Lögberg - 06.07.1950, Blaðsíða 5

Lögberg - 06.07.1950, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 6. JÚLÍ, 1950 5 /iH LS/iMAL rVCNNA Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON AF VERKUNUM SKAL MENNINA ÞEKKJA — Hverskonar reynsla í lífinu þroskar manneskjuna. Þeir, sem verða fyrir andstreymi verða oft viðkvæmari fyrir raunum ann- ara; skilningur þeirra eykst og samúð þeirra dýpkar. Hér fer á eftir grein eftir íslenzka konu, sem um langt skeið hefir átt við heilsuleysi að stríða, en hugsun hennar snýst ekki um hennar eigin mótlæti; hún hefir ríka samúð með öðrum, sem verða fyrir andstreymi, — og er mér því mikil ánægja að birta grein hennar. — I. J. Kæru lesendur: Þar eð ég er sjúklingur sjálf, og á erfitt með að skrifa, þá læt ég þessar línur ekki verða fleiri en þörf gerist. Ég heyrði yfir útvarpið rétt nýléga litla sögu, sem ég hélt að öllum Islendingum myndi líka að heyra, þar eð ég álít þessa sögu í svo miklu samræmi við íslenzkan hugsunarhátt yfir það heila tekið. — Sagan er af litlum dreng, sem heima á í New York- borg, í fátækasta parti borgar þeirrar, svo við getum öll getið oss til hvernig ástandið hlýtur að vera í þeim parti borgarinn- ar — lélegt húsnæði ásamt ó- nógum klæðnaði og ófullkomnu fæði, og vafalaust mjög lítil upp fræðsla á nokkru sviði; en þessi saga sýnir engu að síður, að hinn gamli málsháttur er réttur — að það eru mannkostir, sem skapa manninn, meira en nokkurn tíma, mentun, peningar eða ætt- erni. Ég ætla að kalla þennan litla dreng minn, Pál. Bezti vinur hans var nýdáinn, svo að Páll litli og vinir hans fóru að safna peningum fyrir útför hins látna vinar. Páfl átti vitanlega enga peninga sjálfur, en hann átti hund, sem honum hefir vafa- laust þótt ósköp vænt um; en sjálfselskan hjá Páli litla var ekki á hærra stigi en það, að hann seldi hundinn sinn fyrir tvo dali, til þess að geta gefið til útfarar vinar síns. En maðurinn, sem keypti hundinn, var einnig maður, sem hafði hjartað á réttum stað; hann gaf hundrað dali til útfar- ar vinar Páls, með því skilyrði að Páll fengi tuttugu dali af þeim peningum, svo að hann gæti keypt annan himd, og eitt- hvað, sem hann vanhagaði mest um. En Páll litli gaf flestum okkar góða fyrirmynd; hann vildi ekkert þiggja af þessum peningum, en ákvað að þessum tuttugu dölum væri varið til þess að kaupa lítinn minnis- varða á leiði hins látna vinar síns. Eins og við öll vitum, þá hafa verið hræðilegar ástæður í Win- oipegborg um tíma og vitanlega víðar, bæði í bænum og annars staðar, og eins hjá fólki sem býr úti á landinu. Margt fólk hefir uiist alt, sem það hefir verið að vinna fyrir alla æfina, og slopp- ið lifandi aðeins með það sem það stóð upp í. Kringumstæður eru hræðilegar, og er ekki erf- Jtt fyrir fólk að skilja það, ef Það aðeins vill reyna að setja sig í spor þeirra, sem fyrir þessu voða óhappi hafa orðið. Þörf fyr lr hjálp er brýn, og ættu allir að veita eins mikla hjálp og þeir oiögulega geta. Ég veit hve íslendingar yfir- ieitt eru rausnarlegir; þeir eiga Svo bágt með að gefa einn eða tvo dali; fimm eða tíu dalir er það minsta, sem þeim finst þeir geta gefið, en það eru ekki allir fom hafa ástæður til þess. En ara einn dollar er stundum mik 1 hjálp þeim sem ekkert hafa, °g það safnast þegar saman kemur — ef allir íslendingar, bara í Winnipeg, gefa einn dal hver, þá yrði sú upphæð til að hjálpa mörgum, sem í raun og veru, þarfnast hjálpar — fólki, sem er klæðlítið og illa á vegi statt. Ég býst við, að margt af því fólki, sem varð fyrir þessu ægi- lega vatnsflóði fyllist örvænt- ingu, fái það ekki nægilega hjálp, og missi alt traust á okkar almáttuga og eilífa guði, og er það ennþá hræðilegra en eigna- tjón, eða jafnvel heilsuleysi, því án trúar á almáttugan og eilíf- an guð, er líf á þessari jörð eigin- lega ekkert líf. S. Nellie Snidal Einvera og félagslyndi. Vissar andstæður skapa fagra heildarmynd. Til dæmis er sennilegt, að sá maður reynist bezti félaginn, hinn samvinnu- þýðasti og liprasti, sem unir bezt einverunni á hljóðum endur- nærandi hvíldarstundum. Stórskáldið Goethe segir: „Að- eins í samfélagi við aðra menn er maðurinn fullkominn mað- ur“. Annað stórskáld, Einar Bene- diktsson, segir: „Maðurinn einn er ei nema hálfur, með öðrum er hann meiri en hann sjálfur". En svo segir þetta sama skáld: „Hin dýpsta sjón, hún sýnist al- drei tveim“. Til þess að skilja lífið sem bezt, þarf maðurinn að sjá djúpt og hátt. Hann þarf að ígrunda dýpstu rök tilverunnar. Slíka ígrundun má ekkert trufla. Full- komin einvera og kyrrð er þá nauðsynleg. Aðeins þannig sézt „hin dýpsta sjón“. Aðeins í fullkominni kyrrð og einveru getur maðurinn hlustað nægilega vel á rödd samvizku sinnar, og með því hlustar hann á Guð í sjálfum sér og Guð í alheimsgéimi, og fær þá hina beztu leiðsögn. Sjálfur benti Meistarinn á, hversu eintal sálarinnar og ein- veran í nálægð Guðs væri mann inum nauðsynleg til þess að hann geti umgengizt meðbræð- ur sína, sér og þeim til blessun- ar. Sá, sem kann að vera einn og búa ánægjulega með sjálfum sér, kann bezt að umgangast aðra menn. En þetta tvennt skemmtilega sameinað er veg- ur til fullkomnunar. Alvarlegasta vandamálið. „Vandamál nútímans er ekki aðeins járntjald, sem aðskilur þjóðir, heldur og hin stálharða eigingirni, sem skilur mann frá manni og alla menn frá yfir- stjórn Guðs“. —Frank Buchman —EINING Sá, sem eyðir öllu, sem hann hefir, er þræll hins sparsama. Auður safnast fyrir starf, varð veitist fyrir sparsemi og vex fyr- ir iðni og þolgæði. Sérhverk stórfyrirtæki, sem er framkvæmt með fé, er fram- kvæmt með fé hinna sparsömu. Aðferðin, sem menn eiga að hafa, ef menn vilja spara, er fjarska einföld. Eyddu minna en þú aflar. Kauptu fyrir peninga út í hönd og skuldaðu ekki. Gefðu ekki fé þitt fyr en þú hefir það handbært. ☆ Prófessor Baldur Kristjánsson frá Fargo, N. Dak., er nýkominn að sunnan og fór norður á Gimli í heimsókn til foreldra sinna. Stórauknir vöruflutningar með flugvélum HORFUR ERU Á að í ár verði meira flutt af vörum með flugvélum en nokkuru sinni áður. Að því er Vísir hefir fregnað hjá Flugfélagi íslands hafa ýms- ar verksmiðjur og fyrirtæki hér í bænum samið við félagið um flutninga á vörum sínum víðs- vegar út um landsbyggðina. Með þessu móti kemst meiri hraði í vörudreifinguna en annars og ánægja neytenda vex. Vöruflutningar með flugvél- um hafa hraðvaxið með ári hverju og nú að undanförnu hafa heil byggðarlög, eins og t. d. öræfin, fengið nær alla sína aðdrætti loftleiðis og flutt afurð- ir sínar einnig burt með flug- vélum. Flugfélag íslands hefir nýlega gefið út ferðaáætlun í innan- landsflugi fyrir yfirstandandi mánuð. Verður flogið til Aureyr- ar, Vestmannaeyja, Norðfjarðar, Seyðisfjarðar, Blönduóss, Sauð- árkróks, Siglufjarðar, Hólmavk- ur, ísafjarðar, Kópaskers, Reyð- arfjarðar, Fáskrúðsfjarðar, Kirkjubæjarklausturs, Fagur- Verksmiðjur og fyrir- tæki semja við F.í. um flulninga. hólsmýrar, Hornafjarðar og Egilsstaða. í aðalatriðum verður ferðaá- ætlunin með áþekku sviði og í fyrra, nema hvað ferðir til Egilsstaða voru heldur engar í fyrra, en þær hefjast nú n.k. laugardag og verða fyrst um sinn einu sinni í viku, en verður væntanlega fjölgað um eða upp úr næstu mánaðamótum. Flog- ið veður Catalínubát þangað og lendir hann á Lagarfljóti. Þá má ennfremur geta þess, að flugið er smám saman að fær- ast í það horf að fólk getur nú orðið flogið milli einstakra sýslna eða kauptúna án þess að þurfa að hafa Reykjavík sem millistöð eða tengilið. Þannig hefir Flugfélagið t. d. vikulegar áætlanir milli Reykjavíkur — Blönduóss, Sauðárkróks, Akur- eyrar og Kópaskers. Ennfremur milli einstakra kauptúna á Aust- fjörðum o.s. frv. Gera má ráð fyrir að í framtíðinni færist flugið enn meira í þetta horf, í stað þess að áður var Reykjavík eins konar „umskipunarhöfn“ allra þessara staða, og þangað varð maður að fljúga fyrst, jafn- vel þótt það væri þvert úr leið. Flugvélakostur Flugfélags ís- lands sem verður í notkun í sumar verða 2 Catalínubútar, 2 Dakotavélar og Grummanbátur auk Gullfaxa. Smærri vélar, sem félagið á, verða ekki starfræktar í sumar. í maímánuði fluttu flugvélar Flugfélags íslands samtals 2.191 farþega, 29,982 kg. farangur, 5,507,0 kg. póstur og 29,965 kg. annar flutningur. Innanlands var flutt: 1962 far- þegar, 24,778 kg. farangur, 4.838 kg. póstur og 27.241 kg af öðrum flutningi. Farþegaflutn- ingar innanlands voru nokkuru minni nú en á sama tíma á síð- astliðnu ári. Milli landa voru fluttir 229 farþegar, 5204 kg. farangur, 669 kg. póstur og 2.724 kg. annar flutningur. Farþegar voru nokk- uru færri nú en í maí 1949, póst- ur nokkuru meiri og annar flutn ingur um 80% meiri nú en í fyrra. Vísir, 7. júní íslenskur læknir í Danmörku á ferð hér heima í sumar Stutt samtal við Erling Tulinius, sem fengið hefur góða dóma sem listmálari Danir þyngja hegningarákvæðin um háttsemi fimmtuherdeildarmanna K.HÖFN, 13. maí. - 1 gær lagði Steinecke, dómsmálaráðh. Dan- merkur, frumvarp fyrir Ríkis- þingið þar sem gert er ráð fyrir þyngdum viðlögum við hvers- konar landráðastarfsemi. Meginatriði frumvarpsins eru þessi: Dauðarefsing getur legið við því, ef menn reyna að steypa löglegri ríkisstjórn af stóli. Enn- fremur er gert ráð fyrir dauða- refsingu fyrir tilraun til að koma landinu undir erlend yfirráð, fyrir meiri háttar skemmdar- starfsemi, ólögmæta framleiðslu stöðvun og við stjórnskipulagið, ef téð háttsemi er höfð í frammi meðan á styrjöld eða umsátri stendur eða er yfirvofandi. Að öðrum kosti liggi ævilangt fang- elsi við þessum afbrotum. Njósnarar í ævilangt fangelsi. Þá geta njósnir varðað ævi- löngu fangelsi. Það varðar allt að 16 ára fangelsi að lama bar- áttuþrek landsins og að beita Ríkisþingið eða stjórnina of- beldi. I frumvarpinu er gert ráð fyrir allt að 6 ára fangelsisvist fyrir að láta sér um munn fara ummæli, sem fallin eru til að efna til fjandskapar erlendra ríkja 1 garð Danmerkur. Erlendir áróðursstyrkir refsiverðir. Loks verður allt að tveggja ára fangelsi lagt við að þiggja fjár- hagsstyrk til stjórnmálaáróðurs frá erlendu valdi, ef ekki er til- kynnt um þess konar aðstoð. Dómsmálaráðherranum fórust m. a. svo orð, er hann mælti fyr- ir frumvarpinu: HJÓNAVÍGSLUR Frmakvœmdar af séra Váldimar J. Eylands í Fyrstu Lútersku Kirkju í Winnipeg. 17. júní—John Donald Thord- arson, 966 Sherburn St. og Betty Jean Wasson, Ste. E. Elenora Apts. 24. júní—Victor Wainwright, 1599 Alexander Avenue, og Elinor Joyce McKenzie, 396 Victor Street. 1. júlí-Thomas William Wragg, 65 Vivian Avenue, og Norma Brynjolfson, Ste. 3, Karl- ston Apts. í lútersku kirkjunni að Gimli, Manitoba. 24. júní—Frederick Charles Charette, 469 Cumberland Ave., og Alda Jóhanna Peterson, 465 Cumberland Avenue. Að 776 Victor Street: 22. júní—Gezur Arthur Leo Alfred, frá Lundar, Man., og Johanna Halldorsson, Lundar, Man. 28. júní—Antony Tucker, 402 Kennedy Street, og Bertha Eleanor Evans, 72 Humboldt Avenue. „Lagafrumvarp þetta er alvar- leg viðvörun til þegnanna um að athuga sinn gang í tima, þeg- ar sjálfstæði og stjórnskipulag ríkisins er í hættu statt“. GULLNEMAR Á hverju vori þegar ísa leysir og gróðurangan kemur í loftið, leggja nokkrir gamlir menn á stað til fjallanna í Klondyke. Það eru þeir, sem enn eru á lífi af þeim æðistrylta hóp, sem ruddist þangað árið 1898 til þess að ná í auðæfi. Þeir hverfa þangað á hverju vori til þess að að njóta enn spenningsins, sem gagntók þá fyrir rúmum 50 ár- um. Flestir þessir menn eru ör- eigar og gætu ekki búið sig út til gullleitar sumarlangt. En rík- isstjórnin hleypur undir bagga með þeim og hjálpar þeim með ráðum og dáð. Snemma á hverju vori sendir stjórnin í Yukon mann til þess- ara gömlu frumherja og lætur spyrja þá hvar þeir óski að leita gulls á þessu sumri. Þegar upp- lýsingar eru fengnar um þetta hjá öllum, lætur stjórnin smala þeim saman og flytja hvern og einn á þann stað, er hann kaus sér. Þeim eru fengin verkfæri og áhöld og nægur matarforði til sumarsins, og svo eru þeir skildir eftir og látnir eiga sig fram á næsta haust. Þarna eru þeir í essinu sínu. Þótt ellin sé farin að há þeim, verða þeir eins og nýir menn þegar þeir eru komnir á gull- stöðvarnar og keppast við að grafa og þvo sand, í leit að smá- gullögnum. Allir eru þeir sann- færðir um það að ný gullöld renni upp í Klondyke, og stund- um kemur það fyrir að einn og einn rekst á gullæð. Þegar haustar og veður fer að kólna, eru sendir menn til að smala þeim saman, leita þá uppi í giljum og grafningum. Og svo eru þeir fluttir til Dawson City, höfuðborgarinnar í Yukon, og þar er séð fyrir þeim um vetur- inn. Þeim er fengin vist í Saint Mary’s Hospital. Þar eiga þeir sinn eigin sal, þar sem þeir sitja og skeggræða um gullnám, segja frá því hvernig sér hafi gengið um sumarið og hvar þeir ætli að leita gulls næsta sumar. Þegar þeir eru orðnir svo las- burða, að þeir geta ekki séð um sig sjálfir, þá er þeim fengin sjúkravist í spítalanum. En það verður að höfuðsitja þá, því að hversu lasburða sem þeim eru, þá sitja þeir um að strjúka. Gull- ið seiðir þá enn, og þeir eira hvergi nema uppi í fjöllunum, þegar sumarið er komið Lesb. MbL OÍÐASTLIÐINN miðvikudag kJ var Erlingur Tulinius læknir í Fredericia á Jótlandi meðal farþega með millilandaflugvél- inni Geysi frá Kaupmannahöfn, hingað til RejJíjavikur. Hann hefur eins og kunnugt er verið lengi búsettur í Danmörku og stundað þar læknisstörf. " Morgunlaðið hitti Erling Tul- jnius að máli í gær og átti við hann stutt samtal. — Eg kom síðast hingað heim ásamt konu minni sumarið 1948, r segir læknirinn. Hefur dvalist 15 ár í Danmörku — En hvað hafið þér dvalist lengi í Danmörku? — Síðan 1935 er ég sigldi að afloknu læknisfræðiprófi við Háskóla íslands. Dvöl mín í Danmörku er því orðin 15 ár. Síðustu 1V2 árið hefi ég verið í Fredericia á Jótlandi. Var fyrst aðstoðarlæknir á sjúkrahúsi þar í 3 ár en síðar praktiserandi læknir. Byrjaði að mála upp úr þurru — Það hafa borist fregnir af því hingað heim að þér hefðuð gerst listmálari og hefðuð sýnt myndir á sýningum? — Já, ég byrjaði á því upp úr þurru fyrir þremur árum, að þurru fyrir þremur árum, að mála í tómstundum mínum. Eg hafði þá nýlega séð norræna mál verkasýningu, sem haldin var í Ferdericia. Ennfremur hafði Jó- hannes Kjarval þá fyrir skömmu gefið mér málverk, sem ég var mjög hrifinn af. Mig fór að langa til þess að mála sjálfan. Hafði aldrei borið það við áður. Eg byrjaði á þessu að gamni til þess að dreifa huganum. Tók þátt í sýningu — Svo tókuð þér þátt í sýn- ingu í Kaupmannahöfn? — Já, fyrir áeggjan vina minna sendi ég myndir til Kun- stenernes Efteraasudstilling. Eg gerði alls ekki ráð fyrir að þær yrðu teknar þar, sem aðeins 10% af þeim myndum, sem sendar eru inn, eru að jafnaði teknar á sýninguna. En tvær mynda minna voru teknar og hlutu nokkuð góða dóma. Hafið þér selt málverk yðar í Danmörku? — Nei, þær hafa alls ekki ver- ið til sölu. — Hversvegna ekki? — Þetta er aðeins tómstunda vinna mín. Eg gæti heldur varla hugsað mér að selja myndirnar mínar. Til þess er sambandið milli mín og þeirra alltof per- sónulegt. Annars getur verið að ég selji myndir ef svo ber undir. En það er ekki sama hvar myndirnar manns hanga. —Hvað verðið þér lengi hér heima að þessu sinni? —Eg veit það varla, kannske viku til hálfan mánuð. Það er yndælt að vera kominn heim, segir Erlingur Tulinius að lok- um. —Mbl. 9. júní JOHN J. ARKLIE Optomelrist and Optician (Eyes Examlned) Phone 95 650 MITCHELL COPP LTD. PORTAGE AT HARGRAVE KAUPENDUR LÖGBERGS Á ÍSLANDI Gerið svo vel að senda mér sem fyrst greiðslu fyrir yfirstandandi árgang Lögbergs, kr. 50.00. Dragið ekki að greiða andvirðið. Það léttir innheimtuna. Æskilegt að gjaldið sé sent í póstávísun. Þeir sem eiga ógreidda eldri árganga, eru vinsamlega beðnir að snúa sér til mín. BJÖRN GUÐMUNDSSON SKÓLAVÖRÐUSTIG 17 REYKJAVIK Business College Education In these modern times Business College Education is not only desirable but almost imperative. The demand for Business College Educa- tion in industry and commerce is steadily increasing from year to year. Commence Your Business Traintnglmmediately! For Scholarships Consult THE COLUMBIA PRESS LIMITED PHONE 21804 695 SARGENT AVT. WINNIPEG

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.