Kirkjublaðið - 01.12.1893, Blaðsíða 3

að minnsta kostí að svo ákveðinn og yíirgnsefandi meíri
hluti þeirra hnegist að því, að eigi dragi til sundrungar,
er klyfi í tvennt hina veiku krapta, er væri hið mesta
óhapp. Jeg veit það fyrir, að mikið vantar til, að þessi
sannfæring sje enn almennt komin í huga þeirra, sem
eru rjett kjörnir af Guði og mönnum til leiðsögu og for-
ráða í kirkjunni í andlegum og veraldlegum efnum. Fyrst
verður því að heyja sannf'œringarstríð með rólegri yfir-
vegun um það, hverju vjer sleppum og hvað vjer hrepp-
um.
Það er óhjákvæmilegt að nokkuð kapp verði á báð-
ar hliðar, en Kbl. mun í þessu al'varlega rnáli af fremsta
megni reyna að »varðveita einingu andans í bandi frið-
arins«.
Það eru fleiri »tákn tímans*, en þegar eru nef'nd,
sem gjöra þetta tímabært spursmál. Hjer skal að eins
vikið að því, sem allir kirkjulegir menn hljóta að viður-
kenna, að framtíð kirkjunnar er eigi glæsileg undir lög-
gefandi þingi, sem getur verið harla ókirkjulegt. Jeg vil
eigi kveða svo upp um löggjatarþing vort til þessa, en
hitt dylst mjer eigi, að það stefnir í þá átt. Og þennan
ókirkjulega flokk — frá sjónarmiði ríkiskirkjunnar — fylla
eðlilega fríkirkjumennirnir, trúaðir kristnir menn, af þeirri
ástæðu, að þeir vilja eigi láta veraldlegt þing ræða og
ráða kirkjumálum, þó aldrei nema þau heiti »veraldleg«.
Það er með kirkjuua eins og manninn, að sál og líkami
eru óaðskiljanleg eining.
Það er hægt verk að sýna ófrelsi ríkiskirkjunnar og
ókosti hennar margvíslega, en Ivbl. telur það óþarff verk
að halda sjer einstrengingslega við þá hlið málsins. Það
er eigi nóg að rífa niður, það verður að byggja upp um
leið. Verjendur ríkiskirkjunnar geta látið sjer nægja að
sýna hina ýmsu ómótmælanlegu kosti hennar auk vand-
ans, að stofna til jafnstórkostlegrar breytingar, hinir verða
að hafa hjartanlega sannf'æring um blessun fríkirkjunnar
og verða að geta gjört þá sannfæringu síria sannfærandi
f'yrir aðra með skynsamlegum rökuin, lánist það eigi er
málið fallið að sinni.
Það segir sig sjálft, að Kbl. veitir fullt málfrelsi frá