Kirkjublaðið - 01.01.1897, Síða 8

8
landi. Gef oss eld kærleikans í sálir vorar. Vjer kvíð-
um og óttumst. Gef oss djörfung vonarinnar i köllunar-
starfi voru. Fyrir þinn blessaða son þá biðjum vjer þig
sem börn föður, biðjum þig um alla tímanlega og and-
lega blessun á nýju ári.
Ó gef þú oss, Drottinn, enn gleðilegt ár
og góðar og blessaðar tíðir.
Gef himneska dögg gegnum harmanna tár,
gef himneskan frið fyrir lausnarans sár,
og eilifan unað um síðir. (Sálmab. 476).
Við áramótin.
Fáein ávarpsorð hefir Kbl. á stundum flutt við ára-
mótin, þó eigi væri til annars en að þakka vinum sfnum
gamla árið og óska þeim heilla á hinu komanda.
Við slík tækifæri eru ritstjórarnir þá og vanir að
lýsa einhverju yfir og lofa; en þar sem um blöð er að
ræða, sem nokkuð eru komin á legg, er það sjaldnast
annað en þetta, að »stefnan« sje óbreytt og maður vilji
gjöra sitt bezta.
Ur ýmsum áttum heflr það verið fundið að Kbl., að
ritstjóri þess ynni heldur litið að því sjálfur. Fyrir árið
sem leið er auðgefið að afsaka sig, þar sem ritstjórinn
hefir haft alveg sjerlegar og miklar annir (húsabygging-
ar) sem eigi koma aptur fyrir vonandi. En annað ber
þó til öðrum þræði: Kbl. vill vera frjálslegt umræðublað
og vekja sem flesta kristilega áhugamenn til hugsunar
og tals; nokkuð hefir það tekizt, en mikið vantar þó á að
vel sje.
Ákveðin umtalsefni kynnu að vekja menn, og auð-
vitað tekur það þá sjerstaklega til útgefanda, að ákveða
þau og koma mönnum af stað. Það var einu sinni reynt
dálítið í þá átt, er fyrir nokkrum árum síðan 4 eða 5
rituðu hver á eptir öðrum i Kbl. um endurbót synodusar.
Það umtalsefni er nú vakið á ný í annari mynd af »Verði
ljós«, um kirkjulegt samkomulif, sem Kbl. og vill gjarnan
ræða, enda mögulegra að einhver ávöxtur sjáist af þvf