlegur.—Vísir.
ísafirði, 10. júní.
Botnvörpungurinn Hafstein
kom inn á miðvikudagjnn með 90
tunnur og Hávarður i dag með
100 tunnur.
Fiskþurkur ágætur daglega.
Beitusíld afarmikil hefir veiðst á
ísafjnrðardjúpi. Afli sæmilegur.
Jóhannes Jósefsson íþrótta-
kappi hélt fyrirlestur hér í gær-
kveldi, að tilhlutan ungmennafé-
laga ísafjarðar. — Vesturland.
um, sem var stiginn til kl. 10.
Á Sigurjón miklar þakkir skyld-
ar frá starfsfólki Álafoss-verk-
smiðjunnar og öllum iþróttavinum
yfirleitt, fyrir tröllatrygð sína og
áhuga fyrir íþróttahreyfingum. Má
með sanni segja, að þar sem Sigur-
jón er, þar eru íþróttir iðkaðar.
Fjölmenni mikið var þarna upp
frá í gær og mikill erill af fólki, á
bílum, hjólum og jafnvel á “hest-
um postulanna,” enda var veður
hið fegursta. Ó.
—Vísir.
Rvík 2. júní.
Jarðarför Helga Guðjónssonar,
listmálara, fór fram frá Landa-
kotskirkju síðiastl.. þriðjudag að
viðstöddu fjölmenni. Listamenn
báru kistuna í kirkju og úr henni
aftur og enn fremur í kirkjugarð-
inn. Jarðarförin fór fram að
kaþólskum sið og þótti hátíðleg.
Séra Friðrik Friðriksson fer í
dag til útlanda. Er förinni heit-
ið til Noregs, og ætlar séra Frið-
rik að sitja kirkjufund í Björg-
vin. Sá fundur er haldinn af al-
heimssambandi kirknanna til efl-
ingar bræðiralagi meðal þjóðanna,
hefst hann 10. þ.m. og verða þar
aðallega fulltrúar frá kirkjum
Norðurlanda. Hefir séra Friðrik
verið boðið að taka þátt í þessu
fundarhaldi, og er þegar ákveðið
að hann haldi guðsþjónustu 12. þ.
m. í einni) kirkju borgarinnar.
Verður hann gestur Hognestads
Björgvinjarbiskups meðan á fund
inum stendur.
Próf í forspjallsvísindum stcnd-
ur nú yfir í háskólanum. Þessir
stúdentar luku því i gær: Bjarni
Benediktsson stud. jur, Alfred
Gíslason stud. med, Axel Blöndal
stud med, Bergur Björnsson stud
theol, Bljörn Halldórssojl stud.
mag., Einar Guttormsson stud.
med., Einar Sturlaugsson stud.
theol, Ekyþór Gunnarsson stud.
med. og Óskar Þorláksson stud.
theol, allir með 1. eink., en Árni
B. Árnason stud. med. og Björg-
vin Finnsson stud. med. með 2.
eink.
The Times, Lundúnablaðið
mikla, hefir nú tekið Island á
siglingalista sinn og getur þann-
ig um komudaga skipa héðan og
farardaga skipa hingað, eftir því
sem áætlanir greina, eða umboðs-
menn skipanna skýra frá. Hefir
þetta vakið nokkra eftirtekt með-
al lesenda blaðsins, sem aldrei
höfðu áður séð ísland nefnt á
þessum skrám.—Vísir.
Vestm.eyjum 2. júní.
Dálítill síldarafli upp á síðkast-
ið. Heilsufar má heita gott. Þó
er nokkuð um kvef.
Keflavík, 3. júní.
Tíðarfar ágætt til lands og sjáv-
ar. Afli ágætur. Bátar í útilegu
höfðu 40 til 40 skpd. eftir 5 til 6
daga„ eru nýfarnir aftur.
Tveir landbátar sækja sjó héð-
an, annar úr Njarðvíkum en hinn
úr Garðinum, fiska ágætlega líka,
12 til 14 skpd. 1 róðri.
Afli er meiri en í fyrra. Kostn-
aður og töf hefir orðið meiri við
SVÍAR OG SIMASTÚLK-
URNAR.
Svíar eru ekki ánægðir með
það, að símastúlkurnar hafa hætt
því, að segja hverjum sem spyr,
hvað klukkan sé, ekki heldur
fellur þeim það, að nú hafa þær
hætt a ðendurtaka simanúmerið,
sem beðið er um, en segja í þess
stað bara “tak”. Svíarnir eru
því vanir, að vinnufólkið vinni,
og þeir líta á símstúlkuna eitt-
hvað svipað eins og vinnukonum-
ar, sem hreinsa skóna á hverjum
degi fyrir alla fjölskylduna, og
gerir einnig flest annað á heim-
ilinu, sem vinna getur heiti,ð., en
í Svíþjóð finst hverjum manni,
sem símagjöld greiðir, að síma-
stúlkan sé sín vinnukona. Til
þess að bæta úr þessu að nokkru
tafa nú símafélögin sænsku kom-
ið því á, að símastúlkan segir öll-
um, sem vilja, hvað klukkan er,
en fyrír það verða þeir að borga
10 aura. Sömuleiðis vekur hún
Búið til yðar eigin
Sápu
og sparið peninga
Alt tcm þér þurfið
er úrgansfeiti og
GILLETrS
HREINT I VC
OG GOTT LY t
Upplýsingar eru á hveiri dós
Fsest i mat-
vörubútSum.
fólk á hvaða tíma dags eða nætur
sem er, með því að láta símann
hringja, ef um það er samið fyrir
fram. Enn fremur tekur hún á
móti skilaboðum og kemur þeim
áleiðis, þcgar hægt er að ná í
þann, sem þau eiga að fara til.
Margt þessu líkt gera nú síma-
stúlkurnar í Svíþjóð, en vitanlega
verða viðskiftamenn að borga
aukagjald fyrir hvað eina af þessu
tagi. Svíar eru iðnaðarmenn
miklir og búa þeir til sín eigin
simaáhöld, sem þykja mjög þægi-
leg og eru notuð í flestum lönd-
um í Evrópu og einnig í Suður-
Ameríku.
l!lllB!!IHI!i!Hi!!!l
Sundskálinn á Akranesi
var vígður í gær kl. 3 eins og aug-
lýst liafði verið.
Vígsluathöfnin byrjaði með því,
a'ð Sigurjón Pétursson glímukappi
og verksmiðjustjóri, forgöpgumað-
ur sundskálabyggingarinnar, setti
hátíðina oð bauð gesti velkomna og
skýrði frá dagskránni. Næst talaði
Þórður læknir Sveinsson og lagði
út af fánatökudeginum 12. júní, og
sagði sögu dagsins. Á eftir var
sungið “Ó, guð vors lands.” Síðast
talaði forseti I. S. í., Ben. G.
Waage. Þakkaði Sigurjóni hinn
mikla íþróttaáhuga og framtak, er
kæmi fram í þessu verki og sagði
að þetta væri eitt millistigið að hinu
mikla líkamsmenningarmáli höfuð-
staðarins, sundhöllinni. Á eftir var
sungið “Ó, fögur er vor fósturjörð.”
— Næst fór sjálf vígsluathöfnin
fram, á þann hátt, að Einar Pét-
•rsson bar fram vígt vatn (úr sund-
pollinum?) í silfurbikar, en fána-
berar gengu á hvora hönd honum
og sujidmenn í fylking á eftir.
Stökti hann vatninu á skálann og
næsta umhverfi hans, og var skál-
inn þar með vígður og tekinn til
notkunar strax.
Skálinn stendur á vestri bakka
Varmár, fyrir ofan Álafoss-stífl-
una. Hann er 8x6 álnir að stærð og
er dálítið sólskýli framan við hann
að vestanverðu til að taka af norð-
an- og vestan næðinga. Á bakkan-
um niður af skálanum er stökkborð
fyrir dýfingar. Sundpollurinn er
safnið ofan við stífluna. Er þar
sjálfgerð fyrirtaks sundlaug, á að
giska 80—100 m. löng og 20 m.
breið, með nægu dýpi þar sem dýpst
er, fyrir allskonar dýfingar, og
vatnið er nýmjólkur volgt og hress-
andi ferskt vegna straumsins, sem
altaf endumýjar það.
Þegar vígslunni var lokið sýndu
nokkrir sundmenn úr Reykjavík
ýmsar sundaðferðir og dýfingar
af stökkborðinu. Voru mörg stökk-
in falleg og vel gerð, en því miður
var hæðin ekki nægileg, til þess, að
stökkin nytu sín sem skyldi. Eftir
að sundmennirnir höfðu verið að
leik þessum góða stund, sýndi ung-
frú Ruth Hanson nokkra sundleiki,
sem hún gerði af mikilli list. Gerðu
menn góðan róm að list hennar.
Næst voru sýnd björgunarsund, —
þvernig ‘bjarga skal þreyttum sund-
manni og druknandi manni. Að síð-
ustu var háður knattleikur á sundi
("Waterpolo), milli Glimufél. Ár-
manns og Sundfélagsins Ægis, og
sigraði hið siðar nefnda með 2
mörkum gegn o. — Leikurinn var
leikinn 7 mínútur á hvora hlið, eins
og venja er, og var fjörugur með
-köflum, en samleikur var ekki góð-
ur, og köstin mistókust alloft.
Mönnum virtist falla leikurinn vel
i geð. — Leikskrá dagsins var lok-
ið með þessu, að dansi undanskild-
Ullkemd, spunnin og
ofin fyrir almenning
Verðið er miðað við hreina
| ull, bætið við 5c á pundið ef J
vér þurfum að þvo ullina. ■
| Þvegin ull léttist um hér um
| bil 10%, en óþvegin 50%. ■
■ pundið ||
( Kembd til að vera handapunnin ...... .... 17 cents ■
Ull undirbúin fyrir yfirsængur . .. 20 cents
R I
■ Ullar band ........................ 35 cents B
Ullar teppi, 9 pund parið ........ 45c cents R
I ■
■ Spunnið band fyrir sokka og vetlinga . 85 cents
1 Peysur, úr worsted ull, við verksmiðju verði. |
i Fairfield & Sons, w«t°«
j Miils
R.R. Nr, I Winnipeg, Man.
l!l!IBUIIBlllBIIIIBillBI!IH!IIBII!ia!IIIHI!IHII!l|
ll!IIBI!!BIIIIHII!l
■ m
*Brewed from
dhe
$es t
Jv[aberlals
Cjrown ^
fiijúijf irt
DREWRYS
STANDARD
LAGER
Þetta góða alkunna öl, stafar af
nákvæmni í vali efnisins sem það
er búið til úr oj aðferð í tilbóning ^ffiUldoTíHÍd^
Thc DfiEWRYS Limited
Established 1877
Winnipog, Phone 57 221