Dagskrá - 23.09.1897, Blaðsíða 7

275
að ráðast á tvær varnarlausar kotlur. Það var ta'að um
þetta fram og aptur og loks urðu allir sammála um það,
að þótt Fiskimærin hefði unnið eitthvað ósæmilegt, þá
hefði það ekki verið Gunnlaugu að kenna, og þess
vegna hefði hún verið beitt ranglæti. Menn söknuðu
hennar mjög í bænum; áflog og óeirðir urðu dagiega á
götunum sökum óhóflegrar víndrykkju, því svo mátti
að orði kveða að lögregluþjónn bæjarins væri horfinn.
Oreglan óx dag frá degi og ekki varð mönnum óhætt
að ganga um göturnar fyrir róstum og gauragangi
drukkinna djöfla í mannslíki.
Menn söknuðu þess að sjá ekki Gunnlaugu standa
í dyrunum og einkum söknuðu sjómennirnir hennar.
Hvergi áttu menn eins mildu rjettlæti að mæta og hjá
Gunnlaugu sögðu menn, hún breytti við alla eptir því,
sem þeir verðskulduðu; þeir sem reyndust ærlegir dreng-
ir, þurftu aldrei að biðja hana tvisvar um hjálp ef þeim
lá á. Hvorki hásetarnir nje skipstjórarnir, hvorki menn
nje konur, höfðu kunnað að meta Gunnlaugu fyr en
en hún var farin.
Nokkkru síðar sagði einhver frá því, að hann hefði
sjeð Gunnlaugu standa í dyrunum heima hjá sjer, hún væri j
komin aptur og tekin til starfa eins og áður. Þessi
gleðisaga flaug um allan bæinn á fáum mínútum og
aldrei þóttust menn hafa orðið fegnari nokkru en end-
urkomu Gunnlaugar. Allir urðu að fara til þess að
sjá hvort búið væri að setja rúður í gluggana, hvort
gjört befði verið við dyrnar, hvort þeir sæji reyk standa
upp úr reykháfnum, og það var alveg satt, og þeir
sáu Gunnlaugu sjálfa. Hún sat við arinhelluna og leit
ekki upp frá starfi sínu; hún vann af mesta kappi því
hún hafði komið aptur til þess að vinna sjer inn það
sem hún hafði eytt og fyrst af öllu hundrað dalina er
Pedro lánaði henni.
Það var lengi að menn þorðu ekki að fara inn til
Gunnlaugar, eða rjettara sagt gátu ekki fengið sig til
þess vegna samviskubits, því »veit hundur hvað
jetið hefur« segir gamalt máltæki; en smámsaman breiddi
tíminn yfir það gleymskublæju og menn tóku að heim-
sækja hana eins og áður. Það var fyrst kvennfólkið,
og nokkrir sjómenn eitt sunnudagskveld, en á mánu-
daginn var hús hennar orðið troðfullt af sjómönnum
eins og verið hafði áður. Tilfinningar þær er hreyfðu
sjer í hugum þeirra sem heimsóttu Gunnlaugu voru
margs konar; þeir fyrirurðu sig fyrir fyrri breytni sína
og þeir fögnuðu því að þafa fengið Gunnlaugu heim
aptuf.
Allt var í reglu hjá henni eins og áður hafði ver-
ið. Hún.var lítið breytt að öðru en því að hún hafði
töluvert hærst og hún var ekki eins fasmikil í fram-
göngu. Þegar sjómennirnir gjörðust ölvaðir fór stilling-
in út um þúfur hjá þeim og þeir eggjuðu Knút gamla
formattn sem allt af hafði verið ívinfengi við Gunnlaugu
til þes að drekka skál hennar, en hann hafði ekki kjark
til þess fyr en hann hafði bætt á sig nokkrum glösum.
Þegar Gunnlaug kom svo til þcss að safna saman tóm-
um glösum og flöskum, stóð Knútur upp og mælti.
»Það var gott að þú komst ap.tur til bæjarinsU. Þetta
þótti þeim öllum vel mælt og sögðu í einu hljóði: »Já
það var ágættU og þeir sem voru fram í dyrum og
eldhúsinu og úti á hlaðinu tóku allir undir og Knútur
rjetti að henni glas og hrópaði húrra og allir tóku
undir með drynjandi röddu svo ekki var öðru líkara
en að þakið mundi fara afkofanum. F.inn af sjómönn-
unum hóf máls á því að hin argasta svívirða hefði ver-
ið höfð í frammi, þegar Gunnlaug og dóttir hennar voru
flæmdar á brott; hann bölvaði öllum þeim er tekið höfðu
nokkurn þátt i því og allir tóku undir og bölvuðu þeim
líka hver í kapp við annan.
Loksins þögnuðu allir, því þeir væntu þess að
Gunnlaug sjálf mundi segja eitthvað.
Hún þakkaði þeim fyrir um leið og hún safnaði
saman flöskunum. »En ámeðan jeg þegi yfir því sem gjört
var á hluta minn« mælti hún, »þá skuluð þið gjöra það
líka«. Að því mæltu fór hún út með fullt fangið af
flöskum og kom inn aptur að sækja það sem eptir var.
Upp frá þessum degi stóð Gunnlaug á fastari fótum
í þorpinu en nokkru sinni áður. (Frh).
IVIIsprentað f þessu tö 1 ub 1. fremstu bls. a. dálki 6. línu a. o., yrðu
eþtirleiðis, á að vera: yrðu ekki eptirleiðis.
Vetrarfralkkar og Jakkar, fast hjá
Birni Kristjánssyni.
Buchwaldstauin ágætu, fást hjá
Birni Kristjánssyni.
Flókaskór allslags og ieðurskór, fást
hjá Birni Kristjánssyni.
_Smjör og kæfa, fæst hjá
Birni Krlstjánssyni.
Sá besti viður og jþalísaummr, fæst hjá
Birni Kristjánssyni.
I»ýsk:t fjallasalt, rúgmjel, ómengað,
fæst hjá Birni Kristiánssyni.
Aukafundur
verður haldinn í HLÍW
í kvöld (föstudaginn 4. sept) kl. 8 e. m.
Áríðandi að ailir mætil
ÓSKASPJÖLD,
fást í Tjarnargötu i,