Lögberg - 17.11.1927, Síða 4

JMj. 4
LöGBERG, FIMTUDAGINN 17. NÓVEMBER 1927.
Jogberg
Gefið út hvern Fimtudag af The Col-
umbia Prass Ltd., Cor. Sargent Ave. &
Toronto Str., Winnipeg, Man.
TWahnan N-6S27 o« N-6328
Einar P. Jónsson, Editor
UtanÁskrift til bíaðsins:
THE COLUMBIA PRESS, Ltd., Bos 317t. Wlmlpsg. M*H-
Utanáskrift ritstjórans:
EDlTOR LOCBERC, Box 317* Winnipsg, M*n.
Verð $3.00 um árið.
Borgist fyrirfram
Ths "Lögber*” ls prlnted and publlshed by
The Columbla Preaa, Ldmlted, ln the Columbla
■ utldlng, Cllt Bartrent Ave., Winnlpeg, Manltoba.
Samkomuhöllin fyrirhugaða.
Þess hefir áður verið lítillega getið hér í
blaðinu, að við kosningar þær til bæjarstjórn-
ar, er fram eiga að fara hér í borginni þann 25.
yfirstandandi mánaðar, yrði það lagt undir úr-
skurð kjósenda, hvort heimiluð skyldi níu
hundrað þúsund dala lántaka, til væntanlegrar
samkomuhallar við skrúðveg Winnipegborgar,
eða ekki. Hefir mál þetta verið all-lengi á dag-'
skrá undanfarin ár, þótt eigi hafi úr fram-
kvæmdum orðið.
Alvarlega hugsandi mönnum, hefir fyrir
löngu skilist, að það væri ekki með öllu vansa-
laust fyrir sjálfa höfuðborg Vésturlandsins,
eins mannmörg og hún er nú orðin, að eiga
ekki nema lélega kumbalda, kalda og óvistlega,
til þess að bjóða gestum sínum upp á, sem og
stjórnmálamönnum og listamönnum, innan vé-
banda borgarinnar, og Manitoba fylkis í heild.
Borgir sunnan landamæranna, jafnvel langtum
fólksfærri og tilkomuminni en Winnipeg, eiga
sínar almennu samkomuhallir, og hafa hlotið
að launum maklegt lof, auk þess sem þær hafa
aukið mjög aðsókn góðra gesta. Það er því
sýnt, að hér í Winnipegborg, má nú ekki lengur
við svobúið standa. Er þess því að vænta, að
kjósendur sýni í verkinu traust sitt á framtíð
þessarar borgar, með því að tryggja lánsheim-
ildinni framgang við atkvæðagreiðsluna.
Þeir mennirnir, er í seinni tíð hafa barist
mest og bezt fyrir framgangi þessa nauðsvnja-
máls, eru fráfarandi borgarstjóri R. H. Webb
og bæjarráðsmaður Shore. Eiga þeir, hvor um
sig, skilið óskifta almennings þökk fyrir þá hina
miklu rækt, er þeir hafa í hvívetna sýnt í sam-
bandi við undirbúning málsins.
Vafalaust er því svo háttað með mál þetta,
sem reyndar flest önnur nýmæli, að það á sér
einhverja andstæðinga, einhverja þá, sem hrýs
hugur við fjárhæðinni, einhverja, sem hræddir
eru við alt, nema ómenskubraginn og kyrstöð-
una. Þeim til hjartastyrkingar, ef að haldi
mætti koma, mætti benda á, að fjármálafræð-
ingar, er haft með höndum undirbúning þessa
máls, hafa sannað með ómótmælanlegum rök-
um, að ekkert er í hættuna lagt með fvrirtæki
þessu, heldur hljóti það meira en að hera sig.
Samkvæmt undirhúningi þessa máls, af
hálfu fjármálaskrifstofu horgarinnar, hefir á-
kveðið verið að selja veðskuldabréf borgarinn-
ar fyrir níu hundruð þúsund dala upphæð, og
að stofnaður skuli jafnframt varasjóður, er
annist um greiðslu lánsins, að þrjátíu árum
liðnum.
Árlegnr kostnaður við fyrirtækið, frá 1928
til 1957, er áætlaður sem hér segir:
Rentur, 41/*} af hundraði ..... $40,500.00
Varasjóður, rentur 4J/2 af hundr. $15,388.43
Samtals........... $55,888.43
Skattskvldar eignir í Winnipegborg, námu
á yfirstandandi ári, $229,748,400. Aukning
skatts á hvert þúsund dollara virði skatt-
skyldra eigna, myndi því nema 24 cent. Ef því
meðalverð eigna þeirra, er greiða skal skatt af,
næmi $4,000, myndi árlegur kostnaður við sam-
komuhallar fvrirtækið, nema 96 cents á gjald-
anda hvern. Það ætti því ekki að líða yfir kjós-
endur þessarar voldugu borgar, þótt níu hundr-
nð þúsund dala upphæðin sé nefnd á nafn,
hvað þá heldur, er sómi horgarinnar liggur við,
eins og tilfellið er í þessu máli.
Ráðgert er, að samkomuhöll þessi hin veg-
lega, skuli standa við skrúðveg borgarinnar,
nálægt York Ave., svo sem hundrað yards frá
þinghúsi fykisins. Megin samkomusalurinn,
skal hafa sæti fyrir 5,000 manns, en hinir sal-
irnir 3,000, 1,000, 450 og og 250., hver um sig.
Kjallarinn á að vera 20 feta hár, og eiga þar að
vera rúmgóðar borðstofur, sem og sýningar-
skálar, ásamt herhergjum til hinna og þess-
ara smærri fundahalda. Hefir þegar fjöldi
félaga, víðsvegar um þetta mikla meginland,
valið Winnipeg sem miðstöð fvrir ársþing sín,
svo sem Norse League og læknafélagið hrezka.
Eins og nú standa sakir, er ekki viðlit að taka
sómasamlega á móti öllum þeim feikna mann-
fjölda, sem áætlað er að sæki mót þessi, sem og
mörg önnur fleiri.
Af þessu, sem nú hefir sagt verið, þótt í
stuttu máli sé, verður það ljóslega séð, að hygg-
ing samkomuhallarinnar, er verulegt nauð-
synjamál, er enga þolir hið.
Það er ekki í eðli Islendinga, að liggja á
liði sínu, eða vera eftirbátar annara, þegar
mikið liergur við. Munu þeir heldur eigi svo
gera að þessu sinni.
Hér er um metnaðarmál að ræða, er engu
síður snertir Islendinga, en aðra borgara þessa
bæjar. Þótt atkvæði þeirra velti ekki á þús-
undum, þá geta þeir þó vel ráðið úrslitum í sam-
komuhallarmálinu þann 25. yfirstandandi
mánaðar.
Ritsjá.
. i.
Nýlega hefir oss sent verið til umsagnar 1.
hefti af XII. árgangi tímaritsins “Réttur”, sem
Einar Olgeirsson er ritstjóri að. Er ritið yf-
irleitt skemtilegt aflestrar og kemur víða við.
Fyrsta ritgerðin er um enska skáldið víð-
kunna, Bernhard Shaw, eftir Ragnar E. Kvar-
an, skýrt og skilmerkilega samin. Eru megin-
þættimir í hyggjulífi þessa merka ritspekings,
sýndir í ljósum litum, sem og afstaða hans til
hinna ýmsu mannfélagsmála. Lesandinn veit
drjúgum gleggri skil á Bernhard Shaw og hug-
arstefnu hans, eftir að hafa lesið ritgerð þessa.
Þá kemur næst örstutt saga, eftir norð-
lenzku skáldkonuna, Kristínu Sigfúsdóttur, er
Örbyrgð nefnist, átakanleg lýsing úr lífi um-
komulausrar konu. Sveitar-Gunna hafði farið
til kirkju, sennilega gengið langa leið, og feng-
ið að láni vasaklút til kirkjuferðarinnar. Hún
verður fyrir því óhappi, að týna vasaklútnum,
og hleypur tiF baka, alt hvað fætur toga. Á veg-
inum mætir hún hópum af ríðandi kirkjugest-
um. Hún staðnæmist hjá fólkinu, aðframkom-
in af mæði, og spyr: “Þið hafið ekki fundið
vasaklút?” Maður einn réttir henni klútinn.
“Þetta fundum við,” segir hann. Þá bregður
gleðibjarma á andlit hennar, og tárin koma fram
í grátþrungin augun, en það eru gleðitár.
“Guði eé lof,” segir hún. “Eg átti ekki þenna
klút. Eg fékk hann að láni í morgun, og mér
hefði þótt sárt að geta ekki skilað honum aft-
ur. Eg hefði farið alla leið til baka að leita að
honum. Eg þakka ykkur kærlega fyrir.”
Hestarnir brokkuðu éftir veginum. Gunna
er jafnhliða þeim um stund. Hún er aftur orð-
in lafmóð og eldrauð og sveitt í andliti.
“Þarftu að flýta þér svona mikið?” segir
einhver í hópnum.
“Já, já, heim til að smala ánum,” segir hún
með andvörpum.
Saga þessi, þótt stutt sé, bregður upp átak-
anlegri mynd af ómælis allsleysi þurfalingsins,
ásamt sann-íslenzkri húsbóndahollustu. Þökk
sé höfundi fyrir þessa skýru ritmynd, — hún
hefir áreiðanlega ekki mistekist.
Aðrar ritgerðir í hefti þessu, eru: “Frá ó-
bygðum,” eftir Pálma náttúrufræðing Hannes-
son, “ Júdas ískaríot”, eftir séra Gunnar Bene-
diktsson, skipnlega samin og skemtileg aflestr-
ar. Ritskýring um mál sem þetta, er verkefni
hinna skriptlærðu. Næst kemur grein, er nefn-
ist “Kommúnisminn og.bændur”, eftir Brynjólf
Bjarnason, fróðleg að ýmsn leyti og vel ritin.
Þá birtist all-ítarleg ritgerð, “Baráttan um
heims yfirráðin”, sennilega eftir ritstjórann.
Lestina rekur “Yíðsjá” (Georg Brandes o. fl.),
ásamt nokkrum ritdómum.
Það er unga kynslóðin, unga Island, er að
“Rétti” stendur, sú kynslóðin, er markið setur
hátt og hatast við kyrstöðuna. Ritið fyllir flokk
hinna róttækari vinstrimanna, þó yfirleitt sé
flestu vel stilt í hóf.
“Réttur” kostar dollar um árið, og fæst hjá
hr. Amljóti Olson, 594 Alverstone St., hér j
borginni.
II.
Joseph MeCabe: Er andatrúin hygð á svik-
um? Bók þessi, er 212 blaðsíður í fremur smáu
broti. Verð $1.50. Útgefandi bókarinnar, er
hr. Jón Tómasson, en þýðandi séra Guðm. Áma-
son.
Höfundur bókar þessarar, er um eitt skeið
gendi kennimannlegu emhætti á Englandi, er
svarinn óvinur andatrúarinnar, og þykir. ekki
myrkur í máli. Kemur það í hvívetna fram í
bókinni, sem svo er einhliða, að tæpast verður
lengra komist.
Innihaldi þessarar nýju bókar, verður í raun
og vem bezt lýst, með eftirfarandi tilvitnun í
formálann:
“Skoðun McCahe á andatrúnni, er í stuttu
ináli sú, að hún hafi ekkert við að styðjast nama
svik og blekkingar miðlanna. Hann tekur fyr-
ir flesta nafnkendustu miðla og skýrir frá því,
hvernig þeir hafi allir orðið uppvísir að svik-
um fyr eða síðar. Jafnframt lætur hann getið
álits Vísindamanna, sem rspmsakað hafa miðl-
ana, á þe’’m og fyrirbrigðum andatrúarinn-
ar yfir höfuð. Svikín, sem hann talar um,
eru vitanlega sÖRulegar staðreyndir, sem ekki
verða hraktar. Hvert álit, sem menn annars
hafa á fyrirbrigðunum, ættu allir að kynna sér
aðferðir miðlanna osr blekkingar þær, sem þeir
hafa oft og einatt beitt; það er ein hlið málsins,
sem alls ekki verður gengið fram hjá, jafnvel
af mestu meðhaldsmönnum andatrúarinnar.
Sumir andatrúarmenn hafa gert sér mikið far
nm að komast fyrir hlekkingar miðlanna, og
heita allir þeirri varúð, sem þeim er unt; en
ekki mun það verða sagt með sanni um flesta
þeirra. ’ ’
Bók þessi er skarplega rituð, eins og höf-
undarins er von og vísa. En nokkuð virðist
það draga úr srildi hennar, hve afar einhliða
hún er, — blekkingarnar og svikin, þvfnær und-
antekningarlaust, öll á aðra hlið. Stóru-dóm-
amir um menn og málefni, eru iafnan garhuga-
verðir, hvað bá heldur, er fjallað skal um til-
verunnar leyndustu rök.
Af hálfn hvðandans, virðist vel frá verkinu
gipiaið, málið yfirleitt kjarkles^t og hreint.
Bókin fæst hiá útsrefandanum, hr. Jóni Tómas-
syni, c-o Vikine Press, Ltd., Cor. Sargent og
Banning Str., Winniegp.
III.
Iðunn, xi. árgangur, 3. hefti, ritstjóri: Arni
Hallgrímsson.
Eigi vitum vér nokkur persónileg deili á
hinum nýja ritstjóra Iðunnar, en hitt virðist
oss ekkert álitamál, að ritið hafi batnað til
stórra muna, frá því er hann tók við ritstjóm
þess. Innihald heftisins er á þessa leið:
“Carl Snoilsky: “Uppreisnarmaður”, kvæði,
í íslenzkri þýðingu eftir Magnús Ásgeirsson,
ágætis tilþrifakvæði. Er þýðandinn sýnilega
bráðefnilegt skáld. Síðasta erindi kvæðisins
er þannig:
“Og undir frelsismerkjum leið vor lá,
með leiðtogunum æðra heimi frá,
sem sag«n hafði fléttað frægðarsveiginn.
Og enginn kom í úlpu kolamanns
Með ónotalegt vottorð sannleikans
— að lærdómur og líf fer hvort sinn
veginn. ’ ’
Næst kemur bráðskemtileg og lærdómsrík
ritgerð, er nefnist “Tvær konur” — Parisade
Persadrotning og kona Lots, — eftir séra
Tryggva H. Kvaran.
“Vængbrotna lóan”, heitir sögukom eftir
Einar Þorkelsson, er næst fylgir, regluleg
perla, ritin á gullaldar máli. — Þá kemur:
“Askja í Dyngjufjöllum”, eftir Jósef Sigurðs-
son, fróðleg ritgerð næsta mjög. — Næst er
“Foksandur”, ritgerð eftir Einar H. Kvaran,
áframhald af deilunni við prófessor Sigurð
Nordal, ritin með sama snyrtileikahlænum og
flest annað frá penna bess góðkunna höfundar.
Þá er kvæði, “Ingólfur fagri,” eftir skáld-
ikonuna á Húsavík, Unni Benediktsdóttur, öðrn
nafni Huldu, dálaglegt, eri þó hvergi nærri í
röð hennar beztu kvæða. Seinasta vísan, og að
vorri hyggju sú bezta, er á þessa leið:
“Svo fagur varstu, Ingólfur, að fyrir það eitt
þér fórnað var því hezta og yfir glöp þin breitt.
Sagan, eins og hikar með hjartasta vín,
þig ber í sínu skauti, meðan vor og fegurð skín.
Og enn þykja ástir betri en auður og hú.
“Enginn er í Vatnsdalnum vænni en þú.”
Næst flytur Iðunn smásögu, “Mannsbarn”,
eftir Hinrik Allari. Að sögu þessari eru nokk-
ur formálsorð, frá hálfu þýðendanna, sem era
tveir, er varpa ským ljósi á innihaldið:
“Að efni til gefur sagan oss allskýra innsýn
í “sálfræði byltinganna ”. Upp úr þeim jarð-
vegi, sem hér er lýst, em þeir að jafnaði
sprottnir, sem á umbótatímunnm reisa vígvirki
á strætum stórhorganna, berjast þar með eld-
móði og falla — eða sigra. Þessi saga hjálpar
oss til að skilja hvernig pólitiskt píslarvætti
verður til. Og það er ávalt betra að skilja, en
skilja ekki.” V
“Riim og tími,” nefriist næsta og síðasta
ritgerðin í hefti þessu, eftir Ásgeir Magnússon,
ýmiskonar vísindalegar athuganir nm himin-
geiminn, fróðlegar miög, en framsetningin
hlátt áfram og við alþvðuhæfi.
Loks eru stökur, eftir Jóhann Sveinsson fra
Flögu. Þessi er síðasta vísan, er nefnist
‘ ‘ Gmnnhyargiumaðnrinn ’ ’:
“Sézt, þér litlar gáfur gaf
guð af rfkdóm sínum,
þegar flettirðu’ ofan af
innra manni þínum.”
Þetta hefti Tðunnar, sem hér hefir gert ver-
ið að umtalsefni, var oss kærkominn gestur, og
kunnum vér ritstióranum hinar innilegustu
þakkir fyrir sendinguna.
Albertafylki.
Sambandsstjórnin hefir í Alberta, útmælt svæði
til .skemtigarða (Parks), er nema 4,357,660 ekrum.
Eru þau kölluð: Jasper, Rocky Mountain, Waterton
OLakes, Buffalo, Elks Island og Antelope. Jasper
svæðið er um 2,816,000 ekrur, en Antelope skemti-
garðssvæðið 5,020. Skemtigarðar hafa stórmikla
þýðingu fyrir þjóðfélagið. Eru þeir fyrst og fremst
til hvíldar og eins eykur blómskrúð þeirra mjög á
fegurðartilfinningu fólks og ást þess á dýrð náttúr-
unnar. Draga svæði þessi árlega að sér mikinn
straum ferðafólks, einkum þó frá nágrannaþjóðinni
— Bandaríkjum. Allmikið af ferðafólki heimsækir
Ganada að sumrinu til, bæði frá Norðurálfunni og »
eins úr Austurlöndum.
Jasper Park liggur'með fram aðalbraut þjóð-
eignakerfisins — Canadian National Railways, um
260 mílur vestur af Edmonton borg. Getur þar að
líta fljót og stöðuvötn, skóga og hið fegursta fjall-
lendi. Streymir þangað fjöldi fólks að sumrinu til,
og skemtir sér við fjallgöngu og veiðar.
Rocky Mountain Park, þar sem Banff liggur, et
einn af þeim stöðum, sem hafa dregið að sér mesta
athyglina. Er hann um 80 milur fyrir vestan Cal-
gary. Ber þar fleira brífandi fyrir augu, en í nokkr-
um öðrum skemtigarði á þessu mikla meginlandi.
Náttúrufegurð er þar óviðjafnanleg. Stór og hag-
kvæm gistihús er þar gð finna, með öllum þeim nú-
tíðarþægindum, er hugur ferðamannsins frekast fær
ákosið. Eru þar heitar laugar, sem mjög eíu notað-
ar til heilsubóta. Þyrpist fólk þangað úr öllum átt-
um, einkum það er af gigtveiki þjáist.
Buffalo Park, sem liggur við Wainwright, tekur
yfir meira en bundrað þúsund ekrur. Er þar mikið
af allskonar dýrum. Eru þar nú um fjórar þúsund-
ir af Buffolos og auk þess mikið af Elks.
Waterton Park, sem ér 270,720 ekrur að ummáli,
liggur í suðvesturhluta fylkisins. ,Er landslag og
útsýni þar hið allra fegursta. Sækir þangað mjög
margt fólk frá ILethbridge, Macleod, Pincher Creek,
Carston og fleiri bæjum og bygðarlögum. Er þar
mikið af ám og vötnum, og skemtir fólk sér þar við
siglingar, róðra og veiðifarir.
Elk Island Park er fullar 10,000 ekrur að um-
máli. Er þar mikið um elkdýr, músdýr og Caribou,
en lítið um buffalos. Svæðið liggur í grend við
Lamont.
Antilope Park liggur í suðvesturhluta fylkisins.
Er þar talsvert af antilopu-'hjörðum.
Samgöngur í Alberta-fylki, eru upp á það allra
bezta. Meginbraut C. P. R. félgasins, liggur um
þvert fylkið gegnum Galgary. Aukalína frá Moose
Jaw, liggur norður og suður til Lacombe. Og önn-
ur braut, er liggur um Saskatoon, tengir Edmonton
við Winnipeg.
ÞEIR SEM ÞURFA
LUMBER
KAUPl HANN AF
The Empire Sash& Door Co.
Limited
OfTice: 6th Floor Bank of Hamilton Chambers
Yard: HENRY AVE. EAST. - - WINNIPEG, MAN.
VERÐ og GŒDI ALVEG FYRIRTAK
^jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Samlagssölu aðferðin.
Sama reglan gildir um rjóma, sem aðrar búnaðar- =
= afurðir, að því meira sem vörumagnið er, þess tiltölulega E
E lægri verður starfrækslukostnaðurinn. En vörugæðin E
= hljóta að ganga fyrir öllu. Þrjú meginatriði þurfa að =
E vera til staðar, ef vara vor á að fá það sæti, sem henni E
E ber á brezkum markaði, sem sé vörumagn, reglubundnar E
= vörusendingar og vörugæði.
Með því að styðja yðar eigin SAMLAGSSTOFNUN eru E
E fyrgreind þrjú meginatriði trygð. E
Manitoba Co-operative Dairies Ltd.
| 846 Sherbrooke St. - ; Winaipeg,Manitoba |
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiinf=
Þeir Islendingar, er í hyggju hafa aö flytja búferlum til
Canada, hvort heldur er heiman af íslandi eða frá Bandaríkjun-
um, sendi skriflegar fyrirspurnir til ritstjóra Lögbergs.
Barnsins Syrstu $100.00
Fyrst að spara einn dal,
og fara svo með hann í bankann.
Þú færð banka.bók
og hefir banka-reikning;
og haldir þú áfram að bæta við,
verða peningar þínir að $100.
Hver piltur og stúlka getur geit t>etta
með því að fylgja þessari reglu.
The Ruyal BanK
of Canada
✓
Einnig hefir C.P.R. línu, er teng-
ir fylkið við Great Falls og Mon-
tana og innan skamms verður full-
ger önnur járnbrautarlína, er teng-
ir saman Lethbridge og Weyburn.
Línur þjóðeignakerfisins—Cana-
dian National Railway, er áður
nefndist Canadian Northern cg
Grand Trunk Pacific, liggja einnig
þvert um fylkið, gegnum Edmon-
ton. Aukalína tengir saman Saska-
toon og Calgary og önnur er nær til
Fort Murry við Lower Athabaska
frá Edmonton. Báðar meginlínur
þjóðeignabrautanna liggja um Ed-
monton og Calgary. Einnig hefir
félagið margar hliðarálmur, er
liggja um Edmonton og Calgary.
Einnig heíir félagið margar hliðar-
álmur, er liggja inn í flest akur-
yrkju- og námahéruðin.
Edmonton, Dunvegan, og British
Columbia járnbrautin gengur frá
Edmonton til Spirit River, til af-
nota fólki því, er býr sunnan megin
Peace-árinnar. Frá McLennan bæn-
um liggur járnbrautarlína norður til
Peace River og yfir um ána, til
mikilla hagsmuna fyrir fólk, er að
norðan og vestan býr og þá sem
þangað kunna að flytjast í framtíð-
inni.
Fylkisstjórnin hefir alla jafna
látið sér næsta umhugað um, að
bæta samgöngurnar, svo bændur
hefðu sem allra greiðastan gang að
markaði fyrir vörur sínar.
iféraðsvegi er stöðugt verið að
leggja og er Ibúist við að notkun
tjörusands úr Athabaska héraðinu
til ofaníburðar, muni hafa mikil og
góð áhrif á vegalagningar og við-
hald vega.
í viðbót við það, sem fylkis-
stjórnin og stjórnir hinna ýmsu
sveitarfélaga leggja til vegabóta
leggur sambandsstjórnin fram all-
mikið fé til lagningar þjóðvega og
viðhalds þeirra. Fjórir'þessara að-
alvega liggja frá austri til vesturs.
Einn liggur um Medicine Hat og
fylgir aðallínu C.P.R. félagsins um
Calgary, og Banff til British Col-
umbia\; annar frá Crow’s Nest
Pass; hinir nú lengst inn í fylkið
um Lacombe, Wetaskiwin og Ed-
monton. í norður og suður liggja
þjóðvegir frá Athabaska, um Ed-
monton, Calgary og Lethbridge, alla
leið til Coutts.
Símakerfið er eign stjórnarinn-
ar, eða fylkisbúa. Firðlínur liggja
frá Coutts til Aathbaska og frá
borgum austurfylkisins, til Banff
of Entwistle. Veita línur þessar not
fólki á 7,500 fermílna svæði, þar
sem íbúatalan er um 600,000.
Firðlínurnar eru til samans um
25,000 mílur á lengd. Alls eru 719
bæir í fylkinu er not hafa af síma-
sanfböndum þessum. Vfir '40,000
s'ímaáhöld eru í notkun einstakra
manna, þar af eru 12,000 á bænda-
heimilium.
Bæði járnbrautarfélögin, Cálna-
dian Pacific félagið og Canadian
National Railways, hafa sín eigin
ritsímakerfi.
Víðáttumikil flæmi í Alberta,
einkum suður og suðaustur hlutan-
um, eru því nær skóglaus, eða skóg-
urinn þ ásvo smáger, að lítt hæfur
getur talist til húsagerðar . Tals-
vert er þar þó um allhátt kjarr sum-
staðar, er veitir búpeningi sæmilegt
skjól. Með fram ánum, er aftur á
móti víða talsverður skógur, eink-
um greni. í hinum norðlægari hér-
uðum fylkisins er timburtekja mik-
il og góð. Skóglendi það, er mesta
hefir timburtekjan, er um 5,416,00
ekrur að ummáli og er gizkað á, að
timbrið á þeirri spildu, muni nema
nálægt 21,000,000,000 feta. Aðal
timburtegundirnar, er framleiddar
eru sem verzlunarvara eru greni,
birki fura tamrac og Willow TVíð-
jrj. Mest er um timhurtekju í
Crow’s Nest héruðunum, meðfram
Old man ánni í Porcupine hæðun-
um. Einnig við High River, Sheep
Creek, Bow River, Red Deer, Atha-
baska, Saskatchewan, Brazeau,
Pembina og Mcleod. Ganga ma ut
frá því sem gefnu, að í hinum
norðlægari héruðum munu timbur-
tekjan aukast m jög, er framlíða
stundir og fleira fólk tekur sér þar
bólfestu. ,
Sú deild sambandsstjórnarinnar,
er annast um eftirlit með skógum-
hefir í vörslu sinni víðáttumikil
skógflæmi. Er þar gætt sérstakrar
varúðar, að því er eldshættu snertir
og ströngum fyrirmælum fylgt í
samhandi við beit og grisjun. Þessi
eu aðalsvæðin, er stjórnin hefir
eftirlit með: Crow’s Nest, Bow
River, Clearwater, Braseau, Cook-
ing I/ike, Athabaska og Lesser
Slave.
Réttindi til timburtekju á stöðv-
um þessum, eru seld við opinberu
uppboð á skrifstofu umboðsmanns
Sam'bandsstjórnarinnar i umdæmi
því sem um er að ræða.
Fiskiveiðar í Alberta fylki, eru
all-þýðingarmikill atvinnuvegur. Er