Lögberg-Heimskringla - 21.03.1963, Blaðsíða 7

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 21. MARZ 1963
7
Ferð til Vesiurheims
Framhald frá bls. 5.
mat og skildi eftir ólæst
hótelherbergið á meðan.
Ekkert var hægt að gera,
til þess að fá aftur töskuna,
en símað var heim eftir nýju
vegabréfi og peningum, sem
konan fékk nokkrum dögum
seinna. Samskot fóru og fram
meðal samferðafólksins, svo
að konan hefði nokkra vasa-
peninga eða skotsilfur til um-
ráða.
Nú var ekið'sem leið lá á-
fram frá Chicago. Um hádegi
vorum við komin inn í Wis-
consin og var ekið til Madi-
son, höfuðborgarinnar þar, og
snæddur hádegisverður. Var
okkur sagt, að í Wisconsin
væru mestu mjólkurbú í
Bandaríkjunum. í Madison er
frægur háskóli og keypti sá
skóli hið mikla bókasafn
Hjartar Þórðarsonar raffræð-
ings á 35Ö þúsund dali. Kváðu
þar vera margar íslenzkar
bækur með.
Er við fórum frá Madison,
var byrjað að rigna. (Ókum
við nú milli maísakra og virt-
ist maísinn vera þroskameiri
og hærri, en við höfðum áður
séð hér í álfu, og hefir það
sennilega verið að þakka
meira regnfalli, en austar hef-
ur verið, því þar mun hafa
verið mjög þurrt allt sumarið.
Rigndi nú þennan dag allan,
meðan við ókum milli hinna
fögru skógarhæða Wisconsin
og víðlendu akra. Virtist regn-
ið leysa úr læðingi skáldskap-
argáfu okkar landanna, því nú
var byrjað að yrkja í bílnum.
Aðallega vorum það við tvær
konur, sem fundum þörf hjá
okkur til að ríma. Set ég hér
tvær vísur sem sýnishorn, sem
mér duttu í hug þarna í rign-
ingunni:
Skógarhæðir skiftast á
við skrúðgræn engi.
Hér ég gæti lifað-lengi
og leikið mér á fögru vengi.
Það er eins og skáldaguðinn
gefi vængi
öllum mínum óskadraumum
í Ameríku djúpu straumum.
Við áðum og borðuðum síð-
degis í nánd við skemmtigarð,
sem nefnist Wonderland og
var þar risastór mynd af
Sankti Kláusi jólakarli sem
auglýsing. Við fórum þar inn
og tókum myndir af ýmsum
barnaskap, t.d. sjálfum Sankti
Kláusi lifandi í fullu geirfi,
sem bjó þar í húsinu sínu, en
þar bjuggu líka Mjallhvít og
Rauðhetta o. fl. hver í sínu
húsi. Hér sjáum við líka Ind-
íánatjöld á skemmtistað.
Við fórum yfir ligna og
breiða á, á brú, og mun það
hafa verið Wisconsin áin.
Þarna höfðu Indíánar lengi
hafst við og Frakkar verið
fyrstu landnemarnir og sést
það enn á nöfnunum.
Síðdegis náðum við til
Minnesota og komum um
kvöldið til St. Paul og Minne-
apolis, tvíburaborganna þar.
Þótti okkur búsældarlegt þar í
Minnesota, ekki síður en í
Wisconsin, frægir akrar og
stórbýli og fríðir kúahópar á
beit. Einkum var fallegt lands-
lag við St. Croix ána á landa-
mærum þessara ríkja.
Við ókum fyrst í gegnum
St. Paul og síðan yfir Missi-
sippiána til Minneapolis. Leizt
okkur vel á þessar borgir,
fannst okkur norrænn svipur
yfir þeim og voru þær vel
byggðar og hreinlegar.
Við gistum þar á Hótel
Dyckmann, sem er um 20
hæða hús. Fengum góðan
beina á ítölskum matsölustað
og fórum svo öll í háttinn.
Horfðum um stund á sjón-
varpið en ekki þótti okkur sú
dagskrá merkileg og lokuðum
brátt fyrir.
Næsta morgun var komin
sól og blíða á ný og fórum við
kvenfólkið út að verzla og
gerðum góð kaup, að okkur
fannst. Fararstjórarnir urðu
fyrir vonbrigðum hér, því þeir
höfðu gert ráð fyrir að hitta
Valdimar Björnsson ráðherra
og þingmann, en hann var
ekki heima.
Um kl. 10 var enn lagt á
stað og skyldi nú haldið til
Winnipeg, þó með viðkomu á
Mountain, hjá íslendingum
þar, En nú var okkur tilkynnt,
að farið yrði þar framhjá,
vegna þess að tími væri orðinn
naumur, að komast til Winni-
peg fyrir nóttina. Urðum við
að sætta okkur við það.
í Norður-Dakota leizt okkur
vel á búskapinn, akra, engi og
kvikfénað og eru bændabýlin
þar reysuleg að sjá. „Ekkert
nema tómt land!“ sagði karl-
inn.
Hjá smábænum Erskine
skall á okkur þrumuveður,
með eldingum, regni og loks
hagli og varð jörðin hvít í rót.
Var þar á kafla ljótt að sjá
kornið á ökrunum, liggja niðri
eftir haglið. Má segja, að mörg
sé búmanns raunin hér sem
víðar.
Um kl. 8V2 um kvöldið kom-
um við svo til landamæra
Kanada og Bandaríkjanna, í
Emerson. Þeir athuguðu vega-
bréfin okkar vel og vandlega
og tók það töluverðan tíma.
Gerðum við að gamni okkar,
á meðan, og sögðum, að þeir
sæu svo sjaldan fólk, að þeir
vildu halda okkur sem lengst
hjá sér. Loks var ekið í myrkri
áleiðis til Winnipeg en brátt
birtust okkur ljós framvarða
hennar og þutum við áfram
milli geislandi rafljósa og full
eftirvæntingar síðasta spölinn
til hins langþráða takmarks.
Okkur fannst við vera ein-
hvernveginn að komast heim,
til Islendinganna, sem biðu
okkar þarna úti í myrkrinu,
með útréttar vinahendur. Ég
minnist líka veru foreldra
minna í þessari borg fyrir
meir en 60 árum og alls þess,
sem þau höfðu sagt mér það-
an, og fannst ég í raun og veru
vera að koma heim.
Framhald.
Gjafir
Gjafir í Byggingarsjóð Hafnar
Vancouver, B.C.
í kjæra minningu um
Stefaníu Jónsson, dáin
í Los Angeles, okt. 1962,
Mrs. Svana Magnússon,
San Diego !
Dr. og Mrs. Ralph
Thompson, Oregon
Mr. og Mrs. O. W.
Jónsson, Vancouver
Mrs. Spencer, Burnaby
Nábúar í Los Angeles
Miss M. og Mrs. I.
Weirick, Cincinnati
Miss Josephine Shindle,
San Diego
Mrs. Olafia Melan,
Abbotsford, B.C.
5.00
10.00
10.00
5.00
5.00
10.00
10.00
10.00
5.00
100.00
50.00
20.00
70.50
10.00
200.00
Mr. og Mrs. Herman John-
son, White Rock, B.C. 100.00
Mr. og Mrs. J. B. Johnson,
Winnipeg 10.00
Mr. og Mrs. J. H. Johnson,
Saskatoon 20.00
Mrs. Guðrún Thorsteinson,
Victoria 10.00
í minningu um eiginkonu
— Margretu
Mr. Oli Anderson,
Vancouver 100.00
í minningu um eiginkonu
— Hermínu
Mr. Laugi Jacobson,
Vancouver 100.00
Með þakklæti frá stjómar-
nefndinni
Emily Thorson, féhirðir
Ste. 103 — 1065 W. Uth Ave.
Vancouver 9.
Um Margaret J. Norman
Eining 3.00
Mr. og Mrs. S. H.
Christianson 5.00
Runy Olson 2.00
Hilda og Paul Olson 2.00
Norma og Harold Skindlo 2.00
Inga og Joe Straumfjord 2.00
Mr. og Mrs. B. O.
Johannsson 3.00
Um Christopher Eric Reep
Eining 3.00
Um Byron A. Samuelson
Eining 3.00
Vestri 5.00
Mrs. Halldora Bjornson,
Vancouver
Mr. A. E. Eggertson,
Winnipeg
Scandinavian Business
Mens' Club
Mr. og Mrs. Olgeir Gunn-
laugson, Vancouver
Raffle — gefin af Mr.
Amunda Johnson, Vanc.
Mr. Th. Gislason,
Vancouver
Mr. og Mrs. S. Sigmund-
son, Vancouver
Minningarsjóður Einingar jan-
úar 1. til desember 31. 1962.
f minningu um
Susan og Sandra Anthony
Eining
Um Rury Bergstrom
Eining
Um Baldur Einarsson
Eining
Mr. og Mrs. J. Magnusson
Lillie Palmason
$3.00
3.00
3.00
2.00
2.00
3.00
3.00
Um August P. Goodman
Eining
Um Christian K. Goodman
Eining
Um Rannveigu Veru
Heidman
Eining 3.00
Mr. og Mrs. J. Magnusson 2.00
Lillie Palmason 2.00
Um Mrs. Helgu Johnson
Eining 3.00
Vestri 5.00
Bertha Brevig og
Mildred Middal 5.00
Mr. og Mrs. K. Thor-
steinson 3.00
Mr. og Mrs. S. H.
Christianson 3.00
Mrs. Anna Hanley 5.00
Mrs. Margaret George 1.00
Mrs. Dora Cheever 2.00
Um Guðbjart Kárason
Mr. og Mrs. J. Magnusson 3.00
Miss Ethel Vatnsdal 5.00
^penhagen
Heimsins bezto
munntóbak
Mrs. Mildred Middal 3.00
Dr. og Mrs. Edward
Palmason 5.00
Um Mrs. Mamie Westlund
Mrs. Inga Skonseng 3.00
Áður auglýst
Alls $102.00
1919.50
Allc m
Borgað til Stafholts í allt 190(100
í sjóði 31. des. 1962 $121.50
Lillie Palmason, féhirðir.
LETTEP,
FROM OTTAWA
WALTER L. GORDON
Það sem mest kallar að á næstu fáum árum er þörfin
að útvega atvinnu fyrir þá, sem ekki hafa hana nú, og
fyrir hundruð þúsundir námsfólks, sem mun útskrifast
úr skólum okkar og háskólum. Það þurfa engar get-
gátur um þetta, það þarf aðeins að kasta tölu á fólkið.
Við vitum að, að meðal tali þarf vinnu fyrir 250,000
manns á hverju hinna næstu fjögurra ára. Þetta er 2Vz
sinnum fleiri að meðaltali en fengu atvinnu á hverju
hinna síðustu sex árum. Þetta er hið mikla vandamál.
Hvernig eigum við að greiða úr því?
Við þessu er ekkert kynjaráð. Hærri tollar er ekki
úrlausnin. Afnám tolla ekki heldur. Vandinn er flókn-
ari en það. Það þarf að rannsaka málið niður í kjölinn,
iðnaðargrein eftir iðnaðargrein. Hér er yfirlit yfir
ráðagerð Liberal flokksins:
1. — Fyrst af öllu verðum við að styðja og örfa iðnaðar-
greinar Kanada. Hin nýja Liberal stjórn mun stofna
Department of Industry í Ottawa. Þessi stjórnardeild
hefir það hlutverk að rannsaka hvernig iðnaðarfyrir-
tæki geta framleitt meiri vörur fyrir erlenda eða inn-
lenda markaðinn án þess að kostnaður hækki um of.
Þetta verður gert með aðstoð vinnuveitenda og verka-
lýðsfélaga, sem hlut eiga að máli.
Verkefni nýju iðnaðardeildarinnar verður að hvetja til
stofnunnar nýrra fyrirtækja og stækkunnar þeirra, er
nú eru rekin. Félögunum til örvunar, verður þeim
boðin sérstök skatta ívilnun til að auka útfluttnings-
vörur og stofna ný iðnaðarfyrirtæki í þeim hlutum
landsins þar sem sérstaklega er lítið um atvinnu.
2. — Athuga verður og greiða úr vandamálinu með
tilliti til héraða engu síður en landsins í heild. Ef
Liberal stjórn er kosin verður þetta í höndum stjórn-
arskrifstofu, sem hefir umboð að rannsaka og hvetja
til framkvæmda á þeim svæðum landsins, sem eru í
efnahagslegum vanda.
3. — Ný Liberalstjórn mun stofna Municipal Develop-
ment and Loan Fund. Með samþykki fylkja er hlut eiga
að máli er ætlunin að veita sveitafélögum lán með
lágum vöxtum, svo að þau geti hafist handa við opin-
ber verk og þjónustu, sem þörf er á. Þetta getur átt
við skóla, spítala, forræsakerfi, vegabætur, eða upp-
byggingar fátækrahverfa eða annara niðurníddra svæða.
Endurbætur sem þessar munu gera borgir okkar, þorp
og sveitir að betri stöðum til að búa í og ala upp börn
okkar. Ef við framkvæmum þetta hefir það í för með
sér meiri rekstur í byggingaiðnaðinum og þarafleiðandi
meiri atvinnu. Þetta er æskilegra en að sjá fyrir fólki
með opinberum styrk, og þegar.til lengdar lætur kostn-
aðarminna.
4. — Fjórða, er vandinn að útvega stofnfé fyrir ný
fyrirtæki og til stækkunnar annara. Ákjósanlegust eru
einka fjárframlög á venjulegan hátt. En þar sem það
er ekki mögulegt verður að finna annan veg. í þeim
tilgangi mun ný Liberalstjórn mynda National Develop-
ment Corporation, sem í samvinnu við stækkaðan
Industrial Development Bank myndi geta veitt aðstoð
til framfara í allskonar iðnaðarfyrirtækjum.
The National Development Corporation myndi verða
rekið að nokkru leyti með sparifé fjölda margra Kanada-
manna, og óbeinlínis vegna þeirra af lífsábyrgðarfé-
lögum og eftirlaunasjóðum. Að nokkru leyti, ætti það
að vera rekið með stjórnarlánum, eða veðbréfum, sem
stjórnin ábyrgist.
5. — Nýjar uppfinningar og ný tækni geta bætt hag
mannkynsins stórlega, en hafa í för með sér að ýmis-
konar iðnaðaraðferðir verða úreltar, og sumt fólk miss-
ir atvinnu sína. Margir aðrir óttast um vinnu sína
meir en áður. Þetta er eitt af vandamálum nútímans.
Eftir stríðið var mikið gert að því að kenna fólki nýjar
atvinnugreinar og að taka að sér störf á ný í borgara-
lífinu. Þörf er á því sama nú. Ný Liberal stjórn mun
starfa með vinnuveitendum og verkalýðsfélögum að
því að stofna til námskeiða í þeirri trú, að betra sé
heilt en vel gróið. Þetta gefur mönnum og konum kost
ó að læra nýjar atvinnugreinar áður, ekki eftir, að at-
vinna þeirra er í hættu vegna nýrrar tækni eða annara
breytinga.
6. — Að lokum, ný Liberal stjórn mun eiga samvinnu
við önnur lönd í frjálsa heiminum — að meðtöldum
vinum okkar í Bretlandi og Bandarikjunum — um að
finna veg til að auka viðskipti. Þetta er nauðsynlegt
fyrir mikla viðskiptaþjóð eins og okkar, þar sem at-
vinna eins af hverjum fimm Kanádamanna hvílir á
sölu varnings okkar til útlanda. Við megum ekki' við
því lengur að setja hjá meðan aðrar þjóðir endur-
skipuleggja viðskiptakerfið.
Þetta eru sex atriði í yfirgripsmikilli áætlun um út-
þenslu kanadíska iðnaðarins og um meiri atvinnu.
Einu fleira atriði ætti að bæta við til þess að gera
þessa áætlun virka. Og það er, að stjórnin viti hvert
hún er að fara að hún sé reiðubúin að taka ákvarðanir
og hafi einbeitni og orku til að framfylgja stefnuskrá
sinni til hlýtar. Liberal stjórn undir forystu Mr. Pearson
er þesskonar stjórn.