Öldin - 01.01.1896, Qupperneq 27

ÖLDIN.
27
lyjeinn að þöríum. Þar er aldrei að óttast
vatnsekln, og er því þó óspart veitt til hag-
lega gerðra gosbrunna hér og þar í bæn-
um, á gras og blómsturbeð í skemtigörðum
og á prívat landcignir íbúanna.
Þegar stærð bæjarins og afstaða er
tekin til greina, er sem næst'að Caracas sé
fjörmestur bær í öllum heimi. A sex mán-
aða tíma ár hvert, á vetrarmánuðunum sem
svo eru kallaðir, er stöðugt leikið í leik-
húsinu fagra. Er það heimalinn söng-
leikaflokkur og ferst verk sitt ijómandi vel
enda eru leikirnir prýðisvel sóttir á hverju
kveldi. Að auki eru umfarandi leikflokk-
ar sífelt í bænum, svoum tvent er að velja:
söngleiki og almenna ieiki. Fyrir þá sem
ekki cru hneigðir til að lilusta á leikrit,
eru nautaöt, hanaöt og veðreiðar. Þar eru
og sífeld lieimboð hjá stjórnarformönnun-
um, dansveizlur og alls konar slíkar skemt-
anir í heimahúsum. Alt þetta er að hafa í
ríkum mæli í bæ, sem ekki er stærri en
Ottawa.
Meðal heldra fólksins og æðri stéttar-
innar yflr höfuð, er lcvennleg fegurð á háu
stigi í Venezuela, þrátt fyrir ættblöndun
og lit. Konurnar eru yfir höfuð einkar
fallegar í vexti, bera sig vel, hafa fjörleg
svört augu, hrafnsvart hár og mjallhvítar,
jafnar tennur. Að auki cru þær hinargóð-
lyndustu og glaðlyndustu, sjást helzt aldrei
öðruvísi en glaðar og kurteisar. Þær eru
að virðist rétt kjörnar til að búa í landi,
þar sem er eilíft sólskin og sumarblíða.
Málsnild og mælska er mecíædd flest-
um karlmönnum í Vcnezuela. Og meðal
stjórnmálamannanna má þar finna rnarga
jafningja þeirra Lauriers og Chapleus,
hvað mælsku snertir. Mál þeirra — og í
Venezuela yflr höfuð — er hin hreina og
ldassiska Castiliu-spænska,engu síður hrein
og klassisk, en er spænskan í Madrid á
Spáni.
Niður við sjóinn, við Maracaibo-flöa, er
bærinn Maracaibo og er einna lieitastur og
óheilnæmastur bær í heimi. Þar er sagt
aðalheimkynni eða vagga gulusóttarinnar
mannskæðu. í forunum umhverfls bæinn
búa Indíánar í kofum, sem bygðir eru á
stöngum sem sökt er niður f forina. Það
voru þessi býli. sem réðu nafni ríkisins.
Þegar hinn spænski landkönnunarmaður,
Ojeda, kom inn á flóann í fyrsta skifti árið
1499, og sá þessa mergð af kofum á stöng-
um og í trjám á ströndinni, mintist hann
Feneyjaborgar og gaf ríkinu nafnið sem
það ber síðan : Venezuela, er þýðir: Fen-
eyjaborg hin litla, eða litlu Feneyjar.
Frá þessu gulusóttarbæli, Maracaibo,
kemur mestur hlutinn af kaflinu, sem frá
Venezuela er flutt til Norður-Ameríku og
Evrópu. Þó gerist það ekki vandræða-
laust að koma því á sjó út. Flóinn er
grunnur, svo að þangað komast ekki nema
lítil hafskip og þess vegna, er kaflið flutt í
byrðingum fram að flóamynninu, til bæj-
arins Curacoa, þar sem hin stóru hafskip
liggja; taka þau þar við afbyrðingunum og
flytja svo áfram til annara landa.
Aðalvarningurinn, sem út er fiuttur
frá Puerto Cabello, er afurð lands alls-
konar og kopar frá koparnámunum miklu
í Tucacas-héraðimi. Eru það meðal hinna
auðugustu koparnáma í heimi. Englend-
ingar eiga þær og standa íyrir málmtekj-
unni og þeirri verzlun allri.
Á austurjaðri ríkisins, nærri beint und-
an bikeyjunni bresku, — Trinidad, fellur
hin milda elfa Orinoco í Atlantshaf í 17
stórum kvíslum. Lengd árinnai er um
1500 mílur og svo vatnsmikil er hún,að all-
stór gufuskip geta gengið upp eftir henni
um 500 mílur vegar. Um 240 mílur upp
frá ármynninu er bærinn Ciudad Bolivar.
Upprunalega hét sá staður Angostura, og
þýðir “mjóddin,” þvf þar mjókkar áin og
grynnist. Var þar brugguð blanda sú, er
dróg nafn sitt af staðnum og hét Angostura-
bitter. Sú iðnaðavgrein er nú alflutt það-
an og fram til Trinidadeyjar. Vilji mað-
ur komast til Ciudad Bolivar frá Caracas,
verður maður að taka sér far til Laguayra,