Lögberg - 09.06.1949, Page 4

4
LÖGBERG, FÍMTUDAGINN, 9. JÚNÍ, 1949.
Hogtjcrg
GefiB út hvern fimtudag af
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
69 5 SARGENT AVENUE, WINNIPEG. MANITOBA
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MAN.
PHONE 21 804
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Verð $3.00 um árið—Borgist fyrirfram
The "Lögberg” is printed and publiehed by The Columbia Press Ltd.
695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba, Canada.
Authorized as Second Class Mail, Post Office Depaxtment, Ottawa
AFMÆLISBARNIÐ
Síðastliðið haust, þann 8. nóvember, átti Winnipeg-
borg 75 ára afmæb; nokkuð urðu skiptar skoðanir um
það í bæjarstjórn, bvort atburðarins skyldi þá minst,
eða hátíðahöldunum yrði slegið á frest til næsta
sumars, og varð það að ráði; munu borgarbúar yfir
höfuð bafa fagnað þeirri ráðstöfun, því þó tíðum ráði
hér veðurblíða ríkjum langt fram yfir veturnætur, getur
vitaskuld út af því brugðið, en litlar líkur á, að júnímán-
uður bregðist um sólfar og sumarblíðu; nú standa bá-
tíðaböldin yfir, og lýkur þeim eigi fyr en að kveldi næst-
komandi laugardags.
Ekki mun Winnipeg, þorpið á Rauðárbökkunum
hafa verið mikil fyrirferðar, er bún öðlaðist löggildingu
sína, þó þróunarmagn hennar kæmi að vísu snemma
í ljós; olli þar mestu um lega borgarinnar, er óhjá-
kvæmilega leiddi til þess, að hún brátt yrði miðstöð
járnbrauta og annara samgöngutækja, auk hinna gróð-
ursælu víðflæma er um hana luktu svo að segja á alla
vegu; og vegna þess hve borgin var vel í sveit sett, varð
hún einnig miðstöð fyrir innkaup og afurðasölu; eigi
leið á löngu unz blómlegur iðnaður komst á legg í hinni
ungu borg, er þó fékk fyrir alvöru byr í segl við virkjun
Winnipeg árinnar, er bjó yfir nálega óþrotlegu orku-
magni; og nú hefir Winnipeg um langt áraskeið notið
í ríkum mæli þeirrar ódýrustu raforku til ljósa og iðnað-
ar, sem vitað er um á meginlandi Norður Ameríku; í
daglegu tali er Winnipeg nefnd borg hinnar tindrandi
rafljósadýrðar.
Saga íslendinga í Winnipeg er einungis tveim árum
yngri en borgin sjálf; hér hófst baráttusaga þeirra og
þroskasaga, þar sem skin og skuggar af skiljanlegum
ástæðum skiftust á; það liggur í augum uppi, að hin
fyrstu ár íslendinga í þessari borg væri í fangið og
mörgum erfiðleikum háð; en hér sem oftar sannaðist
hið fornkveðna, að viljinn dregur hálft hlass; hinir ís-
lenzku frumherjar litu ekki um öxl; markmið þeirra var
að berjast til sigurs og sækja á brattans f jöll “í frelsandi
framtíðarnafni.”
Og nú taka íslendingar höndum saman við öll þau
mörgu og mismunandi þjóðabrot, er þessa vingjarnlegu
borg byggja, tjá henni á ný trúnað sinn og árna henni
blessunar guðs í framtíð aliri.
♦ ♦ 4-4-
KOSNINGIN í NORQUAY
Að minsta kosti þrír frambjóðendur leita kosningar
til sambandsþings í hinu nýja Norquay kjördæmi, sem
innibindur meiri hluta af hinu gamla Selkirkkjördæmi
við sambandskosningarnar þann 27 yfirstandandi mán-
aðar; af hálfu Liberalflokksins býður sig fram Robert
James Wood, séra Philip M. Pétursson fyrir hönd C.C.F.-
sinna, og maður af Úkraníuættum, er íhaldsflokkurinn
hefir sent út af örkinni, en á þann mann ber Lögberg
engin kensl.
Lögberg fer ekki dult með þá skoðun sína, að allra
aðstæðna vegna, hljóti það að verða þjóðinni fyrir beztu,
að Liberalflokkurinn, undir forustu síns nýja og alþjóð-
lega leiðtoga, Louis St. Laurent, verði endurkosinn með
miklu afli atkvæða, þannig, að hann njóti ákveðins
meiri hluta á þingi, en slíkt má því aðeins verða, að kjós-
endur fylkúliði um frambjóðendur flokksins í sem allra
flestum kjördæmum, hvernig sem til hagar og hver
sem hlut á að máli; og til þess að fyrirbyggja fjárhags-
lega kreppu og annan óvinafagnað, hefir þjóðinni aldrei
frekar riðið á traustri forustu Liberalflokksins, en ein-
mitt nú.
Um séra Philip M. Pétursson hefir Lögberg
persónulega einungis gott eitt að segja; hann er í hví-
vetna hinn mesti sæmdarmaður, er eigi vill vamm sitt
vita í neinu; varðandi skoðun hans í stjórnmálum, mun
réttilega mega taka sér orð núverandi forsætisráð-
herra landsins í munn um C.C.F.-sinna, að þeir séu
“Liberals in a hurry” — Liberalar í flýti, og að séra
Philip sé einn af þeim.
♦ ♦ ♦ ♦
SALA HRJÚFRA KORNTEGUNDA
Samkvæmt fyrirmælum sambandsstjórnar hefir nú
skipast þannig til, að frá 1. ágúst næstkomandi að telja,
tekur Canadíska hveitiráðið að sér alla sölu á byggi
og höfrum; fyrir tveimur árum afgreiddi sambandsþing
löggjöf í þessa átt, er eigi skyldi þó ganga í gildi fyr en
Sléttufylkin þrjú Manitoba, Saskatchewan og Alberta,
hefði formlega veitt þeirri löggjöf samþykki, og nú hefir
það verið gert.
Formaður Canadíska landbúnaðrráðsins Mr.
Hahnan, hefir lýst blessun sinni yfir áminstri ráð-
stöfun, er hann telur að fyr hefði að vísu átt að hafa
komið til framkvæmda, en forustumaður íhaldsflokks-
ins, George Drew, er óður og uppvægur yfir þessum
nýju löggjafarf)rrirmælum; alt af er hann samur við
sig, blessaður, eins og þar stendur.
WORLD'S BIGGEST PLATE GLASS WINDOW
The largest plate glass window in the world, 1,000 feet long and 50 feet
high, has been erected along one wall of the great assembly hall where the
“Brabazon”, Britain’s giant airliner, is being built at Bristol. As well as
housing the “Brabazon”, this hangar is being used for servicing the aircraft
of British Overseas Airways. The window is built to withstand 80 miles
per hour Atlantic gales which sweep up the Bristol Channel. A system of
double glazing has been used, developed by the Chester (England) firm
of Williams and Williams Ltd. The design is tested to stand wind velocities
up to 150 miles per hour, and since no putty and no initial or subsequent
painting is necessary, the upkeep cost is very low.
This picture shows: One section of the 1,000 feet plate glass window
of the “Brabazon” hangar at Bristol. An aircraft of British Overseas Air-
ways Corporation is being serviced in the foreground.
FRÉTTA PISTILL FRÁ
BLAINE, WASHINGTON
Herra E. P. Jónsson,
ritstjóri Lögbergs.
Kæri vinur:
Viltu gera svo vel að ljá eftir-
farandi línum rúm í næsta tölu-
blaði Lögbergs.
Hér hefir sól og sumar sezt að
völdum og klætt móður jörð í
dýrðlegan skrúða, grös fæða
fénað, blóm og jurtir anga og
tekið sér bústað í laufkrónum
fuglar himins hafa fyrir nokkru
trjánna; þennan útlíðandi mán-
uð hefur verið óslitin veður-
blíða, en helst til lítil rgning.
Eins og altítt er á meiri hluti
fólks góðri heilsu að fagna, en
minni hlutinn stríðir við ýmsa
kvilla.
Félagslíf meðal íslendinga
helzt að mínu áliti furðu vel
við, en það ræður að líkindum
að það eru hinir eldri, sem þar
eru aðallega að verki, margt er
hér af ungu efnilegu og vel
gefnu fólki af íslenzkum
uppruna, sem ekki eru eftirbát-
ar af komenda hinna ýmsu
annara þjóðarbrota, en ónóg
kunnátta feðra tungunnar haml-
ar því frá að geta átt fullkomna
samvinnu með þeim eldri.
Stærsti árangurinn af Islenzk-
um samtökum hér og að margra
áliti reglulegt Grettistak, er
elliheimilið “Stafholt” í Blaine;
er það prýðileg bygging hverj-
um smábæ til sóma, þangað er
nú komið yfir 20 vistfólk. Tveir
íselnzkir prestar hafa komið
sér saman um að flytja þar ís-
lenzkar guðsþjónustur einusinni
í mánuði hver, eru það séra G. P.
Johnson og séra Albert E. Krist-
jánsson.
Þjóðræknisdeildin “Aldan”
heldur sína ákveðnu fundi ár-
lega og minnist 17. júní frelsis
dags íslands árlega með al-
mennri skemtisamkomu sem
höfð er á víxl í samkomuhúsum
íslenzku kirknanna, í þetta sinn
verðu hún haldin 18. júní kl.
8:00 e.h. í Lúterska kv.félags-
húsinu, verða þar góðir söng-
kraftar, tvær íslenzkar hreyfi-
fyndir og ýmislegt fleira.
Nokkur óánægja er hér með
misjöfn og sein skil á íslenzku
blöðunum, kemur alloft fyrir að
gáfu dag, en engin veit hvað
þau koma hingað viku eftir út-
veldur.
Þakka ég svo fyrirfram fyrir
væntanlega veittan greiða með
birtingu þessara lína og óska
Lögbergi heilla og langra lífdaga.
Ritað 30. maí 1949.
Mrs. J. Vopnfjörð
Blaine, Wash.
helst enginn fara heim aftur
strax. Það var svo gott að sjá
gróandann og njóta hlýjunnar.
Fá “forskot” á sumarsæluna,
þótt ekki væri nema í nokkra
daga.
Finnist einhverjum, að það séu
slæmar heimtur til Reykjavíkur
þá er það fyrst og fremst sumr-
inu og sólinni um að kenna, en
gestrisni og skilningi Arnar
Johnson, forstjóra Flugfélagsins
að þakka, að það koma ekki allir
heim, sem fóru með þeim ásetn-
ingi, að ná háttum 1 Reyjavík á
þriðjudagskvöld.
Ein Lundúnaferð í viku
Eftirleiðis í sumar fer Gullfaxi
einu sinni í viku, á hverjum
þriðjudegi til London frá Reykja
vík, með viðkomu í Prestwick.
Flugfélag Islands hefur samn-
ing við breska flugfélagið BEA,
verður umboðsmaður félagsins í
London ,að minnsta kosti fyrst
um sinn.
Þrái menn sumarið þá er það
ekki nema 4 klukkustunda ferð
handað við hafið, það er álíka
langt og bílferð frá Reykjavík
til Borgarness. — En til þess að
geta farið í slíka ferð þarf —
gjaldeyri — og hvers vegna
skyldi eiga að æra upp í mönn-
um sult. Mbl. 4. maí
Gefið í Blómsveigasjóð kvenn-
félagsins “Björk”, Lundar: The
Th. Bachman Chapter $10.00 í
minningu um ástkæran eigin-
mann, Guðmund Isberg, dáinn
á Páskadag 9. apríl 1944 frá
Ólafíu Isberg, Lundar.
Með innilegu þakklæti,
Björð Howardson,
Lundar, Manitoba
Hr. Jón Ásgeirsson kom heim
síðastliðinn mánudag af ársþingi
Únítarasambandsins í Boston,
Mass. Var hann hálfsmánaðar-
tíma í ferðalaginu, og heimsótti
meðal annars Pál son sinn endur
skoðara í Chicago og frænda
sinn Gunnar Paulson forstjóra
Viking Travel Service í New
York.
Sumarblíðan er aðeins fjögra klukku-
stunda ferð með flugvél frá íslandi
Frá fyrstu áætlunarferð Gullfaxa
frá Reykjavík til Lundúaborgar
Eftir IVAR GUÐMUNDSSON
LONDON—Sumarið, grænt grasið, sólin, útsprungin blóm og
laufguð tré, eru handan við hafið, frá Islandi og það ekki nema
fjögra tíma ferð í flugvél. — Fimmtíu Reykvíkingar fengu að reyna
þetta á mánudaginn var. Þeir voru farþegar og áhöfn Gullfaxa,
Flugfélags Islands, sem fór í fyrstu áætlunarferð sína frá Reykja-
vík til London í fyrradag og kom aftur í gækvöldi.
Veðrið var heldur hryssings-
legt, er lagt var frá Reykjavík-
urflugvelli klukkan 9:00 á mánu-
dagsmorgun. Hann var þungbú-
inn 1 suðrirtu, en eftir nokkrar
mínútur var Gullfaxi kominn
upp úr skýjunum í glaða sólskin
og þannig hélst veðrið alla leið
til Lundúnaborgar. — Farþegar
voru kaupsýslumenn, sem voru
að fara á vörusýninguna mikju,
sem stendur yfir í London og
Manchester þessa dagana. Þeir
fá þar tæikfæri til að sjá mikið
af vörum, sem þeir geta ekki
keypt. I vélinni voru líka nýgift
hjón í brúðkaupsferð og loks
nokkrir gestir, þar á meðal blaða
menn frá dagblöðunum í Reykja-
vík, sem Flugfqlagið hafið boðið
í þessa vígsluferð hinnar nýju á-
ætlunarleiðar.
Grcen engi og laufgaðir skógar
íslenzkir blaðalesendur hafa
víst fengið nóg af lýsingum á
flugferðalagi milli landa og skal
því sleppt, að þessu sinni. En
þegar græn engi og laufgaðir
skógar Skotlands birtust, eftir
rúmlega þriggja klukkustunda
flug, varð kurr meðal farþegar í
Gullfaxa.
“Haldið þið, að það sé nú mun-
ur”. “Nei, sko”! “Er þetta ekki
dásamlegt!” og aðrar slíkar upp-
hrópanir heyrðust frá hverju
sæti í vélinni.
Og eftir lendinguna 1 Prest-
wick fóru menn að tína af sér
yfirhafnirnar í hitanum. Einn
farþeganna, Breti, sem hefur
dvalið árlangt í Reyjavík og
margir munu kannast við af
norðurheimskautsúlpa þeirri, er
hann hefir sést í daglega á götum
bæjarins, fleygði feldinum og
var óþekkjanelgur á eftir.
Komið til London
Eftir stutta viðdvöl í Prest-
wick var enn stefnt til háloft-
anna í Gullfaxa og lent í Lon-
don eftir 1 klst. og 45 mínútur.
Á Norholt-flugvellinum voru
mættir umboðsmenn flugfélags-
ins. Sendiherra íslands í Lond-
don, Stefán Þorvarðarson, var
þar kominn, ásamt tengdaföður
sínum, Jóni Hjaltalín prófessor.
Voru nú fagnaðarfundir ,en eft-
ir stutt “íslendingamót” í veit-
ingasölum flugstöðvarinnar,
dreifðust farþegarnir hver í sína
áttina, nema gestir flugfélagsins,
er héldu hópinn, enda búin gist-
ing á sama gistihúsi.
Boðið var til kvöldverðar í
einum af kunnari veitingaskálum
Lundúnaborgar, en að loknum
kvöldverði var skroppið heim
til senidherrahjónanna íslenzku
frú Guðrúnar og Stefáns, en þau
höfðu boðið gestunum að koma
heim á sendiherraheimilið í
Buckingham Gate nr. 17. Var
setið þar drykklanga stund og
sagðar fréttir að heiman, en eft-
ir það fara ekki sögur af þessu
ferðalagi fyrr en næsta morgun,
því það er eins og stúlkan sagði,
“að nóttina á ég sjálf.”
•
Allir vildu vera lengur
Gestir Flugfélags Islands í
þessari fyrstu áætlunarferð til
Lundúna, áttu að far heim í gær
frá London með flugvélinni.
Nokkrir höfðu þó gert þær ráð-
stafanir, að geta dvalið í Lund-
únaborg þar til vélin kæmi næst
til borgarinnar, eftir viku. En
þegar hingað var komið vildi
LIBERAL GOYERNMENT
MEAISS
NATIONAL UNITY
1. Dominion-Provincial financial adjustments to equal-
ize taxation, and to enable the less-wealthy provinces
to provide adequate services in provincial fields.
2. A united Canada supporting the Atlantic Pact. One
nation—one policy—from coast to coast.
3. Unemployment Insurance, Hospital and Health
Grants, Veterans Charter, Old Age Pensions, Family
Allowances and Blind Pensions—to provide Canadians
everywhere with equal opportunities for education and
employment, and national standards of health service
and security.
4. National policies which serve the general interest
and not the interests of any one section, class or group.
PUT CANADA FIRST
ON JUNE 27th
VOTE
LIBERAL
Authorlzed by the Manltoba Llberal-Progresslve Association.