Dagskrá - 10.04.1897, Blaðsíða 4

280
Eru þær teknar hjer stafrjett upp með öllum punktum,
strykum og öðrum teiknum:
»— Herra guð!
Jú — þarna kemur það — ....
— enn — enn — —
Ojæja.
— mjer líkar það svona — svona
— o. s. frv., o. s. frv., o. s. frv.
— var þó saga.
Og svo?
Ojæja«.
Svo margar eru hinar djúphugsuðu athugasemdir höf.
um þetta mál, en þess má geta að greinin er alls rúmur
dálkur í Fj.k. og í henni 52 þankastryk.
Mjög heppilegt væri ef hinn heiðraði höf. vildi koma
kongress verður haldinn, svo þau geti haft þankastrykin
hans fyrir sjer þegar farið verður að ákveða »stöðu Is-
lands í álfunni«.
Þessi stryk hlytn að hafa »þankavekjandi« áhrif á
hlutaðeigandi diplomata.
»Ojæja. Og svo. enn — enn — — Jú — Þarna
kemur það -—..........«
Þorska-pólitik.
Eptir síðustu fregnum frá Bretaþinginu, kváðu lög-
gjafarnir þar vera að gamna sjer yfir óskum Islendinga
um friðun fyrir »trawl« utan landhelgi. —
Ymsir lævísir reikningsmeistarar hjer við Faxaflóa,
sem halda að þeir geti fengið breytt þjóðarjettinum
sjer í hag, en eru vonlausir um að hægt sje að breyta
þeim lögum sem þeir hafa sjálfir atkvæði um, geta tal-
ið sjer það til gildis að þeir hafa vakið athlægi víðar
heldur en hjer innanlands.
Bretar hafa fundið það, eptir því sem sagt er, að
það geti verið peningavirði að meiga draga botnvörp-
una innan landhelgi, ^en hlutaðeigandi þorsk-pólitikusar
hjer heima, hafa ekki getað látið sjer skiljast það. —
Þeir hugsa um ekkert annað en það sem engin leið er
að fáist — aldrei um hitt sem hægt væri að öðlast,
en það gjöra Bretarnir.
Eins og áður hefur verið minnst á í Dagskrá, mun
þankagangurinn hja hinum framsýnu fiskimálagörpum
helst hneigjast í þá átt, að það saki alls ekki, þótt
Bretar trawli innan landhelgi, ef Islendingar aðeins hafi
engan arð af því, og byggja þeir þetta að líkindum á
því, að þorskurinn í sjónum muni styggjast og flýja
iniðin, ef hann verði fyrir slíkum nýmóðins veiðibrell-
um að ráði og undirlagi þeirrar fyrirhyggju ú landi sem
kennd er við nafn hans. —
Bretarnir hlægja að þessu, en þeir ættu ekki að
hlægja að hinu,— örbyrgð þeirra sem hljóta að bíða sár-
asta tjónið af þorska-pólitikinni hjer á landi.
Og ef til vill, kemur sá tími, að fólkið sjálft knýi
fram opinberar ráðstafanir gegn trawlarafárinu, sem
verðskuldi alvarlega eptirtekt útlendinganna.
Þessar ráðstafanir verða að miða í þá átt, að nota
sjerrjettindi íslendinga innan landhelgi til þess að ná
hagnaði af botnvörþunmn í hendur landsmanna.
Dagskrá minnir enn á þetta, og lætur sig litlu
skipta fíflahróp þéirra sem aldrei hafa getað skilið eða
sagt eitt hyggilegt orð um þetta mál.
Því þetta er hinn einasti vegur til þess að bjarga hags-
munum Islands af skipbroti bátaútgerðarinnar.
Ritdómar.
Síra Jón Bjarnason, hefur nýlega ritað alllangt mál
um Biflíuljóð síra Valdemars Briems, í »Sameiningunni«,
og lofar hann þau í mjög háum tónum, sem vonlegt er.
— Meðal annars ágætis tekur hann upp erindi eitt úr
»Dómi Salomons«, er Dagskrá hefur nefnt í öðru sam-
bandi. Það er erindið á bls. 249: »Sei, sei, sei«, og
»nei, nei, nei«.
Eptir að sira Jón hefur tekið upp fyrri hluta erind-
isins orðrjettan, (4 línur), kemst hann ekki lengra fyrir
undrun og aðdáun og segir:
»Og svo er haldið áfram í sama erindi«. —
Þetta er svo að skilja, að sálmahöfundurinn geti
jafnvel eþtir að hafa samið slíkt furðuverk sem fyrri
hluti erindisins sje, látið eptir sig annað eins meistarastykki
sem síðari hluti þess er.
Sr. Jón tekur það fram optar en einu sinni, að að-
eins fáir skáldandar í heiminuin »þoli samanburð« við
sr. V. B., og virðist hann ekki meira en svo þora að
nefna Hallgrím Pjetursson og Gerok í því sambandi.
En í Kirkjublaðinu hefur ritstj. nýlega borið sam-
an list þessa sálmaskálds við rjettlæti Aristidis!
r
Akvörðunarkenningin.
(Ur ritg. eptir Ivar Flem).
»Forlagatrúin« er hið algenga nafn á þeirri kenn-
ing er segir að allt lífið sje ákvarðað fyrir fram — eða
með öðrutri orðum að heimuriun sje háður óbeygjan-
legum lögmn naitðsynarinnar.
Þannig er steinninn háður þyngdarlögmálinu; hann
verður heitur þegar sólin skín á hann og holast