Lögberg - 29.03.1945, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 29. MARZ, 1945
5
u
ÁH l < AUAI
rVCNNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Kvennadeildir blaðanna
á íslandi
Þegar tekið er til greina hve
fámenn íslenzka þjóðin er, má
segja, að blaða og tímarita út-
gáfa þar í landi sé feykilega
^ikil. Að því er eg bezt veit, eru
gefin út í Reykjavík fjögur dag-
blöð og eitt blað, sem kemur út
tvisvar í viku, og á Akureyri eru
gefin út tvö vikublöð.
Nú er sá siður farinn að tíðk-
ast þar, að þessi blöð helgi á-
bugamálum kvenna, tvo dálka
einnar síðu, vikulega eða hálfs-
^uánaðarlega. Nöfn þessara
deilda blaðanna eru sem hér seg-
ir; “Móðir, kona, meyja” í Degi
a Akureyri. “Kvennasíðan” í
^jóðviljanum. “Kvenþjóðin og
.Neimilið” í Morgunblaðinu.
Kvennasíða Vísis” og “Kvenna-
bálkur Tímans”.
Eg hefi haft ánægju af að lesa
þessa kvennadálka og datt í hug
að lesendur kvennadeildar Lög-
bergs myndu ef til vill hafa gagn
°g gaman af að sjá nokkur sýnis-
horn úr þeim. Eg leyfi mér því
að birta nokkrar smágreinar úr
hverju blaði.
Gledilegt nýjár!
Árið 1944 er horfið. Við höf-
Urn> í þess stað, eignazt nýtt ár
7* 1945. — Þannig gengur þetta,
arin koma og fara, og flestum
vúðast þau fljót í förum.
Tækifærin, sem árið liðna hafði
a boðstólum, en við létum ónot-
ub> eru horfin og glötuð okkur,
en ný tækifæri hafa komið með
binu nýja ári og munu stöðugt
boma og bíða við dyr okkar. —
^að undir manndómi okkar
sjálfra komið, hvað við gerum
þau —(hvort við úthýsum
þeim, eða bjóðum þeim inn.
ftáð.
% var að ganga upp brekk-
una í hvassviðri miklu á dögun-
Urn- Hatturinn minn gerði sig
bklegan til þess að fjúka af mér
a hverju augnabliki, og varð eg
þyí að halda í hann af öllu afli.
Allt í einu mætti eg frú nokk-
Urri, sem stoppaði mig þreif af
Ser hattinn og sagði: “Sjáðu til,
Svona skaltu fara með hattinn
Piiin”. Og hún sýndi mér,
hvernig hún hafði saumað hár-
hamb fastan við borðann, sem
er innan í hattinum. “Svo set eg
hambinn fastan í hárið, og hatt-
Urinn rótast ekki”, bætti hún
Við.
Mér þótti þetta afar snjallt og
Þnkkaði frúnni heilræðið.
bm leið og við kvöddumst,
kallaði hún til mín: “Blessuð,
settu þetta í “Dag”, ef einhverjar
fleiri skyldu vera í vandræðum
hattana sína, þegar hvasst
er”.
Dagur.
Skyldi ekki mörgum bregða í
brún eins og mér við þessar upp-
lýsingar. í daglegu lífi virðist
allskonar heilsuleysi vera nærri
sérréttindi kvenfólksins. Hvar
sem komið er á biðstofu læknis,
er kvenfólkið í yfirgnæfandi
meiri hluta. Höfundar ofanrit-
aðrar greinar draga þá rökréttu
ályktun, að kvenfólkið muni til
ýmiss fleira hæft en að gæta
bús og barna. Og skyldi ekki
einmitt þar liggja ráðningin —
að konur hafi skort nægilega
stór viðfangsefni, þær hafi haft
um of lítið að hugsa, nema
sjálfar sig og sína viðkvæmu
heilsu — ekki endilega að þær
hafi skort vinnu, heldur andleg
áhugamál, einhver viðfangsefni
ofaf grautargerð og sokkastagli.
Þjóðviljinn.
ur
Karlmerm eru hið veika kyn
(Athugasemd: Grein
Kygeia þess efnis að karlmenn
Vaeru næmari en kvenfólk fyrir
sjúkdómum og þar af leiðandi
Vaeru þeir yfirleitt skammlffari,
Var þýdd og birt í kvennasíðu
jóðviljans. Hér fer á eftir niður-
lag greinarinnar og athugasemd
ritstjóra kvennasíðunnar).
Þessar tölur eru ekki settar
ram hér til að draga af þeim
neinar yfirgripsmiklar ályktan-
lri þær tala sjálfar nógu greini-
ega sínu máli. Þó hlýtur það að
Vera augljóst að konurnar eru
ehki að öllu leyti hið veikara
yn> aðeins hæfar fyrir “Kind-
Kuche und Kleider” eins og
^itler hefur fyrirskipað. Kon-
1 löndum bandamanna hafa
ynt í þessu stríði hversu mikl-
111 störfum þær geta afkastað.
Náttsokkar.
Fótakuldi er óþægilegur og
kaldir fætur geta staðið manni
fyrir svefni. — I vetrarkuldan-
um er gott að eiga litla, mjúka
og hlýja nætursokka eða leista
og vandalítið að búa þá til sjálf•
ur.
í sokkana hefir maður mjúkt
ullarband, hvítt og ljósrautt eða
blátt. Sokkarnir eru prjónaðir
þannig:
Fitjið upp 30 lykkjur, prjón
ið með sléttu prjóni, uns stykk
ið er dálítið lengra en breiddin.
Fellið af. Endarnir saumaðir
saman hver fyrir sig. Því næst
heklar maður pinnaröð í brún
ina (með öðrum lit), en til þess
að brúnin takist saman, er að-
eins heklað í aðra hvora lykkju.
Þá eru heklaðar 2—3 pinnaraðir
með einum eða tveim litum.
Ofan á miðja tá er saumuð
stjarna eða blóm með sama lit,
og hafður er í brúnina. Sokkur-
inn myndar eins og þríhyrning,
þegar hann er lagður sléttur nið
ur. í brúnina á þríh. eru saum
uð mismunandi löng kappmellu
spor. Sokkurinn verður að vera
það þröngur í brúnina, að hann
liggi þétt að öklanum, en hins-
vegar ekki þrengri en það, að vel
megi komast úr honum og í.
Sokkarnir eru snotrir, ef þeir
eru vel gerðir, með fallegum lit
um, og gaman og létt að búa
þá til.
Brosið — umjram allt!
— Vitið þér, að þegar mað-
ur hnyklar augabrúnirnar, verð-
ur maður að nota 65 vöðva —
en aðeins 14, þegar maður bros-
ir?
Morgunblaðið.
Spurningar.
Rvík, 2. jan. 1945.
Þar eð eg sá yður skrifa í
“Vísi”, kvennasíðunni að heimilt
væri að senda fyrirspurn um
áhugamál sín, langar mig að
biðja yður að svara:
1) Hvað á eg að gera til að
fá vöxt í hárið? Eg reyni að
bursta það, en ekkert dugar.
2) Getið þér sagt mér hvað
gera skal, er negfurnar klofna að
framan?
Með virðingu
Þórunn.
Svör.
1. Það er að sjálfsögðu gott
að bursta hárið, kemba og
hirða það að öllu leyti vel.
Einnig er gott þegar það hef-
ir verið burstað að greiða úr
því með fingrunum. hrista það,
svo að loft komist í það.
Oft hefir í blað-
inu og í blöðum, verið gert gys
að fólki fyrir að eta “refafóður”
— Alfa-alfa. En margir telja, að
það sé til mikilla bóta fyrir hár-
ið, að fá sér eina matskeið af
Alfa-alfa á dag. Sumir hafa líka
þá reynslu, að ágætt sé að bera
grásalve í hárið. Er það borið í
hársvörðinn, látið liggja í nokkr-
ar klst. eða yfir nóttina og hárið
síðan þvegið. Þetta er gert nokk-
urum sinnum. En gæta verður
þess að ekki sé rispur eða sár
í hársverðinum.
2. Ef neglurnar klofna bendir
það til þess, að einhvern skort sé
um að ræða, kalkleysi eða eitt-
hvað þessháttar, og jafnvel gæti
verið sjúkdómur í nöglunum.
Það er því sjálfsagt að leita
læknis. Og þar sem hárinu er
ábótavant líka er vel hugsan-
legt, að sama ástæðan liggi til
grundvallar fyrir þessu hvoru-
tveggja — þ.e.: skortur á ein-
hverju efni eða næringu, sem
líkaminn þarf nauðsynlega að
hafa.
Vísir.
Ráð undir rifi hverju.
Brúna skó má lita þannig á
auðveldan hátt: Takið hráa kar-
töflu og skerið hana í tvennt.
Nuddið skóna með sárinu. Burst-
ið þá síðan með skósvertu. Endur
takið þetta eins oft og þurfa
þykir, þar til skórnir eru orðnir
vel svartir.
Brenndar skófir má hreinsa af
“emailleraðri” pönnu með því að
fylla hana af köldu vatni, láta
í það góðan skammt af sóda og
láta hana standa þannig í 1—2
tíma. Hitið vatnið síðan við
hægan eld og látið sjóða í fáar
mínútur. Losna skófirnar þá
auðveldlega.
Svo var um konur kveðið.
“Veizt þú, að lífið mitt, ljúfa,
þér liggur á vörum.”
Jónas Hallgrímsson.
“Glaður drekk eg dauða úr rós
á vörum þínum
því skálin er svo skær.”
Bjarni Thorarensen.
“Af öllu bláu, brúður kær,
hið bezta þér í augum hlær.”
Steingr. Thorsteinsson.
“Fagurt skal mæla ok fé bjóða,
sá’s vill fljóða ásta fáa”.
Hávamál.
Svá’s friðr kvenna þeirra es
flátt hyggja, sem aki jó óbrydd-
um á ísi hálum.
Hávamál.
Sælt er að elska og elskast heitt
af ungri silkihlíð,
en hvað fær framar af sér leitt
armæðu, böl og stríð.
Kristján Jónsson.
Eina skal eg elska þig
unz önnur skárri kemur,
Kristján Jónsson.
Mitt himnaríki, það er faðmur
þinn!
Kristján Jónsson.
Toni Frissell, Ijósmyndari
fyrir ýms tímarit.
Karlmennirnir voru þessir:
Marquis Childs, ritar daglega
greinar, sem birtast í mörgum
blöðum og tímaritum. Hann
mun vera frægastur þeirra, sem
í hópnum voru. Hefur hann
meðal annars ritað bók um Sví-
Þjóð.
Carl Carmer, sem ritar smá-
sögur og greinar um ýms efni
og einnig kvikmyndaleikrit.
Rex Stout, frægur leynilög-
reglusagnarithöfundur.
Stanley Young, skrifar sögur
og leikrit og hefur meðal ann-
ars ritað dóma um bækur Gunn-
ars Gunnarssonar. Kona hans
var með í förinni.
Joseph Marshall, sem ritar
skáldsögur fyrir Saturday Even-
ing Post.
Roger Burlingame, sem ritar
sögulegar bækur. Hefur hann
meðal annars ritað sögu Banda-
ríkjanna.
Harold von Schmidt, listmál-
ari. Skrifar fyrir Saturday Even-
ing Póst.
Alþbl. 16. jan.
uðum á, vitum ekki meira eftir
en áður, þá er það okkar skuld.
Þess þarf naumast að geta, því
það er svo vel kunnugt, að Mrs.
Daníelsson flytur mál sitt ágæt-
lega, hefir góðan málróm og kann
að beita honum svo, að vel heyr-
ist til hennar. Hún er mjög vel
máli farin, eins og hún er vel
ritfær, hvort sem hún notar
ensku eða íslenzku, sem er þó
heldur sjaldgæft.
Næsta fræðslustund verður á
mánudagskveldið 9. apríl í Fyrstu
lútersku kirkju. Þá flytur séra
V. J. Eylands erindi um Hallgrím
Pétursson, sem hefst stundvís-
lega kl. 8.15. Aðgangur fyrir þá,
sem ekki eru innritaðir, 25c.
F. J.
14 amerískir rithöf-
undar í Reykjavík
Fjórtán amerískir rithöfundar
og blaðamenn, konur og karlar,
komu hingað til lands s. 1. laug-
ardagskvöld, höfðu hér litla við-
dvöl og fóru héðan síðdegis í
fyrradag.
I hópnum voru þessar konur:
Dorothy C. Disney. sem ritað
hefur margar sögur í Saturday
Evening Post, meðal annars
framhaldssögu, sem nú er að
koma í blaðinu, en hún gerist
að nokkru leyti hér á landi.
Kay Boyler, sem einnig ritar
sögur í sama blað.
Nancy Ross Young, er ritar í
Readers Digest. Nýlega kom út
bók eftir hana, sem heitir “West
ward the Women”.
Beatrice Gould og Mary Cook
man, ritstjórar “Ladies Home
Journal.’
Carool Hill, sem ritar smá-
sögur í Readbook af Collier’s.
ICELANDIC CANADIAN
EVENING SCHOOL
Eins og öllum er kunnugt, sem
nokkuð fylgjast með sérmálum
íslendinga hér í landi, hefir The
Icelandic Canadian Club og
Þjóðræknisfélagið að einhverju
leyti, í vetur, haldið kveldskóla
Fyrstu lútersku kirkju, þar sem
fræðsla hefir verið veitt í ÍS'
lenzkri tungu, bókmentum þjóð-
arinnar og sögu. Það er
fyrnefndur klúbbur, sem hefir
umsjón með þessari fræðslu
og virðist hafa allan veg og
vanda af henni, enda mun þetta
aðallega ætlað því fólki, sem
hefir ófullkomna þekkingu á ís
lenzku, en klúbburinn notar
enskuna eingöngu, eða því sem
næst. Er fræðslunni þannig
hagað, ajg fyrst er fluttur fyrir-
lestur á ensku og eru þeir allir
um sögu Islands, bókmentir
þjóðarinnar og aðra menningu
hennar. Að fyrirlestrinum lokn
um fer fram kenslustund í ís^
lenzku fyrir þá, sem hennar vilja
njóta. Hóf klúbburinn þessa
lofsverðu starfsemi í október
haust og heldur henni áfram
þangað til um miðjan maí í vor
Má óhætt segja að hér hafi verið
mikið verk unnið, og vel unnið
og fæ eg ekki betur skilið en það
hafi heppnast ágætlega. En enda
þótt þessar fræðslustundir séu
sæmilega vel sóttar, finst mér að
þar ætti að vera míklu fleira fólk
samankomið, þær eiga meira en
skilið að þær séu vel sóttar og
klúbburinn á meir en vel skilið
að starfsemi hans sé vel þegin
og vel metin. Vort yngra fólk
getur aldrei eignast mikið af ís-
lenzkri þjóðrækni nema það viti
eitthvað töluvert um ættland sitt
menningu sinnar ættþjóðar og
sögu- sem við Vestur-lslendingar
eigum áreiðanlega sameiginlega
með heimaþjóðinni, þó margt sé
nú til að aðskilja okkur.
Eg hef sótt nokkrar af þessum
fræðslustundum og finst tíman-
um vel varið sem til þess gekk,
en ekki sízt á mánudagskveldið,
26. marz. Þar flutti forseti klúbbs
ins, Mrs. Hólmfríður Daníelson,
fyrirlestur: The Dark Ages, 1262
—1750. Þar sem frúin er forseti
klúbbsins má gera ráð fyrir, að
hún hafi ráðið miklu um það,
hver tæki að sér hvert umtalsefni
fyrir sig, en hún er víst óeigin-
gjörn og hefir tekið að sér hið
lang erfiðasta. Það er enginn
hægðarleikur að gefa í einu er-
indi ljóst yfirlit yfir þetta langa
og raunalega tímabil í sögu þjóð-
arinnar, þar sem hún átti við ótal
erfiðleika að stríða og miklar
hörmungar, en lifði þær þó af og
reis upp aftur vel mentuð menn-
ingarþjóð. Mér skildist frúnni
takast ágætlega að varpa skíru
ljósi á þetta dimma tímabil í sögu
þjóðarinnar og ef við, sem hlust-
Vestur-íslendingar í
útvarpi í Reykjavík
leikin aftur í útvarpið heima.
Þá dáðust hlustendur mjög að
kvæðalestri Gísla Jónssonar, og
þótti undrun sæta, hversu hljóm-
fallegt mál hann talaði eftir svo
langa dvöl í burtu frá íslandi.
Þessar þrjár plötur voru settar
saman í dagskrárlið, sem kallað-
ur var “Kveðjur vestan um haf.”
Þrír Vestur-íslendingar voru
á dagskrá Ríkisútvarpsins í
Reykjavík sunnudaginh 18.
febrúar s.l. Voru það þau ungfrú
Snjólaug Sigurðsson píanóleikari
Birgir Halldórsson söngvari og
Gísli Jónsson skáld. Töluðu þau
af hljómplötum, sem teknar .voru
fyrir Ríkisútvarpið í Winnipeg
og New York síðastliðið sumar.
Sem kunnugt er var Benedikt
Gröndal blaðamaður á ferð hér
vestra í sumar, og sá þá um að
nokkrir tónlistarsnillingar léku
á plötu fyrir útvarpið, og svo lét
hann nokkur skáld hér í Winni-
peg lesa kvæði sín á plötur.
Þetta munu vera fyrstu plöturn-
ar, sem leiknar eru í útvarpið
heima.
Söngur Birgis vakti mikla at-
hygli hlustenda, svo og píanó-
leikur ungfrú Snjólaugar. Er
sennilegt að plata hennar verði
Tvær vinstúlkur tala saman:
—Páll sagði í gær, að þú værir
falleg.
—Nei, var það?
—Já, hann sagði, að þú værir
lík mér.
Frúin:—Farðu nú og láttu
þetta bréf í póstkassann fyrir
mig.
Eiginmaðurinn: — Já, en góða
mín, veðrið er svo vont, að það
er ekki hundi út sigandi.
Frúin:—Hver segir, að þú eig-
ir að hafa hundinn með þér?
Prófessorinn: — Hvaða vöðv-
ar verka, þegar eg t. d. boxa?
Stúdentinn: — Hláturvöðvarn-
ir.
•
Ferðamaðurinn: —Kemur það
ekki oft fyrir, að menn detta
niður í þetta hyldýpi?
Fylgdarmaðurinn: — Nei, —
eitt skifti nægir oftast.
Hún: — Ungu hjónin, sem búa
hérna í næstu íbúð við okkur,
eru svo skemtileg. Hann kyssir
konuna í hvert sinn, sem hann
sér hana. Því getur þú ekki gert
það líka?
Eiginmaðurinn: — Því miður
þekki eg hana ekkert ennþá.
P L A N
BLUEPRINT
DRAWING
TRACING
FILES
Fyrir samanburð og örugga geymslu
Pf r getið geymt blábrent, uppdrætti og önnur skjöl slétt og óhrukku^
eins og slikt þarf að vera vegna skjótrar skírskotunar eða samburðar;
með þessu er komið I veg fyrir skemdir eða tap. pessar hirzlur eru
úr stáli og I deildum með fimm skúffum í þar sem skjöl verða auð-
veldlega flokkuð. Tvær stærðir fyrir uppdrætti alt að 43%”x33%”
og 50:*4”x38%”. Leitið frekari upplýsinga.
Hafa fram leitt yfir 57 ár
FILING SYSTEMS OFFICE EQUIPMENT
Office Specialty Mfg. Co. limited
Aðalskrifstofa og verksmiðjur
358 DONALD ST.
WINNIPEG
- - Newmarket, Ont.
SÍMI 22 988
- - MANITOBA ,
ÚRVALS
PÁSKAHATTAR
nú
fást
EATON’S
Karlmannahatta
Deildinni
EATONIA HAT, $5.00
Hats by Biltmore
The Roller, S6.50
Lord Biltmore, $7.50
The Pre^ident, $8.50
Beaver Blend, $10.00
Reynið einn eða tvo—þér
munuð^amsinna að “við-
eigandi hattur veldur
undrun”. Úr miklu að
velja að gerð og litum —
venjulegar stærðir. Vór
höfum—
BIRKDALE HAT, $6.50
Hats by J. B. Stetson
Medalist, $7.50
Royal Stetson, $10.00
Imperial Stetson, $15.00
Mcn’s Hat Section, Hargravc
Shop for Men, Main Floor
<*T. EATON CUn»
WINNIPEQ CANADA