Lögberg - 10.05.1928, Blaðsíða 3

Lögberg - 10.05.1928, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 10. MAÍ 1928. Bls. 3. Þær bættu honum stórkostlega. Það Segir Maður Frá Alberta Um Dodd’s Kidney Pills. Mr. Ernest A. Day Mælir Með Þeim Við Alla Vini Sína. Bow Island, Alta., 7. maí — dEinkaskeyti)— ‘Fg hefi notað Dodd’s Kidney Pills við höfuðverk og Jiser hafa reynst mér ágætlega,” segir Mr. E. A. Day., Box 10, Bow Island, Alta. ‘‘Eg vildi ekki án þeirra vera. Þær hafa hjálpað mér, þegar önnur meðul hafa reynst mér árangurslaus. Eg hefi sagt öllum vinum mínum hve vel þær hafa reynst mér og vona að þeir noti þær, ef þeir þurfa þeirra við.” Dodd’s Kidney Pills hreinsa blóðið og hreint blóð flytur öllum líkamanum heilbrigði og styrk. Dodd’s kidney Pills eru ágætis heilsulyf, og nú er einmitt tími til að nota það. Á hinum löngu og köldu vetrarmánuðum missir lík- aminn miki'ð af sínum styrkleika og honum fer aftur. Dodd’s Kid- ney Pills hjálpa náttúrunni til að bæta þetta upp og hreinsa óholl efni úr blóðinu og valda veik- indum. Dodd’s Kidney IPills fást alls- staðar hiá lyfsölum eða hjá The Dodd’s Medicine Co., Ltd., Tor- onto2 , Ont. Úlfljótur eða Grímur geitaskór? Þá tillögu kemur Þorsteinn Þ. Þorsteinsson fram með í Lögbergi 19. apríl þ.á., að breyting sé gerð með fjárstyrk þann, sem hinar canadisku fyíkisstjórnir hafa veitt þegnum sínum, Vestur-ís- lendingum, til íslandsfarar 1930, að verja honum á annan hátt en upphaflega var farið fram á, og samið var um við téð stjórnar- völd. Og í stað þess að brúka það fé til hinnar fyrirhuguðu ferðar, skuli því varið til þess að setja upp myndastyttu af Úlfljóti, sem hin fornu Úlfljótslög eru kend við. En nú getur heimfarar- nefndin. ekki gert þá breytingu, nema með samþykki þeirra stjórn- arvalda, sem féð leggur til. En mundum við þurfa nokkurn slfkan styrk, þó til þess kæmi að vér, Vestur-íslendingar, réðumst í það að færa frændum vorum heima á ættjörðinni eitthvert veglegt minnismerki um hinn sögufræga viðburð, sem hin fyr- irhugaða hátíð er tengd við? Eg sé ekki betur, en að við gætum og ættum að standa á vorum eigin fótum í því efni. En nú getur það verið nokkurt álitamál, hvort úlfljóti tilheyrði það minnismerki, sem skáldið vill skreyta hann með, fremur en öðr- um, sem eiga engu síður sögurik- ar minningar tengdar hinum forna alþingisstað. Mætti þar til nefna Þórð gelli og iSkapta Þóroddsson, sem báðir hafa haft stórtæk áhrif á löggjöf og stjórnarsögu íslands á söguöldinni, og verið hafa hin- ir merkustu menn, er uppi hafa verið á því tímabili. Úlfljótur fer utan, eftir að hann hefir keypt löndin af Þórði skeggja, og er hann þá í Noregi þrjá vetur • með Þorleifi hinum skapa frænda sínum, er verið hef- Ir hinn mesti spekingur að viti. Og eftir því sem Melabókarbrotið segir: samanskrifuðu þeir þau lög sem Úlfljótur kemur með til ís- lands, sem ber saman við sögu Ara, að verið hafi að miklu leyti hin fornu Gulaþingslög með nokkrum breytingum, ýmist felt úr eða aukið við. Og það er auð- skilið á orðum Ara, að þar hafa komið til ráð Þorleifs með þær breytingar. Og hans hyggjuviti er sú löggjöf mest að þakka, sem Úlfljóti eignuð er einum. Frásögnin um utanför úlfljóts er nokkuð óná'kvæm, hvort hann hafi farið af eigin hvötum eða að ráði landsmanna, sem erindsreki þeirra á fund Þorleifs, með það áhugamál þeirra, sem vakandi hefir verið hjá þeim, að fá hag- feld lög fyrir hið nýja fyrirhug- aða Alþingi, og er hið síðara at- riðið líklegra, má jafnvel telja lájálfsagt, að svo hafi verið. Landsmenn hafa að sjálfsðgðu fundið til þess, hversu þeim var brýn þörf, að fá ein allsherjar lög og eitt allsherjar þing fyrir alt land. Benda til þess þau hér- aðsþing, sem komin eru á fót áð- ur en Alþing er sett: Kjalarness- þing, og Þórsnessþing, og sjálf- sagt eitthvað fleiri, sem þá hafa verið komin á fót. Islendingar hafa þá ekki verið eins miklir lagamenn, sem þeir urðu síðar á söguöldinni. Lagaþekking þe:rra hefir verið nokkuð mikið í molum sem von er til, þar sem þeir eru komnir frá hinum ýmsu fylkjum Noregs, og f jöldi þeirra vestan um haf, víðsvegar að. Og lagaþekk- ing Úlfljóts hefir ekki heldur get- að fullnægt þeim. Þess vegna var það mjög hyggilegt af lands- mönnum, að fá löggjöf sína frá Þorleifi spaka, er þeir fundu sig ekki færa til að fást við það verk- efpi sjálfir með tilstyrk Úlfljóts. Því finst mér óviðfeldið, að slegið sé upp myndastyttu af Úlfljóti í tilefni af lögum þeim, sem við hann eru kend, þar sem annar maður stendur honum mikið meir en jafnfætis að þeirri löggjöf. En svo kemur sá maður fram á sjónarsvið sögunnar, sem einn er sér um það söguatriði, sem tengir hann svo sterkum tökum við hinn ‘‘helga völl”, alþingisstaðinn forna við öxará, að um annan verður ekki deilt, og það er Grím- ur geitskór. Hann fer um land alt og leitar þess staðar, sem hon- um virðist bezt til þess fallinn, að helgaður sé hinu fyrirhugaða al- þingi íslendinga. Og hann hefir verið glöggskygn og smekkvís í valinu Því auk þess sem staður- inn er vel til þess fallinn frá nátt- úrunnar hendi að vera þingstað- ur, er hann einhver hinn fegursti og tilkomumesti staður á landinu. Grímur geitskór kemur hvergi við sögur vorar, nema það sem Ari getur hans í fám orðum í sam- bandi við það, sem hér hefir ver- ið sagt. Dr. Guðbrandur Vigfús- son getur þess til í ritgerð sinni “um tímatal í íslendingasögum”, að hann hafi verið Geitlendingur, — líklega þá fengið viðurnefnið af því. — Hann gæti vel hafa ver- ið sonur Úlfs Grímssonar háleyska, hvað tímatal snertir. Og Ari getur þess um Grím, þá er hann hafði valið þingstaðinn, að honum fékk hver maður pen- ing til á landinu, en hann gaf það til hofa. Og er það í samræmi við upplýsingar þeirra tíma, hið sama sem menn er vinna við op- inber störf nú á tímum, gæfu sín laun til kirkna eða annara há- leitra * stofnana, fyrir hlutfalls- lega jafn umfangsmikið og erfitt starf. Þetta sýnir, hvað hann hefir verið sérstaklega ósérplæg- inn og óeigingjarn, er hann ferð- ast um alt Island, jafnvel um öræfi og óbygðir, án þess að ætl- ast til launa. Grímur er auðsjá- anlega ekki að vinna fyrir sinn eigin hag, heldur fyrir hag og heiður föðurlandsins. Auðvitað eru þeir margir fleiri, sem þar að vinna. En Grímur stendur hér einn sér í því falli, sem hér hefir verið tekið fram. Og nafn hans snýst eingöngu um hinn helga stað: — hjartastað íslands. Væri þá ekki tilhlýðilegt, að minnast hans að verðleikum á þúsund ára hátíð Alþingis 1930? Og skilið ætti hann, að honum yrði reistur veglegur minnisvarði á þingstaðnum forna, á einhvern viðeigandi hátt. Hér gæti ekki heldur verið gert upp á milli tveggja eða fleiri á nokkurn veg, er valdið gæti sundrung, í því málefni, sem hér kæmi til greina. Læt eg svo þessa tillögu frá mér fara til yfirlits og ef svo vill verða til frekari umræðu og aðgerða. Magnús Sigurðsson á Storð. Bréf frá Mozart. Oft er eg að, furða mig á því, hvað sjaldan sjást bréf úr íslend- ingabygðunum í Winnieg blöðun- um, því mér finst mjög ótrúlegt, að ekki beri eitthvað fréttnæmt við I hverri bygð, í það minsta einu sinni á ári, sem menn hefðu gaman af að sjá um. Hér í þessari bygð, Mozart, eru tvær samkomur nýafstaðnar, sem vel mætti minnast á. Það hefir verið siður kvenfélagsins, Vilj- inn, á Mozart, að fagna sumardeg- inum fyrsta með rausnarlegum veitingum og skemtiskrá. Og í þetta sinn var það í bezta lagi, að minsta kosti var samkomuhúsið svo fult af fólki, að eg hefi aldrei séð þar fleira fólk saman komið í einu, og hefi eg þó verið á öllum helztu samkomunum þar, sem haldnar hafa verið síðan það var bygt. Þar var og ágæt skemti- skrá, söngur, ræður og 'leikir, alt prýðilega vel af hendi leyst, og síðast dans og veitingar, er stóðu yfir til dögunar, án þess hlé yrði á dansinum eða veitingunum. Eg held að allir hafi farið vel ánægð- ir heim til sín á eftir. Svo á sunnudaginn fyrstan í sumri messaði séra Carl J. Olson, eftir kl. 2, og var þá svo margt við messu, að eg varð hissa, eins og einhver stórhátíð væri, og svo margt utansóknar fólk (leins og kallað var heima á gamla land- inu), einkum frá Wynyard og þar í kring að vestan, Elfros og víðar að. En í ræðulok, þegar prestur var að auglýsa, byrjaði hann á þvi, að halda ætti einum gömlum manni heiðurssamsæti, og allir, sem viðstaddir væru, ættu að drekka kaffi með honum^ þá fór mér ekki að lítast á blikuna, því mig grunaði þá að við mig væri átt, þó eg ekkert af þessu vissi fyr. En af því eg nenni lítt að nota annan fótinn, sá eg mér til einskis að reyna að flýja, þó vilja hefði til þess, og sat því kyr. Eftir messu var eg leiddur til sætis við borð alþakið allslags kaffibrauðssælgæti; og sagt að sitja þar kyr, meðan fólkið drykki kaffi mér til samlætis. Eg sat þar svo á meðan þrisvar var al- skipað við borðið, og get eg vel trú- að, að nær 50 manns hafi setið í hvert sinn. En þá var kallað á mig, þótt fjöldi fólks væri ekki búið að fá kaffið, því prestur átti að! halda fyrstu ræðuna, en hann ætlaði að messa í Elfros og var orðinn á eftir tíma. Þá byrjaði söngur, og prestur svo með ræðuna. Þar næst hélt Friðrik Guðmundsson ræðu og flutti mér nýort kvæði. Þar næst flutti frændi minn, G. Goodman i Wynyard ræðu, og kona hans las upp kvæði til mín eftir séra Frið- rik. Þar næst flutti Árni Jónsson ræðu og Páll Tómasson og afhenti mér umslag úttroðið, og sagði það vera silkiklút. En mér fanst klút- urinn undra þungur og fór því að opna hann. Ultu þá ofan á gólf silfurpeningar úr umslaginu; þá sá eg að þetta voru seðlar og silfur i staðinn fyrir silkiklút. — Jón Finnsson hélt þakklætisræðu fyrir mig til fólksins, því eg treysti mer ekki til þess allra hluta vegna. — Söngur var milli hverrar ræðu, og stýrði Páll Tóm- asson söngnum. Líka talaði Kristján Pétursson nokkur orð. Allar voru ræðurnar góðar, en helzti mikið lof í þeim. Tilefni þessa samfagnaðar mér til handa var það, að eg átti af- mæli mitt hið 85. á sumardaginn fyrsta. Þá var eg búinn að lifa 85 ár, vel frískur að öllu leyti, nema gigt í hægra fæti, svo eg get ekkert gengið; hefi ágæta sjón, en daufa heyrn, sem er að smá bila, sem og minnið. Fyrir samsæti þessu stóðu börn mín, er mér sagt, og frændfólk mitt, sem eg á hér fjölda margt i þessari bygð og víðar hér um bygðir landa. En hvernig á þessu heiðurs samsæti stendur, get eg ekki sagt, því eg hefi alla mína tið verið sem núll í öllu mannfé- lagi, fátækur, latur og ónýtur til flestra verka, og þegið af öðrum margar velgjörðir, stórar og smá- ar, án endurgjalds eða þakklætis. En hvað sem öllu þessu líður, þá er eg hjartanlega ánægður og þakklátur fyrir hinn höfðinglega heiður mér auðsýndan, og miklu peningagjafir. Eg má vera guði þakklátur fyrir alla mína liðnu æfi, einkum fyrir mína góðu konu og börnin. Og þá ekki síður fyr- ir mína mörgu og góðu nágranna, sem eg hefi átt um æfina, og hefi eg aldrei átt óvin, það eg til veit, en marga góða vini. Nú bið eg góðan guð að launa öllum mínum velgjörðamönnum, alt það mikla og góða, er þeir hafa auðsýnt mér, í orði og verki, og gefa öllum skyldum og vanda- lausum gleðilegt, gott og arðsamt sumar og alla þeirra lífdaga. Þess óskar og biður Daníel Grímsson. ~ ■ >-- Ungt, íslenzkt skáld. vekur athygli erlendis. í eitt af stærstu dagblöðunum í Suður^Svíþjóð hefir prófessor Lindroth skrifað langa grein um ísl. menningu og ísl. bókmentir. Einn kafli greinarinnar er um Kristmann Guðmundsson. Segir hann þar meðal annars: “Það er löngu viðurkent, að ís- lendingar og Danir eru all-ólíkir og framandi í augum hvor annara. Þó að báðar þessar þjóðir séu af sama norræna stofninum, verða menn að játa, að hann hefir alt frá upphafi orðið fyrir töluverð- um breytingum. Þó að kynblönd- un sé slept, verður mannfræðin nú á tímum einnig að taka tillit til umhverfis, þjóðfélagsskipunar, sögu og menningaráhrifa. Andleg einkenni Dana og íslendinga eru í rauninni gagnólík. Hins vegar er auðsætt, að skyldleiki íslend- inga og Norðmanna er miklu meiri. íslendingar eru einmitt ættaðir úr Noregi og lifnaðar- hættirnir á íslandi og vestanverð- um og norðanverðum Noregi, eru áþreifanlega líkih. Það er því ekki undarlegt, að Norðmenn og íslendingar hafa dregist nær hver öðrum á síðari árum, þar sem ís- lendingar eru nú frjálsari en áð- ur og geta óhikað leitað sér sam- bands við menningu annara þjóða eftir sínu eigin höfði. Hið eftirtektarverðasta — einn- ig fyrir oss Svía — er það, að ungt íslenzkt skáld hefir sett sér það mark og mið, að skrifa skáld- sögur á norsku máli. Efnið í sög- ur sínar sækir hann til íslands. Þetta unga skáld er Kristinn Guð- mundsson. Hann er kornungur maður, að eins 25 ára að aldri. Hann er fæddur í Reykjavík, en kynti sér snemma íslenzkt sveita- líf eftir föngum. Hann sá fljótt, að hann þurfti að afla sér fleiri lesenda, en um er að ræða heima. Fór hann því til Noregs og tókst að ná svo full- komnu valdi á norsku ríkismáli, að hann gat gefið út smásögu- safn, er hann nefndi “Islandsk Kjærlighet”, árið 1926. Þessar sögur fengu góðar viðtökur. Og þæ'r áttu það skilið. Árið 1927 kom út stór skáld- saga eftir hann, “Brudekjolen”, íslenzk að efni. Auk bókmenta- legs gildis síns, gefur þessi saga óvenjulega áreiðanlega og skemti- lega lýsingu af íslenzkri menn- ingu nú á tímum. Skáldið notar mikið samtalsbúning. — Samtöl- in eru ágæt, svo sem vænta má hjá manni, sem gengið hefir í skóla hjá hinum fornu söguhöfundum. En um nokkura stælingu er þó ekki að ræða. Einnig oss ber að veita þessum höfundi fylsta at- hygli.” Kristmann Guðmundsson hefir nýlega undirskrifað samning um enska og þýzka þýðingu á bók sinni “Brudekjolen”, sem kom út í fyrra hjá H. Aschehoug and Co.. Sá, sem annast ensku þýðing- una, er dr. Richard Beck, en hina þýzku Ernst Zuchner, sem hefir m. a. þýtt á þýzku beztu leikrit norska skáldsins Gunnars Hei- berg—Morgbl. Ferð mín kringum Manitobavatn. Eg get ekki stilt mig um, að láta í ljós með nokkrum orðum viðtökur þær og ótvíræðan þjóð- ræknisvott, er eg undantekningar- laust mætti hjá löndum mínum hringinn í kringum alt Manitoba- vatn í vetur og haust, þegar eg ferðaðist þar um allar þeirra far- sælu bygðir. Mér væri kært að nefna mörg nöfn, bæði karla og kvenna, en gestrisnin og viðmótið og alúðin var svo jafnt yfir allsstaðar þar sem eg kom, að eg verð að láta mér nægja að taka alla fyrir númer eitt, með hjartans þökk- um fyrir allan greiðann, því hvergi var mér leyft að borga fyrir mig eitt einasta cent. Oft hefir mér dottið í hug, þeg- ar eg hefi ferðast á milli landa minna í þessu landi, eftir 50 ára dvöl, að skeð gæti að íslendingar heima á gamla landinu vildu síð- ur viðurkenna, að Vestur-íslend- ingar héldu sinni risnu og forna höfðingsskap og í einu orði flest- um beztu einkennum þjóðarinnar. máske ekkert síður en þeir sjálf- i rheima. Þetta er að eins mín eigin hugsun. Um að lýsa efnalegu ástandi manna skal eg vera fáyrtur. Mér sýndist fólkinu yfirleitt líða mjög vel. Vera má að gripastofn sé heldur meiri yfirleitt að vestan- verðu vatns; endurbtur á húsa- kynnum mjög almennar og sum- staðar bygð stórhýsi með afbrigð- um. Griparækt og fiskiveiðar að- al-atvinna, og plægingar allmikl- ar við suðurenda vatnsins. Erindi mitt í þessari ferð, var að selja bækur eftir sjálfan mig. Og þar kom fram sama velvildin. Þær voru keyptar í bæjarþorpun- um mjög alment, og út um landið að heita mátti undantekningar- laust, og var eg þó víða alókunn- ugur í þeim sveitum. Það virðast augljóst vera, að lestrarþrá sé töluvert meiri út til sveita, heldur en inni í bæjar- þorpum, og er það í rauninni eðli- legt. Afstaðan er alt öðruvísi, sérstaklega fyrir yngra fólkið. Tökum til dæmis kvöldin, þegar fólk hættir vinnu inni í bæjunum; þá er að búa sig til ferðar á leik- hús, samkomur af öllum sort- um og dansa, og þetta gengur má- ske á hverju kveldi alla vikuna út og oft langt fram á nætur, og þá er fólkið orðið stað-uppgefið og fellur strax í svefn, vitandi að það verður að vakna snemma næsta morgun til vinnu. Þetta eyðileggur alla lestrar- löngun, því hugurinn snýst allur um þetta, eyðileggur starfsþrá margra góðra unglinga, bæði karla og kvenna, í staðinn fyrir að lestur allra góðra bóka fræðir og byggir upp eðli mannsins til sannra lífsafnota. Ekki má fólkið taka þetta sem aðfinning eða sleggjudóm, held- ur er þetta mín eigin hjartans sannfæring; svo ekki meira um það að sinni. Gaman þætti mér, ef einhver af öllum þeim vel hugsandi og pennafæru alþýðumönnum, sem eg fyrirhitti í þessari áminstu ferð, vildu láta mér í ljós hvaða skoðun þeir hefðu á þessum bókum mínum, hvort þær væru þeim þess virði, sem þeir borguðu fyrir þær. Og skal eg taka það fram, að eg er eins ánægður með aðfinslur, séu þær á rökum bygðar, hvort heldur frá karli eða konu, eins og hól, ekki sízt ef mér sjálfum finst það um of, því sjálfstæði í skoð- un er mér kærast af öllu, sem eg les. Eg er alþýðumaður og álít það skyldu mína, að gala fyrir al- þýðu, svo lengi eg get, svo framt að eg viti, að hún, alþýðan, hefir eitthvert gagn og einhverja skemtun af; því ef ekki, þá er mér bezt að þagna og þegja. Með virðing og vinsemd, Jón Stefánsson. Bandaríkjamenn og Þjóðverjar hafa gert með sér sérstaka samn- inga um varanlegan frið eða að hlíta gerðardómi í ágreiningsmál- um, sem fyrir kunna að koma. Voru þeir undirritaðir á laugar- daginn var af Kellogg utanríkis- ráðherra og þýzka sendiherranum F. von Prittwitz. JamesRichardson&Sons Bankamenn, sem ávaxta peninga. 367 Main Street STOCKS AND BONPS WINNIPEG Meðlimir Montreal Stock Exchange Víðtæk þekking og auðfengnar upplýsingar gera oss mögulegt að láta í té nákvæmar upplýsingar viðvíkjandi sölu verðbréfa á hvaða peningamarkaði sem er. Vér erum viljugir að gefa yður allar upplýsingar viðvíkjandi þeim verðbréfum, sem þér hafið, eða hafið í hyggju að kaupa. — Ágætlega vel trygð verðbréf er hægt að kaupa með mánaðar nið- urborgunum, samkvæmt samning- um við oss. Sími 24 831. (Private Branch Exchange) MALDEN ELEVATOR COMPANY, LIMITED Stjórnarleyfi og ábyrgB. ABalskrifstofa: Orain Exchange, Winnipeg Stocks - Bonds - Mines - Grains Vér höfum skrifstofur I öllum helztu borgum 1 Vestur-Canada, og einka simasamband viS alla hveiti- og stockmarkaði og bjóðum þvi viB- skiftavlnum vorum hina beztu afgreiSslu. Hveitikaup fyrir aSra eru höndluS meS sömu varfœrni og hyggindum, eins og stocks og bonds. Leitið upplýsinga hjá hvaða banka sem er. KOMIST 1 SAMBAND VIÐ RÁDSMANN VORN A pEIRRI ' SKRIFSTOFU, SEM NÆST TÐUR ER. Winnipeg Regina Moose Jaw Swift Current Saskatoon Calgary Brandon Rosetown Gull Lake Assinibola Herbert Weyburn Biggar Indian Head Prince Albert Tofield Edmonton Kerrobert Tll að vera viss, skrifiS á ySar Bills of lading: "Advise Malden Elevator Company, Limited, Grain Exchange, Winnipeg.” CANADIAN MINES HIN vlðtæka og fullkomna þekking vor á þessum félagsskap stendur þeim til boða, sem kynna vilja sér canadlskan náma- iðnað. Holl og skynsamleg ráð, eru þeim með ánægju gefin, sem kynnu að vilja jeggja fé I þessi fyrirtæki. Viðtal eða bréfa- viðskifti framboðin. Stobie Forlong Matthews Sérfræðingar-1 náma-hlutabréfum. LIMITED MINING EXCHANGE BLDG. 356 MAIN ST SOUTH. PHONE: 89 326 Einka símasambönd. WINNIPEG, MAN. INCORPORATED 27? MAY 1670. WINNIPEG, MAN. H. B. C. Bargain Basement Hagnadur í sambandi við vora 258. afmœlis útsölu —Þessar vörur verða til sölu á Miðvikudag og Fimtudag, 9. og 10. Maí, OG ERU AÐ EINS BOÐNAR ÞEIM VIÐSKIFTA- VINUM, SEM LESA BLÖÐ A ÚTLENDUM TUNGUMÁLUM. Þær eru ekki boðnar lesendum ensku blaðanna. -Engar eftirkröfur. Engar póstpantanir. Enginn útflutningur. Engar símapantanir. 50c Kvensokkar fyrir vorið 17c parið 3 pör fyrir .. —Gerðir úr góðri tegund af rayon silki. Góðir sokk- ar með sérstaklega góðum hælum og tám. Brúnir og hvítir að eins. Stærðir 8^4 til 10. 39c Naincheck kvenbuxur Sérstök kjörkaup . . —Gott efni, sem endist vel og þvæst vel. Vel gerðar og rúmgóðar, með tvöföldum, sterkum geirum. Ein- litar gulleitar, hörundslitar, bláar, rauðgular og hvítar. 25 til 27 lengdir. Kjólar fyrir skólastúlkur Gjafverð 69c. —Chambrays og gingham kjól- ar, þvost vel, fallega sniðnir og skreyttir. Mjög smekklegir. — Bláleitir, ljósleitir, grænleitir og móleitir. 'Stærðir fyrir 7 til 14 ára aldur. Laglegar Tweed húfur fyrir karlmenn 98c. —Kollurinn í einu lagi eða sam- settur. Um marga liti og gerð- ir að ræða. Stærðir 6% til 7%. 79c Kvenmanns Tennis Skór Afmælis kjörkaup .... Góðir skór til að brúka á sumrin —1500 pör af skóm fyrir konur og stúlkur til að brúka úti og við tennis leiki. Vér keyptum þessa skó á réttum tima fyrir litið verð. Nú er tími til að kaupa það sem þér þurfið af þeim til sumarsins. Þeir eru hneptir með einni eða tveimur ólum. Tog- leður sólar að nokkru eða ðllu leyti. —Oxfords — hvítir, svartir og brúnir, lágir tog- leður hælar og sólar. Flestir ekki alveg samkvæm- ir kröfur verksmiðjunnar, en gallarnir svo litlir, að þeir gera lítið til. Stærðir 2/2 til 8. Fyrir þetta verð væri hyggilegt að kaupa meir en eina skó. Poiret Twill kvenkápur (tl 1 QC Gjafverð á................Y* —Einstaklega fallegar kápur, bláar. Sumar eru skreyttar með fur, aðrar ekki. Ágætar kápur fyrir lítið verð. Margar stærðir, 14 til 44. Bargain Basement H-B.C. 1000 yards chintz á 15c —Góð tegund af éhintz, 34 þuml. breitt; ýmsir litir og á- ferð. Alveg sérstakl. ódýrt. Vín og ávaxta glös —Skirt gler og vel fægt. Sér- staklega ódýrt. Hvert selt á lOc. Drengja Jerseys Gjafverð á $1.89 —^Ull og bómull. Hneptar upp i háls eða flegnar, og einnig ó- hneptar. Stærðir 22 til 32. — Þetta er reglulega gjafverð.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.