Kirkjublaðið - 01.01.1897, Síða 7

7
inu, ósiðir og lestir, kaldlyndi og vond orð, svo margt
og mikið mætti telja, en allt felst það í þessu eina, að
hjartað hefir enn eigi fundið, hvað felst í nafninu Jesú,
að maðurinn trúir eigi á hann sem frelsara sinn, elskar
hann því eigi, heíir eigi lært af honum að biðja til himna-
föðurins, eigi lært af honum að líða og stríða, eigi lært
af honum að elska aðra meira en sjálfan sig.
Á heimilinu og utan þess bíða vor hin margbreyti-
legu störf ársins, köllunarstörf' vor þung og ljett, virðu-
leg cg lítilmótleg. Áhyggjur og kvíði smeygir sjer inn í
huga vorn, er vjer horfum fram á veginn. Jólin voru
oss sem frístundin börnunum með áhyggjuleysi fyrir morg-
undeginum, byrjun nýja ársins kallar oss aptur til vinn-
unnar. Og hönd vor og hugur þreytist svo opt við
skyldustörf vor, og vjer finnum hve máttur sjálfra vor
er veikur. Og hjá svo mörgum bætist svo við örbirgð
eða vanheilsa, eða þá hvorttveggja. Eu ef vjer nú liöf-
um kosið hann oss fyrir vegbróður og höldum oss f'ast
við hann þá verður hið þunga ljett og hið beizka sætt.
Hann sem er frelsari vor frá allri synd, hann vill bera
vorar byrðar með oss, hann vil) vera vor styrkur í van-
mættinum, vort líf í dauðanum. Hann sem gaf oss
hjartafriðinn, hann gefur oss einnig undirgefnina og þol-
intnæðina, harm setn gaf oss sjálfan sig, hann gefur oss
eirmig vonina þessa heims og sæluna annars heims eilíf-
lega.
Vjer vitum eigi hvað vor bíður á byrjuðu ári. Það
er Guðs náðarríkur vilji að vjer vitum það eigi og oss
er það eflaust fyrir beztu. En eitt vitum vjer, að frels-
ari vor lifir, frelsari vor frá allri synd og neyð, frelsari
vor i lífi og dauða. Sjeum vjer f'yrir hann börrt f'öður-
ins á himnum, segjum vjer velkomið og blessað hið nýja
ár, hvað sem það flytur oss í skauti sínu.
I frelsarans Jesú nafni göngum vjer á móti hinu
nýja ári, feium oss og alla ástvini vora, land vort og
þjóð Guðs föðurnáð. Likna oss, himneski faðir, af mik-
illi miskunn þinni. Græð þú sárin og þerra tárin frá
liðna árinu. Vjer erum fátækir og smáir. Gefosshimn-
eska auðinn i trúuðum hjörtum. Vjer búum á köldu