Lögberg - 01.10.1942, Blaðsíða 5

Lögberg - 01.10.1942, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 1. OKTÓBER, 1942 5 Annars konar fólk kemur þar ekki til greina. Hin gífurlega styrjaldartækni nútímans gerir aðrar og meiri kröfur til starfs- manna leyni þjónustunnar en hernaður fyrri alda. —(Samtíðin). Minningarorð Þann 29. júní síðastliðinn, lézt hér í borginni Jón Árnason frá Hábæ í Vogum, fyrrum bóndi og kaupmaður við Churchbridge, Sask. — Jón heitinn var fæddur á áminstum bæ þann 2. dag Jón Árnason frá Hábæ í Vogum, • maí-mánaðar, árið 1872. For- eldrar hans voru þau Árni Jóns- son og Guðrún Ásmundsdóttir; með þeim ólst hann upp, en fluttist vestur um haf 1897. Fyrstu fjögur árin í þessu landi dvaldi Jón í Winnipeg við ýmis- konar störf. Hinn 23. júní 1901 kvongaðist Jón, og gekk að eiga Sigurveigu Sigurðardóttun frá Hánefsstöðum í Seyðisfirði; það sama ár fluttust þau hjónin vest- ur til Saskatchewan, og tók Jón þar heimilisrétt á bújörð í grend við Churchbridge; farnaðist þeim hjónum þar vel. Árið 1913 seldu þau Jón og Sigurveig búgarð sinn, og fluttust til Churchbridge-bæjar, þar sem Jón rak um skeið aldina, tóbaks og ssStindaverzlun, jafnframt því sem hann hafði með hönd- um umboðssölu á búnaðaráhöld- um; naut hann við þau störf, sem á öðrum sviðum athafna sinna, virðingar og trausts. Til Win- npiegborgar fluttust þau Árna- son hjón árið 1928, og þar lagði Jón, eins og fyr getur, upp í langferðina hinztu. Þeim Jóni og Sigurveigu varð þriggja barna auðið; ungan svein mistu þau, en á lífi eru frú Guðrún Gray, búsett í St. Vital, og Árni, formaður við bíladeild T. Eaton félagsins í Winnipeg, bæði glæsileg og vel gefiij. Jón Árnason var hverj- um manni háttprúðari og mik- ill að vallarsýn; hann var dreng- ur góður og manna vinfastastur; skemtinn í vinahóp, og lét eigi fram hjá sér fara það spaugi- lega, er fyrir augu og eyru bar á vegferðinni. Jón hafði óvenju næmt söngeyra og hafði af sjálfs- dáðum aflað sér nokkurrar þekkingar í hljómlist. Jón átti í ríkum mæli yfir þeim íslenzk- um erfðakostum að búa, ec traustastir hafa reynst og væn- legastir til frambúðar, hvar sem spor landans hafa legið og liggja- Sigurveig ekkja Jóns er hin mesta atgerfis- og atkvæðakona, er jafnan reyndist manni sínum hollráður förunautur, og varp- aði mildum geislum á vegferð hans og annara samferðamanna. Útför Jóns fór fram frá Bar- dals þann 1. júlí s.l., að viðstödd- um fjölmennum hópi vina og vandamanna. Séra Guttormur Guttormsson, prestur íslenzku safnaðanna í Minneota og grend, flutti kveðjumál. E. P. J. Prófessorinn: Hvaða þrjú orð eru það, sem stúdentar nota mest? Stúdent: Eg veit ekki. Prófessorinn: Alveg rétt. * * * —Jæja, hefir dóttir yðar lært eperanto? Talar hún málið vel? Já, alveg eins og innfædd. Íslendingadagurinn í Samuel Hill Park, Blaine 26. júlí, 1942 sem var sameiginlegur hátíðis- dagur íslendinga í Bellingham. Blaine, Point Roverts og Van- couver, B.C. Af því ekkert hefir birzt í Lögbergi um þenna hátíðisdag, þá vil eg biðja kunningja minn, ritstjóra Lögbergs að gefa þess- um línum rúm í blaði sínu. Þessi skemtigarður er á landa- mæralínunni alveg á strönd Kyrrahafsins og er prýðilegur staður skreyttur blómum. Um og fyrir hádegi fór fólkið að koma úr öllum áttum, mátti þar sjá marga heilsast sem ekki höfðu sézt í mörg ár og voru þar margir vinafundir. Framkvæmdarnefnd var: sá, sem þetta skrifar, forseti;_ Andrew Danielson, varaforseti; séra Albert E. Kristjánsson. skrifari, Sigurður Helgason söngmeistari frá Bellingham, vara-skrifari, og Jakob Vopn- fjörð féhirðir. Söngnefndin var: Sigurður Helgason, L. H. Thor- lakson og E. K. Breidford. Söng- stjóri dagsins var L. H. Thor- lakson. Prógrammið byrjaði með því að söngflokkurinn söng gamla og góða lagið, Ó, Guð vors lands. Kom söngflokkurinn oftar fram og söng marga íslenzka söngva, sem hljómuðu fagurt í eyra og vöktu margar ljúfar tilfinning- ar í hugum fólks. Söngflokk- urinn samanstóð af söngfólki frá Bellingham, sem æft var af Sigurði Helgasyni, söngfólkið frá Blaine var æft af E. K. Breidford, sem stýrði öllum söngnum þarna. Margir dáðust að hvað vel honum fórst það starf úr hendi. Mrs. Frank Fred- rickson lék á hljóðfærið og erum við Vancouver íslendingar heppnir að hafa eins góðan píanista og hún er. Eftir að sungið var, Ó, Guð vors lands, ávarpaði Magnús Elíasson, for- seti dagsins, heiðursgestinn Thor Thors og fyrir hönd nefndarinn- ar bauð alla velkomna og fór fáum orðum um þennan sam- eiginlega þjóðhátíðardag og kall- aði síðan fram Mrs. Ninnu Stevens frá Tacoma, Wash., sem söng prýðilega, kom hún líka síðar fram á skemtiskránni. Mrs. Jakob Vopnfjörð las upp kvæði, sem Dr. Richard Beck hafði svo góðfúslega ort fyrir þetta tækifæri; vil eg nota þetta tækifæri til að þakka Dr. Beck fyrir að hugsa til okkar hér vesturfrá, einnig hafði Dr. Beck sent kveðju til hátíðarinnar og var hún lesin upp af séra Albert Kristjánssyni. Jónas Pálsson fór með kvæði, sem eg held að eng- inn hefði getað ort eins vel og Jónas, var það fult af gamni og fyndni, enda er Jónas okkar snillingur í þeirri grein. For- setinn bað Andrew Danielson að kynna Hon. Belle Reeves sam- komunni. Mrs. Reeves er Chair- man fyrir State Parks Board í Washington ríki, talaði hún fyrir hönd Washington stjórnar- innar. Mr. Danielson mintist á með vel völdum orðum, hvað mikið Mrs. Reeves hefði lagt á sig fyrir þennan skemtigarð, sem við vorum nú stödd í. Mrs. Reeves hélt hlýorðaða ræðu til okkar Islendinga. Þar á eftir bað forsetinn séra Albert Krist- jánsson að kynna samkomunni Hon. R. L. Maitland, K.C., sem er dómsmálaráðgjafi British Columbia fylkis; mintist séra Albert á 1 fáum orðum, að einu sinni hefði Canada verið sitt föðurland og því þætti sér vænt um að ávarpa mann úr cana- diskri stjórn. Mr. Maitland tal- aði stutt og laggott til Islend- inga og sagði að sér væri það mikil ánægja að njóta hátíðar- innar með okkur í Friðarboga- skemtigarðinum. Séra Albert las upp kvæði eftir Mrs. Jakob- ínu Johnson, var kvæðið gott að venju hjá frú Jakobínu og þótti fólki leitt að hún gat ekki verið þarna viðstödd til að lesa upp kvæði sitt. Persónulega þakkaði eg Mrs. Johnson fyrir kvæðið næsta sunnudag á Is- lendingadeginum í Seattle. Kvæði Páls Bjarnasonar var fult af hugviti eins og Páli mín- um er lagið. Það er eins og að íslenzk skemtun væri tómleg, ef ekki væri eitthvað eftir Pái Bjarnason í bundnu máli. Og nú var komið að aðalþætti pró- gramssins, sem var ræða Thor Thors; sagði forsetinn að sér væri það sönn ánægja að kynna þessari samkomu að við hefðum annan eins ræðumann og herra Thors. Ræða sendiherra íslands var ljómandi góð og eitt veit eg, að ,eg hefi miklu meiri áhugr. fyrir íslenzkum málum og ís- lenzku þjóðerni, og mér finst, það vera sterkari bönd, sem tengja mig íslenzku þjóðinni heldur en áður; það voru áhrif- in, sem ræða Thor Thors hafði á mig, og óefað hafa orð hans haft lík áhrif á aðra, sem á hann hlustuðu. Kveðja var les- in upp frá séra Rúnólfi Mar- teinssyni, sem ekki var þarna viðstaddur. Einnig var því lýst yfir að kveðja hefði borist nefnd- inni og einnig kvæði frá Mar- teini Jónassyni í Vancouver. Að prógramminu loknu fór fólk að smátínast heim, fór þá fólk að kveðja hvað annað í von um samfundi a næsta hátíðis- degi íslendinga. Þarna hafði verið fólk úr mörgum stöðum í Canada og Bandaríkjunum. Og þegar sólin þokaðist nær Kyrra- hafinu, var fólkið því nær alt horfið af vellinum. Mun þessi dagur lengi lifa í minni þeirra, sem þarna voru. Og vil eg nú sem forseti nefndarinnar þakka öllum sam- vinnumönnum mínum í nefnd- inni fyrir góða samvinnu og fyrir góða framkomu yfirleitt. Eg vil líka þakka öllum þeim, sem ekki beinlínis komu fram á sjónarsviðið en samt áttu mik- inn þátt í að undirbúa hátíðina. Eg vil þakka til dæmis Leo Sig- urdson fyrir að koma með og sjá um hátalarann. Eg vil þakka öllu því fólki, sem gerði hátíð- ina fjölmenna með komu sinni. Við verðum æfinlega að muna það, að það tgkur stuðning fólks yfirleitt til að halda skemtilegt samkvæmi. Og að endingu vil eg minna alla á, að búast við ís- lendingadegi á þessum sama stað næsta sumar, 25. júlí að öllu forfallalausu, hverjir, sem þá kunna að vera í nefndinni. Einnig má eg til að þakka Blaine búum fyrir framúrskarandi gest- risni, sem þeir sýndu okkur Vancouver nefndarmönnum þegar við vorum þar syðra í nefndarerindum. * * * ,Og nú örfá orð um samsæti, sem herra Thor Thors var hald- ið á Georgia hótelinu hér í Van- couver, mánudagskveldið 27. júlí. Þar voru samankomnir um áttatíu manns. Var sezt að borð- um um klukkan sjö, var borð- bænin lesin af séra Albert Krist- jánsson. Þegar búið var að drekka hylli konungs, tók Mr. Thorlakson, sem var forseti sam- sætisins, til máls og bauð herra Thors og fólkið velkomið og sagði að nú mundi söngflokkur- inn syngja Ó Guð vors lands. Ninna Stevens hafði komið norður til að vera með okkur og söng hún þarna einsöng. Thor Thors v talaði bæði á ensku og íslenzku og var ánægja og upp- lyfting að hlýða á hann. Mrs. D. L. Durkin tók til máls til að þakka herra Thors fyrir ræð- una, er altaf skemtilegt að hlusta á Mrs. Durkin því hún er tölug kona og er svo mikill Islandsvinur. Dr. Lyle Telford fyrrum borgarstjóri hér í Van- couver talaði hlýjum orðum til herra Thors og kvaðst vonast eftir að vonir hans kæmu fram, að ísland yrði fyrirmynd fyrir aðrar þjóðir í framtíðinni. Mr. Thorlakson, sem hafði stýrt sam- sætinu vel eins og honum er tamt, þakkaði Thor Thors enn á ný fyrir komu hans hingað vestur á strönd og sérstaklega hingað til Vancouver. Endaði skemtunin með því að söng- flokkurinn söng tvo íslenzka söngva og kvöddu menn sendi- herrann með handabandi og árnuðu honum allra heilla í hans starfi. Magnús Elíasson. Wartime Prices and Trade Board Spurt—Er það satt að tímarit muni hækka í verði? Svar—Það er ekki alveg víst, en fremur líklegt að svo verði, vegna þess að nýlega hafa frétta- blöð og tímarit verið undanþeg- in hámarksverði. Spurt — Mér hefir skilist að það sé hámarksverð á eggjum, samt var verðið tveimur cent- um hærra núna en í vikunni sem leið. Svar—Hámarksverð hjá stór- kaupmönnum í þessu umdæmi er 48c hvert dúsín fyrir Grade “A” eða stærstu egg. Smásalac mega ekki hækka þetta verð um meira en 8 cent; hámarksverð hjá þeim, því 56c. Sem stendur hefir verðið enn ekki náð há- marki. Spurt—Hvaða eyðublöð á að fylla inn, ef maður hefir hús til leigu? Svar—Það er kallað “Form R.C. 40” og fæst með því að skrifa til Regional Rentals Of- ficer, 612 Power Bldg., Winni- peg. Þú verður að gefa nauð- synlegar upplýsingar á þrefalt form. Eitt fer til leigunefnd- arinnar, annað til leigjanda, en því þriðja heldur þú sjálfur. Spurt—Hvaða starf er ætlað Liaison officers, sem vinna með “Women’s Regional Commitee. Er það launað starfsfólk nefnd- arinnar? Svar—Alt starf, sem unnið er af Women’s Regional Advisory Committee” og þeim er þær að- stoða er algerlega ÓLAUNAÐ starf. Nefndin óskar að sem flest félög kvenna útnefni milli- göngumenn, sem tengi þau við aðal nefndina, færi félagskonum upplýsingar og fréttir frá nefnd- inni og neyzludeildinni, færi nefndinni aftur á móti tillögur frá félögum þeirra. “Liaison officer er því milliliður félag- anna og nefndarinnar. Spurt — Er hámarksverð á kvensokkum? Svar—Já. Sokka má ekki selja fyrir hærra verð en selt var fyrir á hámarkstímabilinu. En vegna silkiskorts eru nú alls- lags tegundir af gervisilki notað- ar, sem ekki voru til sölu á tíma- bilinu, sem miðað er við. Há- marksverð á þessum tegundum hefir samt verið sett af verð- lagsnefndinni, og kaupmenn eiga að halda sér við það verð. s*.„Spurningum á íslenzku svar- að á jslenzku af Mrs. Albert Wathne, 700 Banning St., Winnipeg —Ertu ekki hræddur við gerlana í vatninu? —Nei, nei, eg sýð vatnið. —Nú, og hvað svo? —Svo gerilsneyði eg það. —Og svo? —Og svo — svo drekk eg bjór. * * * Sigga: Því kallaðirðu ekki á hjálp, þegar hann kysti þig. Gunna: Hann þurfti ekki á neinni hjálp að halda. OPPORTU NITY IS KNOCKING FOR YOUNG PEOPLE WHO WISH TO EMBARK UPON A BUSINESS CAREER The demand for TRAINED office help now exceeds the supply and we expect the demand will steadily increase. Why not take advantage of this opportunity NOW by attending our Day or Evening Classes? , Write or telephone for our 1942 prospectus. flniTOBfl commeRcmL COLLCGC 301 ENDERTON BLDG., 334 PORTAGE AVE. (4 DOORS WEST OF EATON’S) Phone 2 65 65 The Business College of Tomorrow . . . TODAY! Yfirskin Hvað eru nú skýin að skrifa, á skautið hins upprunna dags? Hvort eru það ljóð um að lifa við lögmál hins umliðna brags? / Þau logrúnum ljómandi steypa hinn lýsandi dagrennings fald, er skugganna grámóðu gleypa og gullflétta sólroðans tjald. Og hátt yfir töfra-brún tinda, er tæma þar himinsins laug, þau dularmáls drumsýnir kvnda um daginn, við sjóndeildar-baug. Eg þekki þar spurningu’ hins spaka og spámannsins dularfull orð: er yfirskin tímanna taka sem teningsins veltu um borð. Hvort eru það hugboð þess heifturs er hnyklast um vonleysis brún, og dómsorð um leysing þess leifturs er logar í þrumunnar rún? Á stormanna ókyrru ströndum, það stoðar að jafnaði minst, þó skin sé á skýjanna röndum ef skrugga’ er í flókanum inst. —Pálmi.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.