Lögberg - 03.08.1939, Side 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 3. ÁGÚST, 1939
7
KAUPIÐ AVALT
LUMBER
hjá
THE EMPIRE SASH & DOOR CO. LTD.
HENRY AVENUE and ARGYLE STREET
Winnipeg, Man. - Phone 95 551
Fiskur!
Barðfiskur!
Islenzkur harðfiskur!
Hugsið ykkur! Nú er það
bara harðsannanlegt, að nú
geta allir borðað íslenzkan
harðfisk úti í Ameríku. Þetta
getur maður sagt að séu fram-
farir í lagi.
Já, kæru íslendingar! Nafn
mitt er þorskur, en gælunafn-
ið, sem mér var valið fyrir
mörgum öldum síðan, er harð-
fiskur. Það loðir við mig enn
og er meira að segja að verða
frægt út um víða veröld.
Og hér er eg nú kominn
til ykkar á vesturheims-slóðir,
landar minir, og þið getið ver-
ið þess fullviss að mér er það
mikil ánægja að fá tækifæri
að heimsækja ykkur.
Mörg af ykkur munið ef-
laust eftir mér, frá þvi þið
voruð heiina. En það var fyr-
ir mörgum, mörgum árum
siðan. Þá var eg allra uppá-
hald heima, eins og eg er enn
þann dag í dag. Munið þið
til dæmis ekki eftir hvað eg
var girnilegur og gljáandi,
sætur og seðjandi, þegar þið
voruð að tanna mig og velta
mér á alla vegu í málhúsi
ykkar? En á þeim árum fékk
eg orð fyrir það að vera
nokkuð harður í horn að taka,
eins og þið munið. Og mörg
ónotahöggin varð eg að þola
áður en eg var við ykkar hæfi.
En þá fékk eg líka orð fyrir
það að vera bjargvættur tann-
anna og verndari magans. Eg
gaf tönnunum ykkar verk að
vinna, svo þær urðu stæltar,
þolgóðar og fagrar. Og með
því að vera lengi að leysast
upp og velkjast í munni ykk-
ar, seyddi eg munnvökvana til
starfa, og með okkur tókst
svo góð samvinna að þegar við
lögðum í langferðina um inn-
yfli ykkar, fengum við fleiri
vökva og starfliða í för með
okkur, og var samvinnan svo
prýðileg, að okkur var alstað-
ar fagnað á ferðalaginu.
Hvöttum við alt, sem varð á
leið okkar, til starfs, og bygð-
um upp hraust og starfandi
liffæra-lið, sem brakti ótal
kvilla-kindur á flótta, er leit-
uðust við að gera ykkur mein.
Og þó við réðum ekki við all-
an þann óvinnandi her, sem
að okkur sótti stundum, þá vil
eg leyfa mér að halda því
fram, þó eg sé aðeins þorsk-
ur og segi sjálfur frá, að eg
veitti þessum ó a 1 d a r 1 ý ð
skrambi harða mótstöðu. Það
er þvi sannarlega ekki að á-
stæðulausu að mér hafa verið
sungin lofkvæði af sumum
merkustu mönnum þjóðarinn-
ar, eins og til dæmis af ráð-
herranum og skáldinu Hannesi
Hafstein. Hann segir:
Heill sé þér þorskur, vor
bjargvættur bezti,
blessaða vera, sem gefur þitt
líf
til þess að forða oss bjargræðis
bresti,
bágstaddra líknarinn, sverð
vort og hlíf.
Heyrðu vort þakklæti, heiðraði
fiskur,
hertur og saltaður..........
og nýr,
Fyrir þinn yerðleika fyllist
vor diskur,
frelsi og þjóðmegun til vor þú
snýr.
Þetta er býsna gott, eða
finst ykkur það ekki? Og eg
er líka stoltur af því að vita
með sjálfum mér að eg átti
það skilið.
En þetta er nú aðeins ögn
af því, sem eg hefi starfað til
heilla minni heimaþjóð. Hún
kann nú orðið að meta mig að
verðleikum. En af því þið,
af íslenzku bergi brotin, eruð
af ísltnzku bergi brotin, eruð
frændur minir og vinir, þá
kem eg til ykkar allur upp-
dubbaður og strokinn eflir
nýjustu tízku og magnaður
nýju afli og notagildi, til þess
að vita hvort mér tekst ekki
að verða að einhverju levti
bjargvættur ykkar líka.
Þið, íslendingar vestan hafs,
hafið vakið almenna eftirtekt
á ykkur o^ hlýhug fyrir hvað
þið takið öllum opnum örm-
um, sem að heiman koma með
andlega strauma og útréttar
hendur til samvinnu við ykk-
ur og bræðralags. Þessvegna
tel eg engan efa á því, að jiið
takið mér vel, því eg er einn
liðurinn i samtengingar-keðj-
unni, og heiti því að styðja að
heill ykkar ef þið aðeins vilj-
ið þiggja liðveizlu mína.
Og til þess að þreyta ykkur
ekki á oflöngum ræðum að
byrja með, skal eg fara fljótt
yfir sögu.
Eg lagði af stað að heiman
um mónaðainótin, júní og júlí,
og koin til Winnipeg kringum
þann tuttugasta júlí. Fór eg
þá strax á fund Steindórs
Jakobssonar að 680 Sargent
Ave., sem var svo góður að
stuðla að því að eg kæmist
hingað vestur, svo greiðlega.
Held eg nú til hjá honum, og
þar getið þið, kæru landar
mínir, vitjað mín, eða þá gert
mér orð að heimsækja ykkur,
og skal eg þá bregða við um
hæl og koma á fund ykkar.
En nú má eg til með að
gefa ykkur dálitla lýsingu af
sjálfum mér, því eg býst við
að sum af ykkur sjái mig ef
til vill i sama ljósi sem þið
sáuð mig hbima fyrir mörgum
árum. En eg hefi framast
mikið síðan og tekið miklum
breytingum að ytri sýn siðan,
svo þið munuð varla þekkja
mig eftir öll þessi ár, sem þið
hafið dvalið hér fyrir vestan.
Eg hefi lært það af sið-
menningunni, að það tjáir
ekki að vera með of mikla
hörkju og ósveigjanlegheit. Eg
er því ekki eins harður í horn
að taka og óþjáll nú sem eg
var þá. Hvert ómálga barn
og ellihrum hjón, geta notið
min, sem maður og kona á
bezta skeiði. Eg er til dæmis
alveg beinlaus, og að því leyti
líkur fvari beinlausa. Þið
munið öll eftir sögunni af
honum. Það var nú karl, sem
sagði sex, þó beinlaus væri.—
Eg er mjúkur viðkomu eins
og magáll, angan mín er óvið-
jafnanleg, og eg er ríkur af
vitamin, sem öllum er nauð-
synlegt til mótstöðu gegn alls-
konar kvilla-liði, og eg er þar-
afleiðandi öllum styrkur í
Iífsbaráttunni. Klæði mín eru
gagnsæ og gljáandi, en þó svo
haldgóð og þétt að enginn
leikur sér að þvi að rífa þaú,
og ekkert ryk eða óhreinindi
hrín við þau. Þessi hald-
góði og hentugi búningur er
kallaður á ykkar máli, “Cello-
phane” pappir, og efast eg
ekki um að þið þekkið mikið
til hans ágætis. ,
íslendingar! Gireiðið mér
veg út á meðal ykkar, hvar-
vetna, sem þið búið í Canada,
og talið máli minu við alla.
Ekki eingöngu meðal ykkar
sjálfra, heldur einnig meðal
annara þjóðarbrota í þessu
landi. Kunngjörið heilnæmi
hins íslenzka harðfisks. Fáið
sem flesta til áð reyna mig og
kynnast mér, og eg get þá
fullvissað ykkur um að eg
6kal létta undir með ykkur,
og mæla með mér sjálfur svo
vel, að hver sem einu sinni
hefir haft mig á borðum hjá
sér og kynst mér eins og eg
er, mun falla í ást við mig,
og mun mæla með mér til
sinna vina, unz eg er kominn
að minsta kosti inn á annað-
hvert heimili í þessu framtíð-
arinnar landi, sem þið dveljið
nú í.
Þið íslenzku verzlunarmenn
og kaúpmenn út um bygðir
þessa lands,í Berið hag ís-
lands, sem ykkar sjálfra fyrir
brjósti, með því að víðfrægja
mig meðal hérlends fólks, sem
ykkur er mögulegt. Skrifið
strax til Steindórs Jakobsson-
ar að 680 Sargent Ave., og
gerist umboðsmenn hans í
bygðarlögum ykkar. Hann
mun svara greiðlega öllum
fyrirspurnum, sem til hans
verða gerðar mér viðvíkjandi
og afgreiða pantanir ykkar
greiðlega.
Harðfiskur.
Það er dulin fegurð í hverju
starfi, sem við leysum af
hendi. Ef við uppgötvum hana,
hættum við að vera þrælar
starfsins.—André Maurois.
Success Business College
Graduates Excel in Manitoba
Civil Service Examinations
NORA FISHEK
Won First Plaee
For All CandidnteM
KATHLEEN WORTLEY
Won Second l'lace
For All Camlidates
JON BILDFELL
Won First I’iace
For Royg
ROBEKT PUNDYK
YVon Second Place
For Boys
The results of the Manitoba Civil Service Examinations, held on
May 27th, and June 23rd, 1939, as published in the Manitoba
Gazette, show that Nora Fisher won first place and Kathleen
Wortley second place. Among the successful boys who wrote on
these examinations, Jon Bildfell took first place and Robert
Pundyk second place. These four candidates were trained in
The Success Business College of Winnipeg—another tribute
to the Higher Standards of “The Success.” Pifteen (15) out of
a total of thirty-eight (38) successful candidates were trained
at the Success Business College. These examinations were
open to all stenographers, as well as to graduates of Commer-
cial High Schools and Business Colleges. There are ten (10)
Business Colleges in Manitoba.
Employment Is Good
For “Success-Trained” Applicants
More than 1,000 “Success-trained” Students were assisted to posi-
tions by our “Placement Bureau” during the year ending June 30, 1939.
It will pay you to be able to say, “I am a ‘Success’ graduate.” New stu-
dents may enrol now. Our classes will be in session throughout the sum-
mer. Ask for our 36-page Prospectus.
It Pays To Train In The
40 ■
College oí Higher Standards
'TULCC0SS
TTie
B°
usiness
Coll
PORTAGE AVE. at EDMONTON St.
’Phone 25 843
ege
WINNIPEG