Lögberg - 05.08.1943, Síða 8

8
LÖGBERG. FIMTUDAGINN 5. ÁGÚST 1943.
M
essu
boð
Fyrsta lúterska kirkja, Winnipeg
Kvöldguíisþjónustur á íslenzku
hefjast á sunnudaginn kernur, 9.
ágúst, kl. 7 e. h. *“
♦ ♦ ♦■
Lúterska kirkjan í Blaine, Wash.
Séra Guðmundur P. Johnson,
prestur.
Sunnudagaskóli og biblíu-
klassi kl. 10 f. h.
Messa á hverjum sunnudegi
kl. 11 f. h.
1. og 3. sunnudag hvers mán-
aðar á ens,ku, en 2., 4. og 5. á
íslenzku.
Y.P.C.S. heldur fundi sína
annanhvern sunnudag kl. 8 að
kvöldi.
Prestur Blaine safnaðar, mess
ar einnig í St. Marks Lútersku
kirkjunni í Bellingham, á
hverjum sunnudegi kl. 8 e. h.
á ensku, en á íslenzku 2. sunnu
dag hvers mánaðar kl. 3 e. h.
Allir eru hjartanlega vel-
komnir.
♦ ♦ ♦
Sunnudaginn 8. ágúst messar séra
Haraldur Sigmar aö Brown, Man.
kl. 2 e. h. og í Péturskirkjji í Svold
kl. 8 e. h.—kvöldguösþjónustan verð-
ur á ensku.
♦ ♦ ♦
Messað verður í íslenzku lútersku
kirkjunni í Selkirk sunnudaginn 8.
ágúst, kl. 7 síðdegis.
S. Ólafsson.
Prestakall Norður Nýja íslands
8. ágúst—Framnes, messa kl. 8.30 e.h.
15. ágúst—Mikley, messa kl. 2 e. h.
B. A. Bjarnason.
LEIÐRÉTTING
Villur, sem misskilningi geta valdið,
hafa slæðst inn í eftirfarandi erindi
úr kvæði Jakobs Thorarensen til dr.
Guðmundar Finnbogasonar, sem vitn-
að er til i Iok greinar minnar um hann
í síðasta “Lögbergi.” En erindið í
sinni réttu mynd er á þessa leið :
Ryki blæs á orðsins ál
—ýmsri þræsu að kenna,
en aldrei væsir um islenzkt mál
í þeim glæsipenna.
R. Beck.
♦ ♦ ♦
Stefán Guðjón Sigurðsson á Lundar
lézt þar á heimili Oscars sonar síns
22. júlí s.I. og var jarðsettur tveim
dögum síðar að afstaðinni kveðjuat-
höfn í Lundarkirkju, er séra Valdimar
J. Eylands stýrði. Stefán var fæddur
á Akureyri 20. sept. 1866, og kom
vestur um h'af 1888 og átti lengst
heima á Lundar.
ÁRBORG THEATRE
Árborg, Man.
Vikuna 12. ágúst: “You are in
the Army now”.
Leikendur:
Jimmie Durante,
Phil Silvers og
Jane Wyman.
Árborg leikhúsið sýnir aðeins
úrvals myndir, sem einungis
frægustu leikarar taka þátt í
Kjósendur í Selkirk kjördœmi!
Greiðið atkvæði þeim
frambjóðandanum, sem
búsettur er í kjórdæm-
inu, og reyndur er að
þeim hyggindum sem í
hag koma. Þessi maður
er Charles E. Fillmore í
Clandeboye, frambjóð-
andi Liberalflokksins;
hann hefir að baki sér
margra ára nytsama
reynslu í meðferð héraðs
málefna.
Merkið kjörseðil yðar þannig:
CAMADA CALLIMO!
I serve Canada by
releasing a man for
more Active Dutg
Because Action
is necessary
í'm serving
Canadá AGAIM
*** ' \
Brezkir hermenn fara um borð í svifflúgtningavél á leið til Afriku.
Hittið næsta liðssöfnunarmann að máli
Útvarpserindi
Eftirfarandi grein er laasleg þýðing
af 5 mínútna útvarpserindi, sem Miss
Salóme Halldórsson flutti yfir CJRC
útvarpsstöðina 3. ágúst.
Heiðruðu tilheyrendur!
Menn og konur:
Þár sem nú virðist vera farið að rofa
svo til í stríðsmálunum að við getum
búist við að sjá fyrir endir ófriðar-
ins áður mjög langt liður, tel eg víst
að kjósendur Selkirk-kjördæmis sé
nú farnir að snúa huga sínum að því
umbóta og uppbygginga starfi, sem
fyrir liggur að loknu stríði. Okkur er
það ollum ljóst að ef við ekki nú þeg-
ar snúum okkur að þeim vanda-
málum með hugrekki og heilbrigðu
viti, er hætt við að alt lendi í sömu
óreiðu og áður var, og við fáum aldrei
að njóta þess frelsis sem fyrir var
barist.
Af því eg er eina konan, sem býður
sig fram í þessum kosningum langar
mig til að leggja þá spurning fyrir
kjósendur: Muridi það ekki vera af-
farasælla fyrir úrslit vamjamála að
áhrifa kvenfólksins gætti meira en
verið hefir ? Hafa kjósendur veitt því
eftirtekt að sambandsþingið sitja 245
fulltrúar, í þeim hópi eru aðeins tvær
konur, og hvorug frá Manitoba. Erum
við, hvort heldur konur eða karlar,
ánægð með slíkan ójöfnuð? Hvernig
mundi fara um þær miljónir af heim-
ilum, skrifstofum og búgörðum, sem
þjóðin samanstendur af, ef þeim væri
stjórnað einvörðungu af karlmönn-
um ? Eða aðeins af konum ? Mun það
ekki vera betra að karlar og konur
vinni saman að sameiginlegum hags-
munum ? Öll sanngirni mælir með því.
Fólkið í þessu kjördæmi hefir nú tæki-
færi til að gera sitt til að bæta úr
þessum ójöfnuði með því að senda
kvenfulltrúa á sambandsþing 9. ágúst.
Eg hefi 5 ára reynslu i þingstörfum
á fylkisþingi hér 1 Manitoba, og eg
veit að sú reynsla kemur mér að góðu
haldi. Mér finst eg geta sagt með
sanni að eg hafi altaf haft hug til að
standa við skoðanir mínar og sann-
færing, og fylgja þeim fram eftir
megni. Og kjósendur mega treysta
því að eg hefi sömu hugdirfð enn til
að tala fyrir og fylgja fram þeirra
hagsmunum.
Þið munið öll eftir hrópinu, sem
gert var að ^Social Credit flokknum
fyrir að halda því fram-að það hljóti
að vera fyrir einhver mistök í ráðs
menskunni, þegar þjóðin sveltur þar
sem þó er gnægð matar. En hvaðan
eiga peningarnir að koma? spurðu
spekingarnir. Nú heyrist aldrei þeirri
spurningu hreift. Þó þúsundum og
aftur þúsundum miljóna sé ausið í
stríðskostnað. Fyrst hægt er að gera
þetta á striðstimum, þá er það engu
siður hægt þó friður sé í landi. Social
Credit sinnar eru eini stjórnmála-
flokkurinn, sem hefir ljósar og á
kveðnar tillögur fram að bera um
gjaldeyris skipulag, sem kemur í veg
fyrir viðskiftakreppur og veitir þjóð-
inni efnalega tryggingu með fullu
frelsi.
Allar tillögur hinnar orthodoxu eða
úreltu hagfræði byggjast á sívaxandi
skuldum og sívaxandi sköttum. Social
Credit er opinber fésýsla undir stjórn
fólksins, sem lagt getur frarn gjald-
eyri til allra nauðsynja án þess að
hlaða upp skuldum.
Á þessum grundvelli hafa Social
Credit sinnar samið starfsskrá fyrir
framtíðina og gefið út í bók er nefn-
ist “Prepare Now — A suggested
policy for Post-war reconstruftion
embodying the features essential to
iBritish Democracy.” Eg er sannfærð
um að ef þeim tillögum, sem þar eru
gerðar væri haldið eins á lofti og
hinum svonefnda “March Plan”
mundu þær ná alþjóðarhylli. Þessar
tillögur ná yfir öll svið þjóðlífsins,
landbúnað, iðnað, heilbrigðismál,
mentamál, o. s. frv. 1 næsta útvarps-
erindi mun eg minnast nánar á sumar
þessar tillögur. Eg vona að þið
hlustið á það.
Sumar ráðstafanir, sem gerðar hafa
verið upp á síðkastið á landi hér eru
sama eðlis og tillögur Social Credit.
Má þar til nefna tillög eða styrki til
framleiðenda, dýrtíðaruppbót til
verkafólks, takmarkanir vöruverða og
aukin eftirlaun, alt þetta er nú talið
nauðsynlegt ýmist til að bæta þeim
upp, sem orðið hafa fyrir halla, eða
til að forða því að viðskiftaiífið kom-
ist í algjöran glundroða eða ringul-
reið. Það ætti því ekki að líða á
löngu þar til menn koma auga á það,
sem er grundvallaratriðrð. Það er:
skuldlaus gjaldeyrir. Eg óska því ein-
læglega eftir fylgi yðar og atkvæði t
þessum kosningum til að fara í áttina
að þessu takmarki.
MONDAY, AUGUST 9th
«
Mark your Ballot
YOTE FOR THE ONE YOU KNOW.

Þjóðerni og krikja.
Frh. af 7. bls.
þess að sauma eftir fornum
fyrirmyndum eða skera út, hefja
vakningu í þessa átt. Hví ekki
gefa kirkjunum eitthvað af
þessu, altarisklæði eða útskurð
o. s. frv.
Alla þessa rækt má sýna án
þess að vilja hverfa til gamla
■tímans. Fegurð bæjarstílsins
þýðir ekki það, að þjóðin eigi
að hverfa aftur til moldarinn-
ar, þar sém hún áður var. Virð-
ing fyrir kveðskap merkir ekki,
að útrýma skuli öllu nema
rímnalögum. En það á að elska
það og meta og bera hlýtt þel
til þeirra, sem þetta sömdu og
lifðu við það. Og það á að láta
hið nýja og góða bera keim af
því. Þráður menningarinnar
ekki að slitna. Við eigum að
kappkosta að leggja ekki minna
frá okkur sjálfum til í það, sem
við gerum, en eldri kynslóðir
gerðu. Prestar munu finna, að
það er í þessu viss trúarleg til-
finmng, andleg heilbrigði og
festa, sem styður- kristindóms-
boðun þeirra. Kristnin er hin
gamla hugsjón, sem alltaf er ný.
Hún er okkar elzti menningar-
arfur. Menningarlaus nýfýkni
er óvinur trúarinnar, lausagopa-
háttur, sem á sér ekkert fyrir-
heit. Einmitt presturinn er
maðurinn, sem á að skilja þetta,
og hann á að benda á það. Hann
er líklegastur til þess að skilja
samhengi þessa tvenns: Hms
þjóðlega og trúarlega. Þess
vegna er hann heilbrigðari
vakningarmaður þess þjóðlega
en nokkur annar — og á eg þar
við “prest” í víðtækustu merk-
ingu þess orðs, hvern þann
mann, sem vill vinna allt Guði
til dýrðar og leiða aðra á þann
veg.
Þá er ekki síður hitt, sem
veit að framtíðinni, að prýða
og bæta landið og þjóðina og
fella þar allt hið nýja inn í
umgerð þá, sem fyrir er. Úlf-
aldar fara vel í eyðimerkurlands
lagi, en þeir yrðu skrítnu:, ef
þeir stæðu á beit í íslenzkum
hvammi. Þar fer hesturinn bet-
ur og sauðkindin. Svo er og
um hús og húsgögn, og ekki
síður háttu alla og framkomu,
orðfæri óg yfirbragð, lífsskoð-
un og kirkjusiði. Það íslenzka
fer íslandi og íslendingum best.
Vitna eg þar til þess, ér eg
sagði hér að framan um það, ef
íslendingar hefðu orðið að ger-
ast meþódistar eða prestsbýterí-
anar til þess að komast í kristinn
félagsskap vestan hafs.
Sá félagsskapur, sem hér væri
sjálfkjörinn samherji kirkjunn-
ar, er ungmennafélagsskapur-
inn. Þessi mikli hópur ungra
pilta og stúlkna um land allt er
einhver æskilegasti her sem
hugsast getur í þeirri baráttu,
sem þjóð okkar á nú fyrir hönd-
um. Og prestarnir, þessir
dreifðu starfsmenn kirkjunnar
um allt land, eru kjörnir sam-
verkamenn og leiðsagnarar. Mér
er nær að halda, að ungmenna-
félögin muni yfirleitt fagna því,
að fá þessa velmenntuðu menn
í samvinnu. Og þá ættu prest-
arnir ekki síðru að fagna því,
að fá þessa fallegu fylkingu til
samstarfs. Ungmennafélögin
ættu beinlínis að vera statn-
búar í þessari sókn. Ef hjá þeim
sameinaðist sókn fyrir trúarleg-
um og þjóðlegum verðmætum,
mættu þau verða verndarar
föðurlandsins með kynslóð vorri.
Þau gætu innt af hendi ekki
ósvipað starf því, er fluglið
Englendinga innti af hendi eft-
ir ófarirnar í Belgíu, þegar
þessi — ekki mjög fjölmenni —
hópur bjargaði heimsveldinu
brezka.
Þetta er aðeins dæmi. Það er
svo margt af ungu fólki því
miður, sem kýs sér óheppilegar
leiðir nú á tímum, að það er
kirkjunni beinlínis lífsspursmál,
að eignast ítök, hvar sem það
er unnt. Og það er mikið heil-
brigt til líka. Það er ekki fatt
ungt fólk, sem klífur fjöll og
jökla meðan aðrir sitja í svælu
og reyk, líkamlega og andlega.
Margir leggja hér hönd á plóg
og vinna hið góða verk. En
kirkjan getur staðið eða faliið
með því, hvort hún er starf-
andi kraftur eða ekki. Hún gæti
orðið forustustofnun eins og hún
hefir áður verið. En það gæti
líka farið svo, að menn þætt-
ust geta komizt af án hennar
Grein þessi er nú orðin lengri
en í upphafi var til stofnað,
og hefir þó sagt færra en hún
átti að segja. En staðar skal nú
nema.
Hér er mál, sem mér finnst
mjög tímabært. Þjóðin er á
krossgötum. Líf hennar getur
legið við. Kirkjan á aflið, sem
um allt annað fram getur bjarg-
að henni: Lifandi og heilbrigðan
kristindóm, kristindóm, er
verndi bæði sál einstaklingsins
og sál þjóðarinnar.
Það er vitjunartími kirkju
Islands.
Vilja ekki þeir, sem í starfinu
eru, leggja gott til þessa máls,
en bíða þó ekki eftir að málið
verði útrætt, heldur hefjast
handa um starf á því sviði, sem
hver og einn telur mest virði
og beinlínis liggja við í hans
verkahring?
Eg efast ekki um, að margir
og vonandi flestir prestar geri
þetta. En aldrei er þó ofmikið
að því gert, að hvetja hver-
annan, koma reynslu og góðum
ráðum til annara og sækja sér
kraft frá meðvitundinni um
samstarf.
Grundvöllurinn er sá, sem
lagður er, starfið að boð fagnað-
arerindisins um frelsun sáln-
anna. En af starfsmönnunum
er þess krafizt, að hver og einn
reynist trúr.
Kirkja íslands og starfsmenn
hennar eiga hér dýrmætt tæki-'
færi.
Magnús Jónsson.
íslendingar
í Humboldt
kjördæmi
Fylkið yður um frambjóð-
/
anda Liberalílokksins,
Frank Krenn
M.L.A.
við aukakosninguna, sem
þar fer 'Sram til sambands-
þings þamn 9. ágúst næstk.
Mr. Krenn er ungur áhuga
maður, sem um þessar
mundir á sæti í fylkisþing-
inu í Saskatchewan, og get-
ið hefir sér þar hinn ágæt-
asta orðstír. Á sambands-
þingi myndi hann skjótt
reynast. réttur maður á
réttum stað.
1
Merkið atkvæðaseðilinn
þanning:
Gœtið öryggis!
Komið loðkápum yðar og
klæðisyfirhöfnum í kæli-
vörzlu hjá
Perth’s
Sími 37 261 *
Cleaners — Launderers
Dyers — Furriers
Til Sölu
Bújörð með byggingum, á
bökkum íslendingafljóts. —•
Tvær mílur frá Riverton.
Frekari upplýsingar veitir
undirritaður.
Jóhannes Helgason
Box 83
Riverton, Man.