Lögberg - 15.12.1955, Síða 4

4
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 15. DESEMBER 1955

Lögberg
OeflO út hvern flmtudag af
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
696 SARQKNT AVENUE, WXNNIPEG, MANITOBA
J. T. BECK, Manager
Utan&skrift ritstjórana:
EDITOR LÖGBERG, 696 Sarjfent Avenue, Winnlpeg, Manltoba
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram
Tbe “Eögberg" la printed and publiahed by The Columbia Press Ltd.
695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba, Canada
Authorized aa Second Claas Mail, Post Office Department, Ottawa
PHONE 743 411
Jólin eru í nónd
Af tímatalinu má vitaskuld ráða að jólin séu í nánd, þó
hjartað sé að líkindum glegsti vegvísirinn í þeim efnum;
menn finna til nálægðar jólahelginnar löngu áður en sjálf
hátíðin er hringd inn, og löngu áður en forspilið að Heims
um ból hljómar frá orgelinu; allir menn eru börn og öll börn
þarfnast jólahalds.
Menn gefa jólagjafir og þá tíðum um efni fram, og það
eru heldur ekki ávalt þær jólagjafirnar, sem mesta kosta
peningana, er í sér fela hin sönnustu verðmæti; gildi gjafa
felst í því í hvaða anda þær eru gefnar, og séu þær gefnar í
anda meistans frá Nazaret, er gaf mestu gjöfina, sitt eigið líf,
hafa þær eilífðargildi. —
Eru fegurri jólagjafir hugsanlegar- eins og nú hagar til,
en ríflegar gjafir í endurbóta- og viðbyggingasjóð elli-
heimilisins Betel á Gimli í landnámi íslénzkra frumherja á
bökkum Winnipegvatns? Á annað fegurra verður naumast
auga komið, er um varanlegar jólagjafir er að ræða.------
4 síðastliðin fjörutíu ár hefir Betel reynst sólsetursbörnum
af íslenzkum stofni unaðslegur vermireitur, þar sem þau í
sátt við alt og alla, hafa litið á „ljósblikið hallast að vestur-
sjó.“ Þar hafa þau notið margra yndislegra jóla, og vonandi
er að vistfólk, sem þar nú býr, njóti í ríkum mæli blessunar
þeirra jóla, sem nú fara í hönd, enda ástæðulaust að efast um
að svo verði.
Kynslóðin, sem nú lifir og starfsþreks nýtur, lætur sér
eigi aðeins hugarhaldið um velferð sólsetursbarnanna, sem
enn standa ofar moldu, heldur ber hún einnig fyrir brjósti
aðhlynningu þeirra kynslóða, sem í kjölfar sigla og athvarfs
þarfnast í vertíðarlok; slíkar hugsjónir eru grundvallaðar á
anda bróðurkærleikans og þar af leiðandi verða þeim engin
takmörk sett. —
Við aðkomu jóla færast mennirnir, að minsta kosti um
stundarsakir, nær hver öðrum sem órofa bræðralagsheild;
boðskapurinn um frið á jörðu umlykur sálir þeirra og nær
yfirtökunum, og útsýnið hýrnar í hvaða átt, sem litið er;
þannig orka jólin á skammdegið, jafnvel þar, sem hinar
þyngstu mannraunir hafa drepið á dyr; svo sem sjúkdómar
og ástvinamissir; jólin búa yfir einhverjum þeim græði-
lyfjum, sem mannleg tunga fær eigi lýst, en vitundin skilur
þeim mun betur. Um jólin reikar hugurinn víða, þó að hann
að líkindum eigi viðdvöl aðeins stutta stund í stað; hann
heimsækir bernskustöðvar okkar, sem borin vorum og barn-
fædd á Islandi og hann hlýðir helgum tíðum í fjallakirkjum
íslenzkra öræfa; inn í alla slíka töfra fléttast Ástkæra, ylhýra
málið, okkar heilaga vöggugjöf, sem á „orð yfir allt, sem
er hugsað á jörðu“; enginn sá, er leggur fulla rækt við
íslenzka tungu, veslast upp úr andlegu umkomuleysi, eða
þarf að liggja á bónbjörgum varðandi menningarlegt vegar-
nesti hvar, sem spor hans liggja um yfirborð þessa hnattar.
Á flestum tungum hafa verið ortir dýrðlegir sálmar og
við þá verið samin fögur lög. En eru ekki jólasálmarnir,
sungnir á íslenzku, með því fegursta, sem unt er að hlýða á?
Og láta þeir ekki jafnvel enn fegur í eyra eftir því, sem
lengra er komið frá íslandi og viðkvæmnin eykst?
Upp af heitum bænum sprettur ódáins gróður.
Bæn Hallgríms Péturssonar fyrir kristninni og íslenzk-
unni hefir haft djúp áhrif á íslenzku þjóðina hvorutveggja
til varnar, og mun enn lengi hafa:
„Gefðu að móðurmálið mitt,
minn Drottinn, þess ég beiði,
frá allri villu klárt og kvitt,
krossins orð þitt útbreiði
um landið hér, til heiðurs þér,
helzt mun það blessun valda,
meðan þín náð lætur vort láð
lýði og bygðum halda.“
Nú eru mörg jól liðin frá þeim tíma, er hinn fyrsti hópur
íslenzkra frumherja lenti við Víðinestangann á Gimli, og
breytist vitaskuld margt á skemmri tíma; en þó lifa ljóðlínur
Gríms sígildar í aldir fram:
„Aldrei deyr þó alt um þrotni
endurminning þess, sem var.“
í minningu um íslenzku frumherjana í þessu landi og í
fullum trúnaði við íslenzkar menningarerfðir, árnar Lögberg
lesendum sínum gleðilegra jóla á íslenzku.
RAGNAR JÓHANNESSON, skólastjóri:
Hátíð samúðarinnar
vanrækt barn, einhver ein-
mana sál, sem hrakið hefir af
leið?
Dýrar gjafir og veðmæti
getum vér ekki öll látið af
hendi rakna. En jafnvel hinn
snauðasti á meðal vor getur
átt nóg af samúð og hlýju
hjartans. Og hlýtt handtak og
yfirlætislaust hlýjuorð getur
valdið miklu góðu.
Undurfagrar eru margar
þær táknrænu, sagnir, sem
myndazt hafa um hin kristnu
jól og atburðina, sem þá
gerðust. í sögunni um Betle-
hemstjörnuna, vitringana þrjá
og sveininn liggjandi í jöt-
unni hefur þjáð mannkyn um
aldaraðir endurspeglað draum
sinn um frið — frið á jörð. 1
eldregni blóðs og tára var
vonin um konung friðarins
geisli’ á skuggabraut margs
harmþrungins manns og lampi
fóta hans. Og guð jólanna er
ekki hinn refsandi guð lög-
málsins, heldur hinn líknandi
friðarherra samúðar og náðar.
Bjarminn frá friðarstól hans
varpar jafnvel oftast skini á
kjör smælingjans.
Þeir menn munti fáir, sem
erfðahelgi jólanna hefur ekki
einhver stundaráhrif á. Hlýju
og mildi bregður um stund
yfir skapið. Og þótt fávíslegar
erjur, rógur og rætni nái fljótt
fornum tökum á hugum
margra, þegar jólaljósið er
brunnið niður í stjakann, þá
mun hugblær jólakvöldsins
eigi árangurslaus og áhrifa-
laus sem snæljós á nóttu.
“A thing of beauty is joy for
ever,” sagði enska skáldið
Keats, fegurðin er eilíf.
Menn skiptast á jólagjöfum.
En gjöfin er lítils virði,
hversu verðmæt sem hún er,
ef henni fylgir ekki hugarfar
djúprar og innilegrar samúð-
ar. Vér tökumst í hendur og
segjum: „Gleðileg jól.“ En
þessi tvö orð eru sem hvell-
andi bjalla, ef þeim fylgir
ekki í raun og sannleika óskin
um sanna jólagleði fyrir ná-
ungann eins og sjálfa oss og
óskin eilífa um friðinn, .—
frið á þessari vesalings sundur
tættu jörð.
Yrði jólagleði vor ekki
dýpri, ef vér spyrðum öll oss
sjálf fyrir hver jól: „Er nokk-
ur sá, sem þarfnast samúðar
minnar umfram aðra menn?
Einhver, sem verður með öllu
afskiptur jólagleðinni? Ein-
hver einstæðingur, eitthvert
vinfátt gamalmenni, eitthvert
„Eitt bros getur dimmu
í dagsljós breytt,
sem dropi breytir veig heillar
skálar.
Þel getur snúizt við atorð eitt.
Aðgát skal höfð í nærveru
sálar.“ (E. Ben.)
Um nokkurra ára skeið
MANITOBA
FRAMLEIÐSLA
FÆRIR ÚT KVÍAR
Manitoba er á hraðri leið til að verða
meiriháttar iðnaðarfylki; ný fyrirtæki benda í
þá átt, að jtraust iðnrekenda á framtíð fylkisins
fari vaxandi jafnt og þétt.
Fyrir þessu eru góðar og gildar ástæður;
stöðvar fyrir verksmiðjur eru hinar ákjósan-
/legustu, fjölhæfur verkalýður og greið
markaðsskilyrði — alt þetta bendir til bjartrar
framtíðar í Manitobafylki.
Kynnið yður þessar staðreyndir vegna
framtíðarinnar. Iðnaðar- og verzlunarmála-
ráðuneytið veitir með glöðu geði fullnaðar-
upplýsingar varðandi framtíðarhorfur í
iðnaði. Skrifið:
DEPARTMENT OF INDUSTRY
AND COMMERCE
LEGISLATIVE BLDG. WINNIPEG
Hon. R. D. Turner
Minisler
R. E. Grose
Depuiy Minisler
>«tcie««tctetctcte(etc««{C(K<ctctswtctcwictc(ctc(c«>ctc««««te««%%«(C(eie«icta««ewtsee«c«Kic«>c«<c«ts(cic«f««(t<c<c«c«
GLEÐILEG JÓL!
. . . og happasælf nýár
Við aðkomu jóla, verður bróðurhugurinn jafnan efstur á baugi hjá
siðmentuðum þjóðum; við óskum þess að sá bróðurhugur auðkenni
hátíðahöld yðar í þetta sinn-eins og að undanförnu.
The WINMPEG SUPPLT and FUEL CB. LTD.
! '
Lt:
COAL - FUEL OIL - BUILDING MATERIALS - HEATING EQUIPMENT
8th FLOOR, BOYD BUILDING
WINNIPEG, MANITOBA PHONE 93-0341
MtStatSiStStSiatSiatStatStSistatstsiaiaoiMtstsiStSistaiStstsiaiaiSiStSiatstatsiataiSfataisiatstaiaiatatataiatatatSiStStatstBtatsiaiaiB^
t