Lögberg - 28.07.1938, Page 14

14
LÖG-BERG, FIMTUDAGINN 28. JÚLI 1938
HAMINGJUÖSKIR FRÁ
BEACH CENTRAL STORE
Leiðangur til
Loðmundarfjarðar
Allar tegundir af matvöru, ávöxtum, álnavöru,
málningarvöru og harðvöru.
Búðin starfrækt yfir alt árið
Pósthús — Símastöð
WOLCHUK og RUSSIN Eigendur
WINNIPEG BEACH - - MANITOBA
Heimsækið Riverton á Þjóðminningardaginn
Dveljið á
RIVERTON HOTEL
Nýt zku herbergi - Rafmagnsljós
Góður borðsalur og Ölstofa
SHEA’S BJÓR
WM. KIEDYK, Eigandi
RIVERTON, MANITOBA
HAMINGJUÓSKIR TIL ISLENDINGA
Verð á timbri átórlœkkað
Kaupið nú þegar!
♦
Við höfum einnig nokkuð af
brúkuðu byggingarefni, sem
selst við afar sanngjörnu verði.
♦
“ÞÉR SPARIÐ MEÐ ÞVÍ AÐ FINNA OSS FYRST”
ARLINGTON LUMBER & SUPPLY CO.
Winnipeg Address: 1044 ARLINGTON ST., PH. 22122
Regina Address: OOR. EIGHTH and HALIFAX
THE
MANITOBA ROLLING
MILL CO. LTD.
Manufacturers of Open Hearth Steel
and Merchant Bars
Vér óskum 1 slendingum til hamingju með há-
tíðina á Gimli í tilefni af stjórnarbótinni 1874
og fullveldisdeginum 1918.
Við þetta tækifæri sem endrarnær, er viðurkent
drenglyndi þjóðflokks yðar og víðtæk áhrif á
þjóðlif þessa lands. Megi þjóðhátíð yðar lánast
vel, svo þér njótið tilætlaðra ávaxta af starfi
yðar.
(Framhald frá bls. n)
ar Sveinn var með í.ferðinni, stund-
um nefndur litli Sveinn. Vissi eg
aldrei fyrir víst hvernig á j>ví nafni
stóð, liklega hefir það verið til að-
greiningar frá bróður hans, sem þó
var irrinni vexti en litli Sveinn.
Fjórði maður 'hét Þórarinn Jóns-
son, nú tónlistarmaður og hefir
lengi dvalið i Þýzkalandi. Hann var
venjulega nefndur Tóti á þessum
árum. Þá var þarna með Július
nokkur, kallaður Júlli, og svo eg.
Bráðlega vorum við komnir til
Loðmundarf jarðar og vörpuðum
akkeri skamt undan landi, fram af
nybbóttum klaj>])atanga. Síðan var
róið upp að land-“tóið," og urðu
þeir nafnarnir og eg fyrir því.
Sveinn á Rima fór upp á klappirnar
með endann. Það var Tiált þar
upp í slýinu, eins og oft er á klöpp-
um, þegar lágsjávað er, en hann
var á stígvélum af nýrri gerð —-
gúmmistígvélum, — sem voru að
byrja að koma i notkun um þetta
leyti, og átti hann ilt með að fóta'
sig uppi á klöppunum. Fór hann
þá að bölva og hnýta saman all
kröftuglega, og er orðbragð hans
við þetta tækifæri ekki rithæft. En
seinna var mér ljóst, að þetta var
eins konar forspil komandi við-
burða. — Þeir Sveinn litli og Þór-
arinn réru út plóginn og höfðu þann
starfa allan tímann. Fengu þeir
þannig meira erfiði en við hinir, því
að þeir gengu á spilið, þegar plóg-
urinn var koininn i botn, en við
sem eftir vorum í vélbátnum, hvild-
um okkur meðan vírinn var að renna
út af vindunni.
Þegar land-.“tóið” hafði verið
fest, plógurinn róinn út og önnur
slík aukaverk höfðu verið unnin,
byrjaði aðalerfiðið. Við röðuðum
okkur á vinduna. Hún var af stáli
gerð, hið bezta verkfæri og skilaði
margföldum krafti. Við vorum
oftast 6 á vindunni, þvi að formað-
urinn vann með okkur, þó að hann
væri ekki til þess ráðinn, þar sem
hann aðeins stjórnaði og leigði bát-
inn, en átti ekki hlut i afla. í fyrstu
virtist mér þetta vera auðvelt verk.
\ indan var lauflétt, en bráðlega
þyngdist hún, þegar plógurinn fór
að festast í botni og búið var að
taka slakann af dráttarvírnum.
Land-“tóið’’ hófst upp úr sjónum
og stríkkaði á því, svo að sjórinn
hristist út úr því og lak í dropatali
niður í sjóinn. Við strituðum á
vindunni hver við annars hlið, höll-
uðum okkur aftur á bak og drógum
sveifina að okkur, lyftum henni upp,
þangað til hún var komin í ihálf-
hring, hölluðum okkur síðan áfram
og þrýstum henni niður með þunga
okkar og handafli. Þannig roruð-
um við stund eftir stund, stöðugt
sömu hreyfingarnar aftur og aftur.
Eg get vel skilið að menn yrðu
þreyttir á þessu eftir 30—40 stunda
vinnu, eða jafnvel ineira, þótt hver
hringur virtist ekki svo mjög örðug-
ur í fyrstu. — Við vorum hálftíma
með ihvert tog, og af þessum hálf-
tíma tók það aðeins 5 mínútur að
koma plógnum út.
Þetta var alt nýtt fyrir mér og
undraðist eg í hjarta minu alt það,
sem eg sá og heyrði. Stritaði eg í
fyrstu á sveifinni, eins og mest eg
mátti, en þegar frá leið tók eg að
fara mér hægar, enda sá eg, að þeir,
sem eldri voru og reyndari, hugsuðu
fram í tímann. Eftir 15—20 mín-
útur fór vindan að léttast. Þá var
plógurinn farinn að losna úr botni
Og innan skamms var hann kominn
upp undir bátinn. Var þá krækt í
hann sterkri ífæru og hann dreginn
fram með, hafinn upp á þilfarið og
kúskelinni hvolft úr honum.
Nú þurfti einhvern til að telja
skelina og taka frá brotnar skeljar
og tómar, og þótti það tilvalið verk
fyrir mig. Tók eg við embættinu
og hrósaði happi i laumi. En Adarn
var ekki lengi i Paradís. Eg var
alveg nýbyrjaður, þegar einhver rak
augun í það, að eg væri vaðstígvéla-
laus. Þótti eg þá ekki til starfsins
'iæfur og misti embættið aftur, en
Pusi tók við. Hann var í forláta
gúmmístígvélum, eins og bróðir
hans. Hélt hann síðan þessu starfi
alla ferðina, og var það léttasta
verkið.
Við byrjuðum klukkan um þrjú
og héldum áfram látlaust til kvölds
með stuttu kaf fiihléi, Ekkert gerð-
ist tíðinda. Margt bar á góma og
hlustaði eg á speki hinna reyndu
manna með unglingsins undrun yfir
hinu mikla margbreytilega lífi.
Þegar leið á nóttina, fóru þeir
Rimabræður að lýjast og vildu fara
að halda heim. Þeir létu það fyrst
i ljós óákveðið, sögðu sem svo, að
eiginlega væri nú komið nóg af
kúskel. Sveinn litli tók því all fjarri,
enda hafði hann ekki nema helming
á við hina, því að hann var bara
einn, en þeir voru tveir saman aí
báðum hinum bátunum innan úr
þorpinu. Mátti vel sjá, að þeim
bræðrum líkaði miður, þó að þeir
létu svo búið standa. — Gekk síðan
alt vel um hríð.
En nú fóru að birtast tákn ná-
lægra viðburða. Sveinn á Rima fór
að óska sér áfengis eða íonu til ásta.
En hvorttveggja var æði fáránlegt
eins og á stóð og enginn vissi til, að
hann væri hneigður til slíkra hluta.
\’ar auðheyrt að hann var óánægður
með sitt hlutskifti. Pusi sat lö^um
eftir að hann hafði lokið talningu
í hvert sinn, og horfði hljóður i
kaupnir sér.
Nóttin var hlý og björt. Nálægt
óttu kom sólin upp og alt austur-
loftið ljómaði í gullnum roða ár-
degisgeislanna. '.Næstu stundirnar
þar á eftir voru þær verstu fyrir
mig. Eg dottaði við vinduna og
ruglkendar hugsanir sóttu óþægi-
lega á mig. En alt i einu glaðvakn-
aði eg við það, að Rimabræður og
litli Sveinn voru farnir að hnakk-
rífast um það, hvort bátur þeirra
bræðra væri betri eða verri en bátur
litla Sveins.
—Þú ættir að reyna, helvitið þitt,
að hlaða þinn bát eins og við höfum
hlaðið okkar, sagði Sveinn á Rima.
Litli Sveinn sagðist oft ihafa gert
það og sinn bátur gæti líka siglt.
Svona héldu þeir áfram þangað
til farið var að borða nálægt fóta-
ferðartíma. Rimabræður fóru með
matarskrínur sínar aftur í, og heyrð-
um við þaðan hljóðskraf þeirra.
töluðu þeir saman í ákafa og réðu
ráðum sínum. Skömmu síðar komu
þeir fram i mjög einbeittir á svip
og vigalegir og lýstu því yfir, að
nú færu þeir 'heim.
—Þið eruð ræflar, sagði formað-
urinn. Hann vorkendi litla Sveini,
sem> ekki fékk nema hálfan hlut á
móts við hina.
—Það er lygi, sagði Pusi.
Þá hóf litli Sveinn upp sinn hvella
róm og sagði að það væri undarlegt
að kaupa mótorbát alla þessa leið,
vilja svo strax fara heim, og skeyta
því engu þó að þeir fengju ekki
beitu eins og þeir gætu aflað og
þyrftu með.
—Við viljum fara heim, þú ert
vitlaus, sagði nafni hans, og nú var
rifist um stund. Samt varð endir-
inn sá, að haldið var áfram og plægt
af kappi, en allan tímann var rifist
og karpað. Brigslyrðin og særing-
arnar gengu á báða bóga, og hafði
eg aldrei lifað neitt þvílíkt fyrri.
Aðalstreitan stóð milli þeirra
bræðra annarsvegar og litla Sveins
hinsvegar. En formaðurinn studdi
litla Svein drengilega, enda þótt
honum mœtti vera nokkurn veginn
sama. Hann fékk sitt fyrir ferðina,
hvað sem aflanum liði. Hefir hon-
um sennilega þótt Sveins málstað-
ur betri og mennilegri. Það þótti
mér líka, enda átti eg ekki að fá
nema hálfan hlut, eins og litli
Sveinn.
Um hádegisbilið var enn matar-
hlé, og um sama leyti fór formað-
urinn í land. Ekki var um annað
að gera en halda áfram meðan hann
yrði burtu. En fjarvera*hans hafði
þó slæm áhrif á skapsmuni þeirra
bræðra. Urðu þeir því úfnari, sem
lengur leið, og stóð litli Sveinn nú
einn uppi, því hvorki Þórarinn,
Júlli né eg lögðum til málanna að
sinni. Og þegar þess er gætt, að
litli Sveinn blótaði aldrei og sneiddi
hjá öllum ineiri'háttar klúryrðum til
stuðnings sínu tnáli, þá er skiljanlegt
þó að andófið væri nokkuð örðugt
hjá honum, því að þeir bræður,
einkum Sveinn, notuðu bæði bölv og
klám, ög yfirleitt allar tegundir ill-
yrða, sem málið á til.
Annars var það ekkert nýtt, að
Sveinn hefði enga fágun á orðbragði
sinu, enda þó hann væri í rauninni
meinleysismaður hversdagslega. En
skömmu eftir þetta varð hann und-
arlegur á geðsmununum og kom þá
aldrei ljótt orð yfir hans varir. Var
hann svo um hríð, ýmist hress eða
hálf sinnisveikur. Mátti hafa það
til marks, að ef hann blótaði ekki, þá
var hann lasinn, en þegar ,hann fór
aftur að blóta, þá var drengur far-
inn að hressast.
Þegar líða tók fram á seinni
partinn og formaðurinn kom ekki,
fóru þeir bræður að ráðgera að
senda eftir honum. En Sveinn litli
og Tóti fóru orðalaust út með plóg-
inn i hvert skifti, sem hann hafði
verið tæmdur. Meðan þeir voru
burtu, færðust þeir bræður í auk-
ana óg snéru máli sínu að okkur
Júlla. Júlli var enginn bardaga-
maður og var hann þeim hjartanlega
sammála meðan litli Sveinn var ekki
nærstaddur. Þegar hann var aftur
kominn um borð, þagði Júlli.
Svona héldum við áfram alt að
miðaftni. Síðari hluta dagsins fór
að þyngja í lofti og rigna, en var
samt gott veður. Ekki kom formað-
urinn og skapsmunir þeirra bræðra
þyngdust með hverjum hálftiman-
um sem leið.
Þá gerðist óvæntur atburður.
Alt í einu sjáum við að Pusi föln-
ar upp og hnígur niður. Við hlaup-
um til og reisum hann á fætur.
Hann skelfur og titrar og berst lítt
af.
Bróðir hans styður hann síðan
niður i lúkar, færir hann úr utan-
hafnarfötum og leggur hann út af.
Alt þetta gerðist í skjótri svipan.
Þegar Sveinn kom upp aftur var
hann alvarlegur og hyggjuþungur.
—Nú eruð þig búnir að fá vilj-
HAMINGJUÓSKIR TIL ISLENDINGA
A ÞJÓÐMINNINGARDAGINN
Til þess að fá fljóta dráttar afgreiðslu
Símið 54 575
GRAND M0T0R SERVICE
Nota hinn nýtízku hraðdráttar útbúnað
Dags og nætur afgreiðsla
MAIN and PRTTCHARD SÍMI 54 575
FLYTJUM FRAMLEIDSLU VORA DAGLEGA TIL
GIMLI OG ALLRA SUMARBÚSTAÐA‘
VI® WINNIPEGVATN
You Can Whip Our Cream,
But You Can’t Beat Our Milk”
MODERN DAIRIES, Ltd.
Telephone 201 101
MJÓLK — RJÓMI — SMJÖR — ISRJÓMI
BÆNDUR!
KYNNIST BILASALANUM
Breen Bros. njóta álits fyrir ábyggilegheit og
sanngjarnt verð, sem er trygging yðar fyrir
óblandinni ánægju og ábyggilegum dollar fyrir
hvert dollars virði.
Stórkostlegt úrval af öllum tegundum og gerð-
um, tryggir yður það að fá bíl, sem fullnægir
notaþörf yðar og samsvarar gjaldþoli yðar,
jafnframt því, sem afborgunar fyrirkomulagið
fyrir bændur er skipulagt þeirra sjálfra vegua.
KYNNIST BÍLASALANUM
BREEN BROS.
Staður fyrir sölu brúkaðra bíla
FORT and GRAHAM
Sími 95 314
PORTAGE and LANGSTDE
Sími 71141