Lögberg - 31.07.1930, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 31. JÚLl 1930.
Bls. 7,
Nótt á Þingvöllum.
(Fp. í Mgbl.)
Blaðamönnum var ætlaður far-
kostur til Þingvalla kl. 9 á mið-
vikudagskvöld í sömu lotunni og
sendir voru erlendir 'gestir, þing-
menn erlendir og íslenzkir, og var
Jandsstjórn í fararbroddi. Bíla-
runan náði frá Reykjavíkur apó-
teki hinu nýja og að Uppsölum.
Blaðamannabílar voru við Skjald-
breið. — Lagt var af stað kl. 10.
Þokusúld var í Reykjavík, þoku-
súld á Mosfellsheiði, þokusúld á
á Þingvöllum og eins dimt og
verið getur um þetta leyti árs.
Var stórrigning í aðsilgi? Átti
1000 ára hátíðin að drukna í sunn-
lenzkU regni Var verið að
stefna öllu út í ófæru — með hina
erlendu gesti í broddi fylkingar?
Voru þeir hingað komnir til að
kynnast íslenzkum veðraham?
Þannig hugsaði hver íslenzkur
blaðamaður í þessari ferð.
Bílalestin rann niður Almanna-
gjá. Hinn mikli fáni drúpti á
stöng á Lö'gbergi. Þungt var yf-
ir þingstaðnum — og þó kvikt, er
kom niður á “kastala”, þar sem
áður var Valhöll. Þar var umferð
mikil, tjaldaþorp og söluturnar,
símastöð og banki, bílar á flugi
og ferð — og þá voru skiljanleg
orð útlendingsins á dögunum, að
Þingvelir væru fallegri þegar eng-
in væri þar Alþingishátíð.
Það fyrsta, sem sást af umönn-
un hátíðarnefndar voru hvít-
klæddir lögreglumenn á Almanna-
gjár barmi, þar sem er bílator'g.
Hvítklæddir, auðkennilegir, góð
og hugulsöm tilhögun. Og við
nánari viðkynningu kom það í
ljós, að löigregluliðið á Þingvöll-
um voru menn prúðir, kurteisir
og stóðu vel í stöðu sinni.
Tjaldborgin á Leirunum.
Langt er að ganga upp á Leir-
urnar frá Þingvöllum. Er þang-
að kom, nálægt miðnætti, voru
menn farnir að Iganga til hvílu,
glaðir og ánægðir, með eftir-
væntingu, skrafandi um veður-
horfur og hátíðarútlit. Prúð-
mannlegt var þar alt framferði
manna. Sýslurnar hafa þar hver
sitt hveríi. Götunúmer og tjalda
gerðu mönnum auðvelt að finna
híbýli sín í þessum þri!ggja daga
höfuðstað landsins.
Uppi í Hvannagjá er tjaldborg
stúdentanna, innilukt milli hamra
veggja, á grænum grasbala. Af
gjárbarminum var einkennilegt að
að líta yfir tjaldborlgina á Leir-
unum — 4000 tjöldin, í tjaldborg-
arhverfum — og samkomutjöld-
in gnæfandi yfir hin lægri svefn-
tjöld.
Regnúðinn og þokan í suðrinu
þyknaði, útlitið döknaði. En
uppi í Hvannagjá var lítil kyrð.
Þar gen!gu stúdentar Norðurlanda-
þjóða fram og aftur.
Þar var uppi fótur og fit. —
Dönsku stúdentunum þótti lofts-
lagið kalt. Þar var nafn fröken
Mogensen á allra vörum, er segir
að sér sé kalt, vog að öllum kunni
að verða kalt, hún heimtar húsa-
skjól, eða a. m. k. mikið meira af
værðarvoðum — hestburði af
værðarvoðum eða hús. Hvar er
nú Álafoss o'g Sigurjón?
Talað er um, að hinir dönsku
stúdentar vilji hverfa aftur til
Rvíkur og það samstundis.
— En svo er þetta alt orðum
aukið. Eg hitti ljóshærðan kven-
stúdent sunnan af eyjunum
dönsku. Hún hafði aldrei á æfi
sinni legið í tjaldi. Hún kvaðst
vilja ganga sér sprett, meðan alt
væri að komast í samt lag. Hún
vildi enga óánægju heyra. Og
Svíarnir voru 1 en'gum efa um, “att
det vilde g&t bra”. Þeim fanst al-
veg ótrúlegt að nokkur baktería
gæti þrifist í svo hreinu lofti sem
í Hvannagjá.
Og nú komu heilar lestir af stú-
dentum með værðarvoðir handa
öllum frökenum Mogensen.
Og þegar é!g sneri úr Hvanna-
gjá, mætti ég Páli Einarssyni
hæstaréttardómara í brekkunni;
með stúdentahúfu. Hann ætlaði
að vera ungur í annað sinn — qg
nátta sig þar sem æskan réði nú
rikjum. —
Liðið var fram yfir miðnætti er
€8T sneri aftur í tjaldborgina. —
Skvaldur var þar alt úti í tjöld-
unum, og einstaka hæg svefnhljóð
skiftus á við vellið 1 spóunum, er
svifu yfir Leirurnar í nætur-
kyrðinni. —
Kl. er að ganga þrjú. Nú er orð-
íð kyrt í söluhverfinu á “kastalan-
um”. Síðustu símritaranir fara úr
símatjaldinu. Öll afgreiðsla hætt.
Alt í lagi. Hvíld og fullkominn
friður á að ríkja yfir Þingvöllum
í nokkrar klukkustundir. Þús-
undirnar sofa.
Kl. 5%. óglemanlegur morgun
E!g hafði lánað allar værðarvoð-
irnar — sem betur fór — og vakn-
aði; liggjandi á “legubekk” — þ.
e. a. s. bekk, sem annars er not-
aður til að sitja á. E'g reyndi að
hugsa um alt, sem hlýtt er og yf-
irvinna hrollinn, en það tókst
ekki, svo ég velti mér af bekknum.
Bjart veður. Guði sé lof. Blæja-
logn á Þingvallavatni.
Sól í Sandey, o!g skýjarof yfir
Skuggabjörgum. Hve oft, óendan
lega oft skyldu menn, þúsundir
hafa vaknað með hrolli á Þing-
völlum. —
En hér var skjót heilsubót í
vændum. Eg braust inn í eitt-
hvert blessað Bjarnheiðar tjald,
þar sem stóðu “prímusar” í löng-
um röðum, og konur voru vaknað-
ar til starfa. — Fimm kaffibollar
runnu ljúflega niður. — Mikil ó-
gæfa, að eigi skuli hafa verið prím-
usar á Þingvöllum í gamla daga
— fyrir þá, sem þá voru uppi.
Mér var reikað til Lögbergs.
Þar var enginn maður — engin
hreyfing. — Reykurinn liðaðist
upp úr reykháfnum hjá rikiserf-
ingja Svía í Þin'gvallabænum.
Á Þingvallatúni voru allir í sof-
um, innlendir sem erlendir — og
gat manni heyrst sem fólk svæfi
þar “á alskonar tungumálum.”
En kl. 7 kom Tryggvi Þórhalls-
son forsætisráðherra út á hlað og
gáði til veðurs. Síðan fóru menn
að komast á kreik. Einna fyrstur
var Sigfús Einarsson söngstjóri.
Hann vildi ganga úr skugga um,
að allur undirbúningur væri í lagi.
En í tjaldi nr. 73 svaf maður á
sínu græna eyra — svaf eins og
sá, sem góða samvizku hefir. Það
var Magnús Kjaran.
“Góðan daginn, Magnús bóndi.”
Magnús reis upp skjótt. Hann
hafði sofið í þrjá tíma og var það
lnegsti dúr, sem hann hafði lengi
fengið.
Við töluðum um veðrið, þetta
allsendis óákveðna atriði í hátíð-
arskránni, og það eina, sem Magn-
ús átti ekki að sjá um að neinu
leyti.
Klukkan er að ganga átta. Fólks-
straumurinn er byrjaður niður Al-
mannagjá sem stríð og stöðug elfa,
áfram og áfram óslítandi.
Margir skunda upp í Leirur með
pjönkur sínar, en mæta þá fólks-
straumnum ofanað.
Hátíðin er að byrja.
Bandaríki Evrópu.
Á þingi þjóðbandalagsins í
fyra hóf Briand umræður um
Bandaríki Evrópu. Mörgum þótti
það stórmerkur viðburður, því
Briand leiddi þá þetta mál inn á
nýja braut, frá draumalandi hu'g-
sjónanna inn á verksvið rikls-
stjórnanna. — Briand bauð á
þinginu í fyrra fulltrúum Erópu-
þjóða á fund sinn, til þess að ræða
málið. Þeir fólu Briand að senda
ríkisstjórnunum fyrirspurnir, þar
sem spurt væri um álit þeirra við-
víkjandi væntanlegum bandaríkj-
um eða bandalagi.
Briand sendi nýlega þessar fyr-
irspurnir til stjórna allra Evrópu
þjóða, sem eru í þjóðbandalaginu.
Hann gerði um leið nánari grein
fyrir hugmynd sinni.
iBriand gerir ekki ráð fyrir, að
Evrópuþjóðir geti þegar í stað
stofnað bandaríki eins og t. d.
Bandaríkin í Ameríku. En Briand
leggur til, að Evrópuþjóðir stofni
bandalag með svipuðu skipulagi
og þjóðbandalagið. Evrópubanda-
lagið ætti svo ef til vill að geta
orðið byrjun að bandaríkjum
Evrópu.
Briand ætlast til, að Evrópu-
bandalagið hafi fulltrúaþing,
skrifstofur og ráð eins og þjóð-
bandalagið. Evrópubandalagið á
að vinna að úrlausn vandamála
Evrópuþjóða, reyna að efla frið,
eindrægni og samvinnu milli þjóð-
anna í álfunni. Seinna ætti svo
að vera hægt að komast lengra á
þessari leið.
Briand leggur áherzlu á það, að
stofnun Evrópubandalags megi
ekki skerða sjálfstæði hinna ein-
stöku ríkja, og að bandalagið megi
ekki veikja þjóðbandalagið. Ev-
rópubandalagið á að vera eins-
konar undirdeild þjóðbandalags-
ins, ekki keppinautur þess.
Briand hefir beðið ríkistjórn-
irnar að svara ýmsum fyrirspun-
um viðvíkjandi skipulagi og verk-
sviði væntanlegs Evrópubanda-
lags. Svörin eiga að vera komin
til Briands fyrir 15. júlí. Málið
verður svo rætt í Genf í septem-
ber, og þá ef til vill ákvarðanir
teknar viðvíkjandi stofnun banda-
lagsins. Briand vonar, að það
geti tekið til starfa á næstkom-
andi ári.
Hér hefir oft áður verið minst
á, hvað veldur því, að Evrópu-
þjóðir hugsa nú meira en áður
um stofnun bandaríkja. 1 fyrsta
lagi er það hættan frá öðrum
heimsálfum — barátta Asíuþjóða
á móti Evrópuþjóðum og vaxandi
fjármála yfirráð Bandaríkjanna í
Ameríku. Þar við bætist, að deil-
urnar milli Evrópuþjóða draga úr
mætti þeira og geta fyr eða síðar
valdið því, að stríð hefjist og alt
fari í auðn í álfunni, ef friður-
inn verður ekki fulltrygður í tæk-
an tíma.
Menn verða að gera sér grein
fyrir núverandi ástandi Evrópu,
til þess að skilja, hvers vegna Bri-
and hefir borið fram framan-
nefndar tillögur ,sínar einmitt nú,
og hvernig þeim muni verða tek-l
ið. Stærstu deilumál Frakka og
Þjóðverja voru jöfnuð að mestu
leyti á Haagfundinum í fyrra, ogi
nú eru þau leidd til lykta aðj
fullu. En eftir Haagfundinn í
fyrrasumar var fyrirsjáanlegt, að
gagngerðar breytingar mundu
verða á bandalögum milli stór-
þjóðanna. Gömlum bandalögum
var slitið og líkur til að ný mynd-
ist. Englendingar slitu gamla
bandalaginu við Frakka, og sam-
vinna hefir nú tekist milli Eng-
lendinga og Bandaríkjanna. Eng-
lendingar vilja sem minst afskifti
hafa af deilumálum þjóðanna á
meginlandi Evrópu. — Utanríkis-
stefna yfirunnu þjóðanna beinast
meira og meira í þá átt, að knýja
fram endurskoðun á þeim friðar-
samningum, sem þær voru látnar
undirskri^a að ófriðnum loknum.
En Frakkar og bandamenn þeirra
(Litla bandalagið o. fl) spyrna á
móti endurskoðun. Aðstaða Frakka
er nú veikari en áður, þar sem
Englendingar hafa snúið bakinu
við þeim.
Alt þetta á vafalaust mikinn
þátt í því, að Briand hefir borið
fram tillögurnar viðvíkjandi stofn-
un Evrópubandalags.
Merkur franskur stjórnmála-
maður, Henry de Jouvenel, skrif-
aði nýlega grein um Bandaríki Ev-
rópu. Jauvenel telur allar horfur
vera á því, að stórstríð sé í aðsigi
í Evrópu, og að það muni ríða
menningu Evrópuþjóða að fullu.
Hann telur upp alvarlegustu deilu-
efnin í álfunni Austurríkismenn
halda fast við kröfuna um að Aust-
r.rríki sameinist Þýzkalandi. Ung-
verjar studdir af Mussolini heimta
að landamærum TJngverjalands
sé breytt. í Mákedóníu eru enda-
lausar deilur og flokkavíg milli
Serba og Búlgara. Þjóðverjar
hugsa stöðugt meira um breyt-
ingar á landamærum Þýzkalands
og Póllands. Samkepnin milli
Frakka og ítala fer síyaxandi.
Og loks nefnir Jouvenel hættuna
frá Rússlandi.
Jouvenel álítur að Evrópuþjóð-
ir séu að skiftast í tvo flokka,
með eða móti breytingum á núver-
andi landamæraum í álfunni.
Þetta hafi sannfært Briand um
það, að stofnun Bandaríkja og
afvopnun sé eina hjálpræðið.
'Tillögur Briands hafa fengið
daufar viðtökur í Englandi. Mest-
ur hluti Bretaveldis liggur í öðr-
um heimsálfum og hefir því ann-
ara hagsmuna að gæta en Evrópu-
þjóðir. “Times” segir, að Eng-
lendin'gar muni varla taka þátt í
bandalagi Evrópuþjóða, þótt það
verði stofnað. En náttúrlega
gætu þjóðirnar á meginlandinu
stofnað bandalag án þátttöku
Breta.
Mest veltur á Þjóðverjum og
ítölum um örlög tillaga Briands.
Þýzk vinstriblöð taka tillögunum
vel, en blöð miðflokkanna og
hægrimanna taka þeim fálega. —
Tillögur Briands hafa vakið tor-
trygni í ítalíu og víða í Þýzka-
landi. ítalir og margir Þjóð-
verjar halda, að til'gangur Bri-
ands með þessum tillögum sé sá,
að efla vald Frakka.
Afstaða ítala og Þjóðverja til
málsins verður því mikið undir
því komin, að Frökkum takist að
útrýma þessari tortrygni.
Stofnun bandalags með Evrópu-
þjóðunum verður því vafalaust
miklum erfiðleikum bundið, og er
haétt við, að ekki verði komist
langt í þetta sinn. En það er þó
þýðingarmikið, að tilraunin nú er
gerð. Tilraun Briands er glögg-
ur vottur þess, að valdamiklum
stjórnmálamönnum er nú orðin
ljós nauðsyn samtaka og friðar
roeð þjóðunum í álfunni.
Olafur Goodman.
Dáinn 15. nóvember 1939.
Sennilega ætti Briand að geta
komið því til leiðar, að þjóðirnar
á meginlandinu stofni einhvers-
konar bandalag, þótt það verði
fyrst um sinn varla til annars, en
að ræða vandamál Evrópuþjóða.
En þetta væri þó strax betra en
ekkert — og gæti orðið upphaf að
meiru.
Khöfn í maí 1930. P.
—Lesb.
Sigfríður Einarson.
1854—929.
Það hefir dregist nokkuð leng-
ur, en átti að vera, að minnast
Sigfríðar sál. Einarson, sem dó á
heimili sínu íMountain, N. D., 26.
október 1929.
Sigfríður sál. fæddist á Smá-
hömrum í Strandasýslu á íslandi
10. maí 1854, og var þv í 75 ára,
er hún lézt. Foreldrar hennar
voru Halldór Jónsson og Vi'gdís
Björnsdóttir, sem lifðu öll búskap-
arár sín á Smáhömrum, og hjá
þeim mun hún hafa alist upp.
Tveir bræður hennar eru á lífi:
Jósteinn Hallderson í Colorado, og
Kristján Hallderson í Saskatche-
wan í Canada. Einnig mun eitt-
hvað af systkinum hennar enn
vera á lífi, búsett á íslandi.
Fyrir hér um bil 40 árum síðan
giftist hún eftirlifandi manni sín-
um, Þorvarði Einarson, sem þá
var ekkjumaður. Giftust þau í
Pembina og bjuggu þar á landar-
eign Þorvarðar, þar til fyrir
nokkrum árum, að þau fluttu til
Mountain, N. D., og bju'ggu þar á-
valt síðan.
Börn þeirra hjóna á lífi eru
(börn Mr. Einarsonar af fyrra
hjónabandi: Jóhann Einarson, í
Nornir sitja að teningstafli
tefla djarft um líf og hel.
Enginn veit hvað upp mun velta,
enda er slíku farið vel.
Hlutast til með hendingunni,
hærra vald um kjör vor öll.
Flytur einum auðn og gengi,
öðrum slys og skakkaföll.
Virtist út til vegar-enda
vera langt og greiðfært skeið.
Nornin sat að sínu tafli,
sá hvað valt og aldan reið.
ísar brustu, bylgjan kalda
bjó honum hvílu á sinni lóð;
vafði hann sínum silkivoðum,
söng við rekkjustokkinn ljóð.
Enn er teflt og enn er kastað,
enginn veit hver hnígur næst;
forlögin í fylgsnum sínum
framtíð hefir byrgt og læst.
Eitt er víst: að tenings-táknið
til vor allra vísa skal.
Lífið alt er fætt til feigðar,
friður sé með dauðans val.
* * *
Einn af hinum mörigu, er fór-
ust af slysum við fiskiveiðar síð-
astliðinn vetur, var ólafur heit-
inn Goodman, Guðmundsson, frá
Stóra-Eyrarlandi í Eyjafirði, son-
ur Guðmundar ólafssonar frá
Hvammi, er lengi bjó á Eyrar-
lani og var vel kunnur maður í
sínu héraði og víðar. Flutti Ólaf-
ur heitinn til Canada þá er hann
var fulltíða maður, og átti heima
hér í Manitoba ávalt síðan. Hann
var dugnaðarmaður og hafði unn-
ið að ýmsu síðan hann kom hing-
að, bæði fiskiveiðum og öðru.
Hann var ötull fiskimaður og
hafði stunað vetrarveiðar á Mani-
tobavatni árum saman. En síðast-
liðið haust breytti hann til og
flutti úþgerð sína til Moose Lake,
er liggur í nán við Flóabrautina
norður af The Pas. Hafði hann
búið þar vel um sig og var byrjað-
ur að leggja net sín, er slysið
bar að.
Fór hann út um morguninn 15.
nóvember að vitja fárra netja, er
lágu út frá landsteinum í vík nokk-
urri eigi all-langt þaðan, er hann
hafði vérstöð sína. ísinn var orð-
inn alltraustur og’skildi hann því
eftir bát sinn, sem hann annars
hafði með sér, er ísar voru ótrygg-
ir. Með honum var ungur maður
efnilegur, A. Hall .Davidson, frá
Sinclair, Man. — Bjuggust þeir við
að verða aðeins stundarkorn að
heiman; en hér sannaðost hið forn-
kveðna, að margt fer öðru vísi en
ætlað er, og druknuðu þeir báðir.
Brast á ofviðri skömmu eftir að
þeir komu á vatnið og rofnaði ís-
inn. Veit enginn með hverjum
hætti slysið varð, en líkle'gt þykir,
að þeir hafi snemma orðið varir
ísreksins og hafi verið að reyna
að komast yfir raufina, sem opn-
ast hafði milli íss og lands, og
farist við þá tilraun.
Vatnið lagði auðvitað aftur jafn-
skjótt og veðrinu lægði, og urðu
leitir að líkum þeirra félaga árang-
urslausar; fundust þau ekki fyr
en ísa leysti. Lík ólafs heitins
var flutt til Gimli og jarðað þar
af séra Sig. Ólafssyni, þ. 17. f.m.
Ólafur heitinn var tvíkvæntur.
Hét fyrri kona hans Sigurey, var
hún dóttir Einárs gullsmiðs á
Gimli og Málfríðalr konu hans.
Þau ólafur áttu tvö börn, bæði
upp komin og hin mannvænleg-
ustu: ólafur, er vinnur við Roy-
al bankann, og Lilju, til heimilis
hjá fósturforeldrum sínum, Guð-
mundi og ólöfu ísberg.
Seinni kona ólafs sál. var Stef-
anía Jónsdóttir Sturlusonar frá
Kandahar. Þau höfðu skamma
stund verið samvistum og áttu
ekki barna.
Fimm systkini ólafs heitins eru
á lífi, tvö búsett hér; Ármann,
bóndi við Fairford, Man., og Sús-
anna, gift kona í Winnipeg, og
tvær systur og bróðir á íslandi.
P. G.
SAMBAND
ungra Sjálfstæðismanna stofnað
á Þingvöllum.
Klukkan 8 í gærmorgun héldu
fulltrúar félaga ungra Sjálf-
stæðismanna fund í Almannagjá,
til þess að ræða stofnun Sam-
bands ungra Sjálfstæðismanna.
Voru mættir 44 fulltrúar frá fé-
lögum víðsvegar að af landinu.
Voru fulltrúarnir einhuga um að
stofna sambandið og lýstu yfir á-
nægju sinni til forgöngumann-
anna. Var sambandið síðan stofn-
að með samhljóða atkvæðum full-
trúanna.
Því næst voru samþykt lög sam-
bandsins og stjórn kosin. — For-
ir.aður var kosinn Torfi Hjartar-
son cand. jur., og meðstjórnend-
ur ungfrú Sigríður J. Auðuns,
fsafirði; Kristján Steingrímsson,
Akureyri; Árni Mathiesen lyfja-
fræðingur, Hafnarfirði, og Guðni
Jónsson cand. mag., Reykjavík.
Fundinum var lokið um hádegi,
ÉRU NÝRUN VEIKLUÐ?
Það er undravert, hve fljótt
Nuga-Tone læknar nýrnaveiki og
blöðrusjúkdóma og þenna afar-
þreytandi bakverk, sem þeim sjúk-
dómum fglgir. Eftir það getur
þú notið svefns á nóttunni og
vaknað á morgnana hress og glað-
ur, eftir næturhvíldina.
Nuga-Tone vinnur þetta þarfa-
verk, vegna þess að það eyðir
þeim óhollu efnum, sem veikja
nýrun og hjálpar þeim þannig til
að vinna sitt verk. Þar að auki er
Nuga-Tone ágætis heilsulyf, sem
styrkir öll líffærin og allan lík-
amann. Það eyðir gasi og upp-
þembu í maganum, læknar höfuð-
verk og svima og annað því um
líkt, sem orsakast af því, að melt-
ingarfærin eru eldci í góðu lagi,
og nýrun ekki fær um að vinna
sitt ve'rk.
Nuga-Tone fæst hjá öllum lyf-
sölum. Hafi lyfsalinn það ekki
við hendina, getur hann útvegað
það frá heildsöluhúsinu.
enu áður en fðlagarnir skildu,
sungu þeir ættjarðarsöngva og
hrópuðu húrra fyrir fósturjörð-
inni og Sjálfstæðisflokknum. —
Mgbl. 28. júní.
BRUNI.
Sunnudaginn 22. júní brann
bærinn að Miklaholti á Snæfells-
nesi. Var það torfbær, eign
Magnúsar bónda Sigurðssonar.
Eldurinn mun hafa komið upp
þannig, að neisti hefir hrokkið
úr reykháf í torfþakið. Var bónd-
inn ekki heima og engir aðrir en
blindur maður og kona hans, sem
nýl. hafði fengið slag, og börn.
Frá næstu bæjum varð eldsins
vart og kom fólk til hjálpar. Tókst
þannig að bjarga fatnaði og inn-
anstokksmunum. En bærinn brann
allur nema eldhús. Ekkert var
vátrygt, svo að tjónið er tilfinn-
anlegt fyrir bónda. En hann var
hjá fé, þegar þetta gerðist, o’g sá
ekki til bæjar. Kona hans, sem er
ljósmóðir, var heldur ekki heima.
—Mgbl.
Siglufirði 26. júní.
Undanfarið hefir verið góð tíð.
Þoka og norðlægt hráslagaveður
í dag. Fiskiflotinn flaggar, ann-
ars engin hátíðahöld í bænum. —
Afli er góður, en beituleysi hefir
hamlað róðrum að mestu síðasta
hálfan mánuð. Reknetasíldar
verður nú aðeins vart- hér, en 2—3
skip fengu um 30 tunnur um helg-
ina í Húnaflóa. — Mgbl.
Sask., Canada og Mrs. E. B. Stef-
anson, í Sask., Can.): Mrs. O. P.
Olson, Grand Forks, N.D.; H. F.
Einarson, Two Harbors, Minn., og
E. T. Einarson, einnig í Two Har-
bors, Minn.
Þorvarður Einarson, eiginmað-
ur hinnar látnu, er nú um áttrætt
og þó enn vjð góða ehilsu. Síðan
er Sigfríður lézt, hefir hann búið
hjá bróðurdóttur sinni og manni
hennar hér að Mountain, þeim
Mr. og Mrs. H. ólafsson.
Framan af árum munu þau Þor-
varður o!g Sigfríður hafa verið
fátæk, og baráttan stundum dá-
lítið erfið. En þeim tókst þó að
gefa börnum sínum gott uppeldi.
Lögðu þau mjög einlæga alúð við
það, að uppala þau í “Iguðsótta og
góðum siðum”. Þeim var sérlega
ant um það, að þau lærðu að lifa
og starfa kristilega. Síðari árin
hér á Mountain, var efnahagur
þeirra í góðu lagi og þeim leið
mikið vel, þar til er sjúkdómur
sá tók Sigfríði sál tökum, er leiddi
hana til bana. Þau árin, sem þau
bjuggu hér, tók hin látna mikinn
o'g góðan þátt í starfi kvenfélags-
ins, og við sunnudagsskólann
starfaði hún mörg ár af hinni
dýpstu alúð, enda mintist sunnu-
dagsskólinn hennar með blóma-
gjöfum um síðustu páska, því þá
var hún orðin sjúk; og við útfðr
hennar var einnig blómsveigur
frá sunnudagsskólanum
Sigfríður sál. var vönduð kona
o!g vel kristin, góð húsmóðir, ást-
rík eiginkona og móðir. Einnig
var hún mjög félagslynd og vildi
styðja sérhvert gott málefni. —
Hana syrgja sárt eiginmaðurinn,
sem nú er svo hniginn að aldri,
o!g börnin, sem finna með djúpu
þakklæti til alls þess mikla, er þau
eiga henni upp að unna. Og sam-
ferðafólkið saknar hennar og
þakkar henni starfið. Við útför
hennar 28 okt. var fjölmenni. Hún
var jarðsungin frá heimilinu og
kirkjunni á Mountain af sóknar-
prestinum.
ETHYL
íNGBÆ
f f NG»HÍÍ>
Það eru launin, ef þér notið Brit
ish American <Gasolene.
Orka, er flytur yður þangað, sem
þér viljið fara, með þeim hraða,
er þér kjósið — með þægindum,
sem ekki breytast.
Orka til að komast af stað, orka
til að halda áfram, án of mikillar
eyðslu eða vandræða — og allra
þessara óþæginda, sem lakari teg-
undir valda .— og þó er verðið
ckki hærra.
HÆFILEG TEGUND FYRIR HVERN
BÍL, DRATTARVÉL og FLUTNINGBÍL
2W
77/c Briiish American Oil Co. Limited
Supvr-Poncr .ind Bntish Americun F.THVI, Gcisolenes - úuioivru Vils