Alþýðublaðið - 15.09.1960, Blaðsíða 16

^WXWAy:'
ÍXAv.vX'XCvXv:
KÍX;X->:<-n->:<-x-
É~x>:l«IU
SSÍíS®g*@lp#pl|jig45^
k m \'
gsgy <« r.- ?;> *&•> x
gjsex '••’■■•■ ■'>v.-y<*.'■ ví-x/ '•>,x< >
plliilpiipiii
' , I 'i
BlHSrf

'U’
Kossar stytta líf manna
Aðsent bréf
eiginmanni
EF ÉG FENGI að ráða vrðu
dagblöð bönnuð með lögum
cg hverjum þeim manni, sem
vogaði sér að láta prenta og
selja dýrum dómi daglega
Iþessa snepla fulla með kerl-
ingaþvaðri og skottulækna-
■ráðum, skyldi velt upp úr
prentsvertu og síðan pakkað
inn í sína eigin blaðasnepla!
Það er víst bezt að segja
hverja sögu fyrir sig, eins og
hún gengur. Við erum nýgift
og allt hefur verið í lukkunnar
velstandi hjá okkur. Við höf-
um . . . æ, ég hef ekki skap í
Mér varð ekki um sel
þegar ég frétti að Vest-
marmaeyingar hafa fcngiS
svo að segja full ráð yfir
Eyjum, enda getur hér ver-
ið um að ræða bragð í sjálf-
stæðisbaráttu eyjarskeggja.
|§,>-'$ú er þó.bót í máli, að við
getum beitt neitunarvaldinu,
sæki þeir um upptöku í S.Þ.
mér til að nota væmin lýsing-
arorð yfir hjónabandssælur.a
okkar, en þetta var sem sagt
allt gott og blessað. Þar til . . .
Ég sté fram úr rúminu og
í fyrsta skipti í hjónabandi
okkar á vitlausa löpp. Skapið
var hábölvað. Mig hafði
dreymt, að ég væ-ri orðinn veik
ur og gæti ekki unnið og sæng
urfötin mín voru þakin ó-
greiddum afborgunarreikning
um. Húsgögnin, ísskápurinn
. . . Þetta var hræðileg mar-
tröð!
Hún var komin á fætur, bú~
in að hella upp á könnuna óg
renna augunum yfir blaðið-
Ég ætlaðj að hrista úr mér
geðvonzkuna með því að bjóða
henni' eins og venjulega góðan
dag — með kossi. En . . .
— Ég held að okkur væri
bezt að spara kossana, segir
hún.
— Spara . . . ?
— Já, við verðum að fara
vel með taugakerfið!
-— Svo!
— Ég var að lesa það hér í
blaðinu, að taugakerfið slitnar
á kossaflensi. Þú skalt bara
sjá til, að eftir hundrað ár
verða allir löngu hættir að
kyssast. Það er beinlinis hættu
legt að kyssa. Það stendur í
KROTAÐ Á BAKID
blaðinu, að hver koss stytti líf
manns um þrjár sekúndur!
Ég leit ekki við morgun-
kaffinu og því síður blaðinu.
Ég valdi blaðamanninum, sem
hafði' logið þessu, ófögur orð,
að ekki sé sterkara að orði
kveðið. Ég sá harm fyrir mér,
þar sem hann sat grindhorað-
ur og boginn eins og krækla
yfir ritvélinni, glotti og laug
endalaust að saklausum og fá-
íróðum almúganum!
Þegar ég kom heim úr vinn-
unni, iðraðist ég þess sáran að
hafa ekki Sert góðlátlegt grín
að öllu saman. Ég var stað-
ráðinn í að bæta fyrir brot
mitt. Ég var með blóm .
Hún kom ekki til dyra. —
Skyldi hún hafa hlaupið áð
heiman? Nei, svo var ekki.
Hún lá endilöng á dívaninum
í stofunni' og hreyfði hvorki
legg né lið.
— Ég er dauð, sagði hún og
andvarpaði.
— Nú? Er þetta einhver ný-
móðins dauðdagi?
—Nei, þetta er blákcld al-
vara. Ég hef í allan dag verið
að reikna út þetta með þrjár
sekúndurnar, þú manst. Og
ég hef komizt að þeirri niður-
stöðu, að ég dó tveimur árum
áður en við giftum okkur . . .
...
í DAG er síðasti dagur
Jfýéggja sumarþátta hér í blað-
j i.iuu, sem sam.tals .munu kosta
I ;okkur 5.000 krónur. Við erum
ekki að segja frá þessu af því’
''Við sjáum eftir peningunum.
fSjður en svo. Sannleikurinn
ér sá, að við erum hreyknir
:af tiltækinu. Við eigum auð-
vitað við'1 síidarstúlknahapp-
idrætti Aiþýðublaðsins (2.000
krónur til þeirrar lánsömu) og
svo keppnina um síldardrottn-
[ihgartitilinn (3.000 krónur til
fstúlkunnar, sem leggur fram
. fkilríki um mesta söltun á
jsúmrinu).
Þao hefur verið ánægjulegt
að vasast í þessu. Þær eru
pffcnav talsvert á þriðja
' hur.drað síldarstúlkurnar, sem
ih-afa skrifað okkur í sumar,
;svö sem:
41. árg. — Fimmtudagur 15. sept. 19G0 — 208. tbl.
iWWWWWWWVWWMMMMWM
á gangi v/ð
Tjörnina
ÞAÐ er auðséð á svipn-
um, a3 það er mikið að
gera við Tjörnina, fullt
af fuglum, sem gaman er
að skoða, og svo vilja fugi
arnir líka þiggja brauð-
mola, sem þeim eru geín-
ir. Og þegar maður á
gúmmístígvél, er líka
hægt að vaða út í vatnið
þangað til flýtur upp í
þau (bara pínulítið), þá er
maður nú maður með
mönnum.
Kristbjörg Guðjónsdóttir frá
Vopnafirði
Helga Kristinsdóttir frá
Grindavík,
Steinunn Antonsdóttir frá
Siglufirði,
Sjöfn Guðjqnsdóttir frá Vest-
mannaeyjum,
•Jónína Gunnarsdóttir frá
Hafnarfirði,
Laufey Þorbjarnardóttir frá
Grenivík í S-Þingeyjars.,
Steinunn Sigurðardóttir frá
Dalvík
Kristín Sigurvinsdóttir frá
Keflavík,
Gunna S. Kristjánsdóttir frá
Seyðisfirði,
Þóra Ragr.arsdóttir frá Eski-
firði,
. Hallfríðúr M. Höskúldsdóttir
frá Kópavogi,
Inga Tómasdóttir frá Höfn í
Hornafirði,
Helga Jónsdóttir fró Ólafs-
firði,
Þorgeður Gestsdóttir frá ísa-
firði,
Bára Sigtryggsdóttir frá Ak-
ureyri — og
Elín Jafetsdóttir frá Reykja-
vík.
Sumar þekkjum við eða
höfum haft spurnir af, því að
það er í verkáhring blaða-
mannsins að þekkja marga og
vita deili á mörgum. Til dæm-
is getum .við upplýst, að Elín
Jafetsdóttir er við nám á
vetrum; hún tekur til við 6.
bekk Menntaskólans núna um
mánaðamótin.
Alþýðublaðið er ánægt með
viðbrögðin. Nú er að sjá hver
hreppir 2.000 krónurnar í
síldarstúlknahappdrættinu og
hver fær 3.000 króna ávísun-
ina frá okkur fyrir að hafa
saltað mesta síld í sumar.
Verst að geta ekki verð-
launað þær allar, síldarstúlk-
urnar.
Keppinautar Alþýðublaðs-
ins hneykslast vfir því að
meðaltali fjórum sinnum á
ári, að við höfum gaman af að
birta flennistórar myndir af
fallegum íslenzkum stúlkum
og jafnvel fegurðardrottning-
um.
Þetta vekur alltaf kátínu
hér í blaðinu. Okkur finnst
syndin .skemmtileg — og að
auki höfum við lúmskan grun
um að strákarnir við hin blöð-
in séu ekki þeir herjans pokar
sem þeir vilja vera láta.
Nú ætti að syngja í þeim.
Við sjáum í anda fyrirsagn-
irnar:
KEYRIR UM ÞVERBAK
HJÁ ALÞÝÐUBLAÐINU
STENDUR í BRÉFASAM-
BANDI VIÐ 300
SÍLDARSTÚLKUR!
LÆVÍSUR
Framsókn f girndargráði
gerzt hafði valdasjúk.
Embætti þurfti og þráði,
þá var nú tungan mjúk.
Daníel dró hún fram.
Bæjarstjóri var bráður,
burtrekinn, hæddur, smáður,
Vita má hann sitt vamm.
Sjá hér, hvað ilían enda
ótryggð og svikin fá.
Daníels líkar Ienda
leikbróður sínum hjá.
Hann reyndist þykkjuþrár,
Ýmislegt öfugt skildi,
öllu þó ráða vildi.
Varð af þvf vinafár.
SPAKA HORNIÐ
Þangað vill klárinn
scm hann er aldasíur
■