Lögberg - 13.11.1947, Blaðsíða 8

40
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. NÓVEMBER, 1947
MINNING ARORÐ:
Kristín Guðnadóttir Sigvaldason
1872—1947
Andaðist að heimili sínu í
Argylebygð 19. júlí s. 1. eftir
tveggja ára mikla vanheilsu. —
Fædd að Máskoti í Reykjadal,
Suður-Þingeyjarsýslu, 17. sept.
1872, dóttir Guðna Jónssonar og
konu hans Sigríðar Kristóphers-
dóttir; höfðu foreldrar hennar
búið þar í 30 ár og eignast 10
börn. Til Canada kom Kristín
með foreldrum sínum og 5 bræðr
um 1893, fjögur börnin dóu ung.
Tóku þau sér bólfestu í Argyle
bygð. — Átti fjölskyldan frekar
erfitt fyrstu árin og undi lítt hag
sínum, en eftir þriggja ára veru
festu þau kaup á landi og breytt-
ist þá hagur þeirra mjög til hins
betra.
8. ágúst 1901 giftist Kristín
Einari Sigvaldasyni og settist að
á heimilí hans, er hann hafði þá
keypt; hafa þau búið þar síðan
með tilstyrk sona sinna er reynst
hafa þeim framúrskarandi vel.
Þau eignuðust 5 drengi.
Þórhallur Einar býr á landi
foreldranna, Jón Pétur starfar á
Englandi, Kjartan Ingólfur, á
heima í Dauphin, Man., Sigurður
Baldur Aðalsteinn, bóndi í Ar-
gyle, Guðni Norman, dó mánað-
ar gamall 16. júlí 1914.
Kristín sál. var ágætum gáfum
gædd, viðmótið hlýtt og aðlað-
andi, skýr og greind í tali, djarf-
mælt og hreinskilin og duldi eigi
skoðanir sínar um menn og mál-
efni. Hún elskaði land feðra
sinna og æskustöðvunum unni
hún heitt. Útsýnið óviðjafnan-
legt fram til jökla og út til hafs
og Másvatnið spegilfagurt blasti
við auga, vatnið veiðisæla, er
færði svo marga bjöfg í búið.
Slíkar minningar heilla hugann
og gleymast seint.
Hún unni þjóðlegum fræðum
og var vel heima í sögu þjóðar-
innar; var mjög ljóðlesk og kunm
fjölda af kvæðum; voru þeir
Matthías, Steingrímur og Krist-
ján Jónsson, skáldin er hún unni
mest; “Skáldum sínum má þjóð
in aldrei gleyma, hún á þeim
svo mikið að þakka”, sagði hún
oft.
Hún las blöðin og fylgdist vel
með viðburðum dagsins. Gestris
in, fróð og skemtileg heim að
sækja.
Heimilið stundaði hún af al-
úð og nærgætni, var mjög vand-
virk, hreinlát og reglusöm.
Hún var andvíg trúmáladeil-
um, en hélt fast við þá trú er
henni hafði verið innrætt í
æsku. Voru foreldrar hennar
mjög trúhneigð og ræktu vel trú
sína, iðkuðu þau húslestra á
hverjum sunnudegi, voru þeir
Jón biskup Vídalín og Pétur
biskup lesnir sitt árið hver.
Kristín sál. var mjög vina-
vönd og trygglynd og brást aldrei
neinum er hún batt úináttu við.
Hún var ástrík eiginkona og móð
ir, áminnandi og leiðbeinandi
ástvinum sínum. Skilnaðurinn
var þungbær en minningin um
kærleika hennar og fórnfúsu
lund lifir í þakklátum hjörtum
ástvinanna til æfiloka.
Útförin fór fram frá lútersku
ldrkjunni í Baldur. — Séra Eric
Sigmar jarðsöng.
Þeir vitru sögðu
Tómas Sæmundsson: — “Vel
getur því ekki reitt af, ef menn
leiða allt hjhá sér, sem ónæði
og áreynslu kostar, því að lífinu
er samfara stríð og erfiði: án
þess er það afbreytingalaust og
sælulítið. Alla framför verður
að kaupa með fyrirhöfn, því að
hún reynir á manninn og eflir
með því þrótt hans, veitir hon-
um það, sem hann keppist eft-
ir, og gleður hann, þegar hann
hefir öðlast það. Eða hvernig
fer, þegar ekkert er aðhafst, þeg
ar menn undir eins framan af
ævinni vita ekki, hvað þeir
ætla sér, þegar mók eða værð
kemst á sálina og því er slegið
á frest til morguns, sem vinna
átti í dag, til næsta ársins, sem
þetta árið mátti af koma. Fer
ekki oft svo, að dagurinn er lið-
inn fyrr en tekið er eftir eða að
minnsta kosti sá kafli hans, þá
hægast var að vinna, en verkið
er óunnið, sem gjöra átti, svo
að það vereður aldrei gjört?”
♦
Páll J. Árdal: “Að hryggjast
og gleðjast hér um fáa daga, —
að heilsast og kveðjast. — Það
er lífsins saga”.
Einar Ól. Sveinsson: “Til þess
að breiða út kenningar þarf að
skilja þá, sem við þeim eiga áð
taka”.
Benedikt Gröndal: “þeir níða
mest, sem ekkert gjöra sjálfir”.
Ben. Þ. Gröndal: “Ef þú, mað-
ur, ekki sífellt iðja nennir,
á lastasoði letinnar þú líf þitt
brennir”. Samtíðin.
Bernard Shaw hafði einu
sinni boðið kunningja sínum
heim eina kvöldstund. Skáldið
sat og sagði sögur í sífellu, en
frúin sat hjá og prjónaði af
kappi. Loks tók Shaw ofurlitla
málhvíld, og gesturinn notaði
tækifærið til að ávarpa frúna, og
spurði hvað hún væri að prjóna.
“Æ, það er ekki neitt sérstakt”,
hvíslaði húhn. “En skiljið þér, ég
hefi heyrt þessar sögur að
minnsta kosti tvö þúsund sinn-
um, og ef ég hefði ekki hendurn-
ar og hugann við prjónana, gæti
vel farið svo að ég tæki fyrir
kverkarnar á honum Bernard og
kyrkti hann”.
4Heð aðdáun
og virðingu fyrir hinum
framliðnu frumherjum,
stofendum Lögbergs,og
heillaóskum til blaðsins
á 60 ára afmæli þess.
Lengi Lifi
LOGBERG!
★
Breidfjord Store
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, Forstjóri
GARDAR — NORTH DAKOTA
"1
Co*tcyiGÍulatio*tir
“lx#erg;”
D. F. Ferguson, President of the Success
Commercial College, and the members of his
staff. desire to congratulatel the officials and
directors of ^Logberg/7 on its Diamond Jubilee
Anniversary.
For 39 years the Success Commercial College
has been using "Logberg" as an advertising
source through which to reach the parents
and young people of Wesiern Canada. The
results have been most satisfactory and we
are pleased to slate that, among approximate-
ly 65,000 students who have enrolled in the
College during that period oí years, more than
4,000 have been Icelandic-Canadians. These
young men and women have given a fine
account of themselves in the business world
and we are always proud to have with us the
sons and daughters of the Icelandic pioneers
who have done so much lo help build Canada.
TFiere is no doubt that Logberg wi
remain a great force in successfully moulding the
destinies of thousands of young people yet to
come in Western Canada, and we extend our
best wishes that the success of this worthy
publication will continue permanently.
COMMERCIAL COLLEGE
PORTAGE AVE. at EDMONTON ST.

WINNIPEG
MANITOBA