Lögberg - 30.07.1936, Blaðsíða 3

Lögberg - 30.07.1936, Blaðsíða 3
LÖGBEBG, FIMTUDAGINN 30. JÚLI, 1936 3 Gunnar Hermannsson lézt á sjúkrahúsi í Yorkton, Sask., io. maí síöastliðinn, eftir nýafstaÖ- inn uppskúrÖ. Virtist hann um stund vera á batavegi, en þá kom afturkast, er endaÖi með dauða hans. Gunnar átti heima í Hólarbygð- inni, suður af Leslie, Sask., og vann þar að búskap með stjúpa sínum og bróður. Hann var fæddur á Barðs- nesi í Norðfirði á íslandi i. maí 1895. Foreldrar hans voru Ármann Hermannsson og Arnórína Árna- dóttir, hjón búandi á Barðsnesi. Ár- mann faðir hans var Hermannsson frá Brekku í Mjóafirði, Vilhjálms- sonar, en móðir Ármanns var Guðný Jónsdóttir prests að Skorrastað Há- varðssonar. — Foreldrar Arnórinu, móður Gunnars var Árni Sveinsson frá Viðfirði og Gunnhildur Ólafs- dóttir frá Hellisfirði. — Gunnar var af góðu fólki kominn, og ættir hans alkunnar um Austurland og viðar. Foreldrum Gunnars varð auðið þriggja annarra barna, en af þeim lifir nú aðeins Árni bróðir hans, myndarmaður hinn rnesti. til heimilis hjá móður sinni og stjúp- föður. _ Þegar Gunnar var aðeins þriggja ára að aldri, misti hann föður sinn. Ármann druknaði ásamt 2 mönnum öðrum í vondu veðri og ofsabrimi í lendingunni fyrir framan bseinn. Bæði vegna illviðrisins og myrkurs, sem skollið var á, varð engum lijargað og aðeins einn mann rak upp. Fifjast þessi hryggilegi at- burður enn í dag upp fyrir mörgum þeim, sem á leið um lendinguna í Barðsnesi. Hafði Ármann verið að flytja yfir fjörðinn mann einn, er nauðsynlega þurfti að komast yfir um til að bjarga skepnum sínutn undan veðrinu. Hann kom mann- inum heilu og höldnu yfir um, en fórst sjálfur á heimleiðinni, svo að segja fáum föðmum framan við bæjardyr sinar. Það er fagurt á Barðsnesi og út- NUGA-TONE ENDURNÝJAE HEILSUNA NDGA-TONE styrkir hin einstöku i líffæri, eykur matarlyst, skerpit melt- I inguna og annað þar að lútandi. Veitir vöðvunum nýtt starfsþrek og stuðlar að almennri velliðan. Hefir oft hjálpað er annað brást. Nokkurra daga notkun veitir bata. NUGA-TONE fæst hjá lyf- sölum. Gætið þess að kaupa aðeins ekta NUGA-TONE. Við hægðaleysi notið UGA-SOL — bezta lyfið, 50c. sýni þaðan er vítt, fjölbreytt og mikilfenglegt í senn. En eftir slys- ið, festi Arnórína ekki yndi þar út frá og flutti sig innar að Viðfirði og að lokum, eftir ein 3 ár, til Vest- urheims, árið 1902. — Ári síðar giftist hún í annað sinn Jóni Magn. ússyni frá Tandrástöðum í Norð- firði. Fyrstu 2 árin dvöldu þau í Álftavatnsnýlendu í Manitoba, en árið 1905 fluttu þau vestur til Sas- katchewan og tóku sér heimilisrétt- arland þar sem þau enn búa, suð- vestur af Leslie. — Þau hjónin hafa eignast einn son, heitinn eftir Ár- manni á Barðsnesi en hann féll frá á bezta aldri, 24 ára gamall (f. 1904 d. 1928). Gunnar ólst upp með móður hinni og stjúpa og sem barn gekk hann með þeim í gegnum fátækt og basl frumbyggjans. En bæði stjúpi hans, og þeir bræður sjálfir þrosk- uðust, höfðu sig áfram með dugnaði og atorku. Svo fóru leik- ar, að heimilið varð fremur veit- andi en þiggjandi. Mun kunnugum líka bera saman um það, að heim- ilisfólkið hafi heldur kosið að verða fyr en seinna til að rétta hjálpar- hönd, þar sem þess þurfti með. Þeir, sem þektu Gunnar, bera honum allir sömu sögu, að hann hafi verið hægur maður og rólegur í allri framkomu og sérstakléga orðvar. Lagði sjaldan mikið til mála, fyr en hann hafði myndað sér sjálfstæða skoðun, en var þá fastur fyrir. Hann þótti hjálpfús, orðheldinn og ábyggilegur í öllum skiftum, og naut almennra vinsælda. Gunnars Hermannssonar er sakn- að af öllum vinum og sveitungum. Fjarverandi af nánum skyldmennum hans eru Solveig Hermannsdóttir, föðursystir hans, í Neskaupstað, Jón gullsmiður Hermannsson í Reykja- vík, föðurbróðir og Hávarður Guð. mundsson, móðurbróðir hans, Hay- land P.O., Manitoba. Gunnar var borinn til moldar að viðstöddu miklu fjölmenni. Sólin skein í heiði, tjarnirnar voru spegil. sléttar í logninu, skógarmeiðirnir i nánd við bæinn voru rétt að byrja að grænka. Þegar fólkið var að koma, vinir og sveitungar, til þess að taka þátt í kveðjuathöfninni heima, gat eg ekki varist því, að Crescent Creamery Company Limited Flytur sínum íslenzku vinum innilegar liam- ingjuóskir í tilefni af Islendingadags hátíðar- lialdinu á Gimli þann 3. ágúst. Crescent Creamery Company Limited hefir haft forgöngu í meira en 30 ár að því er viðkemur framleiðslu MJÓLKUR, RJÓMA og ISRJÓMA og SMJÖRS Sími 37 101 KAGPIÐ AVALT LUMBER hjá THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD. HENRY AVENUE AND ARGYLE STREET WINNIPEG, MAN. PHONE 95 551 stöðugt kom upp i huga mínum sjón. deildaríiringur hins látna á bernsku- árum hans. Þegar hann var litill, hafði leikið sér á Barðsnestúninu, þaðan sem sér inn í fjóra firði; þar sem hátindóttir, austfirskir fjalL garðar blasa við auganu og sólin sezt við hvítan jökulinn. Ekki get- ur ólikara landslag en Norðfjörð annars vegar og Hólabygðina í Sas. katchewan hins vegar. Og þó var svo fjarska lítill munur á því, í hvorri sveitinni eg var staddur þennan dag. Mennirnir, sem komu, töluðu sama mál, báru sama blæ og yfirbragð og landar þeirra heima. Athöfnin sjálf var sú sama, sungnir -sömu sálmar og sömu ritningum lokið upp. í andlegu tilliti var þetta fólk ennþá heima; ættareinkennin fylgja því og koma fram á unga fólkinu, þrátt fyrir breytt umhverfi og breytta háttu. Það er þetta, sem gerir það að verkum, að þeim sem nýkominn er að heirnan, finst oft og tíðum sem hann enn sé heima, þrátt fyrir það að skógarlundar og akrar sléttunnar prýða sjónhringinn í stað íslenzkra fjalla, grasi gróinna túna eða sindrandi sjávar. íslendingur- inn yfirgefur fsland aldrei alveg, þó að hálfur hnötturinn sé á milli hans og þess. Hann “tekur það með sér.” Litli drengurinn, sem fluttist af Barðsnesi vestur um haf fyrir mörgum árum, bar gæfu til þess að vera þjóð sinni og ætt til sóma. Al- menningorðið ber honum þann vitnisburð. Og þegar við horfum á eftir honum ofan í gröfina, sjáum hann lagaðan í canadiska mold, þá gleðjumst við af þvi, að hann hafði i framandi landi verið góður full- trúi ættbálks síns. Það sem hann hafði tekið með sér af íslandi, hefir orðið því til vegsauka en ekki til óvirðingar í augum annara þjóða. Þess vegna má með sanni segja, að með því að verða að mætum manni í framandi landi hafi hann unnið ættlandi sínu gagn, þó að ekki hafi hann, sem ýmsir frændur hans, unn- ið æfistarf sitt í einhverjum hinna fögru og friðsælu dala Austurlands. Móðir hans, stjúpi og bróðir munu sakna hans. En mun það ekki vera svo um flesta, að þegar einn hryggist yfir brottför þeirra, gleðst annar yfir endurfundum? Oft hefir það verið þannig um þá, er fóru frá íslandi til Vesturheims; og þá mun það ekki síður eiga við um þá, sem hverfa héðan af þess- um heimi, en eiga feður sina, syst- kini eða vini annars heims. Eins og litla drengnum fylgdu forðum vin- arkveðjur úr sveitinni heima, er hann lagði frá landi, þannig fylgja honum enn heillaóskir allra þeirra, sem þektu hann. Við óskum þess að hann uppskeri af reynslu jarð- lifsins þá ávexti, sem honum mega verða að mestu gagni, þar sem hann dvelur nú. Wynyard 21. maí 1936. Jakob Jónsson. ATH.: Blöð á íslandi eru vin- samlega beðin að birta þessi minn- ingarorð, vegna frænda og skyld- menna austan megin hafsins. Jak. J. Frú Þuríður Kuld Það var á yngri árum mínum, að eg heyrði oft talað um frú Þuriði Kuld, konu séra Eiríks Kulds í Styklví.shólmji, en þar var cheiimáli þeirra hjóna um þrjátíu ára skeið. Fluttu þau þangað úr Flatey á Breiðafirði. Séra Eiríkur þjónaði þremur kirkjum: í Bjarnarhöfn, Helgafelli og Stykkishólmi; hann var skyldu- rækinn og góður prestur, var þing- maður Snæfellsnessýslu um skeið og hann var vel látinn af sóknarbörn- um sinurn. Séra Eiríkur skírði mig 1874, og fermdi að Helgafelli fimtán árum seinna; hafði eg þá dálítið tækifæri á að kynnast honum, og þótti mér jafnan vænt um hann siðan. Hann dó í Stykkishólmi, að mig minnir, 1895. Eftir dauða séra Eiríks Kulds flutti frú Þuriður til Reykjavíkur, og dvaldi þar það sem eftir var æfinnar til 1899; dó þar södd lífdaganna í fátækt, ein- mana og vinafá, þótt ekki vissi heimurinn neitt um það. Benedikt Gröndal segir í æfisögu sinni- nokkrum árum seinna, að Reykjavíkurblöðin hafi ekki minst á lát systur sinnar, fremur en hún hafi aldrei verið til, en séra Matt- hías hafi minst hennar með fallegu kvæði. Stundum hefir mér fundist að samtíð frú Þuriðar Kuld hafi ekki metið hana að verðleikum, eins gáf. aða og merkilega konu sem hún þó var; en ekki á sú kynslóð, sem nú lifir neina ‘sök á því, þó ætla mætti að það sé á valdi þeirra, sem lifa að bæta fyrir bresti hinna sem dánir eru, að svo miklu leyti' sem það er hægt. Eg heyrði frú Þuríðar Kuld sjaldan að góðu getið, og }>ó veit eg að hún hefir margt vel gjört um dagana. Þína kosti þektu fæstir, þína galla vissu flestir. Þuríður Kuld var þó kona, sem hverju bygðarlagi mátti vera sómi að, en fólkið, sem forlögin dæmdi hana til að eyða æfinni með skildi hana ekki, sem ekki var heldur von, enda engan að ásaka um það nú orðið, en þeir, sem voru á líku menningar-stigi og hún sjálf, skildu hana þó betur. Æfiferill frú Þur- iðar Kuld virðist hafa verið að mörgu leyti beiskjublandinn. Hún varð að lúta blindum dómi samtíð- ar sinnar, en svona er nú heimur- inn brögðóttur, illur og andstæður þegar olnbogabarn á i hlut. Svo langt sem eg veit, þá hefir enginn annar dómur fallið i þessu máli, en alt verið samþykt með þögninni. Því var Sæmundur á sinni jarðreisu oft í urð hrakinn út úr götu, að hann batt ekki bagga sína sömu hnútum og samferðamenn. B. Th. í sambandi við þett erindi mætti minna á, að þyrnibraut séra Sæ- mundar Magnússonar Hlóms, dáinn í Stykkishólmi 4. apríl 1821 liggur lóðrétt um sömu stöðvar og Þuríð- ar Kuld, í kringum Helgafell. Frú Þuríður Kuld kom oft að Svelgsá til foreldra rninna, oftast að sumarlagi, var þá á útreiðartúr og hafði fyrir meðreiðarmann karl sem Guðmundur hét, kendur við Arnarstaði, og átti víst að heita bóndi þar. Séra Eirikur kom oft að Svelgsá; stundum var konan hans með honum, en ekki var það algengt. Eins og kunnugt er, voru isa- og harðindaár á íslandi kringum 1880, svo að skepnur féllu viða úr hungri, eða svo var það í minni sveit. For- eldrar mínir urðu þá fyrir tilfinn- anlegu fjárhagslegu tjóni, en börn- in mörg, og flest í ómegð. Þá var það frú Þuríður Kuld, sem var frumkvöðull að því, að skotið var saman eitt hundrað krónum til styrktar foreldrum mínum, meðal góðhjartaðra kvenna í Stykkis- hólmi; sjálf lagði hún fram tuttugu krónur, og var hæst á listanum. Það voru engir efnamenn í Stykkishólmi á þessu tímabili; þeir, sem mest máttu sín áttu full-erfitt með að hafa í munn og maga. Þórleif í Bjarnarhöfn fékk þvi Þuríður til að koma peningunum til skila, en foreldrar mínir keyptu sér kú í búið fyrir upphæðina. Af öllu því, sem hefir birst á þrenti um ‘séra Matthías, minnist eg ekki að hafa séð frú Þuríðar Kuld getið að neinu leyti; hún kemur þar ekkert við söguna, eða svo mundi margur ætla. Séra Benjamín Krist- jánsson er sá eini, sem eg veit til að Business and Professional Card s PHYSICIANS and SURGEONS DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sta. Phone 21 834—Office timar 2-3 Heimili 214 WAVERLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg. Manitoba 1 DR. B. H. OLSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sta. Phone 21 834--Office tlmar 4.30-6 Heimili: 5 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba DR. J. STEFANSSON 3 Dr. P. H. T. Thorlakson 216-220 Medical Arts Bldg. 205 Medlcal ArU Bldg. Talaími 26 688 Stundar augna, eyrna, neí og Cor. Graham og Kennedy 8ta. kverka sjúkdðma.—Er að hitta Phonea 21 212—21 144 kl. 2.30 tll 5.30 e. h. Res. 114 GRENFELL BLVD. Heimili: 638 McMILLAN AVE. Phone 62 200 Talsimi 42 691 Dr. S. J. Johannesson C. W. MAGNUSSON Nuddlœknir ViBtalstími 3—5 e. h. 41 FURBY STREET Phone 36 137 218 Sherburn St.~Sími 30877 SlmiS og semJiB um aamtalsttma BARRISTERS, SOLWITORS, ETC. H. A. BERGMAN, K.C. íalenzkur lögfroeíingur Skrlfstofa: Room 811 McArthur BullcHng, Portage Ave. P.O. Boz 1666 PHONES 95 052 og 39 043 J. T. THORSON, K.C. íslenzkur lögfrxzöíngur 800 GREAT WEST PERM. BLD. Phone 94 668 BUSINESS CARDS DR. A. V. JOHNSON Isienzkur Tannlaeknir 212 CURRY BLDG, WINNIPEG Gegnt pösthúslnu Slmi 96 210 Helmllls 33 321 Drs. H. R. & H. W. TWEED Tannlœknar 406 TORONTO GENERAL TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 26 545 WINNIPEO CornbiaQ Ijotrl Sérstakt verð á viku fyrir námu- og fisklmenn. KomiS eins og þér eruC klæddlr. J. F. MAHONEY, framkvæmdarstj. MAIN & RUPERT WINNÍPEQ DR. T. GREENBERG Dentist Hours 10 a. m. to 9 p.m. PHONES: Office 36 196 Res. 51 456 Ste. 4 Norman Apts. 814 Sargent Ave., Wlnnlpeg A. S. BARDAL 84 8 SHERBROOKE ST. Selur llkkistur og annast um út- f&rir. Ailur útbúnaSur sá beztl. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarSa og legsteina, Skrifstofu talsíml: 86 607 Heimilis talsimi: 501 562 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS RLDG., WINNIPEG Fasteignasalar. Lelgja hús. Ut- vega peningalán og eldsábyrgS af öllu tægi. Phone 94 221 A. C. JOHNSON ST. REGIS HOTEL 9 07 CONFEDERATION LIFE BUILDING, WINNIPEG 285 SMITH ST„ WINNIPEG Pœgilegur og rólegur bústaóur i Annast um fasteignir manna Tekur að sér aS ávaxta sparifé miObiki borgarinnar. fðlks. Selur eldsábyrgS og bif. Herbergi $.2.00 og þar yflr; me8 reiSa ábyrgSir Skriflegum fyrlr- baSklefa $3.00 og þar yfir. spurnum svaraS samstundis. Agætar máltlðir 40c—60c Skrifst.s. 96 7 57—Heimaa. 33 828 Free Parking for Gueata minnist hennar með fáum orðumi í ljómandi ritgerð um séra Matthias, sem birtist í Heimskringlu 24. júní þ. á. Hin stórmennin hafa gleymt henni að mestu leyti. Maður gæti þó búist við að óhætt væri að láta hana njóta sannmælis úr þessu, eftir 37 ára hvild í gröfinni. Kvæðið “Frú Þuríður Kuld” sem Benedikt Gröndal minnist á, byrj- ar með þessari fallegu setningu: frv. á öðrum stað í kvæðinudá ;þvít “Drotning minnar ungu æfi” o. s. frv.; á öðrum stað i kvæðinu segir séra Matthías: “Það var hún,' sem gefins greiddi götu mina raunum frá ; hún, sem fyrstu blómin breiddi brautu minnar listar á,” o. s. frv. Eg hefi ástæðu til að birta eitt erindi í 'heilu lagi úr þessu sama kvæði um frú Þuríði Kuld. Það sýnir svo átakanlega hvernig séra Matthías hefir fundið til með þess- ari góðu konu, sem hafði reynst honum eins og drotning þegar hon- um lá sem mest á: “Ormar þeir, sem aldrei deyja ekki hlifðu lífs þíns rót; j veikum reyr er vant að segja: vertu fjall og stattu mót. Margan heyrði eg hrafna-róm heyja kaldan feránsdómi, frekara þó en flesta hina fella þig mín dáin vina.” En þar sem séra Matthías sjálfur viðurkennir hana velgjörðamann sinn, er erfitt að sjá því hún má ekki hafa heiður af því sem henni ber með réttu samkvæmt Guðs og góðra manna lögum. íslenzka þjóðin stendur i þakk- lætisskuld við frú Þuríði Kuld. Sú skuld verður bezt goldin með því að henni sé veitt viðurkenning fyrir því 'sem hún hefir bezt gert, en það eitt veitir henni fult frelsi. Calgary, Alberta, 19. júlí, 1936. A. Sigurðsson. Gestgjafi: Hvort viljið þér held. ur fá Iherbergi, sem kosta 2 krónur eða 3 krónur? Gestur: Hver er munurinn á þeim ? Gestgjafi: 3 króna herberginu fylgir músagildra. ♦ Borgið LÖGBERG!

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.