Lögberg - 12.09.1935, Blaðsíða 7

LÖGrBERG, FIMTUDAGINN 12. SEPTEMBER 1935.
7
Fimtugaáta og fyrsta
ársþing
HINS EVANGELISKA LÚTERSKA KIRKJUFÉL.
ISLENDINGA I VESTURHEIMI.
Ilaldið að Mountain, N D., og í Winnipeg, Manitoba
19. til 25. júní 1935.
Skýrsla nefndarinnár í ungmennafélagsmálum.
Ilr. forseti:—
Nefndin í ungmennafélagsmálinu leggur til:
1. AÖ þingið þakki milliþinganefnd sinni í ungmennamálum
fyrir ávaxtaríkt starf á árinu.
2. A8 þingiÖ þakki ungmennafélagi Fyrsta lút. safnaÖar i
Winnipeg, sóknarnefnd og presti þess saínaðar, sem gerÖu þaÖ
mögulegt að þetta þing var haldið, og veitti gestum hlýjar mót-
tökur.
3. Að þingið þakki þeim séra Jakob Jónssyni frá NorÖfirÖi
og Rev. Pilkey presti St. Paul kirkjunnar í U. C. of Canada, fyrir
góð erindi, er þeir fluttu á ungmennaþinginu 24.—26. maí síÖast-
liðið.
4. Að þingið lýsi fögnuði sínum út af hinu ágæta móti unga
fólksins að Mountain 20. júní síðastl., og þakki þeim, er tóku þátt í
skemtiskránni og einnig ungmennafélögunum á Mountain og Akra,
sem veittu svo góða aðstoð.
5. Að þingið ákveði að ætla ungmennasambandinu eitt kvöld i
sambandi við næsta kirkjuþing til að hafa svipaða samkomu og
þá, sem haldin var á Mountain 20. júní síðastl., þar sem ungt fólk
flytji erindi og skemti á annan hátt.
6. AÖþingið kjósi þriggja manna nefnd til að fara'með ung.
mennamálin milli þinga. Skal hún vera ungmennasambandinu til
aðstoðar þegar þess gerist þörf, og leggja fram skýrslu næsta ár
um störf þess og horfur. Skal forseti ungmennasambandsins eiga
sæti í þeirri nefnd. »
Þó að nefndin hafi ekki fleiri tillögur fram að bera vill hún
lýsa ánægju sinni út af þeirri viðurkenning, sem Y. P. S. of the
Icel. Ev. Luth. Synod of America hefir þegar verið veitt af þessu
þingi, og geta þess um leið að hún hefir nú lesið vandlega grund-
vallarlög ungmenna sambandsins, og fundið þau í fullu samræmi
við stefnu og anda Kirkjufélagsins.
Á kirkjuþingi í Winnipeg, 24. júní 1935.
E. H. h'áfnis Jón Pálsson ~ B. Bjarnason
Oli Stefánsson H. Sigmar.
Skýrslín var tekin fyrir, lið fyrir lið.
1. liður var -samþyktur.
2. liður, 3. 4. 5. og 6. liÖur sömuleiðis.
Dr.'B. B. Jónsson gerði þá tillögu, að 2. liður sé tekinn fyrir
af nýju. \ ar tillagan studd af mörgum og samþykt. Urðu nú
miklarmiklar umræður um þennan lið, en var loks samþyktur.
Skýrslan var því næst i heild sinni samþykt.—
Þá er hér var komið voru margar konur úr “Bandalagi lút-
erskra kvenna, staddar á fundi. Tilkynti þá forseti þeim, að
kirkjuþingið hefði samþykt þakklætis-yfirlýsing til félags þeirra.
hefði viðurkent starf þeirra sem sérstaka deild í starfi Kirkjufé-
lagsins, og árnaðí hann þeim um leið hamingju og heilla í hinu
merilega starfi þeirra.—
Næst var tekinn fyrir síðarihluti, liður B. í 7. máli á dagsskrá:
Kristileg frœðsla œskulýðsins.
Fyrir hönd þingnefndar lagði séra E. II. Fáfnis fram þessa
skýrslu:
Nefndarálit viðvíkjandi kristilegri uppfrœðslu œskulýðsins. ■
1. Nefndinni er áhugamál að allir kirkjustarfsmenn geri sér
ljóst hve afar áriðandi mál kristindómsuppfræðsla æskulýðs vors
er, og hve nauðsynlegt er að við þetta starf komist á samvinna með
prestum, sunnudagaskólakennurum og foreldrum.
2. Nefndin leggur til að kirkjuþingið þakki Bandalagi lút-
erskra kvenna og kennara sem starfað hafa í umboði þeirra fyrir
þeirra ágæta starf viðvíkjandi þessu málefni, og þökkurn skýrslu
þeirra, er þinginu hefir borist.
3- Xefndin leggur til að Kirkjufélagið undirbúi til prentunar
og kosti útgáfu á, eins fljótt og unt er, sunnudagaskólabók á enskri
tungu, sem hafi hið sama innihald (að viðauknum nokkrum léttum,
gleðiríkum barnasálmum) og hin íslenzka sunndagsskólabók, sem
Kirkjufýlagið gaf út árið 1923. Yæri svo bókaverði Kirkjufélags,
ins falið að hafa bók þessa til útsölu og gætu þá sunnudagsskólar
i hinum ýmsu söfnuðum keypt bókina eftir þörfum.
4. Xefndin leggur til að Kirkjufélagið leggi til fé og feli
bókaverði sínum að kaupa og hafa til útsölu nokkurt upplag af
eftirfylgjandi íslenzkum sunnudagsskóla bókum: Barnalærdóms-
kver (Klaveness) ; Biblíusögur, (fermingarbörn) (Klaveness).
Bókavörður auglýsi bækurnar í Sameiningunni.
5. Nefndin bendir á að fyrir yngstu börnin sé heppilegt að
nota “The Christian Eife Course Pamphlets,” sem fást hjá United
Eutheran Publishing House, Philadelphia, Penn.
E. H. Fáfnis G. P. Johnson Mrs. E. J. Hcnrikson
S. S. Laxdal Mrs. S. S. Einarsson.
Skýrslan var tekin fyrir lið fyrir lið. 1. og 2. liður voru báðir
samþyktir. Um 3. lið urðu allmiklar umræður. Stóðu þær yfir
þegar þingmönnum bar boðið til kaffidrykkju í fundarsal kirkj-
unnar kl. um 4 e. h. Sunginn var sálmurinn No. 38 og þvi næst lýst
fundarhlé í hálfa klukkustund.—
Þegar fundur mætti á ný, héldu umræður um 3. lið uefndar-
álits áfram. Loks gerði S. O. Bjerring þá tillögu, er séra B. A.
Bjarnason studdi, að þessum lið sé vísað til komandi framkvæmd-
arnefndar, og var það samþykt.
4. liður ræddur um hríð, en síðan samþyktur.
5. liður var ræddur allmikið. I-oks gerði dr. B. B. Jónsson þá
breytingartillögu, er séra R. Marteinsson studdi, og hljóðar á þessa
leið: “Þingið æskir þess, að sunnudagsskólar Kirkjufélagsins
noti hin lútersku hjálparrit, eftir því sem sunnudagsskólarnir finna
bezt viÖ sitt hæfi.” Var þetta samþykt. Liðurinn þvi næst með á-
orðinni breytingu samþyktur. Nefndarálitið því næst í heild sinni
samþykt.—Mál þetta þannig afgreitt af þinginu. -
Dr. B. B. Jónsson bað um leyfi að mega tala um kristilega
fræðslu fyrir fullorðið fólk. Kvað mikla þörf á að fólk vort hér
vestra noti sér það sem nú er bezt gefið út af kristilegum bókum og
ritum á íslandi. Mintist hann i því sambandi á bók séra Friðriks
Hallgrímssonar: “Kristur og mennirnir,” kvöldlestrabók séra
Magnúsar Helgasonar, kirkjuritið, m. íl.—Gerði hann síðan þá
tillögu, er séra Sigurður Ólafsson studdi, að væntanlegjim bóka-
verði sé faliÖ að útvega og hafa til sölu kristilegar bækur og úrvals
rit íslenzk. Var það samþykt.
Séra G. Guttormsson mintist á, að fólk þyrfti að fara varlega
i svokölluðum kristilegum bókakaupum enskum. Svo mikið væri
nú að því gert, að lokka fólk til að kaupa villutrúarbækur af ýmsu
tægi, er virtust vera kristilegar, en væru í því efni litils virði.
Forseti mintist á bók dr. Richard Beck um kirkjufélagið.
Kvað hann það skyldu vora, aÖ sjá um að sú bók fengi sem mesta
útbreiðslu á íslandi. Gerði þá séra H. Sigmar þá tillögu, er studd
var af mörgum, aÖ féhirðir, bókavörður, eða einhver annar sér-
stakur maður, sé fenginn til að selja og útbreiða bók dr. Becks
og önnur rit vor á íslandi. Var það samþykt.
Þá var tekið fyrir á ný 8. mál á dagsskrá:
Kristindómur og mannfélagsmál.
Fyrir hönd þingnefndar i því máli lagði séra G. Guttorms-
son fram þessa- skýrslu :
Kristindómur og mannfélagsmál
Nefndin, sem skipuð var til að íhuga þennan lið í dag-
skrá kirkjuþings, ieyt'ir sér að leggja fram tillögur þessar
til þingsamþyktar:
1. Aðalstarf kirkjunnar er og verður ávalt hið sama:
að boða syndugum mönnum frelsun í Jesú Kristi, og um
leið að efla helgun sálna og félagslíf innan vébanda sinna.
2. En þetta starf getur hún aldrei unnið svo vel sem
skyldi, og sízt á vorri tið, neina hún samtímis vinni að
því, að kristnar siðferðishugsjónir ryðji sér til rúms í lög-
gjöf, stjórnarskipun og gjörvöllu lífi þjóðfélagsins.
3. Það er því nauðsynlegt fyrir kirkjuna að taka
beinan og ákveðinn þátt í baráttunni fyrir þeim umbótum
sem mestu varða í samtíð vorri, og beita sér fyrir farsælum
úrslitum þeirra mála.
4. I friðarmálinu þarf kirkjan að vera einbeitt og sí-
vinnandi, og ekki aðeins halda þeirri kenningu á lofti, að
allur vopnaburður sé illur og ókristilegur,—nema ef vera
mætti í nauðungar-vörn—heldur á hún sýknt og heilagt
að vinna á móti öllu því, sem horfir til ófriðar á einhvern
hátt, svo sem vígbúnaðar-samkepni Iþjóðanna, verzlunar-
ágangi og þjóðernisdrambi; og ekki sízt á móti þeim ó-
sóma, að ágjarnir gróðamenn geti rakað saman stórfé á
styrjöldum og vopnasmiði.
5. Sömu árvekni þarf kirkjan að gæta í bindindis-
málinu, og jafnframt því sem hún sífelt varar fólk sitt við
drykkjuskap, þarf hún að hafa stöðugar gætur á allri vín-
sölulöggjöf og beitingu þeirra laga í því augnamiði, að
vínnautn verði takmörkuð sem allra mest.
6. í sambandi við stjórnmál og atvinnumál er það
skoðun vor, að kirkjan eigi að hafa vakandi auga á hinni
siðferðislegu hlið þeirra mála og beita áhrifum sínum í þá
átt er horfir til eflingar á högum og rétti alþýðunnar, svo
að iðjumaðurinn njóti góðs ávaxtar af erfiði sínu, geti
mentað börn sín eftir hæfileikum þeirra, fái bjargast vel
af i óhöppum og heilsuleysi og þurfi ekki að kvíða ör-
hirgð í ellinni.
7. Þessar sérstöku hættur álitum vér að kirkjan þurfi
að varast í afskiftum sínum áf veraldlegum málum:—
a. Kirkjan má ekki verða háð neinum þjóðmála-
flokki, heldur þarf hún að beita sér á því sviði sem sjálf-
stætt .andans ríki, og lúta þar engum nema höfundi kristn-
innar einum.
1). Hún má ekki fara svo með þessi viðfangsefni, að
þau spilli samstarfi eða samlífi kristinna nianna; má ekki
spilla málstað sínum með dómhörku og innbyrðis-deilum,
þó skoðanir skTftist um aðferðir eða stefnuatriði, heldur
iniðla málum svo, að kristnir menn geti orðið sem allra
bezt samtaka á þessu sviði.
c. Ekki má hún heldur verða svo önnum kafin við
slík mál, að hún gleymi köllun sinni og “yfirgefi guðs orð
til að þjóna fyrir borðum.” (Post. 6, 2).
8. Vér mælum með því að bæði lciðtogar og alþýða
í félagi voru gjöri sér far um að starfa í þessa átt á kom-
andi ári, hvar og hvenær sem tækifæri gefst. Og sérstak-
lega viljum vér benda á hérlend kirkjusamtök er hafa sama
augnamið, svo sem Federal Council of tlie Churches i
Bandaríkjunum og samskonar félagsskap norðan linunnar;
í þeirri von, að starfsemi þeirra megi verða oss til hvatningar
og lærdóms, og að vér fáum á sínum tíma í samvinnu með
öðru kristnu fólki, lagt eitthvað gott og nytsamt til þessara
mála.
Á kirkjuþingi í Winnipeg, 24. júní, 1935.
—G. Guttormsson, B. Marteinsson, B. S. John-
son, J. H. Hannesson, B. Theo. Sigurðsson.
Skýrslan var tekin fyrir, liÖ fyrir lið.
1. liður var samþyktur.
2. og 3. liður sömuleiðis.
4. liður var ræddur um hríð, en síðan samþyktur.
5. og 6. liður báðir samþyktir.
7. liður, a, b, og c, sömuleiðis samþyktur.
8. liður einnig samþyktur.
Nefndarálitið síðan í heild sinni samþykt. Mál þetta þannig
afgreitt á þessu þingi.—
Sunginn var sálmurinn No. 248 og fundi síðan slitið um kl.
6 e. h. Næsti fundur ákveðinn kl. 9 f. h. næsta dag.—
A8 kvöldi 24. júní var þingheimi og gestum boðiÖ til hátiða-
söngmóts í Fyrstu lútersku kirkju. Fyrir því stóð söngflokkur
safnaðarins og hafði hann, undir stjórn Hr. Páls Bardal og með
aðstoð hr. Steingríms Hall organista safnaðarins auðsæilega lagt
sig fram um að þessi þáttur júbílþingsins mætti minnisstæður
verða hverju mannsbarni er á hlýddi
Mótið byrjaði kl. 8.15 e. h. með því að allir risu úr sætum
sínum og sungu “O Canada!” Hófst síðan skemtiskráin er var
bæði fjölbreytt og ágæt. Var áheyrendunum þar lyft til hæða á
lofgjörðarfullum hljómum er vel túlkuðu tilbeiðsluþrá sálarinnar;
en öðru hverju líka sýndar myndir hversdagslífsins i f jörugum og
gamanhreifum islenzkum þjóðsöngvum. Kórið v^r og aðstoðað af
okkar besta íslenzku hljómlistarfólki, svo sem hr. Frank Thorólf-
son með pianoleik, frú B. Olson með einsöng aðstoðuð af ungfrú
Snjólaugu Sigurdson; Frú B. Olson og hr. Páll Bardal er sungu
tvísöng með aðstoð ungfrú Sigurdson og þrileikur, á píanó, fiðlu
og clarinet, er ungfrú Snólaug Sigurdson, hr. Pálmi Pálmason og
hr. Walter Dalman spiluðu. Alt bar þetta merki sannarlegrar
listar. Sýndu áheyrendurnir hrifning sína er þeir aftur og aftui
tóku undir með dynjandi lófataki. Ljúft var og tilfinningarikt
að finna hér hve framarlega Islendingar standa í sönglist allri hér í
álfu, og þó dýrmætast hve túlkun tilbeiðslunnar var djúp. Erurn
við öll söngflokk og listamönnum þakklát fyrir þennan fagra þátt
júbílþingsifis.
TÍUNDI FUNDUR.
Þ. 25. júní, kl. 9 f. h.
B.yrjað var með bænargjörð er séra S. S. Christopherson
stýrði.—
Gjörðabók 8. og 9. fundar var lesin og staðfest.
Formaður kjörbréfanefndar tilkynti, að Harald Jóhannson,
einn af kirkjuþingsmönnum Fyrsta lút. safnaðar, hefði orðið að
fara af þingi, og væri þess óskað, að Árni Eggertson kæmi í hans
stað. Var það samþykt í e. hlj. SkrifaÖi Árni Eggertson þá undir
hina venjulegu játningu og tók sæti sitt í þinginu.
Séra R. Marteinsson lagði til og margir studdu, að þingið
þakki hr. Paul Bardal, söngstjóra Fyrsta lút. safnaðar, og söng-
flokki- safnaðarins fyrir hina frábærlega merkilegu söngsamkomu
í kirkjunni síðatliðið kyöld. Samþykt í e. hlj. Skrifara falið að
flytja þessar þakkir.
Forseti gat um, að símskeyti með alúðarkveðju, frá “kirkju-
fundi i Reykjavík,” hefði borist sér í hendur.
Þá lágu fyrir, samkvæmt lögum, kosning embættismanna.
Gæzlumenn kosninga voru skipaðir þeir J. H. Hannesson, Óli
Stefánsson, R. Benson og Ásgeir Bardal. Þeim til aðstoðar var og
séra E. H. Fáfnis vara-skrifari kirkjufélagsins.—
Eins og reglur mæla fyrir voru forseti, skrifari og féhirðir,
kosnir með óbundnum kosningum, þ. e. án nokkurra tilnefninga.
Fyrst lá fyrir kosning forseta. Við fyrstu atkvæðagreiðslu
hlaut séra Kristinn K. Ólafson 40 atkvæði. Séra H. Sigmar hlaut
11, en séra Sigurður Ólafsson 5. Tveir eða þrír aðrir fengu eitt
eða tvö atkvæði hver. Var séra Kristinn lýstur réttilega endurkos-
inn forseti fyrir komandi ár.
Þá lá fyrir kosning skrifara. Við fyrstu atkvæðagreiðslu
hlaut séra Jóhann Bjarnason 50 atkvæði, séra E. H. Fáfnis 4; aðrir
færri, eitt eða tvö hver. Var skrifari þá lýstur réttilega endur-
kosinn skrifari Kirkjufélagsins fyrir næsta ár.
Þá lá fyrir kosning féhirðis. Við fyrstu atkvæðagreiðslu
hlaut S. O. Bjerring 62 atkvæði. Tveir aðrir fengu sitt atkvæðið
hvor. Var S. O. Bjerring þá lýstur réttilega endurkosinn féhirðir
Kirkjufélagsins fyrir næsta ár.
Varaforseti var kosinn séra H. Sigmar, vara-skrifari séra E.
II. Fáfnis, vara-féhirðir A. C. Johnson—allir endurkosnir i e. hlj.
I framkvæmdarnefnd voru kosnir þeir J. J. Myres, séra
Sigurður Ólafsson, séra H. Sigmar, séra B. Theödore Sigurðsson,
Árni Eggertson og séra Jóhann Bjarnason.
í stjórnarnefnd Betel voru endurkosnir, til þriggja ára, þeir
Th. Thórdarson og J. J. Swanson. Til eins árs var kosinn dr. B. H.
Olson, í stað Jónasar Jóhannessonar, er sökum alvarlegrar heilsu
bilunar, varð að segja sig úr nefndinni.
Dr. B. B. Jónsson lagði til og var stutt af mörgum, að þingið
sendi Jónasi Jóhannessyni þakklæti og blessunaróskir fyrir langa og
dygga þjónustu í stjórnarnefnd Betel og sem féhirðir þeirrar
stofnunar. \ ar það samþykt i e. hlj. með því að allir risu úr
sætum.
Samþykt var að fresta að kjósa í skólaráÖ Jóns Bjarnasoiiar
skóla, þar til skólamálið kemur aftur fyrir og verður útkljáð á
þessu þingi.—
RáðsmÖur kirkjubyggingarsjóðs Var endurkosinn, í e. hlj.,
S. O. Bjerring.
Yfirskoðunarmenn voru kosnir þeir T. E. Thorsteinsson og
F. Thórdarson báðir endurkosnir í e.. hlj.—
í því sambandi minti forseti á hi?ágæta starf er þessir bræður
lmfa unnið fvrir Kirkjufélagið i mörg ár, endurgjaldslaust.
í milliþinganefnd ungmennafélaga starfs voru kosnir þcir
séra E. H. Fáfnis, llarald Jóhannson og Ásgeir Bardal.
Þegar þessum kosningum var lokið, var tekið fyrir 2. mál á
kjörskrá:
Kristniboð í útlöndum.
Séra N. S. Thorláksson las upp og lagði fram þessa skýrslu
frá kristniboða kirkjufélagsins í Japan:
1934—1935 REPORT.
Kobe, June 1, 1935.
To Our Jubilee Synod,—
Heartiest greetings laden with prayer for a “double portion”
of the Holy Spirit to guide you in all your plans and undertakings
for the future. Grant that our Synod may be as a city set on a
hill whose Light may so shine forth unto generations to come that
they may see our good works and glorify our Father who is in
heaven. May we continue our labors in and for His Kingdom so
tlmt we and those coming after us need not be ashamed. Amen.
We have entered u]x>n the year of “The Crisis” in Japan. for
thus the Japanese have designated 1935 for some time back. What
the Crisis is,—what of calamities or of fortune the vear has in
store, nobody seems to know. Of course, an air of mystery
(feigned or otherwise) seems to permeate all about us. But
“something awful,” according to prevailing hushed indications is to
happen in .1935. Should IT be delayed, then 1936 will surely by
the year of the Crisis! No, the Japanese are not millennialists.