Lögberg-Heimskringla - 21.03.1963, Blaðsíða 1

Hö gber g; - ^eimskr tn gla
Stofnað 14. jan., 1888
Stofnuð 9. sepl., 1886
lI^ÁRGANGUR
^estur jarðfræðideildar
^Qnitobahóskóla
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 21. MARZ 1963
NÚMER 12
og prófessora í
Hann mun einnig
r- Sigurður Þórarinsson
jarðfraeðingur jarð- og land-
r*ðideilda Náttúrugripasafns
s ands dvelst næstu viku við
^ideild Manitobahá-
. 0la °g flytur fyrirlestra fyr-
r stúdenta
Peirri deild.
ytja nokkra almenna fyrir-
estra við Háskólann.
i r' Sigurður er kunnur vís-
aamaður í grein sinni. Höf-
ið V'^anSsefni hans hefir ver-
s eldfjöll á íslandi og tíma-
^e ning hraunlaga. Hann var
s.keið forstöðumaður jarð-
sk^i lclellclar Stockholmshá-
0 a i Svíþjóð, en hefir nú
árabil kennt við Háskóla
Islands.
^r- Sigurður nam fræði-
orein Slna í Kaupmannahöfn
^8 Stokkhólmi í Svíþjóð, þar
etn hann lauk doktorsprófi.
hlann mun nú vera maður
um fimmtugt.
^argir Islendingar kannast
.8 við skáldið Sigurð Þórar-
Jjsson, en eftir hann eru sum
Vlnsaelustu gamankvæðum
síðustu áratuga eins og t.d.
„Að lífið sé skjálfandi lítið
gras“ o. m. fl.
Dr. Sigurður hefir hlotið
margs konar heiður fyrir vís-
indastörf sín. Til dæmis voru
honum veitt Spendiaroff verð-
launin á alþjóðaþingi jarð-
fræðinga í Kaupmannahöfn
árið 1960. Árið 1961 kjöri Há-
skóli ísland hann heiðurs-
doktor í heimspeki.
1’
Dr. Sigurður Þórarlnsson
Þorrablót í Chicago
lslendingafélagið í Chicago
9- ^arz 1963.
Kæra frú Jónsson!
hað er okkur gleðiefni að
].ela sent þér meðfylgjandi
Jsta nýrra áskrifenda Lög-
ergs-Heimskringlu, þó gjarna
e ^1 hann mátt vera fjöl-
^ ennari, en við vonum að þið
a ið viljann fyrir verkið og
ssir 7 nýju áskrifendur megi
ngi njóta gagns og gamans
2 lestri blaðsins.
annað hundrað manns sátu
°rrahlótið að þessu sinni,
Ir með mikla matarlist eða
nlhr forvitni um hvað þeir
v*rn um það bil að leggja sér
til rtlUnns> °8 var óspart tekið
hnífs og skeiðar unz öll
’’ r°g voru tæmd“, og má
Segja að flestir hafi setið full
m®ttir 0g sætbrosandi af vel-
1 an er skemmtiatriði kvölds-
lns hófust.
Ræðismaður Islendinga í
k lcago, Dr. Árni Helgason
Vnnti ræðumann kvöldsins,
r’ hjármálaráðherra Valdi-
^131" Björnsson frá Minnesota,
a ^ikilli smekkvísi.
t*að vita þeir bezt, sem hlýtt
a a á Valdimar, hversu skör-
Ungslega hann gengur að
Verki; hvernig hann grípur
. erja taug athyglinnar hjá
a eyi’endum og heldur henni
1 hinnar síðustu setningar.
®ðan náði til margra þetta
Bréf úr Húnaþingi
kvöld og nutu hennar jafnt
íslenzkir, sem norskir, sem
amerískir, því ræðumaðurinn
mælti á öllum þrem tungu
málum „samtímis“. Það er
öruggt að segja að þeir, sem
lítið eða ekkert þekktu til ís-
lands og íslendinga áður fóru
heim fróðari það kvöldið og
jafnvel þeir fróðustu á meðal
okkar er ég viss um að hafa
tekið með sér nokkur gull-
korn, sem aldrei gleymast.
Það var okkur óvænt á-
nægja að með Valdimar og frú
Guðrúnu konu hans kom frá
Minnesota hr. Óli Kárdal, sem
er vel þekktur meðal Vestur-
íslendinga fyrir söngrödd
mikla og liðlegheit í að miðla
öðrum af þessari listagáfu
sinni, sem hann gerði og þetta
kvöld, öllum til sérstakrar
ánægju, og var honum óspart
fagnað með dynjandi lófataki.
Frú Margrét Arnar frá Minne-
apolis annaðist undirspil fyrir
Óla. Óttar Halldórsson nem-
andi við University of Wiscon-
sin spilaði fyrir söng ættjarð-
arljóða undir borðum og Lt.
Col. Harry Eaton sá um að
okkar amerísku gestir færu
ekki á mis við að taka undir
með því að leika amerizk
sönglög.
Sérstök ánægja var fyrir
félagið að geta boðið vel-
komna 3 unga skifti-stúdenta,
sem hér eru á vegum Ameri-
Tjörn, Vatnsnesi, V.-Hún.
12. marz 1963.
Kæra Ingjbjörg og lesendur
L.-H.
Mikið er veðrið dásamlegt
þessa daga. 1 dag og alla daga
s.l. viku hefur verið eins og á
hásumartíma með vermandi
sól og bjart til fjalla. Veturinn
allur hefur verið svo framúr-
skarandi góður og eldra fólkið
sem ég hef talað við man
aldrei svona gott tíðarfar á
þessum tíma árs. Það er hreint
fyrirbrigði á þessu landi þegar
í þessum mánuði er grasið
sumstaðar farið að spretta.
Erfitt reynist nú, að minnsta
kosti hjá okkur að halda fénu
heima, og vill það sækja til
fjalla og liggja úti. Skepnurn-
ar eins og við öll finnum vorið
í lofti
„Guð brosir á okkur“ ,sagði
gamall maður við mig um
daginn. Gott tíðarfar, gott
heilsufar og nóg atvinna á
landinu.
Sannleikurinn er sá að fyrir
utan veðrið, virði^t allt vera í
uppgangi. Síðustu árin hafa
margar nýjar atvinnugreinar
sprottið upp og fram að þessu
hafa þær verið að því að koma
fótum undir sig. Nú vantar
fleiri hendur til að vinna verk-
in en því miður eru þær ekki
til og framleiðslan fær ekki að
can Field Service. Baldur
Valgeirsson kom með sinn
amerízka „föður og systui'"
Mr. Wheeler og Hellen, frá
Wakeman, Ohio, og með þeim
kom Jón Kristjánsson, sem
gistir hjá Mr. og Mrs. Dan
Schisler, Vermillion, Ohio.
Einnig Helga Gunnarsdóttir,
sem reyndar er nágranni okk-
ar hér í Illinois og hefur áður
komið á fundi félagsins með
sína amerízku „fjölskyldu“
The Mattilles frá Downers
Grove, Illinois. Þessir ungl-
ingar eru öll hér í High
School, glæsilegir fulltrúar
jafnaldra sinna heima á ís-
landi. Tvo nýja háskólastúd-
enta buðum við velkomna þá
Þorgeir Pálsson, sem nemur
flugvélaverkfræði við Purdue
University og Gunnar Gunn-
arsson við University of Wis-
consin sem les þar viðskifta-
fræði.
í lokin var dansað eftir
fjörugri tveggja manna hljóm-
sveit, spilað á spil, rabbað
saman og sungið langt fram
eftir morgni.
Með beztu kveðjum, fyrir
hönd íslendingafélagsins í
Chicago,
Ólöf Egilsson.
þróast á eðlilegan hátt. Það
má segja að það vanti fólk til
flestra atvinnugreina. Fleiri
hundrað Færeyjingar hafa
verið ráðnir hingað á hverjum
vetri til að manna fiskibáta og
togara, og vinna einnig í
frystihúsum, en nú er þeir
hafa sjálfir fengið marga nýja
báta og fjögur frystihús, kjósa
þeir heldur að vinna heima
hjá sér í Færeyjum. Einu
sinni voru sjávarútvegurinn
og landbúnaðurinn einu at-
vinnugreinar þjóðarinnar. Það
hefur breyzt og á 20 árum hef-
ur ísland orðið eins og mill-
jónmanna 'þjóð með iðnaði og
fjölda öðrum starfsgreinum.
Ég hefi komið víða við í
heiminum og ég álít að hér á
landi og í Skandinavíu yfir
leitt ríki hæsta lífsstandard
í heimi, þegar tekið er tillit
til alls Social Security sem
hvert mannsbarn nýtur.
En samt sem áður er gott,
þrátt fyrir allar þessar breyt
ingar og alla þessa framför í
íslandi að finna það „gamla“
eins og það kom fram í Víði-
dal fyrir viku síðan. Þar vor-
um við úr þessum hreppi
(Þverárhreppi) í boði hjá Víð-
dælingum í fallegu samkomu-
húsi þeirra. Það sáust mynd-
arlegar eldri og yngri konur
klæddar þjóðbúningi í upp
hlutum og peysufötum. Þar
dönsuðu bændur og konur
þeirra gömlu dansana og eldri
maður las upp frumort kvæði.
Rétt fyrir neðan samkomuhús-
ið er bærinn Auðunarstaður
og í beinan ættlegg frá Auð-
unni er Elizabet drottning tal-
in vera 33 liður. Dansinn var
með fullu fjöri og klukkan var
um miðnætti þegar ég gekk út
í svalandi næturloftið. Máninn
var bjartur og lýsti Víðidaln-
endilöngum. Ég stóð úti
Reykjavík. Það er fátt á
hverjum bæ og enginn má
liggja í rúminu og þessvegna
láta margir sprauta í sig til
varna. Ég er á móti öllum
sprautum. Ég nota beztu meðöl
heimi' við öllum svona pest-
um. Þau eru framleidd í Skot-
landi, krassandi og góð í öll-
um tilfellum.
Nú er konan komin heim og
verð ég að hætta þessu og
hlusta á allar fréttirnar úr
kaupstaðnum.
um
einn og horfði stund á Auðun-
arstaði og þá suður yfir dal-
inn, hinu megin við ána sá ég
bæjarbyggingar á Ásgeirsá
Þaðan kom einnig merkis
kona. Dalla, fyrsta biskups frú
á Islandi.
í vor ætla bændurnir ur
þessum dal að ferðast um
Skotlandi og Englandi. Kann
ske langar þá til að heilsa upp
á frænku sína í Buckingham
höllinni,
Jæja, kvöldið er komið
Skuggar kasta sér yfir fjöll og
firnindi, yfir bæi og skepnu
húsin. Ég sé jeep að koma að
gilinu, skammt frá bænum
honum er Vigdís og tveir
bændur (annar keyrir) þau
fóru til læknis á Hvamm
stanga til að fá Inflúenzu
sprautu, því sagt er að þessi
faraldur sé að stinga sér niður
Verið blessuð og sæl
ykkar einlægur
Robert Jack.
Fréf’tir frá íslandi
(Úr Morgunblaðinu)
Erindi um ísl. tungu
Ríkisútvarpið gengst um
Dessar mundir fyrir því að
dreifa nokkrum fróðleik út til
andsmanna um móðurmál
Deirra. Þar ræðir dr. Hreinn
3enediktsson um „Upptök ísl.
máls“ og „Breytingar á hljóð-
cerfi ísl. tungu“, dr. Jakob
Benediktsson flytur erindi,
sem hann nefnir „Þættir úr
sögu ísl. orðaforða“. Dr. Hall-
dór Halldórsson ræðir um
,Nýgervingar“, Jón A. Jóns-
son cand. mag. um „Mállýzk-
ur“ og Ásgeir Bl. Magnússon
cand. mag. um „Geymd ís-
lenzkra orða“.
Á undanförnum árum hefir
comið í ljós, að varla nokkurt
útvarpsefni t e k u r fram
fræðslu um ísl. málvísindi að
vinsældum.
☆
Góður afli
Vélbáturinn Gullfaxi frá
Norðfirði fékk nýlega 25 tonn
í þorskanót í þrem köstum.
Má slíkt teljast gott, en betur
gerði Víðir II frá Vestmanna-
eyjum, þegar hann, fyrir
skemmstu fékk 76,4 tonn í
einu kasti.
☆
Tekur við stjórn
Karlakórs Reykjavíkur
Nýkominn er til landsins
ungur Vestfirðingur Jón S.
Jónsson að nafni. Hann hefir
að undanförnu stundað hljóm-
listarnám í Bandaríkjunum og
mún innan skamms ljúka
doktorsprófi í þeirri grein.
Jón hefir töluvert fengizt við
tónsmíðar og m. a. samið
kantötu við Þrymskivðu. Nú
í vetur hefir Jón verið ráðinn
söngstjóri hjá K a r 1 a k ó r
Reykjavíkur.
☆
Vísindastyrkur frá NATO
Tólf íslendingar hafa hlotið
vísindastyrki frá NATO árið
1963.
Framh. á bls. 8.